#ειμαι εδω

[ippokampos]

υπαρχουν υπέροχοι άνθρωποι

[sugaroto]

Δεν έχεις απλά lore. ΕΙΣΑΙ το lore.

😭😭

Εσύ μη μιλάς με γκουγκλαρες😭 και ξέρω που μένεις 😭

[your-girl-circe]

Το καλύτερο πράγμα στο τέλος της ημέρας μου είναι όταν "τραβάω" με πράσινο υπογραμμιστικο όλα τα ημερησία τασκ που έχω στην ατζέντα μου

[portokali]

δε ξερω πως να το εξηγησω αλλα ο μπρους σπρινγκστιν για μενα ειναι ποντιος απο σερρες ορ σαμθενγκ ιδκ.

[vrwmikh-texnh]

Ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν.

Το ξερα.

[vasoyume]

Ερωτεύτηκα τα μάτια σου

Ερωτεύτηκα το χαμόγελο σου

Ερωτεύτηκα την φωνή σου

Ερωτεύτηκα την αγκαλιά σου

Ερωτεύτηκα τα φιλιά σου

Ερωτεύτηκα τον έρωτα σου

Ερωτεύτηκα το σώμα σου

Ερωτεύτηκα το άρωμα σου

Ερωτεύτηκα το άγγιγμα σου

Ερωτεύτηκα το αγόρι αυτό που γνώρισα τότε στο σταθμό του τρένου …!!!!!🥀

[nofuckinlabels]

Απο τοτε που σε ερωτευτηκα

Ηθελα να ειμαι ομορφη

Ηθελα να εχω περιποιημενα μαλλια που αγκαλιαζουν το προσωπο μου γιατι τα φανταζομουν μπλεγμενα στα δαχτυλα σου

Ηθελα να τονιζω το βλεμμα μου με ενα μαυρο μολυβι για να σε κοιταω

Εβαζα αρωμα στα σημεια που θα με φιλουσες

Ετοιμαζομουν για σενα

Υπηρχα μονο οταν με ακουμπουσες

Ηθελα μονο εσυ να ξερεις οτι ειμαι ομορφη

Μονο εσυ να αποστηθίσεις τις καμπυλες στο σωμα μου

Υπαρχει κατι τοσο τρυφερο στην ιδεα οτι καποιος «ετοιμαζεται για μενα»

Καποιος να αφηνει τις εγωιστικες αυτοαναφορικοτητες για μενα

Μου λειπουν τοσο πολυ οι μερες που σκεφτομουν τι θα φορεσω για να σε δω

Οι στιγμες που σε εβλεπα και περιμενα να διαβασω στο βλεμμα σου οτι ειμαι ομορφη

Ειναι παραξενη η ζωη μετα απο τετοιο δέσιμο

Ακομα Με πιανω να ετοιμαζομαι για εσενα

Ακομα και να μην εισαι εδω

[kebriones]

Λοιπον, listen up. Οσοι ειστε αθηνα 17-19 Μαϊου και εχετε χρονο και ορεξη, θα ειμαι στο Comicdom στο γκαζι. Ειναι πολυ ωραια, με δωρεαν εισοδο και με άπειρες φοβερες δουλειες να δειτε!

θα ειμαι καπου στο self publishers alley με τον Αλκιβιάδη 1 και κάποια αλλα πραματακια.

Θα χαρω παρα παρα παραα πολυ να σας δω απο κοντά :) (αν περασετε και γνωριζόμαστε απο εδω, πειτε το μου μην ντρέπεστε 😶🔪)

Παρτε και sneak peek του τι θα εχω στο τραπεζι μου (λείπουν κάποια πράγματα γιατι κλασσικα τα μισα τα εχω αφησει για τελευταία στιγμη λολ)

(Είναι πολυ κριμα που με τις ημερομηνίες δεν καταφερα φέτος να ανεβω και Θεσσαλονίκη που μου έχει λείψει, του χρόνου ελπίζω να ειναι διαφορετικα.)

[randoombitch]

Και εαν το αυριο ερθει χωρις εμενα

Να ξερεις οτι πάλεψα με τους δαίμονες μου

Αλλα δυστηχως εχασα.

Να ξερεις οτι ειχα πολλες αποτυχιμενες προσπάθειες

Αλλα υποθετω τελικα τα καταφερα

Απεικονίζομαι την ελευθερια και την ανακούφιση που ενιωσα πανω στην στιγμη

Και εαν το αυριο ερθει χωρις εμενα

Να ξερεις οτι χαμογέλαγα οσο έτρεχαν τα δακρια μου

Ζηταω συγγνωμη που δεν περασαμε περισσοτερο καιρο μαζι

Καθως εσυ εισαι αυτος που μου εδινε νοημα στη ζωη.

Επομενως οταν ερθει το αυριο και δεν ειμαι εδω

Να θυμασαι οτι στις τελευταιες μου στιγμες ημουν χαρουμενη.

[xehasmenesithakes]

Θελω γυμνη αληθεια να σου δωσω,σκεφτομαι

Καποιοι κανουν ερωτα τωρα, καποιοι βομβαρδιζονται ,καποιοι γελανε,καποιοι πεφτουν για υπνο και αλλοι ξυπνανε.

Και γω περπαταω στο δρομο με τα ακουστικα στα αυτια μου και τη μουσικη τοσο δυνατα σαν ασπιδα γυρω μου,τιποτα δεν μπορει να μπει στο κοσμο μου.

Τα φωτα,οι περαστικοι ,τα γεματα μαγαζια πανω στα πεζοδρομια οι μουσικες.Τα νιωθω ολα να με πλαισιονουν,αλλα δεν με αγγιζουν,τα διαβαζω σαν βιβλιο.

Καποιος πεθαινει τωρα,καποιος γεννιεται,κατι τελειωνει.Καποιος αναρωτιεται.

Αναρωτιεται αν αυτα τα τυχαια γεγονοτα,υπακουν καπου σε καποια αρχη μεγαλυτερη απο μας , συμπαντικη ισορροπια.Αναρωτιεται αν κρυβεται απο πισω μια πελωρια ζυγαρια.Μια ζυγαρια που χωρα να ζυγισει το βαρος ολου του κοσμου.Αναρωτιεται αν υπαρχει αντιβαρο.

Ο δρομος απο την δουλεια στο σπιτι,ειναι μακρης αλλα ομορφος.Εχω δοκιμασει ολες τις διαδρομες που θα μπορουσα να παρω και εχω κατασταλαξει.Αυτη ειναι η αγαπημενη μου.

Εχει ζεστα φωτα,και ωραια σπιτια ,εχει ανθρωπους οχι πολλους για να σε πνηγουν αλλα αρκετους για να νιωθεις τη ζωη γυρω σου.

Παρατηρω τα αυτοκινητα στοιχισμενα το ενα πισω απο το αλλο,κοιταω τα κοκκινα τους φωτα,την αντανακλαση των κοκκινων φωτων στα μαρμαρα των νεοκλασικων,Βλεπω τα κλειστα πατζουρια και τα παλια κουδουνια,Τα θερμα φωτα απο τα παραθυρα.

Καταπινω αυτη τη γλύκα και εστερνιζομαι την ομορφια ακατεργαστη,φιλτραρισμενη μονο απο τα ματια μου.Που αλλοτε ξεχνανε να την αφουγκραστουν και αλλοτε δεν χωρανε να την απορροφησουν.

Ανοιγοκλεινω τα ματια μου, και σκεφτομαι με ποσους διαφορετικους τροπους εχουν δει αυτα τα ματια τον κοσμο.Αν δεν ηταν κολλημενα πανω στο προσωπο μου,θα μου ηταν τοσο δυσκολο να δεχτω οτι ειναι τα ιδια δικα μου ματια.

Σημερα συνειδητοποιησα,οτι δυο ειναι οι στιγμες που σκεφτομαι κατι αληθινα δικο μου.Η μια ειναι οταν κλεινω το φως πριν κοιμηθω, και η αλλη ειναι εδω σε αυτη τη διαδρομη απο τη δουλεια στο σπιτι.

Σκεφτομαι οτι θελω να σου δωσω γυμνη αληθεια και ομορφια ακατεργαστη,μα πως να τα πιασω να στα δωσω;

Ταπεινες σκεψεις εχω.Ουτε τρομερα νοηματα ουτε συμπερασματα.Ταπεινες σκεψεις με σταθερο βημα στα ιδια πεζοδρομια.

Οι δικιες μου μουσικες

οι δικιες μου φθηνες φιλοσοφιες ,που μου τις πουλαω , και μου τις αγοραζω και ετσι συνεχιζω να περπαταω τα ιδια πεζοδρομια.

Κρατωντας μια ελπιδα στα χειλη και μια ενοχη στο λαιμο και αγνοωντας την γη που σειεται κατω απο τα ποδια μου.

Περπατω προς τελος του κοσμου,ονειρευομαι.

Δεν ξερω αν σκεφτομαι, νομιζω εγω μονο ονειρευομαι.

Νομιζω αν καποιος με ρωταγε ποια ειναι τα δυο πραγματα που κανω καλυτερα σε αυτη τη ζωη.

Το ενα σιγουρα ειναι να απολαμβανω τη μουσικη και το δευτερο ειναι να ονειρευομαι.

Χανομαι στα ονειρα τελευταια..

Η σκεψη ειναι μια σταγόνα θεου μεσα σε ολη αυτη την ευθραυστη ανθρωπινη υπαρξη.

Ειναι τοσο επικυνδινο να υπαρχει κατι τοσο ατιθασο μεσα σε κατι τοσο φυσικα ορισμενο.

Κατι αφθαρτο μεσα σε κατι φθαρτο.

Το αγαπω ομως

Εμενα αυτη η σταγονα εχει σβησει μερες και νυχτες δειψας.

αλλοτε σαν χαδι τη νιωθω στο μαγουλο

Αλλοτε σα χαστουκι

Αλλοτε παλι ειναι ευγενικη και μου επιτρεπει να σε αγγιξω ξανα απο την αρχη

Υπαρχουν στιγμες που θολωνουν τα νερα και με ψαχνω στους καθρευτες και ρωταω τα ειδωλα αν ξερουν που πηγα.

Και μετα με αγγιζεις και ξαφνικα το δερμα γινεται τοσο δικο μου ξανα και για λιγο το αισθανομαι.

Αλλα αληθεια αν με ρωτας νιωθω πως ολα οσα ειμαι ειναι αυτη η σταγονα.

Νιωθω οτι χωραω ολοκληρος,εκει

Στο δακρυ που διασχιζει το προσωπο σου

Στην αλμυρη γευση που αφηνει στα χειλη σου

Ολα,Τοσο εγω.

[sugaroto]

Προς τιμήν του speak your language day και το γεγονός ότι επειδή όλοι αυτοί οι αρχαίοι έπαιρναν ναρκωτικά και τώρα την πληρώνουμε εμείς

[maniamch]

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023, 16:50

1 χρόνο μετά από το πρώτο μας φιλί…

Σκέφτηκες μηπως μπορούσαμε να βρεθούμε…

Για εκείνον τον καφέ που λέμε εδώ και 7 μήνες…

«Για σήμερα έλεγα»

Τυχαία η μέρα που διάλεξες να φανταστώ…

Το ξέρω είσαι ακόμα εδώ…

Απλά δεν σε βλέπω βρε μάτια μου…

29 Οκτωβρίου 2022 , 7:10 π.μ.

Ακόμα δεν έχω γυρίσει σπίτι. Γυρίζω βόλτες με το αμάξι και προσπαθώ να συνειδητοποοήσω όσα είπαμε. Είναι αλήθεια ή όλα είναι τόσο αγγελικά πλασμενα; Βασικά...αν ήταν όλα τέλεια, θα το αφήναμε; Μπα..

Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, δεν μου κάνει εντύπωση πως με προκαλεί μια ακόμη φορά. Απλώς τώρα νιώθω διαφορετικά. Θες αυτό που είδα στα μάτια σου; Θες αυτό που ένιωσα στην αγκαλιά σου; Είσαι κάτι άλλο για μένα. Υπάρχει κάτι διαφορετικό ανάμεσα μας.

Θα ήθελα όσο τίποτα να με αφήσεις να είμαι δίπλα σου σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που περνάς, αλλά καταλαβαίνω... Ωστόσο, ελπίζω να το ξέρεις, με ένα τηλέφωνο και θα είμαι σε μισή ώρα κάτω από το σπίτι σου..

Θα περιμένω...

"Πως εισαι τόσο σίγουρη;" με ρώτησες..

Δεν είχα ακριβώς λόγια να σου εξηγήσω. Απλώς το ξέρω!

-"Στο κάτω κάτω, δέκα μέρες ήταν, σιγά. "

-"Ναι, ήταν δέκα μέρες αλλά για μένα ήταν πολλά "

-"Ναι η αλήθεια είναι ότι ήταν δέκα πολύ έντονες και γεμάτες μέρες".

Την απάντηση στην ερώτηση σου την έδωσες μόνος σου στην τελευταία αγκαλιά που με πήρες.

"Ξέρω πως θα θέλω και θα σου στείλω μήνυμα, γιατί δεν πιστεύω ότι θα βρω κάτι καλύτερο εκεί εξω"

"Γι'αυτον ακριβώς τον λόγο θα σε περιμένω" σου απάντησα και με εσφιξες λίγο πιο πολύ στην αγκαλιά σου.

Θα μου λείψει αυτή η αγκαλιά, που μέσα της κούμπωνα ακριβώς και ηρεμουσα.

Θα μου λείψει αυτό το φιλί, που ταίριαξε ακριβώς με το δικό μου και μου ανέβαζε τους παλμούς.

Θα μου λείψουν τα μάτια σου, που τα κοιτούσα και χανομουν στην ομορφιά τους.

Θα μου λείψει το χαμόγελο σου, που φωτιζε την μέρα μου.

Θα μου λείψει να μου χαμογελάς, που με κοιτούσες το έκανες και έλιωνα.

Θα μου λείψει να ακούω την φωνή σου, που ένα λεπτό κλήσης είχε την δύναμη να αλλάξει ολόκληρη την διάθεση της ημέρας.

Θα μου λείψεις εσύ, που ήρθες και έδωσες φως στην ζωή μου. Κουμπωσες ακριβώς στα όσα έψαχνα. Και ξέρω ότι ήταν αμοιβαίο.

Θα περιμένω!

Θα είμαι εδώ!

[hansslut]

ΜΈΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΖΕΙΣ, ΤΊΠΟΤΑ ΆΛΛΟ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ, ΚΆΝΩ ΤΏΡΑ ΜΙΑ ΕΥΧΉ ΝΑ ΕΊΜΑΣΤΕ ΠΆΝΤΑ ΜΑΖΙ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΆΝΤΑ ΕΔΩ ΝΑ ΦΩΝΆΖΩ Σ ΑΓΑΠΏ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΏ, ΚΆΝΕ ΜΕ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΏ

[portokali]

βλεπω σαξεσιον και εχω να πω απλα ετσι ειναι οι πολύτεκνες οικογένειες όταν όλα τα παιδιά έχουν πλέον τριανταρήσει

διαβάζω τους αδελφούς καραμαζοφ και εχω να πω απλα ετσι ειναι οι πολύτεκνες οικογένειες όταν ολα τα παιδια εχουν πλεον εικοσαρισει

[nofuckinlabels]

