#Balık adam

[aptal1balik]

Ama, hayıflanmam da saçmaydı.

Bilmezdim önceleri çünkü.

Okyanusun mürekkep tutmadığını...

𓆟 𓆞 𓆝 𓆟

[sefkattuyu]

[kendimdenhalliceyoruldum]

Pınar, Özgür için sevgiydi. Yosun ise Özgür'e benzeyen bir balıktı, Özgür Pınar'a aşıktı ama Yosun'u seviyordu. Ona benzediği için. :)

Yani Yosun kendi hikayesinin yan rolü oldu.

*Öfa🐟

[kelebeklerr]

O okyanussa, ben balığım. O gökyüzü ise, ben kuş... Uçurtma olsa, peşindeki ipi... Toprak olsa, üzerindeki çiçek... Anlıyorsunuz, değil mi?

:.)

[b-busranur]

"Bulutlar zaten yıldızlara intihar ipi takmış ölüler."

"Efendim?"

"Bulutlar, ölü."

"Nereden çıkardın bunu?"

"Tavan benim. Ben karar verdim. Gün boyu ölü varlıkları tavanda sallanıyor işte..."

"Peki... Gri bulutlar?"

"Ölürken pişman olanlar."

"Yağmur?"

"Ölürken pişman olan bulutların ağlaması..."

~ 𝗢̈𝗹𝘂̈𝗺𝗲 𝗙𝛊𝘀𝛊𝗹𝗱𝗮𝘆𝗮𝗻 𝗔𝗱𝗮𝗺~

[wuerfy]

"Hani olur ya, gözlerin doludur ama ağlamamaya çalışırsın. Derin bir nefes alayım derken bir damla düşüverir yanağından, o bir damla bin damlayı getirir, dayanamaz akıtırsın ne var ne yoksa içinden."

[selenofilnxx]

"İnsanlar kötü güzelim, insanlar çirkin... Ben ve kafamdaki milyonlarca tilki, insan olmayı reddettik senin için.. "

[naziminpirayesii]

Biz, berbat insanlarız.

Biz, şanssız çocuklarız.

Biz Tanrı'ya inanmayan değil, Tanrı'ya sahip olamayanlarız.

Unutma sakın, bir balık öldü diye okyanusa bir şey olmaz. Seni içindekilere emanet ediyorum.

[kalbin-senfonisi]

İnsanların korkunç yaratıklar olduğunu anladığım gün, insan olmak benim için sadece utanç verici bir şey haline geldi.

[geceninmavisiposts]

[aptal1balik]

“ Ve okyanusun dalgaları ne kadar uzağa gitse de, mutlaka geri dönerdi. ”

[gelmeleredoyamayansude]

"Bazen git denmez sadece gidilir... Anlatabiliyor muyum bayım?"

[kelebeklerr]

"Benimle tanıştığında upuzundu saçları. Sonra kısacık kestirdi. Bir daha hiç uzun görmedim... Sigara içmeyi beceremezdi hiç ama kabul da etməzdi bunu. Hızlı yürüyemez, bir adım gerimde kalırdı. Küçük adımlarla, aramızdaki binlerce kilometrlik mesafeyi kapatmaya çalışırdı. Ne güzeldi o anlarda... Ne ben yavaşlardım ne o koşardı. Sık sık uykumdan uyanıp onu izlerdim. Bilmediğim acılarını da, o sıralarda dinlerdim zaten. Uyurken sayıklayan tiplerdendi. Ama ne zaman avuç içlerim yanağına değse, dünyadaki en güzel gülümsemeyi yüzüne yerleştirip uykusuna rahatça devam ederdi. Sık sık içini çekerek beni izlerdi. Ama bilmezdi ki, içine beni çektiğini... Bilmezdi, o her iç çekişinde benim ona biraz daha çekildiğimi. Bilmezdi hiç, omuzları düştüğünde bile zihnimdeki yansımasının can çekiştiğini... Ağlamayı yasaklasam da, sürekli ağlardı . Ama her ağlayışı, bir sonraki gülümseyişini biraz daha parlatırdı sanki. Ya da günden güne bana öyle gelirdi... Dudaklarının kenarında, güneş ışığı vardı sanki. Yana kıvrılınca, elmacıkkemiklerinde en güzel gün doğumu yaşanırdı. Sakardı. İnatçıydı. Kırılgandı. Bazen küçük bir çocuk gibiydi, bazen yüz yaşında ruhsuz bir kadındı. Bazen sessizdi, bazen avaz avaz bağırırdı. Güçlüydü. Cesurdu. Benim için yaşamayı göze alacak kadar... Acıları pul pul dökülürdü yüzüne, parlardı. Yalanlarıma sürekli inanırdı. Balıktı çünkü o. Ne dersem diyeyim, inanması gereken, aptal bir balıktı. Gitsem bile, geri geldiğimde bana olan öfkesini otuz saniyede unutması gereken, turuncu bir balık... Her otuz saniyede bir bana tekrar tekrar aşık olması, gereken, küçük balık... Ama atladığı bir şey vardı. O balıksa bile, ben okyanustum. Ve okyanusların dalgaları ne kadar uzağa gitse de, mutlaka geri dönerdi.

Okyanustan, aptal balığına mektup...

🤍🥀.

"🌊🐟"

[yorgunruhlar-18]

" Duracağın yerden emin değilsen durmayı arzulamayacaksın "

[wuerfy]

"Kırık bir kıza umut verirseniz ona her istediğinizi yaptırabilirsiniz. Sonunda paramparça olacağını bile bile koşa koşa peşinizden gelecektir. Ayaklarının altına kırık camlar döşeseniz de, kanata kanata ayaklarını, ilk günkü heyecanıyla gelecektir hem de..."