#Harun Elibol

[herochan]

Black Widow

Art by Harun Elibol || IG

[yurekbali]

“Nâzım Hikmet” anısına... (15 Ocak 1902 - 3 Haziran 1963) “Selamlamaya geldim seni yeryüzü umutları adına, bedava ekmek ve bedava karanfil adına, mutlu emeklerle mutlu dinlenmeler adına, “Yârin yanağından gayrı her yerde her şeyde hep beraber” diyebilmek adına, evlerin yurtların dünyaların ve kosmosun kardeşliği adına.” - Nâzım Hikmet, Kosmosun Kardeşliği Adına * * * Bizler Nâzım Hikmet’in şiirlerinde memleketi tanıdık... Bolu’nun Abant gölünde yüzen alabalıklarını, Çukurova’nın pamuğunu, Erzurum’un yaylasını, Ankara ovasının keçilerini, Giresun’un yağlı ağır fındığını, Amasya’nın mis gibi kokan elmasını, Gülhane parkındaki ceviz ağacını, âşık olduğu İstanbul’u... Bizler Nâzım Hikmet’in şiirlerinde insanları tanıdık... Şeyh Bedrettin’i, Pir Sultan’ı, Kerem’i, Aslı’yı, Bayburtlu Zihni’yi, Orhan Kemal’i, Laz İsmail’i, kamyon şoförü Ahmet’i, ırgat Süleyman’ı, köylü Hatçe kadını, mahpustaki Peder’i, ceviz ağacından düşüp topal olan Yusuf’u, fotoğraflarda büyüyen Memet’ini, fedakâr kadın Piraye’yi, Münevver’i, beli karıncadan ince belli Vera’yı, ressam Celile hanımı... Bizler Nâzım Hikmet’in şiirlerinde; inci dişli şarkıcı Robson’u, büyük şair Pablo Neruda’yı, onuruyla ölen gencecik Tanya’yı, Polonya’yı, Berlin’i, Çekoslovakya’yı, Varna’yı, Dünya’yı tanıdık... Bizler Nâzım Hikmet’in şiirlerinde; memleketimizin hapishanelerini tanıdık... Bizler ki Nâzım Hikmet’in şiirlerinde; yaşamış olmak için yaşamayı değil, anlamlı, onurlu yaşanılması gerektiğini ve bunun için mücadele edilmesini öğrendik... “Nâzım; sen bizi öyle sevdin, biz seni öyle sevdik ki küçük adınla çağırır herkes seni, herkes sen der sana; Fransa’da, Rusya’da, Yunanistan’da... Aragon’da Nâzım, Neruda’da Nâzım, özgürlük ki adlarından biridir senin, o senin en güzel adın... Merhaba Nâzım!” (Yannis Ritsos) Nâzım Hikmet büyük insanlığın şairidir, bir dünya şarkısıdır Nâzım Hikmet... Ölüm yıl dönümünde Mavi Gözlü Dev’in anısına alkışlarla... * * * Ne güzel şey hatırlamak seni: ölüm ve zafer haberleri içinden, hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken... Ne güzel şey hatırlamak seni: bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin ve saçlarında vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının... İçimde ikinci bir insan gibidir seni sevmek saadeti... Parmakların ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının, güneşli bir rahatlık ve etin daveti: kıpkızıl çizgilerle bölünmüş sıcak koyu bir karanlık... Ne güzel şey hatırlamak seni, yazmak sana dair, hapiste sırtüstü yatıp seni düşünmek: filanca gün, falanca yerde söylediğin söz, kendisi değil edasındaki dünya... Ne güzel şey hatırlamak seni. Sana tahtadan bir şeyler oymalıyım yine: bir çekmece bir yüzük, ve üç metre kadar ince ipekli dokumalıyım. Ve hemen fırlayarak yerimden penceremde demirlere yapışarak hürriyetin sütbeyaz maviliğine sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım... Ne güzel şey hatırlamak seni: ölüm ve zafer haberleri içinden, hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken... - Nâzım Hikmet, Piraye İçin Yazılmış: Saat 21-22 Şiirleri (Ne Güzel Şey Hatırlamak Seni) * * * - Görsel: Harun Elibol (Nâzım Hikmet)

[batmannotes]

Adam West - Batman

by Harun Elibol