#κομματι

[vrwmikh-texnh]

Θελω να σε δω να μου ηρεμησεις το κεφαλι.

[v1ckymult1fand0m]

Ξαναείδα πρόσφατα το επεισόδιο 20 και είμαι πεπεισμένη ότι όταν η Αγγέλα έλεγε στον Φώτη για την Ντάλια, που μπορεί να πληρώσει και μετά να εξαφανιστεί, έκανε χοντρό projecting. Σκεφτείτε το: η Αγγέλα δεν θα πλήρωνε και εκτός της 5αδας δεν έχει κανέναν που να την κρατάει στην Αθήνα. Το Τσακάλι δεν ήξερε τίποτα για εκείνη πέρα από το μικρό της οπότε δεν θα μπορούσε να την απειλήσει. Και το πιο βασικό κομμάτι είναι μερικές ατάκες που λέει: "Έχει μείνει πολλά χρόνια απομονωμένη, δεν της είναι δύσκολο να διαλέξει ξανά την απομόνωση", "Μπορεί να πάει οπουδήποτε για να γλιτώσει". Η Αγγέλα ταιριάζει και με τις 2 αυτές ατάκες. Ζει εδώ και 10 χρόνια χωρίς καθόλου στενές σχέσεις και έχει την τάση να το σκάει όταν τα πράγματα ζορίζουν. Πιστεύω πως σε εκείνη την σκηνή η Αγγέλα βρι��κόταν σε εσωτερικό δίλημμα καθώς το ένστικτο της έλεγε να φύγει και να γλιτώσει το τομάρι της ενώ η καρδιά της έλεγε να μείνει μαζί με την 5αδα και να μην ξαναπαρατήσει όλες της τις σχέσεις.

[fandomchaosposts]

"δεν πειραζει θα το κοψω στο μονταζ" λεω ενω αναθεματιζω που δεν ξερουν να γραφουν αναφορες μετα απο 4 εξαμηνα με αυτο το χαμαλικι

[boulevard-of-broken-dreams6]

Ειρήνη άντε και μείνε αγαμητη κούκλα μου ❤❤

[eosphorusss]

«εισαι ο διαβολος με γαλλικη μυτη και αμυγδαλωτα ματια» ειναι τοσο λουστατ στιχος. δυστυχως ειναι απο το χιτ κομματι el telephone των ελενη φουρειρα, μεντε φουερτε, εφ γουαη και τραννος

[10-outof-10]

Ειναι παραξενο.

Καθε φορα που με αγγίζει νιωθω την ψυχη μου να ηρεμεί.

Μπορει να βρίσκομαι στο απόλυτο χάος των σκέψεων μου

κι ακομη να καταφέρνει να γαληνεύει καθε κομματι της ψυχής μου.

Εξαφανίζει καθε αρνητικότητα,

με ενα του βλέμμα ολα ηρεμούν.

Σαν μεσα στην αγκαλια του να μην μπορει να με βλάψει τιποτα.

Σαν στη μέση ενός πλήθους,

να υπάρχουμε μονο εμεις.

[bl00dyghoul2]

Πώς πήγε η συναυλία;;

ενώ όλα κυλούσαν ομαλά (επαιζα απ' έξω το κομματι), λιγο πριν το τέλος χάθηκα εντελώς😬 και ευτυχώς είχα το βιβλίο δίπλα, το άνοιξα, πέρασα ξανά εκεινο το σημείο και ενώ κοκκίνισα από την ντροπή μου, τελείωσα το κομμάτι σαν να μην έγινε τίποτα 😎

[xehasmenesithakes]

Κλεινω τα ματια μου,βυθιζομαι στη μουσικη.Σε ποιον να εξηγησω τι αισθανομαι;Ποιος θα με καταλαβει;

Οι μερες που φοβομουν ηρθαν.Ηρθαν και περασαν και περασαν και αλλες..

Νιωθω μικρος;Νιωθω μεγαλος;Δεν ξερω.

Μονο να τρεχω ξερω..Τα γονατα μου ειναι πιο στιβαρα και το βημα μου πιο σιγουρο πια.Μεγαλωνω, ειναι αληθεια…

Και μαζι μου μεγαλωνει η δειψα μου και μαζι της μεγαλωνει και ο φοβος μου,για το τελος .Για τα ρολογια και για τους αριθμους που τρεχουν εναντίον μου.

