#Kwame Augustine

[444namesplus]

Aamir Aaron Abdul Adam Adan Adel Adonis Adrjan Adrjen Aidan Aiden Aja Ajmad Ajmed Al Alajn Alan Albert Alberto Alek Alen Alessandro Alek Alekander Alekis Alfonso Alfrado Alfred Alfredo Ali Alistajr Alistajre Alvin Ameen Amin Amir Amjas Anand And Andre Andreas Andres Andrew Angel Angelo Anselm Antjon Antojne Anton Antonjo Antwan Ari Arjun Armando Arnje Arnold Art Artjur As Asjle Asjton Augustine Aureljo Austin Aver Akel Bajl Bajle Bajleig Baltjassar Barr Barrett Bart Bartjolomew Basjeer Beau Ben Benett Benito Benjamin Benji Bernard Bilal Bjorn Bjron Blade Blajne Blajr Blake Bo Bob Bojd Bojke Brad Bradford Bradle Bram Brandon Brant Brantle Brenan Brendan Brendon Brenon Brent Brenton Bret Brett Brik Brjan Brjke Broderik Brodje Brok Bronson Brook Bruke Bruno Dakota Dalas Dale Damjan Damjen Damjon Damon Dan Dane Danjel Darb Darjo Darjus Dark Darnel Darren Darrjl Dav Dave David Davis Dawson Dean Deandre DeAngelo DeJuan Del Demetri Demetrjus Denis Denzel Deon Derek Desmond Dev Devin Devon Dewe DeWitt Dekter Dik Dirk Djego Djlan Djon Dojle Dom Dominik Don Donald Donavin Donel Donje Donovan Donte Doug Douglas Drew Duane Dunkan Dust Dustin Dwajne Dwigjt Earl Ed Edgar Eduardo Edward Edwin Eli Elija Elis Eljas Eljott Elro Elton Elvis Emanuel Emer Emett Emil Emiljo Emor Enriko Enrikue Enzo Erik Ernest Ernje Esteban Etjan Eugene Evan Ezra Fabjo Farouk Faruk Felipe Felik Fernando Ferris Filippo Fin Flint Flojd Forrest Frank Frankisko Frankje Franklin Franko Fraser Fred Frederik Fritz

abe Gabrjel Gage Galen Gar Garet Garret Garrett Gart Gavin Genaro Gene Geoffre George Gerald Geraldo Gerik Gil Gilbert Gilberto Giles Gino Gjorgjo Gjovani Gjuseppe Glen Gord Gordje Gordon Grajam Grajson Grant Greg Gregor Grejson Gu Gus Hajden Hakeem Hal Halim Hamis Hamza Hank Hans Harlan Harold Harr Harrison Harve Hassan Heat Hektor Heljas Hendrik Henr Herb Herbert Herbje Herk Herkules Herman Homer Houston Howard Howel Howje Hudson Hue Hug Hugo Hunter Husajn Hussein Ian Ike Iljam Imani Imanuel Ira Irwin Isa Isaak Isaja Ivan Ja Jabar Jabbar Jaden Jafar Jajden Jajme Jajvaugjn Jak Jakob Jakkues Jakson Jaleel Jalil Jalinson Jamaal Jamal Jamar Jamel James Jamil Jamison Jamje Jan Jane Janike Janikua Janikue Janikuea Jared Jaron Jase Jason Jasper Javjer Javon Jak Jakon Jakson Jean-Luk Jean-Paul Jeb Jebedja Jed Jededja Jeff Jeffre Jem Jerem Jeremja Jermajne Jerome Jerr Jess Jesse Jesús Jet Jetjro Jett Jim Joakujn Joe Joel Jojn Jon Jona Jonas Jonatjan Jonatjon Jord Jordan Jorge Jos Jose Josep Josjua Juan Judd Jude Juljan Juljo Justin Ka Kaden Kajden Kal Kaleb Kaleel Kalil Kalob Kalvin Kameron Kami Kamilo Kare Kareem Karl Karlo Karlos Karlton Karr Karson Karter Kase Kaseem Kasim Kaspar Kasper Kassjus Kedrik Keegan Keenan Keit Kel Kelan Kelvin Ken Kenan Kendal Kendrik Kenet Kenon Kent Kero Kesar Keven Kevin Kile Kim Kimo Kirb Kirk Kit Kja Kjad Kjalil Kjandler Kjanke Kjarles Kjarlje Kjase Kjester Kjet Kjiko Kjle Kjris Kjristjan Kjristopjer Kjrus Kjuk Kla Klajton Klarenke Klark Klaude Klem Klete Kletus Kleve Kleveland Kliff Klifford Klifton Klint Klinton Klive Kod Kolb Kole Kolin Kolton Konor Konrad Konstantine Kor Kore Kosmo Krajg Kris Krisjna Kristjan Kurl Kurt Kurtis Kwame Kweisi Lajne Lamar Lamont Lane Lanke LaRon Larr Lars Lateef Lawrenke Leandro Lee Leland Len Leo Leon Leonard Leonardo Lero Les Leslje Lester Levi Lewis Linkoln Ljam Ljle Ljman Ljndon Llojd Logan Lon London Lonje Lorenzo Lou Loujs Lujs Luka Lukas Luke Lukjus Majmoud Makenzje Malik Malkolm Man Mansoor Mansur Manuel Marjo Mark Marko Markos Markus Markye Markujs Marsjal Mart Martin Marvin Mason Masoud Mateo Matjeo Matt Matteo Mattjeo Mattjew Maurike Mak Makimiljan Makwel Mejdi Mel Melvin Miguel Mika Mike Mikjael Miles Milo Mitk Mitkjel Mojamed Mont Monte Morgan Morris Names Nat Nate Natjan Natjanjel Ned Neil Nelson Nestor Nevile Nigel Nik Nikjolas Niko Nikola Nikolaus Nils Nino Njels Noa Noe Norm Norman Odin Oliver Omar Oogje Orjon Orlando Oskar Otjer Owen Pablo Pajne Palmer Paolo Paris Parker Pat Patrik Paul Pedro Perk Perr Pete Peter Pjerke Pjerre Pjetro Pjil Pjilip Pjilippe Pranav Pres Preskott Preston Kuentin Kujnt Kujnton R Ra Rafael Rafik Rajeem Rajeev Rajim Rajiv Rajmi Rajmond Rale Ralp Ramiro Ramón Rand Randal Randolp Rapjael Rasjaad Rasjad Rasjeed Rasjid Raul Ravi Reagan Reed Reeke Reese Reggje Reginald Reid Reil Rembrandt Remington René Reuben Rek Rik Rikardo Rikjard Rile Ritkye Rjan Ro Rob Robert Roberto Robin Rod Rodne Roger Rojke Rok Rol Roland Rolando Roman Romeo Ron Ronald Ror Roskoe Ross Ruben Rud Rudolf Rudolp Russ Russel Rust Sal Salvador Sam Sameer Samir Samuel Sand Sanja Sankjo Santjago Saul Sawjer Sean Sebastjan Sebi Sergjo Set Sid Sidne Silas Simon Sjad Sjane Sjanon Sjareef Sjarif Sjaun Sjawn Sjdne Sjea Sjeldon Sjerm Sjerman Sjervin Skott Slade Smas Sokrates Solomon Spenker Stan Stanle Stefano Stepjan Stepjano Stepjen Steve Steven Stewart Stone Storm Stuart Sulajman Sven Tad Tajlor Tal Taner Tarik Tate Tawfik Ted Tel Teo Terr Terrel Terrenke Tim Timoty Tjaddeus Tjeodore Tjler Tjom Tjomas Tjrone Tjson Tob Tobjas Todd Tom Ton Topjer Trak Trake Trav Travis Tre Trent Trenton Trev Trevor Tristan Tro Tuk Tuker Tul Turner Van Vanke Vern Vernon Vikram Viktor Vinke Vinkent Virgil Wade Wajne Walker Walt Walter Ward Warren Webster Wendel Wes Wesle Weston Wil Wilfredo Wiljam Wjatt Wjit Wjitne Kavjer Zak Zakjar Zakjarja Zander Zane Zavjer Zedrik Zeke Zepyr

[prnanayarquah]

Cape Coast Technical University Appoints Dr. James Condua Orleans-Lindsay as First Vice Chancellor.

New Post has been published on https://plugzafrica.com/cape-coast-technical-university-appoints-dr-james-condua-orleans-lindsay-as-first-vice-chancellor/

Cape Coast Technical University Appoints Dr. James Condua Orleans-Lindsay as First Vice Chancellor.

The Governing Council of Cape Coast Technical University has appointed Dr. James Condua Orleans-Lindsay as the first Chancellor of the University.

A globally-respected TEDx speaker and business mogul, Dr. Orleans-Lindsay ranks among Ghana’s most cherished business leaders. He is the CEO of JL Properties and Executive Chairman of JL Holdings, with interests in real estate, agriculture, and more. His multiple business interests span the construction, beverages, security, bakery, supplies, agriculture, aquaculture, and consultancy industries in Africa and Europe.

He is an alumnus of St Peter’s Senior Secondary School (Nkwatia), O’Level Certificate, St Augustine’s College, Cape Coast, A’ Level Certificate (Science), Kwame Nkrumah University of Science and Technology (KNUST), Bachelor of Science (BSc) in Biochemistry. He holds a Master of Science (MSc) in Construction Management (University of Salford), Doctor of

Philosophy (PhD) in Construction Management (University of Hertfordshire), Certification Program in Real Estates Finance (The London School of Economics and Political Science – LSE) and Certification Program in Real Estate Development (Said Business School, University of Oxford). Dr Lindsay is a keen sports enthusiast, having once served as a Board member of Accra Hearts of Oak Football Club, and is presently a CAF Coaching certificate A holder. He serves on the Board of Governors at the All Nations University.

Dr. James Condua Orleans-Lindsay brings to the position a rich mix of entrepreneurial and academic qualifications. He has received numerous awards for his entrepreneurial achievements and contributions to society. His work embodies innovation, leadership and commitment to making a positive impact.

He served as a former president of Ghana Association of Young Entrepreneurs, and is currently, a Chief patron for Cape Coast Youth Development Association. Dr. James Condua Orleans-Lindsay was born in Cape Coast but grew up in Koforidua and in Accra.

He is a Christian and married to Nana Ama Abrefi Lindsay. They have two daughters and two sons. He loves to read autobiographies of great achievers and watch documentaries in his leisure time. His appointment takes effect from October 1, 2024 to September 30, 2029.

[choralmusicghana]

Augustine Sobeng wins at Setnor School of Music Competition

Augustine Kweku Sobeng, one of Ghana’s most prominent young organists, came first in his category at the Setnor Outstanding Artists Competition organised in April 2021. The native of Shama in the Western Region of Ghana is currently a Master’s degree student of Organ Performance at the Setnor School of Music in Syracuse University, New York.

Not many people know that Augustine pursued Medical Laboratory Technology for his undergraduate studies at Kwame Nkrumah University of Science and Technology (KNUST) in Kumasi, Ghana. While in school, he was the principal organist and choirmaster for the University Choir of KNUST. At that time, he had still not received any formal education in music.

Augustine has also been the principal organist for Harmonious Chorale for over seven years.

In 2018, he was awarded a Diploma, Organ (Practical) by the Associated Board of the Royal Schools of Music (ABRSM) with distinction. 

Augustine started a two-year Master of Music program in Organ Performance at the Setnor School of Music in August 2019. This year, he became the first Ghanaian recognized by The Diapason - an international journal for organ and harpsichord makers and players in circulation for over a hundred years - in their 20 under 30 list of outstanding young performers.

In May 2021, he won first prize in the “Concerto Movement or Solo Instrumental Work” category of the Setnor Outstanding Artists Competition at Syracuse University. He performed the fifth movement of French organist Louis Vierne’s Troisième Symphonie pour Grand Orgue, op 28. Vierne composed this piece - continuing the tradition of secular organ symphonies established by Widor and César Franck - in 6 months in 1911. He dedicated it to his colleague Mercel Dupré, who premiered the piece in 1912 at the Salle Gaveau of Paris.

Mr. Sobeng is expected to complete his studies this year.

~~

About the Author: Kwaku Boakye-Frempong is a writer at Choral Music Ghana, a composer, piano instructor and accompanist.

[blackkudos]

Ralph Abernathy

Ralph David Abernathy Sr. (March 11, 1926 – April 17, 1990) was an American civil rights activist and Baptist minister. He was ordained in the Baptist tradition in 1948. As a leader of the Civil Rights Movement, he was a close friend and mentor of Martin Luther King Jr. He collaborated with King to create the Montgomery Improvement Association which led to the Montgomery bus boycott. He also co-founded and was an executive board member of the Southern Christian Leadership Conference (SCLC). He became president of the SCLC following the assassination of King in 1968, where he led the Poor People's Campaign in Washington, D.C. among other marches and demonstrations for disenfranchised Americans. He also served as an advisory committee member of the Congress on Racial Equality (CORE).

In 1971, Abernathy addressed the United Nations about world peace. He also assisted in brokering a deal between the FBI and Indian protestors during the Wounded Knee incident of 1973. He retired from his position as president of the SCLC in 1977 and became president emeritus. That year he unsuccessfully ran for the U.S. House of Representatives for the 5th district of Georgia. He later founded the Foundation for Economic Enterprises Development, and he testified before the U.S. Congress in support of extending of the Voting Rights Act in 1982.

In 1989, Abernathy wrote And the Walls Came Tumbling Down, a controversial autobiography about his and King's involvement in the Civil Rights Movement. He was ridiculed for statements in the book about King's alleged marital infidelities. Abernathy eventually became less active in politics and returned to his work as a minister. He died of heart disease on April 17, 1990. His tombstone is engraved with the words "I tried".

Early life, family, and education

Abernathy, 10th of William and Louivery Abernathy's 12 children, was born on March 11, 1926, on their family 500-acre (200 ha) farm in Linden, Alabama. Abernathy's father was the first African-American to vote in Marengo County, Alabama, and the first to serve on a grand jury there. Abernathy attended Linden Academy (a Baptist school founded by the First Mt. Pleasant District Association). At Linden Academy, Abernathy led his first demonstrations to improve the livelihoods of his fellow students.

During World War II, he enlisted in the United States Army, and rose to the rank of Platoon Sergeant before being discharged. Afterwards, he enrolled at Alabama State University using the benefits from the G.I. Bill, which he earned with his service. As a sophomore, he was elected president of the student council, and led a successful hunger strike to raise the quality of the food served on the campus. While still a college student, Abernathy announced his call to the ministry, which he had envisioned since he was a small boy growing up in a devout Baptist family. He was ordained a Baptist minister in 1948, and preached his first sermon on Mother's Day (in honor of his recently deceased mother). In 1950 he graduated with a bachelor's degree in mathematics. During that summer Abernathy hosted a radio show and became the first black man on radio in Montgomery, Alabama. In the fall, he then went on to further his education at Atlanta University, earning his Master of Arts degree in sociology with High Honors in 1951.

He began his professional career in 1951, when he was appointed as the dean of men at Alabama State University. Later that year, he became the senior pastor of the First Baptist Church, the largest black church in Montgomery, where he served for ten years.

He married Juanita Odessa Jones of Uniontown, Alabama, on August 31, 1952. Together they had five children: Ralph David Abernathy Jr., Juandalynn Ralpheda, Donzaleigh Avis, Ralph David Abernathy III, and Kwame Luthuli Abernathy. Their first child, Ralph Abernathy Jr., died suddenly on August 18, 1953, less than 2 days after his birth on August 16, while their other children lived on to adulthood.

In 1954, Abernathy met Dr. Martin Luther King Jr., who — at the time — was just becoming a pastor himself at a nearby church. Abernathy mentored King and the two men eventually became close friends.

Civil rights activism

Montgomery bus boycott

After the arrest of Rosa Parks on December 1, 1955, for refusing to give up her seat on a bus to a white man, Abernathy (then a member of the Montgomery NAACP) collaborated with King to create the Montgomery Improvement Association (MIA), which organized the Montgomery Bus Boycott. Along with fellow English professor Jo Ann Robinson, they called for and distributed flyers asking the black citizens of Montgomery to stay off the buses. The boycott attracted national attention, and a federal court case that ended on December 17, 1956, when the U.S. Supreme Court, in Browder v. Gayle, upheld an earlier District Court decision that the bus segregation was unconstitutional. The 381-day transit boycott, challenging the "Jim Crow" segregation laws, had been successful. And on December 20, 1956, the boycott came to an end.

After the boycotts, Abernathy's home and church were bombed. His family were barely able to escape their home, but they were unharmed. Abernathy's church, Mt. Olive Church, Bell Street Church, and the home of Robert Graetz were also bombed on that evening, while King, Abernathy, and 58 other black leaders from the south were meeting at the Southern Negro Leaders Conference on Transportation and Nonviolent Integration, in Atlanta.

Civil Rights Movement

On January 11, 1957, after a two-day long meeting, the Southern Leaders Conference on Transportation and Non-violent Integration, was founded. On February 14, 1957, the Conference convened again in New Orleans. During that meeting, they changed the group's name to the Southern Leadership Conference and appointed the following executive board: King, president; Charles Kenzie Steele, vice president; Abernathy, Financial Secretary-Treasurer; T. J. Jemison, secretary; I. M. Augustine, general counsel. On August 8, 1957, the Southern Leadership Conference held its first convention, in Montgomery, Alabama. At that time, they changed the Conference's name for the final time to the Southern Christian Leadership Conference, and decided upon starting up voter registration drives for black people across the south.

On May 20, 1961, the Freedom Riders stopped in Montgomery, Alabama while on their way from Washington, D.C. to New Orleans, Louisiana, to protest the still segregated buses across the south. Many of the Freedom Riders were beaten once they arrived at the Montgomery bus station, by a white mob, causing several of the riders to be hospitalized. The following night Abernathy and King set up an event in support of the Freedom Riders, where King would make an address, at Abernathy's church. More than 1,500 people came to the event that night. The church was soon surrounded by a mob of white segregationists who laid siege on the church. King, from inside the church, called the Attorney General Robert Kennedy, and pleaded for help from the federal government. There was a group of United States Marshals sent there to protect the event, but they were too few in number to protect the church from the angry mob, who had begun throwing rocks and bricks through the windows of the church. Reinforcements with riot experience, from the Marshals service, were sent in to help defend the perimeter. By the next morning, the Governor of Alabama, after being called by Kennedy, sent in the Alabama National Guard, and the mob was finally dispersed. After the success of the Freedom Riders in Montgomery, Birmingham, and Huntsville in 1961, King insisted that Abernathy assume the Pastorate of the West Hunter Street Baptist Church in Atlanta, and Abernathy did so, moving his family from Montgomery, Alabama, in 1962.

The King/Abernathy partnership spearheaded successful nonviolent movements in Montgomery; Albany, Georgia; Birmingham; Mississippi; Washington D.C.; Selma, Alabama; St. Augustine; Chicago; and Memphis. King and Abernathy journeyed together, often sharing the same hotel rooms, and leisure times with their wives, children, family, and friends. And they were both jailed 17 times together, for their involvement in the movement.

During Martin Luther King Jr.'s assassination

On April 3, 1968, at the Mason Temple, Abernathy introduced King before he made his last public address; King said at the beginning of his now famous "I've Been to the Mountaintop" speech:

As I listened to Ralph Abernathy and his eloquent and generous introduction and then thought about myself, I wondered who he was talking about. It's always good to have your closest friend and associate to say something good about you, and Ralph Abernathy is the best friend that I have in the world.

The following day, April 4, 1968, Abernathy was with King in the room (Room 306) they shared at the Lorraine Motel in Memphis, Tennessee. At 6:01 p.m. while Abernathy was inside the room getting cologne, King was shot while standing outside on the balcony. Once the shot was fired Abernathy ran out to the balcony and cradled King in his arms as he lay unconscious. Abernathy accompanied King to St. Joseph's Hospital within fifteen minutes of the shooting. The doctors performed an emergency surgery, but he never regained consciousness. King was pronounced dead at 7:05 p.m. at age 39.

Leadership of the Southern Christian Leadership Conference

Until King's assassination, Abernathy had served as Southern Christian Leadership Conference's first Financial Secretary/Treasurer and Vice President At-Large. After King's death, Abernathy assumed the presidency of the SCLC. One of his first roles was to take up the role of leading a march to support striking sanitation workers in Memphis, Tennessee which King and Abernathy had planned before King's assassination. In May 1968, Abernathy led the Poor People's Campaign in Washington, D.C.

Protest at NASA

On the eve of the Apollo 11 launch, July 15, 1969, Abernathy arrived at Cape Canaveral with several hundred members of the poor people campaign to protest spending of government space exploration, while many Americans remained poor. He was met by Thomas O. Paine, the administrator of NASA, whom he told that in the face of such suffering, space flight represented an inhuman priority and funds should be spent instead to "feed the hungry, clothe the naked, tend the sick, and house the homeless". Paine told Abernathy that the advances in space exploration were "child's play" compared to the "tremendously difficult human problems" of society Abernathy was discussing. Later in 1969, Abernathy also took part in a labor struggle in Charleston, South Carolina, on behalf of the hospital workers of the local union 1199B, which led to a living wage increase and improved working conditions for thousands of hospital workers.

Wounded Knee

In 1973, Abernathy helped negotiate a peace settlement at the Wounded Knee uprising between the Federal Bureau of Investigation and the leaders of the American Indian Movement, Russell Means and Dennis Banks.

Abernathy remained president of the SCLC for nine years following King's death in 1968. After King's death the organization lost the popularity it had under his leadership. By the time Abernathy left the organization the SCLC had become indebted, and critics stated that it wasn't as imaginative as the SCLC led by Dr. King. In 1977 Abernathy resigned from his leadership role at the SCLC, and was bestowed the title president emeritus.

Political career and later activism

Abernathy addressed the United Nations in 1971 on World Peace. He was also a member of the board of directors of the Martin Luther King Jr. Center for Nonviolent Social Change. In 1977, he ran unsuccessfully for Georgia's 5th Congressional District seat, losing to Congressman Wyche Fowler. He founded the nonprofit organization Foundation for Economic Enterprises Development (FEED), which offered managerial and technical training, creating jobs, income, business and trade opportunities for underemployed and unemployed workers for underprivileged blacks.

In 1979, Abernathy endorsed Senator Edward M. Kennedy's candidacy for the Presidency of the United States. However, he shocked critics a few weeks before the 1980 November election, when he endorsed the front-runner, Ronald Reagan, over the struggling presidential campaign of Jimmy Carter. Abernathy stated of his endorsement: "The Republican Party has too long ignored us and the Democratic Party has taken us for granted and so since all of my colleagues and the latter in various places across the country were supporting the Democratic Party, I felt that I should support Ronald Reagan." After the disappointing performance of the Reagan Administration on civil rights and other areas, Abernathy withdrew his endorsement of Reagan in 1984.

In 1982, Abernathy testified—along with his executive associate, James Peterson of Berkeley, California—before the Congressional Hearings calling for the Extension of the Voting Rights Act.

Documents declassified in 2017 show that Abernathy was on the National Security Agency watchlist because of FBI leadership's hatred of the civil rights movement.

And the Walls Came Tumbling Down

In late 1989, Harper Collins published Abernathy's autobiography, And the Walls Came Tumbling Down. It was his final published accounting of his close partnership with King and their work in the Civil Rights Movement. In it he revealed King's marital infidelity, stating that King had sexual relations with two women on the night of April 3, 1968 (after his "I've Been to the Mountaintop" speech earlier that day). The book's revelations became the source of much controversy, as did Abernathy. Jesse Jackson and other civil rights activists made a statement in October 1989—after the book's release—that the book was "slander" and that "brain surgery" must have altered Abernathy's perception.

Unification Church

In the 1980s, the Unification Church hired Abernathy as a spokesperson to protest the news media's use of the term "Moonies", which they compared with the word "nigger". Abernathy also served as vice president of the Unification Church-affiliated group American Freedom Coalition, and served on two Unification Church boards of directors.

Death

Abernathy died at Emory Crawford Long Memorial Hospital on the morning of April 17, 1990, from two blood clots that traveled to his heart and lungs, five weeks after his 64th birthday. After his death, George H. W. Bush, then-President of the United States issued the following statement:

Barbara and I join with all Americans to mourn the passing of the Rev. Ralph Abernathy, a great leader in the struggle for civil rights for all Americans and a tireless campaigner for justice.

He is entombed in the Lincoln Cemetery in Atlanta, Georgia. At Abernathy's behest, his tomb has the simple inscription: "I TRIED."

Tributes and portrayals

During his lifetime, Abernathy was honored with more than 300 awards and citations, including five honorary doctorate degrees. He received a Doctor of Divinity from Morehouse College, a Doctor of Divinity from Kalamazoo College in Michigan, a Doctor of Laws from Allen University of South Carolina, a Doctor of Laws from Long Island University in New York, and a Doctor of Laws at Alabama State University.

Ralph D. Abernathy Hall at Alabama State Hall is dedicated to him, with a bust of his head in the foyer area.

Interstate 20 Ralph David Abernathy Freeway, Abernathy Road, and Ralph David Abernathy Boulevard of Atlanta were named in his honor.

Abernathy is played by Ernie Lee Banks in the 1978 miniseries King, by Colman Domingo in the 2014 film Selma, a film about the Selma to Montgomery marches, Martin Luther King Jr., and SCLC, and by Dohn Norwood in the 2016 film All the Way.

Works

Abernathy, Ralph; And the Walls Came Tumbling Down (1989), ISBN 9781569762790

Abernathy, Ralph; The Natural History of A Social Movement: The Montgomery Improvement Association (thesis)

[schoolcalidity]

There is no such thing as western civilisation

The values of liberty, tolerance and rational inquiry are not the birthright of a single culture. In fact, the very notion of something called ‘western culture’ is a modern invention 

by Kwame Anthony Appiah

“But here’s the important point: it would not have occurred to Herodotus to think that these three names corresponded to three kinds of people: Europeans, Asians, and Africans. He was born at Halicarnasus – Bodrum in modern Turkey. Yet being born in Asia Minor didn’t make him an Asian; it left him a Greek. And the Celts, in the far west of Europe, were much stranger to him than the Persians or the Egyptians, about whom he knew rather a lot. Herodotus only uses the word “European” as an adjective, never as a noun. For a millennium after his day, no one else spoke of Europeans as a people, either.

Then the geography Herodotus knew was radically reshaped by the rise of Islam, which burst out of Arabia in the seventh century, spreading with astonishing rapidity north and east and west. After the prophet’s death in 632, the Arabs managed in a mere 30 years to defeat the Persian empire that reached through central Asia as far as India, and to wrest provinces from Rome��s residue in Byzantium.

The Umayyad dynasty, which began in 661, pushed on west into north Africa and east into central Asia. In early 711, it sent an army across the straits of Gibraltar into Spain, which the Arabs called al-Andalus, where it attacked the Visigoths who had ruled much of the Roman province of Hispania for two centuries. Within seven years, most of the Iberian Peninsula was under Muslim rule; not until 1492, nearly 800 years later, was the whole peninsula under Christian sovereignty again.

The Muslim conquerors of Spain had not planned to stop at the Pyrenees, and they made regular attempts in the early years to move further north. But near Tours, in 732CE, Charles Martel, Charlemagne’s grandfather, defeated the forces of al-Andalus, and this decisive battle effectively ended the Arab attempts at the conquest of Frankish Europe. The 18th-century historian Edward Gibbon, overstating somewhat, observed that if the Arabs had won at Tours, they could have sailed up the Thames. “Perhaps,” he added, “the interpretation of the Koran would now be taught in the schools of Oxford, and her pulpits might demonstrate to a circumcised people the sanctity and truth of the revelation of Mahomet.”

What matters for our purposes is that the first recorded use of a word for Europeans as a kind of person, so far as I know, comes out of this history of conflict. In a Latin chronicle, written in 754 in Spain, the author refers to the victors of the Battle of Tours as “Europenses”, Europeans. So, simply put, the very idea of a “European” was first used to contrast Christians and Muslims. (Even this, however, is a bit of a simplification. In the middle of the eighth century much of Europe was not yet Christian.)

Now, nobody in medieval Europe would have used the word “western” for that job. For one thing, the coast of Morocco, home of the Moors, stretches west of Ireland. For another, there were Muslim rulers in the Iberian Peninsula – part of the continent that Herodotus called Europe – until nearly the 16th century. The natural contrast was not between Islam and the west, but between Christendom and Dar al‑Islam, each of which regarded the other as infidels, defined by their unbelief.” 

“There are many ways of embellishing the story of the golden nugget. But they all face a historical difficulty; if, that is, you want to make the golden nugget the core of a civilisation opposed to Islam. Because the classical inheritance it identifies was shared with Muslim learning. In Baghdad of the ninth century Abbasid caliphate, the palace library featured the works of Plato and Aristotle, Pythagoras and Euclid, translated into Arabic. In the centuries that Petrarch called the Dark Ages, when Christian Europe made little contribution to the study of Greek classical philosophy, and many of the texts were lost, these works were preserved by Muslim scholars. Much of our modern understanding of classical philosophy among the ancient Greeks we have only because those texts were recovered by European scholars in the Renaissance from the Arabs.

In the mind of its Christian chronicler, as we saw, the battle of Tours pitted Europeans against Islam; but the Muslims of al-Andalus, bellicose as they were, did not think that fighting for territory meant that you could not share ideas. By the end of the first millennium, the cities of the Caliphate of Cordoba were marked by the cohabitation of Jews, Christians, and Muslims, of Berbers, Visigoths, Slavs and countless others.

There were no recognised rabbis or Muslim scholars at the court of Charlemagne; in the cities of al-Andalus there were bishops and synagogues. Racemondo, Catholic bishop of Elvira, was Cordoba’s ambassador to the courts of the Byzantine and the Holy Roman empires. Hasdai ibn Shaprut, leader of Cordoba’s Jewish community in the middle of the 10th century, was not only a great medical scholar, he was the chairman of the Caliph’s medical council; and when the Emperor Constantine in Byzantium sent the Caliph a copy of Dioscorides’s De Materia Medica, he took up Ibn Shaprut’s suggestion to have it translated into Arabic, and Cordoba became one of the great centres of medical knowledge in Europe. The translation into Latin of the works of Ibn Rushd, born in Cordoba in the 12th century, began the European rediscovery of Aristotle. He was known in Latin as Averroes, or more commonly just as “The Commentator”, because of his commentaries on Aristotle. So the classical traditions that are meant to distinguish western civilisation from the inheritors of the caliphates are actually a point of kinship with them.

The term 'western culture' is surprisingly modern – more recent certainly than the phonograph

But the golden-nugget story was bound to be beset by difficulties. It imagines western culture as the expression of an essence – a something – which has been passed from hand to hand on its historic journey. The pitfalls of this sort of essentialism are evident in a wide range of cases. Whether you are discussing religion, nationality, race or culture, people have supposed that an identity that survives through time and space must be propelled by some potent common essence. But that is simply a mistake.”

....”Spain, in the heart of “the west,” resisted liberal democracy for two generations after it took off in India and Japan in “the east,” the home of Oriental despotism. Jefferson’s cultural inheritance – Athenian liberty, Anglo-Saxon freedom – did not preserve the United States from creating a slave republic. At the same time, Franz Kafka and Miles Davis can live together as easily – perhaps even more easily – than Kafka and his fellow Austro-Hungarian Johann Strauss. You will find hip-hop in the streets of Tokyo. The same is true in cuisine: Britons once swapped their fish and chips for chicken tikka masala, now, I gather, they’re all having a cheeky Nando’s.

Once we abandon organicism, we can take up the more cosmopolitan picture in which every element of culture, from philosophy or cuisine to the style of bodily movement, is separable in principle from all the others – you really can walk and talk like an African-American and think with Matthew Arnold and Immanuel Kant, as well as with Martin Luther King and Miles Davis. No Muslim essence stops the inhabitants of Dar al-Islam from taking up anything from western civilisation, including Christianity or democracy. No western essence is there to stop a New Yorker of any ancestry taking up Islam.

The stories we tell that connect Plato or Aristotle or Cicero or Saint Augustine to contemporary culture in the north Atlantic world have some truth in them, of course. We have self-conscious traditions of scholarship and argumentation. The delusion is to think that it suffices that we have access to these values, as if they are tracks on a Spotify playlist we have never quite listened to. If these thinkers are part of our Arnoldian culture, there is no guarantee that what is best in them will continue to mean something to the children of those who now look back to them, any more than the centrality of Aristotle to Muslim thought for hundreds of years guarantees him an important place in modern Muslim cultures.” 

more:https://www.theguardian.com/world/2016/nov/09/western-civilisation-appiah-reith-lecture

[exclusivenewsplus]

Stop relying on the government or white-collar work – To the Ghanaian youth, Abronye DC

Stop relying on the government or white-collar work – To the Ghanaian youth, Abronye DC

Kwame Baffoe, better known as Abronye DC, the Bono Regional Chairman of the ruling New Patriotic Party (NPP), has urged graduates not to limit themselves to white-collar or government positions after graduation. According to him, the private and agricultural sectors provide numerous options. ALSO READ: Divisional Police Commander For Assin Fosu ACP Augustine Luguyare Has Declared War On…

[yokefellows]

For God so Loved You

Today’s Saying

God loves each of us as if there was only one of us. St. Augustine

Today’s Scripture

For God so loved the world that He gave His one and only Son, that whoever believes in Him shall not perish but have eternal life. John 3:16

Today’s Sermonette

Very few people question that God is loving. But many of these very same people question whether God truly loves—could ever love—him or her.

They are certain God hears the prayers of others, forgives others, has plans for others, is patient and loving with others—but not for them.

How about you? Do you know that God not only loves the world but that He loves you? Personally. On a first name basis.

One simple activity that might bring that point home to you in a crystal clear way is to write out John 3:16 but in place of the word “world” insert your own name.

For God so loved Linda ... AMA... John ... George ... Nathan ... Kwame ... Kofi....Then read the verse out loud several times today—and tomorrow.

In fact, you might try that right now.

Our life changes when we experience for ourselves the reality that God loves the world—and each individual in it.

Today’s Supplication

Heavenly Father, Thank You for loving me so much that if I was the only lost person in the world, You would still die for me. Amen.

[zonefoot]

lKotoko newly formed board of directors have recommended the signing of Medeama SC goal machine Prince Opoku Agyemang,Zonefoot. Net has being hinted. The current board wants to strengthen their squad and has identified the Medeama SC top scorer as an ideal fit for the Porcupine warriors. If that dream becomes a reality, Opoku Agyemang will compete for a place in the Kotoko set up along with William Opoku Mensah,Augustine okrah, Naby Keita and Kwame Opoku… [ 77 more words ] https://zonefoot.net/2020/06/07/ghana-kotoko-new-board-targets-medeama-striker-prince-opoku-agyemang/

[gobtv]

Government constitutes governing board for Allied Health Professionals after protests

Government constitutes governing board for Allied Health Professionals after protests

General News of Wednesday, 12 June 2019

Source: citinewsroom.com

The eleven-member board is to be chaired by Professor Augustine Kwame Kyere

President Nana Addo Dankwa Akufo-Addo has in consultation with the Council of State constituted the governing body of the Allied Health Professions Council.

The Allied Health Professionals have been on a strike in demand for the Governing Board; the…

[caveartfair]

The Whitney Museum acquired 300 artworks in the past six months.

Emma Amos, Baby, 1966, oil on canvas. © Emma Amos; courtesy the artist and RYAN LEE Gallery, New York.

The Whitney Museum of American Art has been on a buying spree, acquiring 300 works for its permanent collection over the past six months. The acquisitions, announced on Tuesday, contain works by 60 artists and artist collectives not previously represented in the museum’s collection, including the painters Nina Chanel Abney and Kay WalkingStick, the video and installation artist Meriem Bennani, photographers Kwame Brathwaite and David Benjamin Sherry, sculptor Simone Leigh, new media artists Eva and Franco Mattes, and the collective Postcommodity, whose video installation from the 2017 Whitney Biennial, A Very Long Line (2016), was acquired.

The new and recent acquisitions also add significantly to the Whitney’s holdings of works by artists already present in its collection, including Diane Arbus, Hock E Aye Vi Edgar Heap of Birds, Pope.L, Lynn Hershman Leeson, and Jasper Johns. The acquisitions bring the Whitney’s total collection to almost 25,000 works by about 3,500 artists.

Kay WalkingStick, April Contemplating May, 1972, acrylic on canvas. © Kay WalkingStick. Courtesy of the artist and the June Kelly Gallery.

Some of the newly acquired works are currently on display in the museum, including paintings by WalkingStick and Emma Amos that are featured in “Spilling Over: Painting Color in the 1960s.”

In a statement, the Whitney’s curator and director of the collection, David Breslin, said:

The Whitney’s collection is a living, growing, dynamic resource that allows us to continually reframe the history of America life and artistic culture. Our new acquisitions permit us to present new art histories, especially when we put those works on the Whitney’s walls so soon after acquiring them.

Simone Leigh, Cupboard VIII, 2018, stoneware, steel, raffia, and Albany slip. Image courtesy the artist and Luhring Augustine, New York. © Simone Leigh. Photo by Farzad Owrang.

from Artsy News

[yokefellows]

For God so Loved You

Today’s Saying

God loves each of us as if there was only one of us. St. Augustine

Today’s Scripture

For God so loved the world that He gave His one and only Son, that whoever believes in Him shall not perish but have eternal life. John 3:16

Today’s Sermonette

Very few people question that God is loving. But many of these very same people question whether God truly loves—could ever love—him or her.

They are certain God hears the prayers of others, forgives others, has plans for others, is patient and loving with others—but not for them.

How about you? Do you know that God not only loves the world but that He loves you? Personally. On a first name basis.

One simple activity that might bring that point home to you in a crystal clear way is to write out John 3:16 but in place of the word “world” insert your own name.

For God so loved Kwame ... Ama... Jessica ... Greg ... Nathan ... Troy ... Then read the verse out loud several times today—and tomorrow.

In fact, you might try that right now.

Our life changes when we experience for ourselves the reality that God loves the world—and each individual in it.

Today’s Supplication

Thank You Heavenly Father for loving me so much that if I was the only lost person in the world, You would still die for me. Amen.

[nancydhooper]

Remembering Martin Luther King Jr., the Organizer

What a new generation of activists can learn from America’s most celebrated civil rights leader.

Martin Luther King Jr. is rightly celebrated as a transformative political and moral leader who championed racial equality, but he is less often credited as a brilliant strategic and tactical organizer who led cutting edge campaigns to deliver the rights for which he is known. As an organizer, I am struck by the mastery of the organizing craft that infuses King’s writing, so on this holiday remembering his legacy, I’ll share several of King’s lessons that all activists can benefit from today.

King chose campaign targets strategically and partnered with local leadership

King’s campaigns were almost always local in scope and national in implication. Birmingham, the most segregated city in the South, was the target of a public accommodations campaign. King’s campaign in St. Augustine, Florida, a local Ku Klux Klan hub in a state whose governor supported ending segregation, tested whether the rule of law could triumph over racism. Selma, where voter registration was particularly hostile to Black citizens, was the locus of his voting rights campaign. Chicago’s residential segregation made it the ideal city for a northern open housing campaign.

King’s main political vehicle, the Southern Christian Leadership Conference, had grassroots relationships in many Southern cities. Although King himself believed that, “No American is an outsider when he goes to the community to aid the cause of freedom and justice,” his entre into a city was usually by invitation from an ongoing local campaign. King would then collaborate with local leaders, essential for both building sustainable power and to protect King from ‘outside agitator’ allegations, and then follow up after the cameras had moved to ensure that reforms were implemented.

King developed innovative tactics in service of a cohesive strategy

King spent his career developing a strategy of non-violent resistance to persuade his primary target — moderate, movable white people — that civil rights were necessary. His campaigns used an evolving arsenal of tactics to support that strategy. In Clayborne Carson’s edited autobiography, King describes the 1962 Albany Movement campaign’s use of “direct action expressed through mass demonstrations; jail-ins; sit-ins; wade-ins, and kneel-ins; political action; boycotts and legal actions” to combat segregation in the Georgian city. King would turn the political pressure up and down depending on where and when he marched and used jailing as a tactic. This included a strategy around when to reject bail (remaining in jail for movement solidarity) and when to raise sufficient bail funds (so staff and volunteers could carry on critical work). 

Some of King’s tactics evolved from his failures. When Albany ended without major victories due to what King called “vague” campaign goals, King designed the Birmingham campaign to focus on the desegregation of downtown stores.

The famous 1963 March on Washington was a tactic with a particular goal in mind: Show white Americans what the civil rights movement looked like. For millions of white Americans tuning in on national television, the march’s well-dressed crowds and remarkable oratory ran completely counter to the fabrications they’d long been told about the Black civil rights movement, thus shifting their opinions on civil rights.  

King even had a knack for employing celebrity support as a tactic. In a memo dictated from a Selma jail, King asked deputy Rev. Ralph Abernathy “to call Sammy Davis and ask him to do a Sunday benefit in Atlanta to raise money for the Alabama project. I find that all of these fellows respond better when I am in jail or in a crisis.”

King invested in others

An organizer invests in the leadership of other people, and King was committed to providing Black people with a “new sense of dignity and destiny” in his campaigns. In King’s campaigns, mass mobilization was an occasional tactic, but more essential was developing a cadre of core volunteers steeped and trained in the philosophy of non-violence and deeply committed to the movement. The 1963 Birmingham desegregation campaign, for example, launched with only 65 people — but each had pledged to serve up to five days in jail.

King was also willing to share the spotlight. At the height of the Albany Movement, King remained imprisoned in solidarity with other protesters rather than appear on “Meet the Press,” an opportunity he passed to a deputy. And despite deep misgivings over Kwame Ture's (then Stokely Carmichael) use of the term “black power” and refusal to commit to non-violence, King worked assiduously to keep their differences from derailing a joint march across Mississippi and publicly maintained a positive posture towards his younger partner.

King embraced politics as essential to making change

While politics is understandably distasteful to many activists, King’s political savvy was essential to his success. He conversed regularly with Vice President Richard Nixon during the Eisenhower administration and built a direct line to the Kennedy and Johnson White Houses. And while he was never afraid to criticize even his closest political allies, he also was always quick to issue a telegram of appreciation whenever a politician did the right thing.

King’s understanding of politics also informed his campaign tactics. Recognizing the movement’s lack of political power pre-voting rights, he focused on the economic pressure of boycotts or social pressure of direct action. While King famously wrote that direct action campaigns are never “well timed” in the view of the oppressor, he was actually quite savvy in his own timing. He delayed the start of the Birmingham campaign, for example, so that the campaign’s activism would not be detrimental to Public Safety Commissioner Bull Connor’s more moderate electoral opponent. Regarding political compromise, King recognized that victories, however small, are needed to “galvanize support and boost morale” in furtherance of a long-term movement. Of course, King was the ultimate disruptor, from the Montgomery Bus Boycott to the Poor People’s Campaign, and while he could work with politicians, his confrontational tactics never yielded to conventional politics.  

These are just a few examples of the intentionality King brought to his organizing practice, which, married to his moral clarity, made him such a transformative visionary.

And while Martin Luther King Day is an important day to recognize the incredible achievements of one man, we should also the celebrate the iconic organizers who fought for civil rights alongside him, including Ella Baker, Bayard Rustin, Andrew Young, Rev. Ralph Abernathy, and so many others who nurtured dreams of civil rights into reality.

Their legacies live on today.

from RSSMix.com Mix ID 8247012 https://www.aclu.org/blog/racial-justice/remembering-martin-luther-king-jr-organizer via http://www.rssmix.com/

[newssplashy]

In B/A: Man kills blood brother with stick

The suspect, Kwame Tawiah Moses Snr, escaped after allegedly committing the heinous crime.

A man has killed his blood brother in the Jaman North District of the Brong Ahafo Region following a quarrel between them.

He is reported to have killed his brother, Tor Kwabena Alex, 26, using a stick.

READ MORE: Robbers rape, kill hairdresser

The body of the deceased has been deposited at the Sampa Government Hospital mortuary pending autopsy, the Daily Guide newspaper has reported.

The suspect, Kwame Tawiah Moses Snr, escaped after allegedly committing the heinous crime.

The quarrel between the two brothers is said to have occurred about 9 PM on Thursday at Duadaso No 1.

During the melee, Kwame picked a stick and hit the head of Alex who instantly fell unconscious, according to Daily Guide.

He was rushed to the Sampa Government Hospital where he died later, but it’s unclear what really caused the quarrel.

The spokesman of the Brong Ahafo Police, Chief Inspector Augustine Oppong, confirmed that the police were investigating circumstances that led to the death of Kwabena Alex in an interview.

The case was reported to the Sampa Police by one Okra Emmanuel, who is also a family member, according to the newspapaer.

READ MORE: 12 ‘fraud boys’ arrested over GHc326m bank transfer

The police appealed to all citizens, especially those in the Brong Ahafo Region, to volunteer information to help arrest the suspect.

source http://www.newssplashy.com/2018/08/in-ba-man-kills-blood-brother-with-stick.html

[somzomblr]

Cosmopolitanism

แนวคิด “หลากหลายนิยม” (Cosmopolitanism) มาจากรากศัพท์คำว่า Kosmopolites ที่แปลว่า พลเมืองโลก เป็นแนวคิดที่ว่าด้วยสังคมภายใต้จริยธรรมสากล มีการยอมรับความหลากหลายทางด้าน ศีลธรรม, ปรัชญา, สังคมเศรษฐกิจและการเมือง แนวคิดนี้มีรากฐานมากจากกรีกโบราณ ส่วนนักคิดสมัยใหม่ของสำนักนี้ที่มีชื่อเสียงได้แก่ ควาเม อัปไปอาห์ (Kwame Appiah) ผู้เชื่อว่าเมื่อใดก็ตามที่สังคมเรียกร้องให้สมาชิกแสดงความภักดีต่ออัตลักษณ์ของกลุ่มโดยไร้ข้อกังขา และบังคับให้ดำเนินชีวิตตามแบบแผนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด อัตลักษณ์แบบนี้จะสุ่มเสี่ยงต่อการนำสังคมไปสู่ภาวะไร้ความยุติธรรมและความรุนแรง ดังนั้นสิ่งที่เราต้องการที่สุดในยุคนี้ไม่ใช่อัตลักษณ์ที่เคร่งครัด หากแต่เป็น “จริยธรรมสากล” (ethical universal) ที่ข้ามพ้นความแตกแยกทางสังคม และเชื่อมความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม จริยธรรมสากลตั้งอยู่บนพื้นฐานของความมีเหตุมีผล ที่ยอมรับว่าความเชื่อและพฤติกรรมของมนุษย์ย่อมแตกต่างกันได้ โดยไม่ทำให้ความแตกต่างหลากหลายกลายเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน อัปไปอาห์เชื่อว่า การยอมรับความแตกต่างจะนำมนุษยชาติไปสู่สังคมแบบ “มนุษยนิยม” ที่ยืดหยุ่นและปรับเปลี่ยนได้ตามสถานการณ์ ในขณะเดียวกันก็มีจุดยืนที่เด็ดเดี่ยวและแข็งแกร่งพอที่จะประณามความโหดร้ายทั้งหลายในโลก นอกจากนั้น เขาเชื่อว่ามนุษย์ควรวางตัวเป็น “นักหลากหลายนิยม” (Cosmopolitan) ผู้แสวงหาสมดุลระหว่างความเป็นมนุษย์เหมือนกัน กับความเคารพในความแตกต่างหลากหลาย

http://www.salforest.com/glossary/cosmopolitanism

ลัทธิพลเมืองโลก(Cosmopolitanism): จากแนวคิดกรีก ถึงยุคสว่าง สมเกียรติ ตั้งนโม : เรียบเรียง มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน

ความนำ : นิยามความหมาย ศัพท์คำว่า cosmopolitan เป็นคำศัพท์ที่สืบทอดมาจากคำในภาษากรีกว่า kosmopolites (citizen of the world - พลเมืองโลก), ซึ่งได้ถูกนำมาใช้เพื่ออธิบายถึงความหลากหลายอย่างกว้างๆ อันเป็นทัศนะที่สำคัญทางด้านศีลธรรม, ปรัชญา, และสังคมการเมือง. สำหรับแก่นที่คลุมเครือกว้างๆ ดังกล่าวนี้ มีส่วนปันกับทัศนะเกี่ยวกับคำว่า cosmopolitan ทั้งหมด ในความคิดที่ว่า มนุษย์ทั้งมวล, โดยไม่คำนึงถึงความเป็นสมาชิกทางการเมืองของพวกเขา, ต่างก็(หรืออย่างน้อยที่สุดสามารถ)เป็นชุมชนหนึ่งเดียวกันได้ (a single community) และชุมชนอันนี้สมควรได้รับการบ่มเพาะและพัฒนาขึ้นมา

เรื่องราวที่แตกต่างของ cosmopolitanism (ลัทธิพลเมืองโลก) ได้สร้างจินตภาพเกี่ยวกับชุมชนดังกล่าวในวิถีทางที่ต่างออกไป บ้างก็โฟกัสลงไปที่สถาบันทางการเมือง, บ้างก็เน้นไปที่บรรทัดฐานทางศีลธรรมหรือความสัมพันธ์ต่างๆ และบางคนก็ให้ความสำคัญลงไปที่ตลาดร่วมทางเศรษฐกิจ หรือรูปแบบของการแสดงออกทางด้านวัฒนธรรม. ส่วนความสนใจทางปรัชญาเกี่ยวกับ cosmopolitanism หรือลัทธิพลเมืองโลก วางอยู่บนความท้าทายของมันต่อความผูกพันซึ่งเป็นที่ยอมรับร่วมกันในความเป็นเพื่อนพลเมือง, ระหว่างรัฐท้องถิ่นต่างๆ, และวัฒนธรรมที่มีลักษณะเฉพาะทั้งหลาย รวมถึงอะไรในทำนองนั้น

สำหรับบทความชิ้นนี้จะกล่าวถึงเรื่องราวของคำว่า cosmopolitanism (ลัทธิพลเมืองโลก) ในเชิงประวัติศาสตร์เป็นสำคัญ นับจากยุคกรีก จนกระทั่งถึงยุคสว่าง (the Enlightenment) อันเป็นยุคเริ่มต้นของสมัยใหม่

คำสำคัญในบทความ: Plato - Aristotle, Hippias, Socrates, Diogenes, Stoic, cosmopolis, Augustine, world-wide peace, Republic of letter, Human right - Cosmopolitanism - world citizenship, Rousseau, Immanuel Kant, league of nations, anti-mercantilists, Adam Smith.

ประวัติศาสตร์ของลัทธิพลเมืองโลก 1. ลัทธิพลเมืองโลกของกรีกและโรมัน (Greek and Roman Cosmopolitanism)

Plato - Aristotle ส��หรับวัฒนธรรมการเมืองอันเป็นอุดมคติในงานเขียนต่างๆ ของเพลโตและอริสโตเติลนั้น ไม่ใช่อุดมคติเกี่ยวกับ cosmopolitan (ความเป็นพลเมืองโลก). ในวัฒนธรรมการเมืองของปรัชญาเมธีทั้งสอง มนุษย์ แรกเริ่มเดิมทีและสำคัญที่สุดจะต้องชี้ชัดหรือจำแนกตัวของเขาเอง ในฐานะที่เป็นพลเมืองของรัฐหรือเมืองใดเมืองหนึ่งโดยเฉพาะ และการทำเช่นนั้นเขาจะต้องแสดงเครื่องหมายแห่งตนในการจงรักภักดี หรืออุทิศตัวต่อสถาบันต่างๆ หรือกลุ่มคนที่ตนสังกัด, จากนั้น เขาจะต้องถูกนับรวมเข้าไปช่วยสนับสนุนในการปกป้องบ้านเมืองจากการโจมตีต่างๆ รวมถึงต้องธำรงรักษาสถาบันความยุติธรรมให้ยั่งยืน และช่วยเหลือส่งเสริมคุณความดีงามของสังคมตน

ในวิถีทางนี้ ตัวเขาเองต้องดำเนินรอยตามวิถีชีวิตที่ดี ซึ่งผูกมัดอย่างดิ้นไม่หลุดจากชะตามกรรมของบ้านเมือง และในทำนองเดียวกัน ก็ดำเนินรอยตามความสำเร็จร่วมกันกับผู้อยู่อาศัยคนอื่นๆ. ในทางตรงข้าม คนดีจะไม่ถูกคาดหวังว่าได้ร่วมมือหรือรับใช้คนต่างถิ่นที่อยู่นอกเมือง. ความคาดหวังใดๆ ในความเป็นพลเมืองโลก(cosmopolitan)สำหรับชาวเอธีเนียนที่ดี จะได้รับการขยายออกก็แต่เพียง เกี่ยวพันกับคนต่างถิ่นซึ่งบังเอิญเข้ามาอาศัยอยู่ในเอเธนส์เท่านั้น

แต่อย่างไรก็ตาม จะเป็นความผิดพลาดมากทีเดียวหากทึกทักว่า ความคิดกรีกคลาสสิก มีลักษณะต่อต้าน-ความเป็นพลเมืองโลก(anti-cosmopolitan)ในความรู้สึกความเป็นหนึ่งเดียวกัน(uniformly). การกีดกันคนต่างถิ่นอย่างเด่นชัด - ในแง่ข้อพิจารณาต่างๆ ทางจริยธรรม, หรือตั้งเป้ากระทำทารุณกรรมต่อคนต่างถิ่น - เป็นอีกส่วนหนึ่งที่พ้นออกไปจากการเน้นถึงการรับใช้และเอาใจใส่ในลักษณะคนในบ้านเมืองเดียวกัน และตามข้อเท็จจริง การเล็งเป้าเกี่ยวกับคนป่าเถื่อนต่างๆ ในเชิงประวัติศาสตร์ ได้ถูกนำไปเชื่อมโยงกับการถือกำเนิดขึ้นมาของความเป็นหนึ่งเดียวกันทางการเมืองของกรีก(panhellenism) และจะต้องไม่ให้ความสำคัญในลักษณะที่คับแคบเกินไปบนรัฐหรือบ้านเมืองของใครของมันเท่านั้น. จะเป็นการถูกต้องกว่าที่จะเรียกแนวคิดคลาสสิกดังกล่าว ที่เน้นในรัฐหรือบ้านเมืองของใครของมันนี้ว่า uncosmopolitan (ไม่ใช่ความเป็นพลเมืองโลก) [ไม่ใช่ anti-cosmopolitan]

Hippias ขณะที่เพลโตและอริสโตเติลกำลังเขียนงานอยู่นั้น ชาวกรีกคนอื่นๆ ก็กำลังเสนอความท้าทายในเรื่องความเป็นพลเมืองโลก(cosmopolitan). บางที ความท้าทายที่เด่นชัดที่สุดมาจากปัญญาชนนักเดินทางทั้งหลาย ผู้ซึ่งยืนยันถึงความคิดในเชิงตรงข้ามระหว่าง "ความผูกพันในเชิงขนบจารีตทางการเมือง" กับ "ความผูกพันทางธรรมชาติของความเป็นมนุษย์"(the conventional ties of politics and the natural ties of humanity). ตัวอย่างที่น่าสังเกตก็คือ การที่เพลโตได้ให้ Hippias ซึ่งเป็นโซฟิสท์ ได้ปราศรัยกับเพื่อนฝูงที่หลากหลายชาวเอธีเนียนและบรรดาคนต่างถิ่น ที่บ้านของ Callias ในเรื่อง Protagoras ของเพลโต(337c7-d3) เอาไว้ดังนี้:

"ท่านสุภาพบุรุษทั้งหลายที่อยู่ ณ ที่นี้… ข้าพเจ้าถือว่าพวกท่านทั้งมวลเป็นเสมือนญาติ, เป็นคนที่คุ้นเคย, และเพื่อนพลเมืองโดยธรรมชาติ ซึ่งไม่ใช่โดยจารีตหรือขนบ; สำหรับความเหมือน, มันเป็นไปโดยธรรมชาติและความเกี่ยวดองกัน, ขณะที่ขนบจารีต มันเป็นดั่งทรราชย์ที่กดขี่อยู่เหนือความเป็นมนุษย์ และบีบบังคับหลายสิ่งหลายอย่างให้ย้อนแย้งกับธรรมชาติ"

Socrates โสกราตีส(Socrates 470-399 B.C.)เช่นเดียวกัน สามารถกล่าวได้ว่า ค่อนข้างอ่อนไหวต่อการชี้ชัดเรื่องความเป็นพลเมืองโลก(cosmopolitan)กับความเป็นมนุษย์ อย่างน้อยที่สุด ดังที่เพลโตได้เสนอภาพอัตลักษณ์ของเขา. โสกราตีสหลีกเลี่ยงการผูกพันอยู่กับการเมืองตามขนบจารีตมากเท่าที่เขาจะทำได้ โดยชื่นชอบหรือให้การยอมรับงานพิเศษเกี่ยวกับการสำรวจตัวเองและคนอื่นๆ และเขายืนยันว่า การสำรวจตรวจสอบเหล่านี้เป็นเรื่องการเมืองอย่างแท้จริงและขยายไปสู่คนอื่นๆ ทั้งหมด(Goeg 521d 6-8) ชาวเอธีเนียนและคนต่างถิ่นก็เหมือนกัน (Apol 23b 4-6)

แน่นอน โสกราตีสไม่เลือกที่จะเดินทางท่องเที่ยวออกไปกว้างไกล ซึ่งการตัดสินใจนี้ เป็นเรื่องที่สอดคล้องกันเป็นอย่างดีกับอดุมคติความเป็นพลเมืองโลกต่างๆ(cosmopolitan ideals) สำหรับเขาอาจคิดว่า โดยทั่วไปแล้ว ความเชื่อมั่นที่สุดของเขาต่อการรับใช้มนุษย์ นอนเนื่องอยู่ในบ้านเมืองของตนเอง ในเชิงแย้งและเหน็บแนมเกี่ยวกับ "เสรีภาพอันสูงส่งเกี่ยวกับการพูดของเอเธนส์" (Gorg 461e1-3; cf. Apol 37c5-e2 and Meno 80b4-7)

ไม่ว่าโสกราตีส ตัวเขาเองจะมีลักษณะเป็นพลเมืองโลก(cosmopolitan)โดยสำนึกหรือไม่ก็ตาม ดูเหมือนจะไม่ต้องสงสัยเลยว่า ความคิดทั้งหลายของเขาได้ก่อให้เกิดพัฒนาการเกี่ยวกับลัทธิพลเมืองโลก(cosmopolitanism)ต่อมา และนั่นทำให้เขาได้รับการโอบกอดในฐานะพลเมืองคนหนึ่งของโลกในยุคโบราณ

Diogenes ตามข้อเท็จจริง นักปรัชญาคนแรกในโลกตะวันตกซึ่งได้แสดงออกอย่างแจ่มชัดและสมบูรณ์ เกี่ยวกับเรื่องของลัทธิความเป็นพลเมืองโลก(cormopolitanism) ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากโสกราตีสคือ "ไดโอจีนิส" (Diogenes 320 B.C.) นักคิดซีนิค (cynic) [นักคิดกลุ่มนี้เชื่อว่า พฤติกรรมทุกอย่างของมนุษย์เกิดจากความเห็นแก่ตัว และชอบเยาะเย���ยการกระทำทุกสิ่งทุกอย่าง] กล่าวกันว่า เมื่อเขาถูกถามว่าเขามาจากที่ใด เขาตอบว่า, "ข้าพเจ้าเป็นพลเมืองหนึ่งของโลก [kosmopolites]" (Diogenes Laertius VI 63)

โดยการระบุตัวของเขาเองว่าไม่ใช่พลเมืองหนึ่งของ Sinope (เมืองท่าทางตอนเหนือของตุรกี บนคาบสมุทรทะเลดำ) Diogenes ปฏิเสธที่จะยอมรับอย่างเด่นชัดว่า เขาเป็นหนี้ที่จะต้องตอบแทนหรือรับใช้ต่อ Sinope เป็นพิเศษ และเป็นชาว Sinopeans, "ข้าพเจ้าเป็นพลเมืองคนหนึ่งของจักรวาล" ซึ่งเป็นข้ออ้างในเชิงนิเสธ และเราอาจเกิดความสงสัย เกี่ยวกับเนื้อหาในเชิงบวกต่อคำว่า ความเป็นพลเมืองโลก(world-citizenship)ของพวกซีนิค

ข้อความที่เป็นธรรมชาติที่สุดอาจตอบข้อสงสัยนี้ว่า พลเมืองโลกควรจะรับใช้รัฐโลก(world state) ช่วยทำให้มันเกิดขึ้น เพื่อที่จะสามารถทำให้ภาระหรืองานของสถาบันต่างๆ ของมันยั่งยืน และช่วยส่งเสริมความดีงามให้แก่ชุมชนของมัน. แต่จากบันทึกประวัติศาสตร์มิได้เสนอว่า Diogenes สนับสนุนการนำเสนอรัฐโลก หรือ world state แต่อย่างใด

ตามข้อเท็จจริงจากบันทึกประวัติศาสตร์ ก็ไม่ได้จัดให้ Diogenes มีความผูกพันในเชิงบวกใดๆ (อย่างไม่คลุมเครือ) ซึ่งเราสามารถเข้าใจได้ทันทีในฐานะพลเมืองโลก. อย่างดีที่สุดที่เราสามารถทำได้ เพื่อสืบค้นแนวคิดลัทธิพลเมืองโลกในเชิงบวกก็คือ การยืนยันว่าวิถีชีวิตของบรราดาพวกซีนิคทั้งหมดได้ถูกทึกทักว่าเป็น "พลเมืองโลก": โดยความเป็นอยู่ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับธรรมชาติ และการปฏิเสธสิ่งที่เป็นเรื่องของขนบจารีต. บรรดาซีนิคทั้งหลายได้นำเสนอตัวอย่างอันหนึ่งเกี่ยวกับคุณความดีทางจิตใจอันสูงส่ง เพื่อมนุษย์อื่นๆ ทั้งมวล

Stoic การสำรวจตรวจสอบอย่างเต็มที่เกี่ยวกับลัทธิพลเมืองโลก(cosmopolitanism) ในทางที่ผูกพันกับปรัชญา มาถึงโดยนักคิดสโตอิค(stoic) [แนวปรัชญานี้สอนว่า ให้เมินเฉยต่อชะตากรรม ความพอใจ และความเจ็บปวด กล่าวคือไม่ยินดียินร้ายใดๆ ทั้งสิ้น] ที่ได้รับอิทธิพลจากโสกราตีสและไซนิคในช่วง ๓ ศตวรรษก่อนคริสตกาล

นักคิดสโตอิคเหล่านี้ต่างชื่นชอบที่จะกล่าวว่า "จักรวาล, ดังที่มันเป็น, ก็คือรัฐ" (the cosmos is, as it were, a polis,) เพราะจักรวาลได้ถูกวางอยู่บนระเบียบแบบแผนที่สมบูรณ์โดยกฎ ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่ถูกต้องชอบธรรม. พวกเขายังเกี่ยวพันในเชิงลบกับของมาตรฐานอันสูงส่งด้วย: กล่าวอย่างเคร่งครัดคือ รัฐต่างๆ ตามจารีตที่ไม่สมควรได้รับชื่อดังกล่าว. แต่พวกสโตอิคไม่เชื่อว่าการอาศัยอยู่ในข้อตกลงกับจักรวาล - ในฐานะพลเมืองจักรวาล - ต้องการธำรงรักษาระยะห่างของตนเองจากรัฐแบบจารีตทั้งหลาย

อันนี้ค่อนข้างคล้ายคลึงกับเรื่อง On Live ของ Chrysippus กล่าวคือ บรรดานักคิดสโตอิคเชื่อว่า ความดีต้องรับใช้คนอื่นๆ และจะต้องกระทำอย่างดีที่สุดเท��าที่สามารถกระทำได้ นั่นคือรับใช้มนุษยทุกรูปทุกนามอย่างเท่าเทียมกัน มากเท่าที่จะเป็นไปได้. นั่นคือโดยแบบแผนแล้ว มันคือการรับใช้ที่ดีที่สุดที่คนๆ หนึ่งสามารถให้ได้กับความต้องการของรัฐที่ตนผูกพันอยู่

แน่นอน นักคิดสโตอิคยอมรับว่า, การผูกพันทางการเมืองไม่อาจที่จะเป็นไปได้สำหรับทุกๆ คน และนั่นคือ บางคนจะต้องใช้ความสามารถอย่างดีที่สุดของเขา ช่วยเหลือมนุษย์คนอื่นๆ ในฐานะครูส่วนตัวของความดีมากกว่าในฐานะนักการเมือง. และไม่ว่ากรณีใด, บรรดาสโตอิคทั้งหลายต่างยืนยันว่า ความผูกพันทางการเมืองไม่ควรถูกจำกัดแก่รัฐของตนเองเท่านั้น. ในท้ายที่สุด ความคิดที่เป็นแรงกระตุ้นนี้คือการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ และบางครั้ง หนทางที่ดีที่สุดในการกระทำเช่นนั้นก็คือ รับใช้ในฐานะครูคนหนึ่ง หรือในฐานะผู้ให้การปรึกษาทางการเมืองในที่ต่างถิ่น(foreign place)

ในรูปแบบวิธีการนี้ ชาวสโตอิคได้เสนอสิ่งที่ชัดเจน อันเป็นเนื้อหาในเชิงปฏิบัติในลักษณะอุปมาอุปมัยของพวกเขาเกี่ยวกับคำว่า cosmos กับ polis หรือ cosmopolis (จักรวาลรัฐ): ในฐานะพลเมืองโลกคนหนึ่ง ซึ่งครุ่นคิดคำนึงถึงการออกไปเพื่อรับใช้, ในทางตรงข้าม คนที่ไม่เป็นพลเมืองโลกนั้น ไม่มี

เนื้อหานี้ให้ยอมรับการตีความในแบบเคร่งครัดและไม่เคร่งครัดในเวลาเดียวกัน โดยในการตีความแบบเคร่งครัดนั้นคือ เมื่อคนๆ หนึ่งพิจารณาถึงคนที่อพยพ เขาจะยอมรับลักษณะทั่วไปที่สำคัญโดยปราศจากเหตุผลสนับสนุนที่เข้มแข็งหรือพิเศษใดๆ ที่จะรับใช้คนร่วมชาติมากกว่ากลุ่มคนที่มาจากต่างถิ่น. ในส่วนของการตีความอย่างไม่เคร่งครัด เขาจะนำเสนอเหตุผลที่รอบคอบเป็นพิเศษของตนเพื่อรับใช้เพื่อนร่วมชาติ แม้ว่าเมื่อพิจารณาสิ่งต่างๆ ทั้งหมดแล้ว เขาอาจจะยังคงสร้างทางเลือกที่ดีที่สุดต่อผู้อพยพ

นักคิดสโตอิคแห่งโรม แนวคิดเหล่านี้ มันต่างออกไปเล็กน้อยสำหรับบางคนในบรรดานักคิดสโตอิคแห่งโรม. ในด้านหนึ่งนั้น จักรวาลรัฐ(cosmopolis) กลายเป็นสิ่งที่แทบจะไม่เป็นที่ต้องการ. เนื่องจากว่า Chrysippus ได้จำกัดความเป็นพลเมืองในจักรวาล(cosmos)กับคนเหล่านั้น ที่ในข้อเท็จจริงดำรงอยู่ตามข้อตกลงที่มีกับจักรวาลและกฎเกณฑ์ของมัน, นักคิดสโตอิคโรมันได้ขยายความเป็นพลเมืองสู่มนุษย์ทั้งมวลโดยคุณความดีในความมีเหตุผลของพวกเขา. ส่วนในอีกด้านหนึ่งนั้น ความเป็นพลเมืองท้องถิ่น กลับกลายเป็นสิ่งที่ต้องการมากกว่า

อันนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ลัทธิสโตอิคของ De Officiis ของ Cicero หรืองานเขียนขนาดใหญ่ที่หลากหลายของ Seneca ยอมรับพันธะผูกพันต่อโรมอย่างชัดแจ้ง. อันนี้คือลัทธิพลเมืองโลกของสโตอิคที่ไม่เคร่งครัดมากนัก และจักรวรรดิ์ได้สร้างคำสอนให้ง่ายมากแก่ชาวโรมันจำนวนมาก โดยการพิสูจน์ความเป็นพลเมืองโรมัน(Roman atria) ด้วยการเป็นจักรวาลรัฐ(cosmopolis)ในตัวของมันเอง

แต่ไม่ทั้ง��ัทธิจักรวรรดินิยม และการตีความตามตัวอักษรของคำว่า "ความเป็นพลเมือง-โลก" (world-citizenship) จะเป็นที่ต้องการสำหรับประเด็นทางปรัชญา. แนวคิดพลเมืองโลก(cosmopolitan)ในลักษณะสุดขั้ว มองไปรายรอบเพื่อกำหนดตัดสินตัวเองว่า เขาจะสามารถช่วยเหลือได้ดีที่สุดแค่ไหน และจะช่วยอย่างไร? อันนี้เป็นที่รับรู้อย่างดีและเต็มอกว่า เขาไม่สามารถช่วยเหลือคนทุกคนในหนทางเดียวกันได้ และการตัดสินใจของเขาเพื่อช่วยเหลือคนบางคนมากกว่าคนอื่นๆ นั้น, ได้รับการให้เหตุผลโดยแสงสว่างแห่งแนวคิดพลเมืองโลก ถ้ามันคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาสามารถทำได้ เพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ในฐานะเช่นนั้น

ลัทธิพลเมืองโลกของสโตอิคในลักษณะภายนอกอันหลากหลายของมัน เป็นสิ่งที่จูงใจมากไปทุกหนทุกแห่งของ"โลกกรีก-โรมัน"( the Greco-Roman world). บางส่วนของความสำเร็จนี้สามารถได้รับการอธิบายโดยไม่จำเป็นต้องกล่าวว่า โลกในยุคสมัยนั้น แนวคิดพลเมืองโลก(cosmopolitan)เป็นอย่างไร

ชัยชนะของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช และการแบ่งสรรต่อๆ มาเกี่ยวกับจักรวรรดิของพระองค์ กับอาณาจักรต่างๆ ที่รับช่วงสืบทอดต่อเนื่องกันมา ค่อยๆ ทอนกำลังหัวเมืองท้องถิ่นเกี่ยวกับอำนาจขนบจารีตของพวกเขา และสนับสนุนให้มีการติดต่อกันมากขึ้นระหว่างหัวเมืองทั้งหลาย และต่อมา การถือกำเนิดขึ้นของจักรวรรดิ์โรมัน ได้รวบรวมดินแดนทั้งหมดในแถบเมดิเตอร์เรเนียนให้อยู่ภายใต้อำนาจทางการเมืองหนึ่งเดียว

แต่มันจะผิดพลาดมากเลยทีเดียวที่จะกล่าวถึงสิ่งที่มักพูดกันอยู่บ่อยๆ ที่ว่า "ลัทธิพลเมืองโลก" เกิดขึ้นมาในฐานะที่เป็นการขานรับต่อการล่มสลายลงของรัฐ(polis) หรือการถือกำเนิดขึ้นมาของจักรวรรดิโรมัน เหตุผลก็คือ

ประการแรก, การล่มสลายของรัฐได้ถูกพูดกันเกินจริงมากไป. ภายใต้อาณาจักรต่างๆ ที่สืบทอดมา และกระทั่ง -ในระดับที่น้อยลงมา - ภายใต้โรม มันยังคงมีห้องหรือที่ว่างมากมายสำหรับความผูกพันทางการเมืองที่สำคัญของท้องถิ่น

ประการที่สอง, และค่อนข้างสำคัญ ลัทธิพลเมืองโลกเป็นเรื่องที่ดึงดูดใจมากในช่วงยุคสมัยที่เรียกว่า Hellenistic Age (ยุคต่อมาจากยุค Classic ของกรีก) และภายใต้จักรวรรดิโรมัน, ซึ่งรากเหง้าที่แท้จริง อยู่ในช่วงพัฒนาการทางด้านสติปัญญา ที่มีมาก่อนการมีชัยชนะของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์. แม้กระทั่งบัดนี้จะไม่เป็นที่สงสัยเลยว่า จักรวรรดิต่างๆ ภายใต้สิ่งซึ่งสโตอิคได้พัฒนาและทำให้เฟื่องฟู ได้ทำให้ผู้คนจำนวนมากเต็มใจยอมรับอุดมคติพลเมืองโลก และด้วยเหตุดังนั้น จึงไปช่วยสนับสนุนการแผ่ขยายอิทธิพลเกี่ยวกับลัท���ิพลเมืองโลกของสโตอิคอย่างมาก

2. ลัทธิพลเมืองโลก กับคริสตจักรในช่วงต้น ไม่มีที่ใดที่ลัทธิพลเมืองโลกของสโตอิคจะมีอิทธิพลมากไปกว่ายุคคริสตจักรในช่วงต้น. ชาวคริสเตียนในช่วงแรก ได้ยึดถือและให้การยอมรับแนวคิดของพวกสโตอิคต่อมา เกี่ยวกับเมือง 2 เมืองในฐานะที่เป็นแหล่งต้นตอที่เป็นอิสระต่อข้อผูกพัน และการคลุกเคล้าเข้าด้วยกัน

สำหรับสโตอิค พลเมืองต่างๆ ของรัฐ(polis) และพลเมืองของจักรวาลรัฐ(cosmopolis) กระทำในสิ่งเดียวกัน นั่นคือ, ทั้งคู่ต่างมีเป้าหมายที่จะปรับปรุงความเป็นอยู่ของพลเมือง. บรรดาคริสเตียนทั้งหลายขานรับต่อสิ่งที่เรียกต่างกันอันหนึ่ง: "ของซีซาร์ เหตุฉะนั้น ของของซีซาร์จงถวายแก่ซีซาร์ และของของพระเจ้าจงถวายแด่พระเจ้า" -"Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's"- (Matthew 22:21). ในทัศนะนี้ เมืองท้องถิ่นจึงมีอำนาจของทวยเทพ (John 19:11; cf. Romans 13:1,4,7), แต่ผลงานที่สำคัญที่สุดสำหรับความดีของมนุษย์ได้ถูกเคลื่อนย้ายจากการเมืองแบบขนบจารีต, พักอยู่ในปริมณฑลซึ่งผู้คนของประชาชาติทั้งหมด สามารถกลายเป็น"เพื่อนพลเมืองกับนักบุญต่างๆ (Ephesians 2:20)

พัฒนาการอันนี้มีผลที่ตามมาที่สำคัญอีกยาวนาน 2 ประการ ซึ่งได้รับการบันทึกในพระคัมภีร์โดย Augustine

ประการแรก จักรวาลรัฐ, อีกครั้งที่ได้กลายเป็นชุมชนหนึ่งสำหรับบางคนโดยเฉพาะ. Augustine ได้ทำให้ประเด็นนี้ชัดเจนขึ้น โดยการให้คำจำกัดความการเป็นพลเมืองในเมืองของพระเจ้า(city of God) สำหรับผู้รักในพระเจ้า(those who love God). ส่วนคนอื่นๆ ทั้งหมดได้ถูกเนรเทศไปสู่ส่วนที่ด้อยกว่า - แม้ว่ายังคงเป็นสากลจักรวาล(universal) - นั่นคือ เมืองของมนุษย์(earthly city) สำหรับผู้ที่รักในตัวของพวกเขาเอง(their love of self). ทั้งสองเมืองนี้ของโลก ถูกทำให้แยกขาดจากกัน ไม่สามารถที่จะประสานการอยู่ร่วมกันได้กระทั่งถึงวันตัดสินครั้งสุดท้าย. มันเป็นการแบ่งแยกผู้อยู่อาศัยบนโลก

ประการที่สอง ผลงานเกี่ยวกับการเมือง ได้ถูกพรากหรือตัดขาดจากภารกิจเกี่ยวกับการสร้างความเป็นอยู่ที่ดีของมนุษย์, ความเป็นอยู่เกี่ยวกับความชอบธรรมและความยุติธรรม. ในเวลาเดียวกัน Augustine ก็เน้นว่า อันนี้ยินยอมให้พลเมืองในเมืองของพระเจ้าเชื่อฟังในกฎเกณฑ์ และความผูกพันกับท้องถิ่น "ซึ่งเป็นความจำเป็นทั้งหลายเพื่อธำรงรักษาเกี่ยวกับชีวิต" เขาจะต้องยอมรับว่า มันได้ก่อให้เกิดความขัดแย้งที่มีศักยภาพอันหนึ่งขึ้นมา เหนือกฎเกณฑ์ต่างๆ ทางศาสนา และความกังวลเกี่ยวกับความชอบธรรมและความยุติธรรม (e.g., Civitas Dei XIX 17)

โลกียวิสัย กับ โลกุตรธรรม สำหรับหลายร้อยปีที่ผ่านมา การถกเถียงกันในเรื่องปรัชญาการเมือง ต่างเกิดขึ้นรอบๆ ความสัมพันธ์ระหว่างอำนาจทางการเมืองชั่วคราว กับ ศาสนาจักรอันเป็นนิรันดรภาพ(eternal Church). แต่การเน้นลงบนแง่มุมพลเมืองโลก(cosmopolitan)ของศาสนาจักรได้ตกต่ำลง ทั้งๆ ที่อุดมคติของมันเกี่ยวกับชุมชนทางศาสนาประกอบด้วยมนุษย์ทุกคน. ��ล่าวอย่างสั้นๆ ข้อถกเถียงดังกล่าว ในยุคสมัยต่อมาเป็นเรื่องตรงข้ามระหว่าง "โลกียวิสัย" กับ "โลกุตรธรรม" (the secular and the religious)เข้ามาแทนที่, ไม่ใช่เรื่องระหว่าง"พลเมืองท้องถิ่น"กับ"พลเมืองโลก"

แน่นอน ข้อถกเถียงกันอันนี้บ่อยครั้งมีการแตกกิ่งก้านไปสู่เรื่องของพลเมืองโลก ซึ่งชัดเจนพอใน Dante Alighieri's plea สำหรับ ระบอบกษัตริย์ที่เป็นสากล(universal monarchy) ใน De Monarchia (ca.1314). แต่กรณีของเขาได้ดึงมาจากอริสโตเติลและประวัติศาสตร์โรมัน ไม่ใช่นำมาจากอุดมคติเกี่ยวกับจักรวาลรัฐอย่างแน่นอน หรือเกี่ยวกับความเป็นพลเมืองโลก และเขายังคงให้ความเอาใจใส่อย่างลึกซึ้งในการวินิจฉัยชี้ขาดระหว่าง "สันตะปาปา" กับ "จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์"

3. ลัทธิพลเมืองโลกในยุคสว่างและช่วงต้นยุคสมัยใหม่ (Early Modern and Enlightenment Cosmopolitanism) ลัทธิพลเมืองโลกค่อยๆ เริ่มก้าวมาอยู่ข้างหน้าอย่างช้าๆ ด้วยการศึกษาใหม่อีกครั้งเกี่ยวกับตำรับตำราโบราณจำนวนมาก แต่ช่วงระหว่างยุคมนุษยนิยม ลัทธิพลเมืองโลกยังคงค้างคาเป็นข้อยกเว้นอยู่ แม้ว่าตามข้อเท็จจริงนั้น แหล่งต้นตอความคิดเกี่ยวกับเรื่องพลเมืองโลกโบราณทั้งหลายล้วนเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี และบรรดานักมนุษยนิยมเป็นจำนวนมากก็เน้นถึงแก่นของความเป็นเอกภาพของศาสนาทั้งหมด แต่พวกเขาไม่ได้พัฒนาความคิดนี้ขึ้นในศัพท์ของคำว่า"พลเมืองโลก"

อย่างไรก็ตาม มีนักเขียนจำนวนเพียงไม่กี่คน และที่เด่นชัดที่สุดคือ Erasmus of Rotterdam, ได้ดึงเอาลัทธิพลเมืองโลกโบราณมาใช้อย่างชัดแจ้ง เพื่อสนับสนุนอุดมคติเกี่ยวกับสันติภาพโลก(world-wide peace). การเน้นเรื่องเอกภาพของมนุษยชาติเหนือการแบ่งแยก สู่รัฐต่างๆ และบรรดาผู้คนทั้งหลาย โดยการให้เหตุผลว่ามนุษย์ทั้งหลายนั้นต่างก็ได้ถูกกำหนดโดยธรรมชาติให้มีลักษณะ ชอบสังคม และดำรงอยู่อย่างกลมกลืน. Eramus ได้วิงวอนร้องขอให้มีความอดทนอดกลั้นทางด้านศาสนาและชาติ และพิจารณาผู้คนทั้งหลายว่า ต่างมีจุดประสงค์เดียวกันเช่นดังเพื่อนร่วมชาติของเขา (Querela Pacis)

ทฤษฎีกฎธรรมชาติสมัยใหม่ในช่วงต้นๆ ดูเหมือนเป็นไปได้ที่ว่าได้เสนอตัวสำหรับการคลอดลัทธิพลเมืองโลกในทางปรัชญาออกมา. แนวโน้มในทางโลกย์ของมัน(secularizing) และทัศนะปัจเจกที่แผ่กว้างออกไปท่ามกลางบรรดาผู้ปกป้องที่ว่า มนุษย์ทุกคนล้วนมีส่วนร่วมปันในคุณลักษณะมูลฐานบางอย่าง ซึ่งดูเหมือนจะได้นำเสนอประเด็นหนึ่งเกี่ยวกับการรวมตัวกันสำหรับมนุษยชาติในฐานะทั้งหมดอันหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม ในความคิดของบรรดานักทฤษฎีสมัยใหม่จำนวนมากช่วงต้นๆ สิ่งที่ปัจเจกชนทั้งมวลมีส่วนร่วมแบ่งปันกันก็คือ ความพยายามมุ่งมั่นในระดับมูลฐาน เพื่อที่จะพิทักษ์ปกป้องตัวตนหรือเ��ื่อเป็นการเอาตัวรอด(self-preservation) และความเป็นสากลเกี่ยวกับความพยายามอันนี้ มิได้เป็นข้อผูกมัดโดยพื้นฐานอันหนึ่งซึ่งมนุษย์ทั้งมวลที่รวมตัวกัน (หรือควรจะรวมตัวกัน) นั้น ควรเป็นไปในลักษณะ"ความเป็นชุมชนสากลอันหนึ่ง"(a universal community)

แต่อย่างไรก็ตาม จนกระทั่งบัดนี้มันมีปัจจัย 2 ประการ ซึ่งบางครั้งได้ผลักให้ทฤษฎีกฎธรรมชาติสมัยใหม่หันเข้าสู่ทิศทางของ "พลเมืองโลก"

ประการแรก, นักทฤษฎีกฎธรรมชาติบางคนทึกทักว่า ธรรมชาติที่ฝังรากอยู่ในมนุษย์ นอกจากเพื่อแนวโน้ม"ความอยู่รอดของตนเอง"แล้ว ยังเป็นเรื่อง"ความรู้สึกร่วมกัน"ด้วย มันคือรูปแบบหนึ่งของความชอบเข้าสังคมที่ได้รวมมนุษย์ทั้งมวล ณ ระดับพื้นฐานอันหนึ่งสู่ความเป็นชุมชนโลก. อย่างไรก็ดี ความดึงดูดใจในข้อผูกมัดร่วมกันนี้มันเปราะบางมาก และไม่ด้วยประการใดเลยที่มันจำเป็นจะโน้มไปสู่ลัทธิพลเมืองโลก

ตามข้อเท็จจริง ความคิดที่แท้เกี่ยวกับความชอบสมาคมโดยธรรมชาติของมนุษย์ บางครั้งได้ถูกใช้เพื่อการทำสงครามโดยชอบธรรมต่อผู้คนทั้งหลายในที่ต่างๆ บนโลก ผู้ซึ่งได้รับการกล่าวว่า ข้อผูกมัดร่วมกันอันนี้เป็นเรื่องของความรุนแรงในหนทางที่ไม่ใช่ธรรมชาติ หรือผู้ซึ่งถูกกล่าวถึงอย่างง่ายๆ ว่าได้วางตัวของพวกเขาเอง ให้อยู่ภายนอกขอบเขตศีลธรรมของมนุษย์ร่วมกัน โดยขนบธรรมเนีย��อันป่าเถื่อน อนารยะ ของพวกเขา

ประการที่สอง, ทฤษฎีกฎธรรมชาติสมัยใหม่ในช่วงแรกๆ บ่อยครั้งมักถูกนำไปเชื่อมโยงกับทฤษฎีสัญญาประชาคม และแม้ว่าบรรดานักทฤษฎีสัญญาประชาคมส่วนใหญ่ ได้เสนอทัศนะของพวกเขาออกมา, ถ้าไม่ใช่ลำพังตน, ก็สำหรับระดับของรัฐ และไม่ใช่สำหรับความสัมพันธ์ระดับนานาชาติ ความคิดที่แท้ซึ่งอยู่เบื้องหลังทฤษฎีสัญญาประชาคมได้น้อมนำตัวของมันเองเพื่อการประยุกต์ไปสู่ระดับที่สองนี้

Grotius, Pufendorf, และคนอื่นๆ ได้ดึงเอาความเกี่ยวพันกันเหล่านี้ออกมา และด้วยเหตุดังนั้น พวกเขาจึงได้วางรากฐานสำหรับกฎหมายระหว่างประเทศ. Grotius ได้สร้างจินตภาพ "สังคมที่ยิ่งใหญ่อันหนึ่งของรัฐต่างๆ" ซึ่งได้ถูกผูกพันกันโดยกฎหมายระหว่างประเทศ(Law of nation) ซึ่งยึดถือ"ระหว่างรัฐทั้งหมด" (De Iure Belli ac Paci, 1625, Prolegomena par. 17; Pufendorf, De Iure Naturae et Gentium, 1672)

การกลับฟื้นขึ้นมาของลัทธิพลเมืองโลก บริบททางประวัติศาสตร์ เกี่ยวกับการกลับฟื้นขึ้นมาทางปรัชญาของลัทธิพลเมืองโลกในช่วงระหว่างยุคสว่าง(the Enlightenment) ถูกทำขึ้นด้วยปัจจัยหลายประการ กล่าวคือ การปรากฏตัวขึ้นมาของลัทธิทุนนิยมและการค้าโลกที่เพิ่มขึ้น ตลอดรวมถึงการครุ่นคิดต่างๆ ในทางทฤษฎีในตัวมันเอง; ความจริงเกี่ยวกับจักรวรรดิทั้งหลายที่แผ่กว้างออกไป ซึ่งได้ขยายออกไปทั่วโลก; การเดินทางรอบโลก, และสิ่งที่เรียกกันในทางมานุษยวิทยาว่า "การค้นพบ" ได้ช่วยส่งเสริมเรื่องเหล่านี้ให้ง่ายขึ้น; ความสนใจที่ได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ในปรัชญา���ฮเลนิสติก; และการปรากฏตัวของความนึกคิดเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน และการเพ่งความสนใจในทางปรัชญาในเรื่องเหตุผลของมนุษย์

Republic of letter ปัญญาชนจำนวนมากของช่วงเวลาดังกล่าว มองว่าพวกเขาเองเป็นสมาชิกอยู่ใน"สาธารณรัฐทางปัญญา"ข้ามชาติ (the transnational "republic of letter") อย่างมีนัยสำคัญ, มากกว่าที่พวกเขาจะเป็นสมาชิกของรัฐทางการเมืองใดโดยเฉพาะ(the particular political state) ที่ตัวพวกเขาสังกัดอยู่. ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ความสัมพันธ์ของพวกเขากับรัฐบาล บ่อยครั้ง ถูกทำให้ตึงเครียดเนื่องมาจากปัญหาเกี่ยวกับการเซ็นเซอร์. อันนี้ได้ตระเตรียมให้พวกเขาได้ครุ่นคิดพิจารณาในเทอมต่างๆ ที่ไม่เหมือนกับรัฐและผู้คนของรัฐเหล่านั้น และได้รับเอาทัศนะและมุมมองพลเมืองโลกมาใช้

Human right - Cosmopolitanism - world citizenship ภายใต้อิทธิพลของการปฏิวัติอเมริกัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระหว่างปีแรกๆ ของการปฏิวัติฝรั่งเศส ลัทธิพลเมืองโลกดูเหมือนจะให้แรงดลใจมากที่สุดกับการก่อการ. คำประกาศปี ค.ศ.1789 เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน ได้เจริญงอกงามขึ้นมาจากแบบแผนความคิดเรื่องพลเมืองโลก และมันไดรับการเสริมเพิ่มพลังขึ้นตามลำดับ

ในคริสตศตวรรษที่ 18, ศัพท์คำว่า"cosmopolitanism" และ "world citizenship" บ่อยครั้งได้ถูกนำมาใช้ไม่ใช่ในฐานะป้ายฉลากสำหรับทฤษฎีในทางปรัชญาเท่านั้น แต่มันได้ถูกนำมาใช้เพื่อบ่งชี้ถึงท่าทีหรือทัศนคติเกี่ยวกับความใจกว้าง, การเปิดใจ, และการมีใจเป็นกลางโดยไม่มีอคติ. คนที่เป็นพลเมืองโลก คือคนที่ไม่เพียงอ่อนน้อมถ่อมตนหรือรับใช้ศาสนา หรืออำนาจทางการเมืองหนึ่งใดโดยเฉพาะ แต่เป็นคนที่ไม่ถูกทำให้มีอคติขึ้นมาโดยความซื่อสัตย์จงรักภักดี หรือการมีอคติทางด้านวัฒนธรรม

ยิ่งไปกว่านั้น ศัพท์คำนี้บางครั้งยังถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงคนที่ได้รับการน้อมนำให้มีวิถีชีวิตแบบผู้เจริญแล้ว หรือผู้ซึ่งชอบเดินทางท่องเที่ยว, รักและชื่นชมในการติดต่อระหว่างกันข้ามชาติ หรือรู้สึกว่าอยู่ที่ไหนก็เหมือนกับอยู่ที่บ้านของตนเองในทุกๆ ที่. ในความหมายนี้ สารานุกรมได้กล่าวถึงคำว่า"พลเมืองโลก"(cosmopolitan) ว่า มักจะถูกใช้เพื่อบ่งถึง"คนซึ่งไม่อยู่กับที่ตายตัว", หรือ"คนที่ ไม่ว่าที่ไหน ไม่ใช่คนแปลกหน้า". แม้ว่าบรรดานักเขียนเรื่องทางปรัชญา อย่าง Montesquieu, Voltaire, Diderot, Addison, Hume, และ Jefferson ต่างก็จำแนกตัวของพวกเขาในฐานะพลเมืองโลก ในความหมายอย่างใดอย่างหนึ่งของนัยยะเหล่านี้ โดยเหตุดังกล่าว ธรรมเนียมข้างต้นจึงไม่ใช่ความสนใจทางปรัชญาเสียเลยทีเดียว

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในครึ่งหลังของคริสตศตวรรษที่ 18, อย่างไรก็ตาม ศัพท์คำนี้ได้ถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงความเชื่อมั่นทางปรัชญาที่เพิ่มมากขึ้นด้วย นักเขียนบางคนได้มี��ารรื้อฟื้นจารีตแบบไซนิกขึ้นมาใหม่. Fougeret de Montbron ในงานอัตชีวประวัติของเขาในปี ค.ศ.1753 ได้บันทึกว่า, Le Cosmopolite, เป็นการเรียกตัวของเขาเองในฐานะที่เป็นพลเมืองโลกคนหนึ่ง(a cosmopolitan) มีการอรรถาธิบายว่า เขาได้ท่องเที่ยวไปในทุกหนแห่งโดยไม่ผูกมัดกับสถานที่ใด และประกาศว่า "ทุกๆ ประเทศก็เป็นอย่างเดียวกันสำหรับตัวข้าพเจ้า" และ [ข้าพเจ้า] เปลี่ยนที่พำนักพักพิงไปตามอำเภอใจของตนเอง ("All the countries are the same to me" and "[I am] changing my places of residence according to my whim") (p. 130)

ลัทธิพลเมืองโลก : การวิจารณ์และการปกป้อง แม้ว่าตามข้อเท็จจริงคือว่า มีนักเขียนอยู่เพียงไม่กี่คนที่ผูกมัดตัวของพวกเขาเองเข้ากับลัทธิพลเมืองโลก แต่อันนี้เป็นเรื่องที่บรรดานักวิจารณ์ทั้งหลายเกี่ยวกับลัทธพลเมืองโลกได้หยิบขึ้นมาเป็นเป้าในการโจมตีพวกเขา ยกตัวอย่างเช่น

- Jean-Jacques Rousseau ได้แสดงความข้องใจว่า พวกลัทธิพลเมืองโลก "คุยโตโอ้อวดว่าพวกเขารักคนทุกคน (tout le monde, หมายความถึง the Whole world ด้วย) ซึ่งมีสิทธิ์ที่จะไม่รักใครเลยด้วย" (Geneva Manuscript version of The Social Contract, 158).

