#θυμαμαι

[portokali]

εντωμεταξυ ειδα το all of us strangers με την ξαδερφη μου και κατα τη διαρκεια της προβολης η κυριαρχη σκεψη στο μυαλο μου ηταν τι κι αν... αυτο αλλα σπυρος απο το παρα πεντε αυ και κρατηθηκα παλικαρισσια να μη γυρισω να της το πω γιατι μπορει να καταλαβαινε τις λεξεις που θα της ελεγα αλλα αυτο δε σημαινει οτι δε θα νομιζε πως μου εχουν λασκαρει καμποσες βιδες. που ειναι η αντιδραση που περιμενω να εχει οποιοδηποτε ισσοροπημενο ατομο βτγ. γιατι μου ΕΧΟΥΝ λασκαρει βιδες

[newtness532]

από πότε ήταν αυτό μάθημα στο σχολείο και γιατί δεν το κάναμε ποτέ;

[babygirlificationn]

Εθνική Ελλάδος σπορτς άνιμε ριαλ;;;

[geolato]

hiii!!!

μου έβγαλε ότι μου έστειλες ask (νομίζω, χαχα???) και απλά μετά εξαφανίστηκε πριν καν τη δω, πόσο μάλλον πριν απαντήσω. έτσι μου κάνει με όλα τελευταία. 😭😭

οπότε, θα ήθελα να απολογηθώ που δεν έχω απαντήσει, αλλά λογικά δεν ξέρω να χρησιμοποιώ το tumblr ακόμα, δύο χρόνια μετά. 😭 συγγνώμη.

Hello!! 👋👋

Ναι όντως έστειλα! Μην ανησυχείς δεν πειραζει, το tumblr φταιει.

Θα σου το ξαναστείλω γιατί ήταν στα αγγλικά και αν πάλι δεν έρθει πες μου να κανω ποστ και να σε ταγκαρω 😭

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

οκ τελευταίο ποστ το υπόσχομαι, αλλά απόψε η σύζυγος του Θανάση Τσαλταμπάση γέννησε το πρώτο τους παιδί όσο αυτός έπαιζε στο Anastasia. Και του το ��νακοίνωσαν στην μέση της πρώτης πράξης με το να βάλουν μία από τις ηθοποιούς που έπαιζαν τις κοπέλες που πέρναγαν από οντισιόν για να προσποιηθούν ότι είναι η Αναστασία να του πετάξει μια ανθοδέσμη στην μέση της σκηνής και να του φωναάξει ''its a boy!!''

[fasolakia]

@eosphorusss thanksss 💕💕 hehe

@noiriviere @catboypranparakulisaro @transcatboymegumi @lwjin @pherelpis @sotiriabellou @smeouropdf @loukoumia

(προφανώς δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτο i just think you're cool ok bye)

[geolato]

Διορθωστε με αν κανω λαθος!!

Τον φακελο στην αστυνομια τον εχει γιατι ειχε κλεψει το αμαξι της μανας της? Του θειου της? Οταν ηταν εφηβη.

Το αρκ ξεκιναει οτα βρισκουν το σπιτι του Καστελη (θυμισου που πουλουσαν τα τηγανια), αυτη και η Νταλια παγιδευονται στο δωματιο με τον Καστελη, αυτος μιλαει λίγο για την Ελευθερία, μετα πηδαν απο το παράθυρο πανω σε μια νταλικα γιατι ηρθε ο Αντρέας, ο οποιος μετα σκοτώνει τον Καστελη και την οικιακή βοηθο του. Τα μονα αποτυπώματα που βρηκαν απο ατομο που εχει φάκελο στην αστυνομία ειναι τα δικα της, αρα αυτη κατηγορήθηκε για τη διπλη δολοφονια.

Μετα κρυβοταν πολυ. Την επιασαν πολυ στο τελος, στα τελευταία επεισόδια. Αν δεν κανω λαθος ο Χρήστος/Τάκης (ο τελευταίος απο τους πεντε δολοφονους, επιθετο δεν θυμαμαι τωρα) της έστησε παγιδα. Θυμάμαι οτι ειχαν στείλει τη Μαριλενα για δικηγορο.

