#Baas Warm Bv.

[dagboekliesa3d]

29/07/2019

(2022: op dit punt had Flor rond begin juni laten weten dat ‘ie in het najaar naar Brussel wou verhuizen, liefst alleen, wat het einde van onze relatie zou betekenen, en ik dus niet meer financieel afhankelijk van hem kon zijn. Ik moest werk zoeken om een woonst voor mezelf te kunnen huren en in Leuven te kunnen blijven. Door alle verwarring en paniek en overlevingsinstinct dat daarbij kwam kijken, heb ik daar amper over geschreven..)
 - Vandaag mijn eerste officiële werkdag gehad als verkoopster bij Lucas Creativ. Ik had veel verwachtingen en had er vanochtend veel zin in maar het is wat tegengevallen en voel me nu zo teleurgesteld. De baas was er niet, met de collega’s had ik niet echt een klik, en in de namiddag viel er amper wat te doen waardoor ik het daar al erg moeilijk kreeg door het gebrek aan structuur. Ik voelde me zo nutteloos en zelfbewust omdat ik voelde dat ik nuttig bezig moest zijn maar er viel niks te doen..
 Tegelijk voel ik me heel consciëntieus dat ik niet de regels wil verbreken door later te komen, vroeger te vertrekken of een langere lunchpauze. Als ik er ben wil ik druk bezig kunnen zijn. Maar ik zie nu in dat er als verkoopster niet altijd iets te doen valt en ik geloof dat dat niets voor mij is.
 Vanmorgen was wel leuk om bestellingen uit te pakken en weg te zetten. Dat zou ik altijd willen doen maar dat was helaas niet het geval. 
Er werd me ook geleerd om met de kassa te werken, maar ik had het erg moeilijk om dat nieuw systeem te moeten leren terwijl de klant aan het wachten was. Op den duur wou ik me verstoppen en alleen kunnen werken. Ik wil wel in de buurt zijn van mensen maar wil 100% mijn taak kunnen uitvoeren ipv te small-talken met collega’s.
 Ik voel me ook heel onzeker moest er iemand me nu een vraag stellen waar ik weinig van af weet, of omgaan met een klant die moeilijk doet. Ik heb eerder nood aan een job waar ik fysiek of repetitief werk kan verrichten zonder al te veel sociaal contact. Misschien moet ik de warme mensen toch eerder ergens anders zoeken.
 De 2 collega’s waar ik nu mee werk zijn er ook niet altijd, dus ik weet niet in hoeverre ik daarmee dan een band kan opbouwen.
 Ik ben ook teleurgesteld dat ik nu alle voordelen moet laten varen. Vanochtend had ik bv wel dat gevoel dat ik nu “bij de maatschappij hoorde”, het idee dat ik onafhankelijker kon worden van Flor, emotioneel en financieel, ik kon mee bijdragen aan de huur, minder zuinig hoeven zijn
Ik had gehoopt dat er meer structuur in de job was, meer begeleiding.. Ik voelde me echt aan mijn lot overgelaten. 
Ik wou nochtans echt dat ik het leuk zou vinden, maar het is niet wat ik er van verwacht had.
 Ik weet ook niet of het puur angst is of dat het echt niet goed voelt. Als ik dit al niet oké vindt, wat dan wel? Ik lijk me zowel thuis als daar te vervelen. Toen ik lang sliep gingen de dagen ook sneller voorbij en wist ik beter wat doen. Ik heb nu echt angst dat ik in geen enkele job kan functioneren of waar ik het makkelijk volhoud, en dat ik eeuwig van iemand afhankelijk moet blijven. Het is ook bijna makkelijk op te geven, wetende dat ik afhankelijk kan zijn van een ander. Ik weet niet hoe goed een job moet voelen om het vol te houden. Ik wou vooral werken voor betekenisgeving maar hoe geeft in een winkel zijn waar de baas niet eens om geeft, zin door er gewoon te zijn? Enkel misschien door mensen iets te laten kopen om creatief te zijn. Ik wou meewerken aan een bedrijf met passie, maar niemand daar geeft er om om de winkel te kunnen laten bestaan.. Dan wordt het voor mij ook betekenisloos. 
Ik was erg trots om te kunnen zeggen dat ik bij Lucas Creativ werk, maar ik lijk dan ook de enige. Misschien moet ik dan toch eerder kijken naar de functie en taken dan het bedrijf zelf..