#reisorganisatie

[salernoah]

Maandag | 13-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 1

Vandaag had ik mijn eerste schooldag. Ik moest om 8:30 aanwezig zijn in het gebouw van Accademia Italiana, Via Roma. Vanaf mijn appartement is het zo’n zeventien minuten lopen, een route die bergafwaarts voert. Bij aankomst moest ik een schriftelijke toets maken, een dubbelzijdig A4’tje. De reisorganisatie in Nederland had laten weten dat er ook een mondeling examen zou worden afgenomen, maar dit is uiteindelijk niet gebeurd.

Na het maken van mijn toetsje, wachtte ik in het klaslokaal tot de andere studenten binnendruppelden. Het lokaal was voorzien van een digitaal schoolbord (hypermodern) en een tafel waaraan we met z’n allen moesten zitten, waardoor we weinig werkruimte hadden (enigszins pover, vond ik). De les begon om 9:00 en duurde tot 13:00. Mijn klasgenoten waren – helaas – allemaal niet mijn soort mensen: een handjevol senioren, waarvan een Nederlandse vrouw genaamd José (wat Jose, maar dan op z’n Spaans, werd), een paar Duitsers en een Braziliaanse vrouw; drie Japanners, waarvan een die amper iets begreep van de les en waarvan een ander (die tevens naast me zat) last had (en daardoor ik dus ook) van een zeer slechte adem; en als laatst een oerdegelijke (Germaanse?) meid van rond mijn leeftijd. Al met al zeer teleurstellend. Nog teleurstellender was het tempo waarop we door de les sukkelden. Ik ben blij dat ik thuis in Den Haag een privécursus Italiaans heb gevolgd, want die basiskennis helpt me toch wel veel op weg. Daardoor lag het tempo vandaag in de klas te laag voor mij. Niet dat ik alles foutloos maakte, maar ik had geen tien minuten nodig voor het bedenken van twee zinnen, in tegenstelling tot mijn klasgenoten. De lerares heeft me echter verteld dat ze tijdens de pauze overleg zou plegen om te bepalen of ik wellicht naar een hogere klas mag.

Tijdens de pauze ben ik het schoolgebouw ontsnapt en heb ik voor €1 een vierkanten focaccia bij een bakkertje gekocht. Het was superzonnig weer vandaag en aangenaam warm. Achter onze school ligt de zee, met aan de rechterzijde bergen op de achtergrond en aan de linkerzijde de haven van Salerno.

Na school heb ik een beetje door de straten geslenterd, niet goed wetende wat te doen. Ik ben daarom maar door het centrum gelopen, wat erg klein bleek te zijn. In gedachten begon ik mijn brief aan Cypress te schrijven, met daarin mijn bevindingen van Salerno. Hieruit is het idee voor een blog ontstaan. Zo ben ik erachter gekomen dat Salerno me erg aan Spanje doet denken, al lopen de mensen hier gelukkig niet zo sloom als de Spanjolen (groot irritatiepuntje van mij); Salerno is helemaal niet zo toeristisch en ik ben pas een winkeltje met ansichtkaarten tegengekomen, en pas een McDonalds en een Burger King. Daarnaast is het verkeer in Salerno chaotisch, maar minder eng dan in Napels; je moet gewoon een gaatje vinden en oversteken, de mensen hier stoppen wel.

Bij een barretje heb ik voor €1,80 een caffè con latte gedronken. Het barretje bevond zich naast een groenteboer bij wie de knoflookbollen aan een sliert naar beneden hingen. Daarna ben ik terug naar huis gelopen.

Mijn weg terug is makkelijk te vinden. Ik hoef alleen maar omhoog te lopen en het grote Stadio Donato Vestuti te vinden en vanaf daar weet ik de weg. Mijn flat ligt in een rustige wijk met veel omringende, armetierige flats. Het is geen bijzonder gezellige wijk, maar het is er wel veilig. Ik heb me tot nu toe nergens onveilig gevoeld op straat, overal is veel straatverlichting.

Mijn kamer is werkelijk luxueuzer dan ik ooit had gedacht, het heeft meer weg van een hotelkamer dan van een studentencomplex. Ik heb een ruime kamer met een tweepersoonsbed, een tv waarop ik al mijn favoriete series in het Italiaans heb kunnen kijken (I Simpson, CSI en Criminal Minds), een bureau en een eigen badkamer met een fijne douche. Ik heb een superruim balkon met twee deuren die naar mijn kamer leiden. De keuken deel ik momenteel met een vrouw uit Tsjechië die amper thuis is en wier naam ik steeds vergeet.

