#تشخیص افسردگی

[rdiet1]

مشکلات تیروئید این روزها رایج تر شده است و احتمالاً شنیده اید که برخی از مکمل های غذایی می توانند از سلامت تیروئید حمایت کنند. مسئله این است که این روزها با وجود همه گزینه های بدون نسخه، تشخیص اینکه کدام یک از محصولات حمایت کننده تیروئید ارزش وقت و هزینه شما را دارند دشوار است. برای پیچیده تر کردن مسائل، بسته به وضعیت تیروئید، برخی از درمان های طبیعی می توانند فوق العاده یا مضر باشند. قبل از اینکه به سراغ مکمل‌های حمایتی تیروئید برویم، بیایید مروری سریع از غده تیروئید و این که اختلال عملکرد آن چگونه است را بررسی کنیم. غده تیروئید چیست؟ غده تیروئید شما نزدیک جلوی گلوی شما قرار دارد و به شکل پروانه است. هورمون هایی را ترشح می کند که به کنترل متابولیسم شما کمک می کند و یک جزء ضروری برای سیستم غدد درون ریز شما است. تیروئید شما هورمون هایی ترشح می کند که بر طیف وسیعی از عملکردها در بدن شما تأثیر می گذارد، از جمله: ضربان قلب افزایش وزن عملکرد سیستم عصبی مرکزی قدرت عضلانی نفس كشيدن سطح کلسترول عملکرد هورمون جنسی و بیشتر سیستم غدد درون ریز شما از غدد تشکیل شده است که هورمون هایی تولید می کنند که به سرتاسر بدن ارسال می شوند. تیروئید یک بازیکن ک��یدی در سیستم غدد درون ریز است و علائم اختلال عملکرد می تواند سایر غدد سیستم غدد درون ریز را تحت تاثیر قرار دهد. هورمون های تیروئید وقتی صحبت از هورمون‌ها در بدن انسان می‌شود، تنظیم آن چیزی جز ساده نیست. برای تولید هورمون های تیروئید، ناحیه ای از مغز به نام هیپوتالاموس باید فعال شود. سپس هیپوتالاموس به غده هیپوفیز شما سیگنال می دهد که هورمونی به نام هورمون محرک تیروئید (TSH) بسازد. سپس TSH به غده تیروئید شما سیگنال می دهد که شروع به ساخت دو هورمون کند. T3 (تری یدوتیرونین) و T4 (تیروکسین). انتشار TSH توسط یک حلقه بازخورد از T3 و T4 تنظیم می شود. وقتی T3 و T4 کافی وجود داشته باشد، هیپوتالاموس پیام را دریافت می کند و سپس به هیپوفیز شما می گوید که می تواند ترشح TSH را کند کند. در حالی که اکثر هورمون تیروئید آزاد شده T4 است، T3 شکل فعال هورمون است. با این حال، T4 را می توان در صورت لزوم به T3 تبدیل کرد. انواع اختلالات تیروئید انواع مختلفی از اختلالات وجود دارد که می تواند تیروئید شما را تحت تاثیر قرار دهد. برخی باعث می شوند تیروئید شما بیش از حد فعال باشد و هورمون های زیادی تولید کند. در حالی که دیگران باعث می شوند تیروئید شما کم کار باشد و به اندازه کافی تولید نشود. مشکلات ممکن است به دلیل اختلال در خود غده تیروئید یا به دلیل اختلال در عملکرد هیپوفیز یا هیپوتالاموس رخ دهد. برخی از شرایط مرتبط با کم کاری یا پرکاری تیروئید عبارتند از: کم کاری تیروئید کم کاری تیروئید بسیار شایع تر از متضاد آن، پرکاری تیروئید است. شایع ترین علت کم کاری تیروئید تیروئیدیت هاشیموتو است که باعث آسیب به غده تیروئید شما می شود. با این حال، همه اشکال کم کاری تیروئید ناشی از هاشیموتو نیست. با تیروئید کم فعال، غده تیروئید شما به اندازه کافی هورمون های خود را تولید نمی کند. علائم کم کاری تیروئید شامل خستگی، خشکی پوست، حساسیت به سرما، افسردگی، یبوست، کندی ضربان قلب، مه مغزی و ضعف است. یکی از راه هایی که می توانید کم کاری تیروئید را تشخیص دهید، بررسی سطح TSH است. اگر سطح TSH شما بالا باشد، ممکن است به این معنی باشد که هیپوفیز شما مقادیر بیش از حد هورمون را برای تحریک تیروئید به کار می فرستد. پرکاری تیروئید پرکاری تیروئید وضعیتی برعکس کم کاری تیروئید است، جایی که تیروئید شما هورمون های زیادی تولید می کند. شایع ترین علت تیروئید بیش فعال، بیماری گریو است که به نام پزشکی که آن را کشف کرده است، نامگذاری شده است. Grave's یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به غده تیروئید شما حمله می کند. هورمون تیروئید اضافی می تواند کارها را در بدن شما تسریع کند. اگرچه این ممکن است روی کاغذ چیز خوبی به نظر برسد، در واقعیت، می تواند بسیار آسیب زا باشد. برخی از علائم پرکاری تیروئید عبارتند از: اضطراب، خستگی، تحریک پذیری، اسهال، مشکل در خواب، ضربان قلب نامنظم، لرزش، کاهش وزن و سیکل های قاعدگی نامنظم[* ] . گواتر گواتر بزرگ شدن غیر طبیعی غده تیروئید شما است که معمولاً به دلیل کمبود ید ایجاد می شود. با این حال، می تواند ناشی از تولید کم یا بیش از حد هورمون های تیروئید باشد. گواتر معمولاً خود نسبتاً بی ضرر است اما می تواند بلع یا خوردن را دشوار کند. به طور کلی، گواتر بیشتر نشانه این است که مشکلی با غده تیروئید شما درست نیست. برخی از مسائل مرتبط با گواتر عبارتند از: مشکل در غذا خوردن، مشکل در تنفس، سرفه، گرفتگی صدا، و احساس گرفتگی در گردن [ * ].

سرطان تیروئید سرطان تیروئید به طور کلی در ایالات متحده نادر است، اما شایع تر می شود. بسته به اینکه چه قسمتی از تیروئید تحت تأثیر قرار گرفته است، چندین علامت مختلف مرتبط با نوسانات هورمونی ممکن است رخ دهد. سطوح بالای تابش و ژنتیک به‌عنوان عوامل خطر سرطان تیروئید به نظر می‌رسد و عموماً در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود[ * ]. تیروئیدیت تیروئیدیت یک اصطلاح عمومی است که برای التهاب در غده تیروئید استفاده می شود. هنگامی که تیروئید شما ملتهب می شود، می تواند به سلول های بافت آسیب برساند و منجر به اختلال در تولید هورمون شود. التهاب می تواند منجر به تولید بیش فعال یا کم کار هورمون تیروئید و گاهی اوقات هر دو شود. یکی از علل تیروئیدیت، بیماری هاشیموتو است، با این حال شرایط دیگر نیز می تواند باعث ایجاد التهاب در این غده شود. بیماری خودایمنی، اشعه، عفونت و برخی داروها تنها تعدادی از دیگر علل بالقوه التهاب در تیروئید هستند[ * ]. 7 مکملی که از تیروئید شما حمایت می کند شماره 1 ید ید یکی از مواد مغذی اولیه لازم برای سلامت تیروئید است. هورمون تیروئید شما بدون ید کافی تولید نمی شود و کمبود ید مستقیماً با مشکلات تیروئید مرتبط است. در واقع، کمبود ید می تواند منجر به بزرگ شدن غده تیروئید شود که به آن گواتر می گویند[ * ]. تعادل ید در رژیم غذایی شما از آنجایی که به سلامت تیروئید مربوط می شود بسیار مهم است. بدن شما این ماده معدنی ضروری را تولید نمی کند، بنابراین این به شما بستگی دارد که از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها به اندازه کافی دریافت کنید. ید بسیار کم می تواند منجر به کم کاری تیروئید و اختلال در رشد و تکامل حرکتی در کودکان شود. با این حال، ید بیش از حد با خودایمنی تیروئید مرتبط است و همچنین گاهی اوقات با کم کاری تیروئید همراه است. بیشتر نمک در ایالات متحده با ید غنی شده است و همچنین می توانید آن را در محصولات جلبک دریایی مانند کلپ یا مثانه پیدا کنید. ید نقش مهمی در کنترل عملکرد تیروئید شما دارد. می تواند پاسخ تیروئید شما به هورمون های خاص را تعدیل کند و همچنین می تواند اکسیداسیون آن را مهار کند[ * ]. به دلیل تأثیر عمیقی که بر سلامت تیروئید دارند، مکمل های ید همیشه باید با راهنمایی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف شوند. #2 ویتامین B12 ویتامین B12 یک ویتامین ضروری است که در رشد گلبول های قرمز خون، سلامت مغز و سنتز DNA نقش دارد. همچنین نقش مهمی در متابولیسم انرژی ایفا می کند و کمبود آن اغلب باعث خستگی و ضعف فیزیکی می شود[ * ]. بسیاری از افراد مبتلا به کم کاری تیروئید نیز کمبود B12 دارند، حدود 40٪. این همبستگی یک وضعیت مرغ و تخم مرغ است که در آن به نظر می رسد یکی بر دیگری تأثیر منفی می گذارد. با فعالیت کم تیروئید، کمبود B12 به دنبال دارد. با این حال، سطوح پایین B12 همچنین می تواند علائم کمبود تیروئید را بدتر کند. بنابراین، زمانی که می دانید تیروئیدتان ضعیف است، مکمل B12 ممکن است ایده خوبی باشد. تحقیقات نشان می دهد که جایگزینی B12 در بیماران کم کاری تیروئید منجر به بهبود علائم کم کاری تیروئید می شود[ * ]. سلنیوم شماره 3 سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب است که در سراسر بدن شما یافت می شود، اما در بالاترین غلظت در غده تیروئید شما وجود دارد. نقش های مفید آن در بدن شما شامل حمایت ایمنی، عملکرد شناختی و باروری است که به چند مورد اشاره می کنیم. سلنیوم نقش حیاتی در تولید هورمون تیروئید ایفا می کند و سطوح بالای سلنیوم با کاهش خطر ابتلا به بیماری خودایمنی تیروئید مرتبط است[* ] . برای اینکه بدن شما هورمون تیروئید را فعال کند، باید آن را از فرم T4 (غیر فعال) به T3 (فعال) تبدیل کند. آنزیم مسئول این تبدیل یک آنزیم وابسته به سلنیوم[ * ] است. بدون سلنیوم کافی برای حمایت از این فرآیند، بدن شما نمی تواند مقادیر کافی از هورمون تیروئید را فعال کند. این به نوبه خود علائم مرتبط با کم کاری تیروئید را ایجاد می کند. علاوه بر این، سلنیوم همچنین در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد که به تیروئید شما در بیماری خودایمنی تیروئید حمله می‌کنند، نقش دارد[ * ]. شماره 4 روی روی بیشتر به دلیل ویژگی های تقویت کننده سیستم ایمنی شناخته شده است. شما اغلب روی را به عنوان ماده اصلی مکمل های ایمنی یا قرص های سرد می یابید. نقش اصلی در فعالیت حدود 100 آنزیم دارد و برای متابولیسم سلولی ضروری است[ * ]. کمبود روی با کم کاری تیروئید همراه است و کم کاری تیروئید نیز می تواند باعث کمبود روی شود. همانطور که می بینید، روی و تیروئید شما ارتباط نزدیکی با هم دارند. روی با افزایش خروجی هورمون از غده هیپوفیز و هیپوتالاموس، نقش بالایی در تولید هورمون تیروئید ایفا می کند. این دو غده با هم کار می کنند تا

غده تیروئید شما را کنترل کنند، و زمانی که کمبودی در یکی یا دیگری وجود داشته باشد، معمولاً کمبود تیروئید به دنبال دارد[ * ]. مطالعات همچنین نشان داده اند که کمبود روی با سطوح پایین T3 - شکل فعال هورمون تیروئید [ * ] ارتباط دارد. #5 ویتامین D ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که به مقدار کم در برخی غذاها وجود دارد و همچنین می تواند توسط بدن شما زمانی که نور خورشید کافی تامین شود ساخته شود. نقش مهمی در سلامت استخوان های شما و تعادل کلسیم معدنی دارد. کمبود ویتامین D نسبتاً شایع است، اما بیشتر در افراد مسن یا افرادی که به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند، دیده می شود . کمبود ویتامین D ارتباط نزدیکی با بیماری هاشیموتو دارد. یک مطالعه حتی نشان داد که بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به هاشیموتو سطوح پایین ویتامین D دارند. ارتباط بین وضعیت هاشیموتو و ویتامین D نامشخص است. ممکن است کمبود ویتامین D باعث عملکرد کم تیروئید شود، اما این نیز می تواند درست باشد که کم کاری تیروئید باعث کمبود ویتامین D می شود. در هر صورت، اگر فعالیت تیروئید شما کم است، ارزش این را دارد که وضعیت ویتامین D خود را بررسی کنید و احتمالاً مکمل [ * ] داشته باشید. یک مطالعه انجام شده بر روی بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید نشان داد که مکمل ویتامین D تأثیر مثبتی بر سطح TSH آنها دارد. با این حال، هیچ اثری بر روی سطوح هورمون تیروئید فعال مشاهده نشد [ * ]. در مورد بیماری گریو (پرکاری تیروئید)، وضعیت ویتامین D نیز تمایل به کاهش دارد. یکی از علائم بیماری گریو از دست دادن استخوان است که معمولاً با درمان پرکاری تیروئید معکوس می شود. با این حال، با توجه به نقش مهمی که ویتامین D در سلامت استخوان ایفا می کند، پیشنهاد می شود که مکمل ممکن است به جلوگیری از برخی از دست دادن ها کمک کند[ * ]. شماره 6 آهن آهن یک ماده معدنی است که در انواع غذاها یافت می شود و بیشترین شکل زیستی آن از گوشت قرمز به دست می آید. فعالیت اصلی آن نقش آن در گلبول های قرمز خون است که ��ه حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می کند. مصرف ناکافی آهن، یا از دست دادن بیش از حد خون، ��ی تواند منجر به کم خونی شود - یک اختلال نسبتا شایع در ایالات متحده [ * ]. عملکرد کم تیروئید اغلب در افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن دیده می شود. آهن بر متابولیسم هورمون تیروئید تأثیر می گذارد و کمبود آهن باعث ایجاد مشکل پایین دستی در تولید هورمون می شود. در یک مطالعه، محققان با هدف تعیین اینکه آیا وضعیت آهن می تواند بر کاهش هورمون تیروئید بدون استفاده از داروهای تیروئید تأثیر بگذارد یا خیر. آنها گروهی از داوطلبان مبتلا به کم خونی فقر آهن را که تیروئیدشان نیز کم بود جمع آوری کردند و آنها را به مدت دو ماه با آهن درمان کردند. پس از دو ماه درمان، سطح آهن نرمال شد و سطح هورمون تیروئید نیز به حالت عادی بازگشت. علاوه بر این، سطح کورتیزول نیز نرمال شد[ * ]. #7 منیزیم منیزیم چندین نقش حیاتی در بدن شما ایفا می کند. یکی از وظایف اصلی آن این است که به عنوان یک کوفاکتور برای آنزیم ها عمل کند و به عملکرد آنها کمک کند. به عنوان یک کوفاکتور، به کنترل طیف وسیعی از فرآیندهای بیولوژیکی از جمله تنظیم قند خون، سنتز پروتئین، فشار خون و بسیاری موارد دیگر کمک می کند[ * ]. منیزیم همچنین نقش کلیدی در تولید T4 و همچنین فعال شدن هورمون تیروئید شما از T3 به ​​T4 دارد. این همبستگی در یک مطالعه موش نشان داده شد که در آن موش‌های دارای کمبود منیزیم نیز کاهش سنتز T4 [ * ] را تجربه کردند. در یک مطالعه بالینی، هدف محققان تعیین ارتباط بین وضعیت منیزیم و کمبود تیروئید بود. محققان با گروهی متشکل از 1000 شرکت کننده، هورمون تیروئید و نشانگرهای بیماری تیروئید را همراه با وضعیت منیزیم ارزیابی کردند. نتایج این مطالعه نشان داد که پایین‌ترین سطوح منیزیم با افزایش سطوح کم‌کاری تیروئید، هاشیموتو و آنتی‌بادی‌های تیروئید مرتبط است[ * ]. چه چیزی به دنبال گواتروژن ها اصطلاح "گواتروژن" به چیزی اشاره دارد که باعث گواتر می شود - بزرگ شدن غده تیروئید. گواتروژن ها گروهی از مواد غذایی هستند که می توانند با تداخل در جذب ید در تیروئید، عملکرد مناسب تیروئید را مهار کنند. همانطور که می دانید، ید برای سلامت غده تیروئید شما ضروری است. غذاهای گواتروژن حاوی ترکیباتی هستند که وقتی توسط آنزیم ها تجزیه شوند، می توانند عملکرد تیروئید شما را مهار کنند. با این حال، همه غذاهای گواتروژنیک برابر در نظر گرفته نمی شوند. کلم بروکسل، کلم پیچ و کلم پیچ روسی قوی‌ترین گواتروژن‌هایی هستند که اگر مشکل تیروئید دارید، ممکن است بخواهید در لیست تماشای خود نگه دارید. سایر غذاهایی که حاوی ترکیبات گواتروژن هستند اما به میزان کمتری شلغم، کلم بروکلی و کلم براسیکا[ * ] هستند.

گلوتن اگر از رژیم کتو پیروی می کنید، احتمالاً گلوتن زیادی مصرف نمی کنید. با این حال، شایان ذکر است که بین گلوتن و سلامت تیروئید همبستگی وجود دارد. به طور خاص، برای افرادی که مشکلات تیروئید خود ایمنی دارند. غیرمعمول نیست که یک اختلال خودایمنی راه را برای بیماری بعدی هموار کند. در میان بیماران مبتلا به بیماری خودایمنی تیروئید، محققان افزایش بروز بیماری سلیاک را یافتند - وضعیتی که با آلرژی شدید به گلوتن مشخص می شود [* ] . الکل اگر مشکوک هستید که غده تیروئید شما مشکلی ندارد، ممکن است زمان آن رسیده که مصرف الکل را کاهش دهید. تحقیقات نشان می دهد که الکل می تواند سمیت سلولی ایجاد کند که با تأثیر بر محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - تیروئید، عملکرد تیروئید شما را سرکوب می کند. مصرف مزمن الکل همچنین با کاهش سطح هورمون تیروئید محیطی همراه است. به عبارت دیگر، تولید طبیعی هورمون ها در تیروئید شما را مختل می کند و در نتیجه سطح آن پایین می آید. خلاصه اگر به دنبال حمایت از تیروئید هستید، برخی از مکمل های تیروئید ضروری وجود دارد که باید در نظر بگیرید. مواد مغذی مانند ید، سلنیوم، B12، روی، ویتامین D و منیزیم همگی برای عملکرد تیروئید شما ضروری هستند. و هنگامی که در مقادیر مناسب مصرف شود، عوارض جانبی بسیار کمی باید رخ دهد. با این حال، اگر با یک پزشک مراقبت های بهداشتی کار می کنید، همیشه باید ارزیابی کنید که آیا مکمل برای شما مناسب است یا خیر. جدای از مکمل ها، عوامل حیاتی دیگری نیز وجود دارد که باید در مورد رژیم غذایی و سلامت تیروئید در نظر بگیرید. به طور خاص، غذاهای گواتروژن و غذاهای حاوی گلوتن باید به حداقل برسد. پیوند منبع

[kvmedicine]

علائم و نشانه‌های اپیدرمولیز بولوزا

عنوان: علائم و نشانه‌های اختلال پوستی اپیدرمولیز بولوزا

مقدمه: اختلال پوستی اپیدرمولیز بولوزا (EB) با علائم و نشانه‌های متنوعی همراه است که می‌تواند زندگی روزمره بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله به بررسی این علائم و نشانه‌ها خواهیم پرداخت.

متن: یکی از اولین و شایع‌ترین علائم EB، بروز تاول‌های پوستی است که می‌تواند به راحتی با هر گونه تماس یا فشار خفیف ایجاد شود. سایر علائم شامل زخم‌های مزمن و دردناک، تغییر رنگ ناخن‌ها و ریزش آنها، مشکلات تغذیه‌ای و بلع، و تاول‌های داخل دهان و دستگاه گوارش است. علاوه بر مشکلات جسمی، بیماران مبتلا به EB ممکن است از افسردگی، اضطراب و مشکلات روانی دیگر نیز رنج ببرند.

نتیجه‌گیری: تشخیص زودهنگام و مدیریت صحیح علائم EB می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. اهمیت توجه به جنبه‌های روانی این بیماری نیز نباید نادیده گرفته شود.

[nabzesalamati]

تشخیص افسردگی

[vistanclinic]

بیماری MS چیست؟✅ ایا ام اس درمان قطعی دارد ➕ علائم بیماری MS

بیماری MS چیست

MS یا اسکلروز چندگانه یا مولتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis) یک بیماری اتوایمیون است که سیستم ایمنی بدن بر علیه سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) حمله می‌کند. بیماری ام اس باعث آسیب به میلین، پوشش عصبی که اطلاعات را در اعصاب منتقل می‌کند، می‌شود. این می‌تواند به التهاب، زخم‌زدگی و تخریب میلین و نورون‌ها منجر شود که در نتیجه اختلالات در حرکت، بینایی، حساسیت و کارکردهای عصبی دیگر ایجاد می‌شود. علائم MS شامل خستگی، ضعف، مشکلات حرکتی، اختلالات بینایی و مشکلات ترکیبی اعصابی-عضلانی می‌شود. درمان بیماری ms به منظور کنترل علائم و کاهش شدت حملات شامل داروها، درمان‌های پشتیبانی و تغییرات در سبک زندگی می‌شود. بیماری MS یا مولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری التهابی مزمن در سیستم عصبی مرکزی است که میتواند بر مغز و نخاع تأثیر بگذارد. این بیماری به دلیل حمله سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین، که مادهای چربی مانند است و اعصاب را می پوشاند، رخ میدهد. آسیب به غلاف میلین میتواند باعث اختلال در انتقال پیام های عصبی شود و منجر به طیف وسیعی از علائم جسمی و شناختی گردد. علائم بیماری ام اس MS میتواند شامل خستگی، اختلالات بینایی، مشکلات تعادل و هماهنگی، بی حسی یا سوزن سوزن شدن، ضعف عضلانی، مشکلات شناختی و مشکلات ادراری باشد. این علائم میتوانند به صورت دورهای (عود کننده) یا پیشرونده ظاهر شوند. درمان قطعی برای بیماری ام اس MS وجود ندارد، اما روشهای درمانی مختلفی میتوانند به کنترل علائم و کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کنند. این روش ها شامل داروهای تعدیل کننده بیماری، درمان های توانبخشی و تغییرات سبک زندگی است.

علائم بیماری ام اس

علائم بیماری ام اس (MS) می‌تواند متنوع باشد و بسته به محل و شدت آسیب‌های اعصابی متغیر باشد.علائم بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) می تواند متفاوت و متغیر باشد، زیرا این بیماری بر نقاط مختلف سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. ☑ برخی از علائم ms شامل موارد زیر می‌شوند: 1. ضعف و خستگی: این ممکن است شامل درد و اسپاسم ضعف عضلات، کاهش قدرت فیزیکی و خستگی غیر عادی باشد. 2. اختلالات حرکتی: از جمله مشکلات تعادل، لرزش، کاهش هماهنگی حرکتی و مشکلات در راه رفتن. 3. اختلالات بینایی: ممکن است شامل دابلینگ (دید دوتایی)، کاهش دید، درد چشم یا تاری دید باشد. 4. اختلالات حسی: از جمله سوزش، مورموری، درد و احساسات غیرطبیعی در اندام‌ها اغلب در صورت، بازوها، پاها و انگشتان رخ میدهد. 5. اختلالات کنترل مثانه: از جمله نیاز مداوم به ادرار کردن، ادرار رفتن غیرکنترلی و اختلالات در انتقال ادرار. 6. اختلالات شناختی و اختلالات خواب: شامل مشکلات حافظه، تمرکز، تصمیم‌گیری و مشکلات در خواب می‌شود. 7. اختلالات عاطفی: شامل افسردگی، اضطراب، تغییرات در خلق و خو و مشکلات در ارتباطات اجتماعی. 8. خستگی و ضعف: احساس خستگی شدید و ضعف عضلانی. 9. اختلال عملکرد جنسی: تغییرات در عملکرد جنسی. 10. تغییر در سلامت عاطفی: افسردگی یا تغییرات. همچنین باید توجه داشت که علائم MS ممکن است در طول زمان تغییر کنند و در افراد مختلف متفاوت باشند. این علائم ممکن است به صورت دورهای (عود کننده) یا پیشرونده ظاهر شوند و شدت آنها در افراد مختلف متفاوت است. تشخیص و درمان زودهنگام میتواند به مدیریت بهتر علائم و کاهش پیشرفت بیماری کمک کند. برای اطلاعات دقیق تر و مشاوره تخصصی، مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب توصیه میشود.

علائم ms در زنان

علائم بیماری ام اس (MS) در زنان معمولاً مشابه علائم مردان است. اما تحقیقات نشان داده‌اند که برخی علائم و مشکلات می‌توانند در زنان به شدت تأثیرگذارتر باشند یا به طور متفاوتی ظاهر شوند. ✅برخی از ویژگی‌های خاص علائم بیماری ام اس در زنان عبارتند از: • خستگی مفرط: احساس خستگی شدید که با استراحت بهبود نمی یابد. • مشکلات بینایی: از جمله تاری دید، دوبینی، یا از دست دادن بینایی. • سوزن سوزن شدن و بیحسی: معمولاً در صورت، بازوها، پاها و انگشتان. • درد و اسپاسم عضلانی: که میتواند شدید باشد. • مشکلات تعادل و سرگیجه: اختلال در تعادل و هماهنگی. • اختلالات عملکرد مثانه و روده: مانند تکرر ادرار یا اختلال در کنترل مثانه. • تغییرات در روده و مثانه: مانند یبوست یا بی اختیاری ادرار. • مشکلات شناختی: کاهش تمرکز، حافظه یا دیگر تواناییهای شناختی. • تغییر در سلامت عاطفی: افسردگی یا تغییرات خلقی. علاوه بر این، علائم خاصی ممکن است در دوران قاعدگی، بارداری و یائسگی در زنان مبتلا به MS تشدید شود. تشخیص و درمان زودهنگام میتواند به مدیریت بهتر علائم و کاهش پیشرفت بیماری کمک کند.توجه به مواردی همچون سن، تاریخچه پزشکی، فعالیت‌های روزانه و سایر عوامل می‌تواند بر تجربه علائم MS در زنان تاثیرگذار باشد. برای اطلاعات دقیق تر و مشاوره تخصصی، مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب توصیه میشود.

عوارض بیماری ام اس

عوارض بیماری ام اس (MS) می‌تواند بسیار متنوع باشد و بسته به میزان و محل آسیب‌های عصبی متفاوت باشد. ☑ برخی از عوارض متداول و جدی MS شامل موارد زیر می‌شوند: - اختلالات حرکتی: شامل ضعف عضلات، لرزش، کاهش هماهنگی حرکتی و مشکلات در راه رفتن. - مشکلات بینایی: ممکن است شامل دابلینگ (دید دوتایی)، کاهش دید، درد چشم یا تاری دید باشد. - مشکلات حسی: از جمله سوزش، مورموری، درد و احساسات غیرطبیعی در اندام‌ها. - اختلالات کنترل مثانه: شامل نیاز مداوم به ادرار کردن، ادرار رفتن غیرکنترلی و اختلالات در انتقال ادرار. - مشکلات شناختی: از جمله مشکلات حافظه، تمرکز، تصمیم‌گیری و مشکلات در فرآیندهای شناختی دیگر. - مشکلات عاطفی: ممکن است شامل افسردگی، اضطراب، تغییرات در خلق و خو و مشکلات در ارتباطات اجتماعی باشد. - اختلالات تکاملی: در برخی موارد، MS می‌تواند به تکامل بیماری‌های دیگر مانند اختلالات تحرکی و کارکردهای اعصاب مرکزی منجر شود. - اختلالات در خواب: مشکلات خواب مانند بیداری شبانه، اختلالات در الگوی خواب و خواب طولانی مد��. - عوارض تغذیه‌ای: ممکن است ناتوانی در کنترل احساس گرسنگی و سیری، عدم توانایی در خوردن یا بلعیدن صحیح و کاهش وزن ناشی از مشکلات حرکتی. این تنها چند مورد از عوارض ms است که ممکن است در بیماران مبتلا به MS رخ دهد. همچنین لازم به ذکر است که هر فرد ممکن است با توجه به شدت بیماری و نوع آسیب‌ها، تجربه عوارض متفاوتی داشته باشد.

ایا ام اس درمان قطعی دارد

در جواب سوال بیماری ام اس درمان قطعی دارد یا خیر باید بگوییم که تا کنون درمان قطعی برای بیماری ام اس (MS) وجود ندارد. اما درمان‌هایی موجود هستند که می‌توانند به کنترل علائم، کاهش شدت حملات، تأخیر پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. ✅این درمان‌ها عموماً شامل موارد زیر می‌شوند: - داروها: شامل داروهای ضد التهابی، داروهای کنترل سیستم ایمنی، داروهای مهار کننده حملات و داروهای موثر در کنترل علائم اختلالات حرکتی و حسی. - درمان‌های پشتیبانی: شامل فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و بهبود حرکت، توانبخشی برای بهبود توانایی‌های عملی، و مشاوره روان‌شناختی برای مدیریت عواطف و استرس‌های مرتبط با بیماری. - تغییرات در سبک زندگی: شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم، استراحت کافی، کاهش استرس و جلوگیری از اجتناب از عوامل خطر مانند دخانیات. - درمان‌های تکمیلی: برخی از بیماران از درمان‌های تکمیلی مانند آروماتراپی، آیورودا، یوگا و ماساژ برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی خود استفاده می‌کنند. اگرچه در حال حاضر هیچ درمان قطعی بیماری ام اس وجود ندارد، اما تحقیقات پزشکی در حال پیشرفت است و درمان‌های نوین و موثرتری ممکن است در آینده ارائه شود. بیماری ام اس درمان قطعی دارد

بهترین درمان ام اس

بهترین درمان برای بیماری ام اس (MS) بستگی به وضعیت و شدت بیماری، نوع علائم، تاریخچه پزشکی فرد و عوامل دیگر دارد. درمان‌ها معمولاً با هم��اری یک تیم متخصص شامل نورولوژیست‌ها، فیزیوتراپیست‌ها، متخصصین توانبخشی، و مشاوران روان‌شناختی انجام می‌شود. بیماری ام اس درمان دارد. ☑ برخی از درمان‌های معمول برای MS شامل: - داروها: از جمله داروهای مهارکننده سیستم ایمنی مانند بتا-اینترفرون، داروهای مدرک سلولی، داروهای ضد التهابی و داروهای مهارکننده سیستم ایمنی مانند فینگولیمود. - درمان‌های کنترل علائم: برای کنترل علائم خاصی مانند خستگی، مشکلات حسی و حرکتی، درد و مشکلات تعادل، داروها و ترکیبات مختلف ممکن است تجویز شود. - فیزیوتراپی و توانبخشی: برنامه‌های فیزیوتراپی و توانبخشی می‌تواند به تقویت عضلات، بهبود حرکت و توانبخشی کلیه عملکردها کمک کند. - مشاوره روان‌شناختی: مشاوره روان‌شناختی می‌تواند به مدیریت استرس، اضطراب و افسردگی مرتبط با بیماری کمک کند. - تغییرات در سبک زندگی: تغذیه مناسب، ورزش منظم، استراحت کافی و کنترل استرس می‌تواند به بهبود کلیت زندگی و کنترل علائم کمک کند. همچنین، مشاوره با پزشک تخصصی و انجام بررسی‌های دقیق برای تعیین درمان مناسب و مدیریت بیماری بسیار حیاتی است.

درمان ام اس در خانه

هرچند که درمان بیماری ام اس (MS) نیازمند همکاری با تیم پزشکی و متخصصین است، اما برخی از روش‌ها و تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و مدیریت علائم در خانه کمک کند. ✅در اینجا چند نکته برای درمان خانگی بیماری ام اس MS ذکر شده است: - تغذیه مناسب: تغذیه سالم و متوازن می‌تواند به کاهش خستگی و افزایش انرژی کمک کند. مصرف مواد غذایی غنی از مواد مغذی از جمله میوه‌ها، سبزیجات، ماهی و غلات کامل توصیه می‌شود. - ورزش منظم: ورزش منظم و فعالیت‌های فیزیکی می‌تواند به تقویت عضلات، بهبود تعادل و کاهش خستگی کمک کند. انتخاب فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، شنا، یوگا یا فعالیت‌های تناسب اندام مناسب است. - مدیریت استرس: تمرین‌های تنفسی، مدیتیشن، یوگا یا مشاوره روان‌شناختی می‌تواند به کنترل استرس و اضطراب کمک کند که این موارد می‌تواند به کاهش عوارض ناشی از استرس و اضطراب مرتبط با MS کمک کند. - مراقبت از خود: مراقبت از سلامتی عمومی، استراحت کافی، خواب به موقع و استفاده از فنون مدیریت زمان می‌تواند به بهبود علائم و کاهش احتمال حملات کمک کند. - استفاده از وسایل کمکی: استفاده از وسایل کمکی مانند میله‌های پشتی، کرسی چرخدار، یا سایر وسایل کمکی می‌تواند به کمک در انجام فعالیت‌های روزمره و بهبود مستقلی کمک کند. - ارتباط با تیم درمانی: حفظ ارتباط با پزشک معالج و سایر متخصصین درمانی بسیار مهم است. اطلاع رسانی به آن‌ها در مورد تغییرات علائم، عوارض دارویی و نیازهای شما می‌تواند در مدیریت بهتر بیماری کمک کند. همچنین مهم است که هرگونه تغییر در رژیم و درمان را با پزشک خود مطرح کنید تا اطمینان حاصل شود که بهترین مراقبت و درمان برای شما ارائه می‌شود.

درمان ام اس خفیف

درمان بیماری ام اس (MS) خفیف بستگی به علائم و شدت آن دارد. ☑ برای MS خفیف، ممکن است پزشک شما توصیه‌هایی شامل: - مدیریت علائم: درمان علائم مانند خستگی، اختلالات بینایی، مشکلات حسی و حرکتی با استفاده از داروها یا ترکیبات دارویی مناسب. - فیزیوتراپی: جلسات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات، بهبود تعادل و کنترل حرکت می‌تواند به کاهش علائم و افزایش کیفیت زندگی کمک کند. - مدیریت استرس: تمرین‌های تنفسی، مدیتیشن یا مشاوره روان‌شناختی برای مدیریت استرس و اضطراب می‌تواند به بهبود عمومی و کاهش تأثیرات منفی بیماری کمک کند. - مراقبت از سلامتی: رعایت رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، استراحت کافی و مدیریت استرس می‌تواند به بهبود عمومی سلامتی و کاهش شدت علائم کمک کند. - ارتباط با پزشک: حفظ ارتباط با پزشک معالج و اطلاع رسانی به او در مورد هرگونه تغییر در علائم یا عوارض دارویی بسیار مهم است تا درمان مناسب و به موقع ارائه شود. در هر صورت، مهم است که برنامه درمانی شما با توجه به نیازهای ��اص شما تنظیم شود و همچنین به مراتب مهم است که تمام تغییرات در درمان را با پزشک خود مشاوره کنید.

درمان ام اس پیشرونده

برای درمان بیماری ام اس (MS) پیشرونده، که به معنای پیشرفت تدریجی و ثابت علائم و آسیب به سیستم عصبی مرکزی است، رویکردهای مختلفی وجود دارد. ✅این درمان‌ها بسته به وضعیت خاص هر بیمار و شدت علائم، ممکن است شامل: - داروها: استفاده از داروهای مهارکننده سیستم ایمنی مانند بتا-اینترفرون، فینگولیمود، دی متیل فومارات و یا داروهای مدرک سلولی که می‌توانند به کاهش تعداد حملات، کنترل علائم و کاهش فعالیت بیماری کمک کنند. - درمان‌های مهارت‌های زندگی: ممکن است نیاز به درمان‌هایی مانند فیزیوتراپی، توانبخشی و مشاوره روان‌شناختی باشد تا به بهبود عملکرد روزمره و کیفیت زندگی کمک شود. - درمان‌های تغذیه‌ای و تغییرات در سبک زندگی: ممکن است تغییرات در رژیم غذایی و مصرف مکمل‌های ویتامینی، ورزش منظم و مدیریت استرس برای کاهش تاثیرات بیماری مورد نیاز باشد. - درمان‌های پشتیبانی: ارائه خدمات پشتیبانی مانند کمک در حمایت از مهارت‌های ارتباطی و انعطاف‌پذیری، مراقبت‌های توانبخشی و تحت‌نظر گرفتن عواطف می‌تواند به کاهش نارضایتی و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. - مراقبت تیمی: همکاری با یک تیم تخصصی از پزشکان، متخصصین توانبخشی، مشاوران روان‌شناختی و سایر اعضای تیم به منظور ارائه بهترین مراقبت ممکن و مدیریت کامل علائم بیماری بسیار حیاتی است. مهم است که درمان برای هر فرد با بیماری ام اس MS پیشرونده با توجه به نیازها، علائم و وضعیت فردی او نتایج درمان ام اس پیشرونده تنظیم شود. همچنین همواره باید با پزشک خود مشورت شود و داروها و درمان‌های مختلف را تحت نظر مداوم و مستمر آزمایش کنید.

درمان حمله ام اس

درمان حملات بیماری ام اس و درمان (MS) بستگی به شدت علائم و نوع حمله دارد. درمان حملات MS معمولاً به‌منظور کاهش مدت و شدت علائم است و شامل موارد زیر می‌شود: - کورتیکواستروئیدها (کورتیکوستروئیدها): استفاده از داروهای کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولن یا متیل‌پردنیزولن معمولاً برای کاهش التهاب و آسیب در اثر حمله استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به سرعت علائم را کنترل کرده و بهبود آن‌ها را فراهم کنند. - داروهای مهار کننده ایمنی: برخی از داروهایی مانند استفرونیماب، ناتالیزوماب و اوکرلیزوماب ممکن است به عنوان درمان حمله‌های MS استفاده شود، به‌طوری‌که اثرات سیستم ایمنی بدن را مهار می‌کنند. - داروهای مهار کننده سیستم ایمنی (داروهای دیگر): دیگر داروهای مهار کننده سیستم ایمنی مانند ایویگولیماب و ریتوکسیماب نیز ممکن است در برخی موارد برای کنترل حملات MS استفاده شوند. - درمان‌های تجدید انرژی: همچنین، ممکن است نیاز به مراقبت های تجدید انرژی مانند آب‌دهی، استراحت فیزیکی و رعایت رژیم غذایی سالم باشد تا بدن بتواند به بهبود سریع‌تری دست پیدا کند. پیش از انتخاب هر نوع درمان، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما بر اساس شدت علائم و وضعیت کلی شما، به شما بهترین درمان را توصیه خواهد کرد.

بهترین داروی ام اس چیست

بیماری ام اس (MS) یک بیماری پیچیده است و بهترین داروی آن بستگی به عوامل مختلفی از جمله نوع MS، شدت علائم، واکنش به داروها، و وضعیت کلی بیمار می‌باشد. درمان‌های MS ممکن است شامل داروهای مهار کننده ایمنی، داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، داروهای ضد التهابی و داروهای تجدید انرژی باشد. ☑ بعضی از داروهای شایع برای درمان بیماری ام اس MS شامل: - بتا-اینترفرون ها (Beta Interferons): این داروها از جمله بتا-1ا (Avonex، Betaseron، Extavia) و بتا-1ب (Copaxone) می‌باشند و به کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و احتمال حملات MS را کاهش می‌دهند. - داروهای مهار کننده سیستم ایمنی (Immunomodulators): داروهایی مانند فینگولیمود (Gilenya)، ایویگولیماب (Tysabri)، ناتالیزوماب (Ocrevus) و دیگران، که با کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و اثرات نامطلوب بیماری را کاهش می‌دهند. - داروهای مهارکننده سلولی (S1P Modulators): داروهایی مانند فینگولیمود (Gilenya) و سیپونیمود (Mavenclad) که به کاهش تراکم لمفوسیت‌ها در مغز و نخاع کمک می‌کنند و حملات MS را کاهش می‌دهند. - داروهای ضد التهابی (Anti-inflammatory Drugs): داروهایی مانند متیل‌پردنیزولن (Solu-Medrol) که برای کنترل التهاب و کاهش شدت حملات MS استفاده می‌شوند. - داروهای تجدید انرژی (Symptom Management Drugs): داروهایی مانند مودافینیل (Provigil) برای کاهش خستگی و افزایش انرژی و مدیریت علائم اضافی MS مورد استفاده قرار می‌گیرند. همه این داروها دارای عوارض جانبی و مزایای خاصی هستند و انتخاب بهترین دارو برای هر فرد بستگی به وضعیت او دارد. بنابراین، همواره مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه حل برای درمان MS شما را تعیین کنید.

ماساژ برای بیماران ام اس

ماساژ می‌تواند یک روش موثر برای کمک به بیماران ام‌اس (MS) در مدیریت عوارض و علائم آن باشد. این روش می‌تواند به تسکین درد، کاهش اسپاسم‌های عضلانی، افزایش انعطاف پذیری و حرکت، بهبود توانایی حرکتی و کیفیت زندگی کلی کمک کند. ✅در ادامه، تاثیرات ماساژ بر علائم بیماری ام‌اس را می‌توانید بیشتر بدانید: - تسکین درد: ماساژ می‌تواند به کاهش درد عضلات، درد عصبی و دردهای مرتبط با اسپاسم عضلانی کمک کند. این روش می‌تواند باعث کاهش فشارهای اضافی بر روی عصب‌ها و بازکردن مسیرهای عصبی شود. - افزایش انعطاف پذیری و حرکت: ماساژ می‌تواند به کاهش اسپاسم‌های عضلانی کمک کرده و انعطاف پذیری عضلات را افزایش داده و در نتیجه حرکت راحت‌تر و مطلوب‌تری را فراهم کند. - تحریک جریان خون: ماساژ می‌تواند به بهبود جریان خون در مناطق مورد ماساژ کمک کند که می‌تواند به تغذیه بهتر عضلات و بافت‌های زخمی کمک کند. - تأثیر روانی: ماساژ می‌تواند به افزایش حالت آرامش و کاهش استرس و اضطراب کمک کند که در نتیجه می‌تواند بهبود خواب و افزایش روحیه بیماران را فراهم کند. قبل از انجام ماساژ برای بیماران MS، مهم است که با پزشک و یا متخصص توانبخشی خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که ماساژ مناسب و ایمنی برای شماست. همچنین، استفاده از تکنیک‌های ماساژ مناسب و حرفه‌ای نیز بسیار حیاتی است.

تصاویر بیماران ام اس

بهترین دکتر برای درمان ام اس

بهترین دکتر برای درمان بیماری ام اس (MS) بستگی به عوامل مختلفی از جمله تخصص و تجربه دکتر، محل زندگی و دسترسی، نوع بیماری و نیازهای شخصی شما دارد. ☑ در انتخاب یک دکتر برای درمان بیماری ام اس MS، موارد زیر را ممکن است در نظر گرفته شود: - تخصص و تجربه: دکتری که تخصص و تجربه کافی در مدیریت بیماری ام اس داشته باشد، می‌تواند بهترین گزینه باشد. معمولاً نورولوژیست‌ها یا پزشکان دارای تخصص در بیماری‌های عصبی و اعصابی می‌توانند به عنوان متخصصین اصلی برای درمان MS انتخاب شوند. - اعتماد و رابطه: رابطه خوبی با دکتر معالج می‌تواند در درمان MS بسیار مؤثر باشد. احساس راحتی و اعتماد به دکتر معالج می‌تواند در مدیریت بیماری و پیگیری منظم توسط بیمار تأثیر گذار باشد. - مکان و دسترسی: انتخاب یک دکتر که در نزدیکی شما واقع شده و دسترسی راحتی داشته باشید می‌تواند بهترین گزینه باشد. Read the full article

[kiancaraudio]

 بیش فعالی جنسی یک نوع اختلال است که در آن افراد بیشتر از حالت عادی، درگیر رابطه جنسی و یا فکر کردن در مورد تمایلات جنسی و فانتزی ها می شوند. برای آگاهی بیشتر با ما همراه باشید. بیش فعالی جنسی چیست؟ افرادی که دارای اختلال بیش فعالی جنسی هستند ممکن است درگیر کارهایی همچون دیدن پورن، رابطه‌ی جنسی در ازای پول ،خودارضایی و نیز داشتن شرکای جنسی متعدد باشند. در نتیجه، این افراد شاید در حوزه‌هایی از زندگی مثل کار و روابط، دچار پریشانی شوند. وجود اختلالی به اسم اعتیاد به رابطه جنسی، بسیار موضوع بحث برانگیزی است. با این حال در یک تصمیم ، اختلال رفتار جنسی به طبقه‌بندی بیماری‌های سازمان جهانی بهداشت افزوده شد! بعضی از محققان این تمایل را به عنوان مشکلاتی در تنظیم رفتار در نظر گرفته، در حالی‌ که برخی دیگر از کارشناسان بر این عقیده اند که این رفتارها از تمایل جنسی زیاد است و یا در مشکل کنترل هوس‌ها ریشه دارد. بعضی دیگر از کارشناسان بر این عقیده اند که علت واقعی این رفتار شامل حالات عاطفی مانند اضطراب، مشکلات روابط و یا افسردگی است. برای بعضی از افراد اصول اخلاقی و یا خجالت هم ممکن است جزوی از دلایل باشد. [elementor-template id="14818"] علائم بیش فعالی جنسی اشاره به این نکته مهم است که رفتار جنسی، بخشی عادی و سالم از زندگی است و بسیاری از افراد از داشتن شرکای جنسی متعدد یا تجربیات جنسی متنوع لذت می‌برند. بیش فعالی جنسی هنگامی مشکل‌ساز می گردد که موجی پریشانی شدید در فرد شده و یا او را در خطر آسیب‌ رساندن به دیگران و یا خود قرار دهد. تشخیص بیش فعالی جنسی معمولا معیارهای زیر را برای تشخیص بیش فعالی جنسی به کار می برند:   داشتن رفتارها، تمایلات و فانتزی‌های جنسی مکرر و شدید رفتارها همواره با فعالیت‌ها و تعهدات فرد تداخل می‌کنند رفتارها در پاسخ به حالات خلقی دیسفوریک (اضطراب، افسردگی، بی‌حوصلگی، تحریک‌پذیری) یا وقایع اضطراب‌زای زندگی رخ می‌دهند تلاش‌های مداوم ولی ناموفق برای کنترل یا کاهش رفتارها، تمایلات و فانتزی‌های جنسی انجام رفتارهای جنسی بدون در نظر گرفتن احتمال آسیب فیزیکی یا عاطفی به خود یا دیگران تعداد و شدت رفتارها، تمایلات و فانتزی‌ها باعث اضطراب یا اختلال قابل توجه در زندگی فرد می‌شود   همان‌طور که در بخش بالا اشاره شد، بیش فعالی جنسی امکان دارد که با افسردگی و یا اضطراب در ارتباط بوده و بعضی افراد ممکن است از عواطف سخت مانند ناراحتی و یا شرمندگی دوری کنند و برای تسکین موقت درد های خود به رفتارهای جنسی روی بیاورند. [elementor-template id="14818"] علل بیش فعالی جنسی علت های رفتار بیش فعالی جنسی هنوز به خوبی درک نشده و بعضی از نوجوانان و یا کودکان ممکن است در نتیجه‌ تجربیات تروما، عوامل بیماری روانی و یا اضطراب زا، درگیر رفتارهای جنسی و یا نامناسب گردند. اگرچه هیچ معنای استانداردی برای اختلال بیش‌فعالی جنسی در کودکان موجود نیست و گفته می‌شود کودکانی که مورد سواستفاده‌ی جنسی قرار می گیرند در آن ها امکان دارد که رفتارهای جنسی افزایش پیدا کرده و رفتارهای پرخطر جنسی که وابسته به فاکتورهای جمعیتی و یا اجتماعی است مثل سوء عملکرد خانواده ها و فشارهای اجتماعی است افزایش یابد! درمان بیش فعالی جنسی اگر شخصی درگیر رفتارهایی شود که موجب ناراحتی و یا اضطراب وی گردد، مشاوره‌ تخصصی برای او امری واجب و ضروری تلقی می شود.   پروسه درمان ممکن است حاوی موارد زیر باشد:   بازسازی روابط شناسایی شدن تمام محرک‌های افکار جنسی و یا رفتارهای جنسی جبری مدیریت بر اضطراب یافتن رفتارهای جایگزین که به مقدار کمتر مخرب باشند کنترل و مدیریت اضطراب   سخن آخر در این مقاله درباره بیش فعالی جنسی صحبت کردیم. پس متوجه شدید که از نظر عده‌ای اختلال و از نظر برخی افراد دیگر، یک رفتار تشدید یافته محسوب می شود. در همین راستا برای حل اختلال بیش فعالی جنسی و یا آگاهی یافتن بیشتر از این اختلال، می‌توانید به پزشک فوق تخصص اعصاب و روان مجرب مراجعه فرمایید.

[mari-1998a]

نشانه های روانی، رفتاری و ظاهری اعتیاد به الکل

علائم اعتیاد به الکل، یکی از مسائل جدی و کمیاب در جامعه‌ های مختلف است که تأثیرات گسترده‌ ای روی سلامت جسمی و روانی افراد دارد. الکل، به عنوان یک ماده اعتیاد آور، به طور گسترده در جوامع مختلف مصرف می‌ شود و این مصرف بیش از حد می‌ تواند منجر به اعتیاد شود.

علائم اعتیاد به الکل ممکن است در افراد به شکل‌ های متفاوتی ظاهر شود. از جمله این علائم می‌ توان به تغییرات مزاجی مداوم، کاهش عملکرد تحصیلی یا شغلی، مشکلات در روابط شخصی، مشکلات سلامت جسمی، و وابستگی روانی و جسمی به مصرف الکل اشاره کرد. همچنین، علائم جسمی مانند ترس و اضطراب، لرزش دست، تعریق بیش از حد، و مشکلات خواب نیز می‌ توانند نشانه‌ های اعتیاد به الکل باشند.

در ادامه، به بررسی علائم اعتیاد به الکل و تأثیرات آن بر سلامت افراد می‌ پردازیم. همچنین، به بررسی عوامل مؤثر در ایجاد اعتیاد به الکل، علائم ظاهری مصرف الکل، تشخیص اعتیاد به الکل، تست اعتیاد به الکل و همچنین الکلیسم و رابطه آن با سکس خواهیم پرداخت.

علائم اعتیاد به الکل

علائم اعتیاد به الکل ممکن است در افراد به شکل‌ های متفاوتی ظاهر شود. این علائم می‌ توانند به شکل‌ های روانی و جسمی مشاهده شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

نیاز مداوم به مصرف الکل: فرد معتاد به الکل به طور مداوم نیاز دارد تا مقدار زیادی الکل مصرف کند تا احساس رضایت و آرامش کند. عدم توانایی در کنترل مصرف الکل و ایجاد وابستگی به آن نیز به علائم اعتیاد به الکل اشاره دارد.

افزایش تحمل به الکل: معتادان به الکل به مرور زمان نیاز به مصرف مقادیر بیشتری از الکل دارند تا تأثیر مشابه را کسب کنند. این افزایش تحمل ممکن است باعث مصرف بیش از حد الکل شود.

قطع کردن فعالیت‌ های مهم و علاقه‌ مندی‌ ها: فرد معتاد به الکل ممکن است تدریجاً علاقه‌ مندی‌ ها و فعالیت‌ های روزمره خود را کنار بگذارد و به جای آن، وقت خود را صرف مصرف الکل کند. این می‌ تواند به مشکلات در روابط شخصی، تحصیل و شغلی منجر شود.

تغییرات مزاجی و روحی: مصرف بیش از حد الکل ممکن است تغییرات شدیدی در مزاج و روحیات فرد ایجاد کند. این شامل افزایش ترس و اضطراب، افسردگی، خشونت و خشم ناگهانی، عدم تمرکز و اختلالات خواب می‌شود.

مشکلات جسمی: مصرف بیش از حد الکل ممکن است منجر به مشکلات جسمی شود، از جمله ترک خوردگی، ترمیم زخم و آسیب‌ های جسمانی که به واسطه رفتارهای خطرنا�� در حالت مستی اتفاق می‌ افتد. همچنین، مصرف الکل باعث مشکلات کبدی، قلبی، معده‌ای و عصبی می‌شود.

اهمال بهداشت شخصی: افراد معتاد به الکل ممکن است بهداشت شخصی خود را اهمال کنند و کوتاهی در مراقبت از خود و ظاهر خود انجام دهند. به عنوان مثال، عدم توجه به بهداشت دهان و دندان، بهداشت شخصی نامناسب و نادرست، و ظاهر ناپذیری عمومی.

چنانچه شما یا اطرافیانتان دارای این قبیل از علائم اعتیاد به الکل هستید، توصیه می‌ شود به یک متخصص درمان اعتیاد مراجعه کنید. آنها می‌ توانند تشخیص دقیقی برای وضعیت شما قرار دهند و برنامه درمانی مناسب را تعیین کنند. همچنین، حمایت خانواده و دوستان نیز در این راه بسیار مهم است.

علائم ظاهری مصرف الکل

مصرف بیش از حد الکل ممکن است علائم ظاهری خاصی در افراد ایجاد کند که می‌ توان آنها را به عنوان نشانه‌ های مصرف الکل بیش از حد در نظر گرفت. برخی از این علائم ظاهری عبارتند از:

رفتارهای غیرمعمول: افرادی که الکل بیش از حد مصرف می‌ کنند، ممکن است رفتارهای نامناسب، ناپایدار و غیرمعمولی از خود نشان دهند. این شامل تغییرات بزرگ در شخصیت، رفتارهای آشفته و تمایل به مشکل‌ سازی است.

ظاهر بی‌ نظم: مصرف مکرر و بیش از حد الکل می‌ تواند منجر به ظاهر بی‌ نظم و ناپذیری شخص شود. فرد ممکن است بهداشت شخصی و ظاهر خود را اهمال کند و ناخوشایند ظاهر شود.

تغییرات در بیان و صحبت کردن: مصرف الکل ممکن است بر روی قدرت بیان و صحبت کردن شخص تأثیر بگذارد. فرد ممکن است دستاوردهای منطقی و صحبت کردن را از دست دهد، سخنان مبهم و نامفهومی بیان کند و مشکلات در تمرکز و حافظه داشته باشد.

مشکلات جسمی ظاهری: مصرف بیش از حد الکل می‌ تواند به مشکلات جسمی ظاهری منجر شود. این شامل تورم صورت، قرمزی چشمان، لرزش دست، تعریق بیش از حد، لرزش عضلانی و ضعف عمومی است.

تغییرات در ظاهر چشمان: مصرف الکل ممکن است به تغییرات مشهود در چشمان فرد منجر شود. این شامل چشمان خشک و قرمز، افزایش قطر عروق چشمی و وجود خطوط قرمز روی چشم است.

تغییرات در رفتار جسمی: مصرف الکل ممکن است به تغییرات در رفتار جسمی فرد منجر شود. این شامل مشکلات در موازنه و پیاده روی، عدم توازن، تکان خوردن و تمایل به خوابیدن زودرس است.

به هر حال، لازم به ذکر است که علائم ظاهری مصرف الکل، ممکن است در هر فرد به صورت متفاوتی ظاهر شود و بر اساس شدت و مدت زمان مصرف الکل متغیر باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در خود یا در دیگران، توصیه می‌ شود به یک متخصص درمان اعتیاد مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای وضعیت کنونی داده و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

چه کسانی بیشتر در معرض اعتیاد به الکل هستند؟

عوامل مختلفی می‌ توانند احتمال ابتلا اعتیاد به الکل را افزایش دهند. در زیر برخی از این عوامل را بررسی می‌کنم:

محیط اجتماعی: محیط اطراف فرد نیز می‌ تواند نقش مهمی در اعتیاد به الکل داشته باشد. افرای که در محیطی با فرهنگ مصرف الکل بالا، تبلیغات مکرر مصرف الکل، فشارهای اجتماعی برای مصرف الکل و دسترسی آسان به الکل زندگی می‌ کنند، بیشتر در معرض خطر اعتیاد به الکل قرار دارند.

مشکلات روانی: برخی مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات خ��قی می‌ توانند عاملی برای مصرف الکل به منظور کاهش ناراحتی‌ های روحی باشند. در برخی موارد، این مصرف ممکن است به اعتیاد موجب شود.

استفاده مکرر: مصرف مکرر و مداوم الکل می‌تواند به تدریج به اعتیاد منجر شود. مصرف مکرر الکل باعث افزایش تحمل بدن به الکل می‌ شود و نیاز به مصرف بیشتر برای تجربه اثر مشابه ایجاد می‌کند.

مشکلات فردی: برخی عوامل فردی نیز می‌ توانند در افزایش احتمال ابتلا به اعتیاد به الکل تأثیرگذار باشند، از جمله عدم توانایی در مدیریت استرس، کمبود مهارت‌ های اجتماعی، کنترل ضعیف خود و ناپایداری در زندگی.

مهم است به خاطر داشته باشید که این فاکتورها تنها عوامل ممکن برای افزایش احتمال اعتیاد به الکل هستند و هر فرد ممکن است به دلایل خاص خود از اعتیاد رنج ببرد. همچنین، این عوامل خطر زیادی را به تنهایی تعیین نمی‌کنند و ترکیبی از چندین عامل می‌ تواند منجر به افزایش احتمال اعتیاد شود.

الکلیسم و رابطه آن با سکس

الکلیسم به معنی اعتیاد شدید به الکل است و می‌ تواند تأثیراتی بر روی روابط جنسی داشته باشد. در زیر برخی از تأثیرات الکلیسم بر روابط جنسی را بررسی می‌کنم:

کاهش عملکرد جنسی: مصرف مکرر و مفرط الکل می‌ تواند منجر به کاهش عملکرد جنسی و کاهش شهوت جنسی شود. الکل می‌تواند تأثیر منفی بر تولید هورمون‌ های جنسی داشته باشد و عملکرد جنسی را تحت تأثیر قرار دهد.

مشکلات ارتباطی: الکلیسم می‌ تواند منجر به مشکلات ارتباطی در روابط جنسی شود. مصرف زیاد الکل ممکن است باعث کاهش توانایی در ارتباط و ارتباط صحیح با شریک جنسی شود و موجب بروز مشکلات در زندگی جنسی شود.

ریسک بالاتر از بیماری‌ های جنسی: مصرف الکل می‌ تواند موجب کاهش ضریب احتیاط در روابط جنسی شود و ریسک بیشتری از ابتلا به بیماری‌ های جنسی از جمله ایدز و بیماری‌ های منتقله جنسی داشته باشد. همچنین، در شرایط مستی ممکن است تصمیم‌ گیری نادرست درباره استفاده از روش‌ های پیشگیری از بارداری نیز رخ دهد.

خطر تجربه تعدیل‌ کننده عواطف: برخی افراد ممکن است الکل را به عنوان یک تعدیل‌ کننده عواطف استفاده کنند و در شرایط استرس یا دستیابی به انگیزه جنسی بیشتر، به الکل روی بیاورند. این ممکن است منجر به استفاده نادرست از الکل در روابط جنسی شود و موجب مشکلات روانی و رابطه‌ای شود.

مهم است به خاطر داشته باشید که این تأثیرات بر روابط جنسی می‌ توانند متفاوت باشند و به تأثیر مصرف الکل، میزان مصرف و واکنش هر فرد به الکل بستگی دارد. در صورتی که شما یا اطرافیانتان با مشکل الکلیسم روبرو هستید، توصیه می‌ شود به یک متخصص درمان اعتیاد مراجعه کنید تا کمک و درمان لازم را دریافت کنید.

علائم خماری الکل چیست

علائم خماری الکل (Delirium Tremens) یک وضعیت جدی و خطرناک است که معمولاً در افرادی که الکلیسم شدید داشته‌ اند و در صورت قطع الکل یا کاهش شدید مصرف الکل به وجود می‌ آید. برخی از علائم خماری الکل عبارتند از:

لرزش: لرزش شدید دست‌ ها، پاها و بدن به طور کلی، ممکن است به شدت مختلفی وجود داشته باشد.

تورم صورت: تورم صورت و بخصوص منطقه چشم ها و لب‌ ها می‌ تواند رخ دهد.

تغییرات عقلی و روانی: افراد ممکن است تجربه تغییرات شدید در عقل و روان داشته باشند. این تغییرات شامل تشنج، ترس و وحشت، هراس، توهمات، وسواس، تحریک و اضطراب شدید می‌ شود.

اختلال در خواب: افراد ممکن است دچار اختلال در خواب شوند، شامل بیداری شبانه مکرر، آرامش نداشتن و تجربه کابوس‌ های تکراری.

تغییرات قلبی: ممکن است نبض نامنظم، تاخیر در ضربان قلب، فشار خون بالا و تنگی در نفس رخ دهد.

تهوع و استفراغ: افراد ممکن است با تهوع و استفراغ مکرر مواجه شوند.

عرق‌ ریزی: عرق‌ ریزی شدید و بی‌ دلیل ممکن است رخ دهد.

تغییرات درون‌ ریزی: ممکن است تغییرات در عملکرد کبد و کلیه، کاهش اشتها، کاهش وزن و اختلالات گوارشی رخ دهد.

اضطراب و ترس شدید: افراد ممکن است با اضطراب شدید و ترس نامعقول مواجه شوند.

کلام آخر

نشانه‌ های اعتیاد به الکل می‌ توانند در جامعه و در افراد مختلف متنوع باشند. در این مقاله، علائم اعتیادبه الکل به صورت کامل بررسی شده اند، این نشانه‌ ها شامل تغییرات ظاهری، تغییرات رفتاری، مشکلات جسمانی و مشکلات روانی می‌شوند.

علائم فیزیکی اعتیاد به الکل ممکن است شامل ظاهر غیرسالم پوست، چشمان قرمز و خشک، لرزش دست‌ ها، تورم صورت و خلق و خوی آشفته باشد. تغییرات رفتاری نیز می‌ تواند شامل کاهش عملکرد شغلی، مشکلات در روابط اجتماعی، افزایش خشونت و عصبانیت، عدم کنترل خشم و رفتارهای خطرناک باشد.

مشکلات جسمانی اعتیاد به الکل نیز می‌ توانند علائمی همچون سیروز کبد، آسیب کبدی و زردی را شامل شوند. همچنین، مشکلات قلبی، عصبی و گوارشی نیز ممکن است به دنبال مصرف مفرط الکل بروز کنند.

همچنین، اعتیاد به الکل ممکن است با مشکلات روانی همراه باشد. افراد ممکن است با اضطراب، افسردگی، اختلالات خلقی، اختلالات خواب و مشکلات روانی دیگر روبرو شوند.

مطالب مرتبط:

راهکارهای تضمینی ترک سیگار در جوانان و نوجوانان

راهکار های تضمینی ترک سیگار در دوران بارداری

مشاوره ترک مواد مخدر

منبع: دکتر عباس نجفی

[aloneinearth]

اهمیت دوره‌های عود و برگشت افسردگی

این مطلب، خلاصه‌ی یکی از مقاله‌های این کتابه

درمان بیماری های روانی، به جهت درونی بودن مفهومشون، ممکنه قضاوتای اشتباهی رو به خودش جذب کنه. دوره های عود و تشدید بیماری، فقط یه هشدار در مورد لزوم بازگشت به دوز های بالای دارو نیستن بلکه یه زنگ خطرن در مورد اینکه نابهنجاری در شرف قدرت گرفتنه.

صرف کنترل افسردگی به کمک دارو یا مشاوره نیست که اهمیت داره، بلکه مهمه که نابهنجاری، به طور کامل برطرف بشه و وارد دوره ی خفته نشه، یعنی نابهنجاری فرصتی برای تغییر و قدرت گرفتن، پیدا نکنه.

این کتاب در مورد دوره های ناقص درمان، کارای خودسرانه بخصوص قطع کردن ناگهانی دارو توسط بیمار و تشخیصای نادرستی که ممکنه در مورد بیماری صورت بگیره هشدار داده.

بر خلاف اونچه که ممکنه به نظر بیاد، تشخیص افسردگی هنوز جزو تشخیص های دشوار به حساب میاد که حتی گاها افراد متخصص هم ممکنه از پسش بر نیان و در موردش دچار اشتباه بشن.

اونچه که به عنوان افسردگی تجربه میکنید، فقط یه تغییر حسی نیست. دوره های افسردگی میتونن ترشحات هورمونی درون خون رو تغییر بدن و نکته ی منفی این ماجرا این هست که ترشحات دوره ی افسردگی، می تونن به سیستم مغز، آسیب بزنن.

به عنوان یه عضو که در جریان تکامل ما نقش قابل توجهی داره، دوره های عود بیماری، چیزی بیشتر از سپری کردن روزهای بیشتر در غم و اندوه، به شمار میان.

درمان، لازمه تا جایی ادامه پیدا کنه که نه تنها فعالیت و تاثیر گذاری این مواد آسیب زا گرفته بشه بلکه فرد بتونه توانایی های ذهنی خودشو بازیابی کنه. حالا اینکه این نقطه چه زمانی فرا میرسه، همون چیزیه که شما باید از درمانگر خودتون انتظار داشته باشید که بتونه تشخیصش بده و در موردش به شما توضیح بده.

اگر در جریان کار کردن با یه درمانگر، مدام دوره های عود رو تجربه میکنید، این نشونه ای از منحصر به فرد بودن وضعیت شما و ضعیف بودنتون نیست، نشونه ی ناشی بودن درمانگره و دوره های عود میتونن زنجیره ای از مشکلات رو ایجاد کنن.

[aliewblog]

هرآنچه باید درباره ارزیابی شنوایی در کودکان و بزرگسالان بدانید

دستور پزشک برای ارزیابی شنوایی معمولا نه به‌معنی وجود مشکل بلکه برای اطمینان از نبود مشکل است. کودکان به‌ندرت دچار مشکلات شنوایی جدی می‌شوند، اما ارزیابی شنوایی زودهنگام باعث می‌شود هرگونه مشکلی به‌سرعت شناسایی و برای درمان اقدام شود. کارشناسان توصیه می‌کنند افراد بزرگسال تا پیش از ۵۰سالگی، هر ۱۰ سال و پس از آن، هر ۳ سال ارزیابی شنوایی داشته باشند. در این مطلب، درباره ارزیابی شنوایی در کودکی و بزرگسالی، نشانه‌ها و دلایل مشکلات شنوایی و راه‌های درمان صحبت می‌کنیم.

راهنمای مطالعه  نمایش 

گاهی افزایش سن سبب کاهش شنوایی می‌شود. حدود ۱۴ درصد از بزرگسالان ۴۵ تا ۶۴ساله دچار درجه‌ای از کاهش شنوایی هستند. این رقم در افراد بالای ۶۵ سال به ۳۰ درصد می‌رسد؛ به همین دلیل، پزشکان ارزیابی شنوایی بزرگسالان را به‌صورت هر چند سال یک بار تجویز می‌کنند. توصیه می‌شود شنوایی‌سنجی در نوزادان و کودکان به‌طور منظم انجام شود تا هر مشکلی به‌سرعت شناسایی و زودتر درمان شود.

چرا ارزیابی شنوایی اهمیت دارد؟

ارزیابی شنوایی در هنگام تولد باعث می‌شود ضعف شنوایی شدید، درصورت وجود، در نوزادان شناسایی شود. ارزیابی منظم شنوایی در ادامهٔ کودکی، هم به شناسایی مشکلاتی کمک می‌کند که با گذر زمان شدت می‌گیرند و هم سبب تشخیص بیماری‌هایی می‌شود که پیش‌تر تشخیص داده نشده‌اند.

بدون ارزیابی منظم، ممکن است مشکلات شنوایی تا ماه‌ها و حتی سال‌ها ناشناخته بمانند. تشخیص زودهنگام مشکلات شنوایی نوزادان و کودکان اهمیت زیادی دارد؛ زیرا بر حرف‌زدن، پیشرفت زبانی، مهارت‌های اجتماعی و آموزش کودک تأثیرگذار است. هرچه مشکل زودتر تشخیص داده شود، درمان مؤثرتر خواهد بود.

این موضوع برای بزرگسالان هم اهمیت دارد. برخی افراد متوجه مشکل شنوایی خود هستند. این افراد در شلوغی به‌سختی صدای آدم‌ها را می‌شنوند. برخی همیشه نیاز دارند صدای تلویزیون را زیاد کنند. اما همهٔ کسانی که مشکل شنوایی دارند، از این مشکل آگاه نیستند؛ زیرا کاهش شنوایی معمولا فرایندی تدریجی است؛ به همین دلیل، ارزیابی شنواییِ دوره‌ای لازم است.

در سنین بالاتر، اگر افراد متوجه مشکل شنوایی نشوند و برای درمان اقدام نکنند، ممکن است احساس تنهایی و جداماندگی کنند. این افراد مانند سابق از مراسم‌ها و رخدادهای اجتماعی‌ لذت نمی‌برند؛ زیرا به‌طور کامل متوجه نمی‌شوند که چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. حتی ممکن است با دوستان و اقوام قطع‌رابطه کنند، چون به‌خاطر اینکه حرف دیگران را نمی‌شنوند، خجالت‌زده می‌شوند. انزوا احتمال افسردگی را بیشتر می‌کند. بنابراین شناسایی مشکل و پیگیری درمان امر مهمی است.

چه زمانی برای ارزیابی شنوایی کودک مناسب است؟

شنوایی کودک‌تان را می‌توانید در زمان‌های زیر ارزیابی کنید:

به فاصله چند هفته پس از تولد ـ غربالگری شنوایی نوزاد معمولا پیش از ترک بیمارستان پس از تولد انجام می‌شود. غربالگری شنوایی نوزاد، معاینه‌ای رایج برای نوزادان تازه‌متولدشده است.

بین ۹ماهگی تا دو‌ونیم سالگی ـ می‌توانید در برنامهٔ معاینه و کنترل رشد کودکان، ارزیابی شنوایی را هم بگنجانید.

حدود ۴ تا ۵سالگی ـ شنوایی بیشتر کودکان هنگام ورود به مهدکودک یا پیش‌دبستانی، ارزیابی می‌شود. این کار در مدارس یا مراکز شنوایی‌سنجی انجام می‌شود.

درهرحال، هر زمان احساس کردید مشکلی وجود دارد، برای ارزیابی شنوایی کودکتان اقدام کنید. اگر نگران مسئله‌ای هستید، از پزشک عمومی یا پزشک کودکتان راهنمایی بگیرید.

غربالگری شنوایی نوزادان

در غربالگری شنوایی، با ۲ آزمایش ساده و بدون درد، سطح شنوایی نوزاد بررسی می‌شود. این آزمایش‌ها معمولا در بخش نوزادان، پس از تولد و پیش از ترک بیمارستان انجام می‌شوند.

انواع آزمایش شنوایی در خردسالان و کودکان

آزمایش‌های مختلفی برای ارزیابی شنوایی کودکان وجود دارد. این آزمایش‌ها در مراکز شنوایی‌سنجی یا بخش شنوایی‌سنجی مراکز درمانی انجام می‌شوند. در ادامه با برخی از این آزمایش‌ها آشنا می‌شوید:

۱. شنوایی‌شنجی مبتنی بر تقویت دیداری

شنوایی‌شنجی مبتنی بر تقویت دیداری یا VRA معمولا بین ۶ماهگی و دوونیم سالگی انجام می‌شود. در این آزمایش، درحالی‌که کودک روی پایتان یا روی صندلی نشسته است، صداهایی پخش می‌شود. مسئول آزمایش به کودک یاد می‌دهد صداهایی را که می‌شنود با معادل دیداری آن مانند اسباب‌بازی یا تصویری رایانه‌ای، ارتباط دهد. پس از اینکه کودک این کار را با صدای بلند انجام داد، صدا به‌تدریج کم می‌شود. این‌گونه مشخص می‌شود پایین‌ترین صدایی که کودک می‌شنود، چه اندازه‌ای است.

۲. شنوایی‌سنجی مبتنی بر بازی

این آزمایش برای کودکان یک‌ونیم تا ۵ساله انجام می‌شود. در این آزمایش، صدا به‌وسیلهٔ هدفون یا بلندگو برای کودک پخش می‌شود. هم‌زمان از کودک خواسته می‌شود با شنیدن صداها فعالیت ساده‌ای را انجام دهد: از گذاشتن توپ‌ها در سبد تا کامل‌کردن پازل. به روشی مشابه با VRA، سطح پایین‌ترین صدای قابل‌شنیدن برای کودک مشخص می‌شود.

۳. شنوایی‌سنجی تون خالص

برای بچه‌های بزرگ‌تر ممکن است آزمایش شنوایی‌سنجی تون خالص یا PTA مناسب باشد. این آزمایش معمولا پیش از آغاز مدرسه انجام می‌شود. این آزمایش مانند آزمایش شنوایی بزرگسالان است. در طول آزمایش، ماشین صداهایی در اندازه و فرکانس‌های مختلف تولید می‌کند. از فرد خواسته می‌شود هر زمان صدایی شنید، دکمه‌ای را فشار دهد. با تغییر اندازهٔ صدا، روشن می‌شود پایین‌ترین صدایی که فرد می‌شنود، کجاست.

۴. آزمایش هدایت استخوانی

در آزمایش هدایت استخوانی (Bone conduction test)، صدا به‌جای هدفون یا بلندگو از وسیلهٔ کوچک لرزانی پخش می‌شود که در پشت گوش قرار می‌گیرد. این ابزار از طریق استخوان‌ها، صدا را به‌طور مستقیم به گوش درونی می‌فرستد. به‌کمک این روش می‌توان تشخیص داد کدام بخش از گوش به‌خوبی کار نمی‌کند.

۵. تمپانومتری

تمپانومتری (Tympanometry) آزمایشی است برای تعیین میزان انعطاف‌پذیری پرده گوش. برای شنوایی بدون مشکل، پرده گوش باید انعطاف‌پذیر باشد تا بتواند صدا را از خود عبور دهد. اگر پرده گوش به دلایل مختلف (مثل جمع‌شدن مایع در پشت آن) خیلی سفت باشد، صدا به‌جای عبور از پرده به بیرون برمی‌گردد.

در این آزمایش، لوله لاستیکی نرمی در دهانهٔ گوش کودک قرار می‌گیرد. بلندگوی ریز درون لوله، همراه با جریان هوای ملایم، صدا را به درون گوش می‌فرستد. سپس لوله میزان صدایی را که برمی‌گردد، اندازه می‌گیرد.

آزمایش شنوایی در بزرگسالان

این آزمایش حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و بدون درد است. در این آزمایش، اغلب از فرد خواسته می‌شود با هدفون به صداهایی گوش کند که در اندازه و سطح‌های مختلف پخش می‌شوند. در هر مرحله، صدا در یک گوش بخش می‌شود. در این آزمایش، مشخص می‌شود فرد صداهای بلند را می‌شنود یا آهسته، صداهای بم را می‌شنود یا زیر؛ همین‌طور روشن می‌شود کدام گوش مشکل شنوایی دارد.

ممکن است از شما خواسته شود به کلماتی با بلندی و فرکانس‌های مختلف گوش دهید. صدا کم می‌شود و ممکن است از شما بخواهند بعضی کلمه‌ها را تکرار کنید. این آزمایش یا در اتاقی ساکت انجام می‌شود یا پرسروصدا؛ چون برخی افراد فقط در فضای شلوغ و پرسروصدا مشکل شنوایی دارند.

تحلیل نتیجه آزمایش

نتیجهٔ آزمایش شنوایی صفر و صد نیست. نتیجه نشان می‌دهد که آیا در یک گوشتان کاهش شنوایی دارید یا هر دو؛ و اگر دارید، به چه اندازه.

شدت صدا با واحد دسی‌بل سنجیده می‌شود. نجوای درگوشی، ۳۰ دسی‌بل، صحبت‌کردن معمولی ۶۰ دسی‌بل و فریادزدن ۸۰ دسی‌بل است. کاهش شنوایی تا ۲۵ دسی‌بل در بزرگسالان طبیعی است.

کاهش شنوایی در سطوح زیر رخ می‌دهد:

کاهش شنوایی خفیف: ۲۶ تا ۴۰ دسی‌بل.

کاهش شنوایی متوسط: ۴۱ تا ۵۵ دسی‌بل.

کاهش شنوایی نیمه‌شدید: ۵۶ تا ۷۰ دسی‌بل.

کاهش شنوایی خیلی شدید: ۹۱ تا ۱۰۰ دسی‌بل.

گاهی افراد با آگاهی از اینکه دچار کاهش شنوایی خفیف، متوسط یا حتی شدید هستند، غافل‌گیر می‌شوند، به‌ویژه اگر این مسئله به‌تدریج شدت گرفته باشد. شاید لازم باشد به متخصص گوش و حلق و بینی یا پزشک شنوایی‌سنجی مراجعه کنید.

دلایل مشکل شنوایی در نوزادان و کودکان

کودکان به دلایل گوناگونی دچار کاهش شنوایی می‌شوند. برخی از دلایل احتمالی کاهش شنوایی که با آزمایش‌های رایج شنوایی قابل‌تشخیص‌ هستند، عبارت‌اند از:

عفونت گوش میانی: جمع‌شدن مایع در گوش میانی که در بچه‌ها رایج است؛

عفونت هنگام جنینی یا هنگام تولد مانند سرخجه یا سیتومگالوویروس (Cytomegalovirus) که ممکن است باعث کاهش شنوایی پیش‌رونده شود؛

مشکلات ارثی مانند اتواسکلروز که مانع عملکرد درست گوش و اعصاب آن م��‌شوند؛

آسیب (به دلایل مختلف مانند ضربه شدید به سر، قرارگرفتن در معرض صدای بلند یا جراحی سر) به اعصاب حلزونی یا شنوایی که سیگنال‌های شنوایی را به مغز منتقل می‌کنند؛

کمبود اکسیژن در هنگام تولد؛

بیماری‌هایی مانند مننژیت و انسفالیت که با ورم مغزی همراه‌اند.

دلایل مشکل شنوایی در بزرگسالان

برخی از دلایل کاهش شنوایی در بزرگسالی عبارت‌اند از:

قرارگرفتن در معرض صدای بلند در هنگام کار؛

کار با ابزار برقی؛

کار با اسلحه و شلیک پیوسته؛

موسیقی بلند زنده یا ضبط‌شده؛

جرم بیش‌ازاندازهٔ گوش؛

ضربه به سر؛

عفونت؛

مصرف برخی داروها؛

مشکلات شنوایی ارثی.

شناسایی نشانه‌های مشکل شنوایی در کودکان

حتی باوجود معاینهٔ منظم کودک، پدر و مادر باید مراقب نشانه‌ها باشند. اگر چیزی باعث نگرانی‌تان شد، راهنمایی بگیرید.

با راهنمایی پزشک یا مشاور سلامت، می‌توانید شنوایی نوزادتان را بسنجید. باید حواستان به صداهایی باشد که کودک تولید می‌کند یا به آنها واکنش نشان می‌دهد.

برخی از نشانه‌های احتمالی شنوایی در کودکان بزرگ‌تر عبارت‌اند از:

ناتوانی در تمرکز یا توجه؛

نداشتن واکنش به بردن نامشان؛

بلند صحبت‌کردن و تماشای تلویزیون با صدای بلند؛

دشواری در تشخیص منبع صدا؛

تلفظ اشتباه کلمه‌ها؛

تغییر روند پیشرفت در مدرسه.

اگر دربارهٔ شنوایی کودکتان نگران هستید، به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی شنوایی کودک در هر سنی ممکن است.

درمان مشکلات شنوایی

ما نمی‌توانیم شنوایی ازدست‌رفته را بازیابی کنیم اما راه‌هایی برای جایگزینی آن و محافظت از شنوایی باقی‌مانده وجود دارد.

در صورت نیاز به استفاده از ابزارهای کمکی مانند سمعک، باید بدانید که انواع متنوعی وجود دارند. نمونه‌های امروزی بسیار کوچک‌تر از انواعی هستند که پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های ما در گذشته استفاده می‌کردند. برخی پشت گوش و برخی داخل آن قرار می‌گیرند. برخی هم به‌تمامی درون حفره گوش جا می‌گیرند و اصلا دیده نمی‌شوند.

شاید به ابزار تقویت‌کننده صدا نیاز داشته باشید. برخی از این ابزارها صدای پخش‌شده از تلفن را بلندتر می‌کنند. برخی دیگر در سالن‌های نمایش یا عبادتگاه‌ها استفاده می‌شوند و به افراد کمک می‌کنند بهتر صداها را بشنوند.

یادگیری لب‌خوانی به فهمیدن حرف دیگران کمک می‌کند. با آموزش و تمرین از عهده این کار برمی‌آیید.

ممکن است پزشکتان توصیه کند هنگام انجام کارهای پرسروصدا، در کنسرت‌ها یا دیگر موقعیت‌های پرسروصدا از گوش‌گیر استفاده کنید. این‌گونه از باقی‌ماندهٔ شنوایی‌تان محافظت می‌کنید.

منبع:

[makesite4seo]

💔 بروس ویلیس ۶۷ ساله که به‌علت بیماری آفازی بازنشسته شده بود، به زوال عقل مبتلا شد؛ 💬 چندی پیش، خانواده‌ی ویلیس با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که وی از بیماری آفازی‌ (بیماری اختلال در بیان و درک گفتاری) رنج میبرد که بر توانایی‌های او در ادراک و برقراری ارتباط تأثیر میگذارد و به همین دلیل از بازیگری کناره‌گیری خواهد کرد. اکنون همسر وی با انتشار این تصویر از بروس ویلیس اعلام کرد که علائم بیماری او از سال 2022 رو به وخامت رفته و پزشکان رسماً برای ویلیس تشخیص زوال عقل فرونتوتمپورال (یا FTD) داده‌اند. ------------------ موقعی که من دبیرستان و تو دوره بیست تا سی بودم هیچ بازیگری رو اندازش دوست نداشتم، هرچی میگذره روز به روز اخبار، حوادث، اتفاقات داره تخمی تر میشه و آدم حالش از اینکه زنده است بهم می خوره #بروس_ویلیس #هنرمند #هنرمند_یزرگ #قهرمان #عشق #زندگی #زندگی_واقعی #خستگی #افسردگی #سردرد #پیج_اینستاگرام_خشایار #اکسپلور #reels #brucewillis ❤️❤️ https://www.instagram.com/p/CoxetaRjVDT/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[moshavere]

مشاوره افسردگی

مشاوره افسردگی چیست؟ 

همه ما گاهی اوقات احساس غم، ضعف یا ناامیدی داریم اما اگر احساسات منفی برای مدت طولانی به صورت مداوم و شدید باشد، ممکن است به افسردگی مبتلا شده باشیم. افسردگی زمانی است که به‌جای چند روز، به‌طور مداوم برای هفته‌ها یا ماه‌ها احساس غمگینی می‌کنید. این امر بر توانایی شما برای انجام کارهای روزمره، احساس لذت یا علاقه به فعالیت‌ها تأثیر می‌گذارد. افسردگی اغلب همراه با اضطراب ایجاد می‌شود و یکی از شایع‌ترین انواع بیماری‌های رو��نی است. اگر چه زمانی که افسرده هستید خوش‌بینی کمی دشوار است، اما راه‌های زیادی برای بهبود و درمان انواع افسردگی وجود دارد.

مشاوره افسردگی روندی است که طی آن راهکارها و استراتژی هایی برای بهبود و درمان تدریجی شخص افسرده توسط درمانگر تعیین و اجرا می شود. حوزه شناخت و تحلیل بعد روحی و روانی انسان ها پیچیدگی های خاص خودش را دارد و نظریات محققان و متخصصان این زمینه گاه تفاوت های بسیاری با هم دارند. بنابراین برای درمان افسردگی یا هر نوع اختلال روحی و روانی باید صبور بود و با استفاده از مشاوره افسردگی روند درمان اصولی آن را طی کرد.

می توان گفت مشاوره افسردگی شامل تشخیص و پیشبرد یک نوع درمان با توجه به نوع افسردگی و ویژگی های خاص یک فرد می باشد. متدهای درمانی گوناگونی برای درمان و ریشه یابی افسردگی وجود دارد و معمولا یک نوع درمان اصلی به همراه درمان مکمل توسط مشاور تعیین می شود.

نشانه‌های افسردگی

افسردگی افراد مختلف را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. برخی از شایع‌ترین نشانه‌های افسردگی شامل موارد زیر هستند:

نمی خواهید کارهایی انجام دهید که قبلاً از آنها لذت می بردید

اجتناب از دوستان یا موقعیت های اجتماعی

خوابیدن بیشتر یا کمتر از حد معمول

خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول

احساس تحریک پذیری، ناراحتی، بدبختی یا تنهایی

سرزنش کردن مداوم خود

احساس ناامیدی

احساس خستگی و بی انرژی بودن

فقط به این دلیل که یک یا چند مورد از این علائم را تجربه می کنید، به این معنی نیست که قطعاً تحت تأثیر افسردگی هستید. برای درک بیشتر درباره این موضوع که چه زمانی این نوع علائم را جدی و نشانه‌ای از بروز اختلال افسردگی قلمداد کنیم، مطالعه مطلب نشانه‌های افسردگی را پیشنهاد می‌کنیم.

علت افسردگی

هیچ دلیل واحدی برای بروز بیماری افسردگی وجود ندارد. موارد مختلفی ممکن است برای افراد مختلف، موجب افسردگی شود. در این بخش به بررسی برخی از مواردی که ممکن است باعث این اختلال روحی شود، پرداخته‌ایم.

آیا افسردگی ارثی است؟

الگوی روشنی که نشان دهد افسردگی می‌تواند ارثی باشد وجود ندارد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که ژنتیک شما می‌تواند در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد. به عنوان مثال یک مطالعه نشان داده است که ژن‌های خاص ممکن است نقش کلیدی در ایجاد افسردگی مکرر داشته باشند. برخی از محققان معتقدند افرادی که والدین یا خواهر و برادری مبتلا به افسردگی دارند، ۲ تا ۳ برابر بیشتر احتمال ابتلا به افسردگی دارند.

آیا پیشینه یا وضعیت فعلی من می تواند باعث افسردگی شود؟

محققان به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که آیا داشتن والدین یا سایر اعضای خانواده مبتلا به افسردگی می‌تواند شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهد؟به عنوان مثال، یک مطالعه به تأثیرات مادری مبتلا به افسردگی پس از زایمان بر روی کودکان در زمان رشد آنها پرداخته است. تحقیقات همچنین نشان داده است که رویدادهای استرس زا، مانند مشکلات در خانه یا محل کار، پایان یک رابطه یا مسائل مالی نیز ممکن است احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش دهند.

آیا هورمون ها یا مواد شیمیایی در بدن می توانند باعث افسردگی شوند؟

تغییرات در هورمون‌ها و م��اد شیمیایی در بدن شما ممکن است باعث علائم افسردگی شود. به عنوان مثال، در برخی موارد ممکن است بسیاری از زنان متوجه شوند که خلق و خوی آنها در هفته‌های قبل از قاعدگی تحت تأثیر قرار می‌گیرد که به آن سندرم پیش از قاعدگی (PMS) می گویند. برخی از زنان ممکن است با اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) دست و پنجه نرم کنند. PMDD شبیه افسردگی است و علائم مشابه PMS دارد، اما علائم آن شدیدتر است. مشکلات تیروئید یا داشتن سطوح پایین ویتامین B12 نیز ممکن است با احساس علائم افسردگی مرتبط باشد.

عوامل سبک زندگی چگونه می توانند بر افسردگی تأثیر بگذارند؟

برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ورزش نکردن، کمبود وزن یا اضافه وزن می تواند خطر تجربه علائم افسردگی را افزایش دهد.

