#Sydney Earl Chaplin | Explore Tumblr posts and blogs

levysoft · 5 years ago

Link

La famiglia Chaplin è una dinastia di artisti di spettacolo.

Charles Chaplin Senior (1863–1901) è noto soprattutto per essere stato il padre dell'attore e regista Charlie Chaplin , sposò Hannah Harriet Pedlingham Hill (1865–1928) da cui ebbe tre figli:

Sydney John Chaplin (1885–1965), adottato, nato Sydney John Hill in quanto figlio di Sydney Hawkes; si sposò due volte ma non ebbe figli.

Sir Charlie Chaplin - (Londra, 16 aprile 1889; Corsier-sur-Vevey, Svizzera, 25 dicembre 1977) - era figlio degli artisti Hannah Chaplin, conosciuta come Lily Harley, e Charles Chaplin Senior. Ebbe due fratellastri, uno maggiore di quattro anni, Sydney, nato da una precedente relazione della madre, e uno minore di venti, Wheeler Dryden, figlio della madre Hannah e del cantante Leo Dryden. Charlie Chaplin ebbe undici figli in tutto: il primo nacque dal matrimonio con Mildred Harris, durato dal 1918 al 1920, ma il bambino, Norman Spencer, nato con gravi malformazioni, sopravvisse solo tre giorni. Ne ebbe due dalla seconda moglie Lita Grey, con cui fu sposato dal 1924 al 1927 e altri otto dalla quarta e ultima moglie Oona O'Neill, sposata nel 1942 e con cui rimase fino alla morte[2].

George Wheeler Dryden (1892–1957), adottato, figlio di Leo Dryden; sposò la ballerina Alice Chapple; 1 figlio.

Charlie Chaplin junior (Beverly Hills, California, 5 maggio 1925 - 20 marzo 1968), fu un attore e agente. Morì all'età di 42 anni per un'embolia polmonare .

Sydney Earle Chaplin (Los Angeles, California, 31 marzo 1926 - Rancho Mirage, California, 3 marzo 2009), attore.

Géraldine Chaplin (Santa Monica, California, 31 luglio 1944) attrice, compagna del regista spagnolo Carlos Saura dal quale ha avuto un figlio, Shane Saura. Con il marito, il direttore della fotografia cileno Patricio Castilla invece, ha avuto una figlia, Oona Chaplin (nata a Madrid il 4 giugno 1986), anche lei attrice.

Michael John Chaplin (Santa Monica, California, 7 marzo 1946), attore. Ha due figli e tre figlie, tra cui le attrici Carmen Chaplin (New York, 4 febbraio 1972) e Dolores Chaplin (New York, 28 ottobre 1976).

Joséphine Hannah Chaplin (nata a Santa Monica, California, il 28 marzo 1949), sposata con Maurice Julien Marie Robinet (Nizza, 13 aprile 1927 - Parigi, 14 marzo 1983), attore, regista e scrittore francese noto con lo pseudonimo di Maurice Ronet, dal quale ha avuto un figlio, Julien Ronet (nato nel 1980). Ha inoltre avuto altri due figli in altri rapporti.

Victoria Chaplin (Santa Monica, California, 19 maggio 1951), attrice, sposata con Jean-Baptiste Thiérrée, attore e scrittore francese con il quale ha fondato Le cirque bonjour, quindi Le cirque imaginaire, più tardi Le cirque invisibile (Il circo invisibile). La coppia ha avuto due figli: Aurélia Thierrée (nata il 24 settembre 1971 a Losanna), attrice, e James Spencer Henry Edmond Marcel Thierrée (nato il 2 maggio 1974 a Losanna), attore.

Eugene Antony Chaplin (Corsier-sur-Vevey, Svizzera, 23 agosto 1953), produttore di spettacoli di circo. Ha avuto molti figli, tra cui Kiera Sunshine Chaplin (nata a Belfast, il 1º luglio 1982), modella e attrice.

Jane Cecil Chaplin (Corsier-sur-Vevey, Svizzera, 23 maggio 1957) attrice, è stata sposata con il produttore cinematografico e televisivo messicano Ilya Salkind, dal quale ha avuto due figli.

Annette-Emilie Chaplin (Corsier-sur-Vevey, Svizzera, 3 dicembre 1959), attrice.

James Christopher Chaplin (Corsier-sur-Vevey, Svizzera, 6 luglio 1962), attore.

1 note · View note

fuzzysparrow · 3 years ago

Text

What was the name of Charlie Chaplin's second wife?

In 1924, Charlie Chaplin (1889-1977) married 16-year-old actress Lita Grey (1908-95) after she revealed she was pregnant with his child. Due to their age difference, the marriage was a discreet affair, and she gave birth to their son, Charles Spencer Chaplin III (1925-68), six months later.

