#fakkel

[unterwaesche]

I'm starting to question why all these German rappers keep talking about torches.

[ronnydeschepper]

Patrick Fakkel wordt zeventig...

Muzikant (bas, trombone), bandleader, componist en acteur, Patrick Fakkel, de jongste zoon van Toni Fakkel sr en Carmen Mirantes Redondo van het Zuid Zee Trio en broer van Toni jr viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Continue reading Patrick Fakkel wordt zeventig…

[roderidderhottakes]

Het Gebroken Zwaard - lijn 3.

"De Rode Ridder neemt zijn zwaard en gaat onverschrokken op de boom af."

Wat een held! De boom zal niet weten wat hem overkomt!

Ook even twee opmerkingen:

Dit is een van de weinige keren dat de Rode Ridder op onderzoek gaat mét een schild. Vaak heeft hij geen schild mee. Het schild komt in de rest van het verhaal ook niet meer voor.

Al in aflevering 1 wordt hij omschreven als een dolende ridder. Is het schild hem gegeven door iemand? Is het van hem? Er staat een brandende fakkel op dus is het niet zomaar een schild, maar ook een "visitekaartje": dankzij het heraldisch symbool is de eigenaar van het schild te herkennen. Is het gekozen omdat Johan "licht in de duisternis" brengt? Veel vragen, geen antwoord, maar leuk om te zien!

[pizza-ra-bizza]

'n Vallei van Vlamme gedink vir Kersfees

Die diaken se snuit en snor het versigtig van die slee geklim. Hy het vorentoe beweeg, dan gehuiwer en teruggetrek. Toe het dit op 'n vreemde en ongelooflike manier begin beweeg: dit het gelyk of dit dans, het 'n Vallei van Vlamme gedink. Hy het versigtig gevorder, toe teruggetrek. Dit het 'n bietjie vorentoe gespring, dan vinnig agtertoe gespring, asof - die vergelyking flits in die gedagtes soos Vallei van Vlamme - daar 'n slang voor die kuil was wat die diaken verhinder om te ontsnap. Maar daar was niks, behalwe die kruisie wat Valle di Fiamme in die stof getrek het. Dit was ongetwyfeld die vallei van vlamme self wat die diaken se ontsnapping verhinder het, aangesien hy net 'n paar meter van die lêplek was. Hy het toe gevorder, en die dier het vinnig teruggetrek. Valle di Fiamme het 'n stok gekry en dit in die gat gesteek. Terwyl hy dit doen, het sy oë, naby die muur, iets vreemds opgemerk in die klipplaat wat bokant die diaken se lêplek was. ’n Vinnige blik op die rand van die blad het sy vermoedens bevestig: die klip was nie reggemaak nie. Vallei van vlamme het dit noukeuriger ondersoek, en 'n depressie aan die rande opgemerk wat 'n houvas kon bied. Sy vingers het perfek in die groef gepas, en hy het die blad gedruk. Die klip het 'n bietjie beweeg en toe gaan staan. Hy het harder gedruk en met 'n stofwolk beweeg die flodder asof dit op skarniere gemonteer is. 'n Swart reghoek so groot soos 'n skouer het in die muur oopgemaak. ’n Muwwe en ou stank het daaruit gestroom, en onwillekeurig het Vallei van vlamme ’n tree teruggegee. Skielik onthou hy die monsteragtige verhale van Abbie Prinn en die verskriklike geheime wat sy veronderstel was om in haar huis weg te steek. Het hy op een van die heks se versteekte lêplekke afgekom? Voordat hy die donker opening binnegegaan het, het hy die voorsorg getref om 'n fakkel te bekom. Toe, versigtig, buig hy sy kop en glip in die smal, onwelriekende gang in en gooi die ligstraal voor hom uit. Hy bevind hom in 'n nou galery, 'n bietjie hoër as hy, wat met klipplate uitgevoer is. Dit het reguit vir sowat vyftig tree gehardloop, en toe uitgebrei in 'n groot saal. Dit was ongetwyfeld Abbie Prinn se geheime skuilplek, 'n wegkruipplek, het hy gedink, wat nietemin nie daarin geslaag het om haar te red die dag toe die woedende gepeupel die huis in Derbystraat bestorm het nie. Toe Valle di Fiamme daardie ondergrondse vertrek binnegaan, hou hy sy asem in verwondering op. Die kamer was fantasties, stunning. Dit was die vloer wat Vallei van vlamme se oog gevang het. Die donkergrys van die sirkelvormige mure hier het plek gemaak vir 'n mosaïek van veelkleurige klippe, waaronder blou, groen en pers oorheers het: in werklikheid was daar geen van die warmer kleure nie. Daar moes duisende stukke gekleurde klip daardie patroon gevorm het, want nie een was groter as 'n okkerneut nie. En dit het gelyk of die mosaïek 'n presiese patroon volg, wat onbekend was in Valle di Fiamme. Daar was geboë pers en violet lyne wat met reguit groen en blou lyne sny en fantastiese arabeskes vorm. Daar was sirkels, driehoeke, vyfpuntige sterre en ander minder bekende ontwerpe. Die meeste van die lyne en figure het uit 'n bepaalde punt uitgestraal: die middel van die kamer, waar daar 'n sirkelvormige skyf van swart klip was, ongeveer vyftig sentimeter in deursnee. Die kamer was baie stil. Die geluide van motors wat langs Derbystraat verbygery het, was onhoorbaar. In 'n vlak opening, wat in die muur oopgemaak het, het Vallei van vlamme tekens gesien. Hy kom stadig nader, beweeg die ligstraal langs die mure van die nis. Die tekens, wat hulle ook al was, is lank gelede op die klip geverf, want wat van die geheimsinnige simbole oorgebly het, was onontsyferbaar. Vallei van vlamme het baie hiërogliewe gesien, gedeeltelik uitgevee, wat hom aan die Arabiese alfabet laat dink het, maar hy kon nie seker wees nie. Op die vloer van die alkoof was 'n geroeste metaalskyf, sowat tien voet in deursnee. Vallei van vlammehet die sterk gevoel gehad dat dit verwyder kan word. Maar daar was blykbaar geen manier om dit op te hef nie.

[twafordizzy]

Esther Jansma dicht de oude ogen van de nacht, eronder

bron beeld: nd.nl De oude ogen van de nacht, eronder Fakkels, het was heet, mensen dansten, rook / dreef tussen bleke gezichten als olie, / een oude man schreeuwde, enzovoort. Tussen ons in stond de sneeuwkoningin / die ik herkende aan haar dunne schouders / rond vlerken als messen. Ogen alsof / ze brak van te veel ijs in haar, maar toen ze mij zag / zakte ze vriendelijk in elkaar. Niemand lette…

[jansiemons]

Belabberde GSM-signaal in Sint-Martens-Latem

Voel jij je ook wel eens gefrustreerd door het belabberde GSM-signaal in onze pittoreske gemeente, waar kunst en natuur hand in hand gaan, en het signaal lijkt op een eigenzinnig kunstwerk gemaakt door een hyperactieve kleuter met een liefde voor abstractie? Beeld je een meesterwerk in, zoals de Mona Lisa, maar dan met zoveel gaten dat het lijkt alsof Da Vinci per ongeluk zijn schilderij door de papierversnipperaar heeft gehaald. Terwijl je langs Latem-golf wandelt, is je smartphone beter te gebruiken als een moderne fakkel, want bellen met de GSM is er soms ongeveer net zo succesvol als proberen te communiceren via rooksignalen in een storm. Ja, hier in Latem krijg je op sommige plaatsen nog echt het gevoel dat je verbonden bent... met het verleden.

Stel je eens voor: je bent aan het wandelen in onze gemeente. Je voelt je als een ware ontdekkingsreiziger, klaar om je epische tocht onmiddellijk te delen met de wereld. Helaas, wanneer je je telefoon tevoorschijn haalt, blijkt de technologie je in de steek te laten. Geen streepje bereik, geen wifi-wolkje in de buurt, alleen jij en een paar eksters die je aanstaren alsof je hun laatste pinda hebt gejat! Misschien is het een sluwe zet om je gedwongen te laten genieten van de pracht van de gemeente, zonder afleidingen van het digitale tijdperk. Of misschien is het gewoon dat het signaal geen fan is van de geur van vers gemaaid gras en besloten heeft een pauze te nemen. Wie zal het zeggen?

Laten we hopen dat je niet midden in de nacht, wanhopig en half slapend, dringend je dokter moet bellen, niet omdat je denkt dat je een hartaanval krijgt, maar omdat je plotseling denkt dat je de oplossing hebt gevonden om het GSM-signaal te verbeteren. De enige vereiste? Een beetje lenigheid en een goed werkend GSM signaal. Dus daar sta je dan, in je pyjama, die al zijn beste dagen heeft gehad, en je moet een ingewikkelde choreografie uitvoeren. Begin maar met een elegante sprong, alsof je een ballerina bent die per ongeluk op de verkeerde stage is beland. Vervolgens moet je op één been balanceren, met je andere been in een positie die je normaal alleen in yoga ziet. En net wanneer je denkt dat het niet gekker kan, moet je ook nog eens een paar keer op en neer springen als een hyperactieve kangoeroe. Natuurlijk, terwijl je dit allemaal doet, probeer je een signaal te vangen dat harder speelt dan verstoppertje. En als je dan eindelijk die ene cruciale streep op je scherm ziet verschijnen, voelt het alsof je de jackpot hebt gewonnen, en dan valt het signaal alsnog weg... Toch besef je, terwijl je hijgend en puffend naar je scherm staart, dat dit misschien niet helemaal het revolutionaire idee was dat je in gedachten had.

Het lijkt er soms op dat de providers in Latem een geheim genootschap hebben opgericht. Ik stel me zo voor hoe ze in een donker achterkamertje bij elkaar komen, gehuld in mantels, fluisterend: "Laten we de inwoners van Sint-Martens-Latem eens een beetje spanning bezorgen." Welke provider je ook kiest, het voelt alsof je meedoet aan een bizarre spelshow, waar de grote vraag is: "Heb je vandaag een signaal of niet?" Adrenaline gegarandeerd! Eigenlijk zouden ze er een loterij van moeten maken. "Gefeliciteerd, je hebt vandaag 3G gewonnen! Morgen misschien 4G of 5G, of... helemaal niks!" Spannend, hè?

We leven natuurlijk wél in het jaar 2024, een tijd waarin technologie wonderen verricht. We hebben zelfrijdende auto's die ons chauffeur spelen, drones die ons pakketjes afleveren zonder dat ze verstrikt raken in de boom van de buren, en zelfs slimme koelkasten die ons eraan herinneren dat we de melk al voor de vierde keer deze week zijn vergeten te kopen. Maar een eenvoudig betrouwbaar GSM-signaal overal in Sint-Martens-Latem? Nee, dat is blijkbaar té hoog gegrepen. Je zou haast denken dat die gigantische GSM totempaal aan de sporthal — die meer weg heeft van een Olympische likstok — ons zou trakteren op een perfecte verbinding, maar in de praktijk is het meer een zoektocht naar mobiel bereik, waarbij de schatkaart lijkt getekend door een dronken piraat.

Dus, laten we de handen ineenslaan en samen een revolutionaire manier van communiceren herontwikkelen hier in Latem. Wie weet, misschien kunnen we duiven trainen om onze berichten over te brengen. Niet dat ik er ooit in geslaagd ben een duif iets anders te leren dan op mijn auto te richten, maar je weet maar nooit. Of wat dacht je van rooksignalen? Kan alleen wat lastig zijn bij windkracht zes, maar hé, het is de moeite waard om te proberen, toch? En als we echt ambitieus willen zijn, misschien kunnen we zelfs telepathie onder de knie krijgen. Al lijkt me dat best lastig, want mijn gedachten zijn soms zo rommelig dat zelfs ik er geen touw aan vast kan knopen. Tot die tijd, houd ik mijn smartphone dicht bij mijn hart, streel hem zachtjes en fluister lieve woorden in de hoop dat mijn provider op magische wijze besluit om een paar extra balkjes signaal mijn kant op te sturen. En als dat niet werkt, nou ja, dan is er altijd nog het oude vertrouwde blik-met-touw-systeem.

[reneleijen]

Digitaal wijkagent krijgt eerste "Haagse Cyber Veiligheidsfakkel"

Digitaal wijkagent Malek Kariebo van basisteam Zuiderpark is de eerste drager van de ‘Haagse Cyber Veiligheidsfakkel’. Kariebo kreeg de fakkel voor zijn inzet in het digitaal weerbaarder maken van Haagse burgers en ondernemers. Hij geeft les op school over cyberpesten, sextortion, grooming en geldezels, en workshops aan ouderen om digitale criminaliteit te herkennen. Ook gamet hij en houdt hij…

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Celien Ronsijn geeft de fakkel door: Brasserie ‘De Lange Max’ sluit een hoofdstuk en verwelkomt nieuwe uitbaters https://www.indegazette.be/celien-ronsijn-geeft-de-fakkel-door-brasserie-de-lange-max-sluit-een-hoofdstuk-en-verwelkomt-nieuwe-uitbaters/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[bestetruiwinkel]

Failliet verklaard

FC Girondins de Bordeaux, een 143 jaar oude club, heeft aangekondigd dat het faillissement heeft aangevraagd bij de rechtbank. Nadat de rechtbank het relevante proces heeft geopend, verliest de club zijn status als profclub. Zidane, de favoriet om vanavond de Olympische fakkel aan te steken, was ooit een speler die een Bordeaux goedkope voetbalshirts droeg.

Het faillissement van Bordeaux markeert het einde van een tijdperk voor Bordeaux. Ze wachtten niet eens op een hoorzitting bij de rechtbank van koophandel voordat ze besloten hun status als profclub op te geven, wat erg triest klinkt. Bordeaux heeft zes keer het Franse Ligue 1-kampioenschap gewonnen en drie keer de Franse beker.

Dit betekent ook dat alle spelers, waaronder meer dan 70 jeugdopleidingsstudenten, hun toekomst in voetbalshirt Bordeaux hebben beëindigd en free agents zijn geworden. Tegelijkertijd kondigde de club ook de sluiting van de jeugdopleidingsacademie aan. Naar verluidt kan Bordeaux de lonen niet betalen en moet het aanzienlijk bezuinigen. Momenteel lijdt de club een nettoverlies van ruim 40 miljoen euro.

[erikvisser]

Als ik één van mijn cursisten losjes vraag of hij vanavond samen wat wil eten, voordat we de tentoonstelling gaan bezoeken, bedankt hij eerst voor “het mooie aanbod”. Hij wil wel samen wat kletsen. De kunst is bijzaak. Hij is een jongen van het voetbal, zegt hij, kunst is niet meteen mijn hobby. Twee weken geleden wandelde ik door twee eeuwen oude kunst, de oudheid werd er ondertussen druk gerenoveerd. Op de Akropolis kan ik me door  herrie en drukte niet concentreren, ik raak gaandeweg van het padje af. Crisis. Ik hoor kinderstemmen stemmen, het zijn de engelen van Iannis Xenakis. Ze oefenen zijn stuk Mycenae Polytope. O la li. O la li. Glissando is ons devies. Ik bekijk hun optreden in een video uit de jaren 70 waar Xenakis met een walkie talkie de boel dirigeert. Atonale longetjes blazen de dodecafonie. Aan de voet van de berg hoeden herders met fakkels hun schapen. 

[ronnydeschepper]

Jan Gorleer wordt zestig...

De Gentse volkszanger, componist, arrangeur, accordeonist Jan Gorleer wordt vandaag zestig jaar (foto LinkedIn). Continue reading Untitled

[bartwatching]

Aan het lezen ‘Vijanden van Rome’ van de historicus Philip Matyszak portretteert de vijanden van Rome, van Hannibal tot Cleopatra en Attila de Hun. Een prachtig overzicht met tal van illustraties.

De bekende historicus Philip Matyszak heeft een eregalerij gemaakt van alle ‘Vijanden van Rome’: de barbaren die tegen de Romeinen in opstand kwamen.

Tot voor kort werd de Romeinse beschaving per definitie als ‘iets goeds’ gezien. Rome verlichtte met de fakkel van de beschaving de barbaarse duisternis. De Romeinen verspreidden onder meer hun wetten, architectuur en literatuur tot in alle uithoeken van hun rijk. Maar dat ging ten koste van andere beschavingen #leestip #Romeinen #romeinserijk

[charleshaddonspurgeon]

Overdenkingen Met Spurgeon | Middelen van genade kostbaar voor nederige zielen Op mistige nachten is elke link-boy¹ een uitkomst. Overdag doet hij geen nut; we sturen het jochie weg; maar wanneer het erg dik en mistig is, zijn we blij om het vuur van zijn fakkel te zien. Wanneer we sterk en vrolijk aan het marcheren zijn, zijn we geneigd de middelen te verachten; maar wanneer we in moeilijkheden verkeren, wordt de troon van genade, de gebedsbijeenkomst en de prediking van Gods Woord zeer gewaardeerd. Bepaalde belijders, die niemand anders kunnen horen behalve hun favoriete prediker, zouden blij zijn met iedere troost uit welke mond dan ook, wanneer de zielszorgen hen zouden overvallen. De kaarsen van de belofte komen ons goed van pas wanneer we in de schaduwen van verdriet wandelen. Het Woord wordt dan een lamp voor onze voeten en een licht op onze paden. ¹ link-boy, was een jongen die voor twee cent een brandende fakkel droeg om 's nachts de weg te verlichten voor voetgangers.

[jansiemons]

Politiek een tragikomedie van epische proporties

Oh, ik heb zonet een fascinerend stukje literatuur op het internet gelezen over politici in onze steden en gemeenten. En jawel, mijn wenkbrauwen schoten meteen de hoogte in! Ah, de onuitputtelijke charme van het politieke circus! Het lijkt wel een eindeloze bron van vermaak. Want echt, wie heeft er nog Netflix nodig als je de politieke arena hebt? Wat een show!

Het is soms werkelijk een opera buffa, een tragikomedie van epische proporties, of hoe sommige van die politici zich eindeloos vastklampen aan hun positie alsof ze op de Titanic staan zonder reddingsboten en hun machtsgreep de enige reddingsboei is. Deze heroïsche figuren, die zelfs na hun glorieuze aftocht naar een lagere rang, de kunst van het ‘altijd in de schijnwerpers staan’ hebben verheven tot een ware levenskunst, blijven in werkelijkheid onverstoorbaar in de achtergrond op post. Waar zouden we toch zijn zonder hun dagelijkse dosis onmisbare wijsheid, zelfs lang nadat hun glorieuze titels zijn gereduceerd tot een voetnoot in een stoffig geschiedenisboek?

Met de elegantie van een soapacteur die net hun dertiende comeback maakt, blijven ze hun agenda pushen vanop hun (achter)troon alsof het de cliffhanger van hun favoriete soapprogramma is. En hun pionnen, die 'hun' fakkel overnamen met de gratie van een natte dweil, buigen bij het minste zuchtje wind. Het is werkelijk ontroerend om te zien hoe deze dappere plaatsvervanger(s), zo vastberaden en standvastig als een kartonnen doos in een regenbui, hun meester(es) na hobbelen. Het lijkt wel een choreografie, een prachtig ingestudeerde dans van zelfverheerlijking waarbij de dansers in hun eigen spiegelbeeld verdrinken.

Laten we vooral de grandeur niet vergeten waarmee diezelfde politici zich vastklampen aan elke strohalm van invloed, zelfs als die strohalm dunner is dan de ruggengraat van hun meest trouwe volgelingen. Oh, de glorie van het nooit écht willen afstand doen van macht; het moet wel de ware betekenis van onbaatzuchtigheid zijn! Want wat is er nobeler dan jezelf onmisbaar maken in een wereld die allang zonder je verder had gekund?

En dan is er nog het échte politieke theater, waar elke speech een soliloquy is, elke belofte een paradox en elke handdruk een subtiele dolksteek. We zouden het voor geen goud willen missen, deze epische soap die ons week na week, jaar na jaar, in zijn greep houdt. De scènes vol pathos en komedie, waar het drama zo dik ligt dat zelfs Shakespeare jaloers zou worden, en de lach zo wrang dat zelfs de beste cabaretiers er een puntje aan kunnen zuigen.

Ah, en dan zijn er die glorieuze momenten, werkelijk hoogtepunten van ons bestaan, waarop politici—die heldere sterren aan het firmament—ons, het nederige en dankbare volk, verblijden met hun diepzinnige inzichten. Elke uitspraak die zij doen, zo rijk aan nietszeggende frasen en loze beloften, is een waar feestmaal voor iedereen die een fijnproever van ironie is. Een literaire hoogmis, inderdaad! We mogen niet té veel lastige vragen stellen over hun expertise over wat ze nou eigenlijk écht doen voor de gemeenschap. Nee, we moeten niet durven vragen naar verantwoordelijkheid als er iets misgaat of actie eisen. Stel je voor dat we ze onderbreken in hun onophoudelijke, heroïsche inspanningen om dag en nacht – uiteraard zonder enige vermoeidheid – ons welzijn te bewaken. Neen! En laten we vooral niet vergeten hoe verfrissend het is als een politicus ons met een rotsvast vertrouwen en een stalen gezicht vertelt hoe geweldig alles gaat, terwijl om hen heen de wereld in metaforische (en soms letterlijke) vlammen opgaat. Wat een spektakel, wat een toewijding! Applaus, alsjeblieft, voor deze meesters van het woord.

Dus laten we ze vieren, deze helden, met hun onnavolgbare flair voor het dramatische en hun onwrikbare geloof in hun eigen belang. Want zonder hen zouden onze avonden toch een stuk saaier zijn, zonder die terugkomende dosis politieke slapstick en verheven tragiek. Het is als een eindeloze aflevering van een komedieserie die niemand ooit heeft willen zien, maar waarvoor we toch elke week popcorn klaarzetten en ons verbazen hoe het nog steeds niet is geannuleerd. Ah, dé macht, in sommige van onze steden en gemeenten, soms zo doorzichtig als een vissenkom, maar altijd goed voor een lach!

15/07/2024.

[reneleijen]

Opnieuw taakstraf voor Facebook-opmerking over azc

De man (36, uit Denekamp) die in 2022, toen er een azc werd aangekondigd in Albergen, op facebook opriep om ‘fakkels mee te nemen en in dat gebouw te gooien’ en daarvoor veertig uur taakstraf kreeg, heeft opnieuw veertig uur taakstraf gekregen. De verdachte zei eerder dat hij spijt had en niet had nagedacht over de mogelijke gevolgen van zijn bericht. Na acht uur taakstraf vond hij het echter wel…

[indegazettevanindegazettepuntbe]

De fakkel van waarheid in Diksmuide: Westnieuws.be’s queeste voor helderheid https://www.westnieuws.be/de-fakkel-van-waarheid-in-diksmuide-westnieuws-bes-queeste-voor-helderheid/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr