#Εθνικά θέματα | Explore Tumblr posts and blogs

crisismonitor · 2 months ago

Text

Ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι τα ευρήματα δημοσκόπησης της Opinion Poll, καθώς αν και σε κεντρικό επίπεδο δεν διαπιστώνονται ουσιαστικές αλλαγές και για την ώρα διασφαλίζεται η πολιτική σταθερότητα, η προοπτική που σκιαγραφείται οδηγεί σε συγκυβέρνηση ΝΔ - Φωνής Λογικής, με ότι αυτό συνεπάγεται... Σταθεροποίηση της Νέας Δημοκρατίας πέριξ του 30%, άνοδο της ακροδεξιάς και επιβεβαίωση της ανακατανομής αριστερά "εδαφών" στην αντιπολίτευση και διατήρηση του κατακερματισμένου σκηνικού, διαπιστώνει δημοσκόπηση της Opinion Poll για το "Μανιφέστο". Σύμφωνα με τη Δημοσκόπηση της Opinion Poll η Νέα Δημοκρατία διατηρεί ικανό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, ενώ δεύτερο κόμμα είναι σταθερά και με διαφορά το ΠΑΣΟΚ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, ενώ ταυτόχρονα συγκεντρώνει και τις περισσότερες αρνητικές γνώμες, ένδειξη της έλλειψης εναλλακτικής λύσης. Η δημοσκόπηση εξελίχθηκε παράλληλα με τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στην Βουλή και ενώ μεσολάβησαν σημαντικά γεγονότα τόσο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Σε αυτήν αποτυπώνεται το σταθερό προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες και στην πλειοψηφία τους είναι οικονομικής φύσεως. Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης στη Βουλή μπαίνουν εννέα κόμματα. Μεταξύ αυτών, η ακροδεξιά Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη, ενώ συγκριτικά με την προηγούμενη Δημοσκόπηση τόσο τα δύο αυτά κόμματα όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου βελτιώνουν τα ποσοστά τους. Τα ευρήματα παραπέμπουν σε συστηματοποίηση της ακροδεξιάς, η οποία αλλάζει κέλυφος κάθε τόσο και τώρα επανέρχεται υπό την Αφροδίτη Λατινοπούλου. Τα στοιχεία αυτά είναι ανησυχητικά, καθώς εάν δεν υπάρξουν δραστικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, διαμορφώνεται τάση συγκυβέρνησης ΝΔ - Φωνής Λογικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ανόδου της Ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Τα προβλήματα Η ακρίβεια αποτελεί το κεντρικό πρόβλημα στην Ελλάδα, όπως καταγράφει και η έρευνα της Opinion Poll. Ειδικότερα, η ακρίβεια βρίσκεται σταθερά στην κορυφή με το 50,7% και ακολουθούν η οικονομία γενικότερα με 48.9%, η στεγαστική κρίση και το ύψος των ενοικίων με 22% και το ύψος μισθών/ συντάξεων με 16.8%. Στη συνέχεια έρχονται η κατάσταση στο ΕΣΥ με 16.6%, η εγκληματικότητα/ φαινόμενα βίας με 15.6%, τα εθνικά θέματα με 14.1 και η κατάσταση στην παιδεία με 12.8%. Αξίζει να τονίσουμε ότι οι συμμετέχοντες είχαν δικαίωμα να δώσουν μέχρι τρεις επιλογές. Στο 80,3% η απογοήτευση Το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας αποτυπώνεται και στις δύο επόμενες κάρτες της έρευνας. Οι θετικές απόψεις συνολικά για το κυβερνητικό έργο φτάνουν το 35,7% , επίδοση που εμφανίζει μια βελτίωση το τελευταίο διάστημα. Αρνητική άποψη έχει 62,7%. Την ίδια ώρα η ικανοποίηση των πολιτών για το κυβερνητικό έργο στην αντιμετώπιση της ακρίβειας αποτυπώνει τη δυσφορία που υπάρχει. Ικανοποιημένοι ( πολύ και αρκετά) είναι το 19.1% έναντι του 24,7% που δηλώνει λίγο και το 55,6% που δηλώνει καθόλου. Απόψεις για τους πολιτικούς αρχηγούς Θετική άποψη για τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά του ο πρωθυπουργός έχει το 39,2% ( 3,5% πάνω από τις θετικές απόψεις για το κυβερνητικό έργο), ενώ αρνητική άποψη έχει το 59%. Τα μεγαλύτερα ποσοστά τα βρίσκουμε ανάμεσα στους ψηφοφόρους της Ν.Δ με 82.6% και στο ΠαΣοΚ με 29,6%. Αντίστοιχα, τα μεγαλύτερα ποσοστά τα βρίσκουμε ανάμεσα στους κεντρ��δεξιούς με 71.1%, τους δεξιούς με 58.9% και τους κεντρώους ψηφοφόρους με 47.4%. Θετική τάση για ΠΑΣΟΚ, σε αποσυσπείρωση ο ΣΥΡΙΖΑ Οι θετικές απόψεις για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσει την αντιπολιτευτική τακτική του το ΠΑΣΟΚ φτάνουν το 29.2%, ενώ αρνητική άποψη έχει το 64.9%. Ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ οι θετικές απόψεις φτάνουν το 62%, ενώ αρνητική άποψη έχει το 35.1%. Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να κυριαρχεί η απαισιοδοξία. Μόνο το 10.9% θεωρεί ότι μετά τις εξελίξεις μπορεί να ακολουθήσει ανοδική πορεία, ενώ το 82.4% πιστεύει ότι ότι θα συνεχίσει να έχει απώλειες. Ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ το 25.6% πιστεύει ότι θα υπάρχει ανοδική πορεία, ενώ το 68% ότι θα συνεχίσει να φθείρεται. Η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 27%, ενώ τις βασικές απώλειες τις καταγράφει προς το Κίνημα Δημοκρατίας ( 21% των δυνάμεών του) και προς το ΠΑΣΟΚ (16% των δυνάμεών του), με το 18% να δηλώνει λευκό, άκυρο και αναποφάσιστοι. Το 13.5% δηλώνει πολύ και αρκετά πιθανό να ψηφίσει το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, το 10.9% λίγο και το 72.9% καθόλου. Τα μεγαλύτερα ποσοστά τα παρουσιάζει από τον ΣΥΡΙΖΑ όπου το 36.8% δηλώνει πολύ και αρκετά πιθανό να το ψηφίσει, από την ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ με 15.6% και το ΠαΣοΚ με 12.8%. Καταλληλότερος ο Μητσοτάκης, άνοδος για Ανδρουλάκη Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται ως ο δημοφιλέστερος Πολιτικός αρχηγός με θετική άποψη που φτάνει το 40.1% . Ακολουθούν οι Ν. Ανδρουλάκης με 38.3%, η Ζωή Κωνσταντοπούλου με 36%, ο Δ. Κουτσούμπας με 35.9%, ο Σ. Φάμελλος με 32.5%, ο Κ. Βελόπουλος και η Α. Λατινοπούλου με 25.2%, ο Σ. Κασσελάκης με 21.7%, ο Α. Χαρίτσης με 19.2%, ο Δ. Νατσιός με 12.9% και ο Β. Στίγκας με 9.2%. Στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίζει πολύ μεγάλη διαφορά υπέρ του συγκεντρώνοντας το 32.4% των προτιμήσεων και μάλιστα με τετραπλάσια διαφορά του δεύτερου Ν. Ανδρουλάκη με 7.9%. Ακολουθούν : Ζωή Κωνσταντοπούλου με 5.1%, ο Κ. Βελόπουλος με 5%, η Α. Λατινοπούλου με 3.5%, ο Σ. Κασσελάκης με 3.3%, ο Σ. Φάμελλος με 2.9% κ.λ.π Το 30% επιλέγει τον Κανένα. Η εικόνα αλλάζει αρκετά όταν το ίδιο ερώτημα απευθύνεται σε όσους δηλώνουν κεντρώοι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει στα ίδια επίπεδα όμως ο Νίκος Ανδρουλάκης κερδίζει τέσσερις μονάδες και ανεβαίνει στο 12%. Αξιοσημεί��τη είναι η άνοδος του Κυριάκου Βελόπουλου ο οποίος ανεβαίνει στο 6,8%, αλλά και αυτή του Δημήτρη Νατσιού που φτάνει το 4,7%. Αντίθετα, πέφτουν τα ποσοστά του Στέφανου Κασσελάκη. Προβάδισμα της ΝΔ και εννιακομματική Βουλή Η Ν.Δ εμφανίζεται στο μέσον της δεύτερης θητείας της να προηγείται του ΠαΣοΚ με μεγάλη, διψήφια διαφορά της τάξης του 11.6% στην εκτίμηση ψήφου και 9.2% στην απλή πρόθεση ψήφου. Το ΠαΣοΚ εμφανίζεται ισχυροποιημένο με μικρή κάμψη σε σχέση τον προηγούμενο μήνα , την ίδια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη στιγμή , σταθερά πέμπτος και καθηλωμένο�� σε ποσοστά που παραπέμπουν δεκαπέντε χρόνια πίσω. Ταυτόχρονα εννέα κόμματα φαίνεται να ξεπερνάνε το 3% , κάτι που παραπέμπει σε εννιακομματική Βουλή. Πιο συγκεκριμένα η εκτίμηση ψήφου ( σε παρένθεση η απλή πρόθεση ψήφου) με αύξουσα σειρά είναι: - ΝΔ : 30.2% ( 23.9%) - ΠΑΣΟΚ: 18.6% ( 14.7%) - Κ.Κ.Ε: 7.9% ( 6.3%) - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ: 7.8% ( 6.1%) - ΣΥΡΙΖΑ: 6.6% (5.2%) - ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ: 6.3% (5.05) - ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: 5.8% ( 4.6%) - ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ : 5.1% ( 4.0%) - ΝΙΚΗ: 4.1% ( 3.2%) - ΜΕΡΑ 25: 2.8% (2.2%) - ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ: 1.9% ( 1.3%) - ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: 1.6% ( 1.2%) - ΑΛΛΟ: 1.6% ( 1.2%) Σημειώνεται ότι η « γκρίζα ζώνη» φτάνει το 21.5% ποσοστό από το οποίο το 13.2% δηλώνουν αναποφάσιστοι και 7.8% λευκό, άκυρο, αποχή. Read the full article

0 notes

grexitdrachmaendebt · 2 months ago

Text

Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία: Η αθέατη πλευρά του μητσοτακισμού - Prime News

Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία: Η αθέατη πλευρά του μητσοτακισμού

Αυτή η ΥΠΟΜΟΝΗ μάς έχει σακατέψει. Γιατί χρόνια τώρα αυτό κάνουμε. Υπομένουμε σαν τα ζωντανά. Τον κ��έφτη πολιτικό που κόβει κορδέλες για έργα από τα οποία εξασφάλισε και τα δισέγγονά του, τον κλέφτη εφοριακό, τον διεφθαρμένο αστυνομικό, τον ηλίθιο προϊστάμενο που θα έπρεπε να γυαλίζει παπούτσια, μέχρι τον γλείφτη συνάδελφο που δεν του έχεις πει ποτέ ότι ακόμα και τη δουλειά του τη χρωστάει σε σένα…

Last updated: 02/12/2024 23:34

Prime NewsPublished 02/12/2024

Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία: «Πλήθος κόσμου και τουριστών βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά στη Βουλή, προκειμένου να θαυμάσουν το χριστουγεννιάτικο έλατο» έγραφε μεταξύ άλλων φιλοκυβερνητική εφημερίδα στις 28 Νοεμβρίου 2024.

Ο φιλελευθερισμός των πολλών και ο φιλελευθερισμός των ολίγωνΚάντε κάτι για τους χριστιανούς στο Χαλέπι!

Ο κόσμος τους και ο κόσμος μας

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας δεν ανέφερε ότι η φιέστα στο Σύνταγμα περιελάμβανε εκατοντάδες Αλβανούς που, κρατώντας αλβανικές σημαίες και χάρτες που απεικόνιζαν την Κέρκυρα και την Ήπειρο ως μέρος της Αλβανίας, φώναζαν συνθήματα υπέρ του UCK και της «Μεγάλης Αλβανίας».

Σιγή ιχθύος τηρήθηκε και από τα υπόλοιπα καθεστωτικά μέσα ηλεκτρονικού και έντυπου Τύπου που ελέγχονται από την κυβέρνηση. Στην περίπτωση όμως που οι Αλβανοί της πλατείας Συντάγματος ήταν Έλληνες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα ήταν λαλίστατος περί «συγκέντρωσης ακροδεξιών».

Είχαν προηγηθεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι εθνικιστικές φιέστες του Ράμα, ο οποίος επεσήμανε ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και τους Αλβανούς», και επίσης ότι «Βόρειος Ήπειρος δεν υφίσταται».

Η Ελλάδα υπό τον Μητσοτάκη παρουσιάζει μια παγκόσμια πρωτοπορία: μετανάστες γειτονικών χωρών που βιοπορίζονται στην Ελλάδα μπορούν να διαδηλώνουν ελεύθερα, διεκδικώντας μέρος της ελληνικής επικράτειας για τη χώρα τους, χωρίς κυβερνητικές αντιδράσεις, από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής επικοινωνίας και από τους αυτόχθο��ες που πλειοψηφικά παραμένουν αδιάφοροι.

Στη σημερινή Ελλάδα κανένας δεν μπορεί να διαδηλώσει ελεύθερα υπέρ των ελληνικών θέσεων. Οι αντιδράσεις για την παραχώρηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο είναι σχεδόν ανύπαρκτες, επειδή οι κάτοικοι της χώρας μας έχουν διαφοροποιηθεί ιδεολογικά από τους Έλληνες των π��οηγούμενων γενεών.

Το πολιτικό σύστημα έχει σχηματοποιήσει μια συμπαγή κοινωνική δομή αυτοχθόνων που παραμένουν αδιάφοροι στα εθνικά θέματα. Είναι αυτοί που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ονομάζονται Ελληνέζοι ή Ελληνούτσοι. Αυτοί οι νέοι Έλληνες δεν συγκροτούνται από την πολυεθνική κοινωνία των μεταναστών, για την οποία ο Μητσοτάκης δηλώνει υπερήφανος.