In March 1926, Lita gave birth to their second son, Sydney Earl (1926-2009), but their marriage was falling apart. Chaplin spent most of his time in the film studio to avoid his wife, who eventually took the boys and left. A bitter divorce followed, leaving Chaplin on the edge of a nervous breakdown, especially when the proceedings became headline news stories across America. To avoid an ongoing scandal, Chaplin’s lawyers paid a cash settlement of $600,000, the equivalent of $8,940,000 today.

Lita Grey, born Lillita Louise MacMurray, was an American actress. She starred as an extra in some of Chaplin's films, including 'The Kid' (1921) and 'The Gold Rush' (1925).

Rising to fame in the silent film era, Charlie Chaplin became a worldwide icon for his performances in many films. Throughout his 75 year career, Chaplin also wrote, directed, produced, and composed the music for his productions. He was best known for starring as the Tramp, a character who appeared in several of his films.

#Trivia #Charlie Chaplin #Lita Grey

0 notes

impressivepress · 5 years ago

Text

When Charlie Chaplin met Pablo Picasso: How a war of egos took place in Paris

Cultural titans, left-wing darlings - but how did Pablo and Charlie get on when they finally met?

Today, Pablo Picasso is rarely out of the news. Tickets must be booked long in advance for the brilliantly refurbished Picasso Museum in Paris, and his works command surreal prices at auction. (Last year, a version of his Women of Algiers set a new world record when it sold at Christie's in New York for $179m.) We hear rather less of Charles Chaplin: the last time his hat and cane were sold at auction, they raised a mere $40,000. But if, in 1952, we had been invited to nominate two world-famous artistic geniuses, still active and thriving, whom we would have liked to find together in the same room, Chaplin and Picasso might well have fitted the bill. But while Chaplin's early, silent films were still shown and adored across the world, Picasso's fame at that time was more problematic.

Already he was sought-after by museums and collectors, but the public regarded him with suspicion or hostility – too modern, too ugly, too in-your-face, as the master of Cubism somersaulted from one baffling style to the next. And while both he and Chaplin had lauded Stalin's Russia, Picasso had recently been condemned by Moscow's academicians and museum curators as "formalistic", "decadent", "bourgeois" and "anti-human". His blood boiled silently, while his celebrated Dove of Peace extended its wings from Moscow to Peking.

Many might assume that Picasso and Chaplin, both born in the 1880s, the "maître" and the "maestro", had little else in common beyond brilliant careers, fame and wealth. Indeed, they could not exchange even an insult in the same language. So what could bring them together? More than might be supposed, and culminating in a celebratory meeting between two inflated egos in Picasso's vast studio in the rue des Grands Augustins, Paris – a collision we shall presently attend, uninvited.

Their two careers had pursued contrasting trajectories. Whereas the supremely self-confident Picasso had remained entire master of his own change of styles during an output spanning five decades, Chaplin by contrast had been confronted by a potentially terminal crisis when silent films such as his The Gold Rush gave way to "talkies". He had to remodel himself as an actor-director in the 1930s – and he did, coming up with such works of genius as Modern Times and The Great Dictator. He had discovered a way of remaining true to himself, always the ridiculous yet captivating clown, while injecting social and political commitment into modern cinema. But what most obviously linked Picasso to Chaplin was an aggressively left-wing outlook, sympathetic to Soviet Russia and scornful of Western "warmongers".

And as such, both were outsiders, heretics.

Having publicly supported the Soviet Union during the war, calling for a second front to take the Hitlerite pressure off the Red Army, Chaplin then backed the abortive US presidential campaign of Henry A Wallace, leader of the Progressive Party. In 1949 he put in a prominent appearance at the fellow-travelling Waldorf Conference in New York, a scene of bitter, Cold-War recriminations. As a result, Chaplin (who had never forfeited his British citizenship) was cordially detested by large swaths of the American public.

Picasso, too, had declined citizenship in his adopted country. When the Nazis occupied Paris in 1940, he stayed put. His native Spain was closed to him by Franco's victory in the Spanish Civil War, and by Picasso's famous pictorial lament Guernica, a huge, expressionist canvas of massacre and misery commemorating the fascist air attack on a Republican town. (That the work now hung in New York's Museum of Modern Art was also considered a scandal in the age of Senator Joseph McCarthy.)

Another thing Chaplin and Picasso had in common was short stature combined with Napoleonic energy. Capitalising on his small, slender frame on screen, his stick held by elastic, Chaplin was sensitive about it in public: the women in his life were not allowed to wear high heels. He was also a snob of sorts. His autobiography chokes on the names of all the famous people he had known or met for a handshake. George Bernard Shaw? HG Wells? Of course. Mahatma Gandhi? Einstein and Eisenstein? No problem. Churchill headed the list, followed by Roosevelt.