آیا ��واد مخدر و الکل می تواند بر سلامت روان من تأثیر بگذارد؟

داروهای قانونی و غیرقانونی ممکن است بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد. اگر داروهای تجویز شده را مصرف می‌کنید، مهم است که مطمئن شوید که آنها را به روشی که پزشک پیشنهاد می‌کند مصرف می‌کنید. برخی افراد الکل می‌نوشند زیرا احساس می‌کنند که می‌تواند اضطراب یا افسردگی را تسکین دهد. با این حال شواهد نشان می‌دهد که اگر به طور منظم الکل بنوشید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی هستید

برای خواندن ادامه مطلب درباره مشاوره افسردگی به اینک زیر مراجعه کنید:

[irjavan]

علت گریه در رابطه جنسی: مهترین اقدام بعد از آن

آیا تاکنون حین رابطه جنسی گریه کرده‌اید؟ برخلاف آنچه مردم تصور می‌کنند که گریه ناشی از غم و اندوه است، اما به دلیل احساسات مختلف، از خوشحالی گرفته تا ناامیدی و غم و اندوه نیز اتفاق می‌افتد. در این مطلب از جوان ایرانی به شما کمک می‌کنیم که علت گریه در رابطه جنسی را متوجه شوید و همچنین بدانید که بعد از وقوع آن چه‌کاری باید انجام دهید.

۱۲ علت گریه در حین رابطه جنسی

در همین ابتدا به شما بگوییم که اگر در حین رابطه جنسی زیاد گریه می‌کنید و نمی‌توانید علت آن را تشخیص دهید، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید. در ادامه به بررسی دلایل شایع این نوع گریه می‌پردازیم.

۱) به دلیل خوشحالی زیاد

یکی از دلایلی که برای گریه حین رابطه جنسی می‌توان بیان کرد این است که شما تابه‌حال رابطه جنسی لذت بخشی نداشته‌اید و یا به این اندازه خوشحال نبوده‌اید. بنابراین اشک‌ها نشانه شادی بسیار زیاد شما است. جلوی آن را نگیرید و اجازه بدهید که این اشک‌ها به‌راحتی جاری شوند‌.

۲) به آرامش رسیده‌اید

ممکن است رابطه جنسی با شریک موردنظر شما آن‌چنان احساس خوبی برای شما داشته باشد که واقعاً به آرامش رسیده باشید‌. مثل کلاس یوگا که شاید چند قطره اشک بریزید، در رابطه جنسی هم اگر به آرامش برسید گاهی باعث گریه شما خواهد شد.

۳) از شریک جنسی ناراضی هستید

اگر در روابط با شریک جنسی خود، مشکلات عاطفی وجود دارد، از او ناراضی بوده و یا به فکر جدایی از او هستید ممکن است در حین رابطه جنسی گریه کنید. این موضوع را با شریک جنسی خود در میان بگذارید و اختلافات بین خود را حل کنید.

۴) تغییرات هورمون‌های بدن شما

اگر هورمون‌های بدن شما در حال تغییر باشد ممکن است در حین رابطه جنسی گریه کنید. هورمون‌هایی مانند اکسی توسین و دوپامین در حین رابطه جنسی ترشح می‌شود و همچنین اگر در دوران پیش از قاعدگی یا پی ام اس PMS هستید در بدن شما نیز تغییر هورمونی ایجاد می‌شود.

۵) مشکلات شخصی دارید

اگر دارای استرس و اضطراب عملکرد جنسی هستید و همچنین در کار و یا زندگی مشکلات شخصی دارید، این درگیری‌ها بر رابطه شما تأثیر گذاشته و ممکن است گریه کنید. باید هرچه سریع‌تر استرس خود را درمان کرده و یا مشکلی اگر دارید، آن را حل کنید.

درمان اعتیاد به رابطه جنسی و چگونگی تشخیص آن در این مقاله بخوانید:

اعتیاد به رابطه جنسی چیست؟

۶) از انجام رابطه جنسی شرم دارید

اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که با رابطه جنسی راحت نیستید و از انجام آن خجالت کشیده و شرم دارید، تا زمانی که با شریک جنسی خود نیز این احساسات را دارید از انجام رابطه جنسی پرهیز کنید‌. زمانی رابطه را شروع کنید که این احساسات برطرف شده و واقعاً میل و کشش به شریک خود داشته و احساس می‌کنید از رابطه جنسی لذت می‌برید. در غیر این صورت ممکن است در حین رابطه مدام بی‌اختیار گریه کنید.

۷) احساس افسردگی یا غم دارید

شما عزیزان باید بدانید اگر غمگین و یا افسرده هستید، این احساس در طول رابطه جنسی نیز گریبانگیر شما خواهد شد. حتی اگر رابطه‌ای بسیار لذت‌بخش دارید، ممکن است چندین دقیقه به‌صورت ناگهانی گریه کنید. بنابراین بسیار مهم است درصورتی‌که مبتلا به افسردگی هستید، به پزشک مراجعه کرده و درمان شوید. همچنین اگر غم و اندوه شما به دلیل از دست دادن عزیز و یا ترک محل کار و هر اتفاق دیگری هست باید سریع آن دوران غم‌انگیز را پشت سر بگذارید و به زندگی پر از شور و نشاط بازگردید.

۸) رابطه دردناک دارید

احساس درد در حین رابطه جنسی ممکن است باعث گریه شما در آن لحظات شود. در این صورت شریک جنسی شما باید انجام اعمال جنسی را کاهش دهد و یا از روان کننده استفاده کند. همچنین ممکن است این درد به دلیل بیماری خاصی مانند آندومتریوز نیز باشد که در این صورت باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. درد در حین آمیزش یا دیسپارونی برای برخی از افراد هنگام دخول واژینال ایجاد می‌شود.

علاوه بر اینکه این نوع درد می‌تواند به دلایل شرایط روحی روانی ایجاد شود، ولی از لحاظ فیزیکی نیز ممکن است ناشی از شرایط زیر باشد:

درد مزمن در اطراف فرج

اسپاسم عضلانی

بیماری التهابی لگن

اثرات یائسگی

جای زخم‌ها

بیماری‌های مثانه

♦ برای درمان می‌توانید ��ژیم غذایی خود را تغییر داده و یا از داروهایی که پزشک تجویز می‌کند استفاده کنید.

♦ برای بهبود جای زخم نیز می‌توان از کرم‌های استروئیدی بهره برد.

♦ برای اسپاسم عضلانی نیز داروهایی مانند ماساژ و مدیتیشن گزینه مناسبی است.

۹) آزار جنسی در گذشته

یکی دیگر از دلایل گریه و ناراحتی هنگام سکس می‌تواند این موضوع باشد که ممکن است شما درگذشته تحت آزار جنسی و یا عاطفی قرارگرفته باشید. درواقع آن دسته از آسیب‌های جنسی که شما از لحاظ روحی، تحت درمان قرار نگرفته‌اید باعث گریه در هنگام رابطه جنسی می‌شود.

۱۰) هیجان بیش‌ازحد

گاهی اوقات ممکن است یک مدت طولانی رابطه جنسی نداشته باشید و یا اینکه اولین تجربه شما باشد. در این صورت دیده‌شده که رابطه جنسی همراه با کمی اشک همراه است. درواقع شما به‌نوعی غافلگیر می‌شوید، قادر به کنترل احساسات خود نیستید و طبیعی است که در حین رابطه جنسی کمی گریه خواهید کرد.

۱۱) حس یاس و ناامیدی

ممکن است شما از رابطه جنسی انتظار زیادی داشته باشید و یا اینکه حس می‌کنید به یک ارگاسم لذت‌بخش خواهید رسید. ولی وقتی رابطه را شروع می‌کنید به آن درجه از اوج لذت جنسی نمی‌رسید، بنابراین در حین سکس، در شما حس ناخوشایند، ناامیدی و یاس ایجاد شده و ناخودآگاه گریه خواهید کرد. در این مواقع شما باید با شریک جنسی خود در مورد راه‌هایی که می‌تواند شما را به اوج لذت برساند صحبت کنید. البته طی تحقیقات انجام‌شده گاهی افراد به‌محض رسیدن به ارگاسم نیز گریه خواهند کرد که در ادامه این مورد را بررسی خو��هیم کرد.

۱۲) جدیداً به ارگاسم رسیده‌اید

ازآنجایی‌که ارگاسم واکنش شدید بدن و همچنین رسیدن به اوج لذت جنسی هست، ممکن است بعدازآن کمی گریه کنید. درواقع بسیاری از افراد گریه و حملات پانیک پس از ارگاسم را تجربه می‌کنند. در اکثر مواقع شریک جنسی از این حالت‌های شما ناراحت خواهد شد، چون شاید او هنوز ارضا نشده ولی شما شروع به اشک ریختن کرده‌اید.

نشانه‌های رسیدن به ارگاسم در مردان و زنان را در این مقاله بخوانید:

نشانه های ارگاسم چیست؟

مهمترین اقدام بعد از گریه جنسی

همان‌طور که گفتیم وقوع گریه در رابطه جنسی دلایل مختلفی دارد. در برخی از اوقات جای نگرانی نیست و حتی به این معنا است که با شریک جنسی خود رابطه‌ای بسیار سالم، پر از عشق و محبت دارید. اما بهترین کاری که شما باید انجام دهید این است که با شریک جنسی خود صحبت کنید و بی‌تفاوت از کنارش رد نشوید. همدردی کرده و نشان دهید که درکش می‌کنید. برای بهتر شدن رابطه راهکارهایی که در ادامه بیان می‌شود را می‌توانید انجام دهید:

از شریک جنسی خود بپرسید آیا تمایل دارد رابطه را ادامه دهید و یا دوست دارد آن را متوقف کنید.

گاهی نیاز است بدون هرگونه مشورت، رابطه را متوقف کنید تا پارتنر شما بتواند به راحتی صحبت کند.

به نشانه‌های غیرکلامی و حرکات بدن شریک زندگی خود توجه کر‌ده و سرعت خود را کم کنید.

به شریک جنسی خود آرامش بدهید و او را تحقیر و متهم نکنید.

در تمام لحظات در کنارش باشید و سعی نکنید فاصله بگیرید.

خارج از سکس، موضوع را مطرح کنید، ولی اگر تمایلی نداشت ادامه بدهید شما هم بحث را عوض کنید.

نکته پایانی

همان‌گونه که ممکن است در حین رابطه جنسی احساسات خوب شما بالا برود، آدرنالین شما ترشح‌شده و درنتیجه گاهی خنده‌های بلند داشته باشید، ناله کنید و حتی بلرزید؛ بنابراین احتمال دارد کمی اشک بریزید که این مورد هرچند کاملاً طبیعی است، ولی دلایل زیادی دارد که باهم بحث کردیم‌. اگر گریه شما ادامه داشت و دلیل آن را پیدا نکردید، با یک پزشک متخصص و یا درمانگر و مشاور جنسی مشورت کنید.

اگر نظر یا پیشنهادی دارید در بخش نظرات انتهای مقاله با ما در میان بگذارید. همچنین در صورتیکه تجربه‌ای در خصوص گریه حین نزدیکی و یا بعد از آن دارید پیام خود را ثبت کنید.

[rdiet1]

ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض دمای سرد، ورزش شدید یا شرایط خاص سلامت، لرز بدون تب را تجربه کنید. درمان بستگی به علت زمینه ای دارد. لرز  در اثر تناوب سریع بین انقباضات عضلانی و آرامش ایجاد می شود. این انقباضات عضلانی نحوه تلاش بدن شما برای گرم کردن خود در هنگام سرما است. لرز اغلب، اگرچه نه همیشه، با تب همراه است. گاهی اوقات، لرز قبل از شروع تب است، به خصوص اگر عفونت باعث تب شود. در موارد دیگر، آنها بدون افزایش دما رخ می دهند. بسته به علت اصلی، لرز ممکن است جدی باشد یا نباشد. شرایط متعددی می تواند باعث ایجاد لرز بدون تب شود. قرار گرفتن در معرض سرما ممکن است در یک روز سرد در یک مکان سرد مانند استخر یا بیرون از خانه دچار لرز شوید. همچنین اگر لباس شما مرطوب یا خیس شود، ممکن است دچار لرز شوید. اگر تهویه مطبوع خیلی سرد باشد یا گرما به اندازه کافی گرم نباشد، می توانید در داخل خانه نیز دچار سرما شوید. با بالا رفتن سن، تنظیم دمای بدن بدن انسان سخت تر می شود، حتی در افراد مسن سالم. شرایط پزشکی مانند دیابت و بیماری قلبی نیز می تواند بر دمای بدن شما در سرما تأثیر بگذارد. این نوع لرزها باید به محض گرم شدن بدن شما از بین بروند. با این حال، اگر پس از قرار گرفتن در معرض سرمای شدید، لرزش مداوم را تجربه کنید، ممکن است عوارضی مانند هیپوترمی یا سرمازدگی داشته باشید که هر دو به طور بالقوه جدی هستند. سایر علائم این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد: بی حسی تغییر رنگ پوست گفتار نامفهوم خواب آلودگی شدید احساس سوزش یا سوزش، به ویژه در انگشتان دست، انگشتان پا، گوش یا بینی تاول ها اگر مشکوک به هیپوترمی یا سرمازدگی هستید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. عوارض جانبی دارویی لرز بدون تب ممکن است ناشی از مصرف برخی داروها یا ترکیبی از داروها باشد. همچنین ممکن است در صورت مصرف دوز نادرست از موارد زیر رخ دهند: داروهای بدون نسخه (OTC). مکمل ها داروهای تجویزی همیشه اطلاعات عوارض جانبی احتمالی موجود در بسته بندی دارو را بخوانید. اگر مشکوک هستید که به دلیل دارو یا داروهایی که استفاده می کنید دچار لرز هستید، فوراً به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. بسته به شدت، ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشید. واکنش به فعالیت بدنی شدید دویدن ماراتن یا سایر ورزش‌های شدید که نیاز به فعالیت بدنی شدید دار��د ممکن است باعث تغییراتی در دمای مرکزی بدن شما شوند. که می تواند منجر به لرز شود. این پاسخ می تواند در هر آب و هوایی اتفاق بیفتد، اما ممکن است در دماهای خیلی سرد یا گرم بیشتر باشد: در دماهای گرم، گرمازدگی و کم آبی ممکن است باعث این واکنش شود. در دماهای سرد، هیپوترمی و کم آبی ممکن است علت باشد. در هر دو مورد، علائم دیگری که ممکن است تجربه کنید عبارتند از: مور مور شدن گرفتگی عضلات سرگیجه خستگی حالت تهوع و استفراغ شما می توانید با هیدراته ماندن و پوشیدن لباس مناسب برای تمرینات خود از لرز ناشی از ورزش جلوگیری کنید. از ورزش در سردترین یا گرم ترین زمان های روز اجتناب کنید و زمان صرف شده در فعالیت های شدید را محدود کنید. آبرسانی و بازگرداندن دمای بدن به حالت عادی می تواند علائم شما را از بین ببرد. در برخی موارد، ممکن است برای درمان این بیماری به مایعات IV نیاز داشته باشید. کم کاری تیروئید  تیروئید کم کار غده تیروئیدی است که به اندازه کافی هورمون های مورد نیاز برای تنظیم میزان متابولیسم یا حمایت از سلامت کلی را تولید نمی کند. این وضعیت می تواند باعث افزایش حساسیت به سرما و در نتیجه لرز شود. علائم اضافی مرتبط با کم کاری تیروئید عبارتند از: پف کردن صورت افزایش وزن غیر قابل توضیح خشکی پوست، ناخن و مو ضعف، درد یا سفتی عضلانی افسردگی یا احساس غم و اندوه مشکل با حافظه یبوست کم کاری تیروئید از طریق آزمایش خون تشخیص داده می شود. این یک بیماری قابل درمان است و معمولاً به داروی روزانه نیاز دارد. هیپوگلیسمی در صورتی که سطح قند خون به طور غیر طبیعی پایین بیاید، هیپوگلیسمی رخ می دهد. اگر دیابت دارید، ممکن است نشانه این باشد که دارو یا رژیم غذایی شما باید تنظیم شود. همچنین ممکن است بدون دیابت دچار هیپوگلیسمی شوید. هیپوگلیسمی نیاز به درمان فوری دارد تا سطح قند خون به سطح سالم برگردد. یکی از علائم هیپوگلیسمی احساس لرزش یا ضعف عضلانی است که ممکن است شبیه لرز باشد. سایر علائم این بیماری عبارتند از: عرق کردن تحریک پذیری تپش قلب احساس سوزن سوزن شدن در اطراف دهان گیجی تشنج تاری دید سوء تغذیه سوء تغذیه زمانی رخ می دهد که بدن شما فاقد مواد مغذی لازم باشد. این ممکن است به دلیل این اتفاق بیفتد:

دسترسی کم به غذاهای مغذی یک بیماری زمینه ای مانند بیماری سلیاک که بر توانایی بدن شما برای جذب مناسب مواد مغذی تاثیر می گذارد. یک اختلال خوردن، مانند بی اشتهایی عصبی بدون تعادل صحیح مواد مغذی، بدن شما نمی تواند به درستی عمل کند. سایر علائم سوء تغذیه عبارتند از: خستگی یا خواب آلودگی ضعف مشکل در تمرکز پوست رنگ پریده بثورات تپش قلب احساس ضعف یا سبکی سر، یا غش کردن سوزن سوزن شدن یا بی حسی مفاصل یا اندام ها در افرادی که قاعدگی دارند، پریودهای از دست رفته، سیکل های قاعدگی سنگین، یا ناباروری اگر مشکوک به سوء تغذیه هستید با پزشک صحبت کنید. این یک وضعیت جدی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض شود. واکنش عاطفی اگر واکنش عاطفی عمیق یا شدید به موقعیتی داشته باشید، ممکن است لرز ایجاد شود. احساساتی که ممکن است باعث لرز شوند عبارتند از ترس یا اضطراب. لرز همچنین می تواند ناشی از تجربیاتی باشد که شما را عمیقاً به شیوه ای مثبت تحریک می کند، مانند گوش دادن به موسیقی یا کلمات الهام بخش. شما همچنین ممکن است آنها را به دلیل ASMR تجربه کنید. این گاهی اوقات به عنوان "فریسون" نامیده می شود. همچنین ممکن است به آن "لرز بالای ستون فقرات" یا "غلبه غاز" نیز گفته شود. چه زمانی باید نگران لرز باشم؟ اگر سرمازدگی یا هیپوترمی را تجربه می کنید، لرز بدون تب می تواند جدی شود. این شرایط می تواند به سرعت به یک اورژانس پزشکی تبدیل شود که نیاز به مداخله یا مراقبت فوری دارد. سایر شرایطی که باعث لرز می شوند، مانند کم کاری تیروئید، نیاز به حمایت پزشکی دارند اما ممکن است نیازی به مراجعه به اورژانس نداشته باشند. اگر علائم این عارضه تیروئید را دارید، ممکن است بخواهید به پزشک مراجعه کنید و در مورد انجام آزمایش خون تشخیصی سوال کنید. اگر علائم هیپوگلیسمی دارید اما تشخیص دیابت را دریافت نکرده اید، با پزشک تماس بگیرید یا فوراً با خدمات پزشکی اورژانس محلی خود تماس بگیرید. اگر علائم دیابت و هیپوگلیسمی دارید که با درمان خانگی بهبود نمی یابند، ممکن است فوراً به کمک پزشکی نیاز داشته باشید. درمان های خانگی اگر دیابت دارید و لرز شما ناشی از هیپوگلیسمی است، در صورت داشتن قرص گلوکز مصرف کنید. همچنین می توانید قند خون خود را با نوشیدن چیزی مانند آب پرتقال یا خوردن یک تکه آب نبات به سرعت بالا ببرید. اگر سرمای شدید شما ناشی از لرز است، اگر خیس هستید خود را خشک کنید. لایه‌ها را بپوشانید و مطمئن شوید که سر، دست‌ها و پاهای خود را بپوشانید تا بتوانید تا حد ممکن گرمای بدن را جذب و حفظ کنید. اگر لرز شما به سرعت از بین نرود، ممکن است به درمان پزشکی نیاز داشته باشید. سوالات متداول موارد زیر شامل سؤالات رایج در مورد داشتن لرز بدون تب است. چرا من لرز دارم اما تب ندارم؟ در برخی موارد، لرز ممکن است قبل از ایجاد تب رخ دهد. لرز همچنین می تواند ناشی از سایر شرایط پزشکی از جمله قند خون پایین و سوء تغذیه باشد. چه چیزی می تواند باعث لرزهای غیر قابل توضیح شود؟ ممکن است به دلیل سرما، شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید یا حتی یک احساس شدید، لرزهای غیر قابل توضیحی داشته باشید. آیا می توانید بدون تب سرما بخورید؟ سرماخوردگی بدون تب شایع است ، اگرچه ممکن است به سن، سلامت کلی و ویروس دقیقی که به آن مبتلا شده اید بستگی داشته باشد. آیا می توانید بدون تب دچار لرز COVID-19 شوید؟ گاهی اوقات ممکن است قبل از تب دچار لرز شوید. اما شما همچنین می توانید از دمای سرد یا شرایط سلامتی، از جمله کم آبی و قند خون پایین، دچار لرز شوید. خلاصه لرز بدون تب را اغلب می‌توان با درمان‌های خانگی یا اصلاح رفتارها، مانند تغییر روال تمرینی، برطرف کرد. آنها همچنین ممکن است نشانه یک بیماری پزشکی باشند که نیاز به درمان دارد. اگر لرزهایی دارید که از بین نمی روند یا مرتباً لرزهای غیرقابل توضیحی را تجربه می کنید، با پزشک صحبت کنید. منبع

[kvmedicine]

علائم و نشانه‌های اپیدرمولیز بولوزا

عنوان: علائم و نشانه‌های اختلال پوستی اپیدرمولیز بولوزا

مقدمه: اختلال پوستی اپیدرمولیز بولوزا (EB) با علائم و نشانه‌های متنوعی همراه است که می‌تواند زندگی روزمره بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله به بررسی این علائم و نشانه‌ها خواهیم پرداخت.

متن: یکی از اولین و شایع‌ترین علائم EB، بروز تاول‌های پوستی است که می‌تواند به راحتی با هر گونه تماس یا فشار خفیف ایجاد شود. سایر علائم شامل زخم‌های مزمن و دردناک، تغییر رنگ ناخن‌ها و ریزش آنها، مشکلات تغذیه‌ای و بلع، و تاول‌های داخل دهان و دستگاه گوارش است. علاوه بر مشکلات جسمی، بیماران مبتلا به EB ممکن است از افسردگی، اضطراب و مشکلات روانی دیگر نیز رنج ببرند.

نتیجه‌گیری: تشخیص زودهنگام و مدیریت صحیح علائم EB می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. اهمیت توجه به جنبه‌های روانی این بیماری نیز نباید نادیده گرفته شود.

[drmyco]

اختلال روان‌ پریشی Psychosis

اختلال روان‌ پریشی Psychosis شرایطی است که فرد توانایی ارتباط خود را با واقعیت ازدست‌ داده و نمی‌تواند تشخیص دهد چیزهایی که می‌بیند یا می‌شنود واقعیت دارد یا نه. در واقع فرد دچار توهم و هذیان می‌شود. علائم روان پریشی می‌تواند باتوجه‌ به شدت و سطح بیماری متفاوت باشد. برای درمان اختلال روان پریشی حتما به یک متخصص اعصاب و روان و روانپزشکی مراجعه کنید.در ادامه دکتر مایکو به بررسی ابعاد مختلف این اختلال می‌پردازد.

علائم اختلال روانپریشی

علائم یک اختلال روان پریشی می تواند به تدریج یا ناگهانی ظاهر شود. دوره ای که در طی آن افراد این علائم را نشان می دهند، "اپیزود روانی" نامیده می شود. این نام را برای اینکه شخص بیمار تماس با واقعیت را از دست می دهد اینگونه نام گذاری کرده اند. روان پریشی بر افکار، عواطف، احساسات و رفتار تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به اختلال روانپریشی در اداره زندگی روزمره با مشکلات قابل توجهی روبرو هستند. با مشاوره آنلاین  و ویزیت آنلاین در سامانه نوبت دهی دکترمایکو به روند بهبودی فرد بیمار کمک خواهید کرد.

انواع اختلالات روان پریشی:

انواع مختلفی از اختلال سایکوز وجود دارد. از جمله موارد زیر که مهمترین انها محسوب می شود:

اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی به عنوان تظاهر چندین نشانه روان پریشی که منجر به اختلال عملکردی قابل توجهی می شود، تعریف می شود. علائم (توهم، هذیان، گفتار و رفتار آشفته، علائم منفی) حداقل یک ماه طول می کشد.

اختلال اسکیزوافکتیو

افراد مبتلا به اختلال اسکیزوافکتیو دارای علائم اسکیزوفرنی و اختلال خلقی (افسردگی و اختلال دوقطبی) هستند.

اختلال هذیانی

 اختلال هذیانی در درجه اول بر افکار و عقاید تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اختلال هذیانی، علیرغم شواهدی مبنی بر خلاف آن، متقاعد شده اند که ایده هایشان واقعی است. به عنوان مثال، آنها ممکن است معتقد باشند که:

یک سلبریتی عاشق آنهاست.

گروهی از مردم بیرون آمده اند تا آنها را بگیرند.

آنها قدرت هایی مانند توانایی کنترل افکار دیگران را دارند

آنها تحت تعقیب یا مسموم هستند

اختلال روان پریشی مختصر

 علائم اختلال روان پریشی مختصر مانند اسکیزوفرنی است (هذیان، توهم، گفتار و رفتار آشفته). با این حال، آنها به طور ناگهانی ظاهر می شوند و اغلب توسط عوامل استرس زای عمده مانند مرگ در خانواده، خشونت، بیماری یا یک بلای طبیعی ایجاد می شوند. یک دوره روان پریشی بیش از یک ماه طول نمی کشد. پس از آن، افراد به سطح عملکرد طبیعی خود باز می گردند.

اختلال روان پریشی ناشی از مواد

 افراد مبتلا به این اختلال در هنگام استفاده یا مدت کوتاهی پس از مصرف موادی مانند الکل، مواد مخدر یا دارو، ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهند.

علائم و نشانه ها

افراد مبتلا به اختلال روانپریشی یا اعضای خانواده آنها ممکن است متوجه علائم خاصی شوند:

اختلال در خواب و از دست دادن اشتها

عدم رعایت بهداشت فردی و ظاهر نامرتب

کمبود انرژی و انگیزه

نوسانات خلقی

مشکل در تمرکز یا توجه برای مدت طولانی

از دست دادن علاقه به فعالیت های معمول، کار، تحصیل یا دوستان

ترکیدن از خنده یا عصبانی شدن بدون دلیل

هذیان، یعنی افکار عجیب یا نادرست، مشغله ها یا باورهای عجیب و غریب

افکار نامنسجم و گیج کننده

رفتار غیرمعمول

روان پریشی به طور کلی در سه مرحله ظاهر می شود

شروع تدریجی علائم خفیف (فاز پرودرومال)

فاز حاد

مرحله بهبودی (پس از شروع درمان)

علائم روان پریشی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند در طول زمان تغییر کند.

در طول یک دوره روان پریشی، افراد ممکن است این موارد را تجربه کنند:

توهمات در روان پریشی:

شنیدن یک یا چند صدا که هیچ کس دیگری نمی شنود

دیدن چیزهایی که هیچ کس دیگری نمی بیند

بوییدن بوهایی که هیچ کس دیگری بو نمی کند

تجربه احساسات فیزیکی غیرمعمول، مانند احساس لمس شدن توسط یک فرد نامرئی)

یا توهماتی دیگر در روان پریشی مانند:

باور دارند که می توانند افکار دیگران را کنترل کنند یا اینکه دیگران افکار آنها را کنترل می کنند

احساس می کنند که تحت نظر، تعقیب و یا تحت تعقیب قرار می گیرند

احساس می کنند که شبیه انسان های دیگر نیستند یا تغییر کرده اند

تفکر بی نظم در روان پریشی، مانند:

به سرعت از موضوعی به موضوع دیگر پرش کنید

دادن پاسخ هایی که به سختی یا اصلاً مرتبط با موضوع مورد نظر نیستند

ناهنجاری های حرکتی مانند:

آشفته شدن یا برعکس، کمتر به محیط خود واکنش نشان می دهند

داشتن مشکل در رفتار هدفمند

کاهش بیان عاطفی

کاهش انگیزه

کاهش توانایی احساس لذت

از دست دادن علاقه به تعامل اجتماعی

علائم افرادی که دارای اختلال روان پریشی هستند ممکن است باعث شود افراد اضطراب و ناراحتی را تجربه کنند. برای مثال، ممکن است دائماً احساس ناامنی کنند.

با شروع یک اختلال روانپریشی، بسیاری از افراد مبتلا توجه چندانی به علائم خود نمی کنند و فکر می کنند که این علائم خود به خود از بین می روند. با این کار دریافت کمک و درمان را به تاخیر می اندازند.

[vistanclinic]

انستیتو روانکاوی در تهران - بهترین دکتر روانپزشک کودک 1403

بهترین دکتر روانپزشک در تهران

بهترین دکتر روانپزشک یک پزشک متخصص است که بیماری های روانی و عصبی را تشخیص، درمان و پیشگیری می��ند. برخی از این بیماری ها عبارتند از افسردگی، اضطراب، وسواس، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اختلالات خواب، اختلالات جنسی و غیره. در تهران پزشکان زیادی دارای تخصص در زمینه اعصاب و روان هستند که از جمله آنها می توان به بهترین دکتر روانپزشک مجرب در کلینیک تخصصی ویستان اشاره نمود.

بهترین دکتر روانپزشک در تهران

دکتر روانپزشک کودک در غرب تهران

بهترین دکتر روانپزشک کودک یک متخصص پزشکی است که به تشخیص و درمان اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان می پردازد. بهترین دکتر روانپزشک میتوانند از روش های مختلفی مانند روان درمانی، دارو، توانبخشی و مشاوره خانواده برای کمک به کودکان استفاده کنند. روانپزشک کودک با روانشناس کودک تفاوت دارد. بهترین دکتر روانپزشک و روانشناس کودک یک متخصص علوم روانی است که به بررسی رشد و رفتار کودکان میپردازد. این متخصصان معمولاً از روان درمانی و آزمون های روان سنجی برای ارزیابی و درمان کودکان استفاده میکنند.

فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان

فوق تخصص و بهترین دکتر روانپزشک کودک و نوجوان یک پزشک است که بعد از گذراندن دوره های پزشکی عمومی، تخصص اعصاب و روان و فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، به تشخیص و درمان اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان میپردازد. بهترین دکتر روانپزشک میتواند از روشهای مختلفی مانند دارو، روان درمانی، توانبخشی و مشاوره خانواده برای کمک به کودکان و نوجوانان استفاده کند. . برخی از اختلالات روانی که فوق تخصص روانپرشک کودک و نوجوان با آنها سروکار دارد عبارتند از: اختلال یادگیری، اختلال بیش فعالی-نقص توجه، انواع اضطراب، شب ادراری، پرخاشگری، اوتیسم، اختلال وسواس، افسردگی و اعتیاد اگر شما به دنبال یک فوق تخصص و بهترین دکتر روانپزشک کودک و نوجوان خوب هستید می توانید با مشاوران ما در مرکز تخصصی ویستان تماس بگیرید.

بهترین دکتر روانپزشک کودک و نوجوان در مرکز درمانی ویستان

بهترین فوق تخصص روانپزشکی کودکان 1403

بهترین فوق تخصص روانپزشکی و بهترین دکتر روانپزشک کودکان کیست؟ سوالی است که جواب قطعی ندارد. اما میتوان برخی از ویژگی هایی را برای انتخاب یک بهترین دکتر روانپزشک کودک خوب در نظر گرفت. برخی از این ویژگیها عبارتند از:   داشتن مدرک فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان Having a subspecialty degree in child and adolescent psychiatry داشتن تجربه و مهارت در تشخیص و درمان اختلالات روانی کودکان Having experience and skills in diagnosing and treating mental disorders in children  داشتن مهارتهای شنیداری و ارتباطی عالی Having excellent listening and communication skills داشتن روشهای درمانی به روز و تکنولوژیک Having up-to-date and technological treatment methods   داشتن روحیه صبور و مهربان Having a patient and kind spirit داشتن نظرات مثبت و رضایت بیماران Having positive opinions and patient satisfaction در بهترین مرکز تخصصی اعصاب  و روان در تهران با رضایت بالای بیماران مراجعه کننده در خدمت شما گرامیان هستیم لطفا با ما تماس بگیرید.

روانپزشک کودک و نوجوان خوب

بهترین دکتر روانپزشک کودک و نوجوان خوب، کسی است که مدرک فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان دارد و میتواند با مهارت و تجربه به تشخیص و درمان اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان کمک کند. برخی از ویژگی های یک بهترین دکتر روانپزشک کودک و نوجوان خوب عبارتند از:  داشتن روحیه صبور و مهربان ، بهترین دکتر روانپزشک باید در برخورد با کودکان بسیار مهربان باشد. Having a patient and kind spirit داشتن مهارتهای شنیداری و ارتباطی عالی، بهترین دکتر روانپزشک باید بتواند با کودکان ارتباط خوبی برقرار کند Having excellent listening and communication skills داشتن روشهای درمانی بهروز و تکنولوژیک Having up-to-date and technological treatment methods داشتن نظرات مثبت و رضایت بیماران Having positive opinions and patient satisfaction بر اساس این معیارها، شما میتوانید از پزشکان و روان درمان های خوب کلینیک تخصصی ویستان در غرب تهران استفاده نمایید.

بهترین دکتر روانپزشک کودکان در غرب تهران

علائم بیماری های روانی در کودکان

بیماری های روانی در کودکان ممکن است باعث پریشانی، اختلال در عملکرد و تأخیر در رشد آنها شوند. برخی از بیماری های روانی شایع در کودکان از نظر بهترین دکتر روانپزشک عبارتند از: اختلالات اضطرابی Anxiety Disorders:بهترین دکتر روانپزشک می گویند که : کودکان مبتلا به این اختلالات ترس، نگرانی یا اضطراب شدید و مداوم دارند که باعث مشکل در بازی، مدرسه یا ارتباطات اجتماعی می شود. اختلال کم توجهی-بیش فعالی Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD): کودکان مبتلا به این ا��تلال در توجه کردن، کنترل رفتار و تکانشگی مشکل دارند که باعث مشکل در یادگیری، انضباط و خود اعتمادی می شود.بهترین دکتر روانپزشک می تواند با روش های درمانی مختلف این اختلال را برطرف نماید. اختلالات خلقی: کودکان مبتلا به این اختلالات نوسانات شدید و غیر طبیعی در خلق و مزاج دارند که باعث مشکل در روابط، عملکرد و خودکشی می شود. اختلالات رفتاری behavioral disorders: از نظر بهترین دکتر روانپزشک کودکان مبتلا به این اختلالات رفتارهای خشونت آمیز، پرخاشگر، مخرب یا نافرمانی دارند که باعث مشکل در خانواده، مدرسه یا جامعه می شود. اختلالات طیف اوتیسم Autism spectrum disorders: کودکان مبتلا به این اختلالات مشکل در ارتباط، تعامل اجتماعی و رفتارهای تکراری یا محدود دارند که باعث مشکل در یادگیری، توسعه و خود بیان می شود. علائم و نشانه های بیماری های روانی در کودکان (Signs and symptoms of mental illnesses in children) ممکن است بسته به سن، جنسیت، شخصیت و نوع اختلال متفاوت باشند. اما به نظر بهترین دکتر روانپزشک برخی از علائم هشدار دهنده که ممکن است نیازمند توجه ویژه باشند عبارتند از: غم و اندوه مداوم یا افسردگی: از نظر بهترین دکتر روانپزشک معمولا کودکان دارای اختلال همواره غمگین یا افسرده اند. Persistent sadness or depression انزوا یا اجتناب از دوستان و فعالیت های مورد علاقه Isolation or avoidance of friends and favorite activities آسیب رساندن به خود یا صحبت درباره خودکشی Harming yourself or talking about suicide طغیان، تحریک پذیری یا خشم شدید Outbursts, irritability, or extreme anger رفتار خارج از کنترل یا خطرناک Out of control or dangerous behavior ترس، نگرانی یا اضطراب شدید Severe fear, worry, or anxiety تغییرات شدید در خوردن، خوابیدن یا وزن Sudden changes in eating, sleeping, or weight مشکلات در یادگیری، تمرکز یا حافظه توهم، وسواس یا رفتارهای عجیب مشکلات در توانایی های زبانی، حرکتی یا اجتماعی مشکلات در تنظیم احساسات یا پاسخ دادن به محرک ها کاهش عملکرد در خانه، مدرسه یا اجتماع مصرف مواد مخدر یا الکل اگر کودک شما یک یا چند علامت بالا را دارد، بهتر است با یک متخصص سلامت روان مانند بهترین دکتر روانپزشک، روانشناس یا مشاور مشورت کنید. این متخصصان می توانند کودک شما را ارزیابی کنند و در صورت لزوم درمان مناسب را پیشنهاد دهند.

علائم بیماری های روانی در کودکان از نظر بهترین دکتر روانپزشک

بیماری های روانی شایع در کودکان

بیماری های روانی شایع در کودکان، مشکلاتی هستند که در تفکر، احساسات یا رفتار کودکان ایجاد می شوند و باعث می شوند که کودکان در خانه، مدرسه یا اجتماع دچار پریشانی یا عملکرد نامناسب شوند. برخی از بیماری های روانی شایع در کودکان عبارتند از: اختلالات اضطرابی: کودکان مبتلا به این اختلالات ترس، نگرانی یا اضطراب شدید و مداوم دارند که باعث مشکل در بازی، مدرسه یا ارتباطات اجتماعی می شود. این اختلالات شامل اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر، اختلال وسواس فکری-عملی و اختلال استرس پس از سانحه هستند. اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به این اختلال در توجه کردن و کنترل رفتار مشکل دارند که باعث مشکل در یادگیری، انضباط و خود اعتمادی می شود. اختلال خلقی mood disorder: کودکان مبتلا به این اختلالات نوسانات شدید و غیر طبیعی در خلق و مزاج دارند که باعث مشکل در روابط، عملکرد و خودکشی می شود. این اختلالات شامل افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلال خلقی ناشی از مواد می باشند. اختلالات رفتاری behavioral disorders: کودکان مبتلا به این اختلالات رفتارهای خشونت آمیز، پرخاشگر، مخرب یا نافرمانی دارند که باعث مشکل در خانواده، مدرسه یا جامعه می شود. این اختلالات شامل اختلال نافرمانی مقابله گرا و اختلال سلوک می باشند. اختلالات طیف اوتیسم Autism spectrum disorders: کودکان مبتلا به این اختلالات مشکل در ارتباط، تعامل اجتماعی و رفتارهای تکراری یا محدود دارند که باعث مشکل در یادگیری، توسعه و خود بیان می شود. اینها فقط برخی از بیماری های روانی شایع در کودکان هستند و اختلالات دیگری نیز وجود دارند که ممکن است کودکان را تحت تأثیر قرار دهند. اگر شما فکر می کنید که کودک شما دچار یک بیماری روانی است، بهتر است با یک متخصص سلامت روان از قبیل بهترین دکتر روانپزشک، روانشناس یا مشاور مشورت کنید. در مرکز تخصصی ویستان منتظر شما هستیم.

تشخیص بیماری های روانی شایع در کودکان توسط بهترین دکتر روانپزشک

انواع روش های درمان بیماری های روانی کودکان کدام��د؟

روش های درمان بیماری های روانی کودکان متنوع و متناسب با نوع اختلال، شدت علائم و نیازهای کودک هستند. برخی از روش های درمانی شایع که برای کودکان با اختلالات روانی استفاده می شوند عبارتند از: درمان شناختی رفتاری (CBT): به نظر بهترین دکتر روانپزشک این روش درمانی به کودکان کمک می کند تا افکار، احساسات و رفتارهای منفی خود را شناسایی، چالش برانگیز و تغییر دهند. این روش درمانی برای اختلالات اضطرابی، افسردگی، اختلال وسواس فکری عملی و اختلال کم توجهی-بیش فعالی مفید است. رفتار درمانی دیالکتیکی Dialectical behavior therapy (DBT): این روش درمانی به کودکان کمک می کند تا مهارت های مدیریت احساسات، تحمل تنش، ارتباط اثربخش و خود مراقبتی را یاد بگیرند. بهترین دکتر روانپزشک معتقد است که این روش درمانی برای کودکانی که دچار اختلال شخصیت مرزی، اختلال خلقی، آسیب رساندن به خود یا خودکشی هستند مناسب است حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد (EMDR): این روش درمانی به کودکان کمک می کند تا خاطرات تلخ و تراوماتیک را با استفاده از حرکات چشم یا تحریک های حسی دیگر پردازش و درمان کنند. این روش درمانی برای کودکانی که دچار اختلال استرس پس از سانحه، اختلالات اضطرابی یا اختلالات رفتاری هستند موثر است. مواجهه درمانی Exposure therapy: این روش درمانی به کودکان کمک می کند تا به تدریج و با کنترل با ترس ها و اضطراب های خود مواجه شوند و از راهکارهای فرار یا اجتناب خودداری کنند. این روش درمانی برای کودکانی که دچار اختلالات اضطرابی، اختلال وسواس فکری عملی یا اختلال استرس پس از سانحه هستند کارآمد است. درمان مبتنی بر ذهن سازی Mindfulness-based therapy(MBT): این روش درمانی به کودکان کمک می کند تا احساسات، انگیزه ها و نیازهای خود و دیگران را بهتر درک و تفسیر کنند. این روش درمانی برای کودکانی که دچار اختلال شخصیت مرزی، اختلالات رفتاری یا اختلالات طیف اوتیسم هستند مناسب است. اینها فقط برخی از روش های درمانی کودکان با اختلالات روانی هستند و روش های دیگری نیز وجود دارند که ممکن است برای کودک شما مناسب باشند. برای انتخاب بهترین روش درمانی، بهتر است با یک متخصص و بهترین دکتر روانپزشک، روانشناس یا مشاور مشورت کنید. بهترین دکتر روانپزشک می توانند کودک شما را ارزیابی کنند و بر اساس نوع اختلال، شدت علائم و نیازهای کودک شما، روش درمانی مناسب را پیشنهاد دهند.

روش های درمان بیماری های روانی کودکان توسط بهترین دکتر روانپزشک

چه بیماری های روانی ریشه در کودکی دارند؟

بیماری های روانی، مشکلاتی هستند که در تفکر، احساسات یا رفتار افراد ایجاد می شوند و باعث می شوند که افراد در خانه، مدرسه یا اجتماع دچار پریشانی یا عملکرد نامناسب شوند. برخی از بیماری های روانی ممکن است ریشه در کودکی داشته باشند و در سنین بعدی ظاهر شوند. برخی از این بیماری های روانی عبارتند از: اختلال در رفتار مانند پرخاشگری ، اوتیسم ، افسردگی ، اختلالات هنگام بلوغ ، اختلال دو قطبی و... هر کدام از این بیمار ی ها می توانند زیر نظر بهترین دکتر روانپزشک خوب در مرکز تخصصی ویستان بصورت ریشه ای درمان شوند. بنابراین شما باید تنها با مشاوران ما در این مرکز درمانی در تماس باشید.

آیا همه بیماری های روانی کودکان قابل درمان هستند؟

طبق نظر بهترین دکتر روانپزشک بیماریهای روانی کودکان، مشکلاتی هستند که در تفکر، احساسات یا رفتار کودکان ایجاد میشوند و باعث میشوند که کودکان در خانه، مدرسه یا اجتماع دچار پریشانی یا عملکرد نامناسب شوند. برخی از بیماریهای روانی شایع در کودکان عبارتند از اختلالات اضطرابی، اختلال کم توجهی-بیش فعالی، اختلال های خلقی، اختلالات رفتاری و اختلالات طیف اوتیسم. به طور کلی از نظر بهترین دکتر روانپزشک بیماری های روانی کودکان قابل درمان هستند، اما نوع و مدت درمان ممکن است بسته به نوع اختلال، شدت علائم و نیازهای کودک متفاوت باشد. درمان اختلالات روانی کودکان معمولاً شامل دارو درمانی و روان درمانی است. دارو درمانی به کودکان کمک میکند تا علائم روانی خود را کنترل کنند و روان درمانی به کودکان کمک میکند تا مهارت های لازم برای مقابله با مشکلات روانی، ارتقای توانایی ها و بهبود کیفیت زندگی را یاد بگیرند.

انواع بیماری های روانی کودکان قابل درمان کدامند؟

آیا بیماریهای روانی کودک به دلایل ژنتیکی هستند؟

بیماریهای روانی، مشکلاتی هستند که در تفکر، احساسات یا رفتار افراد ایجاد میشوند و باعث میشوند که افراد در خانه، مدرسه یا اجتماع دچار پریشانی یا عملکرد نامناسب شوند. برخی از بیماریهای روانی شایع در کودکان عبارتند از اختلالات اضطرابی، اختلال کم توجهی-بیش فعالی، اختلالات رفتاری و اختلالات طیف اوتیسم به طور کلی، بیماریهای روانی قابل درمان هستند، اما نوع و مدت درمان ممکن است بسته به نوع اختلال، شدت علائم و نیازهای کودک متفاوت باشد. درمان اختلالات روانی کودکان معمولاً شامل دارو درمانی و روان درمانی است. دارو درمانی به کودکان کمک میکند تا علائم روانی خود را کنترل کنند و روان درمانی توسط بهترین دکتر روانپزشک به کودکان کمک میکند تا مهارتهای لازم برای مقابله با مشکلات روانی، ارتقای توانایی ها و بهبود کیفیت زندگی را یاد بگیرند. در پاسخ به این سوال که آیا بیماری های روانی به دلایل ژنتیک هستند؟ بهترین دکتر روانپزشک پاسخ می دهد که بله، ژنتیک در بیماری های روانی نقش دارد، اما فقط یکی از عوامل مؤثر است. به عبارت دیگر، بیماری های روانی ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی هستند که در طول زندگی افراد تأثیر میگذارند.  برای مثال، بهترین دکتر روانپزشک می گوید که برخی از ژنها ممکن است خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهند، اما این به این معنی نیست که هر کسی که این ژنها را دارد حتماً دچار اختلال شود. بلکه بستگی به شرایط زندگی، تجربیات، استرس ها و راهکارهای مقابله با آنها دارد. برعکس، برخی از ژنها ممکن است مقاومت در برابر اختلالات روانی را افزایش دهند، اما این به این معنی نیست که هر کسی که این ژنها را دارد حتماً سالم باشد. بلکه بستگی به میزان قرار گرفتن در موقعیت های آسیب زا، تراومات و فشارهای روحی دارد. بنابراین، میتوان گفت که بیماری های روانی به دلایل ژنتیک هستند، اما نه به صورت ساده و یک به یک.  ژنتیک از نظر بهترین دکتر روانپزشک فقط یکی از عوامل مؤثر در ایجاد بیماری های روانی است که با عوامل محیطی و روانی تعامل دارد. این تعامل باعث میشود که بیماری های روانی در هر فرد به شکل متفاوتی بروز کنند و درمان آنها نیز نیاز به رویکردهای مختلف داشته باشد.

بیماری های روانی کودکان و علت ژنتیکی آن

شایع ترین اختلالات کودکان چیست؟

اختلالات کودکان، به نظر بهترین دکتر روانپزشک مشکلاتی هستند که در تفکر، احساسات یا رفتار کودکان ایجاد میشوند و باعث میشوند که کودکان در خانه، مدرسه یا اجتماع دچار پریشانی یا عملکرد نامناسب شوند. اختلالات کودکان ممکن است به دلایل ژنتیکی، محیطی یا روانی ایجاد شوند و نیاز به درمان دارند. برخی از شایع ترین اختلالات کودکان عبارتند از: اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD): این اختلال شامل مشکل در توجه کردن، کنترل رفتار هستند که باعث مشکل در یادگیری، انضباط و خود اعتمادی می شوند. Read the full article

[kiancaraudio]

 بیش فعالی جنسی یک نوع اختلال است که در آن افراد بیشتر از حالت عادی، درگیر رابطه جنسی و یا فکر کردن در مورد تمایلات جنسی و فانتزی ها می شوند. برای آگاهی بیشتر با ما همراه باشید. بیش فعالی جنسی چیست؟ افرادی که دارای اختلال بیش فعالی جنسی هستند ممکن است درگیر کارهایی همچون دیدن پورن، رابطه‌ی جنسی در ازای پول ،خودارضایی و نیز داشتن شرکای جنسی متعدد باشند. در نتیجه، این افراد شاید در حوزه‌هایی از زندگی مثل کار و روابط، دچار پریشانی شوند. وجود اختلالی به اسم اعتیاد به رابطه جنسی، بسیار موضوع بحث برانگیزی است. با این حال در یک تصمیم ، اختلال رفتار جنسی به طبقه‌بندی بیماری‌های سازمان جهانی بهداشت افزوده شد! بعضی از محققان این تمایل را به عنوان مشکلاتی در تنظیم رفتار در نظر گرفته، در حالی‌ که برخی دیگر از کارشناسان بر این عقیده اند که این رفتارها از تمایل جنسی زیاد است و یا در مشکل کنترل هوس‌ها ریشه دارد. بعضی دیگر از کارشناسان بر این عقیده اند که علت واقعی این رفتار شامل حالات عاطفی مانند اضطراب، مشکلات روابط و یا افسردگی است. برای بعضی از افراد اصول اخلاقی و یا خجالت هم ممکن است جزوی از دلایل باشد. [elementor-template id="14818"] علائم بیش فعالی جنسی اشاره به این نکته مهم است که رفتار جنسی، بخشی عادی و سالم از زندگی است و بسیاری از افراد از داشتن شرکای جنسی متعدد یا تجربیات جنسی متنوع لذت می‌برند. بیش فعالی جنسی هنگامی مشکل‌ساز می گردد که موجی پریشانی شدید در فرد شده و یا او را در خطر آسیب‌ رساندن به دیگران و یا خود قرار دهد. تشخیص بیش فعالی جنسی معمولا معیارهای زیر را برای تشخیص بیش فعالی جنسی به کار می برند:   داشتن رفتارها، تمایلات و فانتزی‌های جنسی مکرر و شدید رفتارها همواره با فعالیت‌ها و تعهدات فرد تداخل می‌کنند رفتارها در پاسخ به حالات خلقی دیسفوریک (اضطراب، افسردگی، بی‌حوصلگی، تحریک‌پذیری) یا وقایع اضطراب‌زای زندگی رخ می‌دهند تلاش‌های مداوم ولی ناموفق برای کنترل یا کاهش رفتارها، تمایلات و فانتزی‌های جنسی انجام رفتارهای جنسی بدون در نظر گرفتن احتمال آسیب فیزیکی یا عاطفی به خود یا دیگران تعداد و شدت رفتارها، تمایلات و فانتزی‌ها باعث اضطراب یا اختلال قابل توجه در زندگی فرد می‌شود   همان‌طور که در بخش بالا اشاره شد، بیش فعالی جنسی امکان دارد که با افسردگی و یا اضطراب در ارتباط بوده و بعضی افراد ممکن است از عواطف سخت مانند ناراحتی و یا شرمندگی دوری کنند و برای تسکین موقت درد های خود به رفتارهای جنسی روی بیاورند. [elementor-template id="14818"] علل بیش فعالی جنسی علت های رفتار بیش فعالی جنسی هنوز به خوبی درک نشده و بعضی از نوجوانان و یا کودکان ممکن است در نتیجه‌ تجربیات تروما، عوامل بیماری روانی و یا اضطراب زا، درگیر رفتارهای جنسی و یا نامناسب گردند. اگرچه هیچ معنای استانداردی برای اختلال بیش‌فعالی جنسی در کودکان موجود نیست و گفته می‌شود کودکانی که مورد سواستفاده‌ی جنسی قرار می گیرند در آن ها امکان دارد که رفتارهای جنسی افزایش پیدا کرده و رفتارهای پرخطر جنسی که وابسته به فاکتورهای جمعیتی و یا اجتماعی است مثل سوء عملکرد خانواده ها و فشارهای اجتماعی است افزایش یابد! درمان بیش فعالی جنسی اگر شخصی درگیر رفتارهایی شود که موجب ناراحتی و یا اضطراب وی گردد، مشاوره‌ تخصصی برای او امری واجب و ضروری تلقی می شود.   پروسه درمان ممکن است حاوی موارد زیر باشد:   بازسازی روابط شناسایی شدن تمام محرک‌های افکار جنسی و یا رفتارهای جنسی جبری مدیریت بر اضطراب یافتن رفتارهای جایگزین که به مقدار کمتر مخرب باشند کنترل و مدیریت اضطراب   سخن آخر در این مقاله درباره بیش فعالی جنسی صحبت کردیم. پس متوجه شدید که از نظر عده‌ای اختلال و از نظر برخی افراد دیگر، یک رفتار تشدید یافته محسوب می شود. در همین راستا برای حل اختلال بیش فعالی جنسی و یا آگاهی یافتن بیشتر از این اختلال، می‌توانید به پزشک فوق تخصص اعصاب و روان مجرب مراجعه فرمایید.