#bovengronds

[ochtendstorm]

therapy update

Ik heb vandaag terug een sessie zoveel geweend. De laatste maanden ben ik terug zo gericht op 'ik heb geen trauma' en is er vanalles nieuw aan de bovengrond waardoor therapie terug heel veel vertrouwen zoeken is (en dat is zo kut, om te gaan van veilige cocon naar elkaar terug moeten leren begrijpen). Dat vertrouwen terugvinden dat lukt elke keer wel een beetje, maar dat neemt niet weg dat alles in mij helemaal veranderd lijkt te zijn, mijn hele systeempje heeft nieuwe reacties, andere reacties, ...

Ik weet het allemaal niet meer. Ik weet dat mijn lichaam vies en gevaarlijk voelt. Ik weet dat veiligheid terug een vreemder concept is. Ik weet dat er een stukje in mij is dat vooral terug wilt naar troost kunnen verdragen/ontvangen, naar dat samen voelen en samen dragen. En ik denk dat nog eens kunnen wenen daarbij helpt, maar eigenlijk is het vooral stoom uit de ketel laten (en ik weet gewoon niet hoe dat verdomde deksel terug van de ketel moet).

Meestal heeft mijn therapeut recht na mij een halfuurtje pauze, maar vandaag ging de bel al op het einde van mijn sessie en ik word daar altijd zo door uit mijn element gehaald, dus misschien blijft ik daarom vooral wat pijnlijk alleen achter na de sessie. Een sessie afsluiten kan gewoon (voor mij) niet op dezelfde manier als de volgende al aan het wachten is. En dat voelt altijd zo slecht.

[rotterdamvanalles]

Metrostation Slinge in aanbouw, richting Zuidwijk, juni 1969. Links midden op de hoek het gemaal en daar tegenover het modecentrum van NV Confectiefabriek Em. Hertzberger.

Slinge is een bovengronds metrostation in het zuiden van Rotterdam, gelegen tussen de wijken Pendrecht en Zuidwijk aan de kruising van de Zuiderparkweg en de Slinge. Het station wordt bediend door lijn D en lijn E en werd geopend op 25 november 1970, toen de eerste Rotterdamse metrolijn vanaf Zuidplein met één halte verlengd werd.

Het station telt twee perrons en drie sporen; op de twee buitenste sporen halteren de doorgaande metro's, het middenspoor wordt gebruikt door metro's die Slinge als eindbestemming hebben. Ten zuiden van het station bevindt zich een uitgebreide P+R-voorziening, die rechtstreeks vanaf de perrons te bereiken is. In 2009 vond de oplevering plaats van de opknapbeurt van metrostation Slinge met het ervoor liggende plein.

De wijk Zuidwijk is gebouwd in de polder Charlois en voor een kleiner deel in de polder Smeetsland, met de heerlijkheid Lombardijen, die uit één boerderij bestond met 21 morgen land. Het was een leen van het Huis Wassenaar en Zuydwijk, dat nog in Wassenaar bestaat als huis en landgoed. Drie polderwegen moesten wijken: de Korperweg in zijn geheel en grote delen van de Smitshoekseweg en de Charloise Lagedijk. Behouden zijn 4 panden aan een verdwenen deel van de Charloise Lagedijk, waaronder de voormalige boerderijen de Beukhoeve en de Kapel.

De wijk is gebouwd in de stijl van het Functionalisme en het nieuwe bouwen. Het ontwerp van de wijk is vooral het werk van architect Willem van Tijen, een van de grondleggers van de sociale woningbouw. Maar de laagbouwwoningen en de gestapelde woningen in strokenbouw in de kampen-deelbuurt zijn ontworpen door de architect Gerrit Rietveld, wereldberoemd vanwege zijn Rood-blauwe stoel en het Rietveld-Schröderhuis in Utrecht. Zijn woningen staan anno 2018 nog allemaal overeind, maar de laagbouwwoningen gaan schuil onder een laag isolerend piepschuim en blauw- en roze stucwerk en alle bakstenen voorbalkons bij de entree van de woningen zijn reeds lang weggebroken.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[rtvideaal]

Bovengronds ruimen van graven waarvan grafrecht is vervallen

Ieder jaar bekijkt de gemeente Bronckhorst van welke graven het grafrecht is vervallen. Graven waarvan het grafrecht is vervallen, worden bovengronds geruimd. Dat betekent dat de grafbedekking en gedenktekens verwijdert worden. Na het ruimen, kunnen de graven opnieuw uitgegeven worden. ”Als een graf op de lijst staat om geruimd te worden, vermelden we dat op de informatieborden bij de…

[emilylin5]

Aanpassingen na feedback

De Mirny Mine en Bingham Canyon Mine zijn bovengronds, terwijl de Grasberg Mine ondergronds is. Om de bovengrondse mijnen van de ondergrondse te onderscheiden, zijn de twee bovengrondse mijnen/zalen nu licht in plaats van donker (zoals in het vorige ontwerp). Hierdoor krijg je als bezoeker meer het gevoel dat je buiten bent.

Het inverse van het patroon is uitgeknipt en hier is licht overheen geschenen.

Het patroon is ongeveer drie keer zo klein, zodat de lamp minder ver gehouden hoeft te worden. Het valt best wel mee met hoe wazig het is.

[brilmans]

Mol

Ondergrondse perfectie

Mollen zijn met hun tot graafgereedschap geëvolueerde voorpoten, hun willekeurig gepositioneerde haren die in de huidaanhechting kunnen kantelen en de duizenden kleine tastorgaantjes in de neus, de zogenaamde organen van Eimer, volledig aangepast aan een leven onder de grond.

De poten stellen het beest in staat met gemak te graven en zich zodoende voort te bewegen onder de grond. De vacht zorgt ervoor dat de mol moeiteloos door de gegraven tunnels glijdt en op de ‘gok’ bepaalt de mol waar hij moet zijn. Met zijn uiterst gevoelige neus kan een mol namelijk niet alleen ruiken en voelen, ook luchtvochtigheid, luchtdruk, temperatuur en (waarschijnlijk) infrarode straling kunnen ermee worden geregistreerd.

Bovengronds onbenul

Zo goed als de mol is aangepast aan een leven onder de grond, zo slecht is hij dat voor boven de grond. Boven de grond is het derhalve oppassen geblazen. Oppassen voor uil, buizerd, reiger, ooievaar, marter en vos, maar vooral oppassen dat hij niet omkomt van de honger.

