#طایفه گرایی در ممسنی

[radiomamasani-blog]

دوباره نورآباد، دوباره انتخابات، دوباره فقر و بیکاری / رادیو‌ ممسنی "خبر نورآباد"–سرویس اجتماعی:چهره های سیاسی و مدیریتی شهرستان های ممسنی و رستم تاکنون بیش از آنکه برای مردم کاری کرده باشند از مردم برای مقاصد سیاسی و اقتصادی خود کولی گرفته و آنان را نردبان ترقی خود ساخته اند و غم انگیزتر اینکه به کدخدایانی بدل گشته اند که نه تنها مردم را ولی نعمت خود ندانسته که حتی الزامی به پاسخگویی به اینان نداشته و به اندک خواسته هایشان وقعی نمی نهند. مردانی که حتی دورهمی هایشان رنگ و بوی خدمت به مردمان بخت برگشته این منطقه را ندارد وگرنه ممسنی و رستم را چه به ظلم گران بالاترین آمار بیکاری نسبت به دانش آموختگان این منطقه!  یقه سفیدانی که شاید برای چند مدیر و مدیرکل در تهران مفید فایده بوده باشند و لابی هایشان چند مهره از فرزندان این دیار را به نون و نوایی رسانیده باشد اما دردی از بیکاری مفرط و فقر عجیب در ممسنی و رستم حل نکرده اند. در فاصله یکسال مانده به انتخابات، دوباره شوی انتخابات مجلس در ممسنی و رستم به راه افتاده و عده ای که نمی خواهند دست از خوار کردن این مردم نجیب بردارند آنها را قطار کرده و رژه عقب ماندگی شهرمان را به رخ همگان می کشند. دوباره بوی دلالی با رای و اعتماد مردم به مشام می رسد. بوی یارکشی های سیاسی باطعم وعده های پوشالی که هیچ گاه نونی از تنور آن برای مردم گرم نشد. اگرچه یقه سفیدان شهرمان چند کار عمرانی و خدماتی انجام شده را با زرنگی به نفع سوابق کاری خود مصادره کرده اند کم نیستند افرادی که می دانند این فعالیتهای نصف و نیمه انجام شده جزو بودجه های جاری و اعتبارات سالانه شهری بوده و اتفاقا مدیریت ضعیف آنها نیز بخشی از همین اندک بودجه را پایمال کرده است. بیراهه نیست اگر بگوییم خیلی از آنها، بود و نبودشان در ممسنی و رستم فرقی نداشته که شاید اگر نبودشان، این منطقه در آتش مشاجره های طایفه ای چنین عقب نمی افتاد. آنها دوباره می آیند تا از حماقت من و امسال من، پیراهنی دیپلماتیک دوخته و بر قامت کوتوله خود بیاویزند تا بزرگتر از آنچه هستند جلوه داده و فرصت بهره برداری بیشتر یابند. سالهاست مردان سیاست ما با ترفندی همیشگی، رای آوری خود را نماد غیرت هم طایفه ای هایشان کرده تا از شرافت و غیرت مردم، به نفع خود و هم پیاله هایشان بهره ببرند. مردم بیچاره ای که نه سیاستمداران و نه خدم و حشم آنها در شهرستان، آنها را به حساب نیاورده ولی همین مردم بینوا، بر سر مهمانی کردنشان با یکدیگر در رقابتند تا ته مانده سفره کوچکشان را به امید پیدا کردن شغلی یا گرفتن اندک وامی و... به شکم های فربه شان سرازیر کنند. چهره های سیاسی و سرمایه دارانی که حتی حاضر نیستند بخشی از دارایی و سرمایه های خود را در این منطقه سرمایه گذاری کنند دوباره آمده اند تا از بدبختی مردمان این دیار برای خود و اطرافیانشان جامه ای نو دوخته و سرمایه های اجتماعی شهرمان را به سرمایه های مادی خود بدل نمایند. گرسنگی و بیکاری بلای جای این مردم شده است. زمان مطالبه گری از افرادی که به ظاهر خود را پیروز میدان سیاست می دانند رسیده است. برآیند افراد و جمع های سیاسی که با افتخار تصاویرشان نقل گروه ها و کانال های مجازی است هرچه بوده برای ممسنی و رستم حتی در مقایسه با شهرستانهای همجوارمان، عقب ماندگی، بیکاری و درماندگی در پی داشته است. اینها در تریبون و سخنرانی ها، شعار توسعه متوازن و مخالفت با طایفه گرایی سر داده و کدخدایان قدیم و جدید را مذمت کرده اما چون به خلوت میروند آن کار دیگر می کنند! اغلب عقب افتادگی ها ریشه در عدم آگاهی مردم و عدم مطالبه گری نخبگانمان دارد. در نبود رسانه های مطالبه گر و کنش گرا، کوچکترین انتقاد را تفسیر به منازعات قومی و قبیله ای می کنند. باید آنها را به چالش کشید. امیدمان به لیست امید از دست رفته و آنهایی که روزگاری دم از اصلاح می زدند منافعشان را بر مطالبه گری ترجیح داده و سکوت پیشه کرده اند. نخبگان مرده و بی خاصیتی که صرفا کارکرد انتخاباتی داشته و فعال مجازی پاره وقت انتخاباتند بیشترین ضربه را به دیارمان زده اند. دعوای نخبگان پایتخت نشین ممسنی و رستم، نه بر پیشرفت و توسعه دیارشان که بر پست گرفتن از لابی های سیاسی است. اینجا کمتر کسی به فکر مردم بیچاره ممسنی و رستم است. تنها راه گذار از طایفه گرایی را آگاهی و مطالبه گری میدانیم.در یکسال پیشرو بیشتر خواهیم نوشت و بیشتر خواهیم گفت... . منبع خبر: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