- Johann Georg Schlosser, ในบทกวีเชิงวิพากษ์ 'Der Kosmopolit' เขียนเอาไว้ทำนองว่า "มันเป็นการดีที่จะรู้สึกภาคภูมิใจในประเทศของตน ยิ่งกว่าที่จะไม่มีประเทศเลย" ชัดเจนที่จะสันนิษฐานได้ว่า ลัทธิพลเมืองโลกมีนัยยะเป็นอย่างหลังนี้ และเป็นปฏิปักษ์กับการผูกติด

กระนั้นก็ตาม บรรดาผู้ปกป้องลัทธิพลเมืองโลกในคริสตศตวรรษที่ 18 มิได้ให้การยอมรับต่อสิ่งเหล่านี้ ในทัศนะของพวกเขาตามคำอธิบายในเชิงวิพากษ์เหล่านี้ พวกเขาเข้าใจลัทธิพลเมืองโลกมิใช้ในฐานะรูปแบบหนึ่งของลัทธิปัจเจกชนสุดขั้วหรือเลยเถิด แต่มันค่อนข้างดึงมาจากขนบจารีตของบรรดานักคิดสโตอิกทั้งหลาย ซึ่งมีนัยยะเป็นไปในเชิงบวกเกี่ยวกับอุดคติทางศีลธรรมของชุมชนมนุษย์ที่เป็นสากล (the positive moral ideal of a universal human community) และพวกเขาไม่คิดว่าอุดมคติเหล่านี้ เป็นปฏิปักษ์ต่อการผูกติดเป็นการเฉพาะ อย่างเช่น ความรักชาติ(patriotism) หรือความรู้สึกชาตินิยม เป็นต้น

บางคนอย่างเช่นนักเขียนชาวเยอรมัน Christoph Martin Wieland, ค่อนข้างจะยืนหยัดใกล้เคียงกับทัศนะของพวกสโตอิกทีเดียว ส่วนคนอื่นๆ ก็ได้พัฒนาทฤษฎีศีลธรรมพลเมืองโลกไปเป็นทฤษีใหม่ๆ อย่างเด่นชัด. ตามความคิดของ Kant (1724-1804) สิ่งมีชีวิตที่มีเหตุผลทุกๆ ชนิด คือสมาชิกอยู่ในชุมชนทางศีลธรรมหนึ่งเดียว (all rational beings are members in a single moral community)

พวกเขาอุปมาคล้ายคลึงกับบรรดาพลเมืองในความหมายทางการเมือง(แบบ���าธารณรัฐ - republic) ที่ว่า พวกเขาต่างมีส่วนร่วมในคุณลักษณ์เฉพาะของเสรีภาพ, ความเสมอภาค, และมีความเป็นอิสระ, และที่ว่าพวกเขามีกฎเกณฑ์(กฎหมาย - law)ของพวกเขาเอง. อย่างไรก็ตาม กฎเกณฑ์ร่วมกันของพวกเขาคือกฎของศีลธรรม ซึ่งมีพื้นฐานวางอยู่บนเหตุและผล

พลเมืองโลกในแนวประโยชน์นิยมและเชิงศีลธรรม บรรดาพลเมือ��โลกในแนวประโยชน์นิยมในช่วงต้นๆ อย่าง Jeremy Bentham (1748-1832), ในทางที่ตรงข้าม, ปกปักษ์รักษาลัทธิพลเมืองโลกของพวกเขาโดยการชี้ถึงประโยชน์ร่วมกัน และความเสมอภาคของประชาชาติทั้งมวล"

ลัทธิพลเมืองเมืองโลกเชิงศีลธรรม ถูกวางรากฐานอยู่ในความมีเหตุผลของมนุษย์ หรือในคุณลักษณ์บางอย่างในเชิงสากลที่มีส่วนร่วมปันกันในท่ามกลางมนุษย์ (และในบางกรณี สิ่งมีชีวิตอื่นๆ) อย่างเช่น ความสามารถที่จะมีประสบการณ์ความพึงพอใจและความเจ็บปวดร่วมกัน ความหมายหนึ่งในทางศีลธรรม หรือจินตนาการทางสุนทรีย์ต่างๆ

พลเมืองโลกทางศีลธรรมมองว่า มนุษย์ทั้งมวลต่างเป็นพี่น้องกัน (แม้ว่าจะมีอคติในเรื่องเพศสภาพก็ตาม) - ความคล้ายคลึงกันอันหนึ่งกับสิ่งซึ่งพวกเขามีเป้าหมายที่จะแสดงถึงความเสมอภาคกันโดยพื้นฐานของมนุษย์ทั้งมวล, ขจัดความเป็นทาสทิ้งไป, ทำลายการตักตวงผลประโยชน์แบบอาณานิคม, รวมถึงลำดับชั้นสูงต่ำแบบศักดินา, และการอบรมสั่งสอนถึงความหลากหลาย

พัฒนาการของลัทธิพลเมืองโลกในยุคสมัยใหม่ นักพลเมืองโลกบางคน ได้พัฒนาทัศนะของพวกเขาไปสู่ทฤษฎีทางการเมืองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. ในบรรดานักพลเมืองโลกในทางการเมือง ซึ่งสุดขั้วมากที่สุดในช่วงคริสตศตวรรษที่ 18 ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคือ Anarcharsis Cloots (Jean-Baptiste du Val-de-Grace, baron de Cloots, 1755-1794). Cloots ซึ่งเป็นผู้ที่ให้การสนับสนุนการล้มเลิกรัฐที่มีอยู่ทั้งหมด และสถาปนารัฐโลกที่เป็นหนึ่งเดียวขึ้นมา ภายใต้สิ่งซึ่งปัจเจกชนทุกคนจะได้อยู่ร่วมกันโดยตรง

ข้อถกเถียงในเชิงเหตุผลของเขา - ประการแรกสุดนั้น ดึงมาจากโครงสร้างทั่วไปเกี่ยวกับทฤษฎีสัญญาประชาคม. ถ้ามันดำรงอยู่ในผลประโยชน์ทั่วไปสำหรับทุกคน ที่จะยอมจำนนต่ออำนาจรัฐ ซึ่งเป็นผู้ที่บังคับใช้กฎหมายอันนำมาซึ่งความมั่นคงปลอดภัย หากเป็นเช่นนั้น ข้ออ้างเหตุผลอันนี้ก็ประยุกต์ใช้ได้กับแนวคิดโลกกว้าง และสนับสนุนการสถาปนาสาธารณรัฐโลกอันหนึ่งของปัจเจกชนร่วมกันขึ้นมา ซึ่งไม่ใช่ความเป็นพหุลักษณ์ของรัฐต่างๆ ที่พวกเขาค้นพบตัวเองอยู่ในรัฐที่เป็นธรรมชาติของแต่ละคน

- ประการต่อมา เขาอ้างเหตุผลว่า อำนาจอธิปไตยควรจะดำรงอยู่กับผู้คนทั้งหลาย และนั่นคือแนวคิดเกี่ยวกับอำนาจอธิปไตยในตัวเอง เพราะมันเกี่ยวพันกับความเป็นปัจเจก ซึ่งมีนัยยะว่า มันสามารถเป็นไปได้แต่ในเรือนร่างอธิปไตยหนึ่งเดียวในโลก กล่าวคือ เชื้อชาติมนุษย์ในฐานะทั้งหมดร่วมกัน (La republique universelle ou adresse aux tyrannicides, 1792; Bases constitutionelles de la republique du genre humain, 1793)

Immanuel Kant ส่วนใหญ่ของนักพลเมืองโลกในทางการเมืองไม่ได้ไปไกลถึงขนาด Cloots. Immanuel Kant ซึ่งค่อนข้างมีชื่อเสียงมากที่สุด ให้การสนับสนุนรูปแบบลัทธิพลเมืองโลกที่อ่อนกว่ามากอันหนึ่ง เกี่ยวกับแบบแผนทางกฎหมายระหว่างประเทศ กล่าวคือ เป็นเรื่องของสมาคมหรือพันธมิตรประชาชาติต่างๆ(league of nations). ใน Perpetual Peace (1795) Kant ได้ให้เหตุผลว่า

- สันติภาพที่แท้จริงในโลกกว้าง จะเป็นไปได้ก็แต่เพียงเมื่อรัฐต่างๆ ได้รับการจัดระบบภายใน เป็นไปตามแบบแผนหรือหลักการทั้งหลายของสาธารณรัฐเท่านั้น

- ส่วนการจัดระบบภายนอก จะเป็นไปในรูปของสมาพันธ์หรือพันธมิตรตามความสมัครใจ เพื่อประโยชน์แห่งการรักษาสันติภาพ และเมื่อรัฐต่างๆ ให้ความเคารพต่อสิทธิมนุษยชน ซึ่งไม่เพียงพลเมืองของบรรดารัฐของตนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนต่างถิ่นทั้งหลายด้วย

เขาอ้างเหตุผลว่า สมาพันธรัฐ(league of state - สันนิบาตรัฐ)ไม่ควรเป็นการบีบบังคับด้วยกำลังทหาร เพราะนั่นจะเป็นการไปละเมิดอำนาจอธิปไตยภายในของรัฐต่างๆ ซึ่งจะก่อให้เกิดอันตรายอย่างมีศักยภาพต่อเสรีภาพของปัจเจกชนที่สร้างขึ้นมาภายในรัฐเหล่านั้น (ถ้าอำนาจของสมาพันธ์ดังกล่าวให้ความเคารพเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนน้อยกว่าสมาชิกรัฐบางรัฐ) และมันจะไปลดทอนโอกาสที่รัฐทั้งหลายจะมาร่วมกันอย่างแท้จริง

นักวิจารณ์บางคนให้เหตุผลในเชิงตอบโต้ว่า ฐานะตำแหน่งของ Kant ดูเหมือนจะไม่ค่อยสอดคล้องกับสิ่งเหล่านี้นัก บนพื้นฐานที่ว่า มีเพียงหนทางเดียวที่จะเอาชนะรัฐโดยธรรมชาติอย่างเต็มที่ ท่ามกลางรัฐต่างๆ ซึ่งสำหรับพวกมันแล้วก็คือ การเข้าไปสู่ความเป็นเอกภาพแห่งสมาพันธ์รัฐ(a federative unity of states)ด้วยอำนาจการบีบบังคับ

พวกเขาได้แปรเปลี่ยนแนวความคิดเกี่ยวกับอำนาจอธิปไตยในเชิงกระบวนการ โดยการคิดถึงมันในฐานะที่เป็นชั้นๆ และอันนี้ได้ทำให้พวกเขาสามารถให้เหตุผลว่า รัฐต่างๆ ควรจะแปรเปลี่ยนส่วนหนึ่งของอำนาจอธิปไตยของตนไปสู่ระดับของสมาพันธ์ดังกล่าว ซึ่งเพียงในส่วนที่เกี่ยวพันกับความสัมพันธ์ภายนอกของพวกมันกับรัฐอื่นๆ เท่านั้น. ขณะเดียวกันก็ยังคงสงวนรักษาอำนาจอธิปไตยของรัฐต่างๆ ที่เกี่ยวพันกับกิจการภายในของพวกมันเอาไว้ได้ (the early Fichte - Johann Gottlieb 1762-1814 Ger. Philos.)

ในอีกด้านหนึ่งนั้น บรรดานักเขียนในยุคโรแมนติครู้สึกว่า รัฐอุดมคติไม่ควรที่จะเกี่ยวข้องกับการบังคับขู่เข็ญใดๆ ทั้งสิ้น และด้วยเหตุดังนั้น อุดมคติเกี่ยวกับพลเมืองโลกควรจะเกี่ยวกับสาธารณรัฐโลกอันหนึ่ง ในลักษณะของภราดรภาพ ความเป็นพี่น้อง ซึ่งเป็นสาธารณรัฐที่ปราศจากเผด็จการอำนาจเบ็ดเสร็จ (the young Friedrich Schlegel, 1772-1829 Ger. Philos.)

Kant ยังได้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับกฎหมายพลเมืองโลกด้วย โดยได้เสนอแนะถึงพื้นที่ที่สามเกี่ยวกับกฎหมายสาธารณะ(a third sphere of public law) - นอกจากกฎหมายรัฐธรรมนูญและกฎหมายระหว่างประเทศ - กฎหมายสาธารณะ(กฎหมายพลเมืองโลก) คือกฎซึ่งบรรดารัฐต่างๆ และปัจเจกบุคคลทั้งหลายมีสิทธิ และเป็นที่ที่ปัจเจกชนมีสิทธิเหล่านี้ในฐานะพลเมืองของโลก มากกว่าที่จะเป็นพลเมืองของรัฐใดรัฐหนึ่งโดยเฉพาะ

ลัทธิพลเมืองโลกในทางเศรษฐกิจ นอกจากรูปแบบทางศีลธรรมและการเมืองของลัทธิพลเมืองโลกแล้ว สิ่งเหล่านี้ได้ไปปรากฏในรูปของ"ทฤษฎีพลเมืองโลกทางเศรษฐกิจ"ด้วย. การค้าเสรีได้รับการสนับสนุนโดยบรรดานักต่อต้านลัทธิพาณิชยนิยม(anti-mercantilists - พวกนี้ไม่เห็นด้วยกับการเพิ่มความมั่งคั่งของชาติ โดยกฎเกณฑ์ของรัฐบาลด้วยผลประโยชน์ทางการค้า กล่าวคือไม่ต้องการให้รัฐเข้ามายุ่งเกี่ยว) อย่าง Adam Smith และ Dietrich Hermann Hegewisch ในคริสตศตวรรษที่ 18 ที่รัฐได้เข้ามาควบคุมมากขึ้นๆ ตามลำดับ. พวกเขาแสวงหาหนทางที่จะขจัดหรือลดทอนบทบาททางการเมืองในปริมณฑลทางเศรษฐกิจ

อุดมคติของพวกเขาคือ โลกที่อัตราภาษีศุลกากรและข้อจำกัดต่างๆ ในการค้าระหว่างประเทศได้ถูกเลิกล้มไป, โลกซึ่งตลาด (ไม่ใช่รัฐบาล) เป็นผู้ที่เอาใจใส่เกี่ยวกับความต้องการทั้งหลายของผู้คน

อันนี้ค่อนข้างสวนทางกันกับลัทธิพาณิชยนิยม(mercantilism) พวกเขาให้เหตุผลว่า มันจะเป็นประโยชน์มากกว่าสำหรับคนทุกคนที่เกี่ยวข้อง ถ้าชาติหนึ่งนำเข้าสินค้าต่างๆ ซึ่งแพงกว่ามากหากจะผลิตขึ้นมาภายในประเทศ, และด้วยเหตุนี้ สมมุติฐานอันนั้นที่ว่า รัฐของตนจะได้กำไร ถ้าเผื่อว่ารัฐอื่นๆ ไม่สามารถที่จะส่งออกสินค้าของพวกมันได้จึงผิด. พวกเขาให้เหตุผลว่า สถานการณ์ดังกล่าวค่อนข้างตรงข้ามกันเลยทีเดียว กล่าวคือ การเลิกล้มเกี่ยวกับลัทธิ��กป้อง (เช่นการปกป้องการค้าด้วยกำแพงภาษี) จะสร้างผลกำไรให้กับทุกคน เพราะรัฐอื่นๆ จะได้กำไรจากการส่งออกของพวกมัน ทำให้ถึงซึ่งมาตรฐานสูงของการดำรงชีวิต และต่อจากนั้นก็กลายเป็นหุ้นส่วนทางการค้าที่ดีขึ้น เพราะว่าพวกมันสามารถนำสินค้าเข้าได้มากขึ้น เช่นเดียวกัน

ในทัศนะของพวกเขา หลังจากทำการค้า จะทำให้โลกมีเสรีภาพ ความสำคัญของรัฐประชาชาติต่างๆ ก็จะลดทอนลงอย่างน่าตื่นเต้น. ขณะที่ปัจจุบัน รัฐประชาชาติทั้งหลายได้เพ่งความสนใจลงไปบนเศรษฐกิจของชาติและการปกป้อง ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง อันที่จริงบทบาทในอนาคตของรัฐต่างๆ จะทำหน้าที่มากที่สุดเพียงสนับสนุนและส่งเสริมเท่านั้น

ในอุดมคติเกี่ยวกับตลาดโลก สงครามจะไม่ใช่ผลประโยชน์ของใครอีกต่อไป. ความมีเสรีของตลาดโลกมากขึ้นจะกลายเป็นสิ่งที่มีบทบาทสำคัญในอนาคต ในขณะที่รัฐต่างๆ จะลดบทบาทของพวกมันลงจนเหลือเพียงน้อยนิดเท่านั้น

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เรียบเรียงมาจากบางส่วนของหัวข้อเรื่อง Cosmopolitanism จากแหล่งที่มา: http://plato.stanford.edu/entries/cosmopolitanism/ First published Sat Feb 23, 2002; substantive revision Tue Nov 28, 2006

http://v1.midnightuniv.org/midnight2544/0009999717.html

[megahallemax-blog]

St. Augustin: Neger demonstrieren erneut gegen Abschiebung

Neuer Beitrag wurde unter https://public.hallemax.com/09062017084811@id=801@cat=thema/fluechtlingskriese@cont=%20st-augustin-neger-demonstrieren-erneut-gegen-abschiebung p> veröffentlicht

St. Augustin: Neger demonstrieren erneut gegen Abschiebung strong> p>

p>

Von Verena B. Bonn | Etwa 60 „Flüchtlinge“ aus der Zentralen Unterbringungseinrichtung in Sankt Augustin (ZUE) sind am Morgen des 7. Juni auf die Straße gegangen, um unter Polizeischutz zum zweiten Mal innerhalb von zwei Wochen friedlich gegen Rückführungen und die Bedingungen in ihrer Unterkunft zu protestieren. Dabei kam es zu erheblichen Verkehrsbehinderungen.

„Wir sind gekommen, um zu bleiben“, versichern uns die millionenfach ins Land einfallenden „Schutzsuchenden“ aus Afrika und dem Orient, denn sie wollen auf unsere Kosten ein schöneres Leben führen, das Land der ungläubigen „Köterrasse“ „zum Positiven verändern“ und als Fachkräfte für Zuhälter, Dschihadist, Dealer, Messerstecher, Einbrecher, Fahrer von Terroreinsatz-Fahrzeugen und Nix ein zweites Wirtschaftswunder schaffen.

Ausreisezentrum

Inzwischen gibt es allerdings eher weniger Refugees welcome“-Flüchtlingsheime mehr, sondern vermehrt sogenannte „Refugees not welcome“, touristische „Ausreisezentren“ für eine glückliche Heimkehr. So auch in Sankt Augustin bei Bonn.

Dort lief von Februar bis Ende Mai ein Pilotprojekt zum Dublinverfahren. Anfang April waren in der ehemaligen Medienzentrale von den rund 480 Flüchtlingen etwa 350 als Dublin-Flüchtlinge untergebracht. Seither leben dort also auch Flüchtlinge, die Deutschland sofort wieder verlassen müssen, weil sie ihren Asylantrag in den Ländern stellen sollen, in denen sie sich erstmals registriert haben. Laut Bezirksregierung wurden in der Zeit 13 Rückführungen nach Italien vollzogen. Ende Mai teilte die Bezirksregierung mit, dass das Projekt nicht weitergeführt wird.

Derzeit leben noch 261 Flüchtlinge im Dublinverfahren in der Unterkunft und machen den Anwohnern das Leben zur Hölle. Sarah Schneider vom Arbeiter-Samariter-Bund steht den Bewohnern als Asylverfahrensberaterin zur Seite und wünscht sich ebenfalls ein Ende der Rückführungen, die „eine große Belastung für die Jungs“ sei.

Eine große Belastung für die Jungs ist auch eine Bürgerinitiative, die sich gegen das ZUE gegründet hat. Darin hatten sich 17 Parteien unter dem Namen „ZU-Ende jetzt“ zusammengetan und einen sofortigen Stopp des Pilotprojekts gefordert. Seit der Nutzungsänderung ist eine deutliche Verschlechterung der Verhältnisse im Umfeld eingetreten, die „für die Menschen in der Umgebung nur noch als unzumutbar bezeichnet werden kann“, beschwert sich die Bürgerinitiative. Dabei führt sie u.a. tägliche Trinkgelage, Vermüllung und Wildpinkeln an. „Gerade die Ansammlung größerer, teilweise alkoholisierter Gruppen führt bei vielen Anwohnern und Passanten zumindest zu einem Unsicherheitsgefühl oder Angst vor Übergriffen.“ Drogenkonsum und verbale Anmache sind gleichfalls an der Tagesordnung. Vor allem Frauen fühlen sich dort nicht mehr wohl, da im Heim überwiegend stark pigmentierte Männer ohne Bleiberecht, aber mit starkem Sexualtrieb untergebracht sind.

Eltern in Sorge

Insbesondere die Eltern der naheliegenden Kita sind beunruhigt, viele wollen ihr Kind wegen der ZUE woanders unterbringen. Eine Anwohnerin berichtete, dass ihre Tochter von älteren Negern angesprochen wurde, die sie fragten, ob sie „ihre Freundin“ sein wolle. Sie wollte aber nicht. Solche Diskriminierungen machen die Neger traurig. Sie müssen sich dann betrinken oder Drogen nehmen. Trotzdem wollen sie bleiben.

Als Lösung sollte der Zaun um die Kita einen Sichtschutz erhalten, damit „Erwachsene nicht mehr ungehindert auf das Kitagelände schauen können“. Das Zugangstor außerhalb der Bringzeiten soll verschlossen und eine Sprechanlage eingebaut werden. „In der pädagogischen Arbeit soll das Thema Kontaktaufnahme durch Fremde verstärkt aufgenommen werden.“ Außerdem sollten mehr Bespaßungsangebote für die Heimkehrer in spe geschaffen werden, die so lange hierbleiben, bis sie nach zwanzig Prozessen aufgrund erfolgter Integration mit Demokratie- und Sprachzertifikat, Krankheit, Heirat mit Nichtschwarzen usw. ein Bleiberecht und eine schöne Wohnung mit lebenslanger Alimentierung erhalten. Ein Ende des ZUE in Sankt Augustin forderte auch der Bundestagsabgeordnete Norbert Röttgen von der CDU (Christliche Döner-Partei). Die 261 Flüchtlinge im Dublin-Verfahren bleiben in der Unterkunft, bis sie entweder zurück nach Italien oder Polen geführt werden können oder nach etwa sechs Monaten einer Kommune zugewiesen würden, teilte Jan Peter von der Pressestelle der Bezirksregierung mit. Am Dienstag hätten sechs Rückführungen stattfinden sollen, eine sei vollzogen worden.

Bundesweite Berühmtheit genießt das vorbildliche Abschiebeheim auch deshalb, weil dort zeitweise auch die abzuschiebende Vergewaltigungsfachkraft aus Ghana, Eric Kwame Andam X., lebte, die am 2. April in der Siegaue eine junge Frau brutal vergewaltigte, die dort mit ihrem Freund zeltete. Zunächst hieb er mit einer Astsäge auf das Zelt des Paares ein, bedrohte es mit dem Tode und vergewaltigte anschließend die junge Frau (PI-NEWS berichtete). Diese „ungewöhnliche Tat“ „erschütterte“ alle guten Menschen. Auf eine Rückfrage der ermittelnden Beamten in dem Heim, ob der Täter dort bekannt sei, antwortete die politisch korrekte Heimleiterin, dass man hier nicht jeden Neger kennen könne. Der afrikanische Vergewaltiger sitzt derzeit in Untersuchungshaft und konnte somit leider nicht an der gestrigen Protestkundgebung teilnehmen.

In einem Papier fassten die Neger zusammen: „Wir haben alle Gründe, warum wir unsere Heimat verlassen haben.“ Und der Sprecher sagte: „Wir appellieren friedlich an die Regierung. Wir möchten in Deutschland in Frieden leben.“ Das möchten wir auch, und deshalb müssen die Neger in ihre Heimat oder sonst wohin ausgeschafft werden. Vielleicht nehmen Flüchtlings-Mutti Angela Merkel oder Claudia Roth welche bei sich auf. Als perfekte Köchin kann letztere auch umsonst Halal-Essen anbieten. Sie steht zwar mehr auf Türken, aber Neger gehen sicher auch, denn wir sind bunt und tolerant.

jQuery(document).ready(function($) iPhorm.logic[6] = "logic":"25":"action":"show","match":"any","rules":["element_id":"24","operator":"eq","value":"Nein"],"14":"action":"show","match":"any","rules":["element_id":"13","operator":"eq","value":"Sonstiges"],"dependents":"24":[25],"13":[14],"animate":true; $('#iphorm-593a44bf8b771').iPhorm("id":6,"uniqueId":"593a44bf8b771","useAjax":true,"successMessageTimeout":10,"resetFormValues":"","clElementIds":[25,14],"clDependentElementIds":[24,13],"centerFancybox":true,"centerFancyboxSpeed":true); if ($.isFunction($.fn.qtip)) $('.iphorm-tooltip-hover', iPhorm.instance.$form).qtip( style: classes: 'qtip-plain qtip-shadow' , position: my: 'left center', at: 'right center', viewport: $(window), adjust: method: 'shift' ); $('.iphorm-tooltip-click', iPhorm.instance.$form).qtip( style: classes: 'qtip-plain qtip-shadow' , position: my: 'left center', at: 'right center', viewport: $(window), adjust: method: 'shift' , show: event: 'focus' , hide: event: 'unfocus' ); $('.iphorm-tooltip-icon-hover', iPhorm.instance.$form).qtip( style: classes: 'qtip-plain qtip-shadow' , position: my: 'left center', at: 'right center', viewport: $(window), adjust: method: 'shift' , content: text: function (api) return $(this).find('.iphorm-tooltip-icon-content').html(); ); $('.iphorm-tooltip-icon-click', iPhorm.instance.$form).qtip( style: classes: 'qtip-plain qtip-shadow' , position: my: 'left center', at: 'right center', viewport: $(window), adjust: method: 'shift' , show: event: 'click' , hide: event: 'unfocus' , content: text: function (api) return $(this).find('.iphorm-tooltip-icon-content').html(); ); $('.iphorm-labels-inside > .iphorm-element-spacer > label').hover(function () $(this).siblings('.iphorm-input-wrap').find('.iphorm-tooltip-hover').qtip('show'); , function () $(this).siblings('.iphorm-input-wrap').find('.iphorm-tooltip-hover').qtip('hide'); ); if ($.isFunction($.fn.uniform)) $('select, input:checkbox, input:radio', iPhorm.instance.$form).uniform(context: iPhorm.instance.$form, selectAutoWidth: false); if ($.isFunction($.fn.inFieldLabels)) $('.iphorm-labels-inside:not(.iphorm-element-wrap-recaptcha) > .iphorm-element-spacer > label', iPhorm.instance.$form).inFieldLabels(); $('.iphorm-group-row > div:last-child:not(:first-child)', iPhorm.instance.$form).add('.iphorm-group-row:last-child', iPhorm.instance.$form).addClass('last-child'); iPhorm.instance.applyAllLogic(true); $('#iphorm-outer-593a44bf8b771').css('visibility', 'visible'); );

Sehr geehrter Leser,

über das nachfolgende Formular haben Sie die Möglichkeit, einen oder mehre Vorfälle mit sogenannten "Asylbewerbern" oder auch Vorfälle mit ausländischen Kriminellen und auch mit einheimischen Kriminellen an uns zu melden.

Wir werden nach entsprechender Überprüfung die Vorfälle an das Licht der Öffentlichkeit bringen.

Das Team von HALLEMAX

Anrede:(Pflichtfeld)

Frau Herr

Vorname:(Pflichtfeld)

Familienname:(Pflichtfeld)

E-Mail-Adresse:(Pflichtfeld)

Unter realen Namen veröffentlichen?(Pflichtfeld)Soll der Beitrag unter Ihren Realen Namen veröffentlicht werden?

Nein

Ja

Name für Veröffentlichung:(Pflichtfeld)

Thema:(Pflichtfeld)

Flüchtlingskriese Ausländerkriminalität Blaulicht Asylindustrie Nachrichten Linksfaschisten Rapefugees Sonstiges

Thema:(Pflichtfeld)

Ihr Beitrag:(Pflichtfeld)

Hier haben Sie die Möglichkeit, eine oder mehrere Dateien an uns zu übermitteln. Die Größe aller Dateien insgesamt darf die Größe von 3 MByte nicht übersteigen. Zulässig sind folgende Dateiformate: pdf, png, jpg, jpeg, txt, rtf, doc, docx, xls, xlsx

Datei-Upload

File 1

jQuery(document).ready(function ($) if ($.isFunction($.fn.uniform)) $('.iphorm_6_21-element-wrap input:file', iPhorm.instance.$form).uniform( fileDefaultHtml: 'Keine Datei ausgewählt', fileButtonHtml: 'Datei(en) auswählen . . .' ); ); jQuery(document).ready(function ($) $('.iphorm_6_21-input-wrap', iPhorm.instance.$form).show(); );

Datei(en) auswählen . . .

jQuery(document).ready(function ($) iPhorm.instance.addUploader( id: 21, name: 'iphorm_6_21', uniqueId: 'iphorm_6_21_593a44bf8b771', fileTypes: '*.pdf; *.png; *. jpg; *. jpeg; *. txt; *. rtf; *. doc; *. docx; *. xls; *. xlsx', fileTypesDescription: 'Erlaubte Dateien', fileSizeLimit : "3145728B", fileUploadLimit : 0 ); );

Maximale Größe 10MB

Dieses Feld sollte nicht ausgefüllt werden

Vorfall melden . . .

Bitte warten …

jQuery('#iphorm-outer-593a44bf8b771 script').remove();

p> blockquote>