Θελω μονο να με ξεδειψασω ,να με χορτασω μια φορα.Αλλα νιωθω πως ειναι στη φυση μου το να μη χορτασω ποτε.

Θελω να παρω τα βουνα,θελω να χωσω τις παλαμες μου στο χωμα,θελω να νιωσω τη γη.

Δεν εχω προλαβει να εκτιμησω τη γη,και μαζι με αυτη και αλλα τοσα.

Και η ζωη οπως μας την εχουν επιβαλλει να την ζουμε ειναι μια παγιδα και το χουν κανει τοσο καλα που το μυαλο σου δεν μπορει να σκεφτει καμια εναλλακτικη.

Νιωθω σαν ψαρι μεσα στα δίχτυα.και το χειροτερο;;

Το πιο παρανοικο κομματι ειναι οτι ψαχνω διχτυα γυρω μου και δε τα βλεπω,μα την ιδια στιγμη τα νιωθω πανω στο δερμα μου να με κρατανε ακινητο.

Θυμαμαι καποτε φοβομουν μηπως δε καταφερω να πιασω τους στοχους μου.Τωρα φοβαμαι μηπως οι στοχοι αυτοι εντελει δεν ειναι αληθινα δικοι μου.Και δεν ειναι οτι δε τους διαλεξα εγω απλα αναρωτιεμαι που ειναι η τρελα μου σε ολο αυτο;που ειναι η υπογραφη μου;Οδευω συμβατικα προς το θανατο;

…Διαβασα για ενα πειραμα που καναν καποιοι επιστημονες και απο οταν το διαβασα το μυαλο μου δεν μπορει να παψει να το σκεφτεται..Οι επιστημονες πηραν 50 νεογεννητα μυγακια και τα βαλαν σε ενα μικρο γυαλινο βαζακι τα αφησαν εκει μεσα να πετανε για μερες.Οι μυγες πεταγαν λοιπον απο τη μια ως την αλλη πλευρα του βαζου.Θελω να σκεφτεις ενα ασφυκτικα μικρο βαζο.Καποια στιγμη οι επιστημονες βγαζαν τις μυγες απο το βαζο και αυτο που παρατηρουσαν ειναι οτι οι μυγες παρα το γεγονος οτι ηταν εκτος του βαζου πεταγαν ακριβως την ιδια διαδρομη ασφυκτικα ολες συγκεντρωμενες λες και ηταν στο βαζο.Καμια δεν τολμαγε να παει λιγο παραπερα,ουτε το φανταζοντουσαν οτι υπαρχει παρα περα…

Δε θα σου πω ψεμματα με ταραξε παρα πολυ αυτο το πειραμα..

Ξαφνικα αρχισα να βλεπω μονο μυγες γυρω μου

Και τι κανουν αυτες γυρω μου;Μηπως ειμαι μυγα και γω;

Αληθεια δε ξερω και φοβαμαι οσο δε φανταζεσαι

Το μονο που θελω ειναι ονειρα εξω απο το βαζο

Δεν ξερω αν βγαζει νοημα..δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που εγκαταλειπουν τα ονειρα τους αλλα φοβαμαι μην τα ονειρα εγκαταλειψουν εμενα

Θελω να φωναξω να πανε να γαμηθουν ολα!Θελω να βαλω φωτια στον καναπε μου!Και θελω να καψω τη τηλεοραση και να παω να καψω και τη τηλεοραση του γειτονα.

Αλλα θα καταπιω αυτη τη θεληση.Θα τη ξεχασω.Θα σκασω.Γιατι που λεφτα για νεα τηλεοραση στον γειτονα;Και ο μηνας πως σκατα θα βγει;

Πολυ πεζος δεν εγινα;

Εσεις περιμενετε ποιηματα και ερωτες απο μενα.

Και γω περιμενω απο σας ποτε θα τα βαρεθειτε να παμε κανα βημα παρακατω.

