#Friend pala sa FB. XD

[cherra-khunatta]

冷戦的な物語 (The Cold War Story)

Nope, this is NOT the exact Cold War that you often hear in history books. This is the Cold War that I have experienced myself, with the person whom I called, my “special someone.”

Allow me to share to you the details... if you peeps do not mind, hehehe (PS: He’s no longer on FB and IG for personal reasons).

Chapter 1: Santa Maria Colegio de Ciudad Quezon

2007 - Many things happened during this time. I was still “in love” with my first serious crush in school, and we barely finished yet first year high school. Also, this was the year that I met “you know who” during the recognition rites practice. Oh, don’t remind me about it since I was in freshman of high school, and that wasn’t the most pleasant experience I had—like I was too busy like having butterflies on the stomach, thinking what I would do to please my crush again.

OO NA, CRUSH darake demo imi ga nai to wakaru yo. Demo sono ato, infatuation ga nakunatta.

Well, nakilala ko lang si “future” crush sa recognition rites practice and whatnot. HEARING HIS NAME means, basically iyung maputing chinitong kulang sa height, pero when his name was mentioned, like I was SHOOKt. HANTAI PALA!!! xD

Pero di ko pa crush iyun. Kayo naman.

At RANDOM pa ako nag-a-add sa Friendster... and sorry to say that includes him.

That year was also the time I really NEED to move on from my first crush. So yeah, nagka-crush ako sa teacher (ALAM NIYO NA IYAN! Charot!), na sorry to say, ‘di ko masyadong nagustuhan ang teaching style (chos!). Well, let me tell you this: That teacher was only some “transitional period” figure so that I could just “move on” from my first crush, who obviously was rejecting me all throughout (dahil nga sa nangyari... and I never thought of transferring schools at the first place, thinking that the alma mater where I regretted studying will eventually change and open up to new ways of thinking).

And so, yeah.

Until during this one episode where... I just saw him alone during I think, recess time? HAHAHA. I was like, I dunno, I just fell for him without even knowing his true identity. I only knew his face and name, and that’s about it. DAKEDO—miryokuteki na kao ha? Chotto... sukoshi heibon nano ha... futsuu na shakai ni yoru to, sore no hou ga tekitou na keiyou da yo.

And so, yeah. Parang ganun na nga.

I asked my batchmate (well, he wasn’t my clubmate that time, so yeah...) who he was. DAFUQ kilala niya pala. Clubmate niya pala. AHAHAHAHA. I guess, it was like it came to my senses that he’s pretty attractive to my taste dahil nerdy, tsaka he takes his academics seriously. Ayun.

And yes, I really WANTED to have this formal meeting with him. Get to know each other kaya ayun. I added him eventually on Yahoo! Messenger, and that’s it. We started chatting.

And mind you mga beh, sobrang KILIG KILIG much ako, without even formally meeting him. Well, kinukulit ko kasi ng bonggang-bongga iyung friend ko na clubmate siya.

OK ok... until it came to my senses na gan’to nga. YES I WILL MEET HIM NA...

That smile from my face is not a joke. I usually greet him and talk small talk with him whenever we meet. Ayun.

LAHAT LAHAT I showed my entire tatemae towards him, and I was introducing him to my friend who’s a batch lower than him pero batch higher sakin. In short, third year level siya. And yes... kasama niya meiwaku niyang kabarkada na sumira ng lahat.

OO... at hindi ko na lang siya babanggitin dahil... I will discuss that later.

So, ayun. ALL OF A SUDDEN everything was gone. Ganun-ganun lang dahil sa nangyari. I was fucking humiliated and embarassed and shit. Ayoko nang pag-usapan and somehow, medyo it left a mark in my life na gan’to. And that time, I wasn’t really in good terms with some of my classmates dahil sorry to say, I was dealing with a lot of demons in my head. Ni hindi man lang talaga in-explain sakin ng maayos ang mental health condition ko (which you know, has emerged ever since before naging uso ang SPEAK OUT re: mental health awareness; well, no offense sa mga may mental health issues).

Somehow, another factor that destroyed our friendship was online games. DOON NA TALAGA nag-start ang Cold War.

And knowing the strict rules of this alma mater? FUCK NO. I won’t explain everything in detail na.

OK so to speak: Hindi na kami friends sa Friendster, at saka di na kami nag-uusap gaano sa YM, and yes, hindi parin kami friends sa Multiply something like that.

So to speak. NO JIDORI. Kahit civilian-wearing day, shit na malagkit, no communication with him. Just pure cold war via away thru social media for petty reasons.

2008 - And yes, he graduated from high school, and I do not have any idea about his college. Well, none of my business tho. The Cold War still continues.

So to speak, HINDI KO SIYA BINATI NUNG TANJOUBI NIYA. KAHIT GUSTONG-GUSTO KO.

Third year high school - So ayun. I met his imouto (LOL), and you know what? Ayun, sneak peek: NAGPAKILALA AKO SA KANYA with my best buddy... you know what I mean?

Hindi ko lang hinalata na kilala ko si kuya niya and shit.

DAFUQ. NAGKA-ALAMAN na during this episode like... putcha inamin ko na lang sa imouto niya na kilala ko siya at may gusto talaga ako sa kanya.

And you see, kahit pumupunta-punta kuya niya just to get her report card, like jusko, BAKIT HINDI KO PA SIYA LAPITAN!? I WAS SHOOKt. Confused me was like, I just want to talk to him, but I can’t. Social distancing lang ang peg, beh? xD

Tuloy parin ang Cold War sa internet. Walang katapusan.

Pero this was at the same time, my best buddy’s movements were kind of far from normal. Iyun din ang factor na may huge impact sa buhay ko... which would determine my future career in the long-run... (lol may pa-ganun ganun pa?).

Si meiwaku na lang talaga... she got the nice things, but on the following year I was LEFT WITH NOTHING! Admins must answer my demands... charot!

2009 - Ayun. Wala paring katapusang Cold War. Pero this time, I parted ways with my best buddy (sorry, wala nang ibang choice eh). AYOKONG mangyari iyun talaga... pero parting ways with him made my fourth year high school the WORST part of my high school life. Kasi tuwing anjan si best buddy, no one will really touch me (me paganun-ganun pa).

But yeah, I have to suck it up.

Gusto ko nang tumakas from that so-called tyrannical high school which has the crappiest quality of education in history. Putang ina talaga. Sorry for the language, but that school has to be accountable for damages (waley charot!).

That was also the time I commented on someone’s post na ganito ang school niya na gumagamit ng gantong language. Well, derogatory pa nga ang term eh (LOL).

COLD WAR PARIN.

2010 - Graduate na ako ng high school (SA WAKAAAAAAS!). Well, the bad memories and sh*t because I think the one responsible for sectioning students INSULTED ME ALL THROUGHOUT, and yeah.

Chapter 2: Pamantasang Taft Avenue

I FINALLY CAME TO HIS SCHOOL. YEE-HAW!

Pero di parin tapos ang laban. Again, the Cold War has re-emerged on what? Formspring! The shittiest website you’ll ever encounter in your entire life.

Somehow, I gained more EMENIES online... because you know that anime and video games are kind of BANNED in our household, but I watch anime secretly through torrent (shhhhh). Nalagyan pa ng VIRUS ang laptop ko dahil gusto ko talagang ma-download iyung mga content na ANIME talaga. And why the F*** did I NOT take up Japanese studies instead, if I love anime? Well, then and again the meiwaku person’s gaslighting and sh*t...

And 2010 was my FUCKING WORST YEAR because sinagad ko pa nga ang college. Bakit di na lang ako nag-gap year and shit? At gini-guilt trip pa nga ako na dapat UST na lang ako dahil ganto. But NO. Wala sanang problema ang UST but look, you want me to experience another part 2 of my high school alma mater? NO WAY, Jose. At talagang gusto ko na talagang mag-civilian clothes because it signifies FREEDOM!