Είναι κυρίως η συνέχεια των αγροτικών μαζών της Μεταπολίτευσης που αστικοποιήθηκαν μαζικά μετά το 1974 (Ηomo Pasocus Ηellenicus), συνεπώς διαφοροποιήθηκαν ιδεολογικά από τους γεννήτορές τους.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιλήφθηκε ότι οι αστικοποιημένες αγροτικές μάζες χρειάζονταν ένα νέο αφήγημα. Αργότερα, όλοι αυτοί θα ενταχθούν στην Αριστερά και από το 2019 στη Ν.Δ. του Μητσοτάκη.

Η Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση και μετά αφελληνίζεται εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αναζητώντας τα αίτια της μετάλλαξης θα πρέπει να τονιστεί ότι, σε αντίθεση με το ιδεολογικό υπόβαθρο των γειτονικών χωρών, ο βενιζελισμός αποποιήθηκε τη Μεγάλη Ιδέα, αντικαθιστώντας την με την πολιτική θέση της «μικρής, αλλά έντιμης Ελλάδας». Από την εποχή του Μεσοπολέμου, αυτό το μινιμαλιστικό εθνικό ιδεολόγημα υιοθετήθηκε σταδιακά από όλα τα πολιτικά κόμματα.

Επιπλέον, η παραχώρηση του Αιγαίου στους Τούρκους αποτελεί την κορυφή ενός άλλου, υπόγειου πολιτικού ρεύματος, απτόμενου της ψευδούς ανάγκης περί σχηματισμού Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας.

Αυτή η πτωματική εθνική θέση εκφράστηκε αρχικά στις αρχές του 20ού αιώνα από τους ιδεολογικούς μέντορες της Δεξιάς και τον Ίωνα Δραγούμη. Το 1971, σε συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ», ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δήλωσε ότι «στο μέλλον η Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία στο Αιγαίο είναι αναπόφευκτη».

Σήμερα, αυτή η θέση υποστηρίζεται υπογείως και ευθέως από την Αριστερά και τη Ν.Δ. Σε αντίθεση με τον ελληνικό μικροϊδεατισμό, η τουρκική πολιτική οικοδομήθηκε πάνω στον «Εθνικό Όρκο», που αποτελεί την αντίστοιχη Μεγάλη Ιδέα της Τουρκίας, υλοποιούμενη σήμερα στο Αιγαίο από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Μέσα από τη ροή των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τις δηλώσεις, τη μυστική διπλωματία, την αφωνία, την ενθάρρυνση των τουρκικών θέσεων στους διεθνείς οργανισμούς και την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο αναδεικνύεται ότι μία από τις αθέατες πλευρές του μητσοτακισμού είναι η υλοποίηση της Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας.

Από την εποχή του σημιτικού ΠΑΣΟΚ τα γεγονότα αναδεικνύουν ότι το πολιτικό σύστημα εργάζεται δολίως και πυρετωδώς για την ��λοποίηση του σχεδίου.

Ο φιλελευθερισμός των πολλών και ο φιλελευθερισμός των ολίγων

Το πολιτικό μας σύστημα και ο πρωθυπουργός κάνουν μια πράγματι φιλότιμη προσπάθεια να αξιολογήσουν τη νέα κατάσταση που έχει προκύψει μετά τις ευρωεκλογές και να επανατοποθετήσουν τη Νέα Δημοκρατία στον πολιτικό χάρτη. Με αυτοκριτική για τον τρόπο που μιλούν για την οικονομία, με υπογράμμιση του εθνικού χαρακτήρα της παράταξης (Ραφάλ), με κάποιες επιλογές προσώπων οι οποίες σηματοδοτούν την επιστροφή στις ρίζες. Με την άρον άρον αποκήρυξη της woke ατζέντας. Γενικότερα με μία -πόσο πραγματική, θα δούμε- τάση επιστροφής στον συντηρητισμό.

Ωστόσο αυτή η προσπάθεια είναι εξαρχής υπονομευμένη από τις χρόνιες δεσμεύσεις και το διεθνές περιβάλλον εντός του οποίου επιλέγει να κινείται η κεντροδεξιά παράταξη. Η οποία τα τελευταία οκτώ χρόνια είναι με τις πολιτικές της τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό ουσιαστικά τμήμα της ευρωατλαντικής ηγεσίας που εσχάτως βρίσκεται σε αποδρομή και παρακμή. Δεν είναι μία αυτόνομη νησίδα, όπως άλλες δυνάμεις στον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη, που άνοιξαν δικά τους ιδεολογικά πανιά και κατάφεραν να αντέξουν έως τώρα. Είναι τμήμα μιας ευρύτερης αλυσίδας που βρίσκεται σε παρακμή ή μόλις που αντέχει (CDU). Είναι ευθέως συνδεδεμένη αξιακά και γεωπολιτικά με τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν θα εγκαταλείψουν τη μάχη, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνουν τον πλανήτη άνω κάτω (εξηγώ κατωτέρω). Είναι ευθέως συνδεδεμένη ποικιλοτρόπως με το κόμμα του Μακρόν, το οποίο οδηγεί τη Γαλλία σε κρίση δημόσιου χρέους. Είναι ευθέως συνδεδεμένη με την ηγεσία της Κομισιόν, η οποία ερευνάται από τον Ευρωπαίο Συνήγορο για τη φιλοξενία της στα Χανιά, έχει αναπτύξει ισχυρές σχέσεις ακόμη ακόμη και με την τουρκική οικονομική ελίτ. Και βεβαίως ακολουθεί πλήρως την κουλτούρα της συρρίκνωσης των δημοκρατικών ελευθεριών όταν πρόκειται να εξυπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον.