[solmeister13]

Μετά τον στίχο "αν έχει ψυχολογικά και δύο μάτια φωτιά" τι λες? Btw είναι ακραία γαματο κομματι, can't wait for the whole album. Προβλέπεται πολύ κλάμα πάλι <3

WORD TO MY MOMMA I’M ON HER

Ευχαριστώ πάρα πολύ, γουστάρω κι εγώ ακραία με το vibe που έχω πιάσει και όντως το album επεκτείνει κατά πολύ τις ιδέες και τον ήχο του S1D3

[nofuckinlabels]

Άπειρα σημεία τομής

Υπαρχουν τοσα που διαταρασσουν την ισορροπια μου

Αληθεια καποιες φορες πιστευω πως η ηρεμια μου υπαρχει μονο εκει που μπορει να αναπνέει

Ηταν ομορφη μερα και ομως επιστρεφω παλι σε αυτο το παραξενο συναισθημα

Μου λειπεις

Δεν θυμαμαι ποτε αρχισα να γραφω στο β προσωπο

Καποτε εγραφα αοριστα

Καποτε τα γραμματα μου ταχυδρομούνταν στο απειρο

Καποτε εγραφα για να μην μουδιασουν τα χερια μου

Για να πλασω ερωτες

Για να γευτω την ενηλικιωση

Τωρα γραφω για να ανταγωνιστω την ληθη

Γραφω για να σκιαγραφισω την καμπυλη που σχηματιζε το χαμογελο σου

Να απαθανατίσω εκεινο το φτερουγισμα που ενιωθα στο πλοιο μαζι σου

Εισαι αυτοσκοπός

Για πρωτη φορα υπαρχει κατι που θελω να διαφυλάξω στο παλτο μου για να μην κρυώσει

Πιστευω πως αν παγωσει ο χρονος ο χωρος θα συρρικνωθεί μεχρι που θα εισαι διπλα μου

Ειναι εξοντωτικό να βρισκεσαι καπου που δεν θες

Να μαχεσαι με το μυαλο σου για να σε αφησει να συμβιβαστείς

Ειμαι ξαπλωμενη στο κρεβατι και σκεφτομαι μονο εσενα

Σκεφτομαι οτι δεν θελω να συνεχισω να επιβιωνω χωρις τα χερια σου πανω μου

Δεν θελω να επιλεξω κανεναν αλλον να μπει στον κοσμο μου

Ειμαι δικη σου ακομα και οταν δεσμεύομαι σε κατι άυλο

Ακομα και οταν τα δεσμα δεν ειναι μεμπτα

Για καιρο δεν ειχαμε καμια επαφη

Μεγαλωναμε ξεχωριστα

Ειχαμε εκεινη την απεραντη ελευθερια της αυθυπαρξιας

Ο χρόνος σιτεύει

Οταν χωριστηκαμε πιστευα οτι οταν ξαναβρεθουμε θα ειμαστε πια δυο ξενοι

Οτι θα γνωριστουμε ξανα απο την αρχη και ολα τα υπολοιπα θα ειναι θολες παιδικες αναμνησεις

Ομως επιλεξαμε ταυτοχρονα τα δεσμά μας

Ο ενας στον αλλον

Οσο ο χρονος ποτίζει σαν λεκες απο κρασι στο φορεμα μου

Τοσο σου μοιάζω

Δεν ξερω πως είσαι- ομως σου μοιαζω-

Ειμαι πεπεισμένη οτι το μυαλο μου ειναι κοινοχρηστο

Ειμαι πεπεισμενη οτι οι σκεψεις μου ειναι δανεικες

Αληθεια για καιρο πιστευα πως ο χρονος θα με κανει να σε ξεχασω

Θα με κανει να ξεχασω το κοριτσι που ημουν τοτε μαζι σου

Τα μαλλια μου δεν ειναι πια κοντα

Υπαρχουν πραγματα που μενουν αναλλοίωτα στον χρονο

Πριν λιγους μηνες , στα γενεθλια σου, εγρα��α πως ηθελα να μεγαλώναμε μαζι

Εχθες καταλαβα πως οσο μακρια και να εισαι εμεις οι δυο δεν εκτροχιαστήκαμε ποτέ

Ειμ��στε πεισματικά συνδεδεμένοι

Εισαι ενα κομματι της ψυχης μου που αναπνέει απλα σε αλλο σημειο του ορίζοντα

Μου εδειξες πως η αναγεννηση απαιτεί σποραδικους θανάτους

Μου εδειξες πως η αγαπη αναπνέει μόνο στις αντιθέσεις

[kiriaki]

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ

Τεσσερα χερια και τεσσερα ποδια ειχαν οι ανθρωποι συμφωνα με την αρχαια ελληνικη μυθολογια.

