#Mexicanist

[mexicanistnet]

Mexico's child marriage ban is a start, but forced marriages continue, especially in indigenous communities. This practice robs girls of childhood, education, and health. Laws, education, and economic empowerment are critical in combating this injustice rooted in gender inequality.

[abwwia]

I think it's important to repost. First posted in August 2017 on Art by Women - Women in Arts

fb page: About Anita Brenner

The Revolutionary Mexican-Born, Jewish-American Woman Who Exposed Rivera, Kahlo, and Siqueiros to the World, BY Alan Grabinsky, 08.01.17

"As a journalist, an anthropologist, a cultural promoter and a traveler,

Anita helped position the cultural movement called the Mexican Renaissance in the United States.

Her hybrid identity allowed her to crisscross national boundaries, earning an important role as a type of cultural diplomat."

Orginal post

Anita Brenner (born Hanna Brenner; 13 August 1905 – 1 December 1974) was a transnational Jewish scholar and intellectual,

who wrote extensively in English about the art, culture, and history of Mexico.

She was born in Mexico, raised and educated in the U.S., and returned to Mexico in the 1920s following the Mexican Revolution.

She coined the term 'Mexican Renaissance', "to describe the cultural florescence [that] emerged from the revolution."

As a child of immigrants (Litva), Brenner's heritage caused her to experience both antisemitism and acceptance.

Fleeing discrimination in Texas, she found mentors and colleagues among the European Jewish diaspora living in both Mexico and New York, but Mexico, not the US or Europe, held her loyalty and enduring interest.

She was part of the post-Revolutionary art movement known for its indigenista ideology.

Legacy

Brenner remains an important figure in post-Revolutionary art and history in Mexico, an enthusiast for Mexican art and culture and an active advocate for its importance to a U.S. audience.

A prolific scholar and journalist herself, she has been the subject of studies by Mexicanist scholars.

The Skirball Cultural Center in Los Angeles plans an exhibition focusing on Brenner in 2017-18, entitled "Another Promised Land: Anita Brenner's Mexico."

.

.

.

#AnitaBrenner #HannaBrenner #herstory #MexicanArt #MexicanHerstory #womeninarts

#Revolutionary #MexicanBorn #JewishAmerican #JewishAmericanWoman #Siqueiros #anthropology #culturescience

[tejanahistorias]

Library of Congress A Latinx Resource Guide: Civil Rights Cases and Events in the United States: 1911: Meeting of the Mexicanist Congress via https://guides.loc.gov/latinx-civil.../mexicanist-congress

#tejanahistorias

[organisationskoval]

642) Frente Nacionalista de México "Siglo XXI", Organización por la Voluntad Nacional, Frente Nacional Mexicanista, Nationalist Front of Mexico, Organization for the National Will, Mexicanist Nationalist Front, Meksykański Front Nacjonalistyczny, wcześniej znany jako Organizacja Woli Narodowej i Meksykański Front Nacjonalistyczny - skrajnie prawicowa meksykańska grupa nacjonalistyczna, znana z używania nazistowskich akcesoriów. Od momentu powstania w 2006 roku Front Narodowy Meksyku twierdzi, że tworzą go ludzie o różnych tendencjach politycznych, pozycjach społecznych i kulturach, którzy legalnie i pokojowo walczą o odnowę narodową swojego kraju i jedność narodu meksykańskiego. Front Narodowy proponuje gospodarkę dystrybucjonistyczną, socjalizację i ideologię trzecio-pozycjonizmu. Grupa chce również wycofania się Meksyku ze Światowej Organizacji Handlu (WTO), Północnoamerykańskiej Umowy o Wolnym Handlu (NAFTA) i Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Organizacja sprzeciwia się obcej kulturze i wpływom oraz gardzi traktatem z Guadalupe Hidalgo z 1848 r., na mocy którego Meksyk stracił połowę swojego terytorium, które obecnie stanowi część południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Platforma opublikowana na ich stronie internetowej stwierdza:

„Odrzucamy okupację naszego narodu na jego północnych terenach, która jest ważną przyczyną ubóstwa i emigracji. Żądamy uznania w naszej Konstytucji naszych roszczeń do wszystkich terytoriów okupowanych siłą przez Stany Zjednoczone i będziemy odważnie bronić, zgodnie z do zasady samostanowienia dla wszystkich narodów, prawa narodu meksykańskiego do życia na całym naszym terytorium w ramach jego historycznych granic, jakie istniały i zostały uznane w momencie naszej niepodległości”.

