#Lordan Zafranović

[lookerweekly]

Dobitnik nagrade za životno delo 71. Martovskog festivala je istaknuti filmski umetnik, reditelj i scenarista Lordan Zafranović. Uručenje nagrade će biti 26. marta u Domu omladine Beograda (19 časova) na svečanom otvaranju manifestacije.

| LookerWeekly

https://lookerweekly.com/film/nagrada-za-zivotno-delo-lordanu-zafranovicu/

[fox-and-his-friends-records]

(FOX012LP) MIRKO KRSTIČEVIĆ - ALL AND NOTHING AT ALL (FILM AND THEATRE MUSIC 1977 - 1988) LP

This is a collection of music for the various films and theatre plays by Mirko Krstičević, Croatian and Yugoslavian composer and musician active since 1970s. "All and Nothing at All (Film and Theatre Music 1978 - 1988)" ["Sve i ništa (Filmska i scenska glazba 1978. - 1988." in Croatian] focuses on his work for the underground and avant-garde cinema from the era: directors Ivan Martinac, Svemir Pavić, Lordan Zafranović, Aleksandar F. Stasenko and Vanča Kljaković are all part of the Split Cinema Club association; their work explores art, death, sexuality and eroticism. Krstičević compositions for various theatre plays are also included.

★ From the Original Master Tapes ★ LP Vinyl Gatefold LP ★ Extensive Liner Notes ★ Photographs from the Films ★ Direct Metal Mastering (DMM) by Record Industry NL ★ Standard Edition + Limited Edition with 12-page full color booklet with filmographies, essays and additional photographs (in Croatian and English) ★ First 100 hand-numbered copies with booklet are not available in stores. BUY HERE: https://foxandhisfriends.bigcartel.com

Svemir Pavić's portrait of surrealist painter Ljuba Popović, made in the same year as its counterpart by Walerian Borowczyk, features scenes form Beaubourg Gallery in Paris and Udo Kier as a guest. Side B of the record is all about theatre: plays by Sam Shepard, Rainer Werner Fassbinder and Jean Giraudoux were all produced in Sarajevo and Split in the 1980s, with the rare electronic takes by Mirko Krstičević and his subtle minimalist soundings of the themes from the Cold War era. This unique and diverse compositions by founder of the rock band Metak and sound studio Tetrapak from Split, are document of the time that is, especially in the closing Chernobyl theme, relevant again.

Composer, musician and musical arranger Mirko Krstičević was born in 1948 in Šibenik. He graduated in music theory at the Pedagogical Academy in Split and then at the Music Academy in Sarajevo. He studied composition with Josip Magdić, Mladen Pozajić and Miroslav Špiler. He is the co-founder of the Tetrapak music studio in Split, where numerous performers and musicians have recorded (Animatori, D'Boys, Haustor, Oliver Mandić, Gibonni, Srđan Marjanović, Stil, Trotakt Projekt and others).

Together with Ranko Boban and Momčilo Popadić, he founded the Metak group in the spring of 1978 in Prigradica on Korčula. In the group, he is the author of songs and lyrics, and he also plays the bass guitar. "Da mi je biti morski pas" is the group's most successful single, which in 1980 became one of the most played songs on radio and television. Metak performed in Belgrade in front of 70,000 people, and the media declared them the best group along with Macedonian Leb i sol. In compositional work and arrangements for other pop and rock artists, Krstičevic had high commercial success with Tutti Frutti Balkan Band, Biljana Petrović, Seid Memić Vajta, Pepel in kri, Osmi putnik, Oliver Dragojević , Đorđi Peruzović, Henda and others.

Parallel to his pop and rock career, Krstičević composed stage and film music for 45 films, mostly collaborating with the circle of experimental and amateur directors of the Split Cinema Club (Kino klub Split) as well as the rest of the local underground scene. He is the author of stage music for 130 theatre plays, and also records his own compositions in the field of contemporary music. He wrote over 30 works for solo instruments, 4 operas, chamber and symphonic music. He is the winner of numerous awards, lives and works in Split.

File under: Soundtrack, Stage, Electronica

TRACKS FILM SIDE: The Second Dreams (Theme from House on the Sand) The Torture (Theme from Time of Heroes) Motorcycle (Theme from The Exile) The Opening Night (Theme from Ljuba par lui même) In the Beaubourg Gallery (Theme from Ljuba par lui même) All and Nothing at All (Main Theme from All and Nothing at All) All and Nothing at All (Unused Theme from All and Nothing at All) Jere and Marija in the Room (Theme from Marjuča or Death)

TRACKS THEATRE SIDE The Bitter Tears of Petra von Kant I (Theme from The Bitter Tears of Petra von Kant) The Bitter Tears of Petra von Kant II (Theme from The Bitter Tears of Petra von Kant) Cassandra (Theme from The Trojan War Will Not Take Place) Peace (Theme from The Trojan War Will Not Take Place) Fourth Choir: Sun Ray (Theme from Biedermann und die Brandstifter) Second Choir: Marching Step (Theme from Biedermann und die Brandstifter) The Beginning before the Beginning (Theme from Fool for Love / Savage Love) She Runs Away (Theme from Fool for Love / Savage Love) Eddie Enters (Theme from Fool for Love / Savage Love) A Jerk (Theme from Fear and Hope of the German Federal Republic) Song 3 (Theme from Fear and Hope of the German Federal Republic) Chernobyl (Theme from Fear and Hope of the German Federal Republic)

Composed, arranged and all instruments performed by Mirko Krstičević. Clarinet on A4 by Ivica Borčić. Saxophone on B9 by Mate Carić. Guitar on B7 and B8 by Zlatko Brodarić. Additional instruments: Emax E-mu Systems Model 2100, Yamaha DX7, Fender Rhodes Piano, Korg Poly-61, Oberheim OB-Xa, Wurlitzer 200A, Electronic Piano, Linn Drum LM-2. Recorded at Studio Tetrapak, Split, 1978-1988. Recording engineer: Ivica Čović - Pipo

Executive producers, creative direction and audio-digitization: Leri Ahel & Željko Luketić Selected and programmed by Leri Ahel & Željko Luketić Research, liner notes & music editing by Željko Luketić Artwork by Martin Peranović Mastering by Toni Milohanić (at Ambulanta 2 Studio) DMM cut by Record Industry Netherlands Rights Society: HDS/BIEM ©℗ 2024 Fox & His Friends Records

©℗ 2024 Fox & His Friends Records

Links:

★ http://www.facebook.com/foxandhisfriends ★ http://soundcloud.com/foxandhisfriends ★ http://twitter.com/FoxAndHisFriend ★ http://www.instagram.com/fox.and.his.friends ★ http://www.discogs.com/label/1132857-Fox-His-Friends ★ http://foxandhisfriends.bigcartel.com ★

[ponapisach]

Pochodzący z Dalmacji chorwacki reżyser Lordan Zafranović przedstawił na przykładzie faszystowskiej agresji na Dubrownik, włoskiej okupacji i ustaszowskim prymitywnym zezwierzęceniu nacjonalizm, który na początku wchodzi łagodnie w społeczny organizm, wyniszcza zdrowe tkanki, a w finale rozsadza komórki nerwowe i roztrzaskuje, dosłownie, mózg. Wtedy jest już za późno na reakcję. Cały film "Okupacja w 26 obrazach" prowadzi bowiem do tej jednej sceny, bestialskich siedmiu minut w ustaszowskim autobusie, w którym członkowie chorwackiego ruchu rewolucyjnego wywożą "podejrzanych" Serbów, Żydów czy też reprezentujących odmienną ideologię Chorwatów. Wywożą, ale gdziekolwiek nie jechali, nie dowożą. Scena, przez którą filmu nie można było wówczas wyświetlać w jugosłowiańskiej telewizji, poraża brutalnością, a w czasie premiery podzieliła krytyków (to normalne), ale również widzów, wśród których pojawiały się głosy, że sceny zostały przejaskrawione. Wiemy, że są wiarygodne (do dzisiaj robią kolosalne wrażenie), bo raporty, doniesienia, relacje przedstawiają dobitnie skalę ludobójstwa, a same akty barbarzyństwa ustaszów z filmu wpisują się w ciąg podobnych zdarzeń, które należy przypisywać organizacji. W obrazie Lordana Zafranovicia ustaszowski autobus to synonim horroru, do którego, jeżeli będziesz ignorantem, prędzej czy później wsiądziesz.

Złem totalnym są tutaj wkraczający do Dubrownika 17 kwietnia 1941 roku  nacjonaliści,  ledwo tydzień po pierwszym bombardowaniu. Czas "przed" tymi wydarzeniami to idylliczny obraz współgrającej harmonii pomiędzy różnymi środowiskami, nawet jeżeli ścierającymi się na wielu gruntach, to zdolnymi do dialogu. Na pierwszym planie jest ośrodek arystokracji i to z czym twórca wiąże kulturowe dziedzictwo Dubrownika włącznie z całą historią, sztuką, architekturą. Spokojna (w miarę) egzystencja wielokulturowa i międzyklasowa na przykładzie trójki przyjaciół pokazuje, że w porozumieniu potrafią się bawić, wspólnie trenować szermierkę (rozrywka zarezerwowana teoretycznie dla środowisk uprzywilejowanych, której mają jednak szansę posmakować biedniejsi, tutaj głównie za sprawą sportowego talentu).

Żyd Miho, Chorwat Niko (syn bogatego kapitana żeglugi morskiej) i Włoch Toni. Razem fechtują, włóczą się nocami po Dubrowniku, wdychają pełną piersią młodość. W połowie kwietnia 1941 roku wszystko się zmienia. Niko wstępuje do partyzantki i zamierza walczyć z okupantem, Miho będzie ciągle uciekał przed prześladowcami, bo złapanie grozi wywózką do obozu, a Toni przywdziewa czarną koszulę i przymierza się do dzierżenia władzy przy nowych porządkach.

Szkielet scenariusza przypomina więc ten z nakręconego rok wcześniej "Żołnierza Orańskiego" Paula Verhoevana. I tam (Holandia) i tu (Jugosławia) wojna pokazuje nie tylko rozpad państwa, ale i upadek przyjaźni. Tu nawet nie może być mowy o przyjaźni wystawionej na próbę, bo z chwilą wybrania strony konfliktu jako tożsamej własnym przekonaniom, słowo "przyjaźń" przestało istnieć, została zmiażdżona przez zły wybór, tutaj jasno wskazany przez postać Niko.

Lordan Zafranović wytworzył w swoim filmie specyficzną atmosferę oczekiwania na upadek człowieczeństwa. Nikt nie spodziewa się bowiem najgorszego, więc mieszkańcy Dubrownika, tak jak każdy terroryzowany i tłamszony przez oprawcę człowiek, przyjmują ciosy każdego rodzaju. Wszyscy się oszukują, oddalają w myślach zagładę, bo sądzą, że okupant zaprzestanie tortur, że przecież wytrzymam jeszcze jeden cios.

Agresor w oku kamery Zafranovicia przedstawiony jest przerażająco, ale i groteskowo. Włoscy faszyści próbują naśladować hitlerowców i w dumnym przemarszu przez Dubrownik wywracają się na rozrzuconym piasku, Ustasze z lubością oddają się brutalnym i sadystycznym aktom, naziści natomiast wyglądają jak turyści, którzy obcując po raz pierwszy z pięknym Dubrownikiem wyglądają niemal komicznie (podczas pierwszego przejazdu jednostki zmotoryzowanej przez rynek jeden z hitlerowców robi szybko zdjęcia zabytkom). Wszyscy oni jednak w końcowym rezultacie przedstawiają się jako uciekający do tanich uciech i oddający się perwersji. Nie potrafią uszanować ani tradycji (niemiecki oficer sprowadza szermierczy pojedynek do brutalnego okładania się szpadami przez zawodników z nagimi torsami), ani chwili, miejsc, czasu, niczego. Wszystko jest sprowadzane do burdelu, każdy przejaw inności miażdżony - "kto nie jest z nami, kula w łeb!". Ludzkie odruchy nie istnieją.

"Okupacja w 26 obrazach" idealizuje wprawdzie środowiska lewicujące, ucieka od wskazywania czegokolwiek co łapałoby się w ramy totalitaryzmu komunistycznego. Lordan Zafranović jest tu rzeczywiście przychylny jednej stronie, ale nie zmienia to faktu, że film traktujący o konkretnym epizodzie historycznym, ma małe szanse, by przedstawić wydarzenia z innej perspektywy. Przez to również obrazowi (powstaniu, ale i przy późniejszym odbiorze) tak bardzo przychylne były władze Jugosławii włącznie z Josipem Brozem Titem na czele.

Dzisiaj "Okupacja w 26 obrazach" to film zapomniany, wciąż jednak o ogromnej sile rażenia. Warty odkurzenia, bo ze swoim czytelnym przekazem jasno przedstawia konsekwencje nacjonalizmu i faszyzmu.

[no-terfs-no-swerfs-no-fascists]

Nije bitno samo da se ove priče pričaju, bitno je i ko ih priča.

Inače, jedan intervju iz 1986. o filmu Djeca Kozare možete pročitati ovde:

http://www.yugopapir.com/2012/11/majstori-pripovedaci-arsen-diklic.html?m=1

[thatolddreamthatmoves]

Vecernja zvona (1986, Lordan Zafranović)

[czechfilmreview]

Once Upon a Time in Paradise (Tenkrát v ráji) - Lordan Zafranović, Peter Pálka & Dan Krzywoň

Once Upon a Time in Paradise (Tenkrát v ráji) – Lordan Zafranović, Peter Pálka & Dan Krzywoň

World War II has provided inspiration for movies for over 80 years now, with a seemingly inexhaustible supply of incredible tales. Sometimes I wonder, though, when I see a film as weak as Once Upon a Time in Paradise, whether the well is drying up and people are starting to run out of ideas. That may seem unfair on the source material, Josef Urban’s novel and the true story that inspired it. It…

[thedraganuzelac]

[prijedor24]

Lordan Zafranović: Titova Jugoslavija je vrhunac civilizacije naših naroda

Nismo imali nikakvu politiku nakon raspada Jugoslavije. Nastao je grabež. Ti bivši rukovodioci prebacili su se u nacionalističke stranke, bivši komunisti postali su nacionalisti. Gangsteri su došli na vlast i opljačkali su vlastite narode. Na vlasti je politička mafija, koja je organizirana po principu “ti meni, ja tebi”.

Na filmskoj sceni bivše Jugoslavije Lordan Zafranović (70) slovi za jedno…

[superbmakerzombie]

MEMOARI RAJKA GRLIĆA Intrigantna svaštara u kojoj se susreću Brando i Tito, Krleža i češki profesori, redateljeva sefardska baka i Udba...

MEMOARI RAJKA GRLIĆA Intrigantna svaštara u kojoj se susreću Brando i Tito, Krleža i češki profesori, redateljeva sefardska baka i Udba…

U jednom od poglavlja svoje knjige “Neispričane priče” redatelj Rajko Grlić pripovijeda o tome kako je na HTV-u gledao dokumentarac o Praškom proljeću 1968. U dokumentarcu se pojavljuje Grlićev praški školski kolega Lordan Zafranović, koji pred kamerom s vidnim uzbuđenjem opisuje tadašnja zbivanja. Stojeći pred portom praške filmske akademije, priča kako je neki ruski vojnik razbio ulazna vrata,…

[decuir-international]

Alternativa 2017: List of significant achievements

The End of Time, Milčo Mančevski, US/Cuba, 2017

Tower XYZ, Ayo Akingbade, UK, 2016*

She Blinks and Flowers Tremble, Niko Novak and Matevž Jerman, Slovenia, 2017

Confident, Karen Akerman and Miguel Seabra Lopes, Brazil, 2016

Puerto Rico Tautology (14-Dubs High), Rob Feulner, Canada, 2016

Some of the Sensations, Peter Lichter and Bori Mate, Hungary, 2017

Black & White Box, Osi Wald and Efrat Rubin, Israel, 2017**

Jury: Miša Radivojević, Hito Steyerl, Lordan Zafranović       

*Sonja Savić Award (inaugural award)

**Ivan Kaljević Award

[lookerweekly]

Čuveni jugoslavenski i hrvatski sineasta Loradn Zafranović, poznat i kao stvaralac iz kružoka „Praške škole“, održao je masterklas na temu „Unutrašnja struktura filma“, u okviru FEST Pro programa, koji traje do 2. marta, kao radioničko-panelska celina 52. FEST-a. Pred punom Salom 2 u mts Dvorni reditelj, koji se bavi filmom još od 1961. godine, podelio je svoj autorski pristup stvaralaštvu i zanatu, uz osvrt na film „Zlatni rez 42: Djeca Kozare“, koji trenutno snima, a tiče se Jasenovca. 

| LookerWeekly

https://lookerweekly.com/film/filmski-autor-lordan-zafranovic-na-52-fest-u-film-mi-je-prijatelj-on-mi-daje-odgovore/

[streaminghd-transformers5-blog]

Comment télécharger transformers 5

                     Streaminghd transformers 5

Une autre pierre de touche asiatique commençant au début des années 1970 était le film traditionnel d'arts martiaux de Hong Kong qui a suscité un plus grand intérêt dans les arts martiaux chinois à l'Ouest.  Après dix semaines près de 17 500 000 personnes avaient vu le film en France, 19 intouchables était le deuxième film français le plus vu de tous les temps en France, et le troisième, y compris les films étrangers. Pendant ce temps, des films comme nammal et nammal Thammil nous ont montré des factions et là dépit, avec souvent une torsion qui relie les gangs et finit par concilier les différences entre eux. Goran Marković, Rajko Grlić, Karanović, Lordan Zafranović et Emir Kusturica étaient tous diplômés de l'école de cinéma de FAMU à Prague, qui avaient commencé leur carrière au sein de la télévision yougoslave. La production cinématographique impliquait des coûts élevés endogènes, récupérés en louant le droit d'auteur au film. Mais Damon saute immédiatement à souligner que d'autres, les candidats moins diversifiés avaient également souligné les mêmes problèmes avec le script, et de prétendre apparemment que la diversité ne devrait pas être un problème lors de l'examen de l'équipe de tournage. «quelques citations d'en haut allant aussi loin en arrière que l'exorciste ... films d'horreur ont continuellement frappé un accord avec les téléspectateurs.» Cela implique l'horreur n'était pas populaire ou lucrative avant que 1973 film. Par 2009, 44 États-Unis, Puerto Rico et Washington d.c. ont offert une certaine forme d'incitatifs à la production cinématographique et télévisuelle. Contrairement aux slashers des années 1980, ces films ont été plus limités dans leur représentation de la violence explicite et ont plutôt offert des histoires sur des événements étranges, des aperçus fugaces d'apparitions et de suspense de picotement et de terreur. Le mot de passe doit avoir un minimum de 8 caractères, 1 majuscule, 1 minuscule, 1 valeur numérique et pas de caractères spéciaux. Puis il a dû attendre quatre heures pour les résultats tandis que sa famille est allé au cinéma sans lui. Et le Maine, qui a limité les incitations cinématographiques, envisage maintenant un crédit de 25 pour cent pour les salaires payés aux résidents employés par les productions cinématographiques et un crédit de 15 pour cent sur les salaires versés aux non-résidents du Maine. Un certain nombre d'États ont effectué une analyse coûts-avantages de leur programme d'encouragement cinématographique, ou nécessitent une vérification avant qu'une production puisse recevoir un rabais ou un crédit. En dépit d'être 43 et célibataire, elle refuse de laisser la vie la faire tomber, en poussant sur sa carrière en tant que producteur de nouvelles de télévision et faire la fête avec le jeune présentateur PAL Sarah Solemani. Les films d'horreur ont pris le Gore et la violence dans le grand public des films hollywoodiens. Le journal influents Cahiers du cinéma de Bazin, fondée en 1951, a élaboré cette notion et est devenue le siège d'un groupe de jeunes cinéphiles (cinéphiles)-les critiques François Truffaut, Jean-Luc Godard, Claude Chabrol, Jacques Rivette, et Eric Rohmer-qui devaient devenir les grands metteurs en scène de la nouvelle vague. En outre, en dehors de ces scènes «torrides», l'utilisation du langage abusif a également fait l'entrée dans les films.

[transformers5-telechargerhd-blog]

Comment voir transformers5

                  Transformers5 telechargerhd

Une autre pierre de touche asiatique commençant au début des années 1970 était le film traditionnel d'arts martiaux de Hong Kong qui a suscité un plus grand intérêt dans les arts martiaux chinois à l'Ouest.  Après dix semaines près de 17 500 000 personnes avaient vu le film en France, 19 intouchables était le deuxième film français le plus vu de tous les temps en France, et le troisième, y compris les films étrangers. Pendant ce temps, des films comme nammal et nammal Thammil nous ont montré des factions et là dépit, avec souvent une torsion qui relie les gangs et finit par concilier les différences entre eux. Goran Marković, Rajko Grlić, Karanović, Lordan Zafranović et Emir Kusturica étaient tous diplômés de l'école de cinéma de FAMU à Prague, qui avaient commencé leur carrière au sein de la télévision yougoslave. La production cinématographique impliquait des coûts élevés endogènes, récupérés en louant le droit d'auteur au film. Mais Damon saute immédiatement à souligner que d'autres, les candidats moins diversifiés avaient également souligné les mêmes problèmes avec le script, et de prétendre apparemment que la diversité ne devrait pas être un problème lors de l'examen de l'équipe de tournage. «quelques citations d'en haut allant aussi loin en arrière que l'exorciste ... films d'horreur ont continuellement frappé un accord avec les téléspectateurs.» Cela implique l'horreur n'était pas populaire ou lucrative avant que 1973 film. Par 2009, 44 États-Unis, Puerto Rico et Washington d.c. ont offert une certaine forme d'incitatifs à la production cinématographique et télévisuelle. Contrairement aux slashers des années 1980, ces films ont été plus limités dans leur représentation de la violence explicite et ont plutôt offert des histoires sur des événements étranges, des aperçus fugaces d'apparitions et de suspense de picotement et de terreur. Le mot de passe doit avoir un minimum de 8 caractères, 1 majuscule, 1 minuscule, 1 valeur numérique et pas de caractères spéciaux. Puis il a dû attendre quatre heures pour les résultats tandis que sa famille est allé au cinéma sans lui. Et le Maine, qui a limité les incitations cinématographiques, envisage maintenant un crédit de 25 pour cent pour les salaires payés aux résidents employés par les productions cinématographiques et un crédit de 15 pour cent sur les salaires versés aux non-résidents du Maine. Un certain nombre d'États ont effectué une analyse coûts-avantages de leur programme d'encouragement cinématographique, ou nécessitent une vérification avant qu'une production puisse recevoir un rabais ou un crédit. En dépit d'être 43 et célibataire, elle refuse de laisser la vie la faire tomber, en poussant sur sa carrière en tant que producteur de nouvelles de télévision et faire la fête avec le jeune présentateur PAL Sarah Solemani. Les films d'horreur ont pris le Gore et la violence dans le grand public des films hollywoodiens. Le journal influents Cahiers du cinéma de Bazin, fondée en 1951, a élaboré cette notion et est devenue le siège d'un groupe de jeunes cinéphiles (cinéphiles)-les critiques François Truffaut, Jean-Luc Godard, Claude Chabrol, Jacques Rivette, et Eric Rohmer-qui devaient devenir les grands metteurs en scène de la nouvelle vague. En outre, en dehors de ces scènes «torrides», l'utilisation du langage abusif a également fait l'entrée dans les films.

[leksikonyumitologije]

Dalibor Martinis, plakat za film Lordana Zafranovića Pad Italije, 1981.

[filmski-album]

Ivica Rajković i Lordan Zafranović na snimanju dokumentarnog filma Živjela mladost, 1965.

[experimental-series-blog]

Croatian Avant-Garde Filmmakers of the 1960s [Yugoslav Avant-Garde Cinema, 1950s–1980s Ex-Film from an Ex-Land]

Experimental film is one of the most exciting forms of cinematic expression and, paradoxically, also one of the most ignored by the various (historical, theoretical, critical, economic, educational, etc.) discourses on the cinema. It has long been predominantly the domain of rather marginalized theory and practice, separated from the mainstream.In all of the former Yugoslavia experimental film almost unfailingly derived from the tradition of the so-called amateur film, whose home ground consisted in the numerous cinema clubs (kino klub) that flourished in all major cities of the former federation. The line separating amateur film from experimental film is thus unclear not only due to the subjectivity of judgment, but also because the former term in its most widely accepted meaning refers to the production conditions, while the latter term designates the aspirations, procedures, and effects of a specific cinematic expression. 

Furthermore, the terms experimental film and its more or less synonymous avant-garde film never really took hold in our current or former countries; thus the Croatian (or more specifically the Zagreb) school tried to shape new theories and practices, such as "antifilm", while the Belgrade school struggled with the even looser term of "alternative film".One short-term result of such interdisciplinary connections was a far richer and more diversified film production, while one of the long-term results may have been that this selfsame production made less of an impact historically as a whole. Publications dealing with the history of Slovenian film are few, and in them we search in vain for any mention of amateur or experimental film. 

The whereabouts of the few known archives (e.g. that of the ŠKUC Gallery, which in the 1970s and 1980s was one of the few venues in Ljubljana that sustained continuous promotion and production of experimental film) are unknown; and none of the present-day professional national archives is engaged in systematically maintaining extensive film oeuvres. Unlike the disastrous state of affairs in Slovenia (and slightly better one in Serbia), the avant-garde film in Croatia has been treated far better: there are monographs, historical overviews, numerous DVDs, even restored copies of film (thanks to the Croatian Film Clubs' Association); but above all, experimental film has been seamlessly integrated into the national film history as one of the principal sources of new ideas and film professionals.The most prominent members of the enormously vibrant

Croatian experimental scene of the 1960s

All of them were members of the amateur cine-clubs that formed in all the major cities of Yugoslavia at the time, as well as participants in the Genre Film Festival, a unique festival of experimental film in Zagreb that was the most important gathering point for “film researchers” and other independent filmmakers from Yugoslavia. Their approach to cinematic experiments differed greatly, from a prototype of the so-called anti-film to works that anticipated the structural film movement, to poetic-meditative orientations.

ENCOUNTER (SRETANJE) Vladimir Petek, Yugoslavia, 1963, 5 mins, B&W

THE FORENOON OF A FAUN (PRIJE PODNE JEDNOG FAUNA) Tomislav Gotovac, Yugoslavia, 1963, 8 mins, B&W.

I’M MAD, Ivan Martinac, Yugoslavia, 1967, 5 mins,.

AFTERNOON (THE GUN) (POSLIJE PODNE (PUŠKA)) Lordan Zafranović, Yugoslavia, 1968, 15 mins, B&W.