Mollen hebben een enorm snelle stofwisseling. Om in leven te blijven moeten ze dagelijks minimaal de helft van hun eigen lichaamsgewicht aan wormen, insecten en andere geleedpotigen naar binnen werken. Enkele uren niet eten is voor de mol fataal. Iets dat bovengronds zo gepiept is. Wat ook catastrofaal kan zijn voor de mol en dus ook de reden voor een plotselinge dood , zo las ik onlangs op het wereldwijde web, is een tik op de neus. En dat hoeft niet eens heel hard te zijn. 

Mollen die door de honger of door een tik op hun neus zijn gestorven hebben eenmaal dood geen zichtbare verwondingen of gebreken. Het lijk is volledig intact. Deze zomer trof ik er een op een fietspad niet ver van mijn huis.

Een mol skeletteren

Na enkele maanden op een ‘een-na-laatste rustplaats’ ergens in de hoek van de tuin gelegen te hebben, restten alleen nog de botten van de mol die ik toen vond. De natuur had, zeg maar, zijn werk gedaan. En omdat het mag, de mol geniet tenslotte geen beschermde status, heb ik die botten weer in elkaar gepuzzeld. Het fraaie mollenskelet is er aanwinst voor de verzameling.

De mol in opbouw. Vooral de ribben plaatsen was een klus!

Het skeletteren van de mol was overigens geen sinecure. Zeker niet voor een amateur als ik. Het is ploeteren met plak (secondelijm valt aan te bevelen), loep en pincet. Daarnaast moet je vooral heel veel onderzoeken: welk botje moet waar en in welke positie. Maar met het nodige geduld en het juiste fingerspitzengefühl is het te doen. Het is een dankbare en leerzame klus. Uitermate geschikt voor tijdens een (avond)lockdown.

Meer lezen

Mollen

Massale mollensterfte?

[femke-de-waele-blog]

~ Isoptera

K O R T   E N   B O N D I G

Termieten zijn kleine insecten die alleen leven in warme landen en laten zich overdag niet vaak zien. Mieren en Termieten leven in een kolonie. Bijna alle dieren in een kolonie hebben dezelfde moeder, de koningin. Die is groter en leeft het langst van allemaal. Termieten zijn vooral verwant met kakkerlakken.

K E N M E R K E N

De zespotige termieten zijn insecten die in kolonies leven en bevinden zich zowel boven- als ondergronds. Een typische kolonie bestaat uit een kastensysteem. De koningin vormt het hoofd van de kolonie die 5 tot 10 centimeter lang kan worden.

Toekomstige koninginnen en koningen (jaarlijks een aantal vrouwtjes en mannetjes) beginnen hun leven als gevleugelde termieten. De mannetjes zijn een kort leven beschoren en sterven na de paring. Daarnaast zijn er de soldaten en werkers, die zowel mannelijk als vrouwelijk kunnen zijn. De lengte van deze groepen varieert van 0,3 tot 2 centimeter. Termieten zijn in principe nachtdieren, maar kunnen ook overdag zichtbaar actief zijn. Deze kleurloze termieten communiceren via chemische signalen en vibraties.

De leefruimte die bestaat uit voorraadkamers en schimmelruimtes, wordt ondersteund door een basale plaat en kan zich zowel ondergronds als gedeeltelijk bovengronds bevinden. Luchtruimtes omringen de leefruimte en staan in verbinding met de buitenlucht via een complex netwerk van tunnels en cellen. De vertakkingen van de leefruimte en de omringende kanalen rondom het nest vormen tunneltjes waarlangs de termieten zich verplaatsen om op zoek te gaan naar voedsel. De afmetingen van termietenheuvels kunnen tot 8 m hoog en meer dan 15 m breed zijn.

T E A M W O R K

Het bouwen van een termietenheuvel verloopt nogal merkwaardig. Een eerste termiet laat een hoopje modder op een willekeurige plaats vallen. Dit zet andere termieten aan hun hoopje modder erbij te gooien. Hoe groter de modderhoop, hoe sterker de termieten worden aangetrokken, hoe groter de heuvel. Tijdens het bouwen van de termietenheuvel communiceren de termieten niet met elkaar.

G E B R U I K   E N  B E L A N G

-    Termietenheuvels worden op grote schaal gebruikt in de traditionele landbouw als natuurlijke bemester. In Afrika gaan de boeren de termietenheuvel vaak verspreiden over hun veld om de bodemeigenschappen en de beschikbaarheid van nutriënten te verbeteren. Termietenheuvels zijn een belangrijk onderdeel van het dynamisch evenwicht van voedingsstoffen in tropische ecosystemen. Ze zorgen voor een stabilisatie en herverdeling van nutriënten. Een verstoring van dit natuurlijk evenwicht kan in de tropische bodems leiden tot een groot verlies aan voedingsstoffen op lange termijn.

-    Termietenheuvels helpen bij opsporing van goud en andere metalen. De termietenheuvels blijken een goede indicatie op te leveren van concentraties metaal of goud. Dat kan de opsporing van economisch winbare goudertsen aanzienlijk vergemakkelijken. Ook voor koper, mangaan en zilver lijkt deze aanpak zinvol. Waarom de concentraties van de diverse metalen in de termietenheuvels al dan niet correleren met die in de vaste ondergrond is niet duidelijk; men suggereert – logischerwijs – dat de termieten daarbij een rol spelen.

(men: Een onderzoeker van de Mekelle Universiteit in Ethiopië)

H A B I T A T

Er leven zo’n 2300 soorten termieten op de aarde. Deze zijn voornamelijk te vinden in de subtropen en tropen. Specifieker bevinden de termieten zich voor het grootste deel in Noord-Amerika tot Zuid-Amerika, Afrika, Oceanië, Australië en een groot deel van Azie, maar ook in het Midden-Oosten en grote delen van Europa, waaronder Spanje, Zuid-Frankrijk en Griekenland.

Termieten behoren tot de meest voorkomende insecten. Deze kleine insecten lopen al zo’n 65 miljoen jaar op  de aarde. Ze zijn niet in hun voortbestaan bedreigd, hoewel hun habitat wel bedreigd word door uitbreiding van landbouwgebieden en de kap van bossen.

[hildeshongarije]

Lekker bezig!

zondag 5 april 2020

Ja corona houdt ons niet tegen hoor … wij blijven lekker bezig in de tuin!