Podobnie promuje ponowne włączenie Ameryki Środkowej do Meksyku. W ostatnich latach grupa zyskała rozgłos dzięki uhonorowaniu Maksymiliana I z Meksyku i konserwatystów XIX wieku, takich jak Miguel Miramón i Tomás Mejía Camacho. Członkowie zorganizowali również protesty w różnych miastach, domagając się natychmiastowego wydalenia imigrantów z Haiti, którzy przybyli do Meksyku jesienią 2016 r. w drodze do Stanów Zjednoczonych. Lider Frontu Nacjonalistycznego Juan C. Lopez Lee wezwał rząd meksykański do zaprzestania wydawania dokumentów tranzytowych migrantom z Haiti. Organizacja na swojej oficjalnej stronie internetowej deklaruje sprzeciw wobec wszelkich form przemocy i stwierdza, że jej głównym celem jest zdobycie aprobaty Meksykanów i przylgnięcie do ich nacjonalistycznych poglądów. Jednak przedstawiciele frontu wystosowali otwarte apele do Meksykanów o przyłączenie się do ich walki z obcokrajowcami i mniejszościami seksualnymi. Obrońcy praw człowieka w Meksyku wyrazili swoje zaniepokojenie retoryką grupy i rosnącą popularnością wśród młodzieży. FNM nie mógł jeszcze zarejestrować się w meksykańskich władzach do wyborów, a tym samym nie może nominować kandydatów do wyborów prezydenckich lub parlamentarnych.

[themuseumwithoutwalls]

MWW Artwork of the Day (11/28/20) Ricardo Martínez (Mexican, 1918-2009) Elotes (1957) Oil on canvas, 125.7 x 80 cm. Private Collection

Martínez painted Elotes in 1957, the year that he transitioned from what art historian Teresa del Conde described as his “first phase…a very gratifying array of ‘Mexicanist’ motives…generally small-format and of an unsurpassable quality,” into the focused vision that he would refine over more than half a century. Elotes and its subsequent sister-piece Pareja con elote (also known as “Offering to Life”) of 1958, complete that body of costumbrista paintings produced between 1954 and 1958 that portray the everyday, contemporary life of the Indian peasant set against a field of color; smoking cigarettes, reading a letter or newspaper, playing the guitar, carrying hand-woven baskets, gardening, and holding local identifiers —- luscious regional fruits, hand-made cheeses, and crops of the land such as the roasted maíz in Elotes. Martínez’s subjects have now become sculptural, heavy in body and limbs. Filling the canvas frame are thick figures clothed in the peasant’s white cotton garments and wearing distinctive woven sombreros or rebozos (woven shawls). The artist appears to conjure inert mass from diffusive light as he merges figure and ground.

[hydraxx]

summary of the people i work with:

[tlatollotl]

this might be a weird question, but if you want-- tell us something specific you're passionate or excited about? and it can be about your blog's main topics or not! but just, like, rant to us about any info or stuff you've learned and feel excited about, take this as an opportunity to excitedly ramble about Cool Stuff to You, whether it's something you've learned or are learning, really specific historical facts, something non-academic, anything! :D

I love to cook. It doesn't matter if the food is American, Mexican, Italian, French, Indian, Schezwan, Filipino, whatever. If it sounds good, I will make it. And if the recipe takes several hours to make, all the better. There is so much out there to make and try that I almost never cook the same thing twice. And I rarely go out to eat. While this sounds like it might save money, and it does, I have no problem spending $50 to make a single meal. I sometimes wonder if I could be a chef as a backup career if no one wants a West Mexicanist, but I don't think I could. The monotony of cooking the same meals every day, day after day, would be torture. And you can't run a restaurant that has a daily menu based on the whims and feelings of a cook that day. So I probably will never be a chef. But hey, at least I can feed friends and family and give them an amazing meal.When I do cook, I always follow a recipe. I do this because I'm always cooking something new. The downside is that I do very little experimenting or do anything creative. How am I supposed to know if it tastes good if I make a bunch of substitutions? One of my pet peeves is when someone gives a recipe a low rating after they mucked it all up with substitutions because they didn't want to go to the store and get everything.I thought about making a cooking blog where I share recipes I've cooked and liked. If I do, I'll make a post about it.

