#valse euro

[alessandro55]

Non Solo Erté Not Only Erté

Angelo Luerti

Saggio introduttivo di Vittoria Crespi Morbio

Costume Desogn for the Paris Music Hall 198-1940

Guido Tamoni Editore, Schio (Vi) 2006, 288 pagine, 24,5x34,5, ril. in cofanetto

euro 95,00

email if you want to buy booksinprogressmilano@yahoo.it

Il volume intende illustrare l'attività di quei numerosi disegnatori per le riviste dei grandi music-hall di Parigi che, per snobismo artistico ed intellettuale, sono stati a lungo negletti a causa dell'impiego secondario cui erano destinati i loro modelli. Tra questi, Gesmar, un formidabile genio della grafica che impresse all'arte del costume un impulso pari a quello prodotto da Bakst pochi anni prima per i Balletti Russi; Ranson e Zinoview, due grandi eredi di quella tradizione, Czettel, allievo unico di Bakst divenuto più tardi capo disegnatore all'Opera di Vienna; Zig, degno successore di Gesmar anche nell'arte del manifesto; l'ungherese Gyarmathy, autore d'invenzioni sceniche adottate da molti teatri; l'olandese Wittop divenuto in seguito il primo disegnatore di Broadway; Halouze creatore dello "Stile 1925", l'inglese Dolly Tree, uno dei grandi talenti dell'epoca d'oro della creatività, Dessés divenuto più tardi un noto stilista e maestro di Guy Laroche e di Valentino, il milanese Montedoro subentrato in seguito a Vincente Minnelli come capo disegnatore del Radio City Music Hall, per citare solo alcuni. Lo stesso Erté fu vittima per 30 anni di questa tendenza all'emarginazione. Riscoperto nel 1965 in occasione del più generale recupero dell'Art Déco, ora è universalmente apprezzato per la qualità dei suoi disegni, nel frattempo assurti, per il loro valore storico, artistico ed estetico, al rango di vere opere d'arte. L'opera si propone di rendere omaggio ai suoi non meno creativi e qualificati contemporanei, che per obiettive carenze informative sul loro percorso e contributo artistico (ora in gran parte colmate), non furono pur meritandolo oggetto di analoghi studi e altrettanti onori. Va detto che nessuno di costoro visse a lungo quanto Erté, morto nel 1990 all'età di 98 anni: quando giunse il gran momento, il suo archivio era l'unico ricco di disegni originali e documenti a disposizione dei critici teatrali e degli storici. Degli altri grandi artisti, selezionati tra i migliori disegnatori europei, si era persa quasi ogni traccia essendo scomparsi quasi tutti prima della fine della Seconda Guerra Mondiale; di alcuni era noto solo l'acronimo, di altri s'ignorava persino la nazionalità e assai poco si sapeva sui teatri e sulle riviste cui avevano collaborato. A poco valse lo sforzo dei "volontari" ingaggiati da Charles Spencer, nota autorità in materia, e di altri, per saperne di più su questi fantasiosi creatori di scene e costumi. Pur prive di un adeguato supporto informativo molte delle opere dei citati artisti affiancano quelle di Erté nei principali musei, Metropolitan, Victoria & Albert Museum, Arsenal, nelle università di tutto il mondo e nelle collezioni di molti appassionati. Nuove e approfondite ricerche condotte per oltre sei anni hanno permesso di raccogliere un gran volume di dati sul percorso e sul contributo artistico di molti di questi artisti sino a ieri per nulla, o quasi, conosciuti. Il tutto è corredato da un ricco repertorio di opere (oltre 400 immagini a colori), così da permettere a storici e critici una più ampia valutazione dell'arte per il teatro del Novecento e del Déco in generale, periodo in cui si colloca la più parte dei disegni. Il volume comprende inoltre una ampia panoramica sulla storia del music-hall, dalle origini al suo declino, sui principali teatri e riviste in scena negli anni tra le due guerre e sui suoi protagonisti.

Tra gli illustratori, oltre naturalmente a Erté, Georges Barbier, Dany Barry, Umberto Brunelleschi, Fabio Lorenzi, Endré, Eduard Halouze, Dolly Tree, Jose De Zamora, Zig ...

07/09/24

[reneleijen]

Celstraffen voor online verkoop valse autoverzekeringen

Twee mannen die via websites en sociale media aanboden om autoverzekeringen af te sluiten voor mensen die zo’n verzekering niet kregen, bijvoorbeeld vanwege ontzegging van de rijbevoegdheid, fraude, wanbetalingen of detentie, zijn veroordeeld tot celstraffen. De twee vroegen duizend euro per afgesloten verzekering, plus een maandelijkse premie. Onderzoek van verzekeringsmaatschappijen en de…

[kikotapasando]

Taakstraffen en boete voor medicus en echtgenote vanwege belastingdelicten

Taakstraffen en boete voor medicus en echtgenote vanwege belastingdelicten Nieuwsbericht | 05-09-2024 | 14:22 Het Openbaar Ministerie (OM) heeft taakstraffen van 120 uur en 90 uur opgelegd aan een medicus en zijn echtgenote uit Midden-Nederland en een geldboete van in totaal 92.000 euro opgelegd aan de betrokken onderneming. Het OM verwijt de personen dat zij namens hun bedrijf valse documenten…

[lamilanomagazine]

Modena, la vedova Forghieri dona al Comune una statua dei '7000 in ricordo del marito e del suo amore per la città

