#Fundación Mapfre | Explore Tumblr posts and blogs

automaticlovercomputer · 11 days ago

Text

Exposiciones en Madrid

Exposiciones en Madrid: Guía Completa para Disfrutar del Arte y la Cultura en la Capital

Madrid es una de las capitales culturales de Europa, con una rica oferta de exposiciones que atraen a visitantes de todas partes del mundo. Desde arte clásico en el Museo del Prado hasta las exposiciones de vanguardia en el Museo Reina Sofía, la ciudad cuenta con espacios únicos que destacan lo mejor del arte, la historia y la ciencia. En esta guía, te contamos todo lo que necesitas saber sobre las mejores exposiciones en Madrid y cómo aprovechar al máximo tu visita.

1. Exposiciones de Arte Clásico en Madrid

Para los amantes del arte clásico, Madrid es el hogar de algunas de las colecciones más prestigiosas del mundo. Entre las exposiciones imperdibles, destacamos:

Museo del Prado: Este museo alberga obras maestras de artistas como Velázquez, Goya y El Bosco. Frecuentemente ofrece exposiciones temporales que exploran temas específicos o la obra de un artista destacado.

Museo Thyssen-Bornemisza: Aquí encontrarás exposiciones temporales que abarcan desde el Renacimiento hasta el siglo XX, complementando su amplia colección permanente de pintura europea.

2. Exposiciones de Arte Moderno y Contemporáneo

El arte moderno y contemporáneo también tiene un espacio destacado en Madrid, con museos que presentan lo mejor de las vanguardias y las últimas tendencias artísticas.

Museo Reina Sofía: Casa del famoso "Guernica" de Picasso, el Reina Sofía ofrece exposiciones de artistas internacionales de los siglos XX y XXI, así como muestras de arte experimental y conceptual.

CaixaForum Madrid: Un espacio único que alberga exposiciones de arte contemporáneo, fotografía y diseño. Además, su arquitectura, con el característico jardín vertical, es una obra de arte en sí misma.

3. Exposiciones de Fotografía en Madrid

Para los aficionados a la fotografía, Madrid cuenta con una excelente selección de exposiciones que abarcan desde la fotografía histórica hasta la contemporánea.

Fundación Mapfre: La sala de exposiciones de la Fundación Mapfre presenta regularmente retrospectivas de fotógrafos reconocidos a nivel mundial, así como muestras temáticas.

PHotoESPAÑA: Este festival anual de fotografía, uno de los más importantes de Europa, se celebra cada verano y ocupa diversas sedes en la ciudad, como el Círculo de Bellas Artes y la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando.

4. Exposiciones de Ciencia e Historia en Madrid

Además del arte, Madrid también ofrece una amplia variedad de exposiciones dedicadas a la ciencia y la historia, perfectas para quienes buscan aprender y explorar.

Museo de Ciencias Naturales: Con exhibiciones permanentes y temporales sobre la historia natural, este museo es ideal para familias y entusiastas de la ciencia.

Museo Arqueológico Nacional: Aquí puedes encontrar exposiciones sobre la historia de la Península Ibérica y descubrir hallazgos arqueológicos que abarcan desde la prehistoria hasta la Edad Moderna.

5. Exposiciones Temporales en Centros Culturales

Madrid cuenta con numerosos centros culturales que ofrecen exposiciones temporales, muchas veces gratuitas o a precios accesibles, lo que permite disfrutar de la cultura de forma inclusiva y variada.

Matadero Madrid: Un centro de creación contemporánea que presenta exposiciones de arte moderno, instalaciones interactivas y proyectos audiovisuales.

La Casa Encendida: Este espacio cultural alberga exposiciones de arte contemporáneo y proyectos experimentales que exploran temas de actualidad.

Consejos para Aprovechar al Máximo las Exposiciones en Madrid

Reserva tus entradas con antelación: Muchos museos y centros culturales tienen aforo limitado, por lo que es recomendable reservar en línea.

Consulta los días de entrada gratuita: Algunos museos, como el Museo del Prado y el Reina Sofía, ofrecen entrada gratuita en determinados días y horarios.

Explora barrios cercanos: Muchos museos están situados en barrios emblemáticos como el Barrio de las Letras y el Paseo del Arte. Aprovecha para disfrutar de la oferta gastronómica y cultural de la zona.

Madrid es un destino inigualable para los amantes del arte y la cultura. Con su variada oferta de exposiciones, la capital española tiene algo que ofrecer a todos los gustos y edades. ¡No te pierdas la oportunidad de descubrir lo mejor de las exposiciones en Madrid!

Visit: Dondego

0 notes

praza-catalunya · 18 days ago

Text

Henri Cartier-Bresson, Images à la souvette

O fotógrafo Henri Cartier-Bresson é un dos máis sobranceiros do século XX. A súa orixinalidade e a extensa e variada produción ábrenlle as portas do olimpo gráfico. Que é o instant décisif e por que provoca opinións tan contrarias entre os fotógrafos? Agora a Fundación Mapfre, no seu KBr Barcelona Photo Center, ten o acerto de programar unha magnífica antolóxica deste fotógrafo e cineasta, un dos fundadores da axencia Magnum Photos.

Lito Caramés

Cartier-Bresson, Sevilla, 1933

Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch!KBr Barcelona Photo Center

O contido non se pode separar da forma; e a forma é unha organización plástica estrita, a única pola que as nosas concepcións e sensacións se fan concretas e trasladables (...) Para min a fotografía significa recoñecer nunha fracción de segundo a importancia dun acontecemento e tamén recoñecer unha organización formal precisa que resucita, desde unha posición seleccionada, o acontecemento dado. (Henri Cartier-Bresson, 1951)

A Fundación Mapfre, por medio do seu centro KBr Barcelona Photo Center ten a valentía de ofrecer ao público unha magnífica exposición antolóxica dos extensos traballos de Henri Cartier-Bresson: Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch!. Nas salas do KBr, e perante os derradeiros meses deste 2024, é doado contemplar máis de 230 imaxes saídas das áxiles cámaras que empregaba este mago da imaxe (por exemplo as pequenas Leica). Son copias orixinais, de época, feitas polo propio Cartier-Bresson, ou por outra persoa hai décadas.

Esta mostra está organizada directamente pola Fundación Mapfre e tamén polo Bucerius Kunst Forum, de Hamburg, e todo en colaboración necesaria coa Fondation Henri Cartier-Bresson. Así as numerosas e icónicas imaxes que agora inzan as salas do KBr a carón do Mediterráneo, proveñen todas dun só prestador: a Fondation Henri Cartier-Bresson, creada en 2003 pola muller do fotógrafo, Martina Franch e mais por el mesmo. Para comisariar tan amplo traballo escolleuse a Ulrich Pohlmann, director do Munich Museum of Photography. Coma sempre, a Fundación Mapfre acompaña a celebración deste importante evento coa publicación dun formidable catálogo no que se atopan interesantes e orixinais traballos sobre as características do quefacer de Cartier-Bresson.

Henri Cartier-Bresson, o fotógrafo total: Photographier c’est une façon de vivre.

O reporteiro Henri Cartier-Bresson (1908-2004) pasou á historia por ter sido o transcendental fotógrafo que definiu e defendeu o valor do que el mesmo chamou instant décisif. Tal categorización fíxoa por escrito no ano 1952 ao publicar un libro de fotografías ao que titulou Images à la souvette, unha expresión moi francesa que se pode transcribir por ��imaxes ás agachadas”, ou tamén “imaxes roubadas”. O libro creado aos poucos anos de ter rematada a tráxica II Guerra Mundial, foi obra do editor Tériade, que contou coa colaboración do pintor Henri Matisse (verdadeira vaca sagrada naqueles anos de choque cultural entre Europa Occidental e os EEUU, tal como se demostrou na exhaustiva mostra Sota la Bomba. El jazz de la guerra d'imatges transatlántica. 1946-1956, programada polo MACBA). Simultaneamente, a mesma obra de Cartier-Bresson foi editada en New York por Simon and Schuster, co rotundo título The Decisive Moment (aos ianquis só lles vai a linguaxe directa?). Segundo o propio autor de Valencia. España, 1933 o instant décisif vén sendo la fraction de seconde au cours de laquelle un photographe, appuyant sur son déclencheur, capture l’instant unique qui vient de naître et de mourir sous ses yeux. Por iso Cartier-Bresson prefería as máquinas de retratar pequenas, fáciles de manexar, porque estaba sempre á espreita, pendente de onde “saltara a lebre”.

Cartier-Bresson. Domingo nas ribeiras do Sena, 1938

Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch! Surrealismo

Photographier: c’est retenir son souffle quand toutes nos facultés convergent pour capter la réalité fuyante; c’est alors que la saisie d’une image est une grande joie physique et intellectuelle. Photographier: c’est dans un même instant et en une fraction de seconde reconnaître un fait et l’organisation rigoureuse de formes perçues visuellement qui expriment et signifient ce fait. C’est mettre sur la même ligne de mire la tête, l’œil et le cœur. C’est une façon de vivre. (Henri Cartier-Bresson).

Henri Cartier-Bresson ía para pintor. Polos anos 20 estudou debuxo e pintura con André Lothe, un pintor cubista que lle meteu o gusto pola xeometría e mais pola harmonía. Naqueles anos 20 houbo un intento de desfacer as vangardas, de regresar ao clasicismo, Le retour à l’ordre, movemento polo que pasaron coñecidos creadores como Pablo Picasso e mais Giorgio de Chirico, entre outros. De eses anos de aprendizaxe xeometrista vanlle quedar as querenzas pola composición equilibrada, por valorar as liñas de perspectiva que vía a través do visor das súas prezadas Leica.

Pouco despois entra en contacto co grupo surrealista de París (André Breton, Salvador Dalí, Joan Miró, etc. Do surrealismo o fotógrafo autor de Les Européens (con portada de Joan Miró), séntese moi atraído polas apostas polos automatismos, por valorar o azar e mesmo a importancia do subconsciente á hora de realizar uns e non outros actos. Cando Cartier-Bresson viaxa a España en 1933, enviado pola revista Vu para cubrir as segundas eleccións da Segunda República, atópase consigo mesmo na praza de touros de Valencia (Valencia, 1933). Alí dispara a súa Leica, interesado polo que está a mirar (cómpre lembrar que daquelas, entre o disparo e ver os resultados podían pasar días), e sáelle o intre decisivo: unha imaxe que ten tantos planos como As Meninas de Velázquez. En primeiro plano a barreira do burladeiro e soamente na metade dereita, con ese enigmático número 7. Nesa barreira amosa a cabeza un monosabio con lentes e bigotes -todo un persoeiro- que transcende o espazo ao reflectir a lente do ollo dereito a luz solar; a nada brillante e cegadora. Na outra metade, un plano afastado, desenfocado, insinúa a figura dun rapaz que abre unha porta á negritude (xusto o contrario do que acontece nas Meninas que a porta deixa ver un espazo con luz). A xeometría, o azar, o disparo irreflexivo.

Photographier c’est mettre sur la même ligne de mire la tête, l’œil et le cœur. C’est une façon de vivre.

Cartier-Bresson, coronacion de Jorge VI, Londres, 1937

Coa chegada dos fascismos Cartier-Bresson toma conciencia e compromiso coa democracia, milita en asociacións antifascistas e achégase ao partido Comunista Francés. Chamado a filas na II Guerra Mundial cae prisioneiro dos alemáns. Tras tres intentos falidos de fuxir, consigue regresar a Francia, vai rescatar a Leica de onde a deixara agachada e entra a formar parte da Rèsistance. A seu compromiso tamén o é en aspectos como o anticolonialismo que se xerou en Francia ao decatarse do rol imperialista que facía o estado francés. Na instantánea Martigues, France, 1932 hai toda unha crítica e un xogo visual moi interesante. Ante o monumento a Etienne Richard, que fora gobernador de Indochina, o fotógrafo instantáneo capta unha imaxe lateral, secundaria: a dun neno de bronce. Polo xogo que fai o retratista ao fondo, moi ao fondo hai un cabalo que está comendo; pero ... o que visualmente se percibe é que o neno está mexando, cun pene de considerables dimensións. A parodia, a crítica sutil e intelixente.

O gusto polas escenas populares, exentas de pompa e boato, de grandes escenografías, faino presentar, no ano 1937, unha reportaxe sobre a coroación do rei George VI de Gran Bretaña moi peculiar. A revista Ce Soir encárgalle tal reportaxe, e que retrata? Non o novo rei, non as carrozas, non o séquito real. Non. Retrata, e así saíron publicadas na revista moitas tomas de escenas curiosas das persoas que asisten como espectadores á tal coroación. Xusto o que non fixeran os outros fotógrafos mandados por outros medios. A imaxes veñen sendo peculiares, semella que andou procurando aqueles tipos populares que máis podían sorprender en terras francesas.

Cartier-Bresson. Muro de Berlín, 1949

Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch! Magnum Photos

Cóidate das etiquetas. Danche seguridade, pero se chas colocan seguido nunca te librarás delas. (...) Mantén o cualificativo de fotoperiodista e así poderás facer o que queiras. É o xeito de facer o que máis che apetece, e sempre manterás relación con todo o que vai acontecendo polo mundo. (Robert Capa, 1948).

Un aspecto tal vez non tan coñecido como o da fotografía fixa é, no caso de Cartier-Bresson, a filmografía. O Autor de Victoire de la vie foi un creador multidisciplinar e, ao tempo, moi prolífico. Traballador incansable, semella que vía a vida a través de obxectivos ópticos. Henri Cartier-Bresson foi, mesmo para os seus coetáneos, un fotógrafo especial, diferente. No ano 1947 o MOMA organízalle unha exposición e o comisario, Lincoln Kirstein, escribe no catálogo: A parte decisiva do proceso concreto de Cartier-Bresson non se produce nas súas mans, senón nos xeitos de ver que teñen os seus miolos: no ollo dereito que (segundo o propio fotógrafo) mira ao mundo exterior, e ese ollo esquerdo que se revira cara o seu interior, ao seu mundo persoal.

Perante a Segunda República o fotógrafo realiza varias viaxes a España e, na Guerra Civil, tamén, dando forma así ao seu compromiso coa república. Concretamente, en 1937 filma Victoire de la vie, un documental que se centra na asistencia médica que reciben os soldados republicanos en Madrid. O obxectivo de tal obra era seguir recollendo fondos para a causa republicana. Ao remate da II Guerra Mundial o autor de Images à la souvette tamén documenta en filmes aspectos dos intentos de regresar á normalidade. Así en Le Retour (1946), cunhas imaxes impactantes e empregando planos forzados (picados, contrapicados que poden lembrar os ensinos de Einsenstein) capta as riadas de persoas que desde Alemaña, onde foran levadas para traballar regresan a Francia e outros lugares de orixe. Sorprende neste documental as inxentes cantidades de man de obra que os nazis carrexaran para traballar nas fábricas alemás.

Cartier-Bresson, Náspoles, 1960

O ano 1947 foron uns tempos especialmente favorables para o fotógrafo: prográmase a súa mostra de fotografías no MOMA e tamén, xunto con Robert Capa, George Rodger, David “Chim” Seymour e William Vandivert, funda a extraordinaria axencia de fotografía Magnum Photos. De contado esa axencia transformouse nunha plataforma de promoción de fotoreporteiros, e tamén nun club ao que calquera profesional da fotografía aspira a formar parte del (non hai moito que deu entrado a fotógrafa galega Lúa Ribeira).

Para seguir abundando na imaxe de prolífico e diversificado creador, tense datado que as súas imaxes de reporteiro publicáronse en máis de 200 revistas e publicacións. Photographier c’est une façon de vivre. Nas súas estadas en New York, por exemplo, entra en contacto con movementos reivindicativos das persoas afroamericanas, que estaban a sufrir a discriminación racial. Alí coñece o movemento chamado The Harlem Renaissance, unha asociación de escritores, políticos, artistas, músicos, todos centrados nese barrio de coñecida residencia de persoas afroamericanas: The “Harlem Renaissance” was a time period where African American culture greatly influenced many aspects of life, especially in the creative arts. Produced many talented and successful artists, writers, and musicians. These notable figures (such as Louis Armstrong) in history helped bring about changes in American society, through new and unique innovations.

Visitar agora no KBr de Mapfre a mostra Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch! é disfrutar coa contemplación e complicidades que se crean cun traballador tan especial como foi o definidor do “instant décisif”. Photographier c’est mettre sur la même ligne de mire la tête, l’œil et le cœur. C’est une façon de vivre.

Lito Caramés

EXPOSICIÓN: Henri Cartier-Bresson. Watch! Watch! Watch!

KBr Mapfre

ata o 26 de xaneiro de 2025

0 notes