Oh wait—freedom my ass. Wala parin akong bonggang-bonggang freedom dahil I was still continuing to BATTLE MY INNER DEMONS like WTF was I born this way and smth like that... ayun.

Medyo nasa stage talaga ako ng self-deprecation, NO THANKS to my background and whatnot. Everyone had really aristocratic features, and academic achievements and they’re so confident about themselves (TEKA... baka FULL of themselves).

And that’s also the time na parang hindi ko rin feel ang mga magiging kasama ko for the first 2 terms. Sorry to say, but it seems that I did not belong to their league at all.

Parang ganun.

And then again, AYOKO NANG MAG-ELABORATE gaano.

This year was the only year I learned to RISE UP from my mistakes. 2 fucking failures only means that “O AYAN, sa sobrang conceited mo kasi, ba’t di mo kaya babaan pride mo?”

Di mo masisi, turbulent masyado ang high school life ko. Meganon. Chos.

2011 - So yeah, third term of my college life... I decided to cross-enroll because I really do not feel to be with these sorts of people. YES, the elitistas.

YEAH... they only dress nicely and speak English like a person from the soshal high society pero manners ANLAYO... parang alipin race by practice parin pero naka-LV ang mga luka-luka.

KAYA AYOKO NA SILANG MAKITA! Charot!

This year was also the first time I came to Japan. MY DREAM DESTINATION! Pero huwag kayo, naging favorite country ko talaga siya (well sorry to say, na-”brainwash” ako ng mga libtard ideas that time, abandoning the conservatism from high school) dahil sa anime pati video games.

Sinabi ko talaga, sana makabalik ako sa Japan. KAHIT European studies ang major ko nun.

And yeah... medyo hindi ko na ma-open mind ko because of this constant fear-mongering from this sort of environment that isn’t really open to new ideas and only cares about snobbery. Kaya siguro mas malapit ang loob ko sa mga hard sciences majors dahil ‘di hamak mas open-minded tsaka conservative in practice talaga sila... and f*** liberals, ya know.

OO, Cold War parin talaga, fren. Di kami nag-uusap at kahit nakikita ko rin siya paminsan-minsan, I just do some sorts of weird stuff and yeah...

2012 - THESIS year. Jusko... heto pa talaga ang pinaka-judgment day sa lahat. Like, ga-graduate pa ba ako, kahit sabihin nating pasaway student ako nun?

Pero, Cold War parin.

2013 - The time I graduated from college. INUNAHAN KO SIYA! BWAHAHAHAHAHHA!

Pero huwag kayo—medyo rocky road din ang taong ‘to dahil I decided to reconcile with my best buddy and raised the white flag dahil nga siyempre, I tried to forget him but NO WAY... he was a huge part of my life kaya papano ko siya kakalimutan? Diba?

Well, because I fucking missed the graduation ball of my batch. AYOKO sanang pumunta dun for personal reasons... well, may tiket na ako pero gusto ko talagang ibenta. PRAMIS!!!

The result? GAP YEAR from looking for work. Just to attend next year’s grad ball.

After I graduated, I went to South Korea for the 1st time and JAPAN... for ze second time around. First time in Tokyo.

Grabe.

Wala akong masabi.

Dun na siguro nagsimula ang formal Japanese lessons ko.

Pero again, COLD WAR parin.

2014 - YES!!! I attended the grad party... with my high school bestie. Sobrang happy ko nun dahil makakasama ko siya muli. <3

AND...

Pumasok ako sa law school. WELL, LAHAT NG MGA MAHAHALAGANG GAMIT KO, NAWALA SAKIN. F*** those 3 drivers na alipin race by practice! I HEYT DRAHGS!!!

Pero, Cold War parin.

Chapter 3: Travajo, Shigoto, Arbeit

2015 - The time HE graduated from college. Well, I was already studying photography so yeah... and during this year, this is where I had my very first job. Ayun. Meaning to say, new crushes and sh*t, and yeah, meeting new people.

Pero, Cold War parin.

At the same time, meeting new people? Dalawa rin naging crush ko. Pero LABAG sa kalooban ko at pumunta kami ng North America. FUCK... I don’t wanna come back but my parents insisted and sh*t.

Sorry to say, pa-sh*th0l3 na kasi iyung alam niyo na, pinaka-supposedly makapangyarihang bansa sa buong daigdig este hegemon. Gomen nasai to my American friends, but if you knew me closer and deeper, no offense to your country tho!

I was sooooo inggit sa mga taong nakapag-Japan on this year. Haist. Di afford mag-Japan pero afford mag-US? ABNORMAL OI.

Hanggang kapritso’t pabonggahan lang kayo dun eh. And I HATE IT!

Pero 2015 is also the year that I really need to move on from you-know-who. Kasi jusko, dami-daming gwapo diyan! Hindi lang siya!

2016 - WAIT... this is the best year for me... and pretty much the worst. First time kong pumunta ng Kyoto and thought that this is like the Philippines when it’s summer. Tourists weren’t really too many and yeah, move on talaga from that special someone dahil inisip ko one day, mahahanap ko na talaga ang special someone ko. Jusko, daming mas gwapo pa dun anoh! HAHAHAHA.

And my first time to USJ! YEE-HAW!

Bonggang-bongga’t heto na rin ang “moment of truth has finally arrived” and sh*t, at saka PANIBAGONG CRUSH all the way... sa work ko pa nakita at dehins basta-bastang tao iyun! BWAHAHAHAHA at siya pa nga nag-udyok sakin mag-art (BWAHAHAHAHA).

Hindi biro iyan—kung di dahil pinapunta ako sa Craft Mania, malamang I would have NEVER spent my money ng bonggang-bongga sa mga art materials na di ko pa alam gamitin that time. Pabonggahan lang and sorts of stuff (KIDS, don’t try this at home, ha? Learn to save your keep kahit papano)—para lang mag-show off.

2017 - COLD WAR PARIN.

2018 - COLD WAR PARIN.

Pero mind you, this is when the defining point of time I really have to prove myself na worthy akong mag-Japan. NOPE. Not the Japayuki sort of thing dahil... watashi no kao kara suru to, not to brag, but does it seem like... DO I LOOK LIKE A JOKE TO YOU!? Beh, move on na! Hindi na high school itey! Chos!

Pero mind you, this was also the time I un-expectedly PASSED JLPT for the first time. I literally was happy, but still not complacent. Nakukulangan pa ako.

And this is also the time I proved to myself, babalik ako sa Japan to fulfill my childhood dream: Disney Resort sa Japan dahil dun ko talaga gusto eh! Haist talaga, malas ako at dehins ako half-Japanese, you know that feeling of wanting to go to Japan before 2010 because of the cool stuff... pero turns out hindi. Mamaya na.

And after going to Tokyo Disneyland? The next day, we went to unexpectedly the art store that would become my FAVORITE PLACE in the world dahil na-meet ko na ang lalakweng nagpa-tibok ng puso ko. CHAROT!!! Imagine, grabe OPPOSITE niya talaga ang color ng mga Binay, walang gluta pa iyan! Pero likas na gwapo’t magaling pa mag-English (never mind his funny accent LOL). At BAROK pa Nihongo ko nun. As in hazukasii tsukaikata desho! w

Siya ang defining moment ng buong trip ko sa Japan. Dahil siyempre, he has this smile na sobrang sincere at walang pretensions... like he was like that dude whom you want to take for dinner. LOL me paganun-ganun pa.

AT siyempre, back to you-kn0w-who again, tensions are getting relaxed, pero COLD WAR PARIN technically.

