#βιβλιοσκώληκας

[bookitocat]

#article: Γιατί το θέλουμε το haul μας!

#article: Γιατί το θέλουμε το haul μας!

Εσύ! Ναι εσύ! Εσύ που κοιτάς με απορία τον τίτλο αυτού του ποστ. Πάρε τα μάτια σου από την συσκευή που είσαι απορροφημένος και κοίταξε την βιβλιοθήκη σου. Παρατήρησες ότι δεν έχει κάτι να διαβάσεις; Τώρα κοίταξε το πορτοφόλι σου. Σκότωσε αυτήν την αράχνη που ξεπροβάλει από μέσα. Κοίτα ξανά την βιβλιοθήκη σου. Ξανά το πορτοφόλι. Ξανά την βιβλιοθήκη. Επανέλαβε την κίνηση άλλες δύο φορές. Τώρα δώσε…

[bookitocat]

#booktalk: Αναζητώντας την Αλάσκα

Green, J. (2014). Αναζητώντας την Αλάσκα. Αθήνα: Λιβάνης Α. Α. Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐⭐ Hello people of Earth and beyond και καλωσορίσατε στο Blog μου. Είμαι η Ερατώ και θα αποτελέσω η κύρια ομιλήτρια σήμερα… και κάθε μέρα… έτσι κι αλλιώς για μένα μπαίνετε εδώ! Μουααχαχαχαχαα!! Σήμερα θα μιλήσουμε για το καταπληκτικό “Αναζητώντας την Αλάσκα”. Τυχαίο εκνευριστικό άτομο: Η Αλάσκα είναι πολιτεία των Ηνωμένων…

[bookitocat]

#booktalk: Δαιμονικές Μηχανές

Hello people of earth and beyond και καλωσορίσατε σε ένα ακόμα επεισόδιο Me and my books. Σήμερα θα συζητήσουμε μία από τις πιο αγαπημένες μου σειρές ever (μαζί με την Ruby Red-Αγάπη πέρα από τον χρόνο). Είναι τριλογία και λέγεται -αν δεν καταλάβατε ακόμα από τον τίτλο- Δαιμονικές Μηχανές (The infernal Devices)  της Κασσάνδρα Κλερ από τις εκδόσεις Platypus εδώ στην Ελλάδα. Cassandra,C.…

[bookitocat]

#article: Writer's Block

#article: Writer’s Block

Μπροστά σου στέκεται μια λευκή σελίδα. Δεν ξέρεις πως να την γεμίσεις. Περνάνε εκατομμύρια σκέψεις από το μυαλό σου αλλά η σελίδα μένει κενή. Καμία λέξη δεν σε ικανοποιεί για να καλύψει το κενό. Καμία πρόταση δεν είναι η σωστή. Καμία παράγραφος δεν είναι αρκετή. Η σελίδα μένει κενή. (more…)

[bookitocat]

#guest-talk: Η Δίψα

Της Κατερίνας Nesbo, J. (2017). Η Δίψα. Αθήνα: Μεταίχμιο. ΤΑΝ ΤΑΝ!!! Καλώς σας βρήκα! Γεια σας μοναδικοί μου βιβλιοφάγοι! Ωσάν λοιπόν βιβλιοφάγος και η ίδια, ήρθα για ακόμη για μία φορά να σας μιλήσω για αυτά που διάβασα! Σήμερα θα αναλύσω για το πώς μου φάνηκε “Η δίψα” του Jo Nesbo. Η ιστορία: ήταν μία καυτή ημέρα του καλοκαιριού όταν έφτασαν στην βιβλιοθήκη οι νέες εκδόσεις. Το κοιτάζω και…

[bookitocat]

#guest-talk: Η κούκλα που σκοτώνει

#guest-talk: Η κούκλα που σκοτώνει

Της Κατερίνας Ρέν��ελ, Ρ. (1991). Η κούκλα που σκοτώνει. Αθήνα: Ωκεανίδα. Γεια!! ΝΑΙ και πάλι εδώ! ΝΑΙ ένα πράγμα που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι δεν γλιτώνετε από εμένα! Αυτό για 2 σημαντικούς λόγους: 1) ΤΡΕΛΑΊΝΟΜΑΙ να μιλάω για βιβλία και 2) το έχω υποσχεθεί στην φίλη μου την Ερατώ ότι κάθε φορά που θα τελειώνω ένα βιβλίο θα πετάω την αποψάρα μου στο τραπέζι και θα αναγκάζω ανθρώπους να την…

[bookitocat]

Η Ελληνοαμερικάνικη Ένωση άνοιξε για τρίτη συνεχόμενη φορά τις πόρτες της στην μεγαλύτερη γιορτή του φανταστικού. Στις 7 – 8 Οκτώβρη η οδός Μασσαλίας γέμισε μάγους, ξωτικά, Jedi και όλων των ειδών cosplayers, αλλά κυρίως άτομα που λατρεύουν την φαντασία σε όλες τις μορφές της. Με ένα πρόγραμμα γεμάτο εκδηλώσεις γέμισε το Σαββατοκύριακό μας.

Να σας πω την αλήθεια ήταν το πρώτο μου ΦantastiCon καθώς τα προηγούμενα δύο χρόνια όλο κάτι συνέβαινε. Φέτος όμως το έβαλα πείσμα, πήρα  και από το μπράτσο τους δικούς μου και καταλήξαμε έξω από την Ελληνοαμερικάνικη Ένωση. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν: Ευτυχώς λιγότερος κόσμος από το Comicdom. Έκανα πολύ μεγάλο λάθος. Αν και από έξω οι cosplayers που φωτογραφίζονταν ήταν λιγότεροι, μέσα ο κόσμος ήταν αρκετός. Δεν χωρούσες να περάσεις ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Στριμωχνόμασταν πίσω από κολόνες για να μπορέσουμε να φτάσουμε στις σκάλες και να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα μας.

Την πρώτη μέρα ήμουν γραμμένη στο σεμινάριο «Φανταστική κοσμοπλασία: από την ιδέα στη σχεδίαση και δημιουργία» με την Κιάρα Καλουντζή. Να πω την αλήθεια πήγα σχεδόν μόνο για αυτό το σεμινάριο το Σάββατο. Φτάσαμε στον 4ο όροφο, με κάποια δυσκολία, και μπήκαμε, αφού πληρώσαμε, στην αίθουσα σεμιναρίων. Πριν πω την εντύπωση μου θα πω λίγο κάτι για τα σεμινάρια…. Ήταν πανάκριβα. Εγώ γράφτηκα σε ένα που έκανε 10 ευρώ, το οποίο το ήθελα αλλά και μπορούσα να το αγο��άσω. Ήταν σεμινάρια με 25 ευρώ και μπορεί παραπάνω, δεν θυμάμαι, πράγμα άσχημο για κάποιους από εμάς που δεν δουλεύουμε και θέλουμε και βιβλία από το Φantasticon. Τέλος πάντως, δεν το μετάνιωσα γιατί η Κιάρα Καλουντζή ήταν καταπληκτική. Μας είχε τετραδιάκι με τις διαφάνιες και ένα χαρτί με βιβλιογραφία. Μίλαγε καθαρά και έβλεπες ότι το έκανε επειδή το γούσταρε. Μιλήσαμε για την φανταστική κοσμοπλασία και έναν τρόπο να βάζουμε τις σκέψεις μας σε μια σειρά ώστε να μπορούμε να δημιουργούμε κόσμους με σταθερά θεμέλια. Ήταν απλά καταπληκτικό.

Μόλις τελείωσε πήγαμε από τους εκδοτικούς οίκους, όπου έπαθα αμόκ. Όταν λέω αμόκ εννοώ ότι απλά ήθελε ότι έβλεπα. Οι εκδοτικοί που συμμετείχαν ήταν: Nightread, Ars Nocturna, Momentum, Selini, Jemma Press, Κέδρος, Bell, Rising Stars Promotions, Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας ΑΛΕΦ, Λυκόφως, Mamaya – Άρπη,  Iwrite, Αίολος, Αρχετυπο, Anubis, Webcomics, 121 Words, Lar Lar Lar Comics. Έχω να πω ότι εκτός από ότι δεν περίμενα τόσους πολλούς, σχεδόν όλοι είχαν Έλληνες συγγραφείς φαντασίας. Είδα τόσες καινούργιους Έλληνες συγγραφείς φαντασίας που ήθελε να αρχίσω να χορέψω από την χαρά μου. Προς πληροφόρηση σας δεν χόρεψα, με δυσκολία μίλαγα, πρώτον από το σοκ και δεύτερο από την ντροπή. Ντρέπομαι πολύ. Το λέω ξανά και ξανά. Στην αίθουσα με τους εκδοτικούς οίκους είχα ακριβώς το ίδιο θέμα με όταν μπήκα. Ήταν πολύ στριμωχτά. Ο ένας άνθρωπος ήταν πάνω στον άλλον, ήταν αποπνικτικά και άνετα θα μπορούσε κάποιος να πάθει κρίση πανικού. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιος έπεσε πάνω μου ή με πάτησε. Εκεί βρήκα τις εκδόσεις Λυκόφως, που επειδή γνωρίζω κάποια από τα παιδιά, πήγα λίγο ντουγρού εκεί. Έψαχνα και την Μαρία Βρυσανάκη (συγγραφέα του Θεοί και Δαίμονες) γιατί είχαμε πει να τα πούμε από κοντά. Μόλις χαιρέτησα άρχισα τον γύρω των περιπτέρων. Είδα κάθε έναν από τους πάγκους και έβαζα συνεχώς βιβλία στο TBR μου.

ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ!

Το Σάββατο ήταν και ο Φουντούλης, που πραγματικά είναι το είδωλο μου. Τώρα θα με ρωτήσετε γιατί. Εύλογη ερώτηση. Είναι ο PUN MASTER. Αυτός, ο Σεφερλής και το Tumblr δημιούργησαν την μανία με τα λογοπαίγνια μου. Πραγματικά ενθιουσιάστηκα. Δεν του μίλαγα. Τον κοίταζα πάνω από τον ώμο μου σαν creeper και τον κοίταζα με ένα πολύ περίεργο χαμόγελο, μπορεί να πίστευε ότι ήμουν καμιά ανώμαλη. Καμιά παιδόφιλη…. Αν και είναι μεγαλήτερος μου, άρα δεν μπορώ να είμαι παιδόφιλη… Μπορεί να πίστευε ότι ήμουν βιαστής…. Συγνώμη Φουντούλη, είμαι καλό κορίτσι το υπόσχομαι. Τέλος πάντων, πήγα στον πάγκο των εκδόσεων Σελίνι όπου τον είδα να υπογράφει ένα αντίτυπο του βιβλίου του “Κάτι χαμογελάει στις σκιές”. Άρπαξα λοιπόν το πιο κοντινό αντίτυπο και του το έδωσε απλά κοιτάζοντας τον και χαμογελόντας περίεργα. Απορώ πως δέχτηκε να το υπογράψει, εγώ θα έτρεχα μακριά άμα έβλεπα κάποιων σαν και εμένα. Μετά βέβαια συνηδητοποίησα ότι έπρεπε να το πληρώσω κιώλας. Έτσι απέκτησα το πρώτο μου βιβλίο από το Φantasticon…Yay me!

Την Κυριακή σηκωθήκαμε με τους γονείς μου και την αδερφή μου και πήγαμε ξανά εκεί. Τους έπριξα γενικά να πάμε, αλλά το ευχαριστήθηκαν. Ο πατέρας μου είπε: “Άμα με αφήσεις μόνο μου εδώ πέρα μπορώ να τα αγοράσω όλα. Γενικά δεν έπρεπε να με φέρετε εδώ”. Να σε ποιον έμοιασα. Την Κυριακή την περάσαμε κυρίως στην αίθουσα με τα μαγαζιά, όπου σε αντίθεση με την αίθουσα με τους εκδοτικούς είχε αρκετό χώρο να κουνηθείς. Οι εκθέτες ήταν: Χάρτινος Κόσμος (όπου είχε καταπλικτηκά origami), Mythical Spells, Fantasy Shop (στο οποίο είναι και οι εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος), Gondor’s Battalions, Mint Figures, Quinta Essentia Cafe and Games (καφετέρια για επιτραπέζια στην Δάφνη, όπου με κάλεσαν να τους επισκεφτώ και να γράψω για αυτούς *fangirling*), Lab Entertainment, Star Comics, Anime House, Crippled God Foundry, Όνειρα/Dreams of Art, Angel Eyes Fantasy Art, Aurora’s Artistries, Athena Rouben Handmade Jewellery.

Μα τους Θεούς, είχε τόσες Pop Figures που ήθελα να κλάψω. Λατρεύω τις Pop Figures… απλά τις αγαπάω. Τις θέλω όλες!

Επισκεφτήκαμε τον τρίτο όροφο όπου είχαν διαμορφώσει τις αίθουσες για να παίζουν επιτραπέζια και DnD sessions. Δίπλα από αυτές τις αίθουσες είχε αίθουσα με ηλεκτρονικά από Έλληνες Developers, πράγμα που με ενθουσίασε οφείλω να πω αλλά δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε γιατί ήταν λιγοστές οι κονσόλες και όλες κατειλλημένες.

BOOK HAUL Γύρισα σπί��ι με πέντε βιβλία, αλλά πριν με κράξετε ότι είπα “no more buying books” και ήρθα με βιβλία, μόνο ένα αγόρασα εγώ. Ας αρχίσουμε:

“Κάτι χαμογελάει στις σκιές” του Ηλία Φουντούλη. Εκδόσεις Χρονικό Την ιστορία σας την είπα ήδη για το πως το αγόρασα. Το ήθελα αρκετό καιρό αυτό. Ένας κόσμος στον οποίο απαγορεύεται να αγαπάς, και τιμωρείσαι αυστηρά για αυτό. Πόσο βάθος μπορεί να έχει μια σπηλιά ανάμεσα στην Κυψέλη και τα Πατήσια; Η περιπέτεια ενός γευσιγνώστη ντετέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα Σάμου. Τι συνέπειες έχουν η φθορά στο σώμα και η τρέλα στο μυαλό; Μια ιστορία εκδίκησης στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Πόσο πολύ μπορεί να απεχθάνεται τη θάλασσα ένας δισεκατομμυριούχος; Ένας δημοσιογράφος, που η αναζήτηση για το μεγάλο θέμα τον πάει πιο μακριά από όσο φαντάζεται. Τι θα συμβεί ύστερα από ένα χαζό στοίχημα; Μία διανυκτέρευση σε μοναστήρι προσφέρει περισσότερα από όσα ζητάς. Δεκαεπτά παράξενες, ατμοσφαιρικές, χιουμοριστικές, ενοχλητικές, σκοτεινές ιστορίες για όσους και όσα χαμογελούν στις σκιές. (Goodreads) 

“Θεοί και Δαίμονες” της Μαρίας Βρυσανάκης. Εκδόσεις Λυκόφως Μου το έκανε δώρο ο πατέρας μου γιατί πραγματικά το ήθελα και γιατί ήθελα να στηρίξω την Μαρία. Έχω διαβάσει στο Wattpad το πρώτο κεφάλαιο που έχει ανεβάσει και πωρώθηκα πραγματικά, απλά το χρειαζόμουν! Η Μέγκαν Φορμπς γεννήθηκε για να πεθάνει. “Γιατί… όταν τολμάς να παίζεις με τους θεούς, πρέπει να ξέρεις να χάνεις”. (Αυτό χρειάζεται να ξέρετε, αυτό με κέρδισε. Goodreads) 

“Η σκιά στο σπίτι” του Κωνσταντίνου Κέλλυ. Εκδόσεις Κέδρος Ένα βιβλίο το οποίο είχα βάλει στο μάτι αλλά χεζόμουν λίγο να το πάρω γιατί είναι τρόμου. Ο συγγραφέας είχε την καλοσύνη να μου το δώσει καθώς δεν μπορούσα να το αγοράσω και είναι το βιβλίο που αυτήν την στιγμή θέλω απλά να κοιμηθώ αγκαλιά μαζί του κάθε βράδυ, όχι όμως να το διαβάσω το βράδυ καθώς μου έχουν πει ότι πολύ τρομακτικό! Ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνε Κέλλυ!!!!!!! Μετά τον πρόωρο θάνατο της αγαπημένης του Ναταλίας, ο Τάσος Βαρθαλίτης προσπαθεί μαζί με τα δυο του παιδιά να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του και να ξαναφτιάξει τη ζωή τους. Θέλοντας να πραγματοποιήσει την επιθυμία της νεκρής πια συζύγου του, αποφασίζει να αγοράσει το παλιό αρχοντικό Καρατζά δίπλα στη λίμνη Βόλβη, το μέρος όπου μια νύχτα δεκαέξι χρόνια πριν της είχε κάνει πρόταση γάμου. Μια σκιά όμως παραμονεύει στο αρχοντικό, μια οργισμένη ύπαρξη που ο θάνατος και τα χρόνια δεν κατάφεραν να σιγάσουν το μοιρολόι της. Μια σκιά που αποκαλεί το σπίτι τους, σπίτι της. (Goodreads)  -Ένα έχω να πω, μία κοπέλα είχε ντυθεί ως το φάντασμα του βιβλίου και κυκλοφορούσε. Ναι ήταν τρομακτικό-

“Δράκων: Γέννηση” του Χρήστου Α. Κασκαβέλη. Εκδόσεις Mamaya Δεν το ήξερα το βιβλίο, θα πω την αλήθεια, και με συνάρπασε που έχει μεταφραστεί στα αγγλικά για να πάει στο εξωτερικό. Ο Κύριος στις Εκδόσεις Mamaya το παρουσίασε πάρα πολύ ωραία και με έψησε να το κοιτάξω. Μου το έδωσε το πρώτο βιβλίο για να το διαβάσω και να πω την γνώμη μου, για το οποίο είμαι ευγνώμων καθώς το ήθελα τόσο πολύ. Σε μια μυθική εποχή τυλιγμένη στη δεισιδαιμονία, πνιγμένη στη λάσπη… ένα παραμύθι ξεχύνεται σαν τις βαρβαρικές ορδές του Σατανά από την Ανατολή…  Στο Καστρομοναστήρι στη μέση του πελάγους ξεμπαρκάρει ο Ντα-Ρεν. Πολεμιστής τρομερός, γεννημένος πέρα από τα σύνορα της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, Αρχηγός μιας φυλής με μόνο λάβαρο την εκδίκηση και την πείνα. Μιας φυλής επιδρομέων όπου οι άντρες ονειρεύονται μόνο την Ιστορία που θα πάρουν μαζί τους στ’ αστέρια και γονατίζουν μόνο μπρος στις μάγισσες.  Ποιος είναι αυτός ο άντρας που ζητά γονατιστός να εξαργυρώσει τις ζωές της γυναίκας του και της κόρης του; Με μόνη προσφορά ένα πιθάρι; Για χρόνια οι καλόγεροι θα καταγράφουν τα λόγια του, εκεί στο Αγιονήσι. Η ιστορία της εφηβείας του καφετιά, της φυλής του μαύρη, της εκστρατείας του κατακόκκινη και της μεταμόρφωσής του γαλάζια. (Goodreads)

“Πόναν ο Μάρμαρος” του Γιάννη Ρουμπούλια Βασικά αυτό είναι κόμικ που αγόρασε η μητέρα μου για εκείνην, αλλά πρέπει να το αναφέρω γιατί θα ήταν άσχημο να μην το είχα συμπεριλάβει. Βέβαια, όταν του έριξα μια ματιά μετά το βρήκα ξεκαρδιστικό και ευτυχώς που το πήρε. Ανάμεσα στο χρονικό διάστημα όπου οι Ωκεανοί κατάπιαν τον Αγλέουρα και των ανερχόμενων γιων του Πίθηκα, υπήρξε μια εποχή που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Τα λαμπερά βασίλεια απλώθηκαν σ’ όλο τον κόσμο, σα γαλάζιες φλοκάτες στο σαλόνι της γιαγιάς. Τότε ήρθε ο Πόναν, ο Μάρμαρος -άντρακλας δυόμιση μέτρα, γούνινο σώβρακο, μπράτσα από πατσάλι και σπαθάρα στο χέρι, το μπρατσόνι που όλα τα ισοπεδώνει-για να πατήσει τους χρυσαφένιους θρόνους κάτω από τις σαγιονάρες του. (Goodreads)

Τέλος, όλη η εμπειρία, παρά το στριμωξίδι, ήταν καταπληκτική. Προφανώς θα το ξαναέκανα και μακάρι του χρόνου να είναι πιο μεγάλο (και σε πιο μεγάλο χώρο ελπίζω, όχι ότι έχω τίποτα με την Ελληνοαμερικάνικη Ένωση αλλά για εύλογους λόγους). Λατρεύω κάθε εκδοτικό που έχει πάρει μέρος. Γνώρισα αρκετά καινούργια μαγαζιά που θα επισκεφτώ και ακόμα κλαίω για τα Pop Figures που δεν πήρα!

Από κάτω έχω κάποιες φωτογραφίες!

This slideshow requires JavaScript.

Φαίνεται πιστεύω ότι δεν ξέρω να γράφω για event, αλλά προσπαθώ. Αν σας φάνηκε βαρετό, συγνώμη ακόμα το δουλεύω. Βιβλιοφάγος είμαι όχι δημοσιογράφος. Αυτό μην σας κρατήσει μακριά από το να με καλέσετε σε event. Θα εξασκηθώ!! Το υπόσχομαι!

Ακολουθήστε με στο Goodreads: BookitoCat

Ακολουθήστε την σελίδα στο Facebook για περισσότερα: One Broke Bookworm

Ακολουθήστε το Blog επειδή με αγαπάτε!

Ακολουθήστε το Twitter μου για αποτυχημένο χιούμορ: BookitoCat

Αυτά από μένα και μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ :*

#event: ΦantastiCon 2017 – 3ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ για το Φανταστικό Η Ελληνοαμερικάνικη Ένωση άνοιξε για τρίτη συνεχόμενη φορά τις πόρτες της στην μεγαλύτερη γιορτή του φανταστικού. Στις 7 - 8 Οκτώβρη η οδός Μασσαλίας γέμισε μάγους, ξωτικά, Jedi και όλων των ειδών cosplayers, αλλά κυρίως άτομα που λατρεύουν την φαντασία σε όλες τις μορφές της.

[bookitocat]

#booktalk: Uglies

Westerfeld, S. (2009). Uglies. Αθήνα: Μεταίχμιο. Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐ Hello people of Earth and beyond και καλωσορίσατε σε ένα ακόμα επεισόδιο #booktalk με την Ερατώ. Στο σημερινό επεισόδιο θα μπούμε στις σελίδες του μυθιστορήματος Uglies που έχει γράψει ο Σκοτ Γουεστερφελντ (Scott Westerfeld), το οποίο διανέμεται στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Σε ένα κόσμο απόλυτης ομορφιάς οι κανονικοί άνθρωποι θεωρούνται άσχημοι. -Εξώφυλλο

Διαβάστε Περισσότερα

[bookitocat]

#wrapup: September 2017

Ηello people of earth and beyond και καλωσορίσατε σε ένα ακόμα ποστ. Σήμερα, όπως καταλάβατε από τον καταπληκτικό και ευρηματικό (not) τίτλο, θα μιλήσουμε για τον μήνα Σεπτέμβριο. Έτσι κάνουν οι book bloggers, στο τέλος του μήνα λένε τι διάβασαν, τι αγόρασαν και τι πρόκειται να διαβάσουν. Ο μελλοντικός εαυτός μου απλά θα γελάει με τους στόχους που βάζω, όπως γελάω κι εγώ με τον παρελθοντικό

Διαβάστε Περισσότερα

[bookitocat]

#article: Απλά ένα βιβλίο

#article: Απλά ένα βιβλίο

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που λένε την διάσημη πλέον φράση: “Είναι απλά ένα βιβλίο”. Σε βλέπουν να κλαις γιατί μόλις πέθανε ένας από τους αγαπημένους σου χαρακτήρες και απλά την ξεφουρνίζουν. “Είναι απλά ένα βιβλίο πως κάνεις έτσι;”. Σε βλέπουν να διαβάζει στο μετρό και λένε όλο ειρωνεία “Αμάν κατέβασε αυτό το πράγμα να μιλήσουμε. Μπορείς να το διαβάσεις άλλη φορά. Είναι απλά ένα βιβλίο”,…

Διαβάστε Περισσότερα

[bookitocat]

#booktalk: Σκοτεινός Τόπος

Της Κατερίνας Flynn, G. (2015). Σκοτεινός τόπος. Αθήνα: Μεταίχμιο. I AM BACK! Beware peasants your queen is here! Γεια σας αγαπητοί μου φίλοι και αγαπητοί φίλοι της Ερατώς. Γιατί όποιοι είναι φίλοι της είναι και δικοί μου ( και όποιοι είναι εχθροί της δεν θα το ήθελαν γιατί έχει εμένα φίλη. χαχαχα αστειάκι. Όχι δεν ήταν μιλάω σοβαρά). Ήρθα και για ακόμη μία φορά θα αναλύσω την άποψη μου σχετικά…

[bookitocat]

#booktalk: Φλογισμένη Σελήνη

  Giardinelli, Μ. (1998). Φλογισμένη Σελήνη. Αθήνα: Όπερα. Αστέρια: Ντομάτα: 🍅🍅🍅🍅🍅 NOW PUT THAT THING BACK WHERE IT CAME FROM, OR SO HELP ME (reference *wink wink*) Μια μέρα καθόμουν στην βιβλιοθήκη χωρίς να έχω κάτι να κάνω, καθώς πλησίαζε η ώρα να σχολάσουμε και η δουλειά είχε βγει, τότε το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα βιβλίο με προκλητικό υπερβολικά πορτοκαλί εξώφυλλο. Το έπιασα στα χέρια μου…

[bookitocat]

#article: 10 Ελληνικά Βιβλία Φαντασίας

#article: 10 Ελληνικά Βιβλία Φαντασίας

Σαν καλό geek που είμαι, έκανα μια έρευνα βιβλίων φαντασίας από Έλληνες συγγραφείς και ανακάλυψα ότι παρά την όχι και τόσο μεγάλη ανάπτυξη της φαντασίας-επιστημονικής φαντασίας, υπάρχουν αρκετοί Έλληνες συγγραφείς που γράφουν πάνω σε αυτό το είδος. Η φαντασία και η επιστημονική φαντασία είναι είδη τα οποία προσφάτως άρχισαν να ευδοκιμούν και να αναπτύσσονται στην Ελλάδα, με αρκετούς νέους…

[bookitocat]

#articles: Το συναίσθημα όταν… διαβάζεις Πριν από λίγα λεπτά έβαλα να ακούσω όλο το Hamilton από την αρχή και ένα συναίσθημα με κατέκλυσε μουδιάζοντας το στομάχι μου. Ρίγη κυρίευσαν το κορμί μου. Τότε συνηδητοποίησα ότι αυτό το συναίσθημα με πιάνει κάθε φορά που ξεκινάω μια καινούργια πολύ καλή ιστορία. Νιώθω ακριβώς όπως όταν είσαι με το αγόρι που είσαι ερωτευμένη αρκετό καιρό και σκύβει να σε φιλήσει και φτάνει το πρόσωπο του χιλιοστά μακριά από το δικό σου. Νιώθεις την ανάσα του στα χείλη σου, βλέπεις την κόρη του ματιού του να μεγαλώνει, την ίριδα να εξαφανίζεται. Αρχίζει, από το άγχος, να παρατηρείς τα πάντα στο πρόσωπο του. Πως σε κοιτάει. Το σχήμα των χειλιών. Αυτά τα λιγοστά δευτερόλεπτα πριν το φιλί όλες σου οι αισθήσεις έχουν ενταθεί. Νιώθεις τον αέρα πιο λεπτό γύρω σου. Η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή. Η αναμονή μέχρι να κλείσει την απόσταση μεταξύ σας. Ζεσταίνεσαι. Κρυώνεις. Η ανάσα σου γίνεται πιο γρήγορη και περιμένεις. Περιμένεις αυτό που πρόκειται να έρθει. Έτσι ακριβώς νιώθω κάθε φορά που ξεκινάω μια ιστορία που λατρεύω, ακριβώς όπως αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα αναμονής και όσο μπαίνω περισσότερο μέσα στην ιστορία αυτό το αίσθημα εντείνεται. Φτάνω στο τέλος και η ανάσα μου έχει κοπεί. Το στήθος μου ανεβοκατεβαίνει σαν τρελό. Το κεφάλι μου έχει μουδιάσει. Κοιτάω το βιβλίο με κενά μάτια. Μπορεί κάποιοι να με κοροϊδεύσουν για αυτό που λέω αλλά το διάβασμα διαθέτει τον δικό του ερωτισμό, όπως και η ταινία ή η σειρά, ένα μιούζικαλ ακόμα και ένα τραγούδι. Μπαίνουν μέσα στις αισθήσεις σου. Τις κατευθύνουν. Τις αλλάζουν. Τις μεγενθύνουν. Νιώθεις πολλά περισσότερα. Νιώθεις πολλά λιγότερα. Δεν νιώθεις τίποτα. Η ιστορία σε παρασύρει και θες να ρουφήξεις όσο περισσότερο από αυτήν μπορείς σε μια καθισιά. Δεν θες να την αφήσεις από το χέρι, γιατί άμα ξεφύγει δεν θα ξέρεις τι να κάνεις, πως θα συνεχίσεις να ζεις. Την χρειάζεσαι. Πρέπει να την έχεις όλη αλλά δεν πρέπει να τελειώσει ποτέ. Θέλεις κι άλλο, άλλο ένα κεφάλαιο, άλλη μια παράγραφος, άλλη μία πρόταση, άλλη μία λέξη. Είσαι τόσο απελπισμένη που χρειάζεσαι έστω και ένα γράμμα παραπάνω. Μάλλον εκεί μπαίνει το fandom. Αστείο που το λέω αυτό, όμως όλα τα fanart και τα fanfiction, σου καταπραΰνουν για λίγο την πείνα. Η πείνα όμως δεν φεύγει ποτέ. Θες κι άλλο. Δεν σε ικανοποιεί μία απλή ιστορία πλέον μέσα στο σύμπαν αυτό. Θες κι άλλο. Κι άλλο βιβλίο. Κι άλλες πληροφορίες για τον κόσμο αυτό. Θες κι άλλο. Αποζητάς κι άλλο. Χρειάζεσαι κι άλλο. Έτσι η ιστορία γίνεται ναρκωτικό. Θες την δόση σου. Πιάνεις άλλο βιβλίο δεν σε ικανοποιεί. Αρπάζεις άλλο βιβλίο. Δεν μπορείς να συγκεντρωθείς. Το επόμενο το συγκρίνεις συνέχεια. Δεν νιώθεις την ίδια έξαψη. Δεν μουδιάζει όλο σου το κορμί. Δεν νιώθεις ρίγη. Αυτή η αίσθηση πριν το φιλί έχει φύγει. Δεν αντέχεις άλλο. Ψάχνεις. Ψάχνεις. Ψάχνεις. Βρίσκεις αυτό που έψαχνες. Κρύος ιδρώτας σε πιάνει. Η οικεία αίσθηση σε κατακλύζει. Η ανάσα σου επιταχύνεται. Το θες. Το έχεις ανάγκη. Και ξεκινάνε όλα από την αρχή... Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ :*