konustulariminkanatlariyok

[konustulariminkanatlariyok]

Benim hiç Çin’de bir ablam olmadı

Hiç çiçekçi dükkânım İvan Milinski

Üç Galata gecesi Ceneviz kerhânesinde

Boyalı kunduralarıma büyük erkekliğime baktı kaldı

Dişleri kâmilen altın dövülmüş bir kadının yüzü

Peki bu Güzel Avratotu da kim yahu?

Oldum olası ayakta bira içiyor

Galiba yine yüz kişi ütülemiş kayıkta kızcağızı

Biliyorsun işte bira içerken vergi vermek gücüme gidiyor arkadaş

Hem ne demeye o Güllü Agop ukalâsı otobüs paramı çekecekmiş

Eve gitmek istemiyorum pazarlık ederiz hamamda yatarız

Ulan git şimdi milli gelirden söz açma bana defol bas git yıkıl

Mübeccel Mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayayım ha

N’olur uzat bacaklarını Galata’dan denizlere uzat uzat da

Z��rlamadan anlat on ikisi de deli olan kardeşlerini Mübeccel

Anlat kimlerin yüreğinde Kız Kulesi gibi grev çivileri var

Kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır

Sen kahırlanma bana gözlerim Çin’de benim çiçek bahçelerine kaçmış

Benim hiç Çin’de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânım olmamış

Geceleri Galata’da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık ölüme

Diyeceğim şu İvan Milinski: ölüm için ayırdık geceleri gülerken

Galata’da

[konustulariminkanatlariyok]

“Onun bizi sevdiğinden emin olmaya ihtiyaç duymaksızın onu sevmenin hazzıyla yetiniriz…”

- Marcel Proust