Το ζήσαμε εμείς ακόμα μία φορά την περασμένη Παρασκευή, όταν το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ μας για την πενταμερή διεθνή διάσκεψη για την ΑΟΖ, που βρίσκεται στα σκαριά, με την Αίγυπτο, την Τουρκία, την Κυπριακή Δημοκρατία και το ψευδοκράτος, για τον άνισο διαμοιρασμό του ορυκτού πλούτου της Μεσογείου σε μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες, δεν μεταδόθηκε ούτε καν από τον ραδιοφωνικό σταθμό Real FΜ, στον οποίο έδωσε τη συνέντευξη ο κύριος Γεραπετρίτης και το αποκάλυψε. Όταν τα λένε δεν τρομάζουν, τρομάζουν μόνο όταν τα διαβάζουν!

Στην πραγματικότητα λοιπόν η κεντροδεξιά παράταξη προσπαθεί να κλείσει τις μεγάλες τρύπες που άνοιξαν στα δεξιά της στις ευρωεκλογές με συμβολικές κινήσεις, όπως η φωτογράφιση μπροστά από ένα Ραφάλ ή η επίσκεψη στο φυτώριο ενός αγρότη, αλλά κρατά όλες τις κακές συνήθειες του διεθνούς συστήματος με οποίο είναι συνδεδεμένη. Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται ούτε με τακτικές τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ούτε με ανασχηματισμούς δεξιών αποχρώσεων, ούτε και με το πρόσωπο που θα υποδειχθεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Καλά είναι αυτά, τα πιστώνω στον πρωθυπουργό, αλλά δεν νομίζω ότι αρκούν.

Οι πολιτικές και οι πρακτικές είναι αυτές που δημιουργούν το πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία. Εάν τοποθετηθούν στην κυβέρνηση πρόσωπα με εντολή να υλοποιήσουν τις ίδιες πολιτικές, ακόμα κι αν αυτά έχουν απόχρωση, το πιθανότερο είναι ότι θα βουλιάξουν στην επόμενη προσωπική τους κάλπη. Η κυβέρνηση δεν χρειάζεται δεξιές μαριονέτες, χρειάζεται δεξιούς με περιεχόμενο. Δείτε μερικούς νεοδημοκράτες υπουργούς και υφυπουργούς του νότιου τομέα, με τις εξαιρέσεις τους βεβαίως, πώς εκτίθενται καθημερινά προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την πολιτική για την ακρίβεια, για το Μεταναστευτικό ή για την ατζέντα των ομόφυλων ζευγαριών ή… ή… Μια πολιτική στην οποία δεν πιστεύουν, αλλά την καταπίνουν για να παραμείνουν υπουργοί. Δείτε επίσης πώς υπουργοί χειροκροτούν σε δημόσιες εκδηλώσεις κατασκευαστές που είναι ταυτόχρονα και καναλάρχες. Όλα αυτά θεωρούνται φυσιολογικά.

Ας γίνουμε τώρα λίγο περισσότερο σαφείς για την επίδραση που έχει στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής η διεθνής δικτύωσή της: Όλες οι πληροφορίες που μας έρχονται από την άλλη άκρη του Ατλαντικού λένε ότι οι Δημοκρατικοί δεν θα σηκώσουν λευκή πετσέτα και θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν μέσα στο σύστημα την ηγεμονία που έχασαν μέσα στους θεσμούς. Θα πολεμήσουν την πολιτική του Τραμπ με κάθε τρόπο. Και μέσα και έξω. Έξω μετά το φιάσκο της Ουκρανίας επιχειρείται να ανοίξουν νέα μέτωπα στην περίμετρο της Ρωσίας, κυρίως στη Γεωργία, που συνταράσσεται από διαδηλώσεις κατά της φιλορωσικής κυβέρνησης που διέκοψε τις διαδικασίες ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και δευτερευόντως στην Αρμενία.

Η απόπειρα του Πούτιν να ανακτήσει τον παλαιό ζωτικό χώρο στις τέως -ο Θεός να τις κάνει- δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενώσεως θα πολεμηθεί με κάθε τρόπο. Αυτό που γίνεται άλλωστε στη Ρουμανία αυτό το διάστημα, που επιχειρείται να αποκλειστεί από τον δεύτερο γύρο ο πρωτεύσας υποψήφιος του TikTok, δείχ��ει το τεράστιο μέγεθος των διακυβευμάτων για το σύστημα που υποθετικά απέρχεται. Άμα πέσουν η Ρουμανία και η Βουλγαρία, τότε γίνεται άχρηστη για τον Βορρά η Αλεξανδρούπολη.

Στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών ο Τραμπ, με εξαίρεση το tweet για το δολάριο, σιωπά και γενικώς δεν κυκλοφορεί πολύ σε ανοιχτούς χώρους, γιατί φοβάται ενδεχομένως για τη ζωή του. Οι μέχρι τώρα επιλογές υπουργών και πρέσβεων γίνονται αποκλειστικά με το κριτήριο της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης, και όχι κατ’ ανάγκην της αποτελεσματικότητας, κάτι που ενδεχομένως θα βρει μπροστά του στο μέλλον. Αυτή η διαμάχη του συντηρητισμού με τον κοσμοπολιτισμό θα εξαχθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσα στο 2025. Και οι λαοί θα κληθούν υπό καθεστώς ελέγχου της ενημέρωσης να λάβουν τις αποφάσεις τους. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Και ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίες και δευτερεύουσες, ο συντηρητικός άνεμος ενισχύεται. Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ρουμανία, Σλοβακία, σκανδιναβικές χώρες, Ελλάδα, Κύπρος.

Αλλά και στα μεγάλα του κόσμου και στα μικρά του δικού μας μικρόκοσμου η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πολιτική. Η πολιτική της απέναντι στο Ουκρανικό, στη Μέση Ανατολή, στα εθνικά μας θέματα, στις σχέσεις της με τις τράπεζες, στις σχέσεις της με τους μεγάλους ομίλους, στο πώς βλέπει τον κόσμο είναι καταδικασμένη για να παραμείνει ίδια. Ακόμη και στα συμβολικά αξιακά. Και ας διακηρύσσει ότι αποκηρύσσει τη woke ατζέντα και ότι δεν είχε σχέση ποτέ με αυτήν, για παράδειγμα. Η εξίσωση των συντρόφων χωρίς γάμο με τους συζύγους σε γάμο με το νέο κληρονομικό – οικογενειακό δίκαιο είναι ακόμα ένα δείγμα της αντίληψής της και προστίθεται στον νόμο για τη συνεπιμέλεια, στον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών, στον νόμο για την ενδοοικογενειακή βία. Η νομική ισοπέδωση ενός παραδοσιακού θεσμού είναι παράρτημα της κοσμοπολίτικης αντίληψης των Δημοκρατικών.

Το διεθνές περιβάλλον και τα διεθνή διακυβεύματα, καθώς και η ενσωμάτωση της Ν.Δ. στο συγκεκριμένο άρμα θα απαγορεύσουν την αλλαγή του πυρήνα της πολιτικής της σε μεγάλα θέματα. Όπου συγκρούεται ο φιλελευθερισμός των πολλών και ο φιλελευθερισμός των ολίγων γνωρίζουμε ποιος κερδίζει. Καθώς, όπως θα έλεγαν και οι κομμουνιστές, πίσω από τις αγαστές σχέσεις με τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν, με τους Γάλλους του Μακρόν, με τους Τούρκους του Ερντογάν κρύβονται οι διασυνδέσεις οικονομικών συμφερόντων των κεφαλαίων αυτών των χωρών. Τα οποία δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις προτεραιότητες των λαών. Τα υπόλοιπα είναι για να κάνει χάζι. Λίγο Ραφάλ, λίγο μετρό, λίγο Κωνσταντίνος Καραμανλής και οι ιθαγενείς επείσθησαν. Δύσκολο.

Κάντε κάτι για τους χριστιανούς στο Χαλέπι!

Όποιος είχε την τύχη και την ευλογία στη ζωή του να παρακολουθήσει χριστιανική γιορτή και λειτουργία σε εκκλησία της Μέσης Ανατολής σίγουρα θα με καταλάβει. Πραγματική μυσταγωγία, που σε σημαδεύει για ολόκληρη ζωή…

Αληθινοί ζηλωτές οι ξεχασμένοι χριστιανοί της Ανατολής, οι Ελληνορθόδοξοι του Λεβάντε, κουβαλούν μέσα τους τη φλόγα της πίστης, αλλά και τον μύθο της βυζαντινής κληρονομιάς. Αρκετοί από αυτούς δεν μιλούν ελληνικά, αλλά νιώθουν πιο Έλληνες από τους Έλληνες.

Τις ώρες αυτές, δεκάδες χιλιάδες Ελληνορθόδοξοι στο Χαλέπι, από αυτούς που ακριβώς σας περιέγραψα, βρίσκονται στο έλεος των κανιβάλων του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι με τη βοήθεια της Τουρκίας, τις πλάτες της απερχόμενης διοίκησης Μπάιντεν στις ΗΠΑ, αλλά πιθανώς και υπό την ανοχή του Ισραήλ εξαπέλυσαν σαρωτική επίθεση, πιάνοντας στον ύπνο τις φρουρές των πιστών στο πρόεδρο Άσαντ συριακών στρατευμάτων και τους λιγοστούς Ρώσους εκπαιδευτές τους.