Διχοτόμηση

Ο σωκρατης χωρισε με την υπαρξη του την φιλοσοφια σε δυο τμηματα

Ολοι οι φιλοσοφοι πριν απο εκεινον ονομαστηκαν προσωκρατικοι

Παντα με γοητευε αυτο

Ενας ανθρωπος μπορει να αλλαξει ολοκληρωτικά

Κατι αιώνιο και αφθαρτο

Κατι χωρις σαρκα για να διαμελίσει

Αυτη η διχοτομηση παντα μου θυμιζε εσενα

Ηρθες στη ζωη μου και την αλλαξες για παντα

Ο ερωτας κοπηκε στην μεση

Δεν ηταν ακροτηριασμος ομως

Ο ερωτας ανθισε

Πριν απο εσενα ηταν έρημος

Ηταν μια αφηρημενη ιδεα που πνοη ειχε μονο στα βιβλία

Τωρα απεκτησε υλικη υποσταση

Απεκτησε δερμα για να μπορεσει να λαβωθει

Απεκτησε ματια για να δακρυσει

Απεκτησε ονομα

Το δικο σου

Η ειρωνεία ειναι οτι ο ερωτας μας πλεον εχει πνοη μονο μεσα σε αυτα που γραφω

Οπως πρωτα

Ομως τωρα εχεις υπάρξει

Και δεν θα ειναι ποτε οπως πριν

Διαβαζω πολυ τον τελευταιο καιρο

ζήτησα απο την μαμα μου να παμε στην ανδρο στο εξοχικο μας

Θελω να δω την θαλασσα και να θυμηθω γιατι διαβαζω

Πηραμε σημερα το καραβι

Αυτη η διαδρομη παντα μου θυμιζει εσενα και εκεινο το καλοκαιρι

Εμας στο πλοιο αγκαλια

Ειχε καθυστερηση εκεινη την μέρα το πλοιο αλλα δεν το προσεξα καν

Γιατι με κρατουσες

Ολα ηταν τοσο ομορφα

Ειχα μεθυσει στην υπαρξη σου και δεν με ενοιαζε αν επεπλεα η βουλιαζα

Η αισθηση ηταν η ιδια

Εκεινη την στιγμη μπορουσα να αφεθω στην ανυπαρξ��α

Θυμήθηκα το λεωφορειο που πηρα νωρις για Αθηνα για να σε δω πριν φυγεις

Τον τροπο που χαμογελουσα

Το κραγιον που εφτιαχνα συνεχεια για να ειμαι ομορφη οταν με δεις

Πιστευα οτι οποιος με κοιτουσε τοτε θα ηξερε ποσο ερωτευμενη ειμαι μαζι σου

Εχω κανει και αλλες φορες αυτη την διαδρομη

Χωρις να εισαι ο προορισμος μου

Ομως παντα ευχομαι να ερχομουν

Η να εφευγα

Για να σε δω

Υ.Γ: Η διχοτομηση αυτη μπορει να γινει μονο μετα απο αιώνες και δεν θελω να συνεχιζω να οριζω την ζωη μου σε πριν και μετα. Δεν θελω να υπαρχει μετά. Θελω να εισαι εδω. Να εισαι εδω και ολα να ειναι απλα

[alatismeni-theitsa]

@agrioxoiros δεν ξερω αν θα παρεις ειδοποιηση απο αυτο οποτε ειπα να σε κανω tag :)

submission pt 1: από τη μία: αρχ. ελληνική μυθολογια unproblematic reimagining για τα γουστα της μοντερνας αμερικανικης ηθικης φτου μπλιαξ

από την άλλη: Αφροδίτη/Άρης/Ήφαιστος BDSM τρίο 🤔😏🥴;

διχαζομαι submission pt2: συνειδητοποιώ κατόπιν εορτής ότι το προηγούμενο μήνυμα δεν είναι ακριβώς κατάλληλο, ειδικά για πρώτη επαφή. Συγνώμη γι'αυτό. αυτό που ήθελα ουσιαστικά να εκφράσω είναι ότι, παρότι αναγνωρίζω και συμμερίζομαι τον εκνευρισμό προς τις πενηντα χιλιαδες αμερικανισμενες εκδοχες αρχαιοελληνικών μύθων, δεν είμαι εντελώς αθώος του εγκλήματος. δεν ξερω σε ποιο βαθμό μπορώ να διαχωρίσω τη δική μου επιθυμία να "παίξω" με τους χαρακτήρες του μύθου από την απλή τάση για συμμετοχή στην αμερικανόφερτη μόδα.

