#ζηλευω

[georgeinamerc]

ΟΜΓΓΓΓ είδα ένα τικτοκ πριν κάποιες μέρες με μια γαματη μακλαρεν στην Αθήνα, παίζει αυτή να είδες😭 ΠΕΣ Μ ΟΤΙ ΕΒΓΑΛΕΣ ΦΩΤΟ!!

@georgeinamerc i was gonna DM you but I also need to share this with the world so,,, I saw a McLaren in Athens today??? akdhhshdhdhd let's go?? most beautiful car in the world

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

δεν είναι ο Φώτης αλλά δεν πειράζει close enough 😌😌

εντωμεταξυ εγω μεχρι πριν απο πεντε λεπτα δεν ειχα ιδεα πως δειχνει αυτος ο ανθρωπος σημερα.

[kebriones]

Τώρα εντελώς άκυρη φάση, ένα μικρό θροουμπακ που σκεφτόμουν χθες, στην τελευταία μέρα του φροντιστηρίου, με μια φίλη μου που γνώρισα τότε και δεθήκαμε μέσω του Αλκιβιαδη (ακόμα παραμένει από τις καλύτερες μου φίλες Alcibiades connecting people fr fr) δώσαμε μια ζωγραφιά του Αλκιβιαδη στον καθηγητή που μας έκανε αρχαία και τύχαινε να έχουμε και οι δυο κρας. Η αντίδραση του ήταν τόσο ξενερωτη αλλά μετά μάθαμε ότι δείχνει αυτή τη ζωγραφιά σε όσους πάνε τριτη λυκείου και ξεκινάνε τα θερινά όποτε ναι. Υπάρχει κάτι πολύ αλκιβιαδιστικο σ αυτό κι έτσι είπα να στο πω :3 <3

Τελειο?????!!!!!!!?!!!!!!!!!? Alcibiades connecting people 🥹🥹

ζηλευω που δεν ημουν θεωρητικη στο σχολείο 💀💀 ❤️

[xehasmenesithakes]

Έρχεται σπίτι μου και μετά όλα τα σεντόνια , μαξιλάρια , καλύμματα μυρίζουν το άρωμα του και τελειώνω μόνο και μόνο με αυτό

Είμαι τρελή?

Ε ρεε τι κανει ο ερωτας.Μερικες φορες ζηλευω λιγο το συναισθημα οταν μου τα λετε ετσι..

[atzatzoukalia]

βγαίνει η τοτε σχεση μου στο μπαλκόνι να κάνει τσιγαρο χωρις μπλούζα ο τύπος ειναι φέτες , αυτος εξω εγω ξαπλωμένη στο κρεβατι, μιλούσαμε και μου κάνει "έχει βγει μια κοπελα από ένα διαμέρισμα και με κοιταει μεσα στην ψυχη" και του κανω "κοιτα την και εσυ" βαριέμαι να ζηλέψω, δεν ζηλευω κιολας ρε αδερφέ ασε με να χαλαρώσω τωρα

[meeixeskaimexases]

Ζηλευω υπερβολικα πολυ καθε γαμημενη φορα

[psyxodrama07fan]

Ζηλευω τον τουλη που ειναι συνεχεια μεσα σου 🥺

Who wouldn’t

[just-some-stupid-teenager]

ΖΗΛΕΥΩ

[andromacheflints]

βιωνω τέτοια αγαμία που ακούω το άλμα εις μήκος και ζηλευω

[xehasmenesithakes]