[pictures-of-things-on-earth]

This lit review is making me feel like a Real Mexicanist and I love it.

[mexicanistnet]

Mexico's shaking it up. AMLO's on TikTok, Cabo hosts whales and drama, and Cancún's a record-breaking beach blast. Ditch fake honey, hack your health, and meet moon-hopping robots. Dive deep into history, unveil hidden magic, and savor a sizzling Mexican news.

[abwwia]

I think it's important to repost. First posted in August 2017 on Art by Women - Women in Arts

fb page: About Anita Brenner

The Revolutionary Mexican-Born, Jewish-American Woman Who Exposed Rivera, Kahlo, and Siqueiros to the World, BY Alan Grabinsky, 08.01.17

"As a journalist, an anthropologist, a cultural promoter and a traveler,

Anita helped position the cultural movement called the Mexican Renaissance in the United States.

Her hybrid identity allowed her to crisscross national boundaries, earning an important role as a type of cultural diplomat."

Orginal post: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1936174399984109&id=1767592126842338

Anita Brenner (born Hanna Brenner; 13 August 1905 – 1 December 1974) was a transnational Jewish scholar and intellectual,

who wrote extensively in English about the art, culture, and history of Mexico.

She was born in Mexico, raised and educated in the U.S., and returned to Mexico in the 1920s following the Mexican Revolution.

She coined the term 'Mexican Renaissance', "to describe the cultural florescence [that] emerged from the revolution."

As a child of immigrants (Litva), Brenner's heritage caused her to experience both antisemitism and acceptance.

Fleeing discrimination in Texas, she found mentors and colleagues among the European Jewish diaspora living in both Mexico and New York, but Mexico, not the US or Europe, held her loyalty and enduring interest.

She was part of the post-Revolutionary art movement known for its indigenista ideology.

Legacy

Brenner remains an important figure in post-Revolutionary art and history in Mexico, an enthusiast for Mexican art and culture and an active advocate for its importance to a U.S. audience.

A prolific scholar and journalist herself, she has been the subject of studies by Mexicanist scholars.

The Skirball Cultural Center in Los Angeles plans an exhibition focusing on Brenner in 2017-18, entitled "Another Promised Land: Anita Brenner's Mexico."

.

.

.

#AnitaBrenner #HannaBrenner #herstory #MexicanArt #MexicanHerstory #womeninarts

#Revolutionary #MexicanBorn #JewishAmerican #JewishAmericanWoman #Siqueiros #anthropology #culturescience

[organisationskoval]