Modena, la vedova Forghieri dona al Comune una statua dei '7000 in ricordo del marito e del suo amore per la città. Raffigura Enea che porta sulle spalle il padre Anchise affiancato dal figlio Ascanio la statua, realizzata dallo scultore francese Laurent Guiard nel 1766, che Elisabetta Maurizzi, vedova dell'ingegner Mauro Forghieri ha donato al Comune di Modena in ricordo del marito e del grande amore che nutriva per la città. Un amore ricambiato, Mauro Forghieri, scomparso il 9 novembre 2022, aveva ricevuto, infatti, la cittadinanza onoraria e le chiavi della città di Modena il 13 gennaio 2022, nel giorno del suo 87° compleanno, per aver contribuito, come aveva sottolineato il sindaco Gian Carlo Muzzarelli, a fare grandi la Ferrari e il territorio, incarnando, a livelli altissimi alcune delle caratteristiche della "modenesità": la passione, la creatività e lo spirito di innovazione. L'opera, un gesso dorato alto un metro che rimanda al celebre episodio della fuga dell'eroe da Troia in fiamme raccontato da Virgilio nell'Eneide, è stata collocata nei nuovi uffici del settore Cultura al terzo piano del Palazzo comunale ed è stata svelata oggi, lunedì 8 aprile, anniversario del primo incontro, nel 1975, tra Mauro Forghieri e la moglie Elisabetta e, come è stato ricordato durante la breve cerimonia, della doppietta Ferrari a Long Beach nel 1979 con Gilles Villeneuve primo e Jody Scheckter secondo. Villeneuve in quella gara raggiunse il massimo della sua carriera: pole, giro più veloce in gara e vittoria che gli valse la testa del mondiale. La scopertura della statua è avvenuta alla presenza del sindaco di Modena Gian Carlo Muzzarelli, dell'assessore alla Cultura Andrea Bortolamasi, di Elisabetta Maurizzi e della restauratrice Silvia Tedone che ha regalato l'intervento di riassetto e pulitura dell'opera per ridarle l'antica lucentezza. La statua, dichiarata di particolare interesse storico-artistico e sottoposta a vincolo dalla Soprintendenza per i beni artistici e culturali, ha un valore stimato di 60 mila euro ed è stata collocata all'ingresso dei nuovi uffici del settore Cultura del Comune di Modena, da dicembre situati nei nuovi spazi riqualificati al terzo piano del Palazzo comunale. Lo spostamento degli uffici della Cultura è avvenuto nell'ambito del piano di razionalizzazione delle sedi comunali che ha portato a lasciare l'immobile in locazione di via Galaverna 8, con un risparmio per il Comune di 510 mila euro all'anno e grazie all'intervento di riqualificazione energetica e impiantistica e di adeguamento funzionale che sta interessando l'intero palazzo e che ha permesso di recuperare aree dell'edificio, come, appunto, gli spazi al terzo piano, finora utilizzate poco o per nulla. Gli interventi di riqualificazione e restauro del Palazzo comunale, frutto di un confronto continuativo con la Soprintendenza, hanno preso il via a giugno del 2022 con la riqualificazione energetica e impiantistica dei circa 7.600 metri quadri dell'edificio senza mai interrompere le attività degli uffici: sono stati rifatti gli impianti elettrici, la rete dati, l'impianto di illuminazione e sono stati sostituiti gli infissi. L'intervento di riqualificazione energetica è stato eseguito da Ase, la società del gruppo Hera titolare del contratto d'appalto del servizio energia per gli edifici comunali, per un valore di oltre un milione di euro (di cui 500 mila euro finanziato con fondi europei Asse 4 del Por Fesr 2014-2020). A seguire, ha preso avvio un intervento strutturale, di restauro e adeguamento funzionale del Palazzo del valore complessivo di 4 milioni 140 mila euro, cofinanziato per 1 milione 320 mila euro nell'ambito delle risorse post sisma. I lavori sono stati suddivisi in fasi, in modo da interferire, anche in questo caso, il meno possibile con le attività degli uffici. L'intervento strutturale prevede, inoltre, in prospettiva, la riparazione con rafforzamento locale dell'edificio e l'ampliamento dell'Acetaia, mentre i lavori di restauro e adeguamento funzionale, infine, comprendono la pulizia dei muri e delle colonne, così come di tutti gli scuri dei prospetti esterni, la sistemazione della sede Iat (ufficio Informazioni e accoglienza turistica) al piano terra e un nuovo collegamento al piano terra con un'uscita di emergenza. È infine previsto un adeguamento dell'impianto di climatizzazione del Palazzo e del sistema di adduzione dell'acqua potabile.  ... #notizie #news #breakingnews #cronaca #politica #eventi #sport #moda Read the full article

[keynewssuriname]

Open brief aan de valse nationalisten en hypocrieten in Suriname

Als je niet wil dat het buitenland, inclusief diaspora, jullie en uw land bespreekt dan zou je er beter aan doen om het volgende te doen: a. Leef als land en burger naar de standaarden van fatsoen, integriteit en eerlijkheid en b. Kijk niet weg bij misstanden in en van uw land en c. Kijk zelf in de spiegel of u zelf niet ergens onderdeel bent van de misstanden Ga niet op de boodschapper schieten (don’t shoot the messenger), kijk naar de boodschap. Wen eraan dat er een buitenland is dat niet wil confirmeren aan dat “we egi sranan meki njang sani”. U bent geen nationalist door blindelings protectionistisch te doen. U bent nationalist en patriottisch als u uw land beschermt tegen verloedering waar u erbij staat. Plotseling vinden grote delen van Suriname dat het buitenland inclusief de diaspora hun land niet mag bespreken op onderwerpen die al lang bij hen bekend is en wat ook al lang en breed in allerlei internationale overzichten staat. Deze grote delen, de valse nationalisten, zijn bijzonder hypocriet. De valsheid druipt er vanaf, is glibberiger dan alle drab en dreg van alle met kwik en gif vervuilde rivieren en kreekjes bij elkaar. Suriname staat al lang negatief in de overzichten die elke investeerder kan inzien: 1. Meest corrupte douane van de Caribbean Dit stond nog deze week in een lokaal dagblad in Suriname. Niemand wordt wakker 2. Nummer 87 op de Corruption Perception Index (CPI) 3. Nummer 162 op de lijst van Ease of Doing Business Naast dit lijstje zijn er nog een reeks van “foute” handelingen van Suriname, de regering en tot aan de President toe. Foute handelingen voor om diep van te schamen als je tenminste een beetje civilisatie en integriteit in je lijf hebt. Eigen rol van de nationalisten Vraag aan al die hypocriete valse nationalisten: a. Bovenstaand overzicht kenden jullie al toch? Vinden jullie dat erg? Waar zijn jullie dan al die tijd? Het is niet het buitenland dat die valse dingen daar in Suriname doet, die schande brengt aan Suriname. Het zijn toch uw eigen mensen? En wij houden zo van ons land? b. Hoeveel inspanning hebben jullie gepleegd om jullie regering en verantwoordelijken aan te spreken, desnoods achter gesloten deuren? c. Hoeveel “schaamte” heb je dan als Surinamer als je weet dat u als land meest corrupte douane hebt? Of dat u nummer 87 op de corruptie-index staat. U staat onder bijvoorbeeld Burkina Faso, Moldavië of Ghana of Senegal om maar een paar te noemen. Het antwoord op de vragen kan ik u geven. U staat erbij en kijkt ernaar en kijkt lekker weg. Lekker gemakzuchtig en laf wegkijken met zelf een verdorven inborst, maar wel anderen aanspreken. Pijnlijke constatering, hè? Don’t shoot the messenger, kijk in de spiegel en doe aan zelfreflectie dan gaat u het begrijpen. Hoe bizar is dat de regeringspartij VHP de verkiezing won met de lege beloftes dat drommen buitenlandse investeerders klaarstaan en dat er miljarden euro diasporakapitaal klaar staat voor Suriname en dat het buitenland Suriname gaat “redden”. Diezelfde partij vindt nu ineens datzelfde buitenland inclusief de diaspora dat ze hun “smoel moeten houden” omdat dat buitenland nu “iets” vindt van de foute handelingen in Suriname. Hoe hypocriet is die partij en de leider dan? Het wordt gekker met drommen hypocriete valse nationalisten die achter deze hypocrisie gaan staan in plaats van dat ze die regering ter verantwoording roepen om iets te doen aan de reeds bekende internationale lijsten. Neen, dat doen ze niet. Te lui, laf en vals. Lekker makkelijk zo. Gekke Henkie Denken de hypocriete valse nationalisten dat het buitenland gekke Henkie is? Dus het buitenland moet wel met hun geld komen en oh wat is het dan gezellig dat er valuta (!) binnenstroomt en oh buitenland welkom met uw dollar en euro. Dat buitenland wordt dan in alle “standen” bedonderd, zie lijstje van internationale overzichten, en het buitenland moet dan als een gekke Henkie in een hoek zitten als een huilende jantje en toekijken, totdat Suriname al hun geld verbrast heeft om vervolgens als paria het land uit gedonderd te worden. Is het vreemd dat gekke Henkie dan er iets van Suriname en Surinamers gaat vinden? Volgens de hypocriete valse nationalisten mag gekke Henkie er niks van vinden en zeker niks over melden want niemand mag hun land bespreken. Bij sommigen komen zelfs de koloniale trauma beelden in hun hoofd op. Niemand mag hun land bespreken? Wel leef dan naar de standaarden van respect, eer, fatsoen en integriteit. Nee, dat wil men niet, want dat kost energie en wij benne liever lui dan moe, wij benne liever laf dan integer, wij benne liever njang maker dan integer. De hypocriete valse nationalisten hebben een houding van “wij doen het op onze manier, op onze Surinaamse manier, laat ons”. Wel doewet dan noh, redt het land dan. Inkijk gedachte oud-ambassadeur over buitenland Bizar was de inkijk in de gedachte van een oud-ambassadeur deze week die vond dat het buitenland niet moet bemoeien met Suriname. De oud-ambassadeur maakte ook een sneer richting Nederland met een zogenaamd subtiele tussenvraag over de stand van de formatie in Nederland met kennelijk het doel om aan te geven dat het allemaal ook niet zo goed gaat in Nederland. Wat deze oud-ambassadeur, en ik vrees dat zij niet alleen is, maar meer aanhang heeft in dit denken, het niet kan begrijpen is dat het in Nederland na 3 maanden nog niet geformeerd is, juist omdat er in Nederland ook politici zijn die iets meer principe hebben, een woord kennelijk dat niet zoveel voorkomt in het woordenboek van die hypocriete nationalisten. Het bizarre in de gedachte van deze oud-ambassadeur is dat ze het buitenland buiten wil houden. Het “bestaansrecht” van een ambassadeur is buitenland. Deze oud-ambassadeur heeft jaren Suriname vertegenwoordigt en dus was daarmee vertegenwoordiger van die Suriname van de lijstjes van internationale overzichten en dus vertegenwoordiger was van alles wat corrupt is. Ook was die oud-ambassadeur in het buitenland om alle soorten relaties met het buitenland te koesteren. En dus lekker relaties aan gaan met elkaar, maar dat buitenland mag zich nergens mee bemoeien? Dat buitenland moet donaties doen, grants geven, business brengen, maar dat buitenland mag niet bemoeien? Wie is dan gekke Henkie? Is dit dan het niveau van denken? Deze oud-ambassadeur en andere hypocriete valse nationalisten struinen graag alle recepties en feestpartijen van corps diplomatique in Suriname, ze koketteren met de contacten die ze hebben met de buitenlandse vertegenwoordiging in Suriname, maar zodra er iemand uit het buitenland iets opmerkt over wat al bekend is onder andere uit de lijstjes en overzichten dan reageren ze als door een Braziliaanse bij gestoken. Advies of suggestie Samengevat, mijn oproep aan die hypocriete valse nationalisten: 1. Don’t shoot the messenger, kijk naar het bericht (message) 2. Leef als land en burger naar de standaarden van eer, fatsoen, integriteit en eerlijkheid dan zal niemand u en uw land bespreken 3. U leeft niet op een eiland, u heeft het buitenland nodig dus begin eraan te wennen dat er een buitenland is dat niet kan en wil conformeren aan dat “we egi sranan njang sani” Tenslotte, als u na het lezen hiervan boos bent op mij, dan zou ik zeggen bespaar uw energie en bespaar mij uw tirade en stop die energie in het verbeteren van uw land. Ga naar uw president, ga naar uw regering en maak er een issue van de vele lijstjes en overzichten. Kijk niet weg. Doe er wat aan. Leef naar standaarden van fatsoen, integriteit en eerlijkheid. Kijk soms in de spiegel. Doe wat aan zelfreflectie. Bezoedel uw eigen land niet. Heel veel succes alvast. Hartelijke groet, Hikmat Mahawat Khan PS. Ik ben geboren in Suriname en zeer verbonden met het lot van mijn geboorteland. Gelooft u mij niet dan zou ik zeggen zie mij dan als wat internationale analisten in het algemeen doen namelijk analyses maken van andere landen. Accepteer maar dat ik als “buitenlander” analyse maak over Suriname. Dat is wat bijvoorbeeld CNN, NOS, BBC ook doen, zij “bemoeien” ook met andere landen dan waar ze gevestigd zijn. Read the full article

[giancarlonicoli]

2 nov 2023 09:21

“QUANDO RIVEDO CERTI VIDEO MI VERGOGNO, NON SONO IO, È IL MIO GEMELLO SCEMO” – EZIO CAPUANO, IL MISTER STRACULT DEL TARANTO (CHE URLA AI GIOCATORI “IO VI SQUARTO!”), APRE LE VALVOLE: “SONO AUTOREVOLE E AUTORITARIO. GLI ORECCHINI AL CAMPO NON CI DEVONO ESSERE, LA MUSICA NELLO SPOGLIATOIO NON DEVE ESISTERE” – ALLENA DA 30 ANNI MA NON HA MAI SUPERATO IL CONFINE DELLA SERIE C: “MI CHIAMANO PER MISSIONI IMPOSSIBILI. SONO UNA SPECIE DI PRONTO SOCCORSO, SUCCEDE UN INCIDENTE, CHIAMANO ME ”– I SOLDI: “HO GUADAGNATO TANTISSIMO. LI HO BRUCIATI TUTTI, PENSO A...” – VIDEO -

Estratto dell’articolo di Paolo Tomaselli per il “Corriere della Sera”

Allena da più di 30 anni, non ha mai superato il confine della C. Eppure Ezio Capuano, tecnico del Taranto, è diventato di culto sui social per le esternazioni senza filtri.

«Lo so, ma quando rivedo certi video mi vergogno, perché quello non sono io: è il mio gemello scemo».

La tradisce la tensione?

«Purtroppo vivo il calcio pensando a chi non ha soldi per la pizza perché li spende per la partita».

A volte si commuove.

«Quando la vivi così, piangi pure, perché il calcio non è altro che l’essenza di emozioni. È l’attesa della gioia, come il Sabato del villaggio di Leopardi: quando la gioia si concretizza, poi non esiste più».

Con i calciatori com’è?

«Un allenatore deve essere come un padre e far crescere i giocatori: i miei figli li baciavo mentre dormivano, ma di giorno gli davo torto».

Le minacce di allenamenti all’alba sono rimaste tali?

«Sì. Sono autorevole e autoritario, ma niente follie».

In spogliatoio la democrazia non funziona?

«L’allenatore è un totem: devi essere seguito e per riuscirci devi essere meritocratico, onesto nelle scelte. Ma non tutti sono diligenti».

Cosa la fa arrabbiare?

«Gli orecchini al campo non ci devono essere, la musica nello spogliatoio non deve esistere. Un calciatore mi fa arrabbiare quando si allena male, quando non dà il meglio di se stesso e toglie la gamba in un contrasto».

Un giocatore diffuse l’audio in cui lei urlava «vi squarto» che le valse il Tapiro d’oro. Come l’ha vissuta?

«Quello che accade in uno spogliatoio non può essere riportato. Per me fu un fatto grave, fui costretto a mettere fuori il giocatore».

Zeman dice che lei non ha mai avuto grandi squadre, ma si fa sempre seguire dai giocatori. È così?

«Un allenatore deve valorizzare al meglio il materiale che ha. In uno spogliatoio devi portare dalla tua parte trenta persone, che non ti devono temere, ma rispettare e ritenere bravo. E lo devi dimostrare ogni giorno, con coerenza. Se sbagli una volta non ti seguono più».

[…]

Spesso l’hanno chiamata per le missioni impossibili.

«Per questo mi sono paragonato a Santa Rita da Cascia, protettrice dei casi disperati. Ma anche a Robin Hood. Sono una specie di pronto soccorso: succede un incidente, chiamano me. Ho fatto imprese e vissuto degli esoneri».

Anche per immoralità?

«In un Puteolana-Tricase di 21 anni fa mi fu chiesto di favorire il Tricase, vincemmo la partita e fui cacciato. La mia storia è una storia di grande professionalità e sensibilità: vivo per far felice la gente».

Qualche suo collega potrebbe risentirsi?

«Non lo so, io conosco la mia storia: non ho mai barattato una panchina importante per una categoria superiore».

Rifiutò l’Empoli in B?

«Sono un uomo d’onore e avevo un triennale col Modena. Poi sono stato l’unico tesserato che non ha preso un euro nel fallimento».

Ma non è che ha paura di allenare più in alto?

«Sono un uomo di grande coraggio: convivo con la paura, ma non mi faccio attanagliare. Purtroppo è mancato ad altri il coraggio di darmi questa possibilità. Perché poi avere a che fare con Capuano non è facile. Capuano non lo puoi gestire».

Ma chi è Ezio Capuano?

«Nell’intrinseco bisognerebbe conoscerlo. Nasco da una famiglia di cultura, anche a livello ecclesiastico, perché il fratello di mia madre è stato generale dei Domenicani.

Mio padre era professore universitario. Mio fratello è uno dei diabetologi più importanti, dirige l’azienda farmaceutica Lilly. Un altro fratello è stato manager della Menarini».

[…]  

I complimenti via social di Allegri per la salvezza del Taranto come nascono?

«Conosco un po’ tutti e con lui c’è un grande rapporto, nato quando ancora giocava».

Anche lui viene accusato di non dare spettacolo.

«L’essenza del calcio è risultato, il resto è aria fritta. Gioca bene la squadra che ha equilibrio. E un allenatore deve un essere bravo pittore: con i colori a disposizione deve fare un buon quadro. Ma nel calcio tutti possono parlare».

È vero che con Mourinho lei si definì «Mini One»?

«No, me l’hanno appioppato altri quel soprannome».

[…]

 «Mio padre non voleva che facessi questo mestiere, ma veniva a vedere le partite di nascosto. Era orgoglioso, non dava mai un cenno, anche se era illimitatamente felice».

Se non avesse allenato?

«Mi sarebbe piaciuto fare il giudice, perché avrei agito secondo principi sani, senza mai farmi influenzare».

Che rapporto ha coi soldi?

«Li ho bruciati, penso a far vivere bene la famiglia. Ho guadagnato tantissimo, senza dare mai valore al denaro».

Ma il gatto nero nella gara decisiva per il Taranto dello scorso campionato?

«Non so chi l’ha buttato, ma in quella porta abbiamo preso tre pali. La vittoria è stata portare cinquemila tifosi. Al mio arrivo erano trecento».

È il suo marchio.

«Friggo il pesce con l’acqua: mi interessa far crescere i giocatori, costruire».

Perché cita spesso il manicomio di Montelupo?

«Era vicino a Empoli e ci lavorava il suocero di Montella, che accompagnavo a Montelupo. Quando vedevo cose assurde, gli dicevo “sei da manicomio di Montelupo”. Ma uso spesso anche Alcatraz. Perché nel calcio si vede di tutto».

[scienza-magia]

Sistema pensionistico dell'INPS vicino al crack finanziario

L’INPS è il più grande schema Ponzi della storia. Ecco perché l'INPS è un gigantesco schema Ponzi e riformare il sistema previdenziale è pressappoco impossibile. Agli inizi del secolo scorso tale Carlo Ponzi partì giovane dal porto di Genova con meta il Nord America. Storia comune a quella di milioni di altri emigranti italiani. Pochi spiccioli in tasca e la voglia di rifarsi una vita. Messo piede sul suolo degli States, americanizzò il suo nome in Charles. Non avrebbe immaginato che il suo cognome avrebbe fatto la differenza, diventando in futuro sinonimo di “truffa”. Già, perché il ragazzo si fece subito una fama attirando i capitali dei risparmiatori locali, perlopiù italoamericani in una prima fase. Prospettò loro guadagni elevati e ben sopra i livelli medi di mercato. Giustificò l’alta remunerazione con la capacità di trarre elevati profitti dagli investimenti in buoni di risposta internazionale, particolari francobolli vigenti agli inizi del Novecento per le missive inviate a soggetti residenti all’estero. In breve, Ponzi promise guadagni stellari, ma ben presto si scoprì che la vicenda fosse un raggiro ai danni degli ignari risparmiatori. Questi furono allettati dai pagamenti anche con interessi del 50% in tre mesi effettuati ai primi investitori. E’ la logica sottostante ad ogni catena di Sant’Antonio. Offro rendimenti altissimi ai primi investitori con i capitali versati dagli investitori arrivati dopo. In questo modo si sparge la voce che l’investimento sia realmente sicuro e redditizio e arrivano ulteriori capitali. Senonché l’italoamericano non stava investendo alcunché, limitandosi a prelevare i fondi degli ultimi arrivati per pagare coloro che volevano riscattare la quota con annessi interessi. “Buco” pensioni si allarga Fu questo il famoso “schema Ponzi”, che valse al suo ideatore anni di galera e il rimpatrio dopo la scarcerazione in Italia. Questo meccanismo è fallace, destinato a durare fintantoché l’ammontare dei nuovi capitali supera quello dei riscatti. Quando accade il contrario, il castello di carte crolla in un attimo. Ma quello di cui vi vogliamo parlare non è la truffa di un secolo fa, replicata in tempi recenti da personaggi come Bernard Madoff sempre negli Stati Uniti fino alla crisi finanziaria mondiale del 2008. Esiste un gigantesco schema Ponzi propinato dai governi di gran parte del pianeta. In Italia, riguarda l’INPS. Lo scorso anno, l’ente di previdenza spese più di 283 miliardi di euro in pensioni, coperte per poco più di 230 miliardi dai contributi. La differenza di quasi 53 miliardi l’ha dovuto coprire lo stato, pardon i contribuenti. Più o meno va così ogni anno e, soprattutto, nei prossimi decenni andrà probabilmente molto peggio. Come funziona l’INPS? Preleva i soldi dei lavoratori per pagare gli assegni a chi attualmente si trova in pensione. A loro volta, i lavoratori di oggi saranno mantenuti in pensione dai lavoratori di domani. Questo sistema, contrariamente a quanto molti di noi si ostinano a pensare, non presuppone alcun investimento. I nostri contributi, che pure sono annualmente rivalutati in base ad un dato coefficiente fissato per legge, nei fatti non arrivano mai sui mercati finanziari neppure per un euro. Vengono subito spesi per pagare le pensioni. Il sistema va avanti fino a quando la massa dei contributi versati è almeno pari alla spesa per le pensioni. Ciò è possibile a condizione che il numero dei lavoratori resti stabile o cresca e i salari da cui prelevare i contributi crescano anch’essi. Se per ragioni socio-demografiche la popolazione attiva si riduce e la crescita dell’economia rallenta, il sistema salta. Esattamente come per qualsiasi schema Ponzi. Ed ecco rendersi obbligatori rimedi come l’allungamento dell’età pensionabile, la riduzione degli assegni futuri, l’aumento dei contributi, l’importazione di un numero crescente di immigrati, ecc. Schema Ponzi per l’INPS, impossibile uscirne

Lo schema Ponzi su cui si basa l’INPS è noto in economia come sistema a ripartizione: i contributi dei lavoratori sono ripartiti tra i pensionati. Il modello alternativo si chiama sistema a capitalizzazione. E’ privatistico, cioè funziona così: i contributi dei lavoratori sono investiti sul mercato e generano rendimenti, così che i futuri pensionati possano percepire un giorno un assegno sufficiente per vivere. Qui, non esiste alcun legame tra lavoratori e pensionati. Ciascuno paga per sé. Perché non tendere a questo sistema? Perché se all’improvviso tutti investissimo i contributi solo per il nostro futuro, come farebbe l’INPS a pagare le pensioni di oggi? Almeno una generazione tra pensionati o lavoratori soffrirebbe: o i primi non riceverebbero alcun sostentamento o i secondi dovrebbero pagare il doppio dei contributi: per sé e per i pensionati del momento. Sarebbe in ogni caso ingiusto. Uscire dal sistema a ripartizione è impossibile senza sostenere grosse perdite per lunghi anni. Proprio come lo è disinvestire da uno schema Ponzi senza che il sistema imploda. Fu la miopia dei governi nel Secondo Dopoguerra ad avere intrappolato per sempre i popoli in una logica di “solidarietà intergenerazionale” divenuta semplicemente insostenibile per ragioni di matematica. Charles Ponzi sarebbe stato orgoglioso di avere ispirato niente di meno che i modelli previdenziali pubblici di mezzo mondo. Gli stipendi sono troppo bassi per garantire una pensione futura sufficiente ai giovani lavoratori. Manca (da troppo tempo) un salario minimo in Italia. Il problema delle pensioni future in Italia si chiama salario minimo. Cosa che da noi non esiste. L’Italia, come noto, è uno dei pochi Paesi fra i 27 membri della Ue a non aver ancora adottato il salario minimo. Ne deriva che, nel sistema contributivo, a bassi livelli di retribuzione non possa corrispondere un domani una pensione dignitosa. Con l’effetto che lo Stato debba continuamente intervenire con politiche assistenziali, per sostenere il potere di acquisto di chi non arriverà a percepire una rendita sufficiente per vivere. Negli ultimi dieci anni, giusto per rendere l’idea delle cifre in ballo, la spesa pubblica per il sostegno alle prestazioni più basse è passata da 140 a 208 miliardi di euro. Costi spalmati sulla fiscalità generale, ovviamente. Pensioni: cosa non funziona A fare il punto sulla criticità del nostro sistema welfare è il presidente uscente dell’Inps Pasquale Tridico in una intervista rilasciata dal Salone Internazionale del Libro a Tornio. Secondo il numero dell’Istituto, la sostenibilità delle pensioni passa anche e soprattutto dalla necessità di garantire a chi lavora una retribuzione dignitosa al pari di quanto già avviene da anni negli altri Paesi Ue. Cioè un salario minimo garantito per legge.Mentre gli altri membri europei – dice Tridico – hanno adottato misure di salvaguardia del potere di acquisto per lavoratori e pensionati, noi siamo rimasti fermi. Anzi siamo anche andati indietro diventando il fanalino di coda del continente. E’ quindi necessario intervenire subito per garantire a ogni lavoratore almeno 9 euro all’ora di retribuzione, come indicato dalla Ue nel 2022. Cifra anche bassa, oggi, considerando l’esplosione dell’inflazione. Il sistema pensionistico a ripartizione si regge, infatti, sulla contribuzione apportata dai giovani lavoratori ai pensionati. In Italia questo sistema è, oggi, compromesso da due problemi fondamentali: il primo è il salario minimo che manca, il secondo è il deterioramento del rapporto fra lavoratori e pensionati. Abbiamo oggi 1,4 lavoratori regolari per ogni pensionato, anziché 1,6 (soglia minima) come avviene in Francia e in Germania. Gli effetti sulle pensioni Ma torniamo al salario minimo. Come noto, l’Italia è rimasta molto indietro sul livello delle retribuzioni generali. Guadagniamo il 40% in meno dei francesi e il 60% in meno dei tedeschi che, al contrario, negli ultimi 10 anni hanno saputo adeguare le retribuzioni all’inflazione reale. In compenso, però, abbiamo più di mille tipologie di contratti di lavoro, ognuno dei quali nasconde insidie di vario genere per pagare il meno possibile la manodopera. Siamo l’unico Paese in cui negli ultimi 40 anni i salari sono diminuiti in percentuale (-1,9%) anziché cresciuti. Nemmeno la Grecia o Cipro hanno saputo fare peggio di noi. E la produttività degli ultimi 10 anni è stata 9 volte più bassa della media Ue, siamo ultimi con la Grecia per tassi di occupazione e di lavoro nero. L’introduzione del salario minimo porterebbe quindi notevoli benefici ai lavoratori italiani e, di consegneza, anche alle pensioni. Come sostiene da tempo Tridico “fissare una soglia sotto la quale le retribuzioni non possono scendere aiuta a far crescere l’importo delle pensioni future dei giovani”. Salario minimo e pensioni da fame Ottenere una pensione dignitosa, pari a quella delle generazioni del secolo scorso, quindi, sarà impossibile se il livello delle retribuzioni resta basso. Tridico suggerisce al governo di introdurre al più presto il salario minimo per i lavoratori ed estinguere la piaga cronica del lavoro nero che coinvolge più di 3 milioni di persone. In futuro, solo chi avrà alle spalle una carriera piena, continuativa e un lavoro degnamente retribuito potrà percepire una pensione sufficiente a campare. Oggi è possibile individuare tale soglia in 1.000 euro al mese. Livello che, però, non può essere sostenuto all’infinito con interventi assistenziali, ma dal lavoro regolare ed equamente pagato. In sintesi, bassi livelli salariali non possono sostenere a lungo la spesa per le pensioni. Il nostro Paese – sottolinea Tridico – produce troppi pochi posti lavoro, e questo non è un problema di rigidità, o di ragazzi che non hanno voglia di lavorare, né un problema di sussidi che fanno stare sul divano. Torna a salire l’inflazione ad aprile (+8,2%), per rivalutare le pensioni nel 2024 serviranno altri 20 miliardi. Riforme addio e Quota 41 sempre più lontana. L’inflazione non si ferma e per le pensioni si mette male. L’Istat ha certificato che ad aprile la corsa dei prezzi non si è arrestata, anzi ha ripreso a salire a fronte di un potere di acquisto delle famiglie che continua ad erodersi. L’inflazione di conseguenza si è attestata al 8,2% su base annua con un dato in crescita rispetto al 7,6% del mese precedente. In questo contesto diventa quindi difficile se non impossibile attuare una riforma pensioni favorevole per i lavoratori. In altre parole, trovare una quadra per future e nuove pensioni anticipate a partire dal 2024. Ricordiamo che a fine anno scade Quota 103 e, al momento, non è in previsione alcuna proroga della misura ponte verso il ritorno integrale alle regole Fornero. Inflazione alle stelle e riforma pensioni nella palude Di fronte a questi preoccupanti dati Istat a cui non eravamo più abituati da molto tempo, diventa difficile sostenere la spesa previdenziale nei prossimi anni. Soprattutto per via del fatto che la spesa pensionistica è in tendenziale rialzo, al netto dei dati inflativi. Cosa che peserà oltre misura sul bilancio dello Stato se bisognerà intervenire sulla rivalutazione degli assegni.Per il 2023 sono stati stanziati più di 22 miliardi di euro per la perequazione automatica di oltre 16 milioni di pensioni. Pur tenendo conto dei tagli che il governo ha apportato agli adeguamenti superiori a quattro volte l’importo del trattamento minimo. Ma nel 2024, di questo passo se l’inflazione non decresce, servirà un altro intervento di finanza pubblica pari a quello del 2023. Soldi che non si sa bene dove potranno essere trovati, anche perché non è più possibile aumentare la tassazione generale. Serviranno quindi altri tagli alle prestazioni visto che la base contributiva non sarà sufficiente a coprire interamente la spesa. Col rischio – come avverte il presidente dell’Inps Pasquale Tridico – che il patrimonio netto dell’Inps vada in rosso per 92 miliardi entro i prossimi sei anni. Riforma a rischio, cosa aspettarsi nel 2024 Sicché, se il taglio delle rivalutazioni delle pensioni (perequazione automatica) previsto anche per il 2024 non dovesse bastare, serviranno altri interventi strutturali. Uno di questi è sicuramente la non conferma di Quota 103 che, come per legge, terminerà il 31 dicembre di quest’anno. A ciò si potrebbe aggiungere la soppressione di Opzione Donna che potrebbe confluire in Ape Sociale, sia per caratteristiche che per questioni economiche. Il ritorno pieno alle regole Fornero è quindi scontato. Dal 2024 le possibilità di pensionamento saranno quindi ridotte a due: pensione di vecchiaia a 67 anni o anticipata con 42 anni e 10 mesi di contributi (12 mesi in meno per le donne) a prescindere dall’età anagrafica. Resteranno in piedi le varie deroghe per i lavoratori in difficoltà e per i precoci. Mentre per Quota 41, come insiste la Lega, non ci sarebbero i presupposti per attuarla. Soprattutto dopo il flop di Quota 100 voluto proprio dal Carroccio col governo Conte I. A pesare sui conti delle pensioni sono soprattutto le rendite concesse in passato con troppo anticipo e con un sistema di calcolo (retributivo) diventato troppo oneroso per lo Stato. Sia numericamente (i pensionati sono oggi 16,1 milioni), sia quantitativamente (il costo è salito a 313 miliardi di euro nel 2021), circa il 16% del Pil. Inflazione picchia duro, Quota 41 verso il tramonto In questo contesto, Quota 41 (in pensione con 41 anni di contributi) – come detto – perde appeal. La rivalutazione delle pensioni nel 2024 sarà pesante e c’è ancora da recuperare per quest’anno uno 0,8% di differenza fra quanto già riconosciuto in via provvisoria (+7,3% di aumento) e quanto spetta in via definitiva (+8,1%). Bisognerà rivalutare circa 22 milioni di prestazioni previdenziali fra sette mesi e questo richiederà uno sforzo a bilancio straordinario. Unica soluzione, quindi, sarebbe quella di concedere in futuro la pensione anticipata con Quota 41 solo con il ricalcolo contributivo dell’assegno, come avviene per Opzione Donna. Read the full article

[esoka]

celpip certificate without exam

fake id kopen

celpip certificate without exam

buy fake green card online

echtes diplom kaufen

buy pmp certification without exam

buy celpip certificate

αγορα πτυχιου

nep id kopen

buy fake permanent resident card

comprar certificado ielt

buy fake drivers license online

fake green card

بيع شهادات دبلوم

comment acheter un vrai diplôme

jak si koupit titul

شراء جواز سفر مزور

buy pmp certification

buy celpip certificate online

get pmp certification without exam

buy driving license online

diploma falso online

ψευτικα λεφτα αγορα

kde koupit diplom

fake pmp certification

fake green card for sale

acheter un diplome

abschluss kaufen

fake drivers license for sale

fake permanent resident card

acheter un diplôme en ligne

comprare nuova identità

laurea falsa online

buy real drivers license online

certificado ielts falso

como hacer un pasaporte falso en word

fake passport websites

fake pmp certificate

gdzie kupić fałszywe pieniądze

how to get fake pmp certification

nep diploma kopen

fałszywy dyplom ukończenia studiów

buy fake green card

comprar notas falsas euro

[actuma]

Jarenlange celstraffen voor aanslagen in Twente en Gronau

In het grootschalige strafonderzoek Nauru zijn vandaag twee mannen veroordeeld tot langdurige gevangenisstraffen wegens hun betrokkenheid bij een aantal aanslagen in 2017. Het gaat om de opdrachtgever en organisator. In 2019 zijn de daadwerkelijke plegers van de aanslagen al tot langdurige gevangenisstraffen veroordeeld. De 42-jarige opdrachtgever wordt veroordeeld tot de maximale gevangenisstraf: 26 jaar en 8 maanden. Hij heeft opdrachtgegeven tot het in brandsteken van een kapper in Enschede, het neerschieten van een man in Gronau en een brandaanslag op het huis van een oudere vrouw in Almelo. De 35-jarige man wordt alleen veroordeeld voor zijn organiserende rol bij de poging tot liquidatie in Gronau. De rechtbank veroordeelt hem tot 10 jaar cel. In totaal moeten ze de slachtoffers een schadevergoeding betalen van ruim 60.000 euro. Om veiligheidsredenen zijn de zaken behandeld in de extra-beveiligde rechtbank op Schiphol.  De rechtbank noemt het zeer zorgwekkend dat de opdrachtgever de aanslagen vanuit detentie heeft kunnen organiseren. Naar het oordeel van de rechtbank is er door beiden volstrekt meedogenloos en gewetenloos gehandeld. Daarnaast leiden deze feiten vanwege het gevaarzettende, meedogenloze en gruwelijke karakter ervan tot gevoelens van onrust en onveiligheid in de samenleving en wordt de rechtsorde geschokt. De rechtbank rekent dit beide mannen zwaar aan. Aanslag kapper De kapper is bij zijn kapsalon in Enschede bespoten met een brandbare vloeistof en vervolgens in brand gestoken. De 42-jarige man verklaarde dat het plan was om de kapper zwaar te mishandelen en niet om hem te vermoorden. Toch stemde de man in toen de uitvoerder met het plan kwam om de kapper in brand te steken. Hij vond het ‘een leuk idee’. De tragiek wil dat de kapper – die de zaak net had overgenomen - niet het beoogde doelwit was, maar door een ongelukkige samenloop van omstandigheden wel slachtoffer is geworden. Hij heeft ernstige brandwonden opgelopen.  Liquidatiepoging Gronau Op 24 mei 2017 werd een man naar zijn huis gevolgd en daar bij het uitstappen meermalen van achteren beschoten door een gemaskerde man. De operatie had alle kenmerken van een liquidatie: er werd een gestolen auto met valse nummerplaten gebruikt en het slachtoffer was langdurig met peilzenders gevolgd. De auto is later uitgebrand teruggevonden. Beide mannen zijn veroordeeld voor hun organiserende rol bij deze aanslag. Brandstichting Palestrinastraat De 42-jarige gaf vanuit detentie in Duitsland de opdracht om brand te stichten in een rijtjeshuis in Almelo en zoveel mogelijk schade aan te richten. De bewoonster, de moeder van twee broers met wie de 42-jarige man een financieel conflict mee had, werd wakker en wist zich ternauwernood te redden. De uitslaande brand leidde tot grote schade en nachtelijke ontruiming van de buurpanden.  Vrijspraak beschietingen loungeclub en woning Enschede De rechtbank spreekt beide mannen vrij van betrokkenheid bij de beschietingen van een loungeclub in Enschede en de woning aan de Benkoelenstraat in Enschede. De rechtbank komt op grond van de  feiten tot het oordeel dat de 35-jarige man bewijsbaar en deels strafbare (vuurwapenbezit, heling gestolen auto) handelingen heeft verricht die in verband kunnen worden gebracht met de hem ten laste gelegde feiten. Maar dat hij wetenschap had van, laat staan opzet op, de aanslagen kan op grond van de bewijsmiddelen niet worden vastgesteld. Ook de 42-jarige man wordt vrijgesproken van deze aanslagen vanwege onvoldoende wettig en overtuigend bewijs.  Read the full article

[peterpijls1965]

Met modder gooien en andere juice

Een kleine week geleden kreeg ik bezoek aan huis van twee overheidsdienaren. Ze kwamen me waarschuwen. De ambtenaren hadden een klacht over me ontvangen. Bij herhaling zou de kwestie aan het Openbaar Ministerie worden voorgelegd.

Ik had er niet van terug. Ten eerste was de klacht nergens op gebaseerd, en dus ongegrond. Ik had me namelijk aantoonbaar niet schuldig gemaakt aan het serieuze strafbare feit waarvan ik voorzichtig beschuldigd werd. Volgens mij was er juist sprake van smaad, want de ambtenaren moesten mij een gelogen aanklacht komen overbrengen die mijn goede naam aantast.

Toen ik de twee overheidsdienaren van repliek diende, en ze rustig poogde uit te leggen dat de beschuldiging nergens op sloeg, werden ze een beetje onrustig. Een van de twee deed ferm een stap naar voren. Nu al wat minder overtuigend maar wel met iets hardere stem herhaalde hij nog eens wat hij daarnet ook voor het voetlicht probeerde te brengen, namelijk de beschuldiging aan mijn adres van een strafbaar feit. Ik keek de andere functionaris eens aan. De blik die ze me toewierp drukte mogelijk enige gene uit. Dat kon ik me voorstellen.

Gelukkig leven we in een democratische rechtsstaat waar je onschuldig bent tot het tegendeel bewezen is. En onschuldig ben ik. Concreet kan me voor de voeten worden geworpen dat ik de afgelopen jaren wel eens een vriendelijke mail verstuurde, of een connectieverzoek deed op de social media, maar daar bleef het in deze casus bij. Geen strafbare feiten, dat is wel duidelijk.

Nou zijn het vreemde tijden. De juice, de laster, de roddel en de smaad vliegen de mens als aardkluiten om de oren. Ik bezie het met bovengemiddelde belangstelling. De 23 jaar dat ik in de journalistiek werkte, leerde ik hoe makkelijk en verleidelijk het kan zijn om iemands goede naam te slopen met leugens en roddels.

Gelukkig voor mij wordt smaad streng bestraft in de rechtszaal: maximaal zes maanden gevangenis, of 7.800 euro boete. Straffen waar zelfs Juice-queen Yvonne Coldeweijer voor terugdeinst.

Onze prachtige wetten en Grondwet beschermen mij gelukkig tegen smaad en laster, zeker als er geen enkel ondersteunend juridisch bewijs is, afgezien van de gebruikelijke valse verklaringen en zwaar overdreven incidentjes, die misschien wel een directe link hadden met mijn psychische kwetsbaarheden.

Brad Pitt won van Amber Heard, de uitzinnig liegende borderliner. Ik zal winnen van op roddels, afgunst en frustratie gebaseerde fakebeschuldigingen.

Fijne voortzetting. De jury beraadt zich.

[giramenti]

"Scomparsi: La fame segreta dei flutti", il mio racconto noir ambientato nel Delta

“Scomparsi: La fame segreta dei flutti”, il mio racconto noir ambientato nel Delta

Ho pubblicato su Amazon il racconto che mi valse la seconda finale al Gran Giallo Città di Cattolica, nel 2010. Se siete curiosi di leggerlo, lo trovate QUI. Gratuito per i lettori abbonati a Kindle Unlimited, meno di un euro per tutti gli altri. Buona lettura!

[reneleijen]

Opgelicht na vinden woning op Facebook

In Amsterdam zijn in februari 2024 vijf woningzoekenden opgelicht. Ze vonden de (zelfde) woning via een online advertentie op facebook en bekeken die woning ook. Ze betaalden achthonderd euro borg maar kregen vervolgens een valse sleutel. De politie is een onderzoek gestart. Een van de slachtoffers had een foto van de verdachte kunnen maken, dat beeld is door de politie verspreid. De kans bestaat…

[kikotapasando]

OM eist 28 maanden cel en 1,25 miljoen euro boete wegens BTW-fraude in de autosector

OM eist 28 maanden cel en 1,25 miljoen euro boete wegens BTW-fraude in de autosector Nieuwsbericht | 02-07-2024 | 10:35 Gisteren en vandaag staan een autobedrijf uit Apeldoorn en de twee feitelijk leidinggevenden voor de rechtbank Amsterdam. Zij worden verdacht van grootschalige BTW-fraude middels het opzettelijk indienen van onjuiste aangiftes omzetbelasting en het opmaken van valse facturen.…

[guyjonson12]

KOOP 100% NIET-DETECTEERBARE VERVALSTE VALUTA, KOOP VERVALSTE BANKBILJETTEN WhatsApp: +33752980369

Wij zijn de beste en unieke producent van HOGE KWALITEIT Niet op te sporen! valse bankbiljetten. Met meer dan een miljard van onze producten in omloop rond de wereld. We bieden alleen originele vervalsingen van hoge kwaliteit aan valuta OPMERKINGEN. Wij verzenden wereldwijd. We drukken en verkopen ook Grade A bankbiljetten van meer dan 52 valuta's in de wereld. Hier is je kans om miljonair zijn. Ons geld wordt perfect gereproduceerd, niet te onderscheiden voor het oog en om aan te raken. Wij verzenden in verschillende maten, verpakt en verborgen. Al onze aantekeningen bevatten alle hologrammen en watermerken en slaagt voor de lichtdetectortest. Wij bezorgen het geld direct bij u thuis zonder tussenkomst van de douane. we hebben een enorme hoeveelheid klaar in voorraad. EURO, DOLLARS EN PONDEN

[garrandia]

🎸☺️

Lucifer's Dance C (Bleach OST)

Euro Nerv (Evangelion 3.0+1.0 OST)

Valse HOT (Magi OST)

Never Wanna Know (Night Version) (MØ)

Big In Japan (Alex Midi)

[saulsplace]

De stagnatie van Nederland: deel 1

Nederland stagneert op veel fronten. Logistiek zijn er de blokkades door vissers, truckers en boeren. Die worden veroorzaakt door volstrekt onhaalbare en onrealistische eisen op het vlak van stikstofuitstoot. Ook zijn er de personeelstekorten in het openbaar vervoer. De NS schrapt nogmaals treinreizen door gebrek aan conducteurs. Dat zal te maken hebben met de overlast die conducteurs aantreffen tijdens hun werk. Dat hangt weer samen met de immigratie uit premoderne culturen en de algehele normvervaging van de Nederlandse maatschappij. Tegelijkertijd willen de VVD en het kabinet, het rekeningrijden invoeren: met als doel dat “steeds meer mensen hun auto opgeven zodat ze op andere manieren reizen (het OV).” Het OV, echter, kan dit pertinent niet aan.

Met Nederland ging het te lang, te goed. Een decadente leider als Mark Rutte kon een bestuurlijke klasse om zich heen installeren die totaal losstaat van de alledaagse werkelijkheid. In mijn boek Wees Afgrondelijk (2022) omschrijf ik hen als ‘de tien procent klankborders’. Als zij een slechte krantenkop uit de media kunnen houden, doen zij het goed – meer zit er niet achter. Rutte’s loopbaan is gebouwd op valse beloftes maken (waar blijft mijn duizend euro?) en liegen, om daarna ongemeende excuses te maken en op dezelfde weg door te gaan. Deze man werd ooit gekozen op de belofte van een kleinere overheid. Daarna werkte hij jarenlang aan het transformeren van de VVD als klassiek liberale partij, tot de zoveelste “de overheid is een grote geluksmachine” partij. Onder zijn leiding wordt Nederland wat de dichter Jan Bennink omschrijft:

“Een verloren land Van Foodhubs en Kolchozen van vlees dat uit soja wordt geprint door robots en mannen in witte pakken. Van velden vol turbines en plastic. Vol distributiecentra en wegen waar iedereen wiens app op groen staat om te reizen, dociel hetzelfde tempo rijdt.”

Ook wat betreft de publieke opinie, de openbare discussie en de vrijheid van debat, is Nederland vastgelopen. Zo blijkt wel uit de extreme reactie van deugprofessor Wim Voermans op de vers gepromoveerde rechtse doctor Raisa Blommestijn. Hij noemde haar een “schandvlek” en beweerde aantoonbaar valselijk dat zij zou zijn “ontslagen”, omdat hij haar overtuigingen niet pruimt.

Tekenend voor deze toestand is de UvA-medewerkster Suzan te Pas. Zij ruide de politie op tegen de boeren – “paar keer schieten op de knieën” – en vergeleek hen met IS-terroristen. Dit kon zover komen doordat extreemlinks niet anders gewend is dan rugwinden vanuit alle instituties, wat de onderzoekers Meindert Fenema en Frank Buijs al in 1998 (!) concludeerden. Dat kweekt een ‘wie doet me wat’ mentaliteit. Zo zijn we terug bij het begin: enkel demonstraties en blokkades kunnen de regenten terug in hun hok krijgen.

Gaan we dus naar de kern, dan beloofde Rutte ons decennia geleden een liberaal Nederland – een land van openheid en ondernemingslust. Een land waarin de overheid zich terughoudend opstelt en de scheppende krachten alle ruimte krijgen. Hij deed het tegengestelde – de overheid sijpelt onze privélevens binnen en probeert de maatschappij met geweld opnieuw te structureren. Zie het ontwrichten van de agrarische sector, zie de verplichte QR codes en het vermalen van gezinnen in de Toeslagenaffaire. Zie de woningcrisis: het gevolg van een dodelijke combinatie van ongeremde immigratie, een tekort aan praktische vakmensen en bouwbeperkingen voor woningen wegens activistische stikstofrechters. Investeringsmaatschappijen kopen woningen op om mee te woekeren — grootkapitaal zonder wortels of binding. Nederland zit op slot en sterft.

Nederland werd een maatschappij die niet meer met tragiek kan omgaan, en daar tegelijkertijd totaal hypocriet over is. De helft van de banen in dit land bestaat intussen uit compliance baantjes. Om de veiligheid te controleren, zijn mensen bezig om protocollen na te lopen – iedereen op de werkvloer heeft inmiddels een full time controleur op zijn nek. Deze compliance baantjes remmen alle spontane creativiteit: het scheppend vermogen verdwijnt uit de samenleving.

Neem je Nederland zestig jaar geleden, dan wist de heersende klasse, de bestuurders en politiek vertegenwoordigers, nog hoe het werkelijk zat. De werkende mensen, de middenstanders, waren de eigenlijke kracht van het land. Zij zorgden dat er brood op de plank kwam en maakten de welvaart. De politiek moest hen vooral niet voor de voeten lopen. De heersers en de werkers wisten dit van elkaar, en onder deze status quo kon de BV Nederland succesvol blijven. Maar vandaag de dag is de bestuurlijke klasse gaan geloven dat zijzelf het scheppende element zijn!

Dit wordt hen ingeprent op de Davos bijeenkomsten en in de boeken van Klaus Schwab. Pure zelfoverschatting van ambtenaren en technocraten, die een perfecte wereld scheppen die uitsluitend in modellen bestaat. Zij denken werkelijk dat zij scheppend zijn – zij zien de boeren als archaïsch relict, een soort blinde darm die niet meer past bij Nederland als doorgeëvolueerde kosmopolitische stadstaat.

Dit denkbeeld sluit aan bij het project Tristate City, waarin Amsterdam, Brussel en Keulen tot één stadstaat worden gesmeed die makkelijker te vinden is voor de Aziatische gigacorporaties van de toekomst. Peter Savelberg, de initiatiefnemer van Tristate City, ziet “Nederland samen met Vlaanderen en het Roergebied als één grote groene delta-metropool”. Het laat zich raden of hiermee dan ook de logistieke problemen zijn opgelost, en welke toekomst deze “grote groene wereldmetropool” kent voor de agrarische sector.

Inmiddels moeten de boeren operatief worden verwijderd en daarbij is het stikstofactivisme het werktuig van de elites. In Vlaanderen moet de abdij van Averbode stoppen vanwege het totalitaire stikstofbeleid. Een stuk cultuurgoed met diepe wortels in de middeleeuwen, de laatste ambacht van de Norbertijnse monniken wordt kapotgemaakt. We zouden denken dat de COVID19 pandemie en de oorlog in Oekraïne, ons leren hoe belangrijk het is om zelfvoorzienend te zijn – hoe snel grenzen kunnen worden gesloten, met bijkomende problemen in bevoorradingsketens. Maar neen, die les wordt niet getrokken: onze binnenlandse voedselzekerheid moet kapot.

Hoe zie ik mijn eigen rol in dit alles? Die rol is als volgt. Over vijftig jaar begint Wu Xinfei aan zijn promotieonderzoek op de universiteit van Peking. Zijn onderzoeksonderwerp is de val van Europa. Hij klopt aan bij zijn professor, want hij heeft een vraag. “Professor”, zo vraagt hij, “Ik verdiep mij nu in de geschiedenis van Europa, maar ik snap het nog niet. Ik zie een opeenvolging van ontwikkelingen. De Renaissance, de ontdekkingsreizen en het handelskapitalisme, dan de Verlichting, de Industriële Revolutie en het Wirtschaftswunder. En dan ineens, in 2022, bestaat het straatbeeld van Europa uit hoofddoeken, transgenders en Afrikaanse immigranten. Het middenstandskapitalisme is vervangen door gesubsidieerde en bureaucratische bedrijven. Al hun welvaart offeren ze op aan verstikkende klimaatregels waar de rest van de wereld maling aan heeft. Hoe kan dat?” “Wel”, zegt de professor kalm en vastbesloten. “Dan moet je tóch de tijd nemen om de boeken van doctor Sid Lukkassen te lezen. Die heeft deze overgang van binnenuit zorgvuldig geanalyseerd. Doe dat maar, anders kom je er niet uit – dan is het promotieonderzoek tot mislukken gedoemd.”

Het is gewoon echt triest allemaal, de volgende keer meer, want er valt nog veel over te vertellen.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen – Sid ondersteunen via BackMe blijft ook belangrijk en welkom. Veel dank!