#Susmaktan bıktım

[yalnizgecenindunyasi]

Bazen kendimi köşeye sıkışmış gibi hissediyorum. Aslına bakarsan bazen değil çoğu zaman. Kaçmak istiyorum ama kaçabilecek bir yerimin olmadığını farkediyorum. Beni hiç anlamıyorlar. Ne yapacağımı bilmiyorum. Boş boş birşeylere bakıyorum kafamda bin tane düşünce varmış gibi ama aynı zamanda hiçbirşey yokmuş gibide. Beynimin içinde neler dönüyor bilmiyorum. Gece uykularımı aşırı gerçek kabuslar bölüyor. Her gece yorganın altında kendime sarılıp "geçecek'' demekten bıktım. Herkese kendimi çok güçlü gösteririm ama bu sefer olmuyor. Bedenim çöküşte, ruhsal akıl sağlığımı geçtim ama cidden yok artık birşeylere dayananıyorum. Evet eskiye dönmekten deli gibi korkuyorum. Kabul ediyorum çok korkuyorum, birinin bana dokunmasından, belirsizliklerden, yalnız kalmaktan, karanlıktan ve daha fazlası. Bazen tenimle temas eden rüzgardan bile nefret ediyorum. İlaçlardan nefret ediyorum, insanlardan nefret ediyorum. Müzikleri, şarkıları, melodileri, kitapları, dizileri, filmleri çok seviyorum. Beni bu dünyanın gerçekliğinden koparan herşeyi seviyorum. Motorsikletlere aşığım. Bana sen manyak mısın neden motorsikletleri bu kadar seviyorsun diyorlar ama bilmiyorum. Celladımı mı seviyorum yoksa beni herşeyden uzaklaştırıp götüren bir ışınlayıcı makineyi mi bilmiyorum.. Çok yoruldum. Susmaktan, gülümsemekten, yalandan iyiyim demekten ve yorulmaktan da çok yoruldum. Bence benim en büyük başarım kendime rağmen yaşayabilmek. Yaşayabilmek denmez ama en azından bedenim hayatta ve çevremdekiler için bu yeterli bir sebep. Bilmiyorum. Bilmiyorum...

[suskonusmayoksainanirim]

herşeye susmaktan da bıktım. her dediklerini sırf sevgimden yok saymaktan da bıktım. çabalayıp karşılığında koca bi hiç görmekten de bıktım. benden bu kadar.

[irmakgull]

Bıktım;

Güçlü görünmek için çabalamaktan hiç kırılmamış gibi dik durmaktan bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan aldırmıyormuş gibi yapmaktan önemli değil demekten ve önemli değilmiş gibi davranmaktan benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan bıktım kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arıyacak çağıracak sarılacak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatıyım sana güvenip biraz içimi açtığım insanların içimi yağmalamasından bıktım biraz güçsüzlüğümü gösterdiğim kişilerin şimdi karşımda durmasından bıktım bıktım anlatamadığım için susmaktan tam her şeyi dökmekte karar verip vazgeçmekten kimseye bahsedemeyip içime atamadıklarımı unutmak için yalvarmaktan bıktım sırtımdan vurulsam da geçer birazdan yok bir şey demekten bıktım ben..

[sonaday]

"Güçlü gözükebilmek için çabalamaktan, hiç kırılmamış gibi dik durmaktan, bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan, aldırmıyormuş gibi yapmaktan, on dört yerimden bıçaklanmışım gibi hissederken bile “önemli değil” demekten ve önemli değilmiş gibi davranmaktan, benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan, mutlu olduğum zaman hikayeleri uydurmaktan bıktım. Tüm odaların kapılarını kitledikten sonra, bir köşeye kıvrılıp korkuyla uyumaya çalışmalarımı, Kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arayacak, çağıracak, sarılacak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım ? Bıktım. Güvenip biraz içimi açtığım herkesin içimi yağmalamasından bıktım. Yanında biraz çocuklaştığım herkesin vurmasından bana koca elleriyle, biraz güçsüzlüğümü gösterdiğim herkesin silahlar kuşanıp durmasından karşımda bıktım. Bıktım anlatamadığım için susmaktan. Tam herşeyi dökmeye karar verip, vazgeçmekten. Değiştirmekten konuyu sevmediğim bir şarkıyı değiştirir gibi. Kimseye bahsedemeyip, içimden atamadıklarımdan. Unutabilmek için yalvardıklarımdan bıktım."