Chaplin was proud that Hitler himself had banned The Great Dictator (although he seems to have been unaware that Stalin had suppressed the same film just in case the scenes of Nazi mass adulation reminded Soviet audiences that the first man to stop applauding a speech by the Great Helmsman Stalin was a dead man). Chaplin did know, however, that Modern Times had been rejected by Russia, ostensibly because it was weak on socialism (true), but in reality because the film inadvertently confirmed that even demon capitalists provided washrooms and served three-course lunches on trays to their oppressed workers.

Indeed, one illustrious hand was missing from the list of those shaken by Chaplin – Stalin's. Chaplin had never visited the USSR and Stalin had rarely stepped out of it. So there we have a cruel paradox: both Chaplin and Picasso admired the Soviet Union and "Uncle Joe", but their work could not be shown there.

Both the maître and the maestro were notorious womanisers. When they finally met, their mutual passion for young women might well have driven them apart after Picasso took a fancy to Chaplin's fourth American wife Oona O'Neill and threatened to cuckold him – a pledge luckily lost to the language barrier. In puritan America, where the collective voice of women was louder and more litigious, Chaplin's lively sex life had landed him in bitter divorce cases and public opprobrium, culminating in his indictment under the Mann Act, a US federal law that aimed to curb prostitution and "immorality". French public opinion, always more permissive – a man, after all, is a man – had given Picasso an easier ride.

Estranged from his first wife, the Ukrainian-born ballerina Olga Khokhlova, the great artist remained technically married to her from 1918 until her death in 1965, which brought him relief from a lady increasingly inclined to follow him about and harass his mistresses along the seafronts of the South of France. Picasso was a man of many mistresses and muses, including the often-painted Marie Thérèse Walter and the talented photographer-artist Dora Maar, subject of the "weeping woman" portraits. He deserted both when another woman took his fancy. Her name was Françoise Gilot and what he later told her about his rendezvous with Chaplin gives us his version of their meeting. (Chaplin's has yet to be found.)

According to Picasso, Chaplin, who was heading for London with his family in September 1952, was totally focused on the launch and promotion of his new film Limelight, successor to Monsieur Verdoux, a dark comedy more popular with French audiences than American. Set in London in 1914, Limelight almost chokes on pathos and nostalgia. It portrays the decline of Calvero (Chaplin), once a famous stage clown but now a washed-up drunk. Rescuing a despairing young dancer (Claire Bloom) from suicide, he devotes his dwindling energies to reviving her dancing career. Deeply grateful, she is willing to marry the haggard old man, but Calvero altruistically delivers her into the arms of the young composer (Sydney Earl Chaplin, the director's son) whom she loves. The swelling and sobbing theme music is as much a tear-jerker as the story itself.

But Chaplin's popularity was at a low ebb in the US. Persecuted by the FBI, the Catholic War Veterans and the Hearst newspapers, he was now faced with a virtual boycott of the film by the most powerful cinema chains. And his situation, as he headed by sea for London, was worsened by news that US Attorney General James P McGranery, a strong Catholic, had issued a statement threatening to ban Chaplin from returning to America, accusing him of "making statements that would indicate a leering, sneering attitude toward a country whose hospitality has enriched him". Chaplin might never get back to his home in California, his accumulated wealth and his film studio.

At Cherbourg, reporters swarmed aboard the liner; they swarmed again when Chaplin, absent from London for 21 years, moved into his Savoy penthouse suite. The hard voices of the Hearst Press challenged his politics and his sex life. Why had he never applied for American citizenship, they asked? Was he guilty of tax avoidance? What did he have to say about Charles Skouras's decision to ban Limelight from his movie theatres? Had he been invited to visit Russia by Stalin? Naturally, Chaplin hit back, sometimes wittily. Asked whether he had ever committed adultery, he quipped: "An FBI agent visited our home and asked that question. I said no – did he recommend it?"

The next morning he smilingly toured Covent Garden vegetable market in the company of Claire Bloom, currently Juliet at the Old Vic (and tactfully wearing flat shoes), while Cockney porters saluted him. Come the premiere of Limelight in Leicester Square, he stood in the receiving line to greet Princess Margaret, then headed to a dinner at the Mansion House, hosted by the Lord Mayor, where Charlie raised a cheer from the white ties and silk gowns by describing England as "my country". (The next day, The Times pointed out that Mr Chaplin was not inclined to settle for the draconian taxes endured by the rich who chose to reside in "his" country.) And now the Chaplins headed for Paris and Pablo Picasso.