539) Acción Revolucionaria Mexicanista (ARM), Revolutionary Mexicanist Action, Gold Shirts, Camisas Doradas, Rewolucyjna Akcja Meksykańska, lepiej znana jako Złote Koszule - meksykańska faszystowska, świecka, antysemicka, antykomunistyczna, ultra-nacjonalistyczna organizacja paramilitarna, powstała we wrześniu 1933 r. w Mexico City i działała aż do rozwiązania w 1936 roku. Z ultra-nacjonalistycznymi, łamiącymi strajki korzeniami i wsparciem nazistowskich Niemiec, organizacja starała się wypędzić Chińczyków, Żydów i komunistów z Meksyku. Organizacja często brutalnie angażowała się w ruchy robotnicze związane z Meksykańską Partią Komunistyczną i strajkującymi robotnikami. Nicolás Rodríguez Carrasco, generał brygady pod dowództwem Pancho Villa w latach 1910 podczas rewolucji meksykańskiej, przewodził grupie w jej najbardziej aktywnym okresie. Wielu członków-założycieli organizacji paramilitarnych było także weteranami rewolucji meksykańskiej w latach 1910-1920. Członkowie byli znani jako „Złote Koszule”, nazwa przypominająca elitarnych żołnierzy Villi, których nazywał „los dorados” (złotymi). Działająca pod hasłem „Meksyk dla Meksykanów” organizacja wzywała do wypędzenia Żydów i Chińczyków z Meksyku. Złote Koszule opowiadały się za przejmowaniem firm należących do Chińczyków i Żydów. Zaciekle sprzeciwiali się także ruchom robotniczym i często ścierali się z członkami Komunistycznej Partii Meksyku. Grupa była bardzo aktywna w niszczeniu związków zawodowych, a Złote Koszule podżegały do ​​brutalnych starć ze strajkującymi. Organizacja otrzymała wsparcie finansowe od partii nazistowskiej nazistowskich Niemiec, Narodowej Partii Faszystowskiej Włoch oraz meksykańskich przemysłowców, takich jak Eugenio Garza Sada (1892-1973). Złote Koszule otrzymały również ochronę polityczną od byłego prezydenta Plutarco Elíasa Callesa (urzędującego w latach 1924-1928), który zaciekle sprzeciwiał się rządowi Cárdenasa (urzędującego w latach 1934-1940). Na początku lat dwudziestych w Meksyku zaczęły się nasilać rasizm i nastroje ksenofobiczne. Organizacje takie jak Pro-Race Committee oraz Anti-Chinese and Anti-Jewish Nationalist League powstały w odpowiedzi na duży napływ imigrantów do Meksyku. Było to wynikiem rosnących obaw ekonomicznych wśród meksykańskiej klasy robotniczej i średniej. Ponieważ Chińczycy-Meksykanie i Żydzi w mniejszym stopniu stanowili znaczną część klasy kupieckiej, odbyło się wiele protestów i bojkotów przeciwko chińskim biznesom. Meksykańskie związki zawodowe wywierały presję polityczną, aby ograniczyć chińską i żydowską imigrację do Meksyku. Rząd meksykański, zarówno stanowy, jak i federalny, aktywnie uchwalał i egzekwował dyskryminujące przepisy wymierzone w osoby pochodzenia chińskiego. Po Wielkim Kryzysie, Żydzi stali się ofiarami tego samego rodzaju prześladowań. Zwłaszcza w maju 1931 r., kiedy 250 żydowskich kupców zostało wydalonych z targu La Lagunilla w Mexico City. Rząd prezydenta Pascuala Ortiza Rubio stanął w obliczu silnej niestabilności politycznej, zaostrzonej przez Wielki Kryzys. Susze i powodzie mocno utrudniały produkcję rolną. Do 1932 r. w całym kraju wybuchały masowe strajki robotnicze w wielu branżach. Plutarco Elías Calles chciał „utrzymać robotników pod kontrolą” w odpowiedzi na poparcie, jakie Vicente Lombardo Toledano zdobywał wśród robotników. Ortiz Rubio zrezygnowałby z prezydentury we wrześniu 1932 r. w wyniku wpływów i władzy Callesa w rządzie. W wyniku strajków robotniczych i poparcia, jakie uzyskał Toledano, Calles chciał chronić interesy biznesowe przemysłowców przed strajkującymi. Pod ochroną urzędnika Callisty, jeśli nie samego Callesa, Nicolás Rodríguez Carrasco założył Zielone Koszule (Camisetas Verdes) w 1932 roku. Rodríguez Carrasco dołączył do Pro-Race Committee rok wcześniej. Zielone Koszule były grupą paramilitarną, którą charakteryzowano jako antykomunistyczną, antyzwiązkową, ultranacjonalistyczną. Calles chronił grupę politycznie i wspierał finansowo. Zielone koszule prowadziły kampanię pod hasłem „Meksyk dla Meksykanów”. Gdy Calles zaczął tracić władzę pod rządami Abelardo Rodrígueza, grupa została wkrótce rozwiązana przez Rodrígueza po przejęciu władzy we wrześniu tego roku. Rewolucyjna Akcja Meksykańska została założona 25 września 1933 roku w ramach Komitetu Pro-Rasowego Dystryktu Federalnego. Organizacja zadeklarowała, że jej podstawowym celem jest moralność i wyniesienie Meksyku, stwierdzając, że ich walka „nie była ofensywą przeciwko obcokrajowcom, ale raczej obroną interesów narodowych”. Założycielami i pierwszymi członkami byli generałowie i inni byli wojskowi. Do wybitnych członków należeli Nicolás Rodríguez Carrasco, Roque González Garza (instrumentalna postać podczas rewolucji meksykańskiej i były pełniący obowiązki prezydenta Meksyku), Julio Madero González (brat Francisco I. Madero i Gustavo A. Madero), Silvestre Terrazas (były gubernator Chihuahua) i Eduardo Dávila Garza (zwierzchnik Meksykańskiego Katolickiego Kościoła Apostolskiego). Inni kluczowi członkowie to Ovidio Pedrero Valenzuela i Andrés Morán. Roque González Garza przewodził grupie przez kilka miesięcy od jej powstania, aż Nicolás Rodríguez Carrasco objął stanowisko najwyższego przywódcy. Początkowo organizowanie, kierowanie wiadomościami, spotkania, a także podstawowe zadania były wykonywane przez Rodrigueza Carrasco. Jednak do maja 1934 r. ARM została podzielona na 15 stref. Strefy zostały podzielone w całym kraju, ale głównie w Mexico City. Każda z tych stref składała się z kilku grup po 10-15 osobników. Każda grupa miała zastępcę szefa, który podlegał tylko szefowi strefy, który z kolei podlegał najwyższemu wodzowi. Do 1935 roku ARM miała 350 liderów grup w 15 strefach. W tym czasie organizacja liczyła około 4000 członków. W kapitule w Meksyku było łącznie 377 członków. Wielu członków było byłymi żołnierzami, w tym 14 generałów, 7 podpułkowników, 13 pułkowników, 3 majorów, 3 kapitanów, 1 sierżant, 1 porucznik, szef policji i policjant. Generał Vicente Gonzalez, szef policji miasta Meksyk, był również w bliskim kontakcie z Rodriguezem Carrasco. Rada Złotych Koszul była znana jako Mesa Directiva.