De gesnoeide takken van de notenboom zijn nu helemaal opgeruimd.  De hele dikke takken moeten wel nog verzaagd worden tot hapklare stukken voor de kachel.  Dan kunnen die nog drogen om later te gebruiken.  Maar de kleinere stukken die door de hakselaar geraken, die zijn allemaal weg!  En de hakseling heeft al een nieuwe bestemming gevonden … zie verder!

In de moestuin gaat het een gangetje!  De sla is ongeveer oogst klaar.  Dus vlug de gekochte ijsbergsla nog opsmullen … en dan kunnen we de volgende dagen van onze eigen sla proeven!

De erwtjes doen het ook prima, het is erg leuk om ze elke dag een beetje groter te zien!  We zaaiden (legden) een zestal rijtjes.  Tussen de rijtjes  zaaiden we spinazie.  Die gaat er immers uit tegen het moment dat ik aan de erwtje moet beginnen!

En nu legden we in een ander perkje nog 6 rijtjes erwtjes … die zullen later dan de eerste plukklaar zijn … kwestie van onze oogst een beetje te spreiden … rugsparend!

Ook het voorzaaien van verschillende tomatenrassen, courgettes, komkommer … gaat prima.  Het is wel een heel gedoe om alles ’s avonds binnen te zetten … (waar blijf je ermee hé) en ’s morgens alles weer in de buitenlucht te brengen.  Maar het gaat heel snel, naar volle tevredenheid!

We zouden haast vergeten dat ook de voorjaarsbloemen volop bezig zijn om ons blij te maken.  Het tulpenperkje vertoont nu kleur.  Daar wordt een mens toch blij van hé!  De gebroken hartjes kregen een flinke opdoffer door de vriestemperaturen in de voorbije nachten … tot -6 is echt een beetje veel …  Maar nu kunnen ze weer recupereren!

De rozenbogen die wij gebruiken als druivenbogen waren een beetje scheef gezakt door de stormen van de laatste maanden.  We hebben ze terug recht gezet en verstevigd met bamboestengels.  Als je wet dat ze daar zelfs hele stellingen mee bouwen, dan snap je ook dat wij er nu gerust in zijn dat ons romantisch gangetje wel bestand is tegen een beetje wind!  De verhakselde takken van de notenboomzorgen voor een droog en onkruidvrij paadje onder de bogen door!

Ook de hop vond dat het hoog tijd was om te ontspruiten!  En dat gaat in een recordtempo.  De ene dag ben je blij dat je al enkele scheutjes bovengronds zien, de volgende dag mag je ze al opbinden!

Maar … zondag is rustdag … “De zevende dag rustte Hij” … en dat houden wij in gedachten.  Vandaag dus tijd voor wat kleine klusjes … de kamerplanten water geven, was sorteren, nog een beetje voorzaaien, en vooral genieten van een extra lekkere lunch (avocado met gerookte zalm, eitje, lompviseitjes ….) Morgen vliegen we er weer in!

Geen lange blog in coronatijden … maar we blijven op ons erf en gezond!  Doen jullie ook het nodige?

[offtoljubljana]

116. In het park

16/06/2020

Dober dan.

Het is 14:29 en ik zit nu op een bankje in het park voor de universiteit. Het is geweldig weer en er staat een groot, leeg podium voor de uni.

Oh. Er viel net iemand van de fiets, maar ze sloeg de hulp af en nu heeft ze haar airpods in en gaat ze verder.

Er zitten ook een paar mensen met stoelen en kratten met boeken in het gras. Er staat een bordje bij, maar natuurlijk kan ik het niet lezen.

Het is mega goed weer. Het is rond de 22 graden en er is een klein beetje wind en geen felle zon. Dit is optimaal voor mij, want te veel zon maakt me ziek. Ik heb echt een honger, anders had ik een ijsje gehaald.

Ik ben in de stad, want ik besloot rond 12:30 om te gaan ontbijten in de stad. Ja, het was al middag. Ik werd om 11:17 wakker. Ik weet niet of burek normaal is voor ontbijt, maar ik wilde burek, nadat het gisteren dus misging. De Nobel 24 Burek heeft ook een keten in de main street in het centrum, dus daar ging ik heen, nu met €2 cash.

Blijkbaar is dezelfde burek in de stad €3. Nou, nou, nou.

Oh. Nu schijnt de zon.

Ik nam de pizza burek (aangeraden door Sanne) en ik ging zitten in een klein straatje met bankjes en restaurantjes. Slovenen hebben vast door dat vandaag de enige droge dag is, want alle terrassen zitten vol met mensen die aan het lunchen zijn. Ik hoorde een paar keer het Boni geluidje.

Oh en ineens werd ik overvallen door duiven.

Na een halve burek zat ik vol, dus ik deed de rest in mijn eco zakje en toen ging ik een dun vestje kopen bij de H&M. Dat ene café speelde nu een ander Panic! At The Disco album af, namelijk Too Weird To Live, Too Rare To Die. De eigenaar moet wel een fan zijn.

Mensen dragen minder vaak maskers. Bijna iedereen was maskerloos in de H&M (me included) op de werknemers na.

Oh gelukkig de zon gaat weg.

Je kan nog steeds niet passen, dus ik hoop dat het goed is. Er was alleen nog S maat, geen XS. Daarna dacht ik er even over om wat te drinken op een terras in mijn eentje, maar ik realiseerde me dat het goedkoper is om een flesje drinken de kopen bij de Spar, dus dat deed ik en ik ging op het plein chillen.

Oh nee, de zon is terug. Mijn haar is zwart, dus dat wordt zo warm. Mijn strandhoed ligt in Nederland en het is ook best groot. Hier lopen mensen allemaal met zo'n bucket hat. Ik houd mode trends niet bij. Net zag ik een kind en het leek erop alsof ze uit een mode catalogus uit de jaren 90 kwam. Allemaal trends. Moet ik ook de "french tuck" doen voor Tan France?

Oké, ik ging dus chillen, maar op een moment had ik het wel gezien. Tijd om naar huis te gaan. Nou, uhm, ik ben dus nog steeds in de stad.

Eerst besloot ik om even bij het City Hotel te kijken en de straat ligt nog steeds open. Hopelijk is dat voor 12 juli klaar. Het City Hotel is dicht tot en met 28 juni, dus dan zal het wel af zijn.

Toen bedacht ik me dat ik naar de kunstwinkel kon gaan. Ik had nu eenmaal geen oranje waterverf. Dat is de enige secundaire kleur die ik niet heb.

Primair: rood, geel, blauw.

Secundair: oranje, groen, paars.

Ik heb 4 paars tinten en 4 groen tinten en nu ook 1 hele oranje.