در شورای شهر به ارزشها و معیارها رای دهیم نه اشخاص/تعدد کاندیدا بی تاثیر بر ارزشها / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: در واقع برای انتخاب شایسته و فرد اصلح باید "ارزشها" را بشناسیم و "اشخاص" را با ارزشها بسنجیم و اساس حمایتها باید از ارزشها باشد!بعد اشخاص...نه اول اشخاص بعد ارزشها! یکی از مصیبت های زمان ما این است که اشخاص دارند کم کم,جانشین ارزشها می شوند! و در شهرستان های ممسنی و رستم این موضوع کم نبوده و شک نکنید اگر انتخابات بر اساس ارزشها باشد تعدد افراد هیچ تاثیری بر رای خروجی افراد دارای ارزش نخواهد داشت. "خبر نورآباد" _تحلیل انتخاباتی:شهریار گودرزی:شهرستان های ممسنی و رستم چند روز دیگر در سال ۹۶ شاهد برگزاری یکی از جذابترین انتخابات شورای شهر خواهند بود، رقابت های مشارکتی از سوی اقشار مختلف مردم برای حضور در شورای شهر از نظر تعدد و زیاد شدن افرادی که خود را در حد و قیاس وظایف مربوط به شورای شهر میدانند جای خوشحالی داشته که نشان از افزایش اگاهی های مردمی نسبت به شهر های شهرستانهای ممسنی و رستم شده است. اما همین تعدد به نظر بسیاری از تحلیلگران انتخاباتی که رقابت های گذشته را تجربه کرده اند موجب تقسیم ارا شده که این امر قابل قبول میباشد ولی اساس این تحلیل همان توجه به ارای طایفه و شخصی نگری و همان طایه گرایی میباشد. اما همانگونه که میدانیم دیگر طایفه و طایفه گرایی حلال مشکلات نبوده و همه باید به سوی شایسته سالاری گام برداریم و بدون شک با نگاه شایسته سالاری قاعدتا اثر تعدد نامزدها بر تقسیم ارا بسیار کم میباشد. در واقع برای انتخاب شایسته و فرد اصلح باید "ارزشها" را بشناسیم و "اشخاص" را با ارزشها بسنجیم و اساس حمایتها باید از ارزشها باشد!بعد اشخاص...نه اول اشخاص بعد ارزشها! یکی از مصیبت های زمان ما این است که اشخاص دارند کم کم,جانشین ارزشها می شوند! و در شهرستان های نوراباد ممسنی و رستم این موضوع کم نبوده و شک نکنید اگر انتخابات بر اساس ارزشها باشد تعدد افراد هیچ تاثیری بر رای خروجی افراد دارای ارزش نخواهد داشت. هرچند تعدد نمیتواند ارزش را کم رنگ کند ولی باید شفاف بگوییم که تعداد زیادی از داوطلبین انتخابات شورای شهر نوراباد، خومه زار، بابامنیر، مصیری و کوپن فاقد برنامه لازم برای حضور در این میدان پر طمطراق هستند و صرفا برای پوشاندن جامه تشهیر و نامجویی و دریافت تاییدیه هیات های اجرایی و نظارت پا به عرصه گذاشته اند و در روز های اینده انصراف های پی در پی گویای این سخن خواهد بود. اما خود نامزدهای انتخابات شورا نیز باید بدانند که شورا محل اجتماع متخصصین و مجربین صاحب نظری است که مرارت های خدمت صادقانه را در مناصب مختلف خود حمل میکنند نه آنانی که نشستن بر کرسی شورا را غایت آمال خود میدانند که اگر چنین باشد وای به حال این شهر و شورا که بارها شنیده ام فلانی قبول است چرا که پول دارد یا طایفه ای بزرگ دارد، پس ضمن احترام به تصمیم همه اعلام میکنم منظور نویسنده مبنی بر عدم حضور نبوده و نیست، بلکه تحقق بخشیدن خود نامزدها به کلمه شایسته سالاری با خودسازی پله به پله و معرفی خود با عملکرد سازنده خود میباشد. همشهریان گرامی شهرهای دو شهرستان های ممسنی و رستم بیمار وضعیتی نابسامان دارد و نیازمند یک درمان به موقع هست، چرا که این دو شهرستان درد دارند و درمان میخواهند. مردم و کاندیدای محترم شهر های ذکر شده ارامش نیاز دارند و بخاطر ظلمت سو مدیریت کسانی را میخواهد که بتواند چراغ بدست راه پیشرفت را روشن کند نه فعال فضای مجازی و بازیچه سیاسی ستاد فلانی و مدیر متخلف و رانت پرورده و دلال ستادهای انتخاباتی و مدیر کانال تلگرامی فلان کاندیدا و نه کارچاق کن آدم های به ظاهر فرهنگی و قوم گرای تفرقه انداز ، نه اصلاح طلب منفعت طلب ، نه اصولگرای انحصار طلب و نه عاشق محبوبیت و شهرت ! این دو شهرستان دلسوزی از جنس انقلاب و به دور از شهوت سیاست نیاز دارد. کسی که حداقل بتواند وجدان خود را متعهد ، مجرب ، مردمی ، پاک و دغدغه مند نگه دارد. برای رسیدن به هدف پیشرفت که دور از انتظار نیست، هرچند یک روزه محقق نمیشود و ممکن است چندسالی زمان بگیرد ولی غیره ممکن نیست و تنها راه ان محکوم کردن خود به انتخاب اصلح هست و در این راه باید بر اساس بصیرت انتخاب کنیم و بدانیم بصیرت یعنی داشتن قدرت تحلیل و درک ، قدرت تشخیص ارزش ها، همان قدرتی که نبودش شمر جانباز جنگ صفین را به قاتل حسین تبدیل کرد، چراکه نتوانست ارزشها را با توجه به شرایط زمانی و مکانی تشخیص دهد. اما باید ارزشها را شناخت و دانست که هر وظیفه، پست، مقام و جایگاهی دارای ارزشهای خاص در چارچوب قانون میباشد و نباید ارزشهای مقام و یا شخص X را برای مقام و یا شخص Y در نظر گرفت و مقایسه کنیم. در این خصوص معیارها و سنجش هایی را برای انتخاب افراد اصلح در شورای شهر بیان میکنم و اظهار میکنم که همه افراد بصورت یکجا ارزشها و معیارهای ارزشی را دارا نمیباشند پس باید سعی شود با دسته بندی و اولویت گذاری گلچینی از بهترینها را در سبد رای بیاندازیم. در اولین ارزش باید تخصص‌های فرد را در نظر گرفت و از انجایی که شورای شهر با فضای کلی شهر در ارتباط میباشد میتوان (عمران و معماری، شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری، هنر و زیبایی‌شناسی، حقوق و قوانین شهری، اقتصاد شهری، جامعه‌شناسی شهری و روانشناسی) را از تخصص های ارجح ذکر کرد و شخص مورد نظر باید توان توجه و درک نظریه‌های مرتبط با حوزه تخصصی خود را داشته باشد و اگر متخصصینی از چند رشته مرتبط انتخاب شوند قاعدتا با اجماع فکری نتیجه کاملتر و زیباتری گرفته خواهد شد. در دومین ارزش فرد انتخابی از سوی مردم ممسنی و رستم در صورتی میتواند موفق بوده و تخصص خود را بجا بکار ببرد که با قوانین، مقررات و وظائف شورای شهر، شهرداری و مدیریت در شهر آشنایی کافی داشته باشد. شهرستان های ممسنی و رستم بخاطر خروجی طایفه گرایانه به اجبار متحمل خروجی های نادرست که برخاسته از انجام کارهای انفرادی است شده و در واقع در این دو شهرستان کار نمایندگان وقتی برگرفته از طایفه باشد به معنای همان تفکر انفرادی بوده و وقتی خروجی ارا بر اساس ارزشها باشد میتوان توقع عملکرد اعضا بر اساس تصمیمات جمعی را داشت. به همین خاطر باید روحیه کار جمعی و تمکین به اجماع فکری و خرد گروهی را برای رای دادن به افراد در انها جستجو کنیم. یکی دیگر از مواردی که زخم های فراوانی را بر پیکر شهری ممسنی و رستم وارد کرده است عدم برنامه نمایندگان منطبق با حوزه تخصصی‌اش و نبود برنامه عملی و عینی افراد بوده که در شهر بسیار قابل مشاهده میباشد و مردم میتوانند به‌گونه‌ای با سنجش کمی یا بررسی آثار کیفی برنامه‌ها و عملکرد انها در گذشته (در محل کار و زندگی انها) تحقیق و با شناخت هرچه بهتر انها مسیر تشخیص درست تر را انتخاب کنند. برای توجه به ارزش سوم از مهمترین چالش های مردم شهرستان های ممسنی و رستم وجود شهردار توانمند و یا ضعیف میباشد. در واقع با توجه به گستره فعالیت شهرداری ها میتوان انتخاب و شاخص های انتخاب یک شهردار را از ارزشهای یک عضو شورا دانست چرا که از این گزینه( شهردار ضعیف) شهرستان های ممسنی و رستم کم ضربه نخورده اند ، پس باید از افراد بخواهیم شاخص‌های خود برای شهردار مطلوب را اعلام و انتخابش مبتنی بر این شاخص‌ها باشد و قاعدتا اظهار نظرش را بر پایه تخصص، توزیع عادلانه امکانات و خدمات، ورود به بخش روحی و روانی شهر و ... بسنجیم تا بفهمیم شهردار اینده که خروجی انتخاب امروز ما هست چگونه و تا چه اندازه توانمند میباشد. یکی دیگر از مشکلات مهم در شوراهای گذشته و فعلی و اینده در ممسنی و رستم توجه به ساختار مدیریتی، درآمدی و شهرسازی شهر بوده که در این خصوص شفاف سازی های مالی و عملکردی باید صورت بگیرد و در انتخاب خود توجه کنیم فرد مورد نظر حداقل چند شهر خلاق و پایدار کشور در حوزه شهرسازی را بشناسد و با سفر به شهرهای فعال در حوزه شهرداری و شهرسازی حداقل دیده خود را با ایده ها و خروجی شورای شهر و شهرداری این شهرها اشنا کرده باشد و بتواند با شناخت پیشینه و تحولات تاریخی، فرهنگی و اجتماعی شهر محل زندگی خود طرح ها و نظریاتی را ارایه داده و یا از ایده پردازان درخواست همکاری کند تا بتواند خروجی متناسب با ارزش را برای شهر رقم بزند و توانمندی ایجاد ارتباطیر پایدار با مردم و صاحب‌نظران جهت اخذ ایده‌های سازنده برای شهر را داشته باشد. نباید از یاد برد که با انتخاب اعضای شورای شهر در واقع مدیرانی را انتخاب میکنیم که اگر با اصول مدیریتی اشنا نباشند میتوانند مشکلات اساسی را ایجاد کنند که معضل زیر گذر شهرستان رستم، نبود فضای سبز در مناطق حاشیه ای نوراباد، عدم ساماندهی کامل تاکسی های شهری، نبود پارکهای تفریحی در مکانهای مختلف و .... از نمونه بارز آن بوده و باید شخص مورد نظر در مدیریت شهر ارزش‌های خرد را با ارزش‌های کلان اشتباه نگیرد تا بتواند توان ارزش‌آفرینی (مالی، هویتی، نهادی و…) را برای شهر از جنبه‌های گوناگون داشته باشد. شاید این نظریه کمی اغراق امیز و پپولیستی بنظر برسد ولی باید دید شخص مورد نظر از نظر شخصیتی توان پوشیدن لباس یکی از کارگران شهرداری (آتش‌نشانی، فضای سبز، پاکبان و…) را دارد و در میدان عمل میتواند با یکی شدن با نیروهای انسانی زیر دست خود به دغدغه‌های آن‌ها گوش فرا دهد؟ چراکه یک عضو شورا هرچقدر هم مدیر و مدبر باشد تا نیروی اجرایی متهعد و بی دغدغه نداشته باشد از اجرایی کردن نظریات خو رنج خواهد برد. مردم و همشهریان فهیم در ممسنی و رستم ؛ شهرمان را نباید فدای سیاست کنیم و متوجه باشیم که شورای شهر سیاسی نه تنها کارساز نیست بلکه میتواند مخربتر از طایفه گرایی باشد پس در انتخاب فرد مورد نظر دقت کنیم که مسائل و جریان‌های سیاسی دارای تاریخ���مصرف بوده و زود فاسد می‌شوند، اما شهرها عمری به بلندای اندیشه‌های بر گرفته از افکار نسل های قبل از ما دارند پس ازاین‌رو با موضوعات پایدار و ماندگار که همان حفظ ارزشهای مربوط به هر جایگاهی میباشد را جایگزین رفتار تاریخ ‌مصرف دار از قبیل سیایت و طایفه گرایی و وابستگی های فردی کنیم. ظاهر نامناسب و سیمای خسته شهرستان های ممسنی و رستم در چندین سال گذشته برای همه ما قابل تجدید خاطره بوده و فقط در یکی دو سال اخیر شاهد تغییراتی بوده ایم. در واقع شهرها دارای روح و احساس‌اند، ازاین‌رو در دوران وکالت اهالی شورا، رفتار و عملکرد عضو شورای شهر نباید به‌گونه‌ای باشد که به این روح و احساس خدشه وارد شود و این موضوع را باید قبل از انتخاب مد نظر قرار دهیم و از فرد مورد نظر چنین مطالباتی را داشته باشیم که در زیباسازی و ارایه خدمات شهری زیبایی شهر را نیز مد نظر بگیرند. زخم توزیع ناعادلانه امکانات عمومی و خدمات شهری انچنان بر پیکره مناطق مختلف ممسنی و رستم عمیق هست که هیچکس توان درمان ان در یک یا دو سال را ندارد و باید کسانی را انتخاب کرد که بتوانند بصورت مستمر و با مدیریت درست و با توزیع عادلانه امکانات و خدمات شهری به نقاط مختلف( بر اساس اهمیت) این زخم کهنه را التیام بخشد و با بخشی نگری و توزیع ناعادلانه امکانات عمومی در محله‌ها و مناطق خاص، سیاه‌چاله‌هایی را برای توسعه شهر ایجاد نکند. فرد مورد نظر باید اهل ارایه پیشنهاد و راهکار باشد نه اظهار نظر تنها. فرد مورد نظر باید پاک دست بوده و شفافیت مالی و دارایی خود را با اعلام اموال و دارایی‌های خود قبل و بعد از وکالت در شورای شهر اعلام کند. همچنین اطلاع عموم از عملکرد اعضای شورای شهر حق مسلم انها بوده و باید در خصوص عملکرد نماینده شورای شهر در بازه‌های زمانی خاص (شش ماه یا یک سال)مطالبه گر باشند و اعضای شورای شهر نیز باید ارایه گزارش مبسوطی را به افکار عمومی ارائه دهند. با ارزوی توفیق_ فرجام همه ما نیک شهریار گودرزی_ کارشناس عمران، فعال رسانه ای منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

دو سال گذشت و به نیمه راه رسیده ایم / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: درست دو سال قبل تر در چنین روزی پرونده رقابت انتخاباتی در ممسنی و رستم بسته شد. ۱۰ اردیبهشت ۹۵ مردم به پای صندوق های رای رفتند. عملکرد مسعود گودرزی را خیلی ها قابل دفاع دانسته و قبول دارند و عده ای هم نه. برخی می گویند وی آنچه که گفت نبود و برخی هم گودرزی را فراتر از حد انتظار می دانند. یادداشت مدیرمسئول: درست دو سال قبل تر در چنین روزی پرونده رقابت انتخاباتی در ممسنی و رستم بسته شد. ۱۰ اردیبهشت ۹۵ مردم به پای صندوق های رای رفتند تا از میان دو کاندیدای راه یافته به مرحله دوم انتخابات یعنی مرادی و گودرزی یکی را برگزینند. نتایج نظرسنجی های انتخاباتی پیروزی مسعود گودرزی را پیش بینی می کرد و خروجی صندوق های رای هم همان شد. گودرزی جوان توانست در کارزار سخت انتخاباتی، اعتماد بدنه جوان و حمایت موج امید را جلب کند و کلید ورود به مجلس را از دستان مردمی بگیرد که امیدوار به تغییر امور بودند. حافظه تاریخی مردم اگر ضعیف باشد حافظه شبکه های مجازی و سرورهای اطلاعاتی ضعیف نیست. همه وعده های انتخاباتی و شور و شوق های آن روزها همچنان در حافظه تلگرامی و سایت های خبری قابل مشاهده هستند. کافیست اخبار همین کانال در دو سال قبل تر را ورق بزنید. انتخابات مجلس مهمترین رویداد سیاسی اجتماعی نورآبادی هاست. حتی مهمتر از انتخابات ریاست جمهوری. برایش تفنگ می کشند و با هم درگیر می شوند. باید سالها بگذرد تا چه آنهایی که تفنگ می کشیدند و چه آنهایی که گلوگه خوردند بفهمند ارزشش را نداشت. این را من نمی گویم کسانی که درگیرش هستند می گویند. فضای انتخاباتی دوباره شروع شده و انگار قرار نیست این مردم بیچاره روی  پیشرفت و توسعه را ببینند. دوباره قشون کشی ها و اردوکشی ها شروع شده و کینه های بجا مانده از انتخابات قبلی سرباز کرده است. سایت خبرنورآباد هم بعد از دو سال هنوز دارد تاوان انتشار واقعیت هایش را می دهد. صبر کردیم تا مردم خود ببینند و لمس کنند. هتک حرمت شدیم  و تهدیدمان کردند. از ابزارهای قانونی و اختیارات برخواسته از قدرت و ثروت، ناجوانمردانه بر ما تاختند. اما همه این سختی ها را به جان خریدیم و معتقدقیم تنها راه برون رفت از سنت نحس طایفه گرایی، آگاهی است. اکنون دو سال گذشته و به نیمه راه رسیده ایم. عملکرد مسعود گودرزی را خیلی ها قابل دفاع دانسته و قبول دارند و عده ای هم نه. برخی می گویند وی آنچه که گفت نبود و برخی هم گودرزی را فراتر از حد انتظار می دانند. بهترین قضاوت را مردم خواهند کرد... منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