[tuzaktin]

Bıktım

Güçlü görünmek için çabalamaktan hiç kırılmamış gibi dik durmaktan bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan aldırmıyormuş gibi yapmaktan önemli değil demekten önemli değilmiş gibi davranmaktan benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan bıktım kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arıyacak çağıracak sarılacak birine bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım sana güvenip biraz içimi açtığımın insanların içimi yağmalamasından bıktım biraz güçsüzlüğümü kişilerin şimdi karşımda durmasına bıktım bıktım anlatamadığım için susmaktan tam her şeyi dökmekte karar verip vazgeçmekten kimseye bahsedemeyip içime atlamadıklarımı unutmak için yalvarmaktan bıktım sırtımdan vurulsam da geçer birazdan yok bir şey demekten bıktım ben

[ruhumorg]

Sırf bir şeyler hakkında konuşmuyor olmam hiçbir şeyi önemsemediğim anlamına gelmemeliydi. üzüntülerimin sebebini gömmeye çalışmaktan, zamandaki bütün yaraları iyileştirmeyi denemekten, gönlünüz olsun diye susmaktan, düşüncelerimden dahil en çok da kendime yenilmekten bıktım. herkes beni kalbimin ortasında bir delik varmış gibi hissettiriyor.

[promisegrraveyard]

Güçlü görünmek için çabalamaktan hiç kırılmamış gibi dik durmaktan bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan aldırmıyormuş gibi yapmaktan önemli değil demekten önemli değilmiş gibi davranmaktan benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan bıktım kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arıyacak çağıracak sarılacak birine bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım sana güvenip biraz içimi açtığımın insanların içimi yağmalamasından bıktım biraz güçsüzlüğümü kişilerin şimdi karşımda durmasına bıktım bıktım anlatamadığım için susmaktan tam her şeyi dökmekte karar verip vazgeçmekten kimseye bahsedemeyip içime atlamadıklarımı unutmak için yalvarmaktan bıktım sırtımdan vurulsam da geçer birazdan yok bir şey demekten bıktım ben

[uzaydakaybolansiyah]

“Bıktım,

Güçlü görünmeye çalışmaktan,Hiç kırılmamış gibi dik durmaktan. Bağıra bağıra ağlamak isterken,kahkahalar atmaktan. Aldırmıyormuş gibi yapmaktan. Önemli olduğu halde, önemli değilmiş gibi davranmaktan. Kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde, arayacak çağıracak sarılacak kimseyi bulamayıp güneşin doğuşunu beklemekten. Her seferinde çok sevip o kişiyi kaybetmekten. Anlatamadığım için susmaktan. Tam her şeyi dökmeye karar verip son anda vazgeçmekten. İçime attıklarımı unutmaya çalışmaktan. Herkesin beni azarlamasından. Hayatımdaki herkesten. Ve en önemlisi de Kendimden bıktım...”

[dokunmayincokfenayim]

İnsanlarin yalanından saçma sapan oyunlarından bıktım her şeyin farkında olup bir şey söylemeden susmaktan bıktım zamanında söylenecek şeyleri aman kırılmasın uzulmesin deyip içimize attık artık atamıyorum da ananı yolunu sikim bıktım her şeyden

[kafkaslordu]

Bıktım güçlü gözükebilmek için çabalamaktan, hiç kırılmamış gibi dik durmaktan, bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan aldırmıyormuş gibi yapmaktan, ön dört yerimden bıçaklanmışım gibi hissederken bile önemli değil" demekten ve önemli değilmiş gibi davranmaktan, benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan. Bıktım tüm odaların kapılarını kitledikten sonra, bir köşeye kıvrilip korkuyla uyumaya çalışmalarımı, kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arayacak. çağıracak, sarılacak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım ? Bıktım. Otuzundan sonra güvenip biraz içimi açtığım herkesin içimi yağmalasından bıktım. Yanında biraz çocuklaştığım herkesin vurmasından bana koca elleriyle, biraz güçsüzlüğümü gösterdiğim herkesin silahlar kuşanıp durmasından karşımda bıktım.

Bıktım anlatamadığım için susmaktan Tam her şeyi dökmeye karar verip, vazgeçmekten. Değiştirmekten konuyu sevmediğim bir şarkıyı değiştirir gibi. Kimseye bahsedemeyip içimden atamadık larımdan. Unutabilmek için yalvardıklarımdan bıktım. Sırtımdan vurulsamda yok bir şey geçer birazdan demekten

Bıktım ben.

[bennkimimkii]

Tüm odaların kapılarını kitledikten sonra, bir köşeye kıvrılıp korkuyla uyumaya çalışmalarımı. Kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arayacak, çağıracak, sarılacak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım ?