Regarded tolerantly by the French public as, at worst, an exhibitionistic maverick, Picasso's situation was more secure than Chaplin's. Having joined the Communist Party in 1944 after the Liberation of Paris, eight years later he remained the jewel in the Party's cultural crown. In the cause of the Peace Movement, he had even allowed himself to be dragged to a conference in Sheffield. (He later reported that he almost died of cold and didn't find anything he could eat for two days – "It's a mystery how the English take their clothes off long enough to procreate," he told comrades.) For the newspaper l'Humanité he produced a touching sketch of Ethel and Julius Rosenberg, imprisoned then executed for atomic espionage. He also came up with a strangely displaced canvas, Massacre in Korea, depicting semi-medieval robots mowing down women and children.

Picasso's misgivings about Soviet Russia were jealously kept under the carpet by the French Party. But he could not forget the relentless denigration of his work – "dismembering humanity" – in the Soviet press. The Russians had locked away in cellars their rich collection of Picasso's early works purchased before the revolution by the wealthy collectors Sergei Shchukin and Ivan Morozov. (Jean-Paul Sartre ironically described "the nausea of the Soviet boa constrictor, unable to keep down or vomit up the enormous Picasso".) That was why, according to the histories and biographies, Picasso rejected all invitations to visit Moscow in the cause of "peace". Even in 1956, when the Pushkin Museum finally staged a retrospective of his early work – hugely attended by a curiosity-driven Soviet pubic enjoying the post-Stalin "thaw" – he failed to turn up.

But back to Chaplin: here he is arriving in Paris for the French premiere of Limelight, celebrated by dinner with President Auriol, the award of the Legion d'Honneur and a grand visit to the Opera. The Left rallies: Chaplin is not to be abducted by the reactionary state. The leading Communist writer Louis Aragon, fluent in English, arranges a first meeting between Chaplin and Picasso at a dinner attended by Sartre. Chaplin tells Picasso, "I am a great fan of yours", an excusable exaggeration.

From this emerges the invitation to Picasso's studio, so Chaplin brings Oona by limousine to the rue des Grands Augustins. Knowing no more of the French language than Chaplin, she is beautiful, radiant, affable. Le tout Paris, invited or not, presses into the capacious studio with its stacks of canvases. Aragon explains to Chaplin how much Picasso admires his films, notably the rapid, deft way that the villainous Monsieur Verdoux flips through the pages of a telephone directory in search of new female victims – and the way he counts their money after disposing of them. Meanwhile, Aragon's Russian-born wife, the writer Elsa Triolet, explains to Oona how Pablo had tried to count his own money as rapidly as Monsieur Verdoux: "He made more and more mistakes and there were more recounts."

Oona is puzzled: doesn't Picasso know about banks? Triolet replies: "Pablo has always carried around with him an old red-leather trunk from Hermès in which he keeps five or six million francs. He calls it 'cigarette money'." Oona wonders whether he should smoke so much, while Chaplin beams genially: "As Henry Ford once remarked to me, a man who knows how much he's worth isn't worth much."

Carefully kept from the Chaplins by Aragon and Triolet is the fact that Picasso, taken to view Limelight, had come away distempered. "I don't care for the maudlin, sentimentalising side of Charlot [Charlie]," he had complained on leaving the cinema. "That's for shop girls. It's hand-me-down threadbare romanticism and it's just bad literature."

In fact, Picasso was incensed to witness Chaplin's ageing Calvero sacrificing himself sexually by handing over the heroine to a younger man. Picasso says he would rather let a beautiful young woman die than see her happy with someone else. (His own struggle with virility is relentless.) The Chaplins, meanwhile, merely peck at the culinary delicacies on offer – are these snails or something?

Chaplin satirising Hitler in ‘The Great Dictator’ The packed room falls silent as Picasso instructs Aragon to convey to Charlot the profound thought that both he and Chaplin are masters of the silent gesture, "no description, no analysis, no words". Chaplin nods, bemused – Limelight is fully scripted (inevitably by Chaplin) and Picasso may be indicating an adverse opinion about Chaplin's work since the silent cinema. Chaplin responds, to general delight, by lifting the hat he is not wearing, wriggling his eyebrows and twiddling an invisible moustache. He then launches into the dance with the rolls from the New Year's Eve sequence in The Gold Rush. Huge applause. Picasso beams with delight.

Later, he and Charlot will closet themselves alone in the bathroom to practice the clown's inimitable shaving routine. And when they emerge, Oona – not so cautious about the flowing wine as about the snails – now stands herself back-to-back with Charlie, bends her knees, and giggles: "See? Charlie's taller."

"Moi aussi! I try!" roars Picasso, aflame. Oona obliges him, by no means coyly, again bending at the knee and maybe (accounts differ) playfully butting his bottom.

Much aroused, Picasso turns to Aragon. "Tell Charlot I wouldn't want to insult him by not desiring his wife. Tell him only a very wealthy friend is worth cuckolding." But this does not reach Chaplin. Aragon has abruptly forgotten his English.