Σημερα ξυπνησα πολυ πιο νωρις απο το ξυπνητηρι μου,σπανιο για μενα.Στριφογυρνουσα στο κρεβατι μου,δεν ειχε προλαβει ουτε ο ηλιος να βγει καλα καλα ακομα.Δεν μπορουσα να κοιμηθω.Κοιτουσα το ταβανι.Σε εφερα στο μυαλο μου.Σημερα ισως να ναι η πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο που σε εφερα απο μονος μου στο μυαλο μου.Γυμνη την αναμνηση μας,χωρις ολη αυτη τη βαβουρα των συναισθηματων που με κατακλιζουν συνηθως.Νομιζω εχεις αρχισει να περνας στον σκληρο μου δισκο.Στην αρχη με τυραννουσες στο στομαχι στην ανασα,σημερα περασες στις παλαμες μου.Πιο σωστο μου φαινεται,εκει με πονανε μονο τα πιο πιο δικα μου…εκει ανηκεις.Σκεφτομουν πως δεθηκαμε,πως λυθηκαμε.Σκεφτομουν εμενα.Μου αρεσα εμενα,μου αρεσε το ποσο δωθηκα μου αρεσε η προσπαθεια μου.Θυμηθηκα τοτε που ξυπναγαμε μαζι και που με το που ξυπναγα σκεφτομουν πως θα σου πω καλημερα για να ξεκινησει η μερα σου γλυκα και να χαμογελασεις και να ειναι καλυτερη απο την χθεσινη καλημερα..Θεε μου δεν ξεχνιεται το ποσο μαρεσε να το κανω αυτο.. χαμογελουσες ξεκινουσε ωραιά παντα.Τοσες μερες κιομως παντα πρωτοτυπούσα.Θυμαμαι καθε φορα που εκανες μπανιο να σε περιμενω εξω απο το ντουζ απλα για να σε τυλίξω με την πετσετα,πρεπει ουτε μια φορα να μη σε αφησα χωρις.Θυμαμαι ποσες διαφορετικες διαδρομες εβρισκα και τις συγκρινα για να βρω την πιο γρηγορη απο το σπιτι μου για το σπιτι σου.Θυμαμαι εκεινη την μερα στην θεα οταν φευγαμε Ηταν χειμωνας μπηκες στο αμαξι και εμεινα εξω σου ζωγραφιζα το τζαμι σου γραφα οτι σαγαπω.Μου αρεσα,μου αρεσε αυτο που μου εβγαζες,παντα το μεγιστο.Σκεφτομουν ποσα απο αυτα που ενιωσα καταφερα να μεταδωσω.Τι σημασια εχει πια ομως.Στο τελος της μερας εμενα εμενα με επεισα και ναι εκανα καλη δουλεια,εκανα το καλυτερο μου.Ειναι τρομερο με ποσες διαφορετικες οπτικες μπορεις να δεις τα ιδια πραγματα.Σε ποσα επιπεδα μπορεις να βιωσεις μια κατασταση,ποσο βαθια μπορεις να μπεις σε αυτη.Ποσο σχετικα ειναι ολα,το λιγο το πολυ,το λαθος το σωστο.Σκεφτομαι ποση διεργασια κρυβει ενα αποτελεσμα.Ποσα αποτελεσματα βιωσα που δεν θα μαθω την προσπαθεια απο πισω,ποσα δεν εμαθες εσυ.Σκεφτομαι ποσο διαφορετικ�� βιωσε ο καθενας μας,το χρονο που ειχαμε κοινο.Απιστευτο μου φαινεται.Σαν ενα συναισθηματικο χαλασμενο τηλεφωνο... Δεν ειναι οτι θελω να καταληξω καπου μου λειπεις το ξερεις ηδη,χωρις καποια προσμονη ομως.Καθε μερα σε σκεφτομαι χαρουμενη σκεφτομαι τη μερα που καποιος αλλος θα σου δωσει την χαρα που καποτε σου δωσα εγω.Καποιον ακριβως οπως τον θες,να τα χει στο μυαλο του οπως εσυ και να το θελει οπως το θελησα εγω.Το κανω σαν ασκηση στον εαυτο μου,δεν θελω να ζηλευω,θελω να μαι ετοιμος να χαρω με την χαρα σου.Λιγο λιγο προσπαθω να συνηθησω τη σκεψη.Και τα καταφερνω.Δεν με καταλαβες ρε γαμωτο..μονο εκει με πιανει το παροπονο που και που αλλα τι να κανουμε.Ναι αυτα..Ας πετας και ας ειναι μακρια μου.Ετσι αγαπω παν�� απο το εγω μου.Να νικαω και να χανω την ιδια στιγμη να ισορροπω πανω σε αυτο.

[konnidio]

«γιατι το ροζ ειναι το αγαπημενο μου χρωμα» η πτυχιακη μου. ακουγεται χαζη και ισως ανοητη μπορει να πει καποιος. συμφωνω, γιατι να μην συμφωνισω; τι δεν ειναι ανοητο; τι ειναι σοβαρο; τι ειναι το σο��αρο; κατι που εχουμε φτιαξει εμεις και απλα το συντιρουμε μεχρι να ερθει η επομενη ευφορικη ανοητη συνηθεια να μετατραπει σε βαρετη και σοβαρη υποχρεωση.

ε, λοιπον προτειμω να περναω τον χρονο μου κανοντας μικρες ανοητες και ασοβαρες επιλογες. για να το παμε και λιγο στο σοβαρο, ειρωνικο δεν ειναι; πως παντα μια συζητηση να κρυβει η να στοχευει κατι σοβαρο η και καταθλυπτικο ισως;

Ακόμα και το θέμα μου φαίνεται ηλίθιο και ανόητο κριβει κάτι πιο σοβαρο, κοινωνικά προβλήματα θέση των φυλλων, ίσως και λίγες ανησυχίες της καθημερινότητας και στεναχώρια, ίσως είναι πάντα πιο εύκολο να γράψεις για κάτι σοβαρό. είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει.