Είναι οι δικές μου ιδέες με κάποιο τρόπο πιο αυθεντικές ή ειλικρινείς, ή απλά μια άλλη μορφή της ίδιας διαδικασίας που μας προσφέρει την αρχαία ελλάδα του χόλυγουντ; δεν περιμένω απάντηση, απλά είναι κάτι που σκέφτομαι. ====================================== Η απαντηση μου:

Γεια σου! Μην αγχωνεσαι καταλαβα τι εννοεις και με το πρωτο submission 😂 Παντως καλα εκανες και εστειλες τις σκεψεις σου γιατι δεδομενου το ποσο ειμαστε εκτεθειμενοι στον τροπο σκεψης των ΗΠΑ, δε γινεται να μη μπουμε και εμεις στη διαδικασια να αναλυσουμε τη δικη μας σχεση με τους θεους στα μοντερνα γραπτα μας. Και μεταξυ μας πρεπει να το συζητησουμε καποια στιγμη. Και επειδη ειμαι μια γλωσσου παρλαπιπα θα μου επιτρεψεις να γραψω ενα σεντονι ως συνηθως 😂

Κοιτα, οτι ειναι Αμερικανοφερτη/Αγγλοφωνη μοδα στο 90%, ναι ειναι 😂 Δεν ειναι τυχαιο που εδω και 2.000 χρονια δεν εχουμε γραμμενες απο Ελληνες τετοια retellings. Δηλαδη σε ιστοριες μυθοπλασιας αυτες περιειχαν καποιες γενικες αναφορες στους θεους, και οχι ιστοριες οπου ο θεος ηταν ο πρωταγωνιστης. It's not something we historically did, να το πω απλα.

Απο την αλλη, δεν μπορουμε να κλεισουμε τα ματια μας στις μοντερνες εξωτερικες επιρροες, ουτε και να καταδικασουμε την ξαφνικη επιθυμια των Ελληνων να γραψουν και αυτοι μυθοπλασια με τους θεους οπως οι ξενοι. Δε νομιζω οτι υπαρχει κατι απαραιτητα αρνητικο σε αυτη την επιθυμια και δεν ειναι σωστο να πνιγεις τη δημιουργικοτητα. Παντως, πιστευω υπαρχει μια "μεση λυση" στο πως μπορουμε να ισορροπησουμε τον σεβασμο στην κουλτουρα μας με το στοιχειο της φαντασιας.

Νομιζω υπαρχει τροπος να γραψεις μια ιστορια με τους θεους αλλα να δινεις την εντυ��ωση απο το κειμενο οτι τους σεβεσαι κιολας. Δηλαδη ισως να υπαρχει και τροπος να γραψεις κατι τυπου "Αφροδίτη/Άρης/Ήφαιστος BDSM τρίο" αλλα οι θεοι οντως να μοιαζουν σαν θεοι. Δηλαδη, να εχουν τα χαρακτηριστικα που τους απεδιδαν οι αρχαιοι μας και ακομα και σημερα τους αποδιδουμε. Να ειναι αξιοι σεβασμου, μεγαλοπρεποι, σοφοι, βοηθητικοι, εκδικιτικοι, να απαιτουν τον σεβασμο απο θνητους και να το θεωρουν υβρη να θελει να τους ανταγωνιστει καποιος θνητος. Δηλαδη μπορει να μην εχουν την ελαφροτητα που θα εχει ενας θνητος οταν φλερταρει ή οταν εχει να αντιμετωπισει τις σκεψεις του οταν κανει κατι περα απο το συνηθισμενο.

Ας πουμε δεν ειναι τοοοσο παραλογο να βαλεις το σεναριο δυο αρσενικων Ελληνων θεων να ειναι ζευγαρι, αλλα πιστευω θα διαφερει καπως το υφος απο αυτο που θα ειχαν δυο θνητοι αντρες. Δε θα σκεφτομουν τον Αρη να λεει "ελα ρε μωρο Ήφο, που χαθηκες; Πωω παλι θες να δουλεψεις; Οχι ρε! Ελα στο κρεβατι" η κατι τετοιο 😂