Oh ja en ik heb 4 rood, 2 geel (2 al op) en uh... 6 blauw??

Er liepen net een paar Britten langs, met het good ole HRP accent. Denk ik. Ik ben de laatste tijd Britse accenten op aan het zoeken, want ik heb geen idee welk Engels ik spreek.

En ahhh de zon is weg en het waait fijn.

Maar ja, kunst! Ik heb maar een Windsor & Newton napje gekocht, want ze hebben hier geen Van Gogh waterverf. In de kleine kunstwinkel hadden mensen wel nog mondkapjes op (me included), want dat is kleiner. Hmmm, ik weet ook niet wanneer het slimmer is om wel of niet zo'n ding te dragen. Het is dus niet meer verplicht, maar ik heb er wel altijd één bij me voor de zekerheid.

Toen ging ik even fietsen, want de straten tussen het drukke centrum en de kunstwinkel vind ik heel rustig en fijn en... nu zit ik hier.

***

14:59

Er reed net een meneer op een geweldige fiets langs.

***

15:02

Er zijn weer een paar duiven aan het paren. Ik ben nu ook met Lulu aan het appen over de Sims. En een paar werkers zijn de trappen van de ondergrondse looptunnel aan het afplakken.

Ondergrondse tunnel. Is dat een pleonasme? Is een tunnel altijd ondergronds? Nee toch? Want een tunnel in Italië kan ook bovengronds zijn, want is loopt door een berg. Maar een berg is verhoging van de grond? Dus is het dan toch ondergronds? En maakt dat "ondergrondse tunnel" een pleonasme?

Moeilijke vragen in het park.

Ik geniet. Ik ben niet de enige. Mensen liggen lekker in het gras.

***

15:12

Ik nies en daarna pak ik meteen mijn flesje hand sanitizer. Corona tijden!

Als de zon niet te fel schijnt, is het te tolereren.

***

15:17

Ik weet nog steeds niet waarom hier een leeg podium staat. Er hangen wel briefjes aan met een programma, maar volgens ie briefjes hoort er nu ook iets te zijn.

Ondertussen ben ik er misschien achter gekomen wat al die boeken hier doen. Het lijkt erop dat het een buiten bibliotheek is. Twee dudes pakten wat boeken en gingen zitten en lezen.

***

15:25

Het podium blijft een mysterie. Het Festival Ljubljana is er dus, maar op de site staat dat er pas op 29 juni weer iets is. Er hangen inderdaad vlaggen van dat festival door de stad, ook bij de straten tussen centrum en kunstwinkel. Maar de logo's op het podium zijn totaal anders.

De buiten bibliotheek wordt ook steeds drukker. Het is ook gewoon goed weer om buiten te gaan lezen.

***

15:28

The girl with the 5 boxes of burek knows where it's at.

***

15:30

Oh wow die mevrouw heeft zo'n coole rok. Verder ben ik spontaan K3 gaan zingen. Oja lee lee, bitches. De werkers zijn nu alle tape van de trappen aan het halen. Wat was dan het punt?

***

15:34

IK HEB HET GEVONDEN. Het podium is er voor het June in Ljubljana festival. Er was inderdaad om 10:00 een event en de volgende is om 18:00.

Ik denk dat dit het gratis concert is waar Victor het over had.

***

15:40

Zo veel elektrische steppen (steps?) in deze stad.

Ik zit nu al een uur puur te genieten van het weer, maar ik denk dat ik binnenkort maar zu hause ga. Het nadeel van al je eten bewaren is dat je warme spul koud wordt (burek) en je koude spul warm wordt (flesje cola).

Morgen komt ook de Pokémon DLC uit. Ik moet nog kijken of ik dat ga kopen. Ik wil namelijk ook de UoL trui kopen.

***

15:45

Let's go.

***

16:29

Hoera, mijn nieuwe kleding past! Ik kon het dus niet passen in de winkel. Dus dat is goed.

Toen ik weg reed, zag ik ook dat iemand allemaal paraplu’s op had gehangen.

[maekelbergjoren]

Keith Haring

Op 4 januari 2020 ben ik naar de tentoonstelling van Keith Haring geweest, deze tentoonstelling vond plaats in de Bozar in Brussel. Ik ben samen met enkele familieleden met de trein naar Brussel getrokken. Keith Haring geboren in 1958 en hij groeide op in Kutztown en verhuisde later naar New-York, meer bepaald in East Village. Deze wijk was een magneet voor opkomende kunstenaars, en hier raakte hij al snel bevriend met ‘beroemde’ mensen zoals Madonna, Jean-Michel Basquiat en Grace Jones. Toen keith opgroeide waren Mickey-mouse en Andy Warhol enkele van zijn inspiratiebronnen, Andy Warhol nog net iets langer. Toen hij in New-York woonde gebruikte hij vooral de metro’s als zijn canvas, hij had een zeer groot visueel vocabularium gecreëerd in de straten. Hij drukte vooral zijn stempel op het metronetwerk. hier maakte hij talloze tekeningen met krijt op lege advertentieborden als hij de kans kreeg. Hij maakte ook murals bovengronds of schilderijen, deze werden zeer duur verkocht.

Wat velen misschien ook niet weten is dat Keith een activist was, dit was met onderwerpen als racisme, kernoorlog, homofobie en de strijd tegen HIV.  Zelf stierf hij aan de gevolgen van het HIV-virus in 1990. Deze onderwerpen zijn  vaak te zien in zijn kunstwerken. Dit is iets wat mij ook opviel toen ik de kunstwerken aanschouwde. Ik herkende meteen zijn stijl in de mannetjes die in zo goed als elk werk voor kwamen. Ik vond het zeer leuk om de gallerij te bezoeken en de kunstwerken te bewonderen, er waren ook enkele meer bekende werken bij zoals de taxi-motorkap die hij helemaal heeft veranderd of enkele van zijn zeer grote werken. Ik vond de stijl waarmee hij schilderde zeer mooi en heb erg genoten van al de draaiingen die overal in verwerkt zaten.

[rikmertens]

Zomer na de mijnen

Vorige week las ik dat Heerlen deze zomer de ‘Zomer na de Mijnen’ gaat beleven. Ik vind het gek klinken, ‘Zomer na de Mijnen’. De periode na de mijnen heeft namelijk weinig met zomer te maken. Het was hard, guur, donker en koud. Ik relateer deze periode eerder aan de herfst of de winter. Maar toch zeker niet aan de zomer.

Toen ik 13 jaar geleden vertrok uit Heerlen had ik mezelf plechtig beloofd nooit meer terug te keren. Nooit meer terug naar de stad die door de mijnen was verlaten. De stad waar je de sporen van de mijnen niet meer kon zien, maar tegelijkertijd toch ook weer wel. De stad waar je de wietlucht al kon ruiken als de deuren van de trein open gingen. De stad waar alles waar een mens ook maar een beetje op kon liggen, ook als slaapplaats in gebruik was. De stad waar vrouwen zonder vet onder hun vel in de winter in korte rokjes stonden te vernikkelen op de stoep. De stad waar een bal uit de struiken halen, flirten met de dood was. Maar ook de stad waar je leerde te overleven. Overleven door je aan te passen. Overleven door verleidingen te weerstaan en je eigen pad te kiezen.

In 2015, het Jaar van de Mijnen, kwam ik na 10 jaar ‘Holland’ toch weer terug.

Ik kwam terug naar dezelfde plek, maar in een andere stad. Nieuwsgierig hoe die andere stad eruit zag? Lees de hele column op Ik ben in Heerlen, WAT NU?!

[eemskrant-blog]

Werkgroep 380VK stopt er mee

Werkgroep 380VK stopt er mee

Westeremden – Werkgroep 380VK geeft de strijd voor een ondergrondse hoogspanningsverbinding tussen de Eemshaven en Vierverlaten op. De inspanningen lijken niet het beoogde resultaat te hebben bereikt, wat onlangs heeft minister kamp besloten enkele moties naast zich neer te leggen in de Tweede Kamer.

Volgens de minister wordt de hoogspanningsverbinding tussen Eemshaven en Vierverlaten nu geheel…

[rotterdamvanalles]

Het Weena met aanleg van de metro, 13 mei 1961.

De eerste metrolijn, Noord-Zuidlijn genoemd, was tevens de eerste van Nederland, en bij de opening een van de kortste metrolijnen ter wereld: slechts 5,9 kilometer tussen het station Rotterdam Centraal en het station Zuidplein op de linker Maasoever. Op 9 februari 1968 openden prinses Beatrix en prins Claus in het bijzijn van toenmalig burgemeester Wim Thomassen en RET-directeur drs. C.G. van Leeuwen de metrolijn op het Centraal Station met een rit naar Zuidplein. Met de bouw van de lijn, die ruim zeven jaar duurde, was een bedrag van 170 miljoen gulden (ruim 77 miljoen euro) gemoeid, plus twintig miljoen gulden (negen miljoen euro) aan bijkomende werken.

Het belangrijkste kunstwerk was de tunnel onder de Nieuwe Maas. Deze tunnel (de tweede ondertunneling van deze rivier na de Maastunnel voor het auto-, fiets- en voetgangersverkeer) werd gebouwd door middel van geprefabriceerde tunnelstukken die werden afgezonken. Deze tunnelstukken werden in de periode 1962 - 1964 gebouwd in een bouwdok op het Van Brienenoordeiland. De tunnelstukken werden tussen december 1963 en februari 1965 naar de plaats van de tunnel gevaren en daar afgezonken in een geul in de bodem van de Nieuwe Maas. Het deel tussen Rotterdam Centraal en de Maas werd in een sleuf in den natte gebouwd zodat een nieuwe Coolsingel ontstond. Weena, Hofplein en Coolsingel waren hierdoor jarenlang onbegaanbaar. Deze tunnelstukken (caissons) werden in bouwdokken bij de Leuvehaven, het Weena en het Centraal Station gebouwd en daarna naar de juiste plek gevaren. Ten zuiden van de Nieuwe Maas loopt de eerste lijn door Rotterdam-Zuid geheel bovengronds over een viaduct. De stroomvoorziening met een elektrische spanning van 750 volt gelijkspanning geschiedt via een derde rail-systeem.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[wieisdemol2022]

Kandidatenroddel seizoen 20!

Zo wij hebben er zin in om weer lekker te gaan speculeren over het nieuwe seizoen! De afgelopen week hebben we ons even verdiept in alle kandidatenroddels en geven we in deze post een lijstje met interessante namen. We beginnen met een rijtje namen waar veel verdenking op staat en dan nog wat overige namen die op het internet rondzwerven.

 Lucas van de Meerendonk Lucas is 34 jaar en je zou hem kunnen kennen het NOS Jeugdjournaal. Lucas wordt genoemd vanwege zijn stilte op social media, vooral gekeken naar zijn Instagram activiteit. Zo heeft hij op 5 mei een foto met Lieke Martens gepost en vervolgens pas weer op 20 juni. Ook heeft Rick van der Westerlaken op een van zijn foto's gereageerd, heeft hij in 2017 al aangegeven graag mee te doen en past Lucas perfect in het plaatje van een (mogelijke) WIDM kandidaat.

Leonie ter Braak Leonie ter Braak is 39 jaar en model, actrice en presentatrice van beroep. Je zou haar kunnen kennen van Keuringsdienst van Waarde en Goedemorgen Nederland op SBS6. Leonie post bijna elke twee dagen wel iets op Instagram maar was van 12 mei tot 11 Juni offline. Haar collega Albert Verlinde vond haar afwezigheid ook verdacht en vroeg het haar op de man af, ze reageerde met "Ik zat inderdaad in het buitenland. Het was geen vakantie, het ging om privézaken (...) Maar als dit een sollicitatie is om mee te doen, dan ga ik daar graag op in!".

Dione de Graaff Dione de Graaf is 50 jaar en een tv-presentatrice van beroep. Je kan haar kennen van NOS Studio Sport waar ze bij de Olympische Spelen en vooral het wielrennen heel actief is, zo presenteert ze ook de Tour de France. Dione heeft pas sinds Juli Instagram dus helaas kunnen we niet op haar social media gebruik afgaan. Maar, vanwege haar voorliefde voor wielrennen is het heel toevallig dat ze niet aanwezig was bij de Giro D'Italia. Ze gaf zelf aan zich voor te bereiden op de Tour en op vakantie te zijn geweest in Frankrijk, maar dat zeggen ze allemaal natuurlijk. Daarnaast staat ze ook op deze foto met Leonie ter Braak en oud WIDM-deelneemster Jennifer Hoffman, ziet er in ieder geval gezellig uit.