وعده های پوشالی و نگاه های طایفه ای / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: به نظر می رسد علت آنچه در این مرز و بوم می گذرد غبار محرومیت نیست و حتی نمیتوان انگشت اتهام را به سوی سیاست های کلان اجتماعی نشانه رفت. آری مقصر اصلی خودمان هستیم! به گزارش نورآنلاین، بدون تردید جامعه ای که هنوز در لاک تعصبات پوچ و آپارتاید قومی و قبیله ای به سر ببرد هرگز روی خوشبختی و آرامش را نخواهد دید. تعصب قومی انسان را قصی القلب می کند به طوری که برای حذف دیگران و انحصار قدرت برای خود دست به هر جرم و فسادی می زند. متاسفانه سالهاست تازیانه متحجر قومیت و تعصب بر پیکر سرزمینم ممسنی زخمها وارد کرده است. به نظر می رسد علت آنچه در این مرز و بوم می گذرد غبار محرومیت نیست و حتی نمیتوان انگشت اتهام را به سوی سیاست های کلان اجتماعی نشانه رفت. آری مقصر اصلی خودمان هستیم، روشنفکران و بزرگان قوممان هستند، علمایی که گهگاه برای رسیدن به مقاصد خود گرد و خاک نشسته بر چهره زحمتکش پدران سرزمینم را بیلبورد تبلیغات خود میکنند. و البته هزینه آن را بازوان پرتوان و جویای سعادت جوانان همین سرزمین میدهند. بوم سرزمین کهنی که جوانان غیورش سالهاست مشعل تاریخ و عقبه غنی و پرمغز آنرا با تلاش و علم خویش روشن نگه داشته اند.. بدون شک انسان به هر سرزمین یا قبیله و نژادی تعلق داشته باشد نسبت به آن عشق می ورزد و این پیوند و علاقه او با سرزمین و قوم و نژادش نه تنها عیب نیست بلکه عامل سازنده ای نیز هست. به قول دکتر شریعتی انسان درختی است که از خاک فرهنگ خویش تغذیه می کند و با تاریخ خویش رشد می نماید. اما اگر این امر از حدش بگذرد مخرب و گاه فاجعه بار می شود. این بیماری بزرگترین مانع در برابر اصلاحات اجتماعی و سیاسی بوده و می باشد، اینگونه تفکر بیماری بزرگی است و باید بپذیریم که متاسفانه در حال گسترش فرهنگ بدویت در شهرستان می باشد که اگر جلوی ان گرفته نشود هرگز ��اهد تعمیم جامعه مدنی و اصلاح در شهرمان نخواهیم بود. همین تعصبات باعث شده است که بعد از گذشت بیش از یک نسل از معماری شهرم هیچ مدیری نتوانسته است آنچنان که باید تحولاتی شایسته مردم و نخبگان این خطه بر چهره رنگ پریده شهر داشته باشد. آیا دلیلی غیر از سوء مدیریت و سطحی اندیشی و طایفه گرایی داشته است؟؟ در نگاهی دیگر میتوان گفت که یکی از عللی که موجب توسعه نیافتگی شهر شده است عدم اطلاع کافی شهروندان از حقوق شهروندی می باشد که موجب غالب شدن تعصبات و متاسفانه بهره برداری و سوء استفاده از این نقطه ضعف توسط منفعت طلبان چه در انتخابات شورای شهر و چه مجلس شده است. شک نکنید که دود آتش این تعصبات نه تنها در چشم خودمان بلکه آیندگانمان خواهد رفت و سایه سیاه نهال محجوریت و عصبیتی که الان میکاریم از رسیدن روشنایی به سرزمینم در آینده جلوگیری میکند. در پایان توجه شما را به نوشته ای از آنتونی گیدنز جامعه شناس بریتانیایی جلب میکنم. ما به جایی رسیده ایم که رفتار سنتی مان در مقابل رفتار نوین قرار گرفته و نه مدرن هستیم و نه سنتی، یعنی گرفتار تناقضی شده ایم که از خصوصیات جهان سوم است و ما مجبوریم در تناقضی زندگی کنیم که باید برای حل این تناقض چاره ای اندیشید.. پایان گزارش /۲۲۴۲۲۴ منبع: نورآنلاین

[radiomamasani-blog]

انحصارطلبانی به نام ” اصلاح طلبان ممسنی” / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: با آنکه اصلاح طلبان رقبای اصولگرای خود را متهم به «تمامیت‌خواهی»، «اقتدارگرایی»، «انحصارطلبی» و... می‌کنند، ولی واقعیت آنست که متاسفانه انحصارطلبی در ذات جریان اصلاحات در ممسنی است و آنچه در روزهای اخیر و در مقطع زمانی تبلیغات قانونی انتخابات ریاست جمهوری برای نگارنده متن در ستاد انتخاباتی دکتر روحانی اتفاق افتاد نمونه کوچکی از خروارهاست! این اتفاق اولین نیست و قطعا آخرین هم نخواهد بود. "خبر نورآباد" یادداشت:آنچه که در این یادداشت می خوانید تشریح اندکی از واقعیت های اصلاحات و آسیب شناسی رفتار بعضی از اصلاح طلبان ممسنی است. اما آنچه مرا وادار به نوشتن این مطلب کرد رفتار ملامت آمیز انحصارطلبانه بعضی از اصلاح طلبان در چند سال اخیر نسبت به دیگر همفکران در این شهرستان است. به نظر می رسد صاحبداری و توهم رهبری چند نفر از پدرخوانده های سنتی این جریان، بیشتر از آنکه به همگرایی بینجامد، باعث واگرایی در میان خود اصلاح طلبان شده است. قطعا بازتاب یک رفتار نابخردانه برای یک انسان سیاسی، در قالب نگاه آمرانه و انحصارطلبانه به همفکران خود، حاصلی به جز گسست و ایجاد فاصله ندارد، بدتر اینکه این نگاه، غیر مدنی، تحقیر آمیز و آمیخته به مرزبندی های مشخص است. در حال حاضر افرادی بر سر سفره آماده ای نشسته اند که هیچ زحمتی برای آن نکشیده اند و با طی کردن نردبان ترقی روی شانه های جوانانی که جوانی شان در راه سیاست سوخت تا بعدها افرادی از این خاکستر ققنوسی بسازند و در آخر دست به انزوای ابدی این جوانان بزنند!با آنکه اصلاح طلبان رقبای اصولگرای خود را متهم به «تمامیت‌خواهی»، «اقتدارگرایی»، «انحصارطلبی» و... می‌کنند، ولی واقعیت آنست که متاسفانه انحصارطلبی در ذات جریان اصلاحات در ممسنی است و آنچه در روزهای اخیر و در مقطع زمانی تبلیغات قانونی انتخابات ریاست جمهوری برای نگارنده متن در ستاد انتخاباتی دکتر روحانی اتفاق افتاد نمونه کوچکی از خروارهاست! این اتفاق اولین نیست و قطعا آخرین هم نخواهد بود.همین نگاه انحصارطلبانه است که باعث شده که از سال ۷۶ تا الان، در شهرستان ممسنی حلقه ای با افراد بسیار معدود تشکیل و در هر مقطع زمانی به موقعیت های مطلوب بوجود آمده یورش برده و بدین سان فردی که با رایزنی های بسیار عضو هیات بازرسی انتخابات میشود، فورا ��ا دیدن موقعیتی بهتر، از هیات بازرسی استعفاء داده و دبیر ستاد انتخاباتی گردد و فرد دیگری با وجود آنکه عضو هیات نظارت است، همزمان ریاست شورای سیاست گذاری ستاد را نیز به عهده داشته باشد و بدینصورت فضایی ایجاد شود که هیچ منصبی به غیرخودی ها (!) و بویژه به جوانان پرشور و همیشه در صحنه واگذار نشود و آنها فقط به چایی و آب دادن به میهمانان جلو ستاد قانع گردند! مخاطبان خاص این مطلب نسل جوانان حامی جریان فکری اصلاحات در شهرستان ممسنی است. آنانی که در خیال پاک خود اصلاحات را بهترین روش نجات جامعه از اقتدارگرایی، عقب ماندگی و تحجر می دانند. آنان که روح خود را در آرزوهای بلند پرواز داده اند و به امید اصلاح طلبان شهرستان، خود را با خوب و بد سیاست وفق دادند تا شاید راهی برای خروج این دیار از محرومیت های گوناگون و بویژه بن بست های طایفه ای بیابند و باید باور کنیم که هم من و هم شما جوانان پاک سیرت و آگاه می توانیم از این مطالب اصلاح طلبانه ننویسم، سکوت کنیم و ملاحظه کاران خوبی باشیم، چونان برخی از مدعیان که منفعت خود را بر آرمان اصلاحات ترجیح داده اند، اما نه اصلاح طلبی و نه اصل عدالت و انصاف با محافظه کاری و سکوت نفع گرایانه همخوانی ندارد و نخواهد داشت. اگر همچنان مغضوب ساختار اصلاحات شهرستان باشیم، اگر این مطالب باعث رویگردانی ناعادلانه ی ملاحظه کاران اصلاح طلب از ما شود و اگر………! اما ما از گرسنگی نخواهیم مرد و بیکاری را عار نمی دانیم، ولی ملاحظه کاری و نفع گرایی برخی را از درون جمع خود بر نمی تابیم و همچنان با صداقت و با جرات با مردم سخن خواهیم گفت تا در محکمه ی وجدان خود و عموم مردم محکوم به سهل انگاری و خیانت در حق اصلاح طلبان شهرستان نشویم. یقینا اصلاح طلبی یک پروسه فکری معطوف به عملگرایی است و ارث پدری کسی نیست که با شعار و نگاه پروژه ای قابل مصادره به شخص یا گروه خاصی باشد. نکته پایانی: سوال کلیدی که اینجا مطرح میشود اینست که آیا ورود نسل نو به اصلاحات، تهدیدی برای نسل اول این تفکر است و علت مخالفت نسل اول از گردش از قدیم به جدید چیست؟ آیا دغدغه نسل اول اصلاح طلبان ناشی از فروریختن موقعیت قهرمانانه خود است یا تمامیت خواهی و” خودشیفتگی " هم قسمتی از ساختار پنهان اصلاحات در ممسنی است ؟! این سوالات و صدها از این نوع علاوه براینکه سوالات کلیدی هستند، مشکلات ریشه ای و اساسی درون گروهی اصلاحات در ممسنی است که ناگفته جواب این سوالات برای پیشقراولان و فعالان سیاسی اصلاح طلب بدیهی و روشن است، اما لایه های دیگر بنا به دلایلی معلوم از قبیل عدم شفافیت، محافظه کاری اصحاب رسانه، فقدان احزاب فعال و گاها تبلیغات و فریبکاری سیاسی بعضی ها، از اصل ماجرا بی خبرند، اگر چه مردم اغلب تاکنون بهتر از سیاسیون تصمیم گرفته اند. سید روح الله موسوی منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