Αυτο που λενε οι Αμερικανοι "οι Ελληνες θεοι ειναι assholes και petty bitches" ειναι επειδη δεν καταλαβαινουν το συστημα αξιων που ειχαν οι θεοι των αρχαιων πανθεων, και επιμενουν να τα βλεπουν ολα με Αμερικανικη οπτικη του 2024. Αλλα για εμας ειναι πολυ πιο ευκολο να καταλαβουμε την πολυπλοκοτητα των θεων. Μιας και εισαι στην Ελλαδα (απ οτι καταλαβαινω) εχεις δει τον σεβασμο αλλα και την οικειοτητα με τον οποιο οι Ελληνες αντιμετωπιζουν τους Αγιους και τον Θεο τους. Μιας και η Χριστιανοσυνη μας ειναι μια μετεξελιξη της αρχαις θρησκειας σε πολλα επιπεδα, σου ειναι και πιο φυσικο να κανεις ενα reverse engineering και να φανταστεις πως εβλεπαν αντιστοιχα οι Ελληνες τους αρχαιους θεους.

Επισης στη χωρα μας ειναι εξαιρετικα προσβασιμες οι μεταφρ��σεις αρχαιων κειμενων (μπορεις να βρεις μεταφρασμενα εργα δωρεαν ονλαιν ή μονο με πεντε ευρω σε μεγαλα βιβλιοπωλεια ή σε ονλαιν καταστηματα με φθηνα βιβλια ή απο δευτερο χερι οπως το metabook). Ως συγγραφεας που θελεις να καταλαβεις τους χαρακτηρες σου, θα ηταν πολυ καλη η εκθεση σε αρχαια κειμενα που αναφερουν αυτους τους θεους - αν δεν το εχεις κανει ηδη. Νομιζω αυτη η εκθεση θα σε βοηθησει να "πιασεις" τους χαρακτηρες των θεων και να τους αποδωσεις πολυ καλα, ανεξαρτητως πλοκης. Οπως οταν θες να γραψεις ενα fanfiction με εναν ηδη υπαρχοντα χαρακτηρα, θα βγει πιο καλο αν ξερεις πως συμπεριφερεται αυτος ο χαρακτηρας στο κανον.

Οι υμνοι ειναι παρα πολυ καλο υλικο για να μαθεις τα χαρακτηριστικα των θεων και να τους καταλαβεις σε εναν αυθεντικο βαθμο. Επισης να προσεχεις να λαμβανεις παντα υπ οψιν σου και τα συμφραζομενα, και να μην πεσεις στην παγιδα που πεφτουν συνεχεια οι ξενοι, που απλα μεταφερουν ξερες πληροροφιες στο κειμενο τους χωρις να καταλαβαινουν πως να τις συνταξουν ετσι ωστε να βγαζουν νοημα πολιτισμικα.

Δε λεω να βαλεις τους θεους στη συγχρονη εποχη να εχουν ακομα αποψεις 2024πΧ αλλα μπορεις να μεταφερεις την αιγλη τους και τον χαρακτηρα τους οπως τον βλεπει ενας Ελληνας που εχει διαβασει 3-4 αρχαια κειμενα για αυτους. Και μπορεις να τους βαλεις ακομα και μεσα στην Ελληνικη πραγματικοτητα, να ειναι αστειοι, να ειναι χαλαροι, να πηγαινουν σουπερμαρκετ και να πληρωνουν ΔΕΗ (ουτε οι θεοι δε θα γλιτωσουν τη ΔΕΗ), αλλα να ειναι καπως ιδιαιτεροι γιατι εχουν το βαρος χιλιετιων πανω τους. Αυτο ειναι συνηθως που λειπει απο τις ξενες ιστοριες με τους θεους ειναι οτι σπανιως σου δινουν την αισθηση πως ειναι μεγαλοπρεπεις θεοτητες που γνωριζουν περισσοτερα απο τους ανθρωπους.