Nathan Rutjes Nathan Rutjes is 35 jaar en wellicht een rare eend in de bijt want hij is ex-prof voetballer. Hij is vooral bekend van zijn jaren bij Roda JC Kerkrade (en zijn matje) en veel maatschappelijk betrokken nu hij bij RKSV Groene Ster speelt. Op Insta is hij niet heel lang afwezig geweest, van 10 mei tot 16 Juni, maar dit valt natuurlijk gewoon rond de opname periode. Vooral opvallend is dat Nathan niet bij de kampioenswedstrijd en promotie van Groene Ster aanwezig was. Lijkt me een toffe kandidaat overigens.

 Carmen Verheul Carmen Verheul is 47 jaar en is nieuwslezeres en redacteur bij NOS op NPO Radio 2. Ze was een goeie tijd niet op de radio te horen met de verklaring dat ze in Nederland op vakantie was. Ze werd echter gebeld door haar collega's en toen hoorde ze een "in gesprek" of "niet bereikbaar" beltoon die niet Nederlands klonk. De roddel gaat dus dat ze helemaal niet in Nederland was, maar in het buitenland. Ze heeft overigens eerder aangegeven graag mee te doen.

Toprak Yalçiner Toprak Yalçiner is 32 jaar en een actrice die vooral bekend is van haar rol als Nuran in GTST. Ze heeft in 2016 al meegedaan aan een promo van WIDM toen de kandidaten werden bekendgemaakt op de dam. Ze is niet een hele lange tijd afwezig geweest op Instagram, van 2 mei tot 31 mei, maar wel aangegeven enorm leuk vinden mee te doen. Dus wellicht dit seizoen wel. 

Jaike Belfor Jaike Belfor is een actrice, vooral bekend van Celblok H, maar ook van De Slimste Mens. Jaike heeft een social media stilte gehad van 12 mei tot 9 augustus en lijkt daarmee een prima kandidaat, ook volgt ze sinds kort Toprak, Rik en (volgende mogelijk-kandidaat) Tina de Bruin.

Tina de Bruin  Tina de Bruin is 43 jaar en is een actrice en cabaretière die in Gooise Vrouwen gespeeld heeft en ook bekend is als verslaggeefster van De Nieuwste Show. Ze is van 18 mei tot 11 juni afwezig geweest op Instagram. Ook volgt en wordt ze gevolgd door veel oud-deelnemers van WIDM en huidige speculaties. 

Anna Gimbrère Anna Gimbrère is een volgende leuke mogelijke kandidaat, ze is 33 jaar en wetenschapsjournaliste. Je kan haar kennen van haar optredens bij DWDD. Overigens net als Diederik Jekel in het seizoen van Thomas. Anna heeft een media-stilte gehad van 14 mei tot 13 juni. 

Liliana de Vries Liliana de Vries is 31 jaar en is model en actrice, voor mij vooral bekend van Het Huis Anubis, maar recenter ook van de Bon Bini Holland films. Ze heeft een Instagram stilte gehad van 17 mei tot 8 Juni. 

Nadia Moussaid Nadia Moussaid is 35 jaar en presentator en programmamaker die je zou kunnen kennen van Nieuws en Co en Laat op Eén. Belangrijkste aanwijzing is dat ze wordt gevolgd door enkele WIDM-prominenten. Echter, ze is niet erg actief op sociale media, en heeft op Instagram slechts een gat van 25 mei tot 1 juni.

Marije de Roode Marije de Roode zal voornamelijk onder de jongeren bekend zijn, ze is namelijk de redacteur en producer van het YouTube kanaal #BOOS met Tim Hofman. Ze wordt vooral veel op Twitter genoemd en heeft een stilte gehad van 23 april tot 1 september, hoewel ze niet heel veel post. 

Ron Boszhard, Jennifer Hoffman en Kalvijn Drie namen die ook genoemd worden, maar weinig water dragen zijn die van Ron Boszhard, Jennifer Hoffman en Kalvijn. Natuurlijk gun ik het Ron van harte, hij werd enorm koud op straat gezet in zijn seizoen, dus vandaar de speculatie dat hij mee zou doen, helaas is hij op tv gespot in de opname periode. Ook heeft de regiseur van WIDM ooit aangegeven geen oud-kandidaten terug in het spel te willen hebben. Zelfde geldt dus voor Jennifer Hoffman, meegedaan in het seizoen van Susan Visser, verdacht geworden omdat ze op de foto staat met Leonie ter Braak en Dione de Graaff (die vrijwel zeker meedoen). Kalvijn dan nog, het succes van YouTuber Nikki is natuurlijk niet ongezien gegaan en een nieuwe YouTuber zou dus niet gek zijn. Ook is Kalvijn niet vies van een spelletje, hij heeft ook meegedaan aan het programma met de escape rooms (naam ben ik kwijt sorry) en recentelijk in Expeditie Robinson. Vooral deze laatste is mijn reden dat hij niet ook aan WIDM meegedaan zou kunnen hebben.  

Locatie Rest ons nog te speculeren over de locatie. Kijk maar eens naar deze selfie die Rik gepost heeft. Kunnen we hier een land uit halen? Zoals op de foto te zien is herkent iemand hier Madagaskar in. Iemand anders tipt Beijing, de provincie Henan om precies te zijn, zonder te vermelden hoe hij/zij aan deze info komt. Maar kijk ook eens naar deze foto van de regisseur Rick, molloten hebben gezocht naar de electriciteitspalen op de achtergrond en kwamen bijvoorbeeld uit bij Tasmanië (wel raar dat het stuur dan aan de andere kant zit maar goed). Omdat het een jubileumseizoen is zou het niet gek zijn richting Australië te denken, aangezien hier ook het eerste seizoen is opgenomen. 

 Een andere goede tip kwam uit het Wie is de Mol 2020 filmpje van YouTuber Felix, deze laat een foto zien van een groepje onbekende mannen die uit eten is in een restaurant in Nepal, en Rik van der Westerlaken is daar op een of andere manier in getagd. Is dit een manier om te locatie bekend te maken?

 Dan even terugkomend op de beltoon die bij mogelijk kandidaat Carmen Verheul te horen was. Deze klonk dus buitenlands volgens haar collega Jan-Willem Roodbeen en nu hebben molloten dat natuurlijk uitgezocht en het schijnt dus een beltoon te zijn die niet heel vaak voorkomt maar bijvoorbeeld wel in Nieuw-Zeeland. Dit heb ik gelezen, maar ik kan de bron even niet meer vinden, wanneer ik deze wel weer bovengronds heb gehaald deel ik het met jullie!