Vanmiddag heb ik huiswerk gemaakt en een beetje gestudeerd. Omdat ik weinig werkwoorden ken, kan ik me nog niet goed uitdrukken in het Italiaans. Daar moet gauw verandering in komen, wil ik meer kunnen oefenen met spreken. Ook heb ik mijn ticket voor de ferry naar Positano gekocht voor aankomende zaterdag. Vorige zomer las ik het boek An Italian Summer gelezen, dat zich afspeelde in Positano en aan de Amalfi kust. Prachtige gekleurde huisjes en mooie stranden. Ik kijk ernaar uit. Mijn bezoek aan Amalfi bewaar ik voor volgend weekend.

De taalschool biedt ook culturele uitstapjes aan. Vandaag ontving ik het programma voor deze maand en zag ik al een aantal activiteiten die me aanspraken, zoals een rondleiding in Vietri sul Mare (steenworp afstand), een rondleiding door Salerno (elke maandag; ik doe volgende week mee), een seminario waarbij we de Italiaanse handgebaren uitgelegd krijgen, een bezoek aan een limoncellobedrijf (inclusief degustazione), en zo is er nog veel meer. Genoeg te doen dus. Als ik sportiever was geweest en de juiste schoenen had gehad, was ik ook nog mee gegaan op trektocht in de natuur.

’s Avonds heb ik pasta pesto gekookt (lees: spaghetti gekookt en een potje pesto gekocht) en ben ik na mijn avondmaal eropuit gegaan. Ik ben naar de lungomare (waterkant) gegaan en heb foto’s genomen van de bergen en de feeërieke lucht. Buiten was het aangenaam lauw, niet te warm, maar ook zeker niet te koud. In de korte tijd dat ik in stilte het uitzicht bewonderde, werd ik zeker driemaal geprikt door een mug. Toen besloot ik dat het wel welletjes was en heb ik een andere route terug naar huis genomen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

En dan nog even over mijn reis gisteren: ik was ruim op tijd op Schiphol aangekomen. Eigenlijk onnodig vroeg, want ik vloog door de check-in en de douane heen. Nog nooit zo snel ben ik door het poortje gelopen, waarna ik erachter kwam dat er geen weg terug was en ik voorbij de Appie To Go was gelopen en nu alleen nog maar keuze had uit zielige dure salades, een bruine boterham met kaas voor maar liefst €6,50 of Italiaans eten (maar ja, dat kon ik beter in Italië eten, of niet soms?). Ik zat vast in de Departures 3 hal/hel en vertikte het om zulk duur eten te moeten kopen. Ik had slechts vier proteïnerepen op zak. Na lang wachten vertrokken we. Ik kon niet wachten totdat we stabiel waren, zodat ik mijn slaap kon inhalen. Ik was die dag veel te vroeg wakker geworden en had niet meer in slaap kunnen vallen. Gelukkig kon ik slapen tijdens de vlucht, al werd ik zo nu en dan toch wakker (wat me normaal nooit overkomt).

Om 18:00 landden we in Napels. Het voelde alsof ik al een hele week achter de rug had, maar op het vliegveld in Napels verliep alles snel en vertrok ik al gauw. Ik moest de bus vanaf het vliegveld naar het treinstation nemen, waar ik een treinkaartje naar Salerno zou kopen. Het treinstation in Napels was heel druk en chaotisch. Veel automaten deden het niet en overal stonden rijen. Net zoals in Spanje koop je hier een kaartje met een aangewezen zitplaats. De trein was best luxe. Ik kon even op adem komen.

Het treinstation in Salerno was net zo zielig als het station in Alcala de Henares in Spanje. Vanaf het station moest ik nog twintig minuten naar het appartement lopen. Mijn rugzak was zwaar (zeventien kilo) en mijn tote bag met daarin mijn laptop en zware analoge camera was superonhandig om te tillen. Ik heb gelijk gedoucht toen ik aankwam en daarna boodschappen gedaan (dan merk je pas hoe zuinig je bent). ’s Avonds at ik, met nog steeds niet veel meer in mijn maag dan mijn ontbijt en twee mueslirepen, uit pure trek – en bij gebrek aan vegetarische gerechten – een teleurstellend stukje zalm in een bijzonder typisch restaurantje waar er om 22:00 nog een familie met twee jongen kinderen doodleuk ging eten.

Ik heb zeer goed geslapen die nacht.

[tacticalsmm]

Marketingstrategie voor reisorganisaties

Je hebt vast een duidelijk  beeld van je doelgroep  .  Hoogstwaarschijnlijk zijn uw potentiële klanten geïnteresseerd in toerisme en leren ze nieuwe, interessante en mooie dingen.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Reisorganisatie FTI failliet: Belangrijke tips voor getroffen reizigers https://www.indegazette.be/reisorganisatie-fti-failliet-belangrijke-tips-voor-getroffen-reizigers/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[rotterdamvanalles]

Drukte van gedupeerde reizigers bij kantoor van Fiesta Tours aan het Zwaanshals, juli 1964.