قلمهایی از جنس عام برای تعیین افرادی خاص در انتخابات شورای شهر نوراباد / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: انتخاب شورا یعنی بیشتر از همه لحاظ مشورت پذیر باشد تا لابی پذیر. ما نیاز داریم قلم و قدم را با احتیاط برداریم، نه برای قسم و قسمت، بلکه برای قوی تر اندیشیدن.توصیه به کاندیداها این است که ابتدا توانایی های خود را محک زده سپس وعده اجرایی دهید، اگر وعده می دهید به شهر وعده داده نه به محله و شهرک، اگر برنامه دارید مشورت بگیرید نه مشاوران را نادیده بگیرید. "خبر نورآباد" _ یادداشت انتخاباتی:بیست و نهم اردیبهشت خیلی ها قلم می زنند، قلمی از جنس عام برای تعیین افراد خاص.خاص در انتخابات شوراها و انتخاب راس قوه ی مجریه، قلممان ضامن قدم هایی است که در راه زندگی خواهیم پیمود. در و دیوار شهرمان گوش می دهند به وعده های انتخاباتی تا دیوارهایمان هم مقطعی کوتاه صاحب گوش شوند. بیایم به اخلاق پایبند باشیم، اخلاق یعنی حفظ آنچه که باید نگه داری شود، ما در کشوری که صاحب نظام مردم سالاری دینی است قدم در صحنه انتخاب می گزاریم، دین ما و اصول آن همواره به حق و حقانیت بیش از هر چیزی پرداخته است، متاسفانه یکی از اخلاق هایی که عامه پسند هم هست، طایفه گرایی به اسم دموکراسی نوین است. اما اگر دست به متناقض نما بزنیم اخلاق همراه با آفت است. همه ی مردم شهر این روزها می شنوند که افرادی دارند با وعده به دنبال رویاهیمان پروازمان می دهند، منطق حکم می کند که صاحب خانه اخلاق اولاد را از همسایه بهتر بشناسد، مردم شهر نورآباد ممسنی، ساکنین دیار علم و دین و شهادت شماها بهتر از هر کسی اخلاق اطرافیان و طایفه را می شناسید، بیاید با بررسی آنچه که در گذشته رخ داده است، برای شهر دست به قلم بشویم، برای بهتر زیستن در چارچوب قانون. شورای شهر نهاد متولی انتخاب شهردار است، شهرداری با دریافت عوارض و درآمدهای جانبی به آبادانی شهر می پردازد، ما امروز شورا انتخاب نمی کنیم که فردا نامه تخفیف بگیریم تا عوارض قانونی را پرداخت نکنیم، اگر ما عوارض شهرداری را پرداخت نکنیم این عوارض به کل زندگی عمومی و خصوصی شهریمان رخنه پیدا خواهد کرد. در اینجا باید اشاره داشت که مردم ایران صاحب تفکر و اندیشه اند، فکر همه ماها شهری در خور شان برای زندگی مناسب و رفاهی است، رفاه میسر نخواهد شد به جز هدف و تلاش برای رسیدن به آن . اگر ما به صورت طایفه ای انتخاب کنیم که هدف طایفه گرایی است، حال که همه ی کاندیداها با فصل مشترک شعارهای بهتر و برتر زیستن می آیند، کافی است که به انتخاب های دوره های قبل برگشته و تحلیل کنیم، و بپرسیم اگر ما نیاز داریم شهرمان بهتر شود از همین امروز انتخاب بهتری را انجام دهیم. انتخاب شورا یعنی بیشتر از همه لحاظ مشورت پذیر باشد تا لابی پذیر. ما نیاز داریم قلم و قدم را با احتیاط برداریم، نه برای قسم و قسمت، بلکه برای قوی تر اندیشیدن. توصیه به کاندیداها این است که ابتدا توانایی های خود را محک زده سپس وعده اجرایی دهید، اگر وعده می دهید به شهر وعده داده نه به محله و شهرک، اگر برنامه دارید مشورت بگیرید نه مشاوران را نادیده بگیرید. ثمر انتخاب ما تاکنون حال و روز فعلی شهرمان است که چکیده ای در مقیاس شهری و انتخاب شهری مان بوده است، ما اگر احساس بهتر شدن داریم ابتدا انتخابمان را بهتر انجام دهیم. انتخابی بر آینده و آرایش وضعیت به حالت بهتر، شهر ما با فرهنگ صحیح انتخاب، همکاری و مشورت پیشرفت خواهد کرد، نه با وعده و وعید و انتخاب طایفه ای به ضرب المثل معروف هر که بامش بیش برفش بیشتر، هر که قومش بیش رایش بیشتر بسنده می کنم. به قلم اصغر پارسایی منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

توهم ائتلاف توسعه در ممسنی / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: اسامی ٧ نَفَر از کاندیدای پنجمین دوره ی شورای شهر نورآباد موسوم به "ائتلاف توسعه" با نگاه و برداشتی مغرضانه توسط ندای لر در فضای مجازی منتشر شد. سعی داریم در این یادداشت به رفتار ها متوهمانه، مغرضانه و بدون پشتوانه ی در خصوص این ائتلاف مورد کنکاش قرار دهیم یکم: ائتلاف در بین افراد و گروهی کاربرد دارد که از نظر تجانس فکری و همگونی سیاسی دارای مکانیسمی مشترک و هدفی یکسان باشند . با این وجود، این مهم باعث تشکیک اذهان عمومی شده، که آیا ائتلاف توسعه، معیار و شاخص های تعریف شده برای کلمه ائتلاف را با خود به همراه دارد یا خیر ؟ که بدون شک با توجه به شناختی که از افراد ذکر شده وجود دارد، پاسخ به این سوال خیر است. زیرا از افراد مذکور، شخصی در جبهه اصلاحات، دیگری در اوردگاه اصولگرایی، فردی در طیف رادیکال و دیگری در طیف محافظه کار، شخصی از برابری می گویید و دیگری از برتری سخن می راند. فلذا با توجه به این تشتت و اختلاف فکری و سیاسی مشخص است، که این تحلیل مغرضانه بوده و هیچکدام از سنجه و شاخص های ائتلاف را با خود به همراه ندارد . دوم: استفاده از کلمه توسعه برای این ائتلاف بار پوپولیستی داشته است. زیرا فرآیند توسعه در یک پروسه زمان طولانی با طَی کردن مسیر رشد، میسر است . اما از آنجایی که شهر نورآباد هنوز در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... به رشد ثابت و مطلوبی نرسیده است، پس استفاده از کلمه توسعه توسط این پوپولیست گرایان برای عوام فریبی بوده است. سوم: افراد مذکور از افراد تحصیل کرده، سرشناس و آگاه به مسائل شهرستان بوده که حتی برای مقابله با پدیده شوم طایفه گرایی در مجلس دهم رفتار کاملا معقولانه و فراموش نشدنی از خود نشان دادند. امروز پذیرفتنی نیست که برای یک انتخابات در سطح خردتر رفتار کاملا طایفه گرایانه از خود نشان دهند. پس با این ادله، افراد مذکور هم مورد اتهام ندای لر که به یک معضل در فضای رسانه ای شهرستانهای ممسنی و رستم تبدیل شده است، قرار گرفته اند. و اما غالب کاندیدای نامبرده از فرآیند تهیه و قرار گرفتن در این لیست اظهار بی اطلاعی و نگرانی نموده و آن را شدیدا تکذیب می نمایند. علی احمدی: بنام آنکه جان را فکرت آموخت روزی یکی از نزدیکان فردی که درصدد راه اندازی ائتلاف توسعه بود نزد اینجانب آمد و گفت: شما و چند نفر را که نام برد با این آقا نشستی داشته باشید تا اینکه شما در سر لیست ائتلاف ایشان قرار گیرید، بنده هم با تاکید گفتم:اصلا این کار را نخواهم کرد و... هیچ کس حق ندارد اسم اینجانب را دراین لیست قراردهد. لذا هرگونه مطلبی را در این رابطه از هر فرد،گروه و از جمله گمانه زنی ندای لر تا به حال و درآینده به جد تکذیب می کنم. سیروس شایانی : ضمن عرض سلام و احترام . انتشار چنین لیستی از ناحیه هرکس،گروه و کانالی بدون درنظر گرفتن رضای الهی و مصالح بلندت مدت جمعی و لحاظ ننمودن شایستگی ها و حقوق دیگران از نظر اینجانب حرکتی مخرب، مطرود و ناپسند است. به دلیل طولانی نشدن این یاداشت از تکذیبه دیگر کاندیدای محترم صرف نظر شده است. ولی تکذیبه این بزرگواران در کانال های تلگرامی شان موجود است. نتیجه: مشخص و مبرهن است که این رفتار های مسموم و نسنجیده با هر هدفی و توسط هر فرد و گروهی که بوده است، حتی به مکانیسم و سازکار ائتلاف، مفهوم توسعه و شناخت افراد اطلاع کامل و کافی نداشته است. منبع: نورآنلاین

[radiomamasani-blog]

