eskiyiisterim-blog
Ezgi
Gizli kalmış bir yerdeyim
103 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
shikariiin
Edwardcore™
nicorhbg
ⓝⓘⓒⓞ
my-polyvore-sets-blog
My sets from Polyvore
zissapino
zpino
brokenpoetryxo
Broken_Poetry_xo
Photo
Özgürlüğün ve yansıman. Her pencerede tatmak istediğin o özgürlük. Ne hoş hisler, ne güzel bir hafiflik var artık üstünde. 30.05.2018
0 notes
Photo
Bazı kalpler çok kırılmıştı ya hani bugün o kırık kalp parmakların kırılmasına sebep oldu. Kışkırttım, beni delirten insanı kışkırttım. Parmakları kırıldı. Canı yandı. Çok yandı. Ben yatağımdan kalkmadım. Evden gitmesini bekledim. Gitti. Ben yattım. Karşımda acıdan kıvransa hiçbir şey yapmam dedim hep ve yapmadım. Şimdi onun acıyan canıyla haz duydum. Haz duydum. üzüldüm. Şimdi de ben evden gidiyorum. Kalbim bugün bir kez daha parçalanmadı. Alıştım. Parçalanmışlığa. 12.05.2018 18.08
0 notes
Photo
Geçirdiğim hoş anların mutsuzluğu var üstümde. Bir de tatlı anılarım. 28 nisan 1 mayıs
0 notes
Photo
Canım arkadaşım ne güzeldi o gün değil mi? Geçen yıl bugün. İkimiz de ne kadar huzurlu ve iyi hissediyoduk. Karmaşaya rağmen. Hayatın karmaşasına rağmen. Ben içimde kocaman bir burukluk ve özlemle seni anıyorum. Sanki 50 yaşındaymışım gibi. O eski günleri. Dostluk çok güzel bir şeydi. Hayatımda ilk kez seninle tattım ve en güzeli de seninleydi. Böyle bir anı olsun. 27 Nisan 2018( 2017 demek isterdim ama maalesef)
0 notes
Text
Seni bugün gülümseyerek özledim. Hafif rüzgar, yüzüme vuran güneş ve kulağımda o sevdiğimiz dizinin finalinde çalan şarkısıyla beraber. Arkadaşlığımızı düşündüm. Sevimli anlarımızı. Hayatlarımızdan çıkalı 1 yıl olmak üzere. Hem bende edindiğin yer hem de kişiliğim yüzünden seni hep hatırlayacağımı biliyorum. O tuhaf sızıyı bütün vücudumda hissedeceğimi biliyorum. Bazen gayet sıradan bazen de çok tuhaf geliyor. O kadar şey paylaştığım insanın şimdi hayatımda bir yerinin olmayışı, asla olamayacağı. Seni özlüyorum, her halini özlüyorum. Keşke böyle olmasaydı diyerek kendimi parçalamayı bıraktım artık, böyle oldu. Bunu yaşadık. Bazen kelimeler yetersiz. İçimde oluşturduğun duyguları, bana hissettirdiğin şeyleri yazamıyorum. Anlayamıyorum bazen hatta. Benliğime karışmış, içimde sürekli dolaşıyomuşsun gibi sanki. Ben seni hiç düşünmüyo olsam bile, bunun farkında olmasam bile aslında hep benimlesin. Ben hayatımı sonlandırana kadar ne olursa olsun içimdesin. Sana olan sevgimi, saygımı daha güzel göstermek isterdim. Daha çok hissetmeni isterdim. Pek başarılı olamadım. Böyle oldu. Seni hep gülümseyerek hatırlamak istiyorum. Ölüm anımda pişman olacağım çok şey var ama ben seni gülümseyerek anarak yok olacağım. Güzel sevgilim, kalbinin güzelliğini dünyaya bulaştırman gerek. O kalple dünyayı güzelleştirmen gerek. Senin gibi özel birisini sevdiğim için minnet doluyum bu hayata aslında. Güzel sevgilim, hep iyi hisset. Hep umut olsun hayatında. O içimi ısıtan, hayatımda görmekten en memnun olduğum şey olan gülüşünle kal hep.
10.04.2018 18.16
0 notes
Text
Doğum günlerimde üzgün oluyorum ama bu yıl daha da buruk hissediyorum. Zaman, hani benim sevmediğim şu zaman, beni içine ne de güzel aldı. Hâlâ içindeyim, içinde de olacağım. Hep anne ve babama “Beni neden doğurdunuz?” diye isyan ediyodum şimdi bu isyan daha da arttı. 21 yıl önce bu saatte dünyaya gelmek üzereydim. Bazen memnunum yaşamaktan, öğrendiğim, tecrübe ettiğim şeylerden. En çok da gerçekleri görmekten memnunum. Üzücü fakat ona göre şekilleniyorum, daha da büyüyorum. Kendimi bu denli sevmeseydim, başarmak istediğim şeyler olmasaydı bu kadar hayatta kalmazdım. Beni hayata getirenlere, özellikle birine inanılmaz kırgınım ve uzun yıllar sonra bile geçmeyecek bir kırgınlık. Kalbimde hep birinin acısıyla kalacağım. Kızgınım da. Beni dünyaya getirmemenizi isterdim. Ya da daha iyi bir aile olmanızı. Didem Madak ne güzel söylemiş.
“Bazen ölmek istiyorum
Beni yeniden doğurman için
İri, ekşi bir vişne tanesi gibi.”
Ben de bazen hem yeniden doğmak hem de hiç doğmamış olmak istiyorum. Ama burdayım. Ben, iyi ki ben oldum. Hatalarımla. Her şeyimle. Kendimi her şeyden çok seviyorum. Rengimi seviyorum. Daima değişen o beni seviyorum. Kalbimi, hislere olan düşkünlüğümü. Sevmeyi. Ben iyi ki tam olarak buyum. Her düşüşümde kendi elimden tutan ben, iyi ki benim. Her kötü şeyimi. İyi ki Ezgi oldum. İyi ki kendi anlamım ben oldum.
09.04.2018 16.25
0 notes
Photo
Annem sabah bunu toplamış bana ve odama koymuş. Ben de onun kalbini kırdım. Aslında ben kırmadım. Olan şeyleri, gerçekleri söylediğim için kırıldı. Yine de biraz üzüldüm. Onun geçirdiği zor zamanlarda yanında olmaya çalıştım. Ama o kararı verene kadar. Artık elimden bir şey gelmez dedim ve bıraktım. Şimdi de biraz kırıldığı için üzülüyorum ve bu çiçeklere bakıp duygulanıyorum. Hiç istemezdim böyle olsun. Ama istemedim ve oldu. Tüm bu karmaşıklığın içine düştüm, düştük. Canım annem seni çok seviyorum. Beni pamuğum diye sevmeni çok seviyorum ve eğer bir gün bu adam yüzünden ölürsen o zaman onu öldüreceğim.
0 notes
Text
Burayı açarken aslında ilerde baktığımda anı olsun diye fotoğraflarla doldurmak amacım vardı ama bunu pek yapmadığımı bunun yerine bir şeyler yazdığımı fark ettim. Burası ya da günlüğüm fark etmiyor aslında. Ama maalesef teknoloji o kadar hayatımıza girdi ki burası daha hoş geliyor. Daha pratik. Zaten neyse önemli bir şey değil buraya yazıp yazmamam.
Bugün çok sinirliyim. Sabah sabah bir sinir krizi geçirdim. Biraz da hastaydım şimdi çığlıklarım ve ağladığım için daha da başım ağrıyor. Sakinleşmeye çalışıyorum. Ama gerçekçi değil. Böyle insanlarla yaşadığım sürece mümkün değil. Sakinleşiyorum da ne oluyor yine başa dönüyorum, yine sinir krizleri. Tamam zaten sinirli bir insandım ama artık kesinlikle sinir hastası oldum yardım almam gerekiyor. Delirmekten korktuğum için ağladım ve halime üzüldüm. Evet sorunlar elbette olabilir, bundan doğal ne var ki fakat kahretsin ben de böyle bir aileye sahip olucak ne yapmış olabilirim? Sadece adı var. Aile. Baktığımda aile özelliklerinden yoksun bir şey. Annemi seviyorum onunla artık çok daha iyiyiz fakat bu sabah kavga ettik. Annem o aptal adamı kabul etti diye benim de olumlu olmamı bekliyor. Neden huysuz ve kinciymişim, huy huy huy işte. Ve böyle olmalı zaten huysuz ve kinci olmasaydım da yaklaşım bu olmalıydı. Benim için o adam bitti. Şu üç ayda öyle kötü şeyler yaşadım ki bunlar olmamış gibi davranamam. Bizim bilmediğimiz yıllarca söylenmiş yalanları yok sayamam. İhaneti yok sayamam. Böyle bir babam olduğu için aşırı mutsuzum. Benim mutsuz bir insan oluşumun ana nedeni bu. Sevgi görmedim, belki ufak o da çok nadirdir. Mesela toplasam kaç defa o adama sarılmışımdır bilmiyorum. Her neyse umarım ölür ya da intihar eder diye bekliyorum çünkü ben katil olacağım bu gidişle. Onunla aynı evde yaşamak midemi bulandırıyor. Beni bu denli sinir ettiği için onu asla affedemem. Her şeyi bozdu. Sevgimi, güvenimi. Sarsıldım. Kin ve nefret doluyum. Yaklaşık bir ay önce sinir krizi geçirdiğimde kocaman bir bıçakla o kadına gittim. Mantıklı düşünemedim çünkü aşırı sinirliydim. Tabii sonra kadının evinde oturup kahve ve sigara içtik. Evet bir şey yapmadım ama beni böyle iğrenç bir duruma sokan adamı ben affedemem. Affedici bir insan değilim. Bir yandan da başka şeylere bakıyorum. Mesela asla affedemem dediğim şeyleri affetmedim mi hiç? Affettim. Umut’la olan ilişkimiz boyunca affetmem dediğim bir şeyi affettim. Şiddeti affettim. Düşündüğümde ben asla şiddeti affetmem diyen insan affediyor bunu ama babasını affetmiyor. Çok farklı konular evet ama kıyasladığım nokta ikisinin de affedilmez oluşu. O kadar lanet huylarım var ki. Birisi benim canımı mı acıttı bana hata mı yaptı işte orda her şey kopuyor. Sonrası olursa boşuna uzamış şeyler oluyor. Her şey ilk hatada bitiyor. Her şeyin kaynağı beni bu denli seven ve benim bu denli sevdiğim kişilerin benim canımı acıtamaz acıtırsa o hayatı onlara mahvederim düşüncesi. Hata yapılır tabii ki bu yanlış düşünce fakat bunun altında da birçok sebep var. Her neyse kısıtlı bir zaman diliminde çok şeye şahit oldum ve psikolojik olarak çöktüm. Bana yaşatılanlar yaşansın. Yaşadığını da biliyorum. Hatta ölmesin, ona daha çok çektireceğim daha çok üzeceğim. Süründüreceğim. Çocuğunu yitirmekle süründüreceğim fakat emin değilim ben onun için o kadar önemli olduğumu da sanmıyorum.
Ne yazdığımı unuttum ve tamamlayamıyorum. İğrenç bir konuşma yüzünden.
02.04.2018 12.00
0 notes
Text
Şimdi biraz sarhoş oldum ve içinden geçmek istediğim şeyler var. Hüzünlerimi yok ediyorum fakat neden şu an böyleyim, hatırlıyorum? Saçma bir soru çünkü hatırlanmak zorunda. Ama hallediyorum artıl. Tamamen bitirdim. Hep olması gereken yere sakladım. Anı olarak. Şimdi tıpkı aylar önce olduğu gibi susuyorum ve duruyorum. Kendimi yolcuğa çıkarıyorum. Sevdiğim şeylerle oluyorum. İnsansız oluyorum. Yalnız sarhoş oldum diye üzülmüyorum. Ben yalnız bir insanım. Yalnız. Hep olduğu gibi. Şimdi üzülmüyorum. Sızılarımı tamamen yok edemiyorum belki ama yaşayabiliyorum. Sevdiğim şeyleri yapmaya çalışıyorum. Bu şekilde iyi hissetmeye çalışıyorum. Şimdi yine yapacağım. Güzel olan şeye gideceğim. Birbirinden güzel zamanlar yaşadığım için gülümseyeceğim. Farklı şeyler tadabildiğim için.
30.03.2018 21.38
0 notes
Text
Daha ne kadar devam edicek bu özlem bu hüzün bilmiyorum. Hayatımı etkilemeye başladı. Hiçbir şey yapamıyorum. Başka şeylerin de etkisi var elbette. Bağlandım. Fanusuma kapandım yine. Eskiden hafif, neşeli bir acıydı. Artık içimi daha çok kemiriyor. Zamanla hafiflemiyor, sadece zamanla bu şekilde yaşamasını öğreniyorum. Öğrendim, kabullendim de. Fakat içimdeki eksikliği yok edemiyorum. Edemeyeceğim muhtemelen. Bir şey başka bir şeyle veya kişiyle dolmuyor. Bunu denedim aylar boyunca. Sonra anladım ki olmuyor, bıraktım. Kendi hatalarımla bu noktaya gelmiş olmam can yakıcı kısmı. Onun da hataları vardı tabii ki. Hiçbir şey, hiçbir insan nedensiz bir şekilde farklı hallere bürünmüyor. Ben o büründüğüm şeyden çıktım fakat bu bana büyük bir bedel ödetti. Hâlâ ödüyorum. Daha ne kadar bu şekilde yaşayacağım? Hep mi?
Geçen gün eski sevgilimle konuştuk bu konuyu. Onunla ilişkimiz daha çok arkadaş gibiydi. Bu yüzden Umut’la olan şeyleri biliyor. 20’li yaşlarda herkesin başına böyle şeyler geliyor. Benim de geldi ama geçicek dedi. Tamam, geçicek. Ama o iz ve eksiklik benimle kalıcak. Benim sorunum bu. Acının geçiceğini, özlemin azalacağını biliyorum. Asıl diğerleri sorun. Acı çekmek o kadar kötü gelmiyor bana. Ama etkileri üzücü. Bazı şeyler kapandı içimde. İçim daraldı. İçimde zehirli bir şey var günden güne güzel şeyleri yok ediyor. Üstelik güzel şeyler öyle sınırlıyken. Bilmiyorum. Halledeceğim. Ama bu zaman diliminde kendime üzülüyorum. Bu denli kalbim yorulduğu için.
Seni özlüyorum. Bebek gibi oluşunu özlüyorum. Benim içimden çıkmışsın gibi oluşunu özlüyorum. O hoş hisleri.
15.03.2018 12.20
0 notes
Photo
Güzel üç gün, güzel bir insan. Eğer hislerimi anlamlandırabilirsem belki yazarım. Belki de sadece hoş bir anıdır.
11.03.2018
0 notes
Text
Rüyamda intihar ettim. İlk defa bu kadar gerçekçi bir şekilde gördüm. Yüksek bir binadan atladım. Yanımda da alakası olmayan insanlar vardı. O yüksek binaya zor ulaştım ama ulaştığım an tereddüt etmeden bunu yaptım. İşte beni etkileyen kısım da burda başladı. O düşüşü hissettim. Ürperdim. Yere düştüğümde canımın acısını gerçekten hissettim. O acı ve ürpertiyle uyandığımda kendimi o binanın önündeyim yerde yatıyorum sandım ve çok tuhaf hisler oluştu içimde. Yere düşünce beni biri kurtardı kim olduğunu hatırlamıyorum ama tanıdığım biri. O an iyileşmek istedim ama bunu söyleyemedim. Bunu yaptığım için pişman olmuştum. Beni yaşatın demek istemiştim ve diyememiştim çünkü aslında her şey bitmişti ve ben de bu cesareti göstermişken tekrardan yaşama tutunmanın lüzumsuz olduğunu düşünerek sustum ve gözlerim kapandı. Çok etkilendim. Bu kadar yaşama tutunma içgüdüsü olmasaydı isterdim bazen. Rüya bile olsa o hisler öyle gerçekçiydi ki. Şimdi Deniz’le olan konuşmamızı düşünüyorum. Ben de o dediği insanlar arasında olabilir miyim, eğer öyleysem yöntemimden vazgeçmeliyim gibi şeyler. Bilmiyorum. Çok karışık. Bunu pişman olmayacak biçimde yapmak istiyorum. Ve canımın acısını hissetmeden. Bu rüya yüzünden başımın ağrıdığını hissediyorum. Başımı çarptım çünkü ve hala ordayım. Şimdi algılanamaz oldu. Ben ordayım.
03.03.2018 10.11
0 notes