The Chaplins departed for Rome and London with the McGranery cloud darkening their lives: Charlie's acceptance of permanent exile from America meant sending Oona home to California on a desperate mission to recover and transfer what may be called the crown jewels, not forgetting to close the family mansion and dismiss the faithful servants. This she bravely did.

The histories and biographies inform us that the Chaplins then headed for Switzerland to find a mansion suitable for a long exile. But a historian I know well believes they first spent two weeks in Moscow, along with Picasso, Aragon and Triolet as part of the Stalin birthday celebrations. According to my newly discovered evidence, the expedition turned into a highly dramatic, multiple disaster; but into this story I do not venture here. Some may unwisely call it "counter-factual" or even mere fiction.

#charlie chaplin #pablo picasso #the independent

0 notes

dogumgunumesajlari · 8 years ago

Text

İşyeri Sözleri

Yönetmek sadece başkalarını motive etmektir. Le Lacocca

Motivasyon, insanların onlardan yapmalarını istediğiniz şeyi, siz istediğiniz için değil, kendileri istedikleri için yaptıklarını düşünmelerini sağlamaktır. Dwight D.

Dünyada değişmesini istediğiniz ilk şey kendiniz olmalıdır. Mahatma Gandi

Başkalarının neler yaptığının farkında olmanız, çabalarını alkışlamanız, başarılarını takdir etmeniz ve arayışlarında onlara yardımcı olmanız gerekir. Hepimiz birbirimize yardım edersek herkes kazanır. Jim Stovall

Tek yol doğru yoldur. Robert Frost

Hayatta yapmanız gereken tek şey çok az şeyi yanlış yapmaktır. Waren Buffet

Yüceliğe yaptığınız yolculuğunuza her zaman konsantre olmalısınız. Les Brown

Hayatın bizlere sunduğu en büyük ödül, buna değecek bir işte çok çalışma şansıdır. Theodore Roosvelt

Açık bir zihnin olduğu her yerde mutlaka umut olacaktır. Charles F. Kettering

Bir işi yapabileceğinizi düşünseniz de yapamayacağınızı düşündeniz de haklısınız. Henry Ford

Ya rüyalarınızı değiştirmeli ya da yeteneklerinizi artırmalısınız. Jim Rohn

İşini sevmeyeni işi de sevmez. William Hazlitt

Kazananlar yaptıkları işi seyredip keyif almaya zaman ayırırlar. Çünkü dağın zirvesinden baktıkları manzarayı o kadar heyecan verici yapanın dağın yüksekliği olduğunu bilirler. Denis Waitley

Bu öykü, HERKES, BİRİSİ, HERHANGİBİRİ ve HİÇ KİMSE adlarında dört kişiyle ilgilidir. Yapılması gereken önemlibir iş vardı ve HERKES bu işi BİRİSİ’nin yapacağından emindi. BİRİSİ buduruma sinirlendi çünkü iş, HERKES’ in işiydi. HERKES, işi HERHANGİ BİRİ’ninyapabileceğini düşünüyordu. Fakat HERKES’ in o işi yapamayacağını HİÇ KİMSE anlamamıştı. Sonuçta HERHANGİ BİRİ’nin yapabileceği bu işi HİÇ KİMSE yapmadığından HERKES, BİRİSİ’ni suçladı. Yiba Glass

Liderler, motivasyonu kendileri yaratmazlar, yalnızca kilidini açarlar. Gardner

İşi doğru yapana yönetici; doğru işi yapana lider denir. Warner Bennis

Bir liderin başlıca fonksiyonu, ümitleri canlı tutmaktır. John W. Gardner

Alın yazınızı sadece alın terinizle silebilirsiniz. Halil Cibran

Paslanacağımıza, yıpranalım! R. Camberlang

Daha iyi olmaya çalışmayan, iyi olarak da kalamaz." Oliver Cromwell

Pek çok insan diğerlerinin boşa harcadığı zamanı kullanarak öne geçer. Henry Ford

Keskin bıçak olmak için çok çekiç yemek gerekir. Türk Atasözü

Pek çok iyi çalışma birazcık daha yapılmadığı için boşa gitmiştir. E. M. Harriman

Asla umutsuzluğa düşmeyin ama eğer düşerseniz, umutsuzca çalışmaya devam edin. Edmund Burke

Hiç kimse başarı merdivenine elleri cebinde tırmanmamıştır. J. Keth Moorhead

İnsanlar, benim ustalığımı elde etmek için ne kadar sıkı çalıştığımı bilseler, onun o kadar hayret edilecek bir şey olmadığını anlarlardı. Michelangelo

Sıkı bir çalışmanın yerini hiçbir şey alamaz. Deha yüzde bir ilham ve yüzde doksan dokuz terdir. Thomas A. Edison

