#w pierścieniu ognia

[tiredpoet7]

🎀 14.12

1550 kcal, 10.000 kroków, 68 minut ćwiczeń

dziś trochę pożarłam, przyznaję. lekcje zaczynałam o 10, pojechałam więc do szkoły koleżanki i poznałam jej przyjaciółkę...raczej mnie nie lubi. z opowieści tej pierwszej koleżanki coś tam trochę wywnioskowałam, że bywa dość zazdrosna, robi się wtedy wredna i takie właśnie odnoszę wrażenie po tym jak się zachowywała.

no nic, pojechałam do szkoły, została mi godzinka do zajęć w czasie której skończyłam w pierścieniu ognia. nie wiem za co zabrać się teraz — ballade ptaków i węży (reread) czy grzeczna dziewczynka musi zginąć? chyba wolę coś lżejszego więc 2 pozycja, ale zdecyduję jutro.

odwołali mi jutro połowę lekcji więc zdecydowałam się nie iść do szkoły. zwiększyłam sobie limity na weekend aby nie zjebać. dziś dużo podjadałam, 1/3 tych kalorii jest z wafli ryżowych xD zapchałam się nimi aby nie ruszyć na nic tłustego czy ogółem niezdrowego, bo mam zbyt śliczną cerę aktualnie aby tak to niszczyć. nadrobiłam ćwiczeniami, interwał, cardio taneczne, pilates, wszystko na raz.

po powrocie gadałam chwilę z byłą przyjaciółką (a może przyjaciółką? sama nie wiem) i ta chwila przeciągnęła się na dwie godziny. prawie odpuściłam świąteczny odcinek któregoś z serialu, ale ostatecznie się przekonałam i poprawiło mi humor. padło na victorious :>

dzień 14 — describe your style.

shame shame shame 🔔🔔

nie znajdziecie człowieka o bardziej prostym i nie kreatywnym stylu. ja nawet nie chcę tego zmieniać specjalnie. teraz dążymy do tego żeby się wyróżniać (w ogóle zauważyliście trend na kokardki we włosach?? nie mam tik toka więc nie wiem czy stało się to popularne, ale przysięgam codziennie mijam tuzin dziewczyn w warkoczach związanych wstążką zamiast gumek xd) co moim zdaniem jest cudowne, wzrasta otwartość na osoby o odmiennych stylach. tylko z drugiej strony ciśniemy ludzi za noszenie skinny jeansów. w każdym razie kocham moje szare bluzy.

[n-inna-n]

W pewnym momencie trzeba przestać uciekać, odwrócić się i stawić czoło tym, którzy pragną twojej śmierci.

Suzanne Collins ,,W pierścieniu ognia’’

[domsaaa]

Chciałbym spędzić z tobą każdą minutę, która pozostała mi do końca życia.

“W pierścieniu ognia” Suzanne Collins

[cytaatyzksiazek]

Chciałbym spędzić z tobą każdą minutę, która pozostała mi do końca życia.

[orange-photoproject]

"Ogólnie te wyprawy mnie przygnębiały, gdyż nie mogłam nie zauważyć, że od pięciu lat jezioro prawie wcale się nie zmieniło, a ja jestem zupełnie innym człowiekiem niż wtedy."

- Suzanne Collins, W pierścieniu ognia

[nightmaresdiary]

„Moje koszmary zazwyczaj wiążą się z utratą ciebie - wyznaje. - Dochodzę do siebie, kiedy sobie uświadamiam, że jesteś przy mnie.

~S. Collins „W pierścieniu ognia”

relatable:)

[my-black-and-white-life-63]

Nawet za 100lat nie będziesz na Niego zasługiwała .

Igrzyska Śmierci ( w pierścieniu Ognia )

[rozpromieniona]

Chciałbym spędzić z Tobą każdą minutę, która pozostała mi do końca życia.

Suzanne Collins – W pierścieniu ognia

[kovalksiazki]

286) John Ronald Reuel Tolkien – “Silmarillion”. Ilustracje Ted Nasmith - Silmarillion został opublikowany w 1977 roku, w cztery lata po śmierci Tolkiena, w opracowaniu jego syna Christophera. W 1956 roku sam pisarz tak mówił o swojej nieistniejącej jeszcze książce: „Nie sądzę, aby zyskała popularność Władcy Pierścieni – ani śladu hobbitów! Masa mitologii, wszędzie elfy i podniosła stylistyka”. Czas pokazał, jak bardzo autor się pomylił. Silmarillion to zbiór opowieści o Dawnych Dniach, czyli o Pierwszej Erze Świata, poprzedzającej epokę, w której rozgrywa się akcja Władcy Pierścieni. Legendy i mity sięgają zamierzchłych czasów, gdy pierwszy Władca Ciemności, Morgoth, przebywał w Śródziemiu, a elfy Wysokiego Rodu toczyły z nim wojnę, by odzyskać Silmarile, trzy „świetliste klejnoty”, w których przetrwało światło Dwóch Drzew Valinoru. Oprócz historii Silmarilów książkę wypełniają legendy o Ainurach, Valarach, upadku Numenoru i Pierścieniu Władzy. Razem składają się na niepowtarzalny obraz dziejów – od Muzyki Ainurów, z której zrodził się świat, aż do końca Trzeciej Ery, gdy powiernicy Pierścienia odpłynęli z Szarej Przystani…                                                                                                         Jak już powiedziano, Feanor i jego synowie jako pierwsi z Wygnańców przybyli z powrotem do Śródziemia i przybili do brzegu przy ujściach fiordu Drengist na pustkowiu Lammothu, krainy zwanej Rozgłośnym Echem. Kiedy stawiali stopy na lądzie, krzyk ich rozległ się i pomnożył wśród gór tak, że zgiełk jakby niezliczonych głosów wypełnił całe północne wybrzeże. Wiatr od morza poniósł z Losgaru szum ognia, który strawił okręty Telerich, niby pomruk straszliwgo gniewu, a ci, co go usłyszeli z daleka, bardzo się zadziwili. Łunę tego pożaru dostrzegł nie tylko opuszczony przez Feanora w Aramanie Fingolfin, lecz także orkowie i wartownicy Morgotha. Żadna z opowieści nie wspomina, co w głębi serca pomyślał Morgoth dowiadując się, że najzawziętszy jego wróg, Feanor; nadciągnął z Zachodu na czele zbrojnych zastępów. Zapewne nie bardzo się przeląkł, bo nie skosztował jeszcze nigdy siły noldorskich mieczy; wkrótce też się okazało, że postanowił odepchnąć Noldorów z powrotem na morze. Pod zimnymi gwiazdami przed wschodem Księżyca hufiec Feanora posuwał się w głąb lądu brzegiem fiordu Drengist, wrzynającego się między Wzgórza Echowe należące do pasma Ered Lomin, aż znalazł się w rozległej krainie Hithlum, i dotarł wreszcie nad długie jezioro Mithrim. Na jego północnym brzegu rozłożył obóz, który odtąd zyskał to samo miano, co jezioro i jego okolica. Lecz wojska Morgotha, zaalarmowane zgiełkiem lądowania w Lammoth i łuną nad Losgarem, pospieszyły przełęczami Ered Wethrin, Gór Cienia, i zaskoczyły Noldorów Feanora, zanim zdążyli dobrze urządzić i umocnić swój obóz; tam więc, na szarych polach Mithrimu, rozegrała się Druga Bitwa w Wojnach o Beleriand, a nazwano ją Dagor-nuin-Giliath, Bitwa pod Gwiazdami, gdyż toczyła się przed wschodem Księżyca. Bitwę tę pieśń rozsławiła potem szeroko. Noldorowie mimo liczebnej przewagi nieprzyjaciela i mimo zaskoczenia szybko odnieśli zwycięstwo, gdyż mając nie przyćmione jeszcze światło Amanu w oczach byli silni i zwinni, straszni w uniesieniu gniewu, miecze zaś mieli długie i groźne. Orkowie rzucili się do ucieczki, wycofując się z Mithrimu z ciężkimi stratami, ścigani przez zwycięzców nawet za Górami Cienia, na rozległej równinie Ard-galen, ciągnącej się na północ od Dorthonionu. Tam na pomoc rozbitym oddziałom pospieszyła i podzieliła ich klęskę druga armia Morgotha, która przeszedłszy na południe w Doliną Sirionu oblegała Kirdana w Przystaniach Falas; Kelegorm bowiem, syn Feanora, dowiedziawszy się zawczasu o nadciąganiu tych wojsk, zastąpił im drogę na czele oddziału Noldorów, atakując znienacka z gór w pobliżu Eithel Sirion i spychając orków na moczary Serech. Prawdziwie złe były wieści, które dotarły do Angbandu, ku wielkiej konsternacji Morgotha. Z potężnych armii przygotowywanych z myślą o podboju Beleriandu po dziesięciu dniach bojów została mu ledwie garstka niedobitków.

[poduszkowedyskusje]

W pewnym momencie trzeba przestać uciekać, odwrócić się i stawić czoło tym, którzy pragną twojej śmierci. Najtrudniej jest znaleźć w sobie odwagę.

"W pierścieniu ognia" - Suzanne Collins

[oksiazkachinietylko]

Moje koszmary zazwyczaj wiążą się z utratą ciebie - wyznaję. - Dochodzę do siebie, kiedy uświadamiam sobie, że jesteś przy mnie.

W pierścieniu ognia, Suzanne Collins

[tiredpoet7]

🎀 12.12

800 kcal, 10.000 kroków. 40 minut ćwiczeń + 2 godz. w-f

dzień dobry.

bardzo dobry dzień. moja prezentacja ustna o versace poszła doskonale, dostałam najwyższą ocenę 6. zmusiłam się do ćwiczeń na w-f, żeby podbić aktywność, dziś akurat było dość intensywnie. mam bardzo luźny tydzień — nauczycieli nie ma, co oznacza ciągłe zastępstwa, brak sprawdzianów, prac domowych. po powrocie przez godzinkę oglądałam filmik o strzelaninach w szkołach w USA, potem książula (comfort kanał na yt xD) a następnie wpadłam na pomysł mający na celu pomóc mi poczuć ten świąteczny klimat, który wyparował z roztopieniem się śniegu. zrobiłam krótką listę świątecznych odcinek moich ulubionych seriali i bajek z dzieciństwa. dziś icarly, jutro jak będę miała czas jessie.

dalej męczę się z czytaniem igrzysk śmierci. kocham tą serię, ale wiem co się wydarzy I BOJĘ SIĘ TEGO. jestem teraz na pierścieniu ognia i umiera tam ten kto tam umiera i przerwałam czytanie stronę przed tym. muszę się przygotować psychicznie, bardzo jestem przywiązana do tej serii

dzień 12 — favorite tv series.

fleabag 💕 co tu dużo opowiadać? humor momentami mnie rozpierdalał, relacja między siostrami, scena w restauracji z drugiego sezonu absolutny majstersztyk. nie zapominajmy o postaci księdza. chociaż ten serial niedługo będzie umiał rywala. bodajże 20 grudnia wychodzi percy jackson, kolejna ukochana seria. nie mogę się doczekać zobaczyć tego na ekranie.

[n-s-w-2]

Trzęsienie ziemi w "pierścieniu ognia". Możliwe tsunami.

[eurojackpotsystem-blog]

Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia

Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia

Po zwycięstwie w 74. Głodowych Igrzyskach, Katniss Everdeen oraz Peeta Mellark udają się na obowiązkowe Tournee Zwycięzców. Choć zuchwale złamali reguły rozgrywki, w glorii zwycięstwa odwiedzają kolejne dystrykty. Dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich niebywały wyczyn. W tym samym czasie prezydent Snow przystępuje do organizacji jubileuszowych, 75. Igrzysk, w których dawni…

[cytaatyzksiazek]

Szkoda, że nie możemy zatrzymać tej chwili, tu i teraz, żeby żyć w niej na zawsze.

[theemiyume-blog]

🎥 REVIEW: EMI OGLĄDA #26 – Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia (3/)