#αποφάσισα ότι γράφω να το ποσταρω και οτι γίνει

[axristes-styseis]

Η πρώτη φορά που συναντάς κάποιον

η πρώτη φορα που αγαπάς κάποιον

Η πρώτη φορά που νιώθεις φανερός

Γιατί είναι η πρώτη φορά που σε θέλει κάποιος

Η πρώτη φορά που σε θέλει και αυτος

Η πρώτη φορά που λαχταράς κάποιον

Η πρώτη φορά που αναρωτιέσαι τι κάνει αυτός

Που είναι , γιατί δεν απαντάει , με ξεχασε ήδη, με ποιόν είναι και δεν είμαι αυτός ;

Η πρώτη φορά που αισθάνεσαι

Η πρώτη φορά που ακουμπάς κάποιον

Η πρώτη φορά που σε ακουμπάει και αυτός

Η πρώτη φορά που η καρδιά σου έσπασε , δεν θα ξανά σπάσει το ίδιο για κανέναν άλλο

Και όμως κάθε φορά το σπάσιμο θα είναι αρκετό

Δυσβάσταχτο Βαρύ, σαν αλάτι σε πληγή , το κόψιμο πάντα βαθύ και εσύ αμέτοχος σε μια γκρίζα ζωή

Εύχεσαι να μην ξανά νιώσεις για κάποιον

Και να μη σε ξανά νιώσει αυτός

Καλύτερα να μην ακουμπάς κάποιον

Γιατί ίσως σε πονέσει και αυτός

Και όσο δεν ακουμπάς κανένας

Και όλο και πιο άδειος σου μοιάζει ο δικό σου εαυτός

Ευχεσαι για πρώτη φορά να σε ξανά αγγίξει κάποιος , οποίο και αν είναι το αποτέλεσμα αυτό

Για πρώτη φορά ξανά να πονέσεις για κάποιον

Γιατί για άλλο λόγο ήρθες στον κόσμο αυτό

Να μην μπορέσεις στον κόσμο αυτό να ζεις άλλο, αρκει για μια φορά ακόμη να είσαι τυχερός

Να πονάς για κάποιον , να λαχταράς κάποιον, και ας είναι πάλι ο πόνος στο τέλος εδώ

Μα θα έχεις και πάλι ζήσει για κάποιον και για σένα θα έχει ζήσει κι αυτός