2019 - Heto na iyung taong formally pumunta ako ng Japan na walang uwian talaga. Dire-diretso na ang paninirahan ko bilang ryuugakusei. At siyempre, hazukashii parin dahil shit talaga na malagkit, my Japanese wasn’t very very good. Sono kaiwa nouryoku ha zenzen hazukashikatta desho. Maa, mou takusan naratta houga yoroshii yo.

And YES, I went to different places like Kamakura, Yokohama Chinatown, Kobe, Hiroshima, Fukuoka, Nara... shit andami na talaga. Dahil naka-stay ako sa Japan for a year. And my mom often visits me dahil siyempre hitorgurashi ako ditey. And it’s quite depressing ya know—loner, iyung feeling na welcome ka pero di ka parin belong sa society nila. At medyo confused stage parin ako dahil pagod na ako ng bonggang-bongga sa Philippine politics kaya I need a fucking break. But no... things don’t really work that way ya see.

Chapter 4: The moment of truth has finally arrived—tokoro no naka ni ha, Nippon de

And this is one defining moment when wait... like I went to Kobe for the first time around...

Nandito na lang ako sa Japan, at siyempre iyung crush ko na iyun talaga (oi, hindi si opposite skintone ng mga Binay, ok?), I just want to reconcile with him ever since. So, why not again... do something about it?

Remember, wala nang Yahoo Messenger. Wala na ring Friendster. Pati Multiply tigok na rin. At saka wala na ang online games, anoh? DotA na lang tsaka Mobile Legends, pagkaka-alam ko.

And so it happened like this...

He already viewed my IG posts, and that was the time I really had to focus on my studies in the bekka program. Andito na lang ako sa Japan, at saka you know... like the kalungkutan in my eyes show that despite that I love Japan, and I wished to naturalize in the place I consider my second home, parang gusto ko nang i-abandona iyung idea na iyun. Because for one, I am fully aware that Japan is not an immigration-friendly country.

So yeah, because he views my stories on Instagram, I guess this is the time I have to poke him on Facebook?

Oo, sa Messenger ko pa ginawa iyun.

And surprisingly, he sent me a message.

Ayun.

Wait lang ha... ayun.

Nakita ko na talaga na “Sorry sa late reply... ano po iyun? Oh, na-alala nga kita, at sorry sa nagawa ko noon. Sobrang immature ko nun at alam mo na hindi ka deserving sa ganun.”

Umiyak ako. Bonggang-bonggang reconciliation na talaga ang ramdam ko.

Nagpasalamat talaga ako sa kanya, siya iyung dahilan kung bakit nandito ako sa Japan. Shikata ga nai kedo, kung di dahil sa kanya well... I would never be in Japan right now.

Siya parin talaga ang babalikan ko at the end of the day. At hindi ko mai-tatanggi na siya talaga ang inspirasyon ko sa pagpunta ko rito sa Japan bilang ryuugakusei.

2020 - Coronavirus.

Heto na rin ang taon na for good na ang rainichi niya. Totsuzen iyun, hindi iyan ang original plan niya. And his company was already dissolving, so he has to deal with things and stuff before he gets free time.

At takot talaga siya sa coronavirus.

At naka-graduate pa ako. Pasado ko lahat mga subject ko. Pero hindi parin ako kuntento talaga. May kulang pa.

OO, nung panahong iyun sobrang depressed talaga ako. Fuck, all the good and the bad memories in my Japanese university were like, emerging again, just looking at the clothes.

It’s like telling me I really have to go back home.

Kailangan ko nang umuwi ng Pilipinas dahil wala na ako gaanong obligasyon dito sa Japan. Also, whenever I wake up in the morning? I often get depressed, wishing nagtagal lang ako dito sa Japan, pero mukhang hindi talaga para sakin ang Japan, iyan ang ramdam ko.

But I wished so hard, magkita pa kami.

Kotoshi no rokugatsu - Dapat nakauwi na ako ng Pinas nitey. Oo nga, dahil hanggang gantong buwan lang ako andito sa Japan. And I’m stuck in a limbo simply because of that panirang coronavirus.

I cannot admit, I was battling my own demons while I was in school. Like, hindi ko talaga tanggap ang nakaraan ko because I wasted my time being YOLO. Like, ano ba talaga gusto ko paglaki ko?

Fuck, how I wish I planned earlier, but certain factors like political something something was a hindrance. PERO HINDI.

Until I finally decided to meet him.

Lubusin ko na’to. I worked so effing hard just to bring back our friendship. I wanted a closure. I WANTED IT EVER SINCE. Gusto ko na talagang tapusin ‘tong kabanatang maitataguri kong Cold War.

The Cold War that shaped me into a better person, I guess?

June 10 - The day we finally met.

The day when eventually, niyakap ko siya at tinawag ko na sempai.

I finally found the closure I was seeking for.

I noticed, maraming nagbago for sure: First and foremost, inamin niya ring dehins niya gusto masyado ang nangyari sa high school life... and yeah mas enjoy di hamak ang college life, where he learned a lot of stuff.

Sa Japan pa talaga, of all places. I tried other sorts of cultures, if this will fit me, but in the end I simply ended up being in the place I consider my second home, and met my crush there and had the closure I was seeking for: Didn’t expect he would delete some of his social media accounts which sorry to say, parang Fall of the Berlin Wall ang peg.

I was like, I would never expect him to be the person I knew since high school. Kung di ko man lang na-afford makipag-jidori sa  kanya o batiin siya sa Meris o sa La Salle...

Kaya siya tinatawag na Cold War.

[itsserenityfeeling]

December 11,2017 Goodbye, YOU.

Dear blog,

I just wanna share my feelings right now.this is for you..

Nov 23 2015 naglilike lang ako ng mga photo sa instagram when you liked my photo and pm me right away, thatt feeling tho kinabahan ako di ko maexplain yung feeling. You say Hi then kamusta? Nung una okay lang kasi random chat lang and hanggang sa naging routine ko na. Parang naging habit ko na tuwing paggising ko yung msg mo agad una kong babasahin. Excited ako laging pumasok sa school at umuwi. Di ko expected na tatagal yun. Since chat nga lang at nasa naga city ka pa. Gets ko naman. Nasanay ako na umaga hanggang sa magumaga magkausap lang tayo sa chat sobrang dami nateng topic as in di nauubusan.sobrang sinanay mo sa ganung routine. Hanggang sa magbirthday ako, di ka nagparamdam initay ko bati mo hanggang sa last 1hr binati mo ko. Sobrang saya ko nun at kilig at the same time. Akala ko di mo alam pero atleast magkausap tayo hanggang magumaga na kasi ayaw mo pa ko patulugin pero minsan nakakatulog na talaga ako.nung december na! Tinanong mo ko kung pwede ka ba manligaw, sabi ko ayoko kasi priorities, after grad na lang kasi busy ako. Mahirap yung engineering course so okay pa din.pero sobrang kinilig talaga ako nun eh! As in tinanong pa kita kung "kikiligin na ba ko?" http://Hahahahaha.Christmas day na! Binati kita that day and I understand kung di ka makakapagreply dahil pumunta ka nga dito sa manila specific sa valenzuela. Gets ko kasi dun mo lang makakasama mga friends and cousins mo so okay lang. Di ka na nagparamdam hanggang sa mga sumunod na araw pero ayos lang. Then nung new year magkausap tayo kahit nagiinuman kami ng mga pinsan ko, sobrang bigat na ng ulo ko pero still nirereplyan pa din kita then medyo nahihilo na ko sa tinatype ko kaya pinatulog mo na ko.so yun binati kita kinabukasan then nagchat lang tayo saglit and yun nawala ka na ulit so gets ko pa din. Hanggang sa magJanuary 03 2016 pumunta ako kila pat kasi nagdate kami ineexpect ko na magkikita tyo pero di kita nakita.paguwi ko sa bahay i checked my phone then nakita ko sa IG mo na pauwi ka na sa naga city, nalungkot ako kasi di mo man lang ako sinabihan pero okay lang gets ko pa rin. Hanggang sa nawala ka then first week ulit ng february nagkachat tyo. Nagkwento ka na kasali ka sa basketball ng foundation day nyo. Computer engineering ka pa nga eh. Then kalaban nyo EcE so ginudluck kita. So every practice mo uuwi ka tapos ippm mo ko then sasabihin mo brb  maliligo ka lang, pero di ka na talaga babalik pero ayos pa din sakin gets ko. Hanggang sa mag march at april lulubog at lilitaw ka lang in short palitaw ka bess pero ayos pa din. Then ayun hanggang sa ako na nagstart magpm sayo, ayoko man pero naninibago kasi ako sa kinikilos mo so ayun na nga then i convince myself na wag na din magparamdam sayo then May nun summer class required kasi nun pumasok so nagulat ako nangangamusta ka pero ayos pa din nireplyan kita. Then nawala ka ulit next mo ng pm nun mga august so ayun okay pa din then nacucurious na ko, September na i tried to confront you tinanong kita" curious lang bakit bigla kang nagwala then yung sagot mo patanong din, "panong nawala?" Laging ganun kada tatanungin kita, di ka sumsagot ng direct to the point laging patanong din so sinabi ko "wala wala lang naman" hanggang sa after that night na tinanong kita di na ko nagchat ulit, sobrang nanlalamig talaga ako, di ko expected yung sasagot mo pero at the end di pa rin ako nasagot pero okay lang. Hanggang sa nagtuloytuloy na di ka na nagparamdam pasulpot sulpot ng like sa fb, message sa myday sa messenger yun lang pero after nun wala ulit pero ayos lang nasanay na ko, sinanay mo na ko.then 2017 nun nagulat ako piniem ako ng kakilala ko na nasa valenzuela ka pero ang alam ko nasa naga city ka na. So yun hinayaan ko na lang kasi di na rin naman tayo naguusap eh. So keri lang.hanggang sa nasanay na kong wala ka pero sobrang sakit lang na pinaasa mo ko at nagaassume ako ng sobra sobra, akala ko iba ka eh, isa ka rin pala. Akala ko after 5years sasya na ulit ako pero di pa pala isa ka lang sa mga mali sa buhay ko  . Ganun pala talaga no? Kahit na sabihin ng iba na tama na! Tigilan mo na yan , iba pa rin tlaga pag ikaw na nasa sitwasyon sobrang sakit lang. Pinipilit ka nilang magmoveon pero kahit anong pagmomoveon ko kung wala namang tyo wala pa rin. Alam mo ba kinukwento kita sa mga friends ko, willing silang makilala ka kasi alam nila after 5years sasaya na ulit ako, na di na ko forever alone pero wala eh! Nawala ka ng parang bula, di ko alam kung anong nangyari pero okay lang. Halos araw araw pinipilit kong sumaya,balak na nga kita ipakilala kila mommy kaso wala eh, di na mangyayari yun.malabo na!

Alam mo ba magkaiba yung mundo naten kasi ako nasanay ako sa mga good habits pero ikaw sa bad habits pero ayos lang kaya kong magadjust for as long as sasaya ako at makikibagay ako hanggat kaya ko. Kaso di mo nakita yun, alam mo ba kung bakit ayoko magpaligaw sa chat or text kasi ganun din nangyare sa ex ko, ayoko lang matulad gusto ko ligawan ako or tanungin ako ng personal para mafeel ko naman ng sobra. Kaso wala di mo gets yun pero ayos lang, di na mangyayare eh! Hahahahahahaha. Alam mo ba nakakalet go na ko kaso minsan nalulungkot talaga ako. Natuto kaya akong humugot or magdrama as in dati di naman ako ganyan . Okay nga lang ako eh kaso wala eh sobrang naapektuhan talaga ako eh. Alam mo ba di naman sa pagbibida or what marami akong manliligaw sa school binasted ko lang kesyo tinataguan ko, di ko tinatanggap yung binibigay, iniiwasan ko or something as in ayoko magpaligaw sa school kasi nga ikaw lang gusto ko kaso wala eh, malabo . The  nitong July 1st semester nagthesis kami mga ngayon ko lang nakilala. Then nasakto my gumaya ng product namin kaya pinagpalit kami ng bago so di kami pumasok sa school dumiretso kami sa sm fairview or terraces para maghanap ng idea then nung pauwi na, nakasabay ko yung kathesis ko dalawa yung isa tagabayan yung isa taga semenaryo medyo okay naman then nung sasakay na kami pabalintawak nagaantay kami ng jeep biglang umulan habang naghihintay kami una mahina pa so okay lang nagulat ako binigyan noya ko ng panyo tapos nilagay niya sa ulo ko then binalik ko sabi ko may payong ako then kinuha ko nung una ako my hawak hanggang siya na yung humawak. Then saby na nga kami umuwi hanggang sa laging sabay kami umuwi. Then one time group activity na namin sa thesis nashock ako akala ko joke lang na manliligaw kasi nga di ako sanay parang di pa ko open then ayun na nga. Lagi ko siyang binabara pero sobrang bait niya pa din di siya marunong magalit then one time pinagpartner kami sa surveys sobrang naaawkward na ko kasi iba pa din talaga then ayun lagi kaming sabay and lago din umuulan,nagulat na lang ako binayad niya ko ng pamasahe sabi ko oh bayad ko, sabi niya wag na then pinilit ko pa din hanggang sa sinabi niya na lang pagnagsurvey na lang kami lilibre ko siya so okay pa din chikahan pa din. Hanggang sa pinagloloveteam kami ako naman awkward pa din tapos totoo pala talaga na gusto noyang manligaw kaso ayoko eh ayoko ng tumanggap then ayun nasakatan ko siya naguilty ako iniiwasn niya na ko ngayon, maguusap lang kami pag thesis related after nun hindi na pero ayos lang. Okay na din yun. Sanay na ko and infairness my bebe na siya

Lastweek lang nagpm kasi sakin ng random at nagulat talaga ako kasi out of the blue nagpm ka. "Hey oinky, i miss u. I thought ikaw nagmissed call sakin gamit account ng cousin mo. Which is napindot nga lang daw" nashock talaga ako as in. Pampalubag loob yung first line, in fairness my I na sunod pakibuo yung u mo okayyy beshh sa pagkakaalam ko nasaktan lang ako pero dinaman ako desperada no di ko gawain yun me:"halaaaa, inosente ako. Pano mo nalaman na pinsan ko yun?" "Hahahahahahah. "Nakwento mo dati" my natatandaan pala soya sa kinukwento ko akala ko wala eh! Me:"di ko na maalala, tagal na kasi nun eh *double meaning "yan tayo eh, pati maliliit na bagay nakakalimutan naten" *ako ba nakalimot o ikaw yung nawala? charrr "me:" may mga bagay kasi na kinakalimutan na dapat. "Hahahahhaha hugotera ka talaga, mamamasko ako sa inyo ha!" *since nung nawala ka ng walng pasabi dun nagstart , tama na please, di na ko tulad ng dati " me:" seen message sabay delete ng convo yaw q na powsxz pasensya na, nakokonsesya lang talaga akong di ka replyan eh! Ayokong maging masama kaya nagreply ako. Pero di na dapat, tama na to. Malapit lapit na ko makagraduate konti na lang. Kahit mahirap keri lang . Second kong tutuparin magroroadtrip ako papuntang beach sabay magstargazing. Hanggang sa antukin na lang specific sa pagudpud kasi taga doon ka diba sobrang dami ko pang pangarap! Di ko alam kung magboboard exam pa ko bahala na si captain A pupunta pa ko sa malayong lugar. (Papertown peg) hayysstt after this year magleletgo na ko dirediretso para masaya we can be friends but less than lover Goodbye kurt opiano!

p.s: di pa ito as in yung lahat XD

sincerely yours,

serenityfeeling

Add emoji Add a GIF Add photo or videoAdd photo or video

[mattsivan]

Journal Week 9 (01/14-18/19)

01/14/19 (Monday)

Wala pa akong naabutang flag cem this 2019, jusq. Pero atleast, nakaabot ako ng 7 am, hehe.

Walang ginawa sa R&W. May iniwang gagawin lang sa DRRR. Nagset-up kami ng booth nung BaCal time. May iniwan lang ring sasagutan sa GenChem. Ang saya puro walang ganap, hahaha.

Nung break time, something happened. Pumasok ako sa… Nakipag-interact sa ibang tao. Lumipat siya galing sa upuan papuntang bintana. Tumingin ako sa kaniya at napatingin rin siya sa akin. Fu---, nalungkot ako. :(( Nung GenChem, na-kwento ko ‘to sa isa kong kaibigan. Napag-usapan din namin yung ibang naging problema namin about love life.

Anyways, sa PracRes, sinabi lang yung mga kulang na requirements ng iba tapos pinakita rin yung scores namin sa exam. Putangina, 37 ako at kulay blue cell ng score ko na nakalagay sa excel. It means pasado ako, yay!! Sa PagPag naman, sinabi lang yung mga kailangang i-comply until Wednesday. Sa PerDev, wala ako sa room kasi tumulong kami nina Sai at Buh sa pag set-up ng booth. Pagbalik ko naman, nakita ko yung score ko sa exam.. 46 ako!!! Yay, puro pasado at matataas yung mga scores na alam ko, shox.

Uwian na, at nakita ko siya may kausap sa glass area. Tangina, so ‘eto naman akong tanga, nagpaparamdam kunyari sa kanya, tambay ako kunwari sa hallway. Wala akong ganap nung uwian, sad. Sumabay ako kay Sai sa pagbaba, nakausap niya sandali si * habang naglalakad habang ako’y nakayuko. Ayun, lungkot ko ulit. Bumalik ako room, kinuha bag. Naglakad papuntang glass area. Bumalik sa room, nakasalubong siya. Pumunta ulit ako papuntang stairs na para maunahan ko siya pero umakyat siya. Naghintay ako sa labas kung makakasabay ko siya. Akala ko nga siya yung bumaba, feel ko siya kaya nauna ako. Naghintay ako along Verge St. kung pauwi na siya, ‘di ko siya nakita tho kaya sumakay na akong jeep.

Natulog ako around 5 pm. Nagising ng 8 pm. Sinabi ko sa friend ko na I have this stupid idea para makausap si ano and he said na pwede kong gawin yung ng Friday. Sinearch ko FB profile niya and walang lumalabas. Nagpa-favor ako sa friend ko nai-check yung acc ni *. May lumabas. It means blinock niya ako, hahahahah. Sakit na naman. Na-kwento ko sa friend ko and sinabi kong gusto ko na talaga siyang makausap pero sabi niya ‘wag muna daw. Umiiyak ako habang kausap siya. ‘Wag ko muna daw siyang isipin at tanggalin ko daw atensyon ko kay ano. Ang hirap gawin kasi kada oras naiisip ko siya!! :’< ‘Wag munang kausapin kasi daw baka pag nag-usap kami ay madala kami sa emosyon amin lalo na recently lang yung misunderstanding namin and may chance na mas lalo pang masira friendship namin. Um-oo na lang ako, kasi may point siya pero hindi ko na kaya. Alam naman daw niya na kaya ko, so kakayanin ko na lang.

After having my breakdown, gumawa na akong HWs para ‘di ako masyadong busy bukas.

My take-away for this day is think ahead of what might happened and ‘wag magpadala sa emosyon. Ugh!

01/15/19 (Tuesday)

Nag-lesson nung Stats time pero 30 min for BaCal and 30 min for Stats lessons. Mukhang masaya lessons this quarter ,yay!!

Lunch time, and nakita ko siya kasama si “sis”. Tapos nakita ako nung kaibigan ko, sabi niya umiwas daw ako. Pumasok sila sa room, nag-react ako tapos sabi ulit ng kaibigan ko ipikit ko daw mata ko. Nakalimutan ko pero sumilip ako sa room nila, test ng DRRR, tapos tumingin ako sa kanya tapos tumingin rin siya sa akin. Pagsilip ko ulit, nag-iba yung pwesto nung ulo niya. Aw.

Sa PerDev, nag-perform yung 6 groups about sa mga things na nakaka-stress. Sabi ni ma’am, alam naman namin yung solusyon, ang nagiging problema ay hindi naman magawa yung solusyon. Sa BaChem, ngayon ko lang naintindihan yung lesson, sayang late ko na na-gets!! Sa DRRR, nag chapter test, ang baba ko, 36 lang HAHAHAH.

Uwian na at may sayaw yung selected people ng Campos, nanood ako. Nag-vid ako. :)) Angas nilang sumayaw.

After niyan, bumili kami ng groupmates ko ng ingredients para makagawa kamin ng lasagna para sa prosediyural video namin for PagPag. Habang naglalakad, puro sila asar sa akin, grr HAHAHA. Ang sarap ng lasagna, boi!! Sana lahat sa amin na lang, ajuju.

8:30 pm na at sinamahan ko yung kaibigan kong bumili ng pang skin care routine niya, nayz HAHAHAH. ‘Di namin mahanap yung nature republic, jusq. Ayun, nagpalibre ako sa kanya ng oil paper blot eme (?) HAHAHAH Pagka-uwi ko, na-search ko na may bad effects pala ‘to. Shox, pero gagamitin ko pa din. Tapos bibili ako ng magandang moisturizer. Green tea seed serum!!

Habang nagala pala kami nung kaibigan ko, nag-kwento ako about sa problema namin ni *. Ayun, sadderz ulit ako. Hanggang pagksakay namin sa jeep, topic pa rin namin yun. Eh mali pala nasakyan namin, sa buendia kami bumaba. Dahil dito, may naisip akong stupid idea at ginawa namin yun. After naming gawin yun, napadaan kami kina Clyde tapos umuwi na rin kami agad.

01/16/19 (Wednesday)

Late akong nakapasok, around 7:15 am ako nakadating. Buti na lang walang teacher na pumasok sa 1st and 2nd subject. Tapos walang ganap sa PracRes, except dun sa mga may kulang ng requirements. Wala ring ganap sa R&W. Inasikaso ko na lang yung procedures para dun sa Prosidyural na video kasi hindi ako gumawa kahapon kasi inisip ko na walang PagPag ngayon pero pasahan pala ng grades ngayon, lmao.

May ginawa akong katarantaduhan nung lunch time, involving somebody else’s phone. Muntikan na akong mahuli, omg. It turns out na walang yung mga sinend kong… Tsaka same # yung nakuha dun sa existing.

Same thing happened, natambay na siya palagi sa may bintana na area.

Medyo late na kami nakapag-table tennis pero atleast natapos ko na yata yung activity sheet. Nakalaban ko si Ate Catt, wiieee :D Tapos walang ganap nung DRRR kasi wala si Ma’am.

Inasikaso ko yung notes for PerDev kasama si Cot. Sabay uwi na ako agad para maka-edit na akong vid. 2 hours akong nag-edit. Nakatulog tuloy eko, eh aalis dapata ko kasi nag-invite bestfriend ko na pumunta sa kanila kasi anniversary ng parents niya. Shox, huhu. Nag-asikaso na lang ako ng mga eme sa PracRes kasi kami unang magde-defense. Tapos may inayos konti sa video.