Vanaf de tweede helft van de jaren ’50 maakt de toerisme- en recreatiesector een stormachtige groei door. Nederlanders krijgen steeds meer te besteden en gebruiken die financiële ruimte om vaker op pad te gaan. Ze willen ook verder van huis: naast het aloude kamperen en de vakantie per trein of touringcar, raakt de vliegvakantie in zwang. Vooral vliegreizen naar Spanje blijken populair.

Met de toenemende reislust, neemt ook het aantal reisbureaus flink toe. Halverwege de jaren ’60 zijn er al enkele honderden. Die zijn echter niet allemaal even solide, zo blijkt wat in de pers de Fiësta-affaire gaat heten.

Spil in deze zaak is Fiësta Tours aan het Zwaanshals in Rotterdam. Dit bedrijf biedt vakantiereizen aan naar Barcelona en Palma op Majorca. Eigenaar van Fiësta is een 31-jarige Rotterdammer die al een tijdje in Londen woont en daar eveneens een reisbureau heeft. Als hij zijn Londense onderneming begin juli 1964 verkoopt, gaat het mis. Er ontstaat een conflict over de oude schulden van het Engelse bedrijf, waarin Fiësta Tours al snel wordt meegezogen.

Midden in het vakantieseizoen wordt duidelijk hoe ernstig de problemen zijn: in Spanje staan honderden Britse en Nederlandse reizigers voor een dichte hoteldeur omdat de rekeningen niet zijn betaald. Zo’n 50 Fiësta-klanten halen hun vakantiebestemming zelfs niet eens, aangezien hun vliegtuig niet verder gaat dan Parijs. Klanten die nog een reis voor de boeg hebben en zich ongerust melden bij het Zwaanshals treffen daar een leeg kantoor.

In Groot-Brittannië leidt de Fiësta-affaire tot nieuwe wetgeving, in Nederland niet. Wel wordt in 1966 de Algemene Nederlandse Vereniging van Reisbureaus opgericht. Deze organisatie richt zich onder meer op het verhogen van de kwaliteit van de reisbranche. In 1971 roept de ANVR een garantiefonds in het leven waar vakantiegangers een beroep op kunnen doen als hun reisorganisatie in financiële problemen komt.

Foto: Drukte van gedupeerde reizigers bij kantoor van Fiesta Tours aan het Zwaanshals, juli 1964.

Foto; Ary Groeneveld. StadsArchief Rotterdam

2021

[reis360nl]

Balkan trail zonder gids lopen, het kan prima!

En weet je wat het beste van dit alles is? Je hebt geen dure gidsen nodig om deze epische reis te maken. Deze reisgids biedt je alles wat je nodig hebt voor een avontuurlijke verkenning op jouw eigen tempo. Wil je het programma voor 8 dagen, een lijst met de meest bijzondere overnachtingen en alle GPX-bestanden zodat je nooit zal verdwalen ontvangen?

[etrigit]

5 redenen waarom SEO belangrijk is voor de reisindustrie

SEO (Search Engine Optimization) is van cruciaal belang geworden voor bedrijven in de reisbranche in steden als Maastricht om online gevonden te worden. Nu steeds meer mensen reizen onderzoeken en boeken via zoekmachines als Google, is het belangrijk voor reisorganisaties om hun websites en online aanwezigheid te optimaliseren voor zoekmachines. Hier zijn 5 belangrijke redenen waarom SEO zo belangrijk is voor de reisindustrie.

Mensen doen online onderzoek naar reizen

Bijna alle reisplanning en onderzoek begint nu met een online zoekopdracht. Mensen zoeken naar reisideeën, bestemmingen, hotels, dingen om te doen, restaurantaanbevelingen en meer. Als uw bedrijf niet is geoptimaliseerd en niet goed scoort in de zoekresultaten voor relevante zoekwoorden, zullen potentiële klanten u niet vinden. SEO zorgt ervoor dat uw Maastrichtse reisbedrijfsvermeldingen en webpagina's bovenaan de zoekresultaten verschijnen, zodat mensen u gemakkelijk kunnen ontdekken tijdens hun online onderzoek.

Online beoordelingen beïnvloeden reisbeslissingen

Online beoordelingen op sites als Google en TripAdvisor zijn van groot belang voor potentiële reizigers. Positieve beoordelingen vergroten de geloofwaardigheid en het vertrouwen bij klanten. SEO kan ervoor zorgen dat meer mensen beoordelingen vinden en achterlaten voor uw reisbedrijf in Maastricht, waardoor in de loop van de tijd een online reputatie wordt opgebouwd. Het genereren van recensies zou onderdeel moeten zijn van elke reismarketingstrategie in Maastricht.

Online vergelijken gaat moeiteloos

Mensen vergelijken nu gemakkelijk reisopties door te zoeken. Ze kunnen met slechts een paar klikken prijzen, voorzieningen, beoordelingen en foto's van meerdere bestemmingen, hotels en activiteiten vinden. SEO zorgt ervoor dat uw Maastrichtse vermeldingen en website opgemerkt worden in deze zoekresultaten, zodat klanten u als een optie zullen beschouwen. Zonder goede rankings kunnen potentiële boekingen verloren gaan omdat klanten concurrerende bedrijven kiezen die ze via de zoekfunctie hebben gevonden.

Mobiele zoekopdrachten nemen explosief toe

Er worden nu meer zoekopdrachten uitgevoerd op smartphones dan op desktops. SEO voor mobiele responsiviteit en mogelijkheden is essentieel voor de reisindustrie. Uw website moet worden geoptimaliseerd om gemakkelijk navigeerbaar, leesbaar en boekbaar te zijn op mobiel. U wilt dat de ervaring naadloos is, of klanten nu zoeken en boeken vanaf hun laptop of telefoon. Reis marketing Maastricht vereist targeting van zowel mobiele als desktopgebruikers.

Toekomstige kansen komen van klanten uit het verleden

Klanten die bij uw Maastrichtse reisorganisatie boeken, kunnen levenslange terugkerende klanten worden en ook toekomstige generaties van hun families erbij betrekken. SEO zorgt ervoor dat deze tevreden klanten u gemakkelijker online kunnen vinden voor terugkerende bezoeken via zoekopdrachten op naam, locatie en trefwoorden. Het verlengt de levensduur en waarde van elke klant, verder dan alleen hun eerste boeking. Goed SEO In Maastricht trekt meer herhalings- en verwijzingsactiviteiten aan, wat essentieel is in de concurrerende reisindustrie.

Conclusie

SEO zou de kern moeten vormen van elke marketingstrategie voor reisbureaus in Maastricht. Het biedt online klanten relevante en nuttige informatie op de exacte momenten waarop zij actief reisopties onderzoeken en vergelijken. Degenen die rankings en beoordelingen optimaliseren, zullen als resultaat meer boekingen en loyale terugkerende klanten zien.

[reneleijen]

Politiediensten halen ransomware-website offline

Bij een internationale politieactie is het darkweb-portal van de RagnarLocker-groep offline gehaald. ‘This service has been seized’, staat er nu te lezen. De RagnarLocker-groep was een beruchte leverancier van ransomware. Sinds 2020 werden onder meer drankenproducent Campari, luchtvaartmaatschappij TAP en reisorganisatie CWT geïnfecteerd. CWT betaalde naar verluidt 4,5 miljoen dollar losgeld.…

[actuma]

Reisorganisatie moet reizigers terugbetalen als vakantie verpest is door coronamaatregelen

Het Hof van Justitie van de EU (Europese Unie) heeft in een zaak die aangespannen was door 2 Duitsers geoordeeld dat als coronamaatregelen het vakantieplezier flink beperken, reizigers een deel van hun geld terug kunnen eisen. De twee Duitsers hebben aan het begin van de coronacrisis hun vakantie op Gran Canaria om die reden moeten afbreken en spanden daarom deze zaak aan. Allerlei coronamaatregelen De twee boekten destijds een pakketreis voor 2 weken vanaf 13 maart 2020, waarna de Spaanse autoriteiten op 15 maart allerlei coronamaatregelen invoerden. Zo werden stranden gesloten, ging het zwembad dicht, werd er een avondklok ingevoerd en mochten toeristen alleen hun hotelkamer uit om te eten. De reizigers kregen vervolgens op 18 maart ook nog te horen dat ze ieder moment klaar moesten staan om het eiland te verlaten en 2 dagen later vlogen ze inderdaad terug naar Duitsland. Prijsverlaging van 70% Vanwege deze verpeste vakantie vorderen de getroffen klanten in deze zaak een prijsverlaging van 70% van de reisorganisatie. Volgens het bedrijf zelf is het echter niet aansprakelijk voor de situatie die tijdens de uitbraak van corona ontstaan is. Hierop vroeg de Duitse rechter het Europees Hof in Luxemburg om een oordeel en die oordeelt nu dus dat de oorzaak van de verpeste vakantie niet belangrijk is, maar dat er in de richtlijn voor pakketreizen staat dat de reisorganisatie alleen niet aansprakelijk is als de reiziger hier zelf schuld aan heeft. Aangezien dat niet het geval is, moet de organisatie de Duitsers hun geld terugbetalen. Read the full article

[surveycircle]

Tweeted

Respondenten gezocht voor onderzoek! Onderwerp: "Criteria die een rol spelen bij het kiezen van een reisorganisatie" https://t.co/60NgggjlGs via @SurveyCircle #WensenEnBehoeftenDoelgroep #criteria #kernwaarden #merkidentiteit #breda #enquête #survey #surveycircle https://t.co/PluqB7qFCx

— Daily Research @SurveyCircle (@daily_research) Nov 22, 2022

[rutgerborgerink]

‘Reizen heeft m’n ogen geopend’

Hoe super gewoon het tegenwoordig is, zo bijzonder was het een aantal jaar geleden nog om in je tussenjaar ver op reis te gaan. Lidy Weenink (23) leerde dankzij haar reis zichzelf kennen, maakte er juiste studiekeuze door én raakte verknocht aan het reizen. “Iedereen zou een keer ver op reis moeten gaan.”

Werken in de supermarkt of een ander saai baantje, dat was wat veel jongeren een aantal jaar geleden nog deden als ze vroegtijdig met hun studie kapten. “Reizen was echt nog niet zoals het nu is”, zegt Lidy.

Op 18-jarige leeftijd stopte ze met haar studie Journalistiek en kwam ook zij voor de keuze te staan: werken of op reis. “Ik weet nog dat m’n moeder zei: ‘Waarom ga je niet op reis?’. Van huis uit zijn we altijd al veel op reis geweest. Met de camper op pad, slapen in de natuur”, vertelt Lidy. Ze hakte de knoop door, ruilde het Overijsselse Ommen in voor Venezuela en deed er drie maanden vrijwilligerswerk. “Ik wilde gelijk vér weg”, zegt Lidy. “Ik houd wel van avontuur, ben niet zo bang aangelegd. En ik wilde heel graag Spaans leren.”

Liefde voor reizen

Daar, in Zuid-Amerika, werd definitief het zaadje geplant voor Lidy’s onbegrensde liefde voor reizen. Dankzij haar periode in Venezuela maakte ze eenmaal terug in Nederland dit keer wél de juiste studiekeuze. Sterker nog: ze heeft inmiddels haar diploma Tourism Management aan de Hogeschool van Leeuwarden in the pocket. En terecht, want als Lidy over reizen praat dan beginnen haar ogen te stralen. “Thailand, Vietnam, Zuid-Afrika: waar zullen we beginnen?”, vraagt ze enthousiast.

Lidy volgde in Thailand de minor ‘Community Based Tourism’, waarin ze onder meer zag dat de vraag naar het soort reis al flink aan het veranderen is. “Ver op reis gaan is nu niet meer zo bijzonder zoals het vroeger was. Iedereen gaat tegenwoordig naar Thailand”, vertelt Lidy. “Er is nu juist veel vraag naar authentieke reizen. Mensen willen niet meer alleen naar het mega drukke Bangkok, maar ze willen juist in contact komen met de lokale bevolking.”

In Zuidoost-Azië zag ze ook dat het in contact brengen van toeristen met de lokale bevolking niet altijd zo normaal is als het lijkt. “Soms is het wel een probleem, want in hoeverre is het een keuze van de bevolking zelf? Zij kunnen er enorm van profiteren, maar je moet niet ieder dorpje of stadje vol willen proppen met toeristen. De communityprojecten van Activity International hebben daar echt goed oog voor.”

Wildlife Management-project

In Zuid-Afrika volgde Lidy een Wildlife Management-project, waarin natuur en aandacht voor wilde dieren centraal stond. Geen comfortabel viersterrenhotel, maar samen met een groep slapen in de natuur, tussen de wilde dieren. “Ik wilde gewoon iets doen wat totaal niet logisch was”, lacht Lidy.

“Op het gebied van toerisme had het weinig met m’n studie te maken, maar ik heb wel ontzettend veel wildlife-kennis opgedaan. Wildlife is wat minder bekend, maar ik zou het echt iedereen aanraden.” Bang zegt ze als jonge twintiger nooit echt te zijn geweest. “Eng? Nee joh, het was supertof! Ik vind geen enkele uitdaging te groot, daarvoor ben ik denk ik te nuchter.”

Authentieke reizen

Het verzorgen van authentieke reizen, met respect voor de lokale bevolking, werd een rode draad in de studie van Lidy. Als slotstuk van haar hbo-opleiding liep ze stage bij Activity International, waar ze onder meer een groot onderzoek deed onder de Generatie-Z, mensen geboren tussen 1990 en 2000. “Daaruit blijkt dat reizen steeds normaler wordt. De verschuiving is dat mensen nu juist iets authentieks willen; ze willen betrokken worden bij hun reis, dus geen hapklaar programma.”

Lidy zag door haar stage dat Activity ook op dat gebied een goede helpende hand is. ”Bij Activity werken hele easy-going mensen. Het is informeel, maar wel heel professioneel. Bij mij was het in ieder geval dikke mik: het klikte zó goed.”

Ogen geopend

En nu? Lidy pakt het liefst weer haar koffers om de wijde wereld in te trekken. Noem het Bestemming Onbekend en Lidy gaat met je mee. "Als 17-jarige liep ik maar verdwaald rond op de opleiding Journalistiek, zonder dat ik echt wist wat ik wilde. Het reizen heeft m'n ogen geopend en een andere kijk op de wereld gegeven. ‘Maar je ontwikkeling stopt als je ver op reis gaat’, zeggen mensen wel eens… Nee, juíst voor je persoonlijke ontwikkeling zou iedereen een keer ver op reis moeten gaan. Sommige reizen zijn gewoon echt een once in a lifetime experience.”

(Geschreven voor Activity International | Foto: Lidy Weenink)

[tropicalsuriname]

Reisorganisaties Er zijn steeds meer reisorganisaties die een volledig verzorgde reis naar Suriname aanbieden. Bekijk hier hun aanbod. Dreizen Tui Kras

[tacticalsmm]

Marketingstrategie voor reisorganisaties

Je hebt vast een duidelijk  beeld van je doelgroep  .  Hoogstwaarschijnlijk zijn uw potentiële klanten geïnteresseerd in toerisme en leren ze nieuwe, interessante en mooie dingen.

[stichtingspots]

Against all odds (tegen alle verwachtingen in)

Persoonlijke terugblik op 12 jaar strijd tegen de fokindustrie van leeuwen in Zuid-Afrika (door SPOTS oprichtster Simone Eckhardt)

Gisteren zag ik dit filmpje waarin de verantwoordelijke Minister Creecy van Zuid-Afrika het einde van de fokindustrie van leeuwen in haar land aankondigt, afgelopen zondag 2 mei 2021. Ik kan eigenlijk niet goed verwoorden wat dit met mij doet. Een jarenlange strijd tegen deze industrie, vanuit Nederland gevoerd door SPOTS, samengevat in minder dan 1 minuut. Een fokindustrie die door Jabula een gezicht kreeg en waarover ik hier eerder al een blog schreef.  

Foto: leeuw Jabula die de fokindustrie van Zuid-Afrika een gezicht gaf. Copyright foto: Armand Gerben

In 2009 stuitte ik voor het eerst op het verschijnsel canned hunting. Ik las het verhaal van een leeuwin, de Dark Lioness genoemd. Die voor de ogen van haar welpen werd afgeschoten door een jager. Dat deed hij op slechts enkele meters afstand waarbij zij niet kon ontsnappen omdat ze was opgesloten in een kleine ruimte; het kenmerk van canned hunting. Toen de jager triomfantelijk haar hoofd omhoog hield, drupte de moedermelk nog uit haar tepels. Haar welpen bleven op enkele meters afstand naar hun moeder roepen; het brak mijn hart. Dit alles werd vastgelegd in een undercover reportage uit, schrik niet, 1997! Mijn mond viel open. Ik besloot me te verdiepen in de materie. Niemand in die tijd was bezig met dit onderwerp, op 1 organisatie na. Dat was International Campaign Against Canned Hunting. Ik kwam erachter dat het vooral de toerist en vrijwilliger waren die deze industrie voeden. Daar werd het meeste geld verdient; de canned hunting was slechts het eindstuk. Met die kennis besloten wij als SPOTS een lobby te gaan voeren in de Nederlandse reisbranche. Wat zijn we in eerste instantie tegengewerkt…… We kregen vragen als ‘bewijs maar dat het geknuffelde leeuwtje eindigt in de jacht’. Geen reisorganisatie was bereid excursies naar knuffelfarms, waar mensen selfies konden nemen met jonge leeuwen welpjes of met een leeuw konden wandelen, uit hun aanbod te halen. Het leidde tot de ontwikkeling van een nieuwe website, knuffelfarms.nl, waarbij we alle informatie over dit onderwerp verzamelden. 

Foto: de Dark Lioness die in 1997 werd afgeschoten in canned hunting, vastgelegd in een undercover reportage. Het was de eerste keer dat deze industrie zo werd blootgelegd

Ik kan niet eens meer tellen hoeveel persberichten we als SPOTS hebben uitgestuurd over dit onderwerp. Geen journalist die zich druk maakte om het dierenleed achter de interactie; het welpje dat al vaak net na geboorte bij zijn moeder wordt weggerukt. Geen journalist die vragen stelde bij de hoge aantallen gefokte leeuwen, maar liefst 8.000 in die tijd. Niemand die zich afvroeg waar de schattige welpjes bleven bij het ouder worden. Van 1 journalist kreeg ik terug ‘het verhaal is te complex’. Een andere opmerking was ‘lastig verhaal want de welpjes zijn zo schattig. Hoe kan dat slecht zijn’.

Foto: knuffelen met leeuwen wordt vaak gezien als ‘schattig’. Veel willen het dierenleed achter dit soort interacties niet zien 

Na enkele jaren kwam de eerste grote doorbraak. Door toedoen van reisorganisatie TUI, waar ik ze eeuwig dankbaar voor blijf, kon ik namens SPOTS aanschuiven aan de tafel van de Nederlandse reisbranche, de ANVR. Daar ontstonden richtlijnen voor excursies met dieren en hier konden wij de grote katten naar voren brengen. Na publicatie van de richtlijnen in 2016, waarbij excursies met wilde katten in de ban werden gedaan, werd en wordt het voorbeeld van Nederland langzaam aan wereldwijd gekopieerd in de rest van de wereld. Zelfs in Zuid-Afrika waar de reisbranche de Nederlandse richtlijnen min of meer kopieerde. Campagnes wereldwijd, in Nederland door SPOTS, leidden meer en meer tot bewustwording bij toeristen en bezoeken aan knuffelfarms namen gestaag af. We ontwikkelden zelfs een tv-stopper over dit onderwerp. Mede door deze internationale druk werd ook de Regering van Zuid-Afrika onder druk gezet.

Net toen ik dacht ‘ons werk op dit onderwerp is klaar’ werd in 2016 duidelijk dat Zuid-Afrika ging inzetten op de export van skeletten van deze gefokte leeuwen. Een nieuw verdienmodel. Ik stuurde persbericht na persbericht over de gevaren hiervan voor de wilde leeuw. Het was het begin van onze strijd tegen traditionele Chinese medicijnen (TCM) waar deze leeuwen voor worden ingezet. De media had er, op een enkele uitzondering na, geen interesse in. In 2018 besloten we dat we dan maar een lobby in de politiek moesten voeren op dit onderwerp. En ook hier stuitten we op veel barricades (nog steeds). TCM blijkt hooglijk politiek en de meeste partijen willen het niet expliciet benoemen. Ondanks het feit dat de vraag vanuit TCM leidt tot een enorme illegale handel in wilde dieren. Die op haar beurt weer leidt tot uitsterving van diersoorten. Met de jaren zagen we steeds meer stroperij op wilde leeuwen door deze vraag; deze leeuwen werden onder de legale handel van leeuwen uit Zuid-Afrika mee verhandeld. Toen we in de politiek probeerden dat Nederland zich binnen CITES moest uitspreken tegen deze export, kregen we als antwoord dat dit ‘een interne aangelegenheid, van Zuid-Afrika zelf, was’. Pas toen door onze lobby Dion Graus een motie hiertoe indiende, kwam er beweging voor de leeuw.

Foto: skeletten van leeuwen zijn zeer geliefd in TCM, ze dienen als vervanging voor de tijger. Copyright foto: Blood Lions

Weggezet als activist, greeny, als iemand die er geen verstand van heeft. Met alle horrorverhalen over de leeuwen slachterijen en verrotte leeuwen karkassen in het veld op mijn netvlies. Slapeloze nachten heb ik ervan gehad. En in 1 minuut wordt nu bevestigd; nee, SPOTS was niet gek. Deze handel in leeuwen was en is wel degelijk funest voor de wilde leeuw. In een minuut wordt alles opgesomd waarbij je feitelijk denkt: waarom in hemelsnaam nu pas. Hoeveel leeuwen, gefokt en wild, zijn er niet over de kling gegaan. Hoeveel dierenleed is er niet geweest, hoeveel schade is er niet ontstaan bij de al met uitsterven bedreigde leeuw. Waarom pas na tientallen jaren deze conclusie.

Dat is 1 kant van het verhaal. Er is ook een andere kant. Het geeft namelijk ook hoop. Allereerst geeft het aan dat kleine organisaties zoals SPOTS, zonder lobbyisten en hulp van media, slechts gewapend met een club passievolle vrijwilligers EN achterban die dit mogelijk maakt, succes kunnen behalen. Het geeft ook aan dat als partijen samenwerken, en in dit onderwerp vonden dierenliefhebbers, natuurorganisaties, reisondernemingen en jagers elkaar, er heel veel mogelijk is. Het doet pijn in mijn hart dat er zoveel dieren niet zijn gered alsook dat veel dieren nog zullen sterven in het ‘uitfaseringsproces’. Maar het geeft enorme voldoening dat we weten dat deze vreselijke industrie, zal stoppen. Against all odds…..

Foto: dit beeld van farms waar tientallen leeuwen worden gehouden, zal tot geschiedenis gaan horen

Wat nu overblijft is onze strijd tegen TCM; althans voor dat gedeelte waarbij wilde dieren gebruikt worden. Het is en blijft ongelooflijk dat er wereldwijd een ontstellende handel is in allerlei wilde dieren veroorzaakt door maar 1 factor; de vraag vanuit Azië naar specifieke dieren voor 'medicijnen'. De angst slaat om mijn hart als ik zie hoe China langzaam aan de wereld verovert. En hoe in dat kielzog, dieren op grote schaal verdwijnen. Het is mooi dat Zuid-Afrika nu besloten heeft dat zij niet langer skeletten van leeuwen gaat exporteren. Maar nog steeds is er geen land, geen grote organisatie zoals een Wereldgezondheidsorganisatie of CITES, geen politieke partij die klip en klaar zegt: TCM is prima maar stop met het gebruik van wilde dieren in dit soort medicijnen.

Wij laden ons dus op voor deze volgende stap. Ik mag alleen maar hopen dat deze strijd ook niet 12 jaar gaat duren. Want helaas hebben veel dieren zoals pangolins, neushoorns, tijgers, luipaarden, jaguars en leeuwen, die tijd niet meer…..

De weg was lang en soms heb ik gewanhoopt. Enkele organisaties en personen zijn tijdens die weg van enorm belang geweest zoals TUI (Elise en Melvin), Inge (Saxion University), Maaike (Stenden University), ANVR (Gerben), Paul (Telegraaf), Nique (Hart voor Dieren), Mark (Columbus) en Dion (Partij voor de Vrijheid). En last but not least; onze vrijwilligers EN achterban die altijd in ons zijn blijven geloven. Dank jullie wel, vanuit de grond van mijn hart. 

Lees meer over ons werk op stichtingspots.nl of op knuffelfarms.nl 

[rotterdamvanalles]

Drukte van gedupeerde reizigers bij kantoor van Fiesta Tours aan het Zwaanshals, juli 1964.

Vanaf de tweede helft van de jaren ’50 maakt de toerisme- en recreatiesector een stormachtige groei door. Nederlanders krijgen steeds meer te besteden en gebruiken die financiële ruimte om vaker op pad te gaan. Ze willen ook verder van huis: naast het aloude kamperen en de vakantie per trein of touringcar, raakt de vliegvakantie in zwang. Vooral vliegreizen naar Spanje blijken populair.

Met de toenemende reislust, neemt ook het aantal reisbureaus flink toe. Halverwege de jaren ’60 zijn er al enkele honderden. Die zijn echter niet allemaal even solide, zo blijkt wat in de pers de Fiësta-affaire gaat heten.

Spil in deze zaak is Fiësta Tours aan het Zwaanshals in Rotterdam. Dit bedrijf biedt vakantiereizen aan naar Barcelona en Palma op Majorca. Eigenaar van Fiësta is een 31-jarige Rotterdammer die al een tijdje in Londen woont en daar eveneens een reisbureau heeft. Als hij zijn Londense onderneming begin juli 1964 verkoopt, gaat het mis. Er ontstaat een conflict over de oude schulden van het Engelse bedrijf, waarin Fiësta Tours al snel wordt meegezogen.

Midden in het vakantieseizoen wordt duidelijk hoe ernstig de problemen zijn: in Spanje staan honderden Britse en Nederlandse reizigers voor een dichte hoteldeur omdat de rekeningen niet zijn betaald. Zo’n 50 Fiësta-klanten halen hun vakantiebestemming zelfs niet eens, aangezien hun vliegtuig niet verder gaat dan Parijs. Klanten die nog een reis voor de boeg hebben en zich ongerust melden bij het Zwaanshals treffen daar een leeg kantoor.

In Groot-Brittannië leidt de Fiësta-affaire tot nieuwe wetgeving, in Nederland niet. Wel wordt in 1966 de Algemene Nederlandse Vereniging van Reisbureaus opgericht. Deze organisatie richt zich onder meer op het verhogen van de kwaliteit van de reisbranche. In 1971 roept de ANVR een garantiefonds in het leven waar vakantiegangers een beroep op kunnen doen als hun reisorganisatie in financiële problemen komt.

Foto: Drukte van gedupeerde reizigers bij kantoor van Fiesta Tours aan het Zwaanshals, juli 1964.

Foto; Ary Groeneveld. StadsArchief Rotterdam.

[feestverhuur-blog]

Sectoren die in aanmerking komen voor de eenmalige vergoeding van €4000,= Nou wij net NIET terwijl de hele evenementen branche 100% plat ligt tot minimaal 1 juni! OVERHEID BEDANKT VOOR JULLIE BELOOFDE HULP !! ALLE EVENEMENTEN AFLASSEN EN NIET MET MEER DAN 3 PERSONEN BIJ ELKAAR HOE KUNNEN WIJ DAN ONS BEDRIJF VOEREN ?? TIP ZIJN WELKOM MAAR VOOR BU HEBBEN WIJ TOTAAL GEEN WERK. Sectoren die nu in aanmerking komen zijn eet- en drinkgelegenheden, bioscopen, haar- en schoonheidsverzorging (onder andere kappers, pedicures, visagisten), reisbemiddeling en reisorganisaties, rijschoolhouders, sauna’s, solaria, zwembaden, fitnesscentra, sportclubs en sportevenementen en bepaalde private culturele instellingen zoals musea, circus, theaters, schouwburgen en muziekscholen. Het gaat hierbij om ondernemingen die zijn gevestigd buiten de woning. De enige uitzondering vormen eet- en drinkgelegenheden, bijvoorbeeld een café waar de eigenaar, huurder of pachter boven woont. #overheid #markrutte #evenementenbrance #corona #rvo #rvo.nl #watnousteun #cda #pvv #vvd #fvd #groenlinks #d66 #pvda #sp #pvdD #kvk https://www.instagram.com/p/B-SbH2anscC/?igshid=1pvyhicuoba9c