Τους καταραστηκαν ομως οι θεοι για την δυναμη που θα ειχαν και τους χωρισαν στην μεση, περνωντας την ζωη τους αναζητωντας το αλλο τους κομματι.

Το αλλο τους μισο.

Ενας ολοκληρος ανθρωπος μπορει να ειναι μισος.

Οπως ενας ανθρωπος μπορει να αγαπησει πανω απο εναν.

Κανεις ομως δεν μπορει να προσφερει στον αλλον τα ιδια συναισθηματα.

Ενας μοναχα.

Αυτος που αποσπαστηκε απο εκεινον.

Το αλλο μισο στον ηδη ολοκληρο εαυτο του.

Καταρα.

Να ψαχνεις ολονυχτις και ολημερις αυτον τον ανθρωπο.

Αυτο το κομματι σου, που σου λειπει.

Που σε συμπληρωνει.

Η στιγμη ομως που θα ανταμωθουν…

Οι ουρανοι του κοσμου τους ανοιγουν.

Τα λουλουδια επιτελους ποτιζονται.

Οι ανεμοι ειναι ευνοϊκοι για καθε πλοιο των ονειρων τους.

Και η τροφη αρκετη, επιτελους, για καθε ανθρωπο της ελπιδας τους.

Τοτε αστερια φωτιζουν την μερα τον ουρανο.

Γιατι η καρδια βρηκε επιτελους την καρδια της.

Η τελεια αρμονια αντηχησε στο κενο διπλα της και τα πουλια μιμηθηκαν.

Γιατι πλεον το κενο καλυφθηκε.

Καταρα…

Καταρα να νιωθει κανεις ετσι…

Καταρα, να μην νιωθει…

[stroumfucku]

Ησουν σα τον ανεμο, Ελενη.

Σαν κομματι του σατι που εκανε τα αυτια μου να στροβιλιζουν

Σαν μια φωτογραφια που θυμιζε ενα συγκεκριμενο αρωμα, Ελενη

Ησουν σαν μια σχεδον επιτυχια. Σαν ενα αρπισμα των φυλλων σε ενα δεντρο που δε το βλεπει πια ηλιος

Ομως το εβλεπα εγω. Αυτο αρκουσε. Ελενη

Μη σε βρει το φως Ελενη, θα σε κλεψει

Δε θα αντεξω να σε χασω

Μεινε

[indianthi]

ακούω τριπ μουσικη βλεπω τον νυχτερινο ουρανο πιο φωτεινο , εχει σταματησει η πραξη και κανω μονο ονειρα και εμβρίθειες σκεψεις , ο καπνος του τσιγαρου για λιγο σταματησε να ανεβαινει και εχω εγω σειρα να ανεβω , θελω να ανεβω σε εκεινο το παρτυ στο βουνο, ακυρώθηκε τελικά και ΔΕΝ πήγα ... τον αγαπαω σημερα πιο πολυ, θα τν πεισω να μην κανει μουτρα λογω δουλειας και κουρασης οταν γυρισει σπιτι, θα τον βαλω στον δικο μου εσωτερικο κοσμο να δει ποσο χρωματιστα ειναι ολα και ποσο συναισθηματικα ειναι..... εκεινος εχει ζησει τριπαρισματα εντονα με φιλους, εμεις θελω να τα ζησουμε ερωτικά χωρις σ υ μ φ ε ρ ο ν , μονο με συναισθημα , απορω πως καποιοι ανθρωποι προσφερουν χωρις συναισθημα απλα και μονο για να προσφερουν και για να εχουν κατι να κατακρινουν , η γραφη μου πλεον ειναι κατι αφηρημένο αλλά δεν θελω να κατατασσεται πουθενα δεν θελω να βαζω ραντομ ταμπελες........... σημερα περναω ομορφα, το ανασοποιητικό μου ακομα αγκομαχάει και παλευει για μια καλυτερη ανασα αλλα δεν ξερει που να την βρει, μαλλον δεν πιανει καλο σημα αλλα προσπαθω να κανω το καλυτερο γι αυτο , ποτέ δεν ειναι αργα..... δεν θα αποκαλυψω το τριπ κομματι που ακουω αλλά ειναι μία τρελη απογείωση προς τα αστερια , μενει διπλα ενας φοιτητης και μου τα χει μαθει, κανουμε φουλ καλη παρεα, εκεινος το γυρναει καμια φορα αλλα εγω εχω πει οχι προς το παρον κι ας εχω κανει δύο φορές, την επομενη φορα που θα κανω ,θα βαλω τριπ τρελαμένη δεν εχω ακουσει ποτέ ούσα μπαφιασμένη , ποτό και άλλα τετοια μου φερνουν εμπνευση και δεν ξερω αν ειναι καλό αυτό ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ αλλά το κάνω , με κανουν να δημιουργω ακομα και φανταστικές νουβέλες