ισως η συνήθεια να μην είναι πάντα καλό πράγμα αλλά είναι μια σιγουριά και οι περισσότεροι αυτο ψαχνουμε. ναι βαζω και τον εαυτο μου μεσα, γιατι σιγουρια ειναι να ξερεις οτι θα γυρισεις και θα εχεις φαι να φας, στρομα να ακουμπησεις, νερο να πλυθεις, ρευμα για να μην περνεις καθε μηνα 5 κερια η να μην καταληξεις με αυτοσχεδιασμους με λαδι. η σιγουρια ειναι καθυσηχαστικη και ειναι αυτο που ζηταν ολοι και οποιος σου πει το αντιθετο τοτε ευχομαι να ειναι τοσο τυχερος ωστε να συνεχησει να νομιζει το ιδιο καθως δεν ειχε ποτε την συνθήκη του να μην ξερει οτι ανα πας σε στιγμη μπορει να βρεθει με τιποτα. το ζηλευω και ελπιζω να νοιωσω καποια στιγμη το οτι και αν γινει θα ειμαι οκ. πολυ βαρια συζητηση και θα με πιασει η γραφικη σοβαροτητα που θυμιζει μπαμπα τις συζητησεις που κανει απτην στιγμη που το παιδι θα αρχησει να κοντευει τα 17 και δεν μαρεσει, ισως επειδη εχω νοιωσει αυτες τις συζητησεις στο πετσι μου.

«τι θα γινει με την παρτη σου» φαβορι ερωτηση του πατερα μου τους τελευταιους τρεις η και τεσσερεις μηνες, και η απαντηση αλλαζει αναλογα με την διαθεση μου. βλεπεις η διαθεση του ανθρωπου κατα την αποψη μου δεν μπορει να θεωρηθει ποτε σοβαρη, η διαθεση ειναι απτα μονα ε��ευθερα πραγματα που εχουν απομεινει και ισως το τελευταιο. κανενας δεν μπορει να το ελεγξει, μπορεις να ελεγξεις την αντιδραση αλλα ποτε την διαθεση σου.

το θεωρω πολυ ομορφο, το ελευθερο. θυμαμαι το ειχα πει σε εναν ψυχειατρο αυτο οσο καιρο ημουν στην κλινικη, του ειχα πει πως μακαρι να ημουν ηλιθια γιατι ολα θα ηταν πιο ευκολα στο οποιο ακολουθησε η ερωτηση «τι σημαινει για εσενα να εισαι ηλιθιος;» «ελευθερια» ακολουθησε μετα μια μεγαλη συζητηση που μπορει να αναλυσω αλλα θα την κρατησω για μια αλλη φορα.

ισως ανεβασω και εδω την πτυχιακη μου, θα μου πεις ποιος θα κατσει να την διαβασει; δεν περιμενω πως καθεται και διαβαζει κανενας αυτα που γραφω και ισως να ειναι ο μονος λογος που συνεχιζω να διατυπωνω τις σκεψεις μου ειτε σε χαρτι ειτε σε αυτο εδω το χαζοκουτι, ειδου και ο λογος που ακομα κραταω ημερολογιο, γιατι δεν περιμενει κανενας τιποτα απο εμενα, δεν εχει κανενας προσδοκιες, δεν εχω κανεναν να με κρινει και ισως και να παραδεχομαι με αυτον τον τροπο πως ειναι απτα μονα πραγματα που με κανει να νοιωθω ελευθερη.

[meeixeskaimexases]

Καποιες φορες νευριαζω καποιες φορες ζηλευω καποιες φορες γινομαι τοσο παρονοικη. Φοβαμαι μην σε χασω αληθεια φοβαμαι τοσο πολυ. Φοβαμαι μην χασω το ατομο που εφερε το χαμογελο μου πισω. Φοβαμαι μην χασω το ατομο που μου επαθε τι παει να πει αγαπη. Φοβαμαι.

[psyxodrama07fan]

Ζηλευω τον καθρεφτη σου που σε βλεπει καθε μερα 🥺

Ο καθρέφτης μου, από την άλλη, έχει βαρεθεί να με βλέπει 💀

[koeenoyokan]

σε διψάω

ζηλευω το ιδιο σου το δερμα

[o-malakas-ths-ypothesiss]

Θεωρείς ότι είσαι ζηλιάρης στις σχέσεις σου ή είσαι πιο χαλαρός ;

Δεν ζηλευω σχεδόν ποτε. Βασικά μπορεί και ποτε

[thruthfulsilence]

Όχι ότι ζηλευω αλλα... ζηλεψα