کاندیدای محترم برنامه ات کو؟ / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: بیایید شعار انتخاباتی این دوره ما یک سؤال ساده اما محکم از کاندیداها باشد: "کاندیدای محترم برنامه ات کو؟" به گزارش نورآنلاین، در شهرستان ما همیشه تا نزدیکی انتخابات در بین عموم مردم بویژه قشر به اصطلاح روشنفکر، خبرهای امیدوارک��نده ای بصورت جسته و گریخته از مفاهیمی چون " شایسته سالاری ( meritocracy )" به گوش می رسد ولی متاسفانه در یک فاصله زمانی کوتاه امواج طایفه گرایی نام برخی آدم ها را بالا و پایین می برند و ما گوش ها و چشم هایمان می شوند مصرف کننده ی حرفهای تحریک کننده طایفه سرایان (!) و در میان این شور و غوغای انتخاباتی و گرایش های طایفه ای آنچه مظلوم می ماند واژه " شایسته سالاری" است. بدبختانه در طی این سالها بولدوزر(!) طایفه گرایی، به جاده صاف کن امیال و آرزوهای عده ای قلیل و ویران کننده حقوق جمعیت کثیری تبدیل شده است. بولدوزرهای امروزی قادرند اجسام بسیار سنگین را به دنبال خود بکشانند و طایفه گرایی نیز قادر است اقسام و انواع افراد اعم از بیسواد و باسواد، تحصیلکرده و غیر آن، پیر و جوان، شهری و روستایی، اصلاح طلب و اصول گرا، انقلابی و غیرانقلابی، قلم بدست و سنگ بدست را به دنبال خود بکشاند! اما تاسف بارتر آنکه؛ بسیاری از ماها، در حالی که از مضرات و مصائب این نوع انتخاب آگاهیم، کماکان در روز انتخابات و هنگام قرار گرفتن در پای صندوق رای، آنچنان محکم و با فشار کل بدن(!) روی برگه تعرفه نام کاندیدای هم فامیلی، خویشاوندی و یا هم طایفه ای خود را می نویسیم که این اسامی حتی از پشت تعرفه رای نیز قابل خواندن است! در تمامی این سال هایی که آمدیم و رأی دادیم و درست یا غلط آدم هایی را انتخاب کردیم آیا هیچ وقت به این واژه غریب و غبار گرفته و دور از اذهان توجه کردیم؟ «برنامه» بله برنامه؛ آیا هرگز از یک کاندیدای محترم شورای شهر، پرسیدیم برنامه ات برای اداره شهر چیست؟ و اگر پرسیدیم آیا جوابی قانع کننده شنیدیم؟ بیاییم بعد از چهار دهه افتادن و برخاستن و تجربه را تجربه کردن؛ کمی خودمان را جمع و جور کنیم و چند قدم جلوتر برویم از جایی که هستیم! جواب این سوال با خود شما و البته اگر حس کردید سوالی بیدارگر است شما هم از دیگران بپرسید و اما سوال: «اگر تمامی ماها، به جای رأی دادن به کاندیداهای طایفه و رای به دوست و همسایه و ... ، به برنامه های روشن، منطقی، واضح و قابل اجرای کاندیداها رأی دهیم، آیا باز هم امکان انتخاب اشتباه وجود خواهد داشت؟ و اگر کاندیداها ببینند در مقابل انتخاب افرادی قرار گرفته اند که با عقل و اندیشه تنها به برنامه های روشن، منطقی، واضح و قابل اجرا رأی می دهند، آن وقت هرکسی می تواند سوار بر امواج طایفه ای رأی بیاورد؟» پایان گزارش /۲۲۴۲۲۴ منبع: نورآنلاین

[radiomamasani-blog]

ائتلافی برای توسعه طایفه گرایی در نورآباد!!! / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: سامان شجاعیان سخنگوی ائتلاف توسعه اسامی چهار نفر از کاندیداهای مورد حمایت این ائتلاف را در اختیار پایگاه خبری دیار ممسنی قرار داد. به گزارش نورآنلاین، اسامی این چهار نفر به ترتیب حروف الفبا عبارت است از؛ ۱- جعفر باقری ۲-عزیز الله رضایی ۳- منوچهر زارع خفری ۴- مهرداد کریمی شجاعیان اضافه کرد اسامی سه نفر دیگر این ائتلاف متعاقبا اعلام می گردد. ل��زم به ذکر است که هر ۴ نفر نامزد معرفی شده از منطقه جاوید هستند. بعد از انتقاداتی که از سوی برخی فعالین سیاسی به رفتارها و نگاه های طایفه ای این ائتلاف صورت گرفته بود، چند روز قبل مرامنامه ای از سوی ائتلاف موسوم به توسعه منتشر شد که در بندهای ۵ و ۱۰ صراحتا دو مورد از منشور اخلاقی این ائتلاف را " نفی طایفه گرایی" ذکر کرده بودند: بند ۵- همه زنان و مردان شهر را اعم از طایفه های بزرگ بکش، رستم، دشمن زیاری، ماهور میلاتی و جاوید را چون برادران و خواهران خود فرض و قلمداد نمایم. بند ۱۰- از هر گونه طایفه گرایی در هر فعل و یا ترک فعلی بپرهیزم. همچنین محمد محمودی( نویسنده معروف شهرستان) از نزدیکان به این ائتلاف طی مقاله ا ضمن حمله به اصلاح طلبان شهرستان و ائتلاف موج نو، آنها را بانیان و عاملان طایفه گرایی و تبارگماری معرفی کرده بود. پایان گزارش /۲۲۴۲۲۴ منبع: نورآنلاین

[radiomamasani-blog]

لطفا برای شورای شهر لیست دهید اما نه غیراصولی و نامربوط / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: ارائه لیست ها در انتخابات شورای شهر، مردم را در مسیر انتخاب درست بر مبنایی غیر از طایفه گرایی قرار می دهد. لیست های نوظهوری که مشخص نیست توسط چه کسانی و با چه شاخصه هایی ارائه می شود، بدون پاسخگویی بوده و قابل اعتماد نیستند. یکی از مشکلات اساسی منسوب بودن لیست ها به افراد است نه تفکرها و گفتمان ها. انتخابات "خبرنورآباد"-یادداشت:در یادداشت های قبلی به موضوعاتی نظیر "دنبال نماینده بودن و پا در رکاب وی داشتن"، "موج سواری مجازی و انتشار محتوای غیرقابل پیاده سازی کاندیداها " و "شورای شهر و راهی برای فرار از بیکاری کاندیداها!" پرداخته شد. خبر نورآباد در زنجیره مقالاتی که تحت عنوان "هفت نگرش خطرناک کاندیداهای انتخابات شورای شهر ممسنی" منتشر می شود سعی دارد تا با تاثیرگذاری بر فضای انتخابات و تبلیغات آن نسبت به انتخاب بهتر مردم کمک کند. سعی می شود در چند پاراگراف و به زبان ساده موضوعات مهم بررسی و نسبت به اجرای آن هشدار داده شود. موضوع چهارم: لیست های نوظهور و ائتلاف های غیر اصولی/ لطفا لیست دهیدتعدد کاندیداهای انتخاباتی موجب شده تا همه نتوانند تمام آنها را بررسی کرده و به شناخت نسبی از آنها برسند. از طرفی حتی اگر این فرصت وجود داشته باشد امکان بررسی تخصصی وجود نداشته و نمی توان به راحتی سابقه و توانمندی همه را چک کرد. انتخاب فردی و خارج از لیست موجب حضور افراد ناهمگون و با برنامه های گوناگون خواهد شد که هرکسی بر برنامه خود تاکید داشته و شورای شهر را به بیراهه می کشاند و در پایان، هرکس دیگری را مقصر دانسته و عنوان می کند که اگر همه با او موافق می بودند قطعا نتیجه بهتری در شورا می گرفتند! انتخاب لیستی مزایای بسیاری دارد و مردم راحت تر می توانند انتخاب کنند. لیست اهداف مشترک و شعار و گفتمان مشترک داشته و همه افراد حاضر در آن لیست خود را موظف به پیگیری آن میدانند. با این شرایط امکان سنجش راحت تر شده و افراد نیز برای قرار گرفتن در لیست موظف به ارائه برنامه و ملزم به پاسخ گویی هستند. عدم ارائه لیست خطای بزرگی است. حتی اگر آرای به لیست در کمترین حد خود باشد باز هم امتحان انتخاب بر مبنای شایستگی را فراهم می کند و نباید این فرصت را از دست داد. ممکن است در این شرایط لیست تکمیل نشود، می توان لیستی از نزدیکترین نامزدها به گفتمان مورد نظر تهیه کرد و در بدترین شرایط کمتر از ۷ نفر لیست داد. تا اینجای قضیه مشکلی نیست. مشکل از آنجا آغاز می شود که این لیست ها چطور تهیه شده و توسط چه کسانی و با چه شاخصه و پارمترهایی تنظیم شده اند؟ از آنجا که انتخابات در ممسنی تقریبا با همه جای ایران تفاوت های خاص خود را دارد در لیست دادن هم این اتفاق در حال وقوع است. در انتخابات گذشته شورایی بنام شورای اصلاح طلبان، نامزد مورد حمایت لیست امید را معرفی کرد و این حمایت دلیل اصلی پیروزی وی در انتخابات شد. شورایی که کارکردی موقت داشت و بعد از آنکه آرای مردمی را به نفع نامزد مورد حمایت خود تغییر داد حاضر به پیگیری مطالبات آنها نشد و نماینده ای که قرار بود اهداف و برنامه های لیست امید را پیگیری کند به حال خود رها شد و هیچ گزارشی از فرآیندهای پس از انتخابات و پیگیری مطالبات مردمی داده نشد. نباید این رویه در شهرستان باب شود. همانظور که انتظار دارند مردم به آنها اعتماد نمایند و به لیست مورد نظرشان رای دهند مردم هم انتظار پاسخ گویی و پیگیری مطالبتشان را دارند. در این انتخابات عده ای خود را بعنوان نماینده یک گفتمان خاص در ممسنی معرفی کرده و بدون هیچ سازوکار مبتنی بر دموکراسی صرفا در پی بهره برداری از این فضای انتخاباتی هستند. این چه لیستی است که فقط عده ای خاص امکان حضور در آن را دارند؟ این چه حزبی است که فقط در ایام انتخابات فعال می شود؟ کی و کجا فراخوان داده اند که قرار است لیست بدهند و شرایط آن را بیان کرده اند؟ اشتباهات قبلی موجب شده تا روز به روز بر بی اعتباری و بی اعتمادی مردم افزوده شود و امیدواریم در انتخابات پیش رو از تجربه قبلی استفاده کرده و با ساز و کاری درست و منطقی و با شفافیت نسبت به تعیین لیست مورد نظر اقدام گردد. در وهله اول باید خود شورایی که شکل می گیرد و نحوه ورود به آن مشخص باشد تا معلوم شود که چه افرادی دارند برای من و شما لیست می چینند و آیا خود از چنین وجاهتی برخوردارند؟سپس باید بررسی کرد که نحوه انتخاب لیست بر چه مبنایی بوده و شاخصه های مشترک این لیست که معمولا تحت عنوان برنامه و شعار لیست معرفی می شود چیست. تاکنون که چنین نبوده و لیست های نوظهوری که شکل گرفته اند صرفا به اعلام موجودیت پرداخته و هنوز مشخص نیست چه کسانی در پس این لیست ها هستند. از آن بدتر منسوب بودن لیست ها به افراد است نه تفکرها و گفتمان ها! در اینجا می گویند لیست فلانی و لیست بهمانی! یعنی اینکه فلان شخص دارای گفتمان و طرز فکری با پارامترهای خاص است که این لیست به آن پایبند هستند. نباید اجازه دهیم یک فرد یا افرادی که صرفا عضو یک حزب خاص است خود را بعنوان نماینده کل یک گفتمان مثل اصلاح طلبی، اصولگرایی، امید و... بنامد و شخصا برای همه نسخه بپیچد. اگر چنین شود شک نکنید پای مطامع و منافع شخصی در میان است و لیست ارائه شده توسط آنها فاقد اعتبار است و نتیجه آن دیکتاتوری در حوزه انتخابیه ماست. این شخص بعدا به مقام مقدس خودساخته ای رسیده و کدخدای خودخوانده ای می شود که حاضر نیست از آن کوتاه بیاید و باید برای عزلش از این مقام هزینه داد. لیست دادن شرایط و ضوابط خود را دارد که البته با ائتلاف تفاوت هایی نیز دارد. ممکن است چند کاندیدا خود با هم ائتلاف کنند ولی لیست را نهادی قانونی و دارای بدنه اجتماعی مشخص ارائه می دهد. نمی توان اسم گروهی که هدفشان صرفا رای آوردن است را گذاشت لیست امید یا لیست اصلاح طلب و... . اصلاح طلبی و اصولگرایی و .... شاخصه های خاص خود را دارد و حاضر نیستند بخاطر رای آوردن از شاخصه های اصیل خود بگذرند اما متاسفانه چون در ممسنی کارکرد انتخاباتی داشته و قبلا کادرسازی نشده برعکس همه شهرها عمل می شود. دربقیه شهرها این احزاب هستند که نیروهای متخصص و باتجربه را با کادرسازی، تربیت کرده و از آنها می خواهند در انتخابات شرکت کنند و بعد از تایید صلاحیت هم از آنها حمایت می کنند ولی در اینجا بدلیل عدم وجود چنین فضایی، همین عده ای که خود را نماینده یک گفتمان می نامند در پی افرادی هستند که حاضر باشند شرایط آنها را بپذیرد تا آنها را در لیست خود قرار دهند. این می شود که پس از انتخاب هم الزامی به پاسخگویی نمی بیند و در نظر این فرد، احزاب هستند که در پی وی اند نه اینکه او نیاز به احزاب داشته باشد. البته این معضل را احزاب ناکارآمدی ایجاد می کند که صزفا در بزنگاه های انتخاباتی فعال شده و بعد از آن به اغماء می رود. انتخاب افراد در لیست مورد تاکید و توصیه فراوان است. چهار سال پیش بود که رهبر انقلاب هنگام رأی دادن در چهارمین دوره انتخابات شوراها نسبت به انتخاب بر مبنای لیست تاکید کردند و گفتند: «من به ۳۱ نفر برای شورای شهر رأی دادم. البتّه بعضی از این حضرات را از نزدیک می شناختم، بعضی را هم نمی شناختم، لکن اعتماد کردم به همین فهرست هایی که پیشنهاد می کنند و می دهند.» این اولین باری بود که وی، راه درست برای استفاده از تمام حق رأی را، «اعتماد به فهرست» اعلام کردند. با این وجود مردم به نهادهایی اعتماد می کنند که شناخته شده باشند و قبلا از اعتماد آنها سوء استفاده نشده باشد. لیست ها بیش از ائتلاف ها قابل اعتماد هستند، گرچه ممکن است یکی شوند و لیست ها تحت عنوان ائتلاف پا به عرصه انتخابات بگذارند. لیست ها، تفاوت های کلی را مشخص می کند. مردم ما خسته از انتخاب های سنتی هستند. نامزدهای مختلف هنوز با خانه به خانه گشت رای جمع می کنند و هر کس طایفه بزرگتری داشته باشد شانس بیشتری داردو با لیست می توان به این روش های ناکارآمد پایان داد و بجای تکیه بر بزرگی طایفه کاندید، به شایستگی های فردی و کل لیست توجه کرد. لیست قدرت گرفته از یک گفتمان عمومی و پرطرفدار به مراتب کارآمدتر از هرنوع انتخابی است. در مقالات دیگری که روزهای آتی منتشر می شود به موضوعات زیر خواهیم پرداخت. مراقب فریب هفتگانه در انتخابات شورای شهر باشیم: ۱- افتخار به دنبال نماینده مجلس دویدن و صرفا پا در رکاب وی داشتن۲- موج سواری مجازی و انتشار محتوای غیرقابل پیاده سازی کاندیداها۳- بیکاری کاندیدا و اشتغال در شورای شهر۴- تظاهر به رجل سیاسی بودن و استفاده از عناوین و سوابق غیرواقعی۵- لیست های نوظهور و خلق الساعه و بدون پاسخگویی۶- گرایش های سیاسی غیرواقعی و بهره برداری سیاسی۷- عدم تخصص و تعهد منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

“افزایش محرومیت”نتیجه تصاحب صندلی شورای شهر بدون برنامه میباشد / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: هشدار می دهم به آنانکه بی برنامه و بی پشتوانه ی کافی از خصیصه های لازم برای تصاحب صندلی شورای شهر،ناگ��ان دچار جنون شده و با اعتماد به نفس کاذب،میل به بیراهه بردن مسیر پیشرفت این شهرستان محروم از پیشرفت زیرساختی و هزاران مرتبه اسفبار تر پیشرفت فرهنگی دارند.ما در ممسنی زندگی می کنیم،ممسنی درصورتی ممسنی است،که همه باشند جاوید باشد، بکش باشد ، رستم باشد ، دشمن زیاری باشد ، بوان باشد...تیره و طایفه،معرف هویت گذشته ی اشخاص است نه شخصیت و طرز تفکر اشخاص ، نه ملاک برتری و سرتری آنان...پس در نتیجه برای پیشرفت،نخست باید از شر زنجیر عقاید مضحک و غیرمعقول در جامعه رها شد و بعد به سوی اهداف بعدی گام برداشت. " خبر نورآباد" – سرویس انتخابات:هر بار که به چهره ی شهر و مردمانش می نگرم، آه و حسرتی از از نهادم بلند می شود،دردی که برآمده از دیرینه زخمی است که بر پیکر این شهر و مردمانش به یادگار مانده است. دردی که التیامی ندارد الا تغییر نگرش مردم. تحولی که باید منجر به از بین رفتن باورها و اعتقادات نادرست مردم شود،اما دریغا که تاکنون چنین انقلابی به وقوع نپیوسته و می توانم به جد این اطمینان را به شما بدهم، که به وقوع نیز نخواهد پیوست.چنین دگردیسی ای رخ نخواهد داد،چرا که ما مردم میلی به واقع گرایی نداشته ایم و نخواسته ایم که شاهد آنچه که هست و باید دیده شود باشیم.مطابق معمول غالب دید مردم،به دو گروه خوش بین و بد بین یا امیدوار و مایوس تقسیم می شوند و درین بین عده ای اندک،با تفکر و شناخت کافی دست به انتخاب میزنند.گروه اول،آنان که هنوز به انتخاب هایی مبتنی بر طایفه گرایی،روابط خویش آوندی،قول ها و وعده وعید های پوشالی و توخالی دل خوش کرده اند،و چشم به تغییر اوضاع و شرایط زندگی خود،خانواده ویا در نهایت امر خویشاوندانشان دوخته اند!اما به راستی این دسته از انتخاب ها تا چه حد وتا چه اندازه،منطقی و معقول به نظر می رسد.شاید اگر قبل از برگزیدن سوالاتی از عمده خواسته ها وتوقعات خودمان بپرسیم، دیگر هرگز مرتکب چنین اشتباهی نخواهیم شد و انتخاب های جهت داری از قبیل تیره و طایفه و قوم، هرگز تاثیری بر انتخاب مان نخواهد گذاشت و این امر هرگز محقق نخواهد شد،مگر آنکه در وهله ی اول به شناخت خود برسیم.از نگارنده ی این مطلب خورده نگیرید، ولی این واقعیت محض است که عده ای از مردم ما که الی ماشاءالله تعدادشان هم کم نیست به بیماری خطرناکی به نام "خودخواهی" مبتلا شده اند که متعاقبا با نادیده گرفتن واقعیات همراه است.اگر اندکی تامل کنیم،درمیابیم که این گفته نه تنها بی اساس نیست،که بشدت واقعیت دارد.همین مسئله به ناگاه سوالاتی را در ذهن متبادر می سازد،که بالاجبار آن ها را بر روی کاغذ روانه می کنم...*چرا مردم باید انتخاب کنند؟*چه انگیزه ای مردم را وا میدارد که دست به انتخاب بزنند؟*آیا این انگیزه ها شخصی است،یا منتسب به عموم مردم است؟*آیا توقعاتی که این انگیزه را بوجود می آورد،توقعاتی منطقی است؟متاسفانه هنوز هم هستند همشهریان امیدواری که صرفا با در نظر گرفتن منافع محدود و زود گذر،دل به کاندیدی خوش کرده اند و به طرز بی رحمانه ای رشد و پیشرفت جامعه و شهر خود را قربانی منفعت طلبی ناچیز خود (در قیاس با منافعی که در صورت اتخاذ تصمیم صحیح نصیب جامعه و مردم می شود) می کنند.یقینا این دسته از افراد،تا به حال این مطلب را به طرز ملومسی درک نکرده اند که هیچ منفعتی از رشد و پیشرفت و در نتیجه آسایش و آرامش مردم بالاتر و والاتر نمی باشد، و قطعا همین منفعت است که همه ی آحاد جامعه را دربر می گیرد.مطمئنا این گروه به فکرشان خطور هم نمی کند،که نسبت به انتخابشان در برابر مردم و جامعه شان مسئول اند،و اگر در انتخابشان کوتاهی ای صورت گیرد،باید چگونه پاسخ گوی یک اجتماع بزرگ شهری و حتی روستایی باشند.دسته ی دوم را گروه ناامیدان از تغییر می نامیم.آنان که نا کارآمدی مسئولین پیشین،کاسه ی صبرشان را لبریز کرده و از هرگونه مشارکت در حمایت از نامزد های شایسته امتناع می کنند. در مواجهه با این گروه نیز، سوالاتی پیش می آید،از جمله آنکه؛*چرا باید از انتخاب امتناع کنند؟*چه عاملی مسبب بی انگیزگی در انتخاب می شود؟*آیا با انتخاب نکردن شرایط تغییر می کند؟پاسخ سوال آخر بدون تردید،خیر است!علت اصلی بی انگیزگی گروه دوم بی اعتمادی است. اعتمادی که با عدم توانایی و سهل انگاری-رفتار و کارکرد نامناسب نامزدها پس از انتخابات، از مردم سلب شده که باز هم اگر عمیقا این مقوله را مورد بررسی قرار دهیم،به همان نقطه ی عدم شناخت کافی در انتخاب و متاسفانه حمایت جاهلانه ی گروه نخست می رسیم.پس قطعا هیچگونه تغییراتی بر وضع حاکم اعمال نخواهد شد،چرا که با کناره گیری کردن از انتخابات،باز هم دسته ی جدیدی از همان اشخاص ناکارآمد بر سرکار خواهند آمد.و آنگاه مردم می مانند و شهری که،در کنجی از هزارتوی گذر زمان گیر کرده،و ناتوان در حل معمای پیشرف مستاصل مانده است.ما در نوراباد ممسنی زندگی می کنیم،ممسنی درصورتی ممسنی است،که همه باشند جاوید باشد، بکش باشد ، رستم باشد ، دشمن زیاری باشد ، بوان باشد...تیره و طایفه،معرف هویت گذشته ی اشخاص است نه شخصیت و طرز تفکر اشخاص ، نه ملاک برتری و سرتری آنان...پس در نتیجه برای پیشرفت،نخست باید از شر زنجیر عقاید مضحک و غیرمعقول در جامعه رها شد و بعد به سوی اهداف بعدی گام برداشت.و در پایان همچون دفعات قبل روبه کاندیدا های محترم:هشدار می دهم به آنانکه بی برنامه و بی پشتوانه ی کافی از خصیصه های لازم برای تصاحب صندلی شورای شهر،ناگهان دچار جنون شده و با اعتماد به نفس کاذب،میل به بیراهه بردن مسیر پیشرفت این شهرستان محروم از پیشرفت زیرساختی و هزاران مرتبه اسفبار تر پیشرفت فرهنگی دارند؛مطلع باشید که قرن حاضر قرن ۲۱ است،ولی جامعه و شهر ما هنوز در نکبت قرون وسطا دست و پا میزند.بگذارید کسانی به میدان بیایند که رنسانس شکوفایی را برای این شهر از هر لحاظ دور مانده از پیشرفت را ، به ارمغان آورند.و درهمین رابطه و برای حسن ختام، چندی از سخنان شهید چمران را به متن فوق ضمیمه می کنم.می فرمایند که :تقوی، اصل اساسی برای یک مسوول در نظام اسلامی؛ کسی که زیر بار هوای نفس نرود . طاغوت را نپرستد، فقط در برابر خدا تسلیم باشد - دروغ نگوید، حقی را نا حق نکند، مصالح و منافع فردی جلوی چشم او را نه بندد، کینه و حسد و تعصب و انتقام محرک او نباشد، همه وجود خود را وقف خدا کند، بخاطر خدا زندگی کند، بخاطر خدا بمیرد، تکبر و غرور بر او مستولی نشود، ضعف و سستی خود را فراموش نکند، برای اغراض شخصی خود مصلحت اجتماع و شخصیت دیگران را نابود ننماید'. 'می‏گویند تقوا از تخصص لازم تر است، آن را می پذیرم! اما می گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد، بی‏تقوا است'! منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

فریب هفتگانه انتخابات شورای شهر را نخوریم / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: قبلا در خصوص بدعت ها و ناکارآمدی برخی شیوه های تبلیغاتی هشدار داده بودیم. در مقالات پیش روی این هفتگانه به ترتیب مورد بررسی و کنکاش قرار می گیرد تا مردم فریب ظاهر سازی برخی از نامزدهای انتخاباتی را نخورده و با ارائه شاخص های انتخاب صحیح به انتخابی صحیح تر برسند. سرویس انتخابات "خبرنورآباد"-مدتی است تب انتخابات شورای شهر در ممسنی و رستم آغاز شده و تعدد کاندیداهای نام نویسی کرده برای انتخابات موجب انتشار فضاهای تبلیغاتی غیرواقعی و عرض اندام های مجازی شده است. رصد کردن فضای تبلیغاتی فعلی در ممسنی نشان می دهد که عده ای نه تنها حتی اصول اولیه تبلیغات را نمی دانند بلکه با بی تجربگی موجب انحراف و حتی انحطاط فضای تبلیغاتی حداقل در شبکه های مجازی شده اند. قبلا در خصوص بدعت ها و ناکارآمدی برخی شیوه های تبلیغاتی هشدار داده بودیم. در مقالات پیش روی این هفتگانه به ترتیب مورد بررسی و کنکاش قرار می گیرد تا مردم فریب ظاهر سازی برخی از نامزدهای انتخاباتی را نخورده و با ارائه شاخص های انتخاب صحیح به انتخابی صحیح تر برسند. مراقب فریب هفتگانه در انتخابات شورای شهر باشیم: ۱- افتخار به دنبال نماینده مجلس دویدن و پا در رکاب وی داشتن۲- انتشار مقالات انتزاعی و بدون محتوای قابل پیاده سازی۳- بیکاری و راهی برای برون رفت از بیکاری۴- تظاهر به رجل سیاسی بودن و استفاده از عناوین و سوابق غیرواقعی۵- لیست های نوظهور و خلق الساعه۶- گرایش های سیاسی غیرواقعی ۷- عدم تخصص و تعهد مردم ممسنی امروز بیش از همیشه سردرگم و مبهوت این همه بی برنامگی هستند و عدم وجود لیست و ائتلاف قابل اعتماد و با شاخصه ها و مبانی شفاف و قابل اندازه گیری موجب شده تا همان هایی که در انتخابات مجلس گذشته بر اساس تفکر و بینش سیاسی رای داده اند در این انتخابات دوباره به انتخاب بر مبنای شناخت فامیلی اقدام نمایند که دراینجا به طایفه گرایی تعبیر می شود. این نوع رای دادن با طایفه گرایی تفاوت دارد چراکه در انتخابات مجلس، مبنای رای صرفا قرار گرفتن در مرزبندی های پنج-شش تیره و طایفه با سبد رای بالا بوده ولی درانتخابات شورای شهر به دلیل امکان انتخاب بیش از یک گزینه، خود به خود طایفه گرایی به معنای اصیل آن کمرنگ شده و بیشتر به ارتباطات شخصی و فردی با کاندیدا حرکت کرده است. خبر نورآباد در ذنجیره مقالاتی که تحت عنوان "هفت نگرش خطرناک در انتخابات شورای شهر ممسنی یا فریب هفتگانه انتخابات شورای شهر را نخوریم" منتشر می شود سعی دارد تا با تاثیرگذاری بر فضای انتخابات و تبلیغات آن نسبت به انتخاب بهتر مردم کمک کند. سعی می شود در چند پاراگراف و به زبان ساده موضوعات مهم بررسی و نسبت به اجرای آن هشدار داده شود. منتظر ارسال مطالب در روزهای آتی باشید.... منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

مبارزه با فساد به مثابه واقعیت،توهم یا دروغ–توسط کاندیداها؟؟ کدام؟ / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: (علی امیری کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری ) در آستانه پنجمین انتخابات شورای اسلامی شهر، مبارزه با فساد به مهمترین شعار نامزدهای انتخاباتی تبدیل شده است. چنانچه در ادوار گذشته هم همینطور بوده است، اما در عمل همه می دانیم که شعار مبارزه با فساد هرگز محقق نشده است. اما اصلا این فساد که همه می خواهند با آن مبارزه کنند، چیست؟؟ عموما کاندیدا ها فساد را انتفاع یا سوء استفاده شخصی از منابع عمومی تعریف می کنند. اما این یک تعریف ناقص و عوام فریبانه است. معمولا افراد زمانی که در حل مسائل پیچیده و بغرنج ناتوان می مانند، ابتدا مسئله را به اندازه درک و دانش خود فرو می کاهند و ساده می کنند، به بیان بهتر از میان وجوه مختلف مسئله ، تنها خود را در برابر آن وجه از مشکل که در حد درک و توانشان هست قرار می دهند، و بعد در حد بضاعت خود علاج آن را ارائه می کنند. این همان چیزی است که در اصطلاح به آن ساده انگاری یا تقلیل گرایی می گویند. شبیه یک اژدهای هفت سر که شما خود را تنها در برابر یکی از سرهای آن قرار می دهید. اما در عمل حتی اگر آن یک سر اژدها را هم قطع کنید، بازهم شش تای دیگر دارد. اینگونه می شود که عموما مبارزه با فساد از سطح شعار خارج نمی شود. بدتر از این ما در شورای شهر با پدیده هایی مواجه بوده ایم که همزمان با یک سر اژدها در حال مبارزه بوده اند و با دست دیگر خود به سر دیگر اژدها غذا هم داده اند. وقتی تعریف فساد معلوم نباشد، همه شعار مبارزه با فساد را می دهند ولی ما آخر نمی فهمیم دقیقا منظورشان مبارزه با چیست و حتی خود آنها که شعار می دهند هم نمی دانند چه می گویند. دیده شده در میان چند ادوار شورای شهر ، کسانی که تا گردن در فساد غرق شده اند، همزمان مدعی مبارزه با فساد هم هستند و در حالی که بوی تعفن اعمالشان شهر را فراگرفته، رفتار خود را مصداق فساد نمی دانند. برای مثال استخدام خارج از ضابطه بستگان خود یا سپردن پیمانها به حامیان ا��تخاباتی خود را نوعی خدمت می دانند و در محافل خصوصی و عمومی با جدیت از تصمیمات خود دفاع نیز می کنند. کسی برای من نقل نکرده بنده به گوش خودم شنیدم که حضرت آقایی از نمایندگان شورا، در دفاع از عملکرد خود در جمعی فرمودند که: بستگان ما هم شهروند همین شهرهستند، ما هم در فامیل بیکار داریم بد کردیم برای عده ای جوان اشتغال ایجاد کردیم و در ادامه افزودند ما روایت داریم که اگر می خواهید شهر خود را آباد کنید از بستگان خود شروع کنید. اما فساد در لغت به معنای تباهی است. هرگاه در فرآیند یک برنامه منابع در زمان مقرر به محصول تبدیل نشوند، صرف نظر از اینکه این منابع دزدیده شود، یا به هرطریق اتلاف گردد و همچنین آن قسمت از منابع و هزینه ها و حتی زمانی که برای رسیدن به اهداف برنامه بیش از نیاز مصرف شود، در اصطلاح فاسد شده است. اگر این تعریف را بپذیریم نفس کاندید شدن بسیاری از این عزیزان "نامتخصص و کارنابلد" که امروز به واسطه قوم و طایفه و عشیره و حتی آنهایی که به واسطه فلان جریان سیاسی در صحنه وارد شده اند و پرچم دار مبارزه با فساد هستند؛ تکیه زدنشان برکرسی شورا مصداق بارز فساد است، چرا که اولا جای کسانی را اشغال کرده اند که می توانستند در توسعه شهرها تاثیرگذار باشند و این گونه شهرها را از تجربه و دانش نیروهای متخصص و کارآزموده محروم می کنند و درثانی حتی اگر نفع مالی هم در این روند نداشته باشند، هزینه های اتلاف منابع و زمان که به واسطه بی تجربه گی و کارنابلدی ایشان به شهر وارد می شود، بعضا بسیار ویرانگرتر از اختلاس های مالی است. درپایان لازم به ذکر است هیچ نهادی از درون نمی تواند ناظر برعملکرد خود باشد. ناظر الزاما باید مستقل از مجری باشد. تنها علاج و تنها راه مبارزه با فساد شفاف سازی است. این مهم نیازمند ساختارهایی است که عملکرد شورای شهر را از خارج از آن پایش کند. بخشی از این امر وظیفه دستگاههای نظارتی حاکمیتی است که وجود دارند. اما مهمتر از آن پایش مستمر مردمی است و این مهم نیز تنها در صورت شفافیت کامل عملکرد مالی و اداری نهاد شورا ممکن است. توصیه من به خودم و کاندیدای محترم شورای اسلامی شهر این است که بجای وعده های بدون پشتوانه و ضمانت اجرایی، برنامه خود را برای شفاف سازی ساختارهای اجرایی ، مالی و اداری شورای آینده اعلام کنند و به ما بگویند که چه ضمانتی برای اجرای این وعده ها می دهند و اگر نتوانستند آن وعده ها را محقق کنند چه می کنند؟ ♦️ پیوند گروه حامیان "مهندس علی امیری 👇👇👇 منبع: دیارممسنی

[radiomamasani-blog]

شوراها، نهاد ارزشمند اما فاصله گرفته از اهداف اصلاحات / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: برای بازگشت شورا به مسیر اصلی خود و افزایش منزلت شوراها، به یقین رای دهنده باید ، مکانیسم و فرآیندی که محصولش ایجاد یک شورای ضعیف باشد را بازبینی کرده و به شاخص هایی توجه کند که محصولش ایجاد یک شورای قوی باشد. قطعا بینش خویشاوند محوری و طایفه گری، مسیرش به عقب خواهد بود. "خبر نورآباد" _ یادداشت:در مطلب قبل با عنوان «شوراها، لایه دوم اصلاحات» عنوان کردم که شوراها محصول تفکر اصلاح طلبی بوده و جهت ایجاد جامعه مدنی بنیان گذاری شد و چون حرکت سه محور پایه ای اصلاحات، هماهنگ و همزمان نشد، اصلاحات به هدف مطلوب نرسید. شوراها از این حیث برای اصلاحات مهم بود که باید نقش واسط حکومت و جامعه مدنی را ایفا می کرد. محدود شدن شوراها به امورات شهر و شهرسازی ظلم بزرگی به روح نظارتی و مشورتی این نهاد مردمی بوده است. در شرایط فعلی که شوراها از اهداف اصلی خود فاصله گرفته اند، موانع پیش روی شوراها کدام است؟ جواب های زیادی برای این سئوال وجود دارد و موارد عنوان شده گوشه ای از موانع و چالش ها می باشد. به طور خلاصه عنوان کنم که: -برنامه های روشن و تعریف شده ای با قابلیت اجرایی وجود ندارد و مجلس و دولت در این مورد کم کار بوده اند. -ورود افراد سیاست باز(نه سیاستمدار) به شوراها، از دیگر موانع پیشرفت شوراها بوده است. - میزان بوروکراتیکی شوراها سالانه بیشترمی شود. -از شوراها به عنوان نماد مشارکت مردم نام می برند اما متاسفانه در عمل مسیر مشارکت مردم در شوراها وجود ندارد.(تناقض واضح) -داشتن وابستگی مالی شوراها به شهرداری ها (یک سازمان ضد مشارکتی)کار نظارت موثر را مشکل می کند. -عدم پرداخت شوراها به مباحث حاشیه نشینان، مهاجرین، سالمندان، زنان، کودکان،... از ضعف های بنیادی شوراها می باشد. شوراها نماد اصلی جامعه مدنی بوده و خیزشی که برای ایجاد چنین نهادی صورت گرفته است، از حرکت سیاسی مردم در رده محلی نشات می گیرد. به عبارتی شوراها، اساسی ترین فرم انسجام مشارکت مردمی برای پاسداری از حقوق مردم است و این نتیجه کاملا روشن است که شوراها وسیله ای برای انحصار قدرت نیست و نباید باشد و نخبگان جامعه باید مانع چنین روندی شوند. همچنین وجود تمایل برای انتخابات شورای شهر بر پایه خویشاوندی و طایفه ای، مخالفت صریح با روح و معنی شورا می باشد. نکته آخر: برای بازگشت شورا به مسیر اصلی خود و افزایش منزلت شوراها، به یقین رای دهنده باید ، مکانیسم و فرآیندی که محصولش ایجاد یک شورای ضعیف باشد را بازبینی کرده و به شاخص هایی توجه کند که محصولش ایجاد یک شورای قوی باشد. قطعا بینش خویشاوند محوری و طایفه گری، مسیرش به عقب خواهد بود. حمایت از افراد طراح و برنامه ریز که بواسطه تجربه و دانایی آنان در علوم گوناگون کسب شده، در کنار ویژگی های شایسته ای چون عدم انحصار گرایی مسلما «استقلال هویتی» شوراها به عنوان واسط حکومت و جامعه مدنی را به ارمغان خواهد آورد. ارغوان بیرق گلگون بهار/ تو برافراشته باش/ شعر خونبار منی/ یاد رنگین رفیقانم را/ بر زبان داشته باش/ تو بخوان نغمه ناخوانده من/ ارغوان شاخه همخون جدا مانده من« هوشنگ ابتهاج» فرزاد نظری سردبیر ماهنامه لیدوما منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

چرا باید شاخص طایفه گرایی در انتخابات حذف شود / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: اگر بر اساس طایفه گرایی، شایسته سالاری را قربانی کنیم حق انتقاد به وضعیت و عملکرد ضعیف نامزدهای مورد انتخابمان را ��داریم چرا که خود در این انتخاب از الان سهیم هستیم و در صورت افسار گسیختگی این غول شایسته سالاری تحقیر و شاهد ظهور افرادی نالایق با نقاب شایستگی و جولان دادن سودجویان در زندگی خود خواهیم بود. "خبر نورآباد" –یادداشت:شهریار گودرزی:طایفه گرایی به معنای واقعی خود ریشه در زندگی مرد ممسنی و رستم داشته و باید اثرات مثبت همدلی و خویشاوندی بر مردم هرمنطقه از ممسنی و رستم را حفظ کرد ولی همین طایفه گرایی در مورد تعیین یک هدف که موثر بر زندگی عموم شهروندان هست به یک تابو و دیو مخرب تبدیل شده و در صورت عدم کنترل افسار گسیخته میشود که نتیجه ای مخرب را برای عموم به سود عده ای اندک در کوتاه مدت رقم میزند.پس لازم است که این غول مخرب را که از هر شخصی ولو ضعیف از یک طایفه حمایت کرده و مانع از عرض اندام افراد توانمند میشود و در نتیجه شاهد رکود و عقب گرد وضعیت اجتماعی حاکم بر ممسنی و رستم خواهد شد کنترل و در مسیر صحیح بکار گرفته شود.طایفه گرایی در انتخابات (بر اساس انتخاب افراد فقط به خاطر طایفه) نه تنها همدلی و همبستگی را در پی ندارد بلکه موجب گسیختگی روابط خواهد شد که گاها سالها عده ای را دستخوش ناملایمات میکند.لذا لازم است همه بدانیم مشارکت ما در تایید و یا نفی طایفه گرایی با انداخت رای ما به صندوقهای رای گیری مشخص و به پای ما نوشته خواهد شد و بر وضعیت عموم تاثیر میگذارد.در همین خصوص باید بدانیم اگر بر اساس طایفه گرایی، شایسته سالاری را قربانی کنیم حق انتقاد به وضعیت و عملکرد ضعیف نامزدهای مورد انتخابمان را نداریم چرا که خود در این انتخاب از الان سهیم هستیم و در صورت افسار گسیختگی این غول شایسته سالاری تحقیر و شاهد ظهور افرادی نالایق با نقاب شایستگی و جولان دادن سودجویان در زندگی خود خواهیم بود.این موضوع نباید نادیده گرفته شود چرا که شرعا و عرفا پاسخگو خواهیم بود و طایفه گرایی در صورت حفظ قدرت تاثیر گذاری در انتخابات سوار بر شایستگی شده و بعضا چارچوب منفعت عمومی را به سوی منافع شخصی سوق خواهد داد.گذشته از دقت مسوولان نباید از تاثیر همین ارای مردی غافل ماند چرا که با دادن رای به خوشبختی و یا نا امیدی عموم مهر تایید میزنیم.با توجه به ریشه طایفه گرایی در انتخابات ممسنی و رستم توقع حذف ان در یک یا دو دوره را نباید داشته باشیم و در این خصوص باید ریش سفیدان، نخبگان و جوانان شهرمان دست بکار شده و با گوشزد کردن شاخص های درست افکار را به سمت انتخاب اصلح سوق دهند تا شاهد بهبود وضعیت به سود عموم باشیم و بدانیم نفی طایفه گرایی در انتخابات به معنای پشت کردن به همدیگر نیست بلکه محافظت از حق عمومی همه میاشد. منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

معیار انتخابات در ممسنی،خردورزی یا تعصبات طایفه ای؟ / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: یکی از ظلم های بزرگی که بر شهرستانهای ممسنی و رستم در سال های اخیر رفته،بحث تعصبات طایفه ای می باشد و آن هم بوسیله خود مردم شهرستان و البته تعداد اندکی که شمار آنها بسیار زیاد نمی باشد،ولی در زمان های خاص عامه مردم را با طرقهای مختلف با خود همراه می سازند.بگذارید انتخاب ما از فیلتر خردمندی عبور کند نه از قسم و قرآن کاندیداها و نه از روابط فامیلی و قبیله ای. "خبر نورآباد" –تحلیل و یادداشت:در حدیثى امام على بن الحسین(علیه السلام) در پاسخ به پرسشی در مورد تعصب و قبیله گرایی فرمودند:""تعصبى که انسان به خاطر آن گناهکار مى شود این است که بدکاران طایفه اش را بهتر از نیکان طایفه دیگر بداند، اما این که انسان، قوم و قبیله خویش را دوست دارد عصبیت نیست، عصبیت آن است که انسان قوم و قبیله خود را در ستمگرى یارى دهد.""یکی از ظلم های بزرگی که بر شهرستانهای ممسنی و رستم در سال های اخیر رفته،بحث تعصبات طایفه ای می باشد و آن هم بوسیله خود مردم شهرستان و البته تعداد اندکی که شمار آنها بسیار زیاد نمی باشد،ولی در زمان های خاص عامه مردم را با طرقهای مختلف با خود همراه می سازند.شاید بسیاری گمان بر این دارند که این گونه چالش ها دیگر در میان عامه مردم جایگاهی ندارند.ولی گمان آنها به ظن بسیاری درست نمی باشد چون در ادوار مختلف بخصوص زمان انتخابات و انتصاب مدیران بومی،تعصبات طایفه ای مردم شهرستان،تعیین کننده و سرنوشت ساز بوده است و البته سرنوشت سازی آن در جهت ترقی و پیشرفت جوانان شایسته شهرستان،بلکه در جهت منفی می باشد.هر چند کسی تعصب نسبت به شهر،کشور،خانواده،طایفه و قبیله را رد نمی کند و اگر تعصب در حد معقول باشد،می تواند باعث رقابت به صورت سالم و به دنبال خود پیشرفت را هم به همراه داشته باشد.ولی اگر تعصبات علی الخصوص قومی طایفه ای به صورت غیر معقول و افراطی باشد نه اینکه پیشرفتی با خود به همراه نخواهد داشت بلکه پسرفت و عقب ماندن از قافله پیشرفت را به ارمغان خواهد آورد.اکنون چیزی که ما در شهرستان شاهد آن هستیم تعصبات کور،غیر منطقی و افراطی می باشد.همه ما فراموش کرده ایم یا خود را به فراموشی زده ایم که این روندی که در پیش گرفته ایم به بیراهه خواهد رسید؟! آیا ما نمی دانیم با این روندی که در پیش گرفته ایم جوانان تحصیل کرده و نخبه شهرمان را با دستان خودمان به ورطه سقوط هدایت می کنیم؟! آیا ما نمی دانیم با این روند در پیش گرفته شده به شهرستانهای غنی و پربار ممسنی و رستم ظلم می شود؟! آیا ما نمی دانیم با تعصبات بی جا و افراطی موجب عقب گرد و نه پیشرفت خود و شهرمان را بدنبال دارد؟!گر جواب همه ما به این سوالات بله می باشد پس چرا خود مسبب بوجود آمدن آنها می شویم؟ بیاید دست کسانی که سعی در این دارند ما را به جان همدیگر بیندازند کوتاه کرده و این را هم بدانیم که تمامی جوانان شهرمان شایسته و با ارزش هستند و بیایم قدر آنها را بدانیم و بیایم با خود بیندیشیم که از اینگونه چالشها سود و منفعتی دائمی نصیب هیچکس نخواهد شد.در آخر اینکه سعی کنیم گذشته را فراموش کنیم و به ارزش جوانانمان و ارزش شهرمان پی ببریم و از این بیشتر به این ظلم دامن نزنیم،چون ما به صورت ناخودآگاه در دور باطلی افتاده ایم اگر خود نخواهیم،شاید به این زودی ها پایانی نداشته باشد پس بیاید به خود آئیم و به این ظلم بزرگ پایان دهیم.بیاید به تخصص و تعهد و سلامت اخلاقی فکر کنیم!بگذارید انتخاب ما از فیلتر خردمندی عبور کند نه از قسم و قرآن کاندیداها و نه از روابط فامیلی و قبیله ای.عظیم گهر:مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی نوراباد ممسنی منبع: خبرنورآباد