Ne kadar çok çalışırsanız o kadar çok şanslı olursunuz. David Thomas

Dünya herkese yetecek büyüklükte. Onun için, başkasının yerini kapmaktansa, çalışarak gerçek yerinizi bulun. Charlie Chaplin

İşleyen demir ışıldar. Türk Atasözü

Çalışmak, üç büyük eksikliği uzaklaştırır; can sıkıntısını, kötü alışkanlıkları ve yoksulluğu. Voltaire

İnsanoğlu için en kutsal ibadet; çalışmak, doğruluk ve insan sevgisidir. Hacı Bektaş-i Veli

Hiçbir şeye ihtiyacımız yok, yalnız bir şeye ihtiyacımız vardır; çalışkan olmak. Mustafa Kemal Atatürk

Sevdiğiniz mesleği seçin. Böylece bir gün bile çalışmak zorunda kalmazsınız. Konfüçyus

Hiçbir şey, tamamlanmamış bir görevi sürdürmeye çalışmak kadar zor ve yorucu değildir. William James

Çalışmak hayat, düşünmek ışıktır. Victor Hugo

Devler gibi eserler bırakmak için karıncalar gibi çalışmak lazım. Necip Fazıl Kısakürek

Deha bir işe başlamak için gereklidir. Ancak o işi bitirmek için çalışmak şarttır. Joseph Joubert

Dünyada kesin olan tek şey geçmiştir; fakat üzerinde çalışmak zorunda olduğumuz her şey gelecektir. Auguste Comte

Eğer bir insan, hem çalışkan hem akıllı ise takdir et; çalışkan fakat akıllı değilse dikkat et; akıllı fakat tembel ise ikaz et; hem akılsız hem tembel ise terk et. Hacı Bektaş-i Veli

İnsanın kanadı, gayretidir. Mevlana

Uğraş, didin, düşün, ara, bul, koş, atıl, bağır! Durmak zamanı geçti çalışmak zamanıdır. Tevfik Fikret

Kendini yönet, dünyayı yönetecek gücü bulabilirsin. Platon

Liderlik, yapılmasını arzu ettiği şeyi, sanki kendileri arzu ediyormuşcasına başkalarına yaptırabilmektir. Eisenhower

Kaptanın, karşılaştığı fırtınalara değil, gemiyi limana getirip getirmediğine bakılır. William McFee

Orkestrayı yönetmek isteyen, sırtını kalabalığa dönmelidir. James Crook

Doğruluk ve sorumluluk sahibi kimse lider olmaya layıktır. Marcus Tullius Cicero

Toplumsal gelişmenin de, çürümenin de temelinde, yöneticilerin tavırları yatar. M. K. Atatürk

Arkadan önderlik edin... Bırakın diğerleri önde olduklarını sansınlar. Nelson Mandela

Başkalarını yönetmek isteyen insan, her şeyden önce kendisinin ustası olmalıdır. Robert Burton

Sakin bir denizde, herkes kaptan kesilir. John Ray

Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz için. Alexandre Dumas

Bir liderin büyüklüğü: İnançlarının derinliği, Heveslerinin yüksekliği, Görüşlerinin genişliği ve sevgisinin menzili ile ölçülür. D. N. Jackson

Bilmeyen ve bilmediğini bilen çocuktur, ona öğretin;

Bilen ve bildiğini bilmeyen uykudadır, onu uyandırın;

Bilmeyen ve bilmediğini bilmeyen aptaldır, ondan sakının;

Bilen ve bildiğini bilen liderdir, onu takip edin. Çin Atasözü

Bana hayır diyenlere şükran duyuyorum, hayatta kendim ne başardımsa onlar sayesinde başardım. Albert Einstein

Dünyayı değiştiremiyorsan, dünyanı değiştirirsin. Hepsi bu. Stefan Zweig

Bütün mesele, büyük görünmek değil, gerçekten büyük olmaktır. Beethoven

Başarı, kişinin başlangıç noktası ile ulaştığı yer arasındaki farktır. Sweet Marden

Dün yaptığınız şey size hala çok iyi görünüyorsa, bugün yeterli değilsiniz demektir. Earle Wilson

Başarısızlık, daha zekice başlama fırsatından başka bir şey değildir. Henry Ford

Başarı, cesaretin çocuğudur. Benjamin Disraeli

Hiç kimse başarı merdivenine elleri cebinde tırmanmamıştır. J. Keth Moorhead

Yeteri kadar nedeniniz varsa, her şeyi yapabilirsiniz. Jim Rohn

Ben bir işte nasıl başarılı olacağımı düşünmem.O işe neler mani olur diye düşünürüm. Engelleri ortadan kaldırdım mı iş kendi kendine yürür. M. K. Atatürk

Başarı çoğu zaman doğru yolda atılmış yanlış bir adımla gelir. Einstein

Başarısızlığın formülü herkesi mutlu etmeye çalışmaktır. Herbert B. Swope

Başarı mı? Başarı tamamen şansa bağlıdır. İnanmıyorsanız başarısız insanlara sorun…! Earl Wilson