Θα ηταν πολυ ωραιο ενας Ελληνας συγγραφεας να κανει το ενα βημα παραπανω απο οσο κανει ο μεσος Αμερικανος συγγραφεας. Βασικα αν δεν το κανει ο Ελληνας, ποιος θα το κανει; Ειναι και αρκετα πιο ευκολο για μας να ερευνησουμε πως ειναι στ' αληθεια οι θεοι μας και να ξεφυγουμε απο τις Αμερικανικες καρικατουρες. Δηλαδη εχουμε εκτεθει σε Ιλιαδα, Οδυσσεια, στους μυθους και σε αλλα αρχαια κειμενα με εναν πολυ καλο τροπο ηδη απο παιδια! Δεν απευθυνομαι σε εσενα προσωπικα, απλως σχολιαζω οτι αρκετοι Ελληνες δημιουργοι στο ιντερνετ τελευταια μου δινουν την εντυπωση πως σκεφτονται "I'm getting a good grade at being American, something that is both normal to want and possible to achieve" 😂😂😂

Αν το σκεφτεις, πρωτα εκτεθηκαμε σε Ελληνικα γραπτα και μετα σιγα σιγα σε Αμερικανικα, και οσο μεγαλωνουμε τοσο παμε προς το Αμερικανικο στυλ λογω Αμερικανικων ��αινιων, παιχνιδιων και βιβλιων που εχουν κατακλυσει την αγορα μας. Δηλαδη νομιζω εχουμε φτασει σε καποιο σημειο που μας ειναι δυσκολο να ανασυρουμε τα Ελληνικα στοιχεια απο μεσα μας, γιατι περασαμε τοσα χρονια στην Αγγλοφωνη πλευρα του inτernet/fandom. Ισως και να θεωρουμε οτι τα Ελληνικα στοιχεια που εχουμε δεν ταιριαζουν στους online χωρους και τα αντικαθιστουμε με Αμερικανικα. Και ετσι καταληγουμε να αισθανομαστε ξενοι στη δικη μας κουλτουρα και ποτε πληρως ενταγμενοι μεσα στην Αμερικανικη.

Και πανω σε αυτο θελω να σχολιασω το υφος γραφης. Οπως φαινεται και απο τους δεκαδες μοντερνους αξιολογους Ελληνες συγγραφεις, εχουμε ενα δικο μας εθνικο υφος, το οποιο πιστευω οτι δεν πρεπει να κρυβουμε απο τα εργα μας. Ακομα και στα Αγγλικα να γραφεις παλι μπορεις να γραψεις σε "Ελληνικο" στυλ. Δεν ειναι μονο το πως δομεις τις προτασεις σου, αλλα και τα θεματα τα οποια συζητας, οι στιγμες στις οποιες διαλεγεις να επικεντρωθεις, και οι φρασεις που χρησιμοποιεις. Θα ηθελα να το δω αυτο απο Ελληνες συγγραφεις, ακομα και οταν γραφουν για τους θεους. Ειναι μια βαθια κουλτουριαρικη υποθεση για μας θα ελεγε κανεις 😉

Οπως δε θα ελεγα σε καμια αλλη εθνικοτητα "μπορεις να ξεχασεις το στυλ της πατριδας σου και απλα να γραφεις ως Αμερικανος" ετσι δε θα το πω και σε Ελληνες συγγραφεις. Παρολο που ο καθενας ειναι ελευθερος να γραψει οπως θελει, προσωπικα εκτιμω εργα συγγραφεων τα οποια ειναι γραμμενα μεσα απο το υφος της εθνικοτητας τους, γιατι μου δινουν την ευκαιρια να δω τον κοσμο μεσα απο τη δικη τους οπτικη. Και ξερουμε ολοι μας ποσο σπανιζει η Ελληνικη οπτικη στο Greek myth retelling.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ (+1 βαθμος στην Εκθεση), λεω οτι οχι μονο εχεις τη δυνατοτητα να γραψεις αυτο που θελεις με τους θεους, αλλα και οτι εχεις την ικανοτητα να το κανεις ακομα καλυτερα απο το Αμερικανικο στυλ, χρησιμοποιωντας ολο τις γνωσεις που εχεις και μπορεις να αποκτησεις ως μελος της Ελληνικης κουλτουρας.

Αν εχεις εσυ ή καποιος αλλος παραπανω σκεψεις, γραψτε τες απο κατω! ✌️