Güvenip biraz içimi açtığım herkesin içimi yağmalasından bıktım. Yanında biraz çocuklaştığım herkesin vurmasından bana koca elleriyle biraz güçsuzluğumu gösterdiğim herkesin silahlar kuşanıp durmasından karşımda bıktım Bıktım anlatamadığım için susmaktan Tam her şeyi dökmeye karar verip, vazgeçmekten. Değiştirmekten konuyu sevmedigim bir şarkıyı değiştirir gibi kimseye bahsedemeyip.içimden atamadıklarımdan. Unutabilmek için yalvardıklarımdan biktim Sırtımdan vurulsamda yok bir şey geçer birazdan demekten bıktım ben.

[spiritofthe-sea-naz]

Sıkıldım, bıktım. Dışarı çıkmaktan sıkıldım, uyumaktan, uyanmaktan, oturmaktan, kalkmaktan, konuşmaktan, susmaktan çok sıkıldım. 

[birpsychopath]

Bıktım;

Güçlü gözükebilmek için çabalamaktan, hiç kırılmamış gibi dik durmaktan, bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan, aldırmıyormuş gibi yapmaktan, on dört yerimden bıçaklanmışım gibi hissederken bile onemli değil demekten ve önemli değilmiş gibi davranmaktan, benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan Bıktım

Tüm odaların kapılarını kitledikten sonra, bir köşeye kıvrılıp korkuyla uyumaya çalışmalarımı. Kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arayacak, çağıracak, sarılacak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım ? Bıktım

Güvenip biraz içimi açtığım herkesin içimi yağmalasından bıktım. Yanında biraz çocuklaştığım herkesin vurmasından bana koca elleriyle biraz güçsuzluğumu gösterdiğim herkesin silahlar kuşanıp durmasından karşımda bıktım Bıktım anlatamadığım için susmaktan Tam her şeyi dökmeye karar verip, vazgeçmekten. Değiştirmekten konuyu sevmedigim bir şarkıyı değiştirir gibi kimseye bahsedemeyip.içimden atamadıklarımdan. Unutabilmek için yalvardıklarımdan biktim Sırtımdan vurulsamda yok bir şey geçer birazdan demekten bıktım ben.

[daisyrowss]

24.01.2021

Ruhum acıyor.

Galiba bu hayatım da yazılı olmayan bir kanun ; yarım bırakılmışlık...

Her zaman , her konuda yarım bırakılmaktan bıktım. Alıştığım düzenden kopmaktan bıktım. Konuşmak isterken bile susmaktan bıktım. Gerçekten ruhum acıyor ve kimse yardım edemiyor.

[karanliginlilatonu]

Meğer insan seveceği insanı seçemezmiş . Herşey ansızın oluverirmiş . Hiç görmediği birini de sevebilirmiş insan. Ondan gelen tek bir mesajla tüm acılarını unutup dünyadan soyutlanabilirmiş. Aşk .. O kadar garip bir duyguymuş ki .. Hiçbir kusurunu göremezmiş insan. Gözüne muazzam gelirmiş. Hiçbir hatasına kızamazmış insan. O üzülmesin de bende sızlasın yaraları diyebilirmiş. .. O..her zaman aklına gelebilirmiş . Onu paylaşamazmış . Uzaktan sevebilirmiş. Uzaktan acisina ortak olabilirmiş. O üzülünce dünyayı yakmak isteyebilirmiş . Ona karşı hata yaptığında kendinden nefret edebilirmiş.İnsan saçmalayabilirmiş . Onu kaybetmekten çok korkabilirmiş . Herşeyi kafasına takabilirmiş . Onu kaybetmekten korktuğu için herkesten sakınabilirmiş. Tanıdığı tanımadığı herkese anlatabilirmiş. Hiç unutamayabilirmiş. Kendini bir peri masalında gibi hissedebilirmiş. Dış dünyadan kopabilirmiş . O, onun herşeyi olabilirmiş. Severken hem kendi hem de karşı taraf acı çekebilirmiş. Zor ... Çok zormuş. Gün gelir onu üzmemek için gitmesi gerekebilirmiş. Ya da onun gitmesi gerekebilirmiş. Sussa bir türlü .. Konuşsa bir türlü .. Karşı çıksa gideni üzermiş, kabullense kendini ... Konuşsa gidene zulüm, sussa kendinde ... Belki de gitmiştir. Aylar, belki de yıllar geçer ama sen hala vazgeçememişsindir. Gitmek, buruk bir tat bırakmıştır ağzında. Sen kalan olmuşsundur , o giden. Sen umut besleyen,o vazgeçen. Bir bakmışsın herşey bitmiş. O belki de unutmuş. Aradan uzun bir zaman geçmiş sen alışmışsın . Ama burada yüreğinde o buruk acıyı taşıyormuşsun . Biri onun gibi gülse, onun gibi baksa, onun gibi konuşsa belki aklına. Kalbini sarmalamış bu çirkin acıya alışmak zormuş. Çünkü alışmak, sevmekten bin misli fazla yakarmış ...