Η επίθεση ήταν καλά σχεδιασμένη και καθόλου άσχετη με το ευαίσθητο χρονικό διάστημα που διανύουμε, τις λίγες εβδομάδες δηλαδή πριν από την παράδοση της εξουσίας και την ορκωμοσία του Τραμπ στις ΗΠΑ. Εντάσσεται χωρίς καμία αμφιβολία στην προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων σε πολλά μέτωπα του πλανήτη, πριν αναλάβει καθήκοντα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος.

Στην περίπτωση της Συρίας, το βαθύ κράτος της Ουάσινγκτον, που συνεργάζεται άριστα με τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, ήθελε να προλάβει την «αλλαγή φρουράς» στα αμερικανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, όπως και στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ όπου αναμένεται να τοποθετηθούν πρόσωπα φιλικά διακείμενα στους Κούρδους αυτονομιστές και εξαιρετικά εχθρικά στους μουσουλμάνους εξτρεμιστές που σήμερα παρελαύνουν με σημαίες του ISIS στις συνοικίες του Χαλεπίου και άλλων γειτονικών πόλεων.

Αυτοί οι τελευταίοι έχουν ήδη αρχίσει να επιδίδονται στις γνωστές ωμότητες, που αποτελούν σήμα κατατεθέν της πολεμικής τους δράσης. Εκτελούν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό άοπλους Σύρους αιχμαλώτους που κλαίνε σαν μικρά παιδιά, σφάζουν αμάχους χωρίς την παραμικρή αφορμή και βέβαια ποδοπατούν και βεβηλώνουν οτιδήποτε «χριστιανικό» βρεθεί στο διάβα τους.

Αυτές τις ώρες, περισσότεροι από 20.000 Ελληνορθόδοξοι, μεταξύ τους πολλοί μαθητές και φοιτητές, βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο Χαλέπι, περικυκλωμένοι από τους θρησκόληπτους οπλισμένους δολοφόνους. Μοναδική τους ελπίδα σωτηρίας, οι κουρδικές πολιτοφυλακές που ελέγχουν ακόμη κάποιες συνοικίες της πόλης, αλλά δεν επαρκούν αριθμητικά, ούτε διαθέτουν βαρύ οπλισμό για να αναχαιτίσουν την ισλαμική λαίλαπα.

Όλα αυτά που σας περιγράφω εξελίσσονται από το μεσημέρι της Παρασκευής. Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας απευθύνουν απεγνωσμένες εκκλήσεις μέσω του Χ και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον Έλληνα πρωθυπουργό, στον υπουργό Εξωτερικών, στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Ζητούν μια δημόσια παρέμβαση, μια ανακοίνωση, μια έμπρακτη εκδήλωση ενδιαφέροντος του ελληνικού κράτους ή της Εκκλησίας. Μια παρηγοριά δηλαδή από τη μάνα πατρίδα και τους πνευματικούς τους πατέρες. Μια ένδειξη έστω ότι υπάρχει κάποιος απέξω που παρακολουθεί το δράμα τους.

Μόνο που το Πατριαρχείο είναι καταδικασμένο σε διαρκή ομηρία και ευλογεί τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τελεί επίσης σε ένα είδος ημιληθαργικής σχέσης εξάρτησης με την Τουρκία, που δεν της επιτρέπει «γρήγορα ανακλαστικά» για ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού.

Κάποια στιγμή, φαντάζομαι, αυτός ο ανεκδιήγητος που κρατά το τιμόνι (τρόπος του λέγειν) της ελληνικής διπλωματίας θα βγει από το ραχάτι του και θα βγάλει μια τυπική ανακοίνωση, για τα μάτια του κόσμου, όπως εκείνη για την πυραυλική δοκιμή στη… Βόρεια Κορέα. Ο πρωθυπουργός κωλύεται ασφαλώς να αναμιχθεί, γιατί ακόμη γιορτάζει την ατμόσφαιρα αποθέωσης των εγκαινίων του πλημμυρισμένου μετρό στη Θεσσαλονίκη, και η Πρόεδρος προτιμά να ταΐσει τη γατούλα της, γιατί αυτά με τους… χριστιανούς της Ανατολής τα βρίσκει εξόχως αναχρονιστικά.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να σας πω τι θα είχε κάνει σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος, έστω μικρομεσαίου μεγέθους, σε ανάλογη περίπτωση, αν δηλαδή κινδύνευαν ομοεθνείς, ομόθρησκοι και ομογάλακτοι (γιατί αυτό είναι οι Έλληνες της Συρίας) σε κάποια γωνιά της υφηλίου. Εμείς, που σίγουρα δεν είμαστε ούτε σοβαρό ούτε ανεξάρτητο κράτος, ας τους προσφέρουμε τουλάχιστον αυτό που ξέρουμε να δίνουμε, χρόνια τώρα, αβασάνιστα και αλόγιστα στους σφαγείς τους: ελεύθερη είσοδο και δικαίωμα εγκατάστασης στη χώρα. Γιατί οι διωκόμενοι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας είναι κανονικοί πρόσφυγες. Δεν υποδύονται τους κατατρεγμένους, όπως οι ανήλικο��-ενήλικοι μαχητές του ριζοσπαστικού Ισλάμ, που παίρνουν αφειδώς το άσυλο και τα επιδόματα για να έρθει κάποια στιγμή η ώρα να μετατρέψουν την Αθήνα σε… Χαλέπι.

Ο κόσμος τους και ο κόσμος μας

Στα νοσοκομεία πηγαίνουν άνθρωποι αναγκεμένοι. Προκύπτουν δηλαδή έκτακτες καταστάσεις. Γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη. Άλλος έχει το παιδί του άρρωστο, άλλος τον γονιό του. Κι άλλος υποφέρει καμιά φορά κι ο ίδιος.

Αγαπημένα πρόσωπα που τους νοιάζεσαι γιατί χωρίς αυτά η ζωή σου θα έχει λιγότερο νόημα. Πηγαίνεις, το λοιπόν, εκτάκτως. Έχει συμβεί, υποθέτω, σε πολλούς. Και περιμένεις υπομονετικά σε μια ατελείωτη ουρά στα εξωτερικά ιατρεία μέχρι να αξιολογηθεί η περίπτωσή σου από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που τρέχουν και δεν προλαβαίνουν.

Αυτό διαρκεί κάποιες ώρες. Υπάρχει το ενδεχόμενο να έχεις πάει τη μάνα σου, λόγου χάρη, γύρω στις 9 το βράδυ και να τη δει ο γιατρός κατά τις 6 το πρωί. Το ξέρεις ότι δεν φταίει ο γιατρός. Γιατί τον βλέπεις ότι τόση ώρα τρέχει πάνω κάτω κάθιδρος στους διαδρόμους, χωρίς να πάρει ανάσα. Οπότε, τι να πεις. Κρατάς το χέρι της μάνας, του ρίχνεις ένα βλέμμα συμπάθειας και οίκτου, λες από μέσα σου «δίκιο έχετε κι εσείς, ρε παιδιά» και κοιτάς να κάνεις ΥΠΟΜΟΝΗ.

Αυτή η ΥΠΟΜΟΝΗ μάς έχει σακατέψει. Γιατί χρόνια τώρα αυτό κάνουμε. Υπομένουμε σαν τα ζωντανά. Τον κλέφτη πολιτικό που κόβει κορδέλες για έργα από τα οποία εξασφάλισε και τα δισέγγονά του, τον κλέφτη εφοριακό, τον διεφθαρμένο αστυνομικό, τον ηλίθιο προϊστάμενο που θα έπρεπε να γυαλίζει παπούτσια, μέχρι τον γλείφτη συνάδελφο που δεν του έχεις πει ποτέ ότι ακόμα και τη δουλειά του τη χρωστάει σε σένα…

Υπάρχει ένας κόσμος που στηρίζεται στην ηθική. Αλλιώς αυτός ο κόσμος δεν θα υπήρχε. Είναι άνθρωποι που έχουν στέρεες σχέσεις, μιλάνε με ευθύτητα μεταξύ τους, συναντιούνται και γλεντίζουνε με μέτρο κι έχουνε λόγο τιμής. Αυτός είναι ο κόσμος ο δικός μας. Ο γνώριμος. Αν τραβήξεις ένα «κομμάτι», θα σε κοιτάξουμε αμήχανα. ΚΙ αν μας προσβάλεις, καλύτερα να βρεις έναν εύκολο τρόπο να φύγεις. Και τα παιδιά μας σαν κι εμάς τα κάναμε. Φιλότιμο και καλοσύνη μάθανε να έχουνε.

Υπάρχει κι ο κόσμος σαν αυτόν που υποστηρίζουν οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Κωστής Χατζηδάκης, Μάκης Βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Νίκη Κεραμέως, Λίνα Μενδώνη και δεν συμμαζεύεται… Απ’ τα σκοτάδια τους μας μιλάνε σε μια γλώσσα που δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε. Ανεβήκανε το Σαββατοκύριακο χωρίς ντροπή στην αγαπημένη για μας τους Μακεδόνες Θεσσαλονίκη. Μας λερώσαν τα χώματα.

Κανένας από αυτούς τους ανυποψίαστους δεν ξέρει τι ακριβώς καταστρέψανε στον σταθμό Βενιζέλου. Εκεί όπου ο αλαζόνας και ψυχολογικά ασταθής πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη χωρίς ίχνος ιστο��ικής συνείδησης…

0 notes