Başarı hazırlığa bağlıdır ve hazırlık olmadan başarısızlıkların ortaya çıkması kesindir. Konfuçyüs

Hayatta başarılı olan kişi daima gerekenden fazlasını yapan ve bunu yapmayı sürdürebilendir. Richard Denny

Başarı insana belki çok bir şey öğretmez, fakat başarısızlık çok şey öğretir.Çin Atasözü

Mükemmeli yakalamaya çalış, o zaman başarı zaten seni kovalar. 3 Idiots

A'yı hayatta başarı olarak tanımlayalım. O zaman a=x+y+z. X çalışmaktır, Y oyundur, Z ise çeneyi tutmasını bilmektir. Albert Einstein

Başarı istediğini elde etmektir. Mutluluk ise elde ettiğini sevmektir. La Fontaine

En büyük başarı hiçbir zaman düşmemekte değil, her düşüşünüzde tekrar ayağa kalkabilmektir. Konfüçyüs

Dünyanın gördüğü her büyük başarı, önce bir hayaldi. En büyük çınar bir tohumdu, en büyük kuş bir yumurtada gizliydi. Edgar Allan Poe

Büyük insanların başarı öykülerini okurken ilk zaferlerini kendilerine karşı kazandıklarını görmüşümdür. Hepsinde de öz disiplin başta geliyordu. Harry Truman

Yapabileceğimiz şeyleri yapmaya başlarsak, kendimizi hayretler içinde bırakacak sonuçlar alırız. Edison

Eğer insanlar hiç aptalca şeyler yapmasaydı, akıllıca işler yapılamazdı. Ludwig Wittgenstein

Güneşin sana ulaşmasını istiyorsan gölgeden çık. Konfüçyüs

Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret edemeyince insan, okyanusu keşfedemez. Andre Gide

Bir işe girişmek için iyi bir gerekçemiz yoksa, ona başlamamak için iyi bir nedenimiz var demektir. W. Scott

Açılmamış kanatların büyüklüğü bilinmez. Andre Gide

Akıllı köprü arayıncaya kadar, deli suyu geçer. Türk Atasözü

Yaptığınız şeyler için duyduğunuz pişmanlık zamanla geçer; ne var ki, yapmadığınız şeyler yüzünden duyulan pişmanlığın çaresi yoktur. Sydney J. Haris

Binlerce kilometrelik bir yolculuk tek bir adımla başlar. Çin Özdeyişi

Yarın bambaşka bir insan olacağım diyorsun. Niçin bugünden başlamıyorsun? Epiktetos

Tarih, arzularını ve amaçlarını gerçekleştirmeye çalışan insanların eylemlerinden başka bir şey değildir. Karl Marx

İşin en önemli parçası başlamaktır. Platon

Yalnız yaptıklarımızdan değil, yapmadıklarımızdan da sorumluyuz. Moliere

Yeniden başlamanın tek yolu bırakılmış bir işe tekrar başlamaktır. Jolman Portland Chase

Hayatın hedefi bilgi değil, eylemdir. Thomas Henry Huxley

Kötü bir döneme girdiğinde ve her şey sana karşı gibi göründüğünde, bir dakika bile dayanamayacakmışsın gibi geldiğinde, SAKIN PES ETME! Çünkü işte orası 'gidişatın' değişeceği yer ve zamandır. Mevlana

Durmadan devam ettiğiniz sürece, ne kadar yavaş gittiğinizin bir önemi yoktur. Konfüçyüs

Kaybolmazsak, asla yeni bir yol bulamayız. Joan Littlewood

Yapılamayacak Gibiyse Yap! Yapmazsan, Var Olamaz. Paul Arden

Aslında zor olduğu için cesaret edemediğimiz şeyler, biz cesaret edemediğimiz için zordur. Seneca

Daha önce hiç sahip olmadığın bir şeye sahip olmak istiyorsan, daha önce hiç yapmadığın bir şey yapmalısın. Nossrat Peseschkian

Sen yolunda yürü... Bırak ne derlerse desinler... Dante Alighieri

Dünyanın düşleyenlere de ihtiyacı var, yapanlara da. Ama düşlediğini yapanlara daha çok ihtiyacı var. S. Breathnach

Gideceğiniz yeri bilmiyorsanız vardığınız yerin önemi yoktur. Peter F. Drucker

Gömleğin ilk düğmesi yanlış iliklenince öbürleri de yanlış gider. C. Brund

Amacı olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım etmez. Montaigne

Eğer yürüdüğünüz yolda hiçbir engel yoksa, o yol sizi hiçbir yere götürmez. G. B. Shaw

