zerendincerr

[zerendincerr]

bir gün hayallerinin daha fazla süsleniceğine hayal ettiklerinin üstüne daha güzel şeyler yaşayacağına inanıyorum.

[zerendincerr]

💃🏽⚰️

[zerendincerr]

birinin artık uyu demesini bekliyorum.

[zerendincerr]

[zerendincerr]

çarşaflar sıktığın parmaklarının arasında can çekişiyor, üzerine örttüğün hiç birşey yeterince ısıtmıyor.

[zerendincerr]

Bir şeyler yap lütfen.

Yoksa senden ayrılacağım ve bunu istemiyorum.

Tüm bunları, tüm bu hisleri kaybetmek istemiyorum.

Hålâ her sabah uyandığımda aklıma gelen kişi olmanı kaybetmek istemiyorum.

Seninle konuşmadığım anlarda bile seninle konuştuğumu hayal etmeyi kaybetmek istemiyorum.

Yüzümün kıyısına vuran nefesinle uyandığım sabahları, gecenin bir vakti uyandığımda üstünü açtın diye söylenmeyi ve üstünü örtüp

yine yanına kıvrılmayı kaybetmek istemiyorum. “Yine üşümüş ayakların," diye söylenmeyi bırakmak istemiyorum.

Hålâ, onca zaman geçmesine rağmen seninle buluşacağım gün ta ki seni görene kadar heyecanlanmayı ve yanaklarımın al al kızaracak olmasını kaybetmek istemiyorum.

Bilmiyormuş gibi yapıp senden öğrendiğim şeyleri kaybetmek istemiyorum.

Ellerimin ellerin arasında kaybolmasını ve kolların arasındayken parmak uçlarımda yükselip bulutlara çıkmayı kaybetmek istemiyorum.

Her şarkıda aklıma gelişlerini kaybetmek istemiyorum.

Kokunu kaybetmek istemiyorum ve yanağının o tatlı kokusunu herhangi bir şeye benzetmek, ona isim koymak istemiyorum.

Sana sarıldığımda zamanı durdurabildiğimi sanıyorum, anlıyor musun?

Tipkı küçükken gözlerimi kapattığımda görünmez olduğumu sandığım gibi. Anlıyor musun? Masumiyetimi kaybetmek istemiyorum.

Büyümek istemiyorum.

Bir şeyler yap lütfen, yoksa senden ayrılacağım.

Ama bunu istemiyorum, bu yüzden bir şeyler yapmalısın. Lütfen, benim için bunu yapar mısın?

Ama eğer istemezsen de bavulunu topladım ben, içine yaşadıklarımızı ve onun içine de yaşayacaklarımızı kilitlediğim bir kutu koydum. Pamuklara sardım onları.

Ya hiç zarar gelmesin onlara diye ya da çabuk yok oluversin diye.

Ama gitmeyeceksen lütfen bir şeyler yap.

Çünkü baştan beri yalnızım.

Korkuyorum.

Herkesten kaçtım, o kadar kaçtım ki senden başka kimse bırakmadım hayatımda. Ben sana sığındım.

Sen beni korursun, bana zarar vermezsin sandım.

O yüzden lütfen bir şeyler yap. İçimdeki öfkeyi soğutacak bir şeyler уар.

[zerendincerr]

Bir gece, yan yana uzandığımızda

Uzanırsak eğer

Ve sen hâlâ uyanık olursan

Sabah lunaparka gitmişsek

Dönme dolaba bindiysem seninle

O gece yağmur yağıyorsa eğer

Söz veriyorum her şeyi anlatacağım

O kadar yalnızım ki

O kadar

Ölmüş gibi değil

Hiç doğmamış gibi

Hepsini anlatacağım

Ve sen kalkıp gideceksin yanımdan

Tutamayacağım

Denemeyeceğim bile

Sen o kadar haklı olacaksın ki

Seyredeceğim

[zerendincerr]

oturup düşünmek için bile zaman kaybetme

[zerendincerr]

vazgeçmek için çok erken

[zerendincerr]

Bir Ege istedik, çok mu?

[zerendincerr]

"Sana bu kadar ihtiyacım varken arasında binlerce kilometre olması gereken iki insan neden biziz?"

[zerendincerr]

“Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona , buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağından okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum. Bir otobüste misin, trende misin, saat orada kaç? Bilmiyorum… Ekrana dökülen saçların ne renk inan bana tahmin edemiyorum. Ve inan bana, bunların hiçbirinin önemi yok. Saçlarının renginin, saçlarının olup olmamasının, nerede olduğunun, saatinin kaç olduğunun… Tek önemli olan sensin. Bu satırları okuyor olman. Tek önemli olan şimdi bu cümleye geçmiş olman. Neler yaşadın, neleri atlattın, neler yaşayacaksın, neleri atlatmak zorunda kalacaksın bilmiyorum. Tek bir bildiğim var, bu dünyada çıkmaz sokak yok. Sonuna geldiğini düşündüğün her yolda, o yolun sonunda bir duvar da görsen adım attığında yıkılacak o duvar. Belki mahvolmuş bir haldesin, belki pes ettin, belki çaresizsin,belki artık hiçbir şeyin iyi olacağına inanmıyorsun. Ama sen bu satıra geçtiysen, hala umut var demektir. Çünkü bu satırları okumaya devam ediyorsan, bu satırlardan bir kurtuluş yolu, bir cevap arıyorsun demektir.

Derin bir nefes al. Bir nefes daha. Ve bil ki,  “vardır elbet bir çıkılacak yol.” Yeter ki o yola adımını at. O telefonu eline al, kendini tuttuğun o mesajı at. Aynanın karşısına geç, kendine bir bak. O kadar değerlisin ki kendinin kendine yazık etmesine izin verme, saçlarını tara. Bir özür dile kendinden. Kendine yaptığın haksızlıklar için, kendini soktuğun o çıkmaz sokak için, kendini suçladığın her an için özür dile kendinden. Bu dünyadaki en önemli insan sensin. Bu dünyadakı en değerli insan sensin.

Başkalarına verdiğin değerin yarısını bile kendine vermediysen eğer, şimdi bir kez daha özür dile kendinden. Ve bir kez daha. Unutma, herkes gittiğinde bile ruhun seninle kalacak… Senin en yakın arkadaşın, en daimi ailen sensin… “

[zerendincerr]

Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum…

[zerendincerr]

düşenin dostu olmazmış, ayaktayızda var mı sanki.

[zerendincerr]

Bazı insanları tanımanız için yıllar yeterli olmazken ,bazı insanları birkaç dakikada bile taniyabiliyorsunuz.