Kunnen we dus concluderen dat de kans op een Oost-Aziatisch land groot is? Wellicht Oceanië? Wellicht weer een seizoen met meerdere landen. Weten jullie toevallig welk land het kan zijn? En welke kandidaten verwachten jullie nog meer, of hopen jullie te zien in dit seizoen? We horen het graag!

[zwembadtuin-blog]

Soorten zwembaden

Er zijn verschillende soorten zwembaden en deze worden genoemd op basis van hun gebruik. Zwembaden kunnen openbaar, privé, oneindig, concurrentie, oefeningen, natuurlijke zwembaden en zwemvijvers, oceanen en bubbelbaden en spa's zijn.

Openbare zwembaden Deze openbare zwembaden worden over het algemeen gevonden als onderdeel van een groter recreatiecomplex of recreatiecentrum. Deze centra hebben meestal meer dan één zwembad dat geschikt is voor gasten met verschillende zwembehoeften. Er kan ook een bubbelbad, een spabad en een sauna zijn. Hotels en resorts hebben openbare zwembaden als onderdeel van hun recreatieve voorzieningen voor hun gasten. Sommigen van hen hebben natatorium, een zwembad in een apart gebouw, met voorzieningen voor aanverwante activiteiten. In tropische gebieden zijn buitenzwembaden heel gebruikelijk. Anderen hebben grote zwembaden met een duikplank aan het ene uiteinde boven het water. Deze zwembaden moeten diep genoeg zijn zodat duikers niet gewond raken. Eigen zwembaden Aangezien privé-zwembaden uitsluitend door een paar mensen worden gebruikt, zijn deze zwembaden meestal kleiner dan openbare zwembaden. Residentiële of thuis zwembaden zijn soms ingebouwd of bovengronds gemonteerd. Hoofdsoorten van ingegraven zwembaden zijn glasvezel, beton en vinyl voering. Zwembaden op de grond of bovengronds zijn populair in gebieden waar uitgraving moeilijk is door bevriezing van de grond. Oneindigheid Een overloopzwembad, ook wel bekend als verdwijnende randpool of negatieve rand, creëert een visueel effect van water dat zich uitstrekt tot aan de horizon, verdwijnt of reikt tot in het oneindige.   If you have any questions relating to where and the best ways to utilize aanleg van zwembaden" for, you can call us at our page. De illusie werkt goed als er een verandering in hoogte is. Wedstrijd Zwembaden die worden gebruikt voor wedstrijden worden meestal binnenshuis en verwarmd gevonden om het hele jaar door te kunnen worden gebruikt en om gemakkelijker aan de voorschriften met betrekking tot temperatuur, verlichting en uitrusting te voldoen. De International Swimming Federation of de Federation Internationale de la Natation (FINA) bepaalt de normen voor wedstrijdpools. Zwembaden moeten 25 meter (~ 82 voet) of 50 m (~ 164 voet) zijn. Oefening Oefenbaden zijn ook bekend als zwemmende machines, zwemsystemen of zwemspa's. Dit zijn allemaal voorbeelden van verschillende soorten weerstandzwemmen. Natuurlijke zwembaden Natuurlijke zwembaden proberen de omgeving te dupliceren van natuurlijke zwemmende meren die gezonde, niet-verontreinigde en ecologisch gebalanceerde watermassa's zijn. Het water in NSP's is voor 100 procent vrij van chemicaliën, waardoor het zeer wenselijk is om te zwemmen. De desinfectie van het water wordt verkregen met behulp van biologische filters en planten die in het systeem zijn geworteld. Oceaan Oceaanzwembaden zijn aan het begin van de 20e eeuw populair geworden, vooral in Australië. Lidos, oceaanzwembaden, werden in Australië gecreëerd door een gedeelte van de rotsplank te omsluiten waar water door de plassen stroomt of door constant over de rand van het zwembad te vloeien tijdens hoogwater. Spa's en bubbelbaden Spa's en bubbelbaden zijn over het algemeen te vinden in fitnesscentra, fitnesscentra of het zwembadgedeelte. Dit zijn verwarmde zwembaden die worden gebruikt voor therapie en ontspanning.  

[marjoleinekramer]

Vernissage, webpagina eindberging en nieuw opslaggebouw bij COVRA

Op vrijdag 3 juni was de vernissage van ‘De Toekomst van de Tijd 2001 – 2021’ bij COVRA. Deze expositie laat het ontwerpproces zien van beeldend kunstenaar William Verstraeten. Dit is de kunstenaar die het ontwerp voor het knaloranje HABOG en blauwe VOG-2 heeft bedacht. De tentoonstelling laat de uiteenlopende ontwerpen en studies zien die door William zijn uitgevoerd bij het bedenken van de kunstconcepten voor beide gebouwen. ‘De Toekomst van de Tijd 2001 – 2021’ is tot 21 september bij COVRA te bezichtigen. De PZC schreef hier ook een nieuwsbericht over in de zaterdageditie van 4 juni.

De vernissage van ‘De Toekomst van de Tijd 2001 – 2021’ op vrijdag 3 juni

Pagina eindberging

De pagina eindberging staat sinds eind juni online op de website van COVRA! Neem hier een duik in de wereld van eindberging. Het bovengronds opslaan van radioactief afval bij COVRA is een tijdelijke oplossing. Na 100 jaar is een groot deel van het afval nog radioactief. Dit afval moet veilig worden opgeborgen in diepe, stabiele, ondergrondse aardlagen. Dit noemen we eindberging. 

De eindberging is een ondergrondse bergingslocatie in een stabiele aardlaag op zo’n 200 tot 1000 meter diepte. Op deze diepte kan radioactief afval veilig worden geborgen voor honderdduizenden jaren en vormt het afval geen gevaar voor mens of natuur. Op het nieuwe deel van de COVRA website kun je zelf op ontdekking. Kijk op: https://www.covra.nl/nl/radioactief-afval/eindberging/ of op: http://www.eindberging.nl/. 

Nieuw opslaggebouw: MOG

Er wordt gewerkt aan een nieuw opslaggebouw op het COVRA terrein: het MOG. Nu is er nog enkel werk op papier voor de vergunningen en het ontwerp, maar medio 2025 moet het in gebruik genomen worden. Er komt structureel andersoortig afval naar COVRA. Hier is bij het ontwerp van de bestaande gebouwen niet vanuit gegaan. Met een nieuw opslaggebouw, het MOG (Multifunctioneel OpslagGebouw) heeft COVRA in de toekomst een passende opslagcapaciteit voor het radioactief afval dat in de komende jaren wordt aangeboden. Dit nieuwe gebouw moet voldoende opslagcapaciteit bieden tot 2050.

