#تریلر فیلم وارکرفت

[albaloumag-blog]

نقد و بررسی فیلم بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One)؛ استیون اسپیلبرگ در ژانر علمی تخیلی

https://albalou.com/2018/04/02/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c%da%a9%d9%86-%d8%b4%d9%85%d8%a7%d8%b1%d9%87-%db%8c%da%a9-%d8%a2%d9%85%d8%a7%d8%af%d9%87/

نقد و بررسی فیلم بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One)؛ استیون اسپیلبرگ در ژانر علمی تخیلی

فیلم بازیکن شماره یک آماده آغاز شده است. تقویم سال ۲۰۴۵ را نشان می‌دهد. دنیا به ویرانه‌ای تبدیل شده که توسط معدود افراد ثروتمند اداره می‌شود. جامعه فقرزده در خرابه‌ها پیتزا می‌خورند و به بازی ویدئویی مشغول‌اند. راستش را بخواهید زیاد با سال ۲۰۱۸ تفاوتی ندارد !

اما در این نسخه از آینده‌ای نزدیک در فیلم بازیکن شماره یک آماده ، اسم بازی ویدئویی OASIS می‌باشد؛ یک بازی چنده نفره آنلاین با تعداد بازیکنان بسیار زیاد که در آن، بازیکنان با وارد شدن به دنیایی مجازی، شخصیت آواتار مخصوص خود را طراحی می‌کنند و تقریباً هرکاری که بخواهند انجام می‌دهند. این بازی به کلی جای فرهنگ و تبلیغات را گرفته است. در این دنیای مجازی بازیکنان هرلحظه دعا می‌کنند که کشته نشوند؛ در صورت کشته شدن، آن‌ها تمام آیتم ها و سکه هایی که جمع کرده بودند را از دست می‌دهند.

تماشا کنید: تریلر کامل فصل دوم سریال وست‌ورلد منتشر شد

این توضیح پایه و اساس فیلم بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One)‌ را تشکیل می‌دهد. تریلر این فیلم را چندوقت پیش در آلبالو تماشا کردیم. این فیلم بر اساس رمانی از “ارنست کلاین” با همین نام ساخته شده که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. در این کتاب، جوانان در دام یک بازی ویدئویی افتاده و به دنبال اهداف دیجیتالی خود می‌روند. تصور کنید که دنیای ما تبدیل به “رددیت“، “اپل” و “ورلد آو وارکرفت” بشود؛ تنها تفاوتشان نیز در اینجاست که در یک دنیای مجازی، هر اتفاقی ممکن است ! در اینجا همه چیز ممکن است؛ شاید مادری برای پیدا کردن بازی‌های جذاب‌تر فرزند خود را رها کند، شاید مادربزرگ خانواده به یک رقاص حرفه‌ای تبدیل شود، ممکن است پدری فرزندش را برای بدست‌ آوردن اسلحه‌ای بهتر کتک بزند !

نکته اصلی بازی این است که سازنده آن در بازی ۳ کلید مخفی کرده است؛ اولین کسی که بتواند آن‌ها را پیدا کند، تمام ثروت او را که چیزی حدود ۵۰۰ میلیارد دلار است، بدست خواهد آورد ! یکی از شخصیت‌های اصلی به نام “وید واتز” ملقب به “پارزیوال” (با بازی تای شریدان) از افرادی است که ۵ سال سرگرم این بازی بوده و هنوز هیچ چیز مفیدی بدست نیاورده است. سرنخ هایی برای پیدا کردن این کلید ها در زندگی خود سازنده، “جیمز هالیدی“، قرار دارد که علاقه وافری به فرهنگ دهه ۸۰ میلادی دارد.

مردمی که به دنبال این سرنخ ها بودند، در مسائل دهه ۸۰ مانند فیلم “بازگشت به آینده“، فیلم “درخشش“، مایکل جکسون و غیره خبره شده‌اند. از آنجایی این شخص نوعی ویژگی خاص در سبک زندگی‌اش دارد، همه بازیکنان به زیر و بم زندگی او تسلط پیدا کرده‌اند؛ آن‌ها تمام نکات مخفی بازی، اعم از فیلم‌های مورد علاقه او و نکات مثبت زندگی‌اش را از بر شده‌اند. تمام فیلم مثل یک کابوس بی‌پایان بنظر می‌رسد !

این فیلم دارای جلوه‌های ویژه کامپیوتری بسیار جذاب و دلنشین است و شاید بتوان گفت بعد از فیلم آواتار، دوباره فیلمی در حد و اندازه های آن ساخته شده است. همانطور که انتظار می‌رود، صحنه‌های اکشن نیز بسیار جذاب و مفرح هستند. اما به محض اینکه این فیلم وارد دنیای واقعی می‌شود، تمام شور و هیجان آن متوقف می‌شود. در دنیای واقعی بازیگر اصلی، “بن مندلسون” در نقش “نولان سورنتو“، مدیرعامل شرکت بزرگ بازی‌های آنلاین، به هیچ وجه نمی‌تواند روح و احساس را وارد نقش خود کند. درون دنیای مجازی این بازی، همه آن‌ها پرشور و سرحال هستند اما به محض خارج شدن از آن، همه چیز متوقف می‌شود؛ گویا این امر عمدی بوده است.

این قلمرو می‌توانست بسیار گسترده‌تر باشد اما سرانجام به یک قصه درباره یک بازی کامپیوتری دیوانه‌کننده تبدیل شده است.

ما هیچ اطلاعات خوبی درباره این دنیای ویران در آینده از فیلم بازیکن شماره یک آماده بدست نمی‌آوریم و اسپیلبرگ نیز هیچ‌گاه به پایه و اساس این دنیا نمی‌پردازد؛ پرداختن به سؤالات اساسی می‌توانست صحنه‌های نفس‌گیری را برای مخاطبان عادی ایجاد کند. او بجای این کار، تصمیم گرفته تا هر صحنه را با اتفاقات نوستالژیک پر کند. لیست کوتاهی از اشارات این فیلم به مسائل نوستالژیک را بخوانید: غول آهنی، خانه‌ای که در فیلم درخشش استفاده شده بود، ماینکرفت، استار ترک، مبارز خیابانی، مسابقه‌دهنده سرعت، بیگانه، دان، گلدن‌آی، بتل‌استار گالاکتیکا، جنگ ستارگان، موزیک ویدئوی تریلر از مایکل جکسون، فریس بویلر، ماریو کارت و غیره .

البته که هرکسی می‌توانست این فیلم را بسازد. تنها کافی است یکبار سریال چیز های عجیب (Stranger Things) را تماشا کرده و بجای اتفاقات آن، از خاطرات دهه ۸۰ پدر و مادرتان استفاده کنید. همچنین اقتباس این فیلم از یک کتاب باعث می‌شود تا نسل نوجوان ما، بجای خواندن کتاب، تنها به سراغ فیلم آن بروند.

بخوانید: نقد و بررسی فیلم نابودی (Annihilation)؛ ۱۰ نکته برتر