Przywództwo Mesa Directiva 1934 - Imię i nazwisko - Tytuł

Gen. Lucio G Verdiguel - Sekretarz Generalny 

Manuel Rodriguez Carrasco - Skarbnik

Alfredo Serratosa - Sekretarz Organizacji 

Gen. Miguel M Ramos - Sekretarz ds. Edukacji

Gen. Jose M Sanchez - Sekretarz Hacjendy

Gen. Arturo E. Valverde - Sekretarz Rolnictwa

Salvador Diaz F. - Szef ds. Migracji

Gen. Jose E. Solaresa - Główny asystent.

Do 1934 roku organizacja posiadała oddziały zarejestrowane w: Villa Union, Mazatlan, Concordia, Culiacan, Saltillo, Torreon, Coahuila, Durango, Chiuahua, Juarez, Toluca, Monterrey, Nuevo León, Nuevo Laredo, Tamaulipas, Sabinas, Hidalgo, Puebla Texmelucan, Tehuacan, Guadalajara, Orizaba, Veracruz, Iguala Guerrero. Każdy z tych rozdziałów miał przywódców określanych jako Chiefs.

Nazwisko szefa stref:

José Vela

Matias Rodriguez

Agapito Lopez

Enrique Backmann

Primitivo Gonzales

płk M. Sanchez T.

Manuel Gonzales

Rafael Plata

Jesus Carcia

German Ramirez

Daniel M. Trejo

1. kapitan Jose Ramos

Filip Garcia

Teodoro Buendia.

Napięcia między Callesem a prezydentem Lázaro Cárdenasem wzrosły, gdy ten ostatni zwiększył wysiłki tłumienia Złotych Koszul. 20 listopada 1935 r. gwałtowne starcie między komunistami a Złotymi Koszulami podczas parady z okazji Dnia Rewolucji w Zócalo spowodowało śmierć 3 osób i ponad 40 obrażeń, w tym Rodrígueza Carrasco. Rodríguez Carrasco został dwukrotnie pchnięty nożem w brzuch i doznał poważnych obrażeń. Incydent wywołał ogólnokrajowe oburzenie opinii publicznej przeciwko Rewolucyjnej Akcji Meksykańskiej. Meksykański senat starał się zakazać organizacji dzień po zamieszkach. Odbyły się publiczne protesty przeciwko grupie i jej działaniom niszczącym związki, a prezydent Cárdenas otrzymał przytłaczającą liczbę wniosków o zdelegalizowanie organizacji. W lutym 1936 grupa brała udział w wiecach antykomunistycznych w Monterrey i w Puebla. Rajd w Monterrey został sfilmowany przez faszystowskiego reżysera filmowego i zwolennika Złotych Koszul Gustavo Sáenz de Sicilia. Członkowie ARM zaangażowali się w strzelaninę między policją, w wyniku której zginęło 10 członków. Po tym incydencie, 27 lutego 1936 r., Cárdenas nakazał rozwiązanie grupy. Kilka miesięcy później Rodríguez został aresztowany za promowanie „konfliktów między robotnikami” i deportowany do Teksasu w sierpniu 1936 r., skąd prowadził grupę aż do śmierci w 1940 r. Po wydaleniu Rodrígueza założyli nowy ośrodek w Torreon. Gold Shirts koncertowali w Stanach Zjednoczonych w 1937 roku i zbierali pieniądze od amerykańskich kibiców. Po zakazie i wydaleniu swojego przywódcy Złote Koszule pozostały aktywne i przeniosły swoją siedzibę do Mission w Teksasie, gdzie przebywał Rodríguez i jego żona. Ich mottem było „Meksyk dla Meksykanów”, grupa rasowa lub etniczna, która wykluczała Meksykanów pochodzenia żydowskiego lub chińskiego oraz tych, którzy mieli antyfaszystowskie poglądy polityczne, popierali związki zawodowe, byli komunistami lub socjalistami. Rodríguez twierdził, że badania krwi przeprowadzone przez etnografów wykazały, że Meksykanie i ludy nordyckie są równe rasowo. Byli zaciekłymi antysemitami i sinofobami: żądali odebrania obywatelstwa i natychmiastowej deportacji Żydów i Chińczyków z Meksyku, a wszystkie ich interesy zostały przekazane „Meksykanom”. Chociaż dorados skopiowali swój styl z Czarnych koszul i Sturmabteilung, antykomunizmu i autorytaryzmu tych pierwszych oraz antysemityzmu tych drugich, to jednak brakowało im faszystowskiej misji, będąc zasadniczo, według faszyzmu Stanleya Payne'a, kontrrewolucjonistami i reakcyjnymi i jako takie były łatwiej wykorzystywane przez istniejące państwo. John W. Sherman, ekspert od meksykańskich organizacji prawicowych, opisuje je jako „faszystowskie” i „inspirowane faszystami” ze względu na ich nacjonalistyczne, rasistowskie i pro-biznesowe przekonania i działania. Złote Koszule często brutalnie ścierały się ze zwolennikami Meksykańskiej Partii Komunistycznej i Czerwonych Koszul, w tym słynny atak na komunistyczny protest w 1935 roku w Mexico City. Trzy osoby zginęły, a ponad pięćdziesiąt zostało rannych, w tym Rodríguez. Przy różnych okazjach plądrowali biura partii komunistycznej. Członkowie ARM byli często zatrudniani do zastraszania robotników lub zapobiegania reformie rolnej w hacjendach. Zaatakowali robotników w Monterrey w 1936 r. w ramach swojej antyzwiązkowej działalności. W 1936 roku, pewnej nocy Złote Koszule napadły na żydowskie sklepy, niszcząc je i atakując ich właścicieli. Protesty w odpowiedzi były natychmiastowe, podkreślając protesty ambasady USA, Meksykańskiej Partii Komunistycznej i International Red Aid (Międzynarodowej Czerwonej Pomocy). Opinia publiczna określiła to wydarzenie jako pogrom.

[grocerygoth]

mexicanist replied to your post: chubby and incredibly cheeky 

Yummmyyyyyy hiiii

holaaaaa bf

[eqcuo]

hi

En inglés? bueno

1. First impression: “He is mexican like me and has one of the best blogs omg”2. Truth is: I never see you in my dash but i love your blog3. How old do you look: 224. Have you ever made me laugh: no :/5. Have you ever made me mad: neh6. Best feature:  eyebrows, beard, lips, cheekbones, skin color7. Have I ever had a crush on you: no8. You’re my: mirrey9. Name in my phone: don’t have you10. Should you post this too? sii

[raieux]

Mexicanist

Even though we don’t really talk you’re one of my favourite mutuals on here mainly because of your blog, I’ve been following you for a while and it’s been one of the best, 10/10 always. I love your snapchat stories… even though theyre always of Patron I’m not going to complain tbh your snapchat stories always cheer me up 

[h0rs3sh1t]

mexicanist replied to your post:mexicanist replied to your post:mexicanist replied...

oki well I hope you’Ve been doing areat! ily.

:*~) U TOO <3

[mexicanistnet]

Mexico's beaches beckon, but crime, corruption, and social issues cast a shadow. Explore Cancun, Los Cabos, and beyond with insider news from the Mexicanist.