Bana mükemmelmişim gibi hissettiren efsane insan.. sen bambaşkasın, sevilmeyecek gibi değil...

•••

Hey, bazı insanlar! Ya da kendini insan sananlar (!) sizlere de söylenecekler var.

Saygı duymayı bilmediğiniz için sevemiyorsunuz! İstiyorsunuz ki, her her şey sadece size göre olsun. İnsanların fikir ve düşüncesini anlamak gibi bir çabanız yok. Kendinize ayna tutmadığınız için körsünüz . Kendinizi görme isteğiniz olmadığı için hep yanlızlığınız ile kalıyorsunuz.

Sevmeyi beceremeyen insanlara aşk diyorsunuz, sizi seven insanların ise burnundan getiriyorsunuz. Teninize dokunana adamın dibi, yüreğinize dokunana ruh hastası diyorsunuz! Umrunda olmadığınız insanlar ile uzun süre hayal kuruyor, gece elinde telefon ile uyuyakalanlardan ise sesinizi esirgiyorsunuz! Sizi üç gün dünyasına sığdıramayan insanlarla hayal kurup, size ömrünü adayacak insanların hayallerini yıkıyorsunuz! Kapısında pas pas olduğunuz insanlar uğruna, ömrünü size adayacak insanların kalbini kıracak insanlarsınız ! Velhasıl kelam, sizi sevebilecek insanları üzdünüz insanlar, kırdınız, eksilttiniz ...

Aslında siz aşkı hiç haketmediniz...

Sizin görmediğiniz yanımdan bahsetmek istiyorum.

Bıktım.

Güçlü gözükebilmek için çabalamaktan, hiç kırılmamış gibi dik durmaktan, bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan, aldırmıyormuş gibi yapmaktan, 108347392873 yerimden bıçaklanmışken bile "önemli değil" demekten ve önemsizmiş gibi davranmaktan, benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan bıktım.

Odamın kapısını kitledikten sonra bir köşeye kıvrılıp korku ile uyumaya çalışmalarımı, kabuslardan uyandığım gecelerde sarılacak, çağıracak birini bulamayıp güneşin doğmasını beklediğim günleri nasıl anlatabilirim ki? Anlatsam da anlar mısınız? Anlamazsınız

BIKTIM!

Güvenip biraz içimi açtığım herkesin içimi yağmalasından bıktım. Yanında biraz çocuklaştığım herkesin taş kalpleri ile kırmak, biraz güçsüzlüğümü gösterdiğim herkesin silahlar kuşanmasından bıktım. Susmaktan anlatamadığım için Bıktım, tam herşeyi dökmeye karar verip vazgeçmekten vazgeçmek. Değiştirmekten konuyu sevdiğim bir şarkıyı değiştirir gibi. Kimseye bahsedemeyip içimden atamadıklarımdan. Unutabilmek için yalvardıklarımdan bıktım. Sırtımdan vurulsamda yok birşey geçer birazdan demekten ..

Ben ben ...

Bütün hataları görmezden geldim, hep çok sevdim. Herşeye rağmen o kadar çok değer verdim ki ...

Ama fark ettim ki;

Affettiğim şeyleri ben yapsam affetmezlermiş.

Kanatsız kuş, güzel günler diler

•••

[promisegrraveyard]

Güçlü görünmek için çabalamaktan hiç kırılmamış gibi dik durmaktan bağıra bağıra ağlamak isterken kahkahalar atmaktan aldırmıyormuş gibi yapmaktan önemli değil demekten önemli değilmiş gibi davranmaktan benim hayalini kurduğum şeyleri yaşayan insanlara imrenerek bakmaktan bıktım kabuslardan uyandığım karanlık gecelerde arıyacak çağıracak sarılacak birine bulamayıp güneşin doğmasını beklediğimi nasıl anlatayım sana güvenip biraz içimi açtığımın insanların içimi yağmalamasından bıktım biraz güçsüzlüğümü kişilerin şimdi karşımda durmasına bıktım bıktım anlatamadığım için susmaktan tam her şeyi dökmekte karar verip vazgeçmekten kimseye bahsedemeyip içime atlamadıklarımı unutmak için yalvarmaktan bıktım sırtımdan vurulsam da geçer birazdan yok bir şey demekten bıktım ben