01/17/19 (Thursday)

Nag-lesson si Ma’am Rex about sa basic rules a differentiation, ez naman siya. Tapos nagbalik na naman yung First Five, jusq HAHAHAH. Sa PracRes, grupo ko yung unang nag-defense. Kumonti brain cells ko, kasi… basta HAHAHAH Lahat kami naubos brain cells, lalo na si Sheynne at Aaron. Nung R&W, walang ginawa HAHAHA, free time yay. Nanood lang kami ng vid sa DRRR. Nung BaCal, may demo sin Ma’am Rex. Nandun si Ma’am Javiniar, Ma’am Ivy, Sir Canzana. It went well naman, parang normal class lang ganern. Tapos may first five and may pa-bingo eme. Late namin na-realize ni Sai na nakabuo na kami ng diagonal, buti na lang kami yata unang nagpasa HAHAHAH angas. Tapos nag-recite eme ako, pinasulat ako sa board. Bangag ako kasi yung huling term lang sinulat ko, eh mahaba pa pala yung sagot xD Sa BaChem naman, nag frequency of error tapos diniscuss ni sir yung tamang sagot.

Uwian na, and nagyaya bestfriend ko na gumala at samahan siyang bumili ng something. Nauna na ako sa MoA. Nakita ko si Buhay, pinicturan ko HAHAHA Tapos nakita ko ulit siya, ‘di ko na muna siya tiningnan kasi akala ko makikita niyo ako. Umay, dinaanan lang niya ako sa harapan xD Tamang tambay muna ako sa Innisfree, tapos narinig ko yung nagbebenta dun na dapat mas mauna yung Green Tea Seed Serum kaysa sa toner. Nuks, learning. Gusto kong bumili soon.

Anyways, bumili ako tickets ng Glass. Buti na lang naisipan kong bumili ng tickets dun sa walang pila sa may Cinema 7 & 8. 4:50 pm kasi time slot, eh 4:35 pm na yata nun. Nagmadali ako, tapos naiwan ko pa yata yung card jacket ng debit card ko sa counter, zzz. We enjoyed the movie, ang angas kahit na napaka-divisive ng film!! Kumain kami sa Wendy’s, libre niya. Tapos naglakad-lakad kami to talk about things. Sabay na kaming sumakay ng Malibay jeep. Nauna siyang bumaba, tapos siyempre nag-stay ako kasi malayo pa ako. Anyways, tinanong sa akin nung driver kung saan ba daw ako bababa. Sabi ko sa may Evang. Sabi niya, mali daw ginawa ko sana daw sumakay ako ng Magallanes. Sabi ko, sinabayan ko kaibigan ko. Sabi niya, ‘wag ko daw ulitin. Um-oo na lang ako, umay. Anong mali dun? Jusq. Alam kong impractical pero choice ko yun eh. Nakauwi naman ako, nayz HAHAHAH

Lesson ko for this day is sana maka-adapt ako para walang mawala sa akin and mapagpatuloy ang daloy ng buhay, hehe.

01/18/19 (Friday)

Nagturo si Sir Pimentel about sa Maka-Pilipinong Pananaliksik. Angas talaga niya magturo. Break time na and may tinuturo siya sa mga classmate ko, upcoming lesson yata. Tapos siguro nagtanong classmates ko sa kanya dahil may ganap kahapon sa PracRes. Directly sinabi sa akin ni sir na may numbers involved talaga sa Quali Research pero mas nakafocus daw dapat sa sagot. Nalinawan ako, hehe.

Anyways, may program about sa scholarship ng Megaworld. Nakasabay ko si ano sa pag-akyat, huhu. Katabi ko sa Ate Catt, hehe <3 Tapos 1 seat apart kami ni ano, nasa likod siya naglalaro. Natulog na lang ako, tapos nakinig ng slight nung unang part ng program.

Sa BaChem, naubos time namin kasi si Sir nagsasabi ng info about scholarships and stuffs. Etong mga classmates ko, siyempre tanong nang tanong para maubos oras HAHAHA Sa Stats naman may recitation about sa Null & Alternative Hypothesis. Tapos nag-kwento si Ma’am about scholarships din and ano yung mga comments ng mga eme sa demo kahapon. Laughtrip talaga pag may binabash kami eh xD

After BaCal, sabi ko kay Ate Catt na pakingganin namin yung 7 rings ni Ariana Grande. Dalawang beses naming pinakinggan and.. it was meh kasi ‘di bagay ka Ariana yung rap tapos ang generic ng song pero baka magbago namin opinion ko about that song. Tapos, pinakinig ko kay Ate Catt si Ava Max, yung kanta na Sweet but Psycho. Pinakinig naman niya sa akin yung mga kanta sa bagong album ng IVOS. Angas, boi. Excited na akong makinig.. pero baka wala akong ma-downloadan na album kasi local siya, huhu.

Malapit na mag-uwian at lumapit ako kina Allyka, JP, Neil, etc. Narinig ko si Neil na may kwinekwento about sa bear, alam ko nay un. Tapos napa-upo ako sa kanila after nun. Nag-kwekwento bawat isa ng kahit ano, nuks. Pero may naramdaman akong kakaiba… Kaya nagpasama ako kay Ate Catt, buti na lang may nahanap kaming magandang spot, hehe. Pagbalik ko sa room, patapos ng mag-kwento si Loncio. Ako na, next. Nag-kwento ako about sa lovelife ko, hehe. # proud. Basta masasya even though naputol yung kwento kasi naglilinis na ng room and uwian na. Gumawa na lang kami ng GC para matuloy yung 15 Facts eme namin.+

Ang weird, aga kong umuwi. Tapos natulog ako nang hapon and nagising ng 8 pm. Nag-kwento ako dun sa GC about kay ano.. :< Ang sad. Tapos nakita ko pa tweets niya na masaya araw niya and may ganap siya. Samantalang ako… : (( Sakit pa rin, kasi ang sama kong kaibigan. Anyways, nag-kwento rin yung iba ng kung ano-ano. Angazz.

Alam mo kung anong maangas? Wala kaming HW since kahapon so chill lang magiging weekends ko pero boring :(( Sana may ganap ako.

[dreamanodyssey-blog]

Open letter to my friends…

Thank you so much for everything. You guys made me feel extra special today (or yesterday pala). Grabe effort niyo kahit busy busy na at lahat talagang nagmake-time pa kayo haha.

(Hanapin niyo nalang pangalan niyo, kung masipag kayo, kahit basahin niyo na lahat idc xD)

(Sorry taglish, mas comfortable ako ganun hahahahaha)

Troy: Thank you, Troy. Haha hindi ko talagang inakala magiging close tayo pero thank you sa lahat! For being that guy friend I never had hahaha and thank you for trusting me😀

Cheska: You are on the opposite side of the world and yet it’s like you aren’t whenever I talk to you! Literally that sister from another mother hahahaha and a promise is a promise. Spa date tayo when we see each other ❤ my treat dahil natalo ako xD

Keana: I’m still waiting for your call. Why haven’t you called me back! Hahaha busy na kasi sa med 💔

Shiellary: Napakalalim naman ng tagalog mo. Hindi mo mareach hahaha birthday mo na din. HAPPY BIRTHDAY FURBALL! Oo nga, laro tayo minsan hahaha hindi niyo naman daw kasi ako tinatawag kapag naglalaro kayo 😭

Nelcy: Nelcyyyy, we don’t talk anymore (insert Charlie Puth tune). Thank you parin for taking the time to write to me! And yes, catch up soon! Wala na akong alam tungkol sayo 😭 Labas tayo kapag hindi ka na busy (wow ha parang hindi ako busy xD)

Aya: Ayabels, ate figure kita kahit na mas matanda at mas matangkad ako sayo hahahahaha Thank you for being there din! Lalo na nung isang araw hahaha and for being there for us all din. Sa sinabi din ni Maya na ikaw at si Char ang pumapansin sa akin nung Bday ni Sam dati hahahaha nagalit tuloy siya xD

Maya: Maya, sobrang tagal na kitang hindi nakikita T-T where are you. I miss our deep talks. Also, I’m sorry na seemingly inagaw ko sila. Hindi ko lang talaga kayo kaclose nun I forgot who invited me na din that time haha. But thank you for accepting me parin sa circle mo 😁

Dennis: Koya Dennis, sorry kanina. Im so filled with adrenaline nabasa ko tuloy ate din 😑 katangahan hahahah thank you Dennis at nagmake time ka para sa akin nuks hahahaha sana kita kits parin tayo. Parang nung locked-in hahaha

Caren: Nak! Hahaha mag-ingat ka lagi ha! Love ka naming ng daddy mo hahahahha thank you Caren for being there for me lalo na sa problem ko dati hahaha your advices helped so much sana you continue to be there kasi I will always be there for you din kung may kailangan ka hehehe 😀

Pola: Hi Pola, recently lang tayo naging close hahaha pero naaalala ko parin yung first time na nagkita tayo hahaha sa econ xD thank you sa letter :> at sana maging closer tayo ❤

Eunice: Eunice, hay naku madam where to start. Hahahaha salamat sa patience hahahaha napakasuplada mo pero sobrang caring as in super duper ❤ grabe ka hahahaha love you. Para na tayong trio kasi hahaha hindi mo ako nakakalimutan which is so so so ugh. Wala, I’m so thankful lang talaga ☺

Char: Ikaw din, Char. Where to start nga ba din. Napakaunexpected mo hahaha (explain in person nalang). But thank you for your patience talaga din kasama si Eunice. Lalo na nung feeling ko napaka ewan ng mundo hahaha I feel like I’m becoming a better person because of you and I know I can tell you everything kasi you just listen haha. At mag ipon ka ha. May concert pa tayong aattend-an! ❤

Jen: Jeeeeeen, you’re sort of like my other half hahahaha never met someone so uhhh much like me. Halos same interests and weirdness na ewan ko ba hahaha I feel like I can tell you anything! And I know you’re always there for me just as I am for you. Sa lahat ng drama mo, problems mo, you can just tell me. Because I will never ever judge you. Icocomfort lang kita in such a horrible way. And thank you for being so dramatic like me hahaha super alike nga sabi ko xD

Ysay: Yung number 20 talaga ang tumagos sa puso ko beh. Hahahaha. I’m so sorry. Namiss ko na sleep overs natin at yung tipong late tayo natutulog dahil lang sa tinatawanan natin yung mga asa fb. Mahal na mahal kita din! At alam mo naman yan! 😘 love you twinnie!!! ❤ yung date natin postpone muna. Grabe naman kasi kayo manerbyos nung sinabi kong ako ang magdadrive hahahahaha akala mo naman mamatay na tayo xD im pretty good kaya hahahahahaha

Ian: And of course. To this guy. The best boyfriend in the whole world. Pano ka ba nagkagusto sa akin cause I feel like I don’t deserve you hahahaha grabe everything you do, you do for me and I’m so happy you’re mine ❤ hahahahah corny pero true xD Thank you for being such an understanding boyfriend. Naconvince mo pa sina Cyrus na tumulong sayo hahaha *applause*. I love you, Ian. I always will. Kahit na lagi akong nahihiyang sabihin in public, kahit na you embarrass me with your corny comments in front of OUR friends minsan, love you parin 😘. You can always count on me and you probably know na by now that my friends are also your friends. Diba friends? Hahaha they’re amazing din. Get to know them mo. Hindi man masyadong marami ang similarities natin sa kanila or nila sa atin, you know that they’ll be there if you need them. Kaya papaclose ko talaga kayo! Kasi bridesmaids ko silang lahat! Pati si troy at si Dennis. Bridesmen ko hahahahahaha

 I love you guys. Hindi ko kayo ipagpapapalit dahil napaka-unique niyo. Iba iba man ang personalities natin, nagkakatugma naman tayong lahat and complete each other (nuks) hahahahah. Labyu friends! Mwah mwah tsup tsup.

[coolsymon-blog]

Talking to a stranger

You're now chatting with a random stranger. Say hi!

You both like feu.

You: hey

You: m

Stranger: hi

You: di gwapo

You: pero mabait :P

Stranger: F here

Stranger: Di maganda.

Stranger: Haha

You: age po ?

Stranger: 20

You: 19

Stranger: Ikaw po?

You: location po ?

Stranger: Manila

You: sam

You: same

You: san ka sa manila ?

Stranger: Niceee

You: hahahah

Stranger: Near Blumentritt area.

Stranger: Ikaw?

You: sa tondo malapit sa tondo church

You: san ka banda dun ?

You: hahaha

You: ano pala ginagawa mo dito ?

Stranger: Ay wala, hanap lang ng kausap haha

Stranger: Ikaw?

You: kausap lang din tyaka new friends :D

You: ano name mo

You: btw symon nga pala :D

You: nice chating you :D

Stranger: Hehe

Stranger: Mary pangalan ko haha

Stranger: Ano course mo?

You: nicee name

You: wala akong course eh

You: ikaw anong course mo ?

Stranger: Hindi ka nag-aaral?

You: stop eh

Stranger: Nursing ako

You: nice..good for you

You: anong year kana ?

Stranger: Graduate na ko :)

You: naks galeng mo naman po

You: so nagtratrabaho na po kayo :D

Stranger: Hindi pa

You: baket naman ?

Stranger: Kakagrad ko lang hehe

You: ah okay

Stranger: Boards muna

You: hahahah oo nga no hahaha

You: pinag aaral ako ng nanay ko ng nursing kaso ayaw ko

Stranger: Bakit naman?

You: mas gusto ko kase mag army o abugado kaso ayaw niya delikado daw hayss

You: kase nga mas maganda na sundin mo kung ano ang gusto mo diba

Stranger: Yep agree ako.

Stranger: Okay lang yan kahit anong course

Stranger: Basta masaya

Stranger: ka

You: naks oo nga eh

Stranger: Oo nga kasi hahaha

You: hahahah

You: ginagawa mo ngaun ?

Stranger: Wala, kausap ka

Stranger: and nag-tetest

Stranger: haha

You: ganun wala ka bang fb ?

You: nag tetest saan ?

Stranger: Review for board

Stranger: haha

You: ah okay..

Stranger: Fb ko nakadeactivate

You: buti di ka tambay ng fb ahhaa

You: baket naman ?? anyare ??

Stranger: Ay kasi

Stranger: May nagstalk sken sa fb haha

Stranger: Umalis muna ako

You: hahahah aliw

You: kilala mo anman

Stranger: Uu nga! hahaha

You: baka crush ka nun hahaha

Stranger: Uu

Stranger: Ex ko hahah

You: hahahaha ganda wow

Stranger: Hindi nga seryoso, ex ko nga kse hahaha

Stranger: Gagi

Stranger: hahah baliw

You: hahahah baket naman di seryoso

You: fuckboi ba hahaha

Stranger: Hindi naman cya fuckboi haha

Stranger: Ganown talaga.

You: eh ano lang

You: manloloko lang hahaha

Stranger: Hindi din.

You: bat di mo binigyan ng second chance

Stranger: LDR kse kme, sumuko na siya hahah

Stranger: So I was like: Okay. Fine fine.

You: eh ano lang nyemas ka ahaha

Stranger: hahaha

You: hahahah LDR dun mo masusubukan kung gaano katatag kayo sa isat isa

You: wla yun baliw yun hahaha

You: ako payag ako sa ldr kaso wala eh...nakakahanp ng pogi eh hahaha

Stranger: Hahahaha!

Stranger: Uu nga

Stranger: baka nakahanap un ng maganda

Stranger: Kaya sumuko haha

Stranger: Pero ganown tlga nuh

You: hahahah ganun kase sa LDR

Stranger: Hindi lahat ng tao matatag haha

You: nyemas na yan

You: sus bibihra nalang din kaya..nasa bahay lang nakaistmabay hahaa

Stranger: Haha

You: baket kaya ganun no

You: hirap magmahal hahaha kapag ganun hahahaha

Stranger: Shet totoo yan huhuhu

Stranger: Naranasan mo na ba hahah

You: hahahah oplo

You: ilang beses na

You: di kase ako gwapo hahaha

Stranger: Shet

Stranger: hahaaha

Stranger: Hindi naman sa hindi ka gwapo siguro

Stranger: Hindi lang matatag

You: ako di matatag jusko nag antay nga ako sa babae ng mahigit 4 na taon eh hinde ba matatag yun

Stranger: I mean, hindi ikaw ang hindi matatag. Iyong babae.

Stranger: Talaga ba? :(

Stranger: Anong nangyari?

You: oo napunta din sa wala

You: bestfriend ko kase yun

Stranger: Ahhhh. I see.

Stranger: :(

You: sa probinsya yun eh umalis ng manila..eh mahal ko eh kaya sumunod ako tyaka nag antay pa rin kaso wal eh nakahanp ng iba..

Stranger: :(

You: hirap niyo kase mga babae eh paasa

You: kaya kung makasisi kayo sa amin lalake lahat manloloko :(

Stranger: Hmmm.

Stranger: Actually

Stranger: Depende naman iyon sa tao

Stranger: at hindi basehan ang kasarian.

Stranger: Mapa-babae man o lalaki, mayroon pa ring manloloko, paasa, etc.

You: sus pero ikaw may pinaasa ka din diba

You: ako aaminin ko..nangloloko ako..may pinaasa din..kaso may makakatapat ka na magpapatino sayo

Stranger: Lahat naman

You: dati yun ah hahahah

Stranger: tayo dumadaan sa ganyan.

Stranger: Wala akong pinaasa noh, sinasabi ko kaagad diretsuhan.

You: hinde ah..bat ngaun still single ako..kase nga di pa dumadating yung right girl hehehe

Stranger: Yun un!

You: naks naman si ate

Stranger: Yun ang sagot haha

Stranger: Baliw

Stranger: Hindi pwera biro, hindi ko gusto nang may pinapaasa. Dinidiretso ko na.

You: ako naman di ko pinapaasa..kusa lang talag sila umaasa hahaha

Stranger: Shet ikaw na hahahaha

You: hahahha ako pa daw hahaha

You: mabait ako no..

You: kahit di ako gwapo marunong akong makuntento

Stranger: Hmmm.

Stranger: Lagi mong sinsabihan iyong sarili mo na hindi gwapo..

You: di naman kase nakikita sa panlabas na anyo kundi sa loob nito

You: hilig kase sa gwapo ng babae ngaun eh

You: tapos kapag niloko sasabihin lahat ng lalaki manloloko hayss

Stranger: Uyyyy :(

You: kung gwapo lang kase hahanapin wag kase sila mag expect na seseryosohin sila

You: ang hanapin nila yung mamahalin sila ng tunay hahaha

You: oh baket ?

Stranger: Wala lang.

You: hahahahah aliw

Stranger: Para kasing ang lalim ng hinanakit mo sa mga babae..

Stranger: napansin ko lng

You: di naman..kung sa tutuusin lang 2 years sobra na akong single hahahaha

You: nagsasabe lang ng totoo no..hinde hinanakit yun ahahaha

Stranger: Haha che!

Stranger: Alam mo bang 18 lang ako nagkafirst boyfriend?

Stranger: Tigilan mo ko hahaha

You: hahahahah eh lalo naman ako..nagkagf siguro 13 hahahahah

You: oh talaga ahhaha

Stranger: Che edi ikaw na!

Stranger: Minsan kasi hindi gf/bf hinahanap natin, minsan gusto lng ng kasama kasi may problema sa bahay, family, o friends.

Stranger: Wala lng , narealize ko haha

You: sus nanjan naman yung kaibigan eh

You: kaya nga tayo nafafall sa tao kase nagfafall sila hahaha

Stranger: Hugot ka kuya huhuhu

You: di naman slite lang

You: ooy anjan ka pa ba :(

Stranger: Nandito pa haha

Stranger: Uy tulog na ko

Stranger: Gabi na din

You: ah sgesge

You: salamat sa time :D

Stranger: Sige. Goodnite.

Stranger: Salamat din :)

You: bye mary sana makausap ulet kita sa susunod :D :D

Stranger: Paano? haha

You: i dont know

You: twitter :D

You: kaso wala ka aplang fb ahahha

Stranger: Wala akong twitter hahaha

You: hahahah ayun lang hahahha

You: ano ba fb mo..para kung sakaling mag activate ka ng fb mo iiaad nalang kita :D

Stranger: Hindi mo ko masesearch sa fb.

Stranger: Ako na lang mag-add sayo if ever haha

You: lester symon mangsat :D

You: ayan na

Stranger: Okiessss

Stranger: Thank you!

Stranger: Tulog ka na rin Lester

Stranger: :)

You: opo :D

You: night night

Stranger: Goodnite!

You: goodluck sa test mo

Stranger: :)

You: :)

You: ikaw lang nakavhat ko ng matagal ahahha

Stranger: Ganun ba hahaha

Stranger: Gago mga tao dito eh haha

You: hahahahah baliw

You: salbahe ka

Stranger: Totoo nga!!!

You: makagago ka naman hahaha

Stranger: Hahaha

Stranger: Sorry sorry

Stranger: masyado akong vulgar

Stranger: xD

You: sabe nga nila..mas maganda na intindihin mo nalang sila kase may isip ka sa aknila

You: hahahah

Stranger: SOrry huhu nakakaguilty naman yan

You: hahaha si naman hheheh

You: may mali ba sa sinabe ko :D

Stranger: Hindi, wala naman.

Stranger: Haha.

You: kanina may kausap ako sabe niya saken..ang sarap ko daw kausap kase meron daw akong sense og humor hahahah natawa ako sa sinabe niya heheh

Stranger: Totoo naman un ah haha

You: hahahah nasan ang sense kung wla ang humor ??

Stranger: :P

You: kita mo di nasagot hahahha

Stranger: hahaha

Stranger: osige na

You: sge na

You: hahahah

You: save ko nga tong convo naten hehehehe

Stranger: Bakit? hahaha

You: wala lang gusto ko lang balik balikan basahin hahaha

Stranger: Woooow <3

Stranger: hehehe

Stranger: At least naging magandang alaala ako sayo huhuhu

Stranger: Jk jk

You: hahahaha oo nga magndang alaala ..pero di alam kung kailan ulet makapag uusap hahaha

You: baket ganun kapag may kausap ka na magaan kaagad yung loob mo sa kanya hahaha

Stranger: Magaan ba loob mo sa akin?

You: oo hehehe

Stranger: :)

You: sge na po dc mo na..bye bye see you soon ulet :D

You: good night :*

Stranger: bye!

Stranger has disconnected.

[cessishere]

Kung sasabihin kong cute ka ipa-follow back mo ba ko? HAHAHA loljk Nice blog po.

Nka follow po tlga ako sayo. =)) HAHAHA! Thank you po.:))