De plek waar het MOG moet komen op het COVRA-terrein

World Nuclear News wijdde ook een nieuwsbericht aan de start van de voorbereidingen die worden getroffen voor het MOG. 

COVRA in de media

Verder stond COVRA ook in de belangstelling de afgelopen maanden. De onthulling van de aanbouw van het HABOG op 19 mei was aanleiding voor verschillende kranten en nieuwsites om een nieuwsbericht te publiceren. Zo verscheen er een artikel in het magazine De Ingenieur op 15 juni. En ook de PZC, BN de Stem en het Algemeen Dagblad schreven over de aanbouw van het HABOG. 

Daarnaast laaide de discussie verder op over de rol van kernenergie in de energietransitie. Een gauw genoemd argument is vaak ‘het afval’, dus nam de NOS een kijkje bij COVRA. Dit werd verwerkt in het item voor het 8-uur journaal op zaterdag 25 juni.

KIJK Magazine was ook geïnteresseerd in de werkwijze van COVRA. In het augustus-nummer schreven zij over wat er gebeurt met het radioactief afval dat in Nederland ontstaat. 

[brilmans]

Over Wiesbaden enzo

Gezicht op Wiesbaden vanuit het zuidoosten in 1856 op een schilderij van Nicolaus Berkhout (fragment).

Wiesbaden

Omdat ik er aangetrouwde familie heb, kom ik regelmatig in Wiesbaden. En omdat dit al jaren het geval is, ken ik Wiesbaden ondertussen best goed. Of beter gezegd de omgeving van Wiesbaden. Als het aankomt op uitstapjes verkies ik immers doorgaans het buiten boven de stad. De bossen en de velden daar, ik kan er uren wandelen. Of fietsen, dat maakt me niet uit.

Met de binnenstad van Wiesbaden en de daar aan grenzende vooroorlogse wijken is overigens niets mis. Sterker nog, als je geïnteresseerd bent in historische bouwwerken, kijkt je je ogen uit. Vooral de liefhebber van Neostijlen komt geheel en al aan zijn trekken. Dat is voor een groot deel te danken aan velen thermische bronnen die de stad rijk is.

Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw ontwikkelde Wiesbaden zich in razendsnel tempo tot het kuuroord van Duitsland en omstreken. De thermale bronnen en daaromheen gebouwde kuurhuizen werkte als een magneet op welgestelde burgers en adel. De hele sjieke kliek wilde er vertoeven. Tot aan de Duitse keizers toe, de praalzieke Keizer Wilhelm II voorop. Rond 1900 telde Wiesbaden gevolglijk de meeste miljonairs van Duitsland. En al die lui hadden natuurlijk een fatsoenlijk optrekje nodig.

Het ‘Alte Kurhaus’ met voorplein, rond 1900.  

Niet naar de thermen, niet naar het museum.

Mijn laatste bezoek aan Wiesbaden dacht ik op te leuken met en bezoek aan het Wiesbaden museum (ik ben niet van de thermen). Volgens mijn nichtje was dat museum echt iets voor mij en ik wist van een collega-verzamelaar dat het museum een gerenommeerd natuurhistorische collectie heeft (meer mijn ding).

Maar goed, een goede voorbereiding is het halve werk, dat bezoek ging niet door. De door mij uitgekozen dag, de maandag, was het museum namelijk dicht. En een andere dag behoorde niet tot de mogelijkheden. Plan B dus. Een plan dat nog verre van uitgedokterd was. Zeg maar niet! Maar dat kon niet deren, ik had de beschikking over mobiel internet en een fiets.

Op zoek naar een vulkaan

De thermale bronnen van Wiesbaden worden diep onder de grond verwarmd door broeiende vulkanen, dacht ik, zou daar bovengronds nog iets van zichtbaar zijn? Ik zocht het op. En zo kwam ik op de Schwartze Steinkaut: een in onbruik geraakte steengroeve op een voormalige vulkaan. Ik besloot de groeve op te zoeken. Een prima plan B!

Volgens het internet moest de groeve ergens bij Erbsenacker, een gehucht in de periferie van Wiesbaden, liggen. Waar precies was echter de vraag. Aan bewegwijzering werd niet gedaan. Blijkbaar vindt men het in Erbsenacker niet nodig Schwartze Steinkaut op ‘de kaart’ te zetten.

Na enkele verkeerde afslagen en doodlopende paden vond ik op de bodem van het bos restanten van de oude minivulkaan. Her en der lagen stukken basalt. Ik moest in de buurt zijn. En... dat was ik. Een paar meter naast me liep het bos een afgrond in: de oude groeve.

Schwatze Steinkaut

De schwartze steinkaut

De ondertussen grotendeels overwoekerde groeve is vrij toegankelijk. Geheel op eigen risico natuurlijk, maar vrij toegankelijk. En dat is mooi. Je kunt er dus gaan en staan waar je wil. Als je de brandnetels en bramenstruiken weet te trotseren kom je helemaal tot aan de stijlwand. En dat is leuk want daaronder liggen nog stapels losse brokken basalt. Brokken die best eens interessant zouden kunnen zijn.

Mineralen

Het loont de moeite de basalten uit de Schwartze Steinkaut aandachtig te bestuderen. Het liefst met een loep of aanverwante oogondersteuning. In de basalten van daar kunnen, zo las ik, namelijk allerlei interessante ingesloten mineralen worden aangetroffen. Weliswaar betreft het vaak kleine kristallen of insluitsels, maar toch. Volgens mijn bron is het mogelijk er olivijn, forsteriet, diopside, chroom diopside, augiet, enstatiet, bronziet, sanidine, magnetiet en picotiet te vinden. Zelf heb ik een aantal aardige basalten mee naar huis genomen.

stuk basalt uit de schwartze steinkaut.

Welke mineralen ik daarmee buit heb gemaakt durf ik niet met zekerheid te zeggen. Ik ben namelijk niet zo thuis in de petro- en mineralogie. De determinaties bij de foto’s zijn dus met een enorme slag om de arm. Wilt u meer zekerheid, dan kunt u het best naam het Museum Wiesbaden daar hebben ze een uitgebreide geologische en mineralogische verzameling met stenen uit de regio. Let wel: op maandag gesloten!

Een aggregaat van enstatiet en olifijn.

ongedetermineerd

ongedetermineerd

Een aggregaat enstatiet.

De kleine appelgroene kristallen zijn waarschijnlijk chroomdiopsiet.