#anhalonidine
Explore tagged Tumblr posts
telavivdelhi2 · 4 years ago
Text
Echinopsis pachanoi - Wikipedia
The San Pedro cactus contains a number of alkaloids, including the well-studied chemical mescaline (up to 4.7% of dry cactus weight), and also 3,4-dimethoxyphenethylamine, 3-Methoxytyramine, 4-hydroxy-3-methoxyphenethylamine, 4-hydroxy-3,5-dimethoxyphenethylamine, anhalonidine, anhalinine, hordenine, and tyramine.
Mescaline (3,4,5-trimethoxyphenethylamine) is a psychedelic drug and entheogen, which is also found in some other species of genus Echinopsis (i.e. Echinopsis lageniformis, Echinopsis peruviana, and Echinopsis scopulicola) and the species Lophophora williamsii (peyote).
Anecdotal evidence suggests that the highest concentration of active substances is found in the layer of green photosynthetic tissue just beneath the skin.
There are various mescaline extraction techniques, simple (simmering in water 5 to 7 hours) and complex (such as an acid-base extraction), the latter technique yielding a material with a significantly higher concentration of mescaline.
Tumblr media
1 note · View note
drugsinceu · 5 years ago
Text
De San Pedro cactus: achtergrond en de effecten
San Pedro (Echinopsis pachanoi) is een cactus afkomstig uit de Andes-hellingen van Ecuador en Peru. Deze cactus staat ook wel bekend als Pachanoi, Achuma / Huachuma, Aguacolla, Gigantón, El Remedio, Cactus of the Four Winds. Het is de Zuid-Amerikaanse neef van peyote en bevat met name de psychoactieve alkaloïde die bekend staat als mescaline. Met een diepe en rijke geschiedenis in sjamanistische beoefening, is San Pedro een geweldige aanvulling op de hallucinogene tuin van elke psychonaut. De oudste cactussen dateren van 20.000 jaar geleden. Het bijzondere uiterlijk is vanwege het vermogen om extreme droogte en hitte te overleven. De doornen zijn natuurlijk het meest kwalificerende kenmerk van cactussen, dit zijn eigenlijk bladeren zonder vocht, waardoor ze in doornen zijn veranderd. Ze zijn ook bedoeld om een cactus te beschermen tegen fel zonlicht en opgegeten te worden door dieren. Maar sommige varianten hebben geen doornen en beschermen zichzelf met gif / drugs. Voorbeelden zijn de Peyote, Sunami, Pata de Venado, Pezuna de Venado, Tsuwiri, Bishop's cap, Aztekium Retterii en Astropytum Astrias.
Wat is de San Pedro cactus?
San Pedro aka Echinopsis pachanoi (basionym: Trichocereus pachanoi) is het meest bekend uit de Trichocereus-familie. Het is een dunne, zuilvormige cactus afkomstig uit de Andes in Zuid-Amerika. Het groeit veel sneller dan peyote, schiet 30 centimeter of meer op in een jaar en produceert af en toe grote, witte, nachtbloeiende bloemen. Volgens onderzoekers als Backeberg heeft de Trichocereus 47 soorten, die allemaal afkomstig zijn uit Zuid-Amerika. Anderen zeggen dat er maar 13 soorten zijn. Naast de E. Pachanoi bevatten sommige andere soorten ook mescaline. De hoeveelheid mescaline hangt af van de soort en leeftijd van de cactus. Net als peyote (en onder andere de Peruaanse fakkel) bevat San Pedro mescaline - een van de langst bestudeerde psychedelica ter wereld en de eerste waarop die term werd toegepast. De effecten ervan zijn beschreven als empathogeen (vergelijkbaar met MDMA) en mogelijk levensveranderend, en bevorderen radicale introspectie, genezing en een gevoel van verwondering en ontzag. Traditioneel, zoals vandaag de dag, kan San Pedro alleen of met andere planten worden geconsumeerd in een ceremonieel brouwsel genaamd cimora. Gedroogde San Pedro bevat naar schatting tot 2,375% mescaline per volume, maar het bevat ook andere alkaloïden zoals tyramine, hordenine, 3-methoxytyramine, anhalaninine en anhalonidine.
Geschiedenis
In 1960 ontdekten Turner en Heyman dat San Pedro mescaline bevat en noemden deze cactus Opunita Cylindtica. De naam San Pedro komt voort uit het idee dat apostel Petrus de bewaarder van de sleutel tot de hemel is. Dit laat zien hoe sterk de katholieke religie andere religies, gewoonten en ideeën heeft beïnvloed. San Pedro cactussen werden (en worden nog steeds) gebruikt door indianen uit het gebied rond de Andes: Peru, Ecuador en Bolivia. Het gebruik ervan brengt hallucinogene ervaringen als effect, die nodig zijn om specifieke voorspellingen te kunnen doen en spirituele oorzaken voor ziekten op te sporen. De San Pedro cactus is al heel lang bij ons. Inheems in het Andes-gebergte, wordt geschat dat het al meer dan 3.000 jaar continu sjamanistisch gebruik heeft ondergaan in Peru. De vroegste afbeeldingen van de San Pedro-cactus zijn te vinden in een oude Chavín-tempel in de noordelijke uithoeken van Peru, waarin een mythisch wezen wordt getoond dat de cactus vasthoudt - archeologen hebben de tekening gedateerd op ongeveer 1300 voor Christus! Dit werd nog verder gesterkt door de de ontdekking van een Chavín-locatie, met archeologische overblijfselen van sigaren gemaakt van San Pedro.
Medisch gebruik
San Pedro heeft geen algemeen geaccepteerd medisch gebruik. Maar het wordt in medische zin gebruikt door verschillende Indiase stammen: door deze cactus te consumeren, kunnen de onbekende oorzaken van de ziekte van een persoon door hen worden achterhaald.
De effecten van de San Pedro cactus
Mescaline is een hallucinogeen met effecten die variëren van euforie tot volwaardige, levendige hallucinaties. Terwijl tegenwoordig de San Pedro over de hele wereld wordt genoten als een natuurlijke psychedelische, gebruikten inheemse Andes-culturen de cactus lang voor waarzeggerij-doeleinden. Als zodanig wordt de cactus tot op de dag van vandaag zowel in een recreatieve als in een spirituele context gebruikt. Hoewel de effecten van psychedelische stoffen moeilijk nauwkeurig kunnen worden gekwantificeerd, zijn de veelvoorkomende effecten die op San Pedro worden ervaren: terugkeer van lang vergeten herinneringen, extreme gevoeligheid voor licht en kleur, synesthesie, veranderde perceptie van tijd en visuals met open en gesloten ogen. Deze laatste is met name interessant voor veel mescaline-gebruikers, omdat de stof verschillende soorten visuele patronen kan oproepen. Verkrijgbaar bij o.a. Dr. Smart in Rotterdam Over het algemeen wordt de ervaring vergeleken met die van andere hallucinogenen vanwege het gevoel van spiritueel inzicht en connectiviteit dat doordringt. De effecten treden ongeveer 1-2 uur na inname in en hebben een piek van nog eens 2-4 uur voordat ze na nog ongeveer 8 uur afnemen. De effecten van San Pedro zijn, in vergelijking met peyote, veel aangenamer; de piek is minder verbijsterend en lang niet zo fysiek. San Pedro smaakt slechts een beetje bitter, en de verplichte misselijkheid die hand in hand gaat met peyote zal niet zo vaak voorkomen. San Pedro kan gebruikers echter nog steeds misselijk maken en zelfs braken veroorzaken voordat de trip begint. Dit wordt traditioneel gezien als een vorm van "reiniging" die ervoor zorgt dat je lichaam en geest "schoon" zijn voor de komende reis. Er is geen manier om te zien door simpelweg te kijken hoeveel mescaline een cactus bevat, waardoor het vinden van de juiste dosering nogal lastig is, vooral gezien de variabiliteit van San Pedro. Slechts 50 g gedroogd cactussenmateriaal kan zo weinig als 150 mg mescaline (een drempeldosis) of wel 1150 mg mescaline (een mogelijke overdosis) bevatten. Het is dus het beste om te beginnen met de kleinste dosis die waarschijnlijk effecten oplevert (~ 7 g gedroogd; 107 g vers) en van daaruit verder te doseren en te proberen. Als je echter alleen de buitenste laag gebruikt, zullen de effecten waarschijnlijk sterker zijn. Disclaimer: Mescaline-bevattende cactussen, hoewel vaak legaal om te kweken, zijn in sommige landen en staten verboden voor menselijke consumptie. We moedigen het gebruik van deze plant niet aan of keuren deze niet goed wanneer dit in strijd is met de wet. We zijn van mening dat het absoluut noodzakelijk is om mensen op een verantwoorde manier informatie te bieden. Bij vragen of aanvullende informatie, raadpleeg je huisarts. Bronnen o.a. Erowid (EN), Medium (EN), TheThirdWave (EN), Zamnesia (EN) Read the full article
0 notes