Başarı için plan yapmıyorsanız, o zaman hükmen başarısızlığı planlıyorsunuz demektir. Townsend

Nasıl’ı bilenin daima bir işi olur. Niçin’i bilen, daima kendi işinin patronu olur. R. W. Emerson

Para asla bir fikri harekete geçirmez; parayı harekete geçiren fikirdir. W. J. Cameron

Girişimci; soğuk ve profesyonel iş ortamlarında yaşayamayan tropik bir çiçeğe benzer. Deaver Brown

Tek başına olan bugün yola çıkabilir; ama bir başkasıyla seyahat edecek olan, diğeri hazır olana kadar beklemek zorundadır ve ikisinin de hazır olması çok uzun zaman alabilir. Henry David Thoreau

Başkalarının, yapamayacağınızı iddia ettikleri şeyleri sadece bir kere yapın!Bir daha onların söylediklerini dikkate bile almak zorunda kalmazsınız. James R. Cook

Bu dünyada başarıya ulaşan insanlar istedikleri şartları yakalayan insanlardır. Eğer onları bulamazlarsa, kendileri yaratırlar. Bernard Shaw

Yeni bir keşif için yeni yerler değil yeni gözler gerekir. M. Proust

Hata değil, çare bulun. Henry Ford

Umut olmayan yerde girişimcilik de olmaz! Samuel Johnson

Reddedilmeye olan dayanıklılığı sadece reddedilerek kazanabilirsiniz. Girişimciyseniz deriniz hızla kalınlaşır. James R. Cook

Bu dünyada ayakta kalabilenler yataktan kalktığı andan itibaren istedikleri koşulları arayan ve bulamadıkları taktirde onları yaratanlardır. George Bernard Shaw

Kendi kendiniz için çalışıyorsanız ya bir öncü olursunuz ya da aç kalırsınız. John Willard Marriot

Bu hayatta zamanınız kısıtlı, bu yüzden onu başkalarının hayatını yaşayarak harcamayın. Başkalarının düşüncelerinin sonuçlarıyla yaşama dogmasına takılıp kalmayın. Başka insanların fikirlerinin gürültüsünün kendi kalbinizin sesini duymanızı engellemesine izin vermeyin. Ve en önemlisi kalbinizin ve sezgilerinizin yolundan gidecek cesarete sahip olun. Kalbiniz ve sezgileriniz ne yapmak istediğinizi bilirler. Bunun dışındaki her şey teferruattır. Steve Jobs

Dünyayı değiştirenler, ancak bunu yapabileceklerini düşünecek kadar çılgın olan insanlardır. Steve Jobs

#İşyeri Sözleri #kategori #güzel

1 note · View note

chaplinfortheages · 3 years ago

Text

Charlie Chaplin's sons Charlie Jr 7 and brother Sydney 6 arrive from France, 1932

Neither boy would appear in any movie till their father’s “Limelight” in 1952.

Sydney as Terry's love interest Neville and Charlie Jr (clown policeman).

#charlie chaplin #sons #charles spencer chaplin jr #sydney earle chaplin #1932

10 notes · View notes

chaplinfortheages · 4 years ago

Photo

August 1932, Charlie Chaplin in Los Angeles Courthouse. \ He took ex-wife Lita Grey to court and put a stop to their son’s movie contract with Fox Film Corp, initiated by their mother and whom they would be co-starring with.

Charlie wanted the boy’s to have a normal childhood (as normal as can be with most famous man in the world as their father). Court ruled in his favor, Lita Grey appealed the ruling and again it went in Charlie’s favor.

Movie Classic - September 1932 (x)

#charlie chaplin #los angeles courthouse #august 1932 #charlie chaplin vs lita grey chaplin #movie contract regarding sons charles jr and sydney earle

28 notes · View notes

chaplinfortheages · 5 years ago

Photo

Like father like sons. Charlie Chaplin outside Chaplin Studios 1918, alongside him associate Carter DeHaven.

And Charlie Jr & brother Sydney, 1930.

#charlie chaplin #carter dehaven #1918 #charles chaplin jr #sydney earle chaplin #1930

22 notes · View notes

chaplinfortheages · 5 years ago

Photo

Charlie Chaplin’s two oldest children with wife Lita Grey, here in 1930 five and four years respectively. Publicity photos commemorating their contract with Fox Films, initiated by their mother and whom they would also co-star.

When their father discovered this he took Lita to court putting a stop to it. He wanted the boys to have normal childhood (as normal as can be with most famous man in the world as their father).

Court ruled in his favor, Lita Grey appealed the ruling and again it went in Charlie’s favor. His sons after seeing service during World War II did go into show business in one capacity or another.

source of photos: ebay (x)

#charlie chaplin #sons #charles chaplin jr #sydney earle chaplin #film contract #fox films

16 notes · View notes