[boulevard-of-broken-dreams6]

Αχ αγάπω το chat gpt που κάνει την εργασία μου

[alatismeni-theitsa]

Για ευνοητους λογους θα αποφυγω γενικα Γιουροβιζιον φετος αλλα πρεπει τουλαχιστον να σχολιασω τη συμμετοχη μας, μιας και παρα πολλοι Ελληνες την περιμεναν, και ειδικα επειδη με εκνευριζει η προσεγγιση μας σα χωρα. Να πω την αληθεια δεν ξερω πως να νιωσω για αυτο το κομματι. Φαινεται πως η Σαττι επρεπε να μπει στα καλουπια του διαγωνισμου και των μανατζερ της ��ιατι αυτη τη φορα οντως πηγε προς το "Rosalia pop" (μια κριτικη που δεν εχω πει ποτε για τη Σαττι γιατι ειμαι die hard fan) σε μια προσπαθεια να ταυτιστει το κοινο με το τραγουδι.

Και παλι διατηρει καπως το στυλ της και ελληνικες μελωδιες, και εχει μια δοση πραγματικοτητας, και δε λεω οτι μια καλλιτεχνεις δε μπορει να πειραματιστει, ΑΛΛΑ γιατι δε βγηκε ενα τραγουδι τυπου Κρητικο ή το Σπιρτο και Βενζινη για να καει το πελεκουδι; Γιατι φοβομαστε να βγαλουμε κατι πιο "μοναδικο" και παραδοσιακο προς την Ευρωπη, και πρεπει παντα να βγαινει ενα περιεργο αγγλο-τουριστικο συνονθυλευμα "προορισμος διακοπων Ευρωπης + συρτακι + ΟΠΑ + ��χωραπουγεννησετηδημοκρατια";; 😩Το τραγουδι φαινεται να αρεσει σε αρκετους μεχρι στιγμης αλλα για μενα νομιζω ειναι η πρωτη φορα που απογοητευομαι απο δουλεια της Σαττι (στην οποια βεβαια αυτη τη φορα δεν εχει πληρη ελεγχο)

edit γιατι δεν το ανεφερα καθολου: Εχω καταλαβει επισης και ενα σατυρικο υφος στο βιντεο σχετικα με το ολο τουριστικο θεμα, οπως ειχε κανει και στο TUCUTUM, αλλα νομιζω δεν εχει επιτευχθει ο στοχος της σατυρας εδω. Εκτος και αν σκηνικα δωσουν καποια στοιχεια και το καταλαβει το κοινο

του λονγκ ντιντν ριντ: εχω νευρα που θα εκτεθουν παλι οι ξενοι σε ενα ψευτο-εθνο ποπ με σκοπο να τους τραβηξει εδω για διακοπες, και θα στερηθουν για αλλη μια χρονια την παραδοσιακη γαματοσυνη μας με τον τροπο που την εκφραζει η Σαττι

[kill-cops-kill-nazis]

απο καποιο κομματι