#Existimatum

[rausule]

Epici ; Definitio et Origines

uocabulum epos, quod simpliciter significat uerbum. Plurali épe autem Graeci iam dactylici versus designabant antiquissimam et latissimam carminum formam, epici quidem. Epici poesis de deorum, heroum et hominum fabulis plerumque narravit, utpote quae praecipua eius notae sit narratio.

Iuxta has fabulas, fabulae de origine mundi, urbibus et populis, locum etiam in epicis condiderunt; praescripta naturae moralis vel practicae, sicut regulae laboris agriculturae vel navigationis; meditationes philosophicae; adventures and travel by land and sea; geographicis inventis. In summa, specimen ingens, e quibus sequentibus saeculis expositionem soluta oratione reciperet. Epicus non fuit praerogativa Graecorum: omnes fere populi hoc genere carminum usi sunt ut hereditatem scientiae et opinionis suae posteris traderent.

tradendae et salvos

Tota haec fabularum congeries initio tantum in orali forma traducta est, ideo plurima productio epicorum graecorum irrevocabiliter amissa est. Tantum incipiens a saeculis VIII-VI BC. traditionem scriptam firmavit. Hoc est, poemata epica circa summam materiam scripta et collecta: si deorum origines ac res gestas narrarent, Teogonie, Titanomachie, Gigantomachie vocabantur; si de Herculis, Tescone vel aliis heroibus res gestas dicant Heraclides aut Teseides et cetera. Multa carmina in casus Argonautarum vel de originibus urbium et familiae sagarum feruntur. Multa belli Troiani gesta narrantur. Sed haec prisca poemata ad nos non pervenerunt, excepto Iliade et Odyssea, etiam Homerica poemata, quod eorum compositio Homero tradita est, poetam vero Graecae traditionis eximiae artis esse existimatum. cuius rei nihil certi habemus.