OKAY γράφω fanfic αλλά δεν μπορώ ακόμα να σας πως τι είναι. ας πούμε πως θέλω να κάνω έκπληξη. αυτό που θέλω είναι βοήθεια: μπορεί κάποιος να μου δώσει πάνω-κάτω τις λεπτομέρειες του arc που η αστυνομία έψαχνε την αγγέλα; γιατί καταζητούνταν, πως έμπλεξε, τι έγινε τελικά, αν την έπιασαν, γενικά όλο το arc μπορεί να μου το περιγράψει κάποιος; δεν έχω καμία όρεξη να κάτσω να δω όλα τα επεισόδια μόνο και μόνο για να μην πω μπούρδες σε ένα fanfic που παίζει και να παρατήσω σε έναν μήνα

[portokali]

σε μια φαση στο λύκειο ειχα μπιντζαρει ολες τις σεζον του γκειμ οφ θροουνς που ειχαν βγει ως τοτε σε ενα καλοκαιρι και ειχα παθει τετοιο μπρεινροτ που θυμαμαι να διαβαζω το χαρτι του αβ που ήταν τυλιγμένες οι φέτες απο το κασερι και εκει που έλεγε ΤΥΡΙΩΝ εγώ να λεω α τύριον τύριον λαννιστερ ρεφερενς

[psychotiko-epeisodio]

Και είναι μέρες που θέλω να τα δώσω όλα μια να πάνε στον διαόλο.

Και άλλες που κοιτω τα μάτια σου και θυμαμαι πως ακόμα και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι,

πάντα,κάπως,κάπου,

θα υπάρχει λίγο φως.

[chanse4u]

Ξέρεις τι δεν καταλαβαίνεις

Ότι δεν υπάρχει λόγος να εκδικηθώ κανέναν

Τον μονο που εκδικούμαι είναι τον εαυτό μου

Πολύ ποτό

Πολύ τσιγάρο

Όλα στο πολύ

Πολύ σε θέλω

Αλλά κατάντησα στο πολύ αυτό να μην υπάρχω

Και έτσι πάλι ξημερωνει και αληθεια δεν θυμαμαι πάλι

Πως βρέθηκα στο κρεβατι

Πως γδύθηκα πως ντύθηκα

Και πως πρέπει πάλι να με αντιμετωπίσω

_κανένας_

[alwaysinchaosss]

Θυμαμαι ακόμα τα μάτια σου

Όταν κοιτούσαν τα κύματα

Γι αυτό όταν μιλάω για αξία

Δεν πάει η καρδιά μου να πω

Για νομίσματα .

[vasmous]

Θυμαμαι μιλάγαμε στο τηλέφωνο, λέγαμε τις συνηθισμένες μαλακιες και γελαγαμε, 15 χρόνια ζω στην ίδια περιοχή, εκείνη την ημέρα που μιλούσα μαζί σου πρώτη φορά διέκρινα όνομα στάσης λεωφορείου με το όνομα σου, γελάσαμε δεν το πίστευα, ήξερα ότι ο κύριος σύμπαν ήθελε κάτι να μου πει. Τώρα πια περνάω από εκει που και που για να θυμάμαι αυτό το γεγονός και να χαμογελάω. Μου λείπεις, να προσέχεις.

[nofuckinlabels]

Εισαι κατι ολοκληρο που ανηκει στο παρελθον μου

Εισαι κατι που θα ποναει ποιητικα και ενιοτε θα αιμοραγει σαν εκεινες τις πληγες που δεν εχουν επουλωθει σωστα

Ειναι αδικο να ποναω τοσο πολυ χωρις καρφια στα ποδια και τα χερια μου.

Χωρις να πεθαινω για να θεοποιηθω

Θα ειμαι ευτυχισμένη

Θα ποναω με εναν κυνικο εφησυχασμό

Πληγωσα��ε ο ενας τον αλλον ανεπανορθωτα

Δεν θα μπορεσουμε ποτε ξανα να υπαρξουμε μαζι

Μοναχα ασαρκα θα με επισκεπτονται εκεινες οι νυχτες μας και ισως να πιανω ξανα το μολυβι τοτε

Δεν θα μπορεσω ποτε να σε αντικαταστησω και δεν θα προσπαθησω

Αυτο που ειχαμε ηταν λευκο

Ηταν αδιαβρωτο απο την σαπιλα αυτου του κοσμου

Ειμαι αρρωστη

Εχω καιρο να αρρωστήσω

Τρια χρονια για την ακριβεια

Νομιζω πως η τελευταια φορα που ενιωσα το δερμα μου κουρασμενο και απροστατευτο ηταν εκεινη την ημερα που σου μιλησα για πρωτη φορα

Την επομενη δεν θα πηγαινα στο σχολειο και θυμαμαι τον υπνο να μοιαζει με λήθαργο καθως ψηνομουν στον πυρετο

Σε σκεφτομουν πολυ εντονα εκεινη την ημερα και κοιμηθηκα σιγουρη πως θα σου στειλω καλημερα μολις ξυπνησω.

Πηγαιναμε και οι δυο σχολειο τοτε

Υπαρχεις άυλα σε ολες μου τις παιδικες πληγες.

Τα παιδικα ονειρα υπάρχουν αλλωστε για να τρεφουν με την βορά τους ενηλικους εγωισμους

Το μυαλο μου με τρομαζει οταν επινοει τροπους να μου δειξει τον μισανθρωπισμο που εχω φυλακισμενο κατω απο το στερνο μου

Μιλησαμε προσφατα

Ημουν ψυχρη μαζι σου

Με εκανες να νιωσω εναν αρχεγονο πονο

Ισως γιατι καταλαβαινα ποσο αδυναμη ειμαι απεναντι σου

Οτι αν πρεπει να σε σκοτωσω θα θυμιζει αυτοκτονια περισσοτερο απο οτι αν πληγωνα την ιδια μου την σάρκα.

Σε εμπιστευομαι περισσοτερο απο οτι μου επιτρεπω να πιστεψω

Καταβαθος μας θαυμαζω λιγο

Ειναι παραλογο

Ανηθικο

Μαχόμαστε με την φθορα και ακροβατουμε στο λεπτο νημα μεταξυ αγαπης και εμμονης χρονια τωρα

Μια επιφαση αθανασιας ο ερωτας μου για εσενα

Αν το δερμα μου ειναι ικανο να τον συγκρατήσει χωρις να σχιστει στην μεση ισως και να μην ειμαι θνητη.

[georgeinamerc]

ΟΜΓΓΓΓ είδα ένα τικτοκ πριν κάποιες μέρες με μια γαματη μακλαρεν στην Αθήνα, παίζει αυτή να είδες😭 ΠΕΣ Μ ΟΤΙ ΕΒΓΑΛΕΣ ΦΩΤΟ!!

@georgeinamerc i was gonna DM you but I also need to share this with the world so,,, I saw a McLaren in Athens today??? akdhhshdhdhd let's go?? most beautiful car in the world

[xehasmenesithakes]

Η οικογενεια μου ηταν απο οσο με θυμαμαι μονογονεικη δεν ειχαμε ποτε πολλα χρηματα,ουτε εχω ζησει ποτε στο κλασικο μοντελο οικογενειας.Ηταν παντα εγω η μητερα μου και ο αδερφος μου.Μπορει να μην ακουγομαστε μεγαλη οικογενεια αλλα νιωθω πως ολη την αγαπη του κοσμου την εχουμε οι τρεις μας.Ακουσα πριν λιγο, τον αδερφο μου ποσο γλυκα καληνυχτιζε την μαμα μου,δεν ξερω γιατι συγκινηθηκα..τους καληνυχτησα,τους ειπα οτι τους αγαπω και τους δυο,γυρισα στο δωματιο μου,τωρα σου γραφω αυτο..ειμαι μονο ευγνωμων δεν θα θελα τιποτα αλλο..

[autokatastrofhh]

Ο κοσμος κοβει τον πιο ομορφο ανθο και εγω θυμαμαι τα παιδια που κοπηκανε λιγο αποτομα.

Πιες δυο γουλιες για τις στιγμες που σε φοβηθηκες, που αγκαλιασες τις ανασφαλειες και αποκοιμηθηκες.

Γυρω απ τη σεληνη τριγυρναμε και κρατιομαστε απ το ραπ και απ τους ανθρωπους που αγαπαμε.