#hocam gülüşü

[uykucupandaa]

Ölümüne güler gülüme öldürürdüm de gülüm gitti gülüşüm bitti

[senisevmiyorumhayatt]

Hocam bi gülüşü var....

[bibakbanaaa]

Hocam bi gülüşü var sanırsın cennetin fragmanı

[aswliiitb]

Hocam bi gülüşü var sanırsın cennetin fragmanı..

[try-kill-mee]

Gülüşü ve gözleri hocam

Gülüşü ve gözleri....

[triangulummm]

Gülüşü hocam gülüşü...

[ya-yildizlarolmasaydi]

Hoca:Çekim kuvveti olan şeylere örnek verin.

hocam gülüşü...

[yasarkenolenkiz]

Bir yandan mmu maketi yetiştirmeye çalışıyorum, aklımda bana yaptıkları , kalbimde gülüşü. şarkı da '' Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun. Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım''diyor. Hoca gelmiş yanlış bantlamışsın diyor, ''hocam uykusuzum da o yüzden.''

[heryerdedefne]

İçimde kalmasın 😛

[geceninsevimlisi]

Hocam gülüşü hocammm oturup saatlerce izleyebilirim

[uykucupandaa]

Usta bir gözleri var birde gülüşü...

Hocam gözleri...

[paranoyablog]

Yarın 8’ lerle dersim var umarım ters taraflarından kalkmazlar. Bu sınıf düzeyi ile iletişim beni zorluyor. 7’ lere giriyorum hocam sizi çok seviyoruz diyorlar 8’ lere giriyorum… Yanii anlatmak bile istemiyorum .d üzüyo beni .d içim kan ağlıyor gülüşü “.d”

[naifesto]

BURUK ACI

Şenay Hocam annesiyle fotoğrafının yanında Behçet Aysan’ın Ayna şiirinin ilk dörtlüğünü paylaşmıştı. Ne güzel şiirdi o. Şarkılar yarım kalmadan, sevgiler dilde düğüm olmadan, aynalar kırılmadan, saatler durmadan, büyü bozulmadan yani paylaşmak, yaşamak ne güzel. Bugün tembellik yapacağım biraz, karar verdim- tembellik yaptığım zaten çok olur da bu karar verdiğim bir tembellik(!)-. Sanırım bu tembelliğimi “Ah filiz şimdi bahane arama” diyen annem de, annesini Ahmet Haşim gibi çok seven İlhan Berk de anlayışla karşılar. “Herkesin annesi kendine iyidir, güzeldir; herkesin evladı da kendine…” hikâyelerinden hemencecik geçiyorum. Zira mühim olan bu değil. Mühim olan benim anneme duyduğum duyguların öyle her birinizde rastlanmayacak kadar renkli olması. Lise yıllarında Sunay Akın’ın Çukur şiiri duvarımda asılı dururdu. Oldum olası ağlak bir çocuktum zaten, büyüdükçe bu yerini melankoliye bıraksa da gözyaşının tazeliğine ve minimalist tavrına benzeyen şiirlere olan sevgim bugün de değişmedi. Neyse ne diyordum bugün değişmeyen bir şey daha var, hayatta bize “oysa…” dedirten tüm hayal kırıklıklarına rağmen "vapur iskelesindeki ya da tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar" güvendiğim bir şey var. Annem. İyi ki var. Çünkü ben her gün şükrediyorum onun kızı olduğuma. Yaşama bu kadar bağlı oluşuna, hayatın içine bu kadar karışmasına, kendine güvenine, merakına, gücüne ve ona eşdeğer hassasiyetine, cömertliğine, disiplinine, neşesine, benim yanımda ortaya çıkan o gencecik kız haline, Doğanca’daki çocukluk anılarından aşk ve dostlukla dolu Avrupa anılarına, kahve fallarına, yumuşacık yanaklarına, derin ela gözlerine, hüznüne, yeri göğü inleten kahkahasına, inancına hep hayranlıkla bakıyorum. Onu tanıyanların gözünde sadece bir tek özelliğiyle bile hafızalara kazınan bu gökkuşağının yurdunda filizlendim ben. İyi ki. İnsanım, çocuklar düşe kalka büyür derler ya büyükler de hata yapa yapa yaş alıyorlar sanırım. Hatalarım da oldu, ondan öğrenemediklerim de … Hırslıdır annem, aklına koyduğunu yapar, pes etmez, mücadelecidir. Ben hırsı hiç öğrenemedim ama mücadeleyi sevdim. Durumların, olayların hep önce kötü yanını hesaba katar annem, alternatifler üretir, plan yapar, realisttir, yok yok natüralist. Bense inadına Polyanna, inadına romantik! Çocukluğumun o görkemli evinde masalsı bir dünyanın kraliçesiydi gözümde, renk renk çiçekleriyle, mis gibi kokusuyla hep öyle. Birazdan oyun provasına gideceğim, tam da onun istediği gibi gülüşü bol bir oyunun hazırlığına ama gitmeden önce en sevdiği şarkılardan birini Buruk Acı’yı dinleyeyim ama ben yine de sevmenin korkulu bir rüya değil güzel bir düş olduğuna inanmayı sürdüreyim. http://www.youtube.com/watch?v=RvFrlzi03bw Sonra eve dönüp yeni güne girmeyi beklerim ve telefonun bir ucundaki sesine sarılmakla yetinip Ona derim ki “ İyi ki doğdun annem, iyi ki varsın!”

[deaestmors-blog]

Rüyama geldi, öldüğünden sonraki 1 ay boyunca beni hiç uyutmayıp, sonrada derin uykulara yollamıştı. Epeydir yolu düşmemiş buralar herhalde. Ne anlatmak istedi bilmiyorum, ama hocam dediğimde ki gülüşü hala burnumu sızlatacak kadar hatırlayabiliyorum. Sadece kızgındı bana, ucu açık bir kızgınlıktı... Sözümden döndüğüme miydi kızgınlığı yoksa emanetine ihanet ettiğime miydi... Hoş o kolay kolay da kızmazdı halbuki, niye kızdırdım ki ben onu... Kızgın da olsa gördüm ya onu, doldur ya yine gözlerimi. bana geldi ya...... Teşekkür Ederim, Hocam.

[muerto7-blog]

Pek bilmezdim bu guzel kadini. sanırım artik şarkıları akıl hocam olacak. Gülüşü papatya aciyor bu kadinin, papatyanin altı pişmanlık.

[busrapinrr-blog]

Bir gülüşü var